Αλκοολική λιπώδης ηπατίτιδα

　　Πολλοί παράγοντες επηρεάζουν την πρόοδο ή την επιδείνωση της βλάβης του ήπατος από αλκοόλ, και οι κύριοι κίνδυνοι που έχουν εντοπιστεί από τις έρευνες στο εξωτερικό περιλαμβάνουν: ποσότητα κατανάλωσης αλκοόλ, χρονιάς κατανάλωσης αλκοόλ, τύπος αλκοόλ, τρόπος κατανάλωσης, φύλο, φυλή, παχυσαρκία, λοίμωξη με ιό ηπατίτιδας C, γονίδια, κατάσταση θρέψης κ.λπ.

　　种族、遗传以及个体差异也是酒精性肝病的重要危险因素。汉族人群的酒精性肝病易感基因乙醇脱氢酶(ADH)2、ADH3和乙醛脱氢酶(ALDH)2的等位基因频率以及基因型分布不同于西方国家，可能是中国嗜酒人群和酒精性肝病的发病率低于西方国家的原因之一。并不是所有的饮酒者都会出现酒精性肝病，只是发生在一小部分人群中，表明同一地区群体之间还存在着个体差异。酒精性肝病病死率的上升与营养不良的程度相关。维生素A的缺少或维生素E水平的下降，也可能加重肝脏损害。富含多不饱和脂肪酸的饮食可促使酒精性肝病的进展，而饱和脂肪酸对酒精性肝病起到保护作用。肥胖或体质量超重可增加酒精性肝病进展的风险。肝炎病毒感染与酒精对肝脏损害起协同作用，在肝炎病毒感染基础上饮酒，或在酒精性肝病基础上并发HBV或HCV感染，都可加速肝脏疾病的发生和发展。

　　除了肝脏损害之外，酒精性肝炎还容易引发一些并发症：

　　1、肝性脑病

　　是本病最严重的并发症，也是最常见的死亡原因。

　　2、上消化道出血

　　食管静脉曲张出血多见，常引起出血性休克或诱发肝性脑病。

　　3、肝肾综合征

　　表现为少尿或无尿、氮质血症、低血钠与低尿钠。

　　4、酒精性酮症酸中毒

　　与饮酒和营养不良有关，表现为恶心、呕吐、脱水、过度通气、水果味呼吸、丙酮尿、丙酮血症、高血糖。

　　5、Zieve综合征

　　三联症表现为黄疸、高脂血症和溶血，40岁男性多见，多发生在急性饮酒后，表现为食欲不振、恶心、呕吐、腹泻、严重腹痛等。

　　6、门脉高压

　　可由大量脂肪沉积压迫肝窦和肝静脉所致。

　　7、肝肺综合征

　　表现为黑便、发绀、杵状指、低氧血症。

　　8、感染

　　自发性细菌性腹膜炎常见，亦可出现皮肤、呼吸道、消化道及尿路感染。

　　Τα κλινικά συμπτώματα είναι μη συγκεκριμένα, μπορεί να μην υπάρχουν συμπτώματα ή να υπάρχουν κοιλιακές πόνους στο επάνω δεξί μέρος, μειωμένη όρεξη, αδυναμία, απώλεια βάρους και άλλα.

　　Η πιο αποτελεσματική μέθοδος πρόληψης της αλκοολικής ηπατοπάθειας είναι η αποχή από το αλκοόλ ή η ελέγχου της ποσότητας κατανάλωσης, προτιμώντας αλκοόλ χαμηλής περιεκτικότητας ή μη αλκοολούχα ποτά. Δεν πρέπει να εξαρτάσαι πολύ από τα προϊόντα πρόληψης της υγείας που είναι διαθέσιμα στην αγορά, επειδή υπάρχουν πολλά ετικέτες, η θεραπευτική τους μηχανισμός δεν είναι σαφής και η αποτελεσματικότητά τους δύσκολα να καθοριστεί.

　　Αν υπάρχει ανάγκη για κοινωνικές υποχρεώσεις που δεν μπορούν να αποφευχθούν, πρέπει να αποφεύγεται η κατανάλωση αλκοόλ με κενό στο στομάχι, μπορεί να ληφθούν μικρές ποσότητες γάλακτος ή γαλακτοκομικών προϊόντων πριν από την κατανάλωση αλκοόλ, τα οποία μπορούν να προστατεύσουν το τοίχωμα του στομάχου και να μειώσουν την απορρόφηση του αλκοόλ. Δεν πρέπει να χρησιμοποιείται η μέθοδος της εμετοκτονίας μετά από την κατανάλωση αλκοόλ, για να αποφευχθεί η σφάλμενη αναρρόφηση στο πνεύμονα, καθώς και η διάσπαση του τοιχώματος του στομάχου και του οισοφάγου που μπορεί να προκαλέσει αιμορραγία.

　　Οι ασθενείς με αλκοολική λιποπάθεια πρέπει να κάνουν τις εξής εξετάσεις;

　　1, έχουν μακροχρόνια ιστορικό κατανάλωσης αλκοόλ, συνήθως πάνω από5χρόνια, η ποσότητα εθανόλης των ανδρών≥40g/d, οι γυναίκες≥20g/d, ή2την εβδομάδα υπήρχε μεγάλη κατανάλωση αλκοόλ, η ποσότητα εθανόλης>80g/dt. Αλλά πρέπει να ληφθούν υπόψη παράγοντες όπως το φύλο, η γενετική ευαισθησία κ.λπ. Η συνταγή για την κατανάλωση εθανόλης (g) = η ποσότητα αλκοόλ (m1) Το ποσοστό του εθανόλης (%), x 0.8.

　　2, τα κλινικά συμπτώματα είναι μη συγκεκριμένα, μπορεί να μην υπάρχουν συμπτώματα, ή να υπάρχουν πόνους στο δεξί άνω τμήμα του σώματος, απώλεια όρεξης, αδυναμία, απώλεια βάρους, κίτρινη κολύρηση κ.λπ.; Με την επιδείνωση της νόσου, μπορεί να εμφανιστούν νευροψυχιατρικά συμπτώματα και σημάδια όπως οι αρτηρίες του σπινθάκη και τα χέρια του ήπαρ.

　　3, η αμινοτρανσφεράση της ασπαρτίνης (AST), η αμινοτρανσφεράση της αλανίνης (ALT), η γ-γλουταμυλτρανσφεράση (GGT), η συνολική βilirουβίνη (TBil), ο χρόνος προθρομβίνης (PT), ο μέσος όρος του όγκου των ερυθρών αιμοσφαιρίων (MCV) και η μετατροπή της τυροσίνης (CDT) αυξάνονται. Το AST/ALT>2, η αύξηση του GGT και του MCV είναι χαρακτηριστικά της αλκοολικής ηπατίτιδας, ενώ η μέτρηση του CDT είναι αρκετά συγκεκριμένη αλλά δεν είναι συνήθης στη κλινική. Με την αποχή από το αλκοόλ, αυτές οι τιμές μπορούν να μειωθούν σημαντικά, συνήθως4μέσα σε 4 εβδομάδες基本上恢复正常(αλλά η αύξηση του GGT είναι πιο αργή), βοηθά στη διάγνωση.

　　4, η υπερηχογράφηση ή η CT του ήπαρ έχει χαρακτηριστικά σημάδια.

　　5, η αποκλειστική λοίμωξη του ήπαρ από ιούς, η τοξική ηπατίτιδα και η αυτοανοσοπαθής ηπατίτιδα κ.λπ. Ικανοποιούνται τα κριτήρια του1,2,3και την5ή του1,2,4και την5διαγνωστική της αλκοολικής ηπατίτιδας; Μόνο που ικανοποιούνται τα κριτήρια του2και την5Υπόπτωσης για διάγνωση αλκοολικής ηπατίτιδας.

　　1、αποχώρηση από το αλκοόλ

　　Οι ασθενείς με αλκοολική λιποπάθεια πρέπει να αποφεύγουν το αλκοόλ με αυστηρότητα, καθώς η αποχώρηση από το αλκοόλ είναι μια κρίσιμη προϋπόθεση για τη θεραπεία της αλκοολικής λιποπάθειας. Η έγκαιρη αποχώρηση από το αλκοόλ παίζει κρίσιμο ρόλο στην πρόληψη και την απο阻μίωση της επιδείνωσης της νόσου και στην βελτίωση της πρόγνωσης, καθώς επίσης και στην αποτελεσματική αποκατάσταση και βελτίωση του κρανίου ήπαρ. Επομένως, η αποχώρηση από το αλκοόλ από τους ασθενείς με αλκοολική λιποπάθεια είναι αδιαμφισβήτητη.

　　2Προσοχή στη ποικιλία της διατροφής

　　Οι ασθενείς με κίτρινο ήπαρ επιθυμούν να αυξήσουν και όχι να μειώσουν τον αριθμό των τύπων τροφίμων που καταναλώνουν καθημερινά, να αποφεύγουν την μονοτονία στη διατροφή, καθώς οι θρεπτικές ουσίες που περιέχονται σε κάθε τροφή δεν είναι ίδιες. Η χρήση μόνο μερικών τύπων τροφίμων δεν μπορεί να ικανοποιήσει τις θρεπτικές ανάγκες των ασθενών με κίτρινο ήπαρ. Επομένως, είναι σημαντικό να υπάρχει ισορροπία στη διατροφή, συμπεριλαμβανομένων των φρούτων και λαχανικών, των σιτηρών, των προϊόντων γλυκίνης, των προϊόντων γάλακτος, των μυκήτων και άλλων τροφίμων. Αυτό μπορεί να βοηθήσει σημαντικά στην πρόληψη της υποθρεπτογονίας που μπορεί να προκαλέσει το κίτρινο ήπαρ.

　　3、προσοχή στη λήψη επαρκούς ποσότητας υψηλής ποιότητας πρωτεΐνης

　　Οι ασθενείς με αλκοολική λιποπαράλυση πρέπει να προσθέσουν επαρκή ποσότητα υψηλής ποιότητας πρωτεΐνης στη διατροφή, επειδή σύμφωνα με έρευνες: η διατροφή με πρωτεΐνες έχει σημασία για την αλκοολική ηπατίτιδα, επειδή η μακροχρόνια κατανάλωση αλκοόλ και η λιποπαράλυση του ήπατος είναι ευάλωτοι στην ανεπαρκή λήψη πρωτεϊνικής θερμίδας και της διατροφικής ανεπαρκίας, οπότε πρέπει να δώσουμε προσοχή στη λήψη υψηλής ποιότητας πρωτεΐνης στη διατροφή, η οποία όχι μόνο βοηθά στην αποκατάσταση και την αναγέννηση των ηπατοκυττάρων, αλλά είναι επίσης πολύ有用 για την αποκατάσταση της κατάστασης της αλκοολικής λιποπαράλυσης.

　　4、προσοχή στη λήψη πολυποίκιλων βιταμινών

　　Οι ασθενείς με αλκοολική λιποπαράλυση πρέπει να προσθέσουν πολυποίκιλα βιταμίνες, μικροelements, απαραίτητους αμινοξέα και ορυκτά, επειδή σύμφωνα με έρευνες, η αλκοολική λιποπαράλυση συχνά συνοδεύεται από έλλειψη βιταμινών και άλλες ανεπαρκείς διατροφικές διαταραχές, οπότε πρέπει να δώσουμε προσοχή στη αποτελεσματική τους προσθήκη στη διατροφή, η οποία είναι ωφέλιμη για την αύξηση της αντοχής των ηπατοκυττάρων στην ανυπεριόφραστη κατάσταση, την προώθηση της εξάλειψης των τριγλυκεριδίων και της μεταβολής των λιπών κ.λπ.

　　1、αποχώρηση από το αλκοόλ

　　Η αποχώρηση από το αλκοόλ είναι η πιο σημαντική μέθοδος για τη θεραπεία της αλκοολικής λιποπαράλυσης, πρέπει να δοθεί προσοχή στη πρόληψη και την αντιμετώπιση της συμπτωματολογίας της αποχώρησης από το αλκοόλ κατά τη διάρκεια της διαδικασίας αποχώρησης από το αλκοόλ.

　　2、υποστήριξη διατροφής

　　Οι ασθενείς με αλκοολική λιποπαράλυση χρειάζονται καλή υποστήριξη από την διατροφή, πρέπει να παρέχονται υψηλής ποιότητας πρωτεΐνες και χαμηλή λίπη σε διατροφή, και πρέπει να προστίθεται Βιταμίνη Β, Βιταμίνη C, Βιταμίνη K και φυκοτίνη.

　　3、φαρμακευτική θεραπεία

　　Αν η ALT, AST ή GGT είναι ελαφρώς αυξημένες, μπορεί να ληφθούν υπόψη φαρμακευτικές θεραπείες. Η θεραπεία με S-adenosylmethionine μπορεί να βελτιώσει τα κλινικά συμπτώματα και τα βιοχημικά σημεία των ασθενών με αλκοολική λιποπαράλυση. Η πολυεναιθανόλη φωσφορικό οξύ έχει την τάση να αποτρέψει την οργανική δυσλειτουργία των ασθενών με αλκοολική λιποπαράλυση. Τα φάρμακα όπως η γλυκύραση, το σιλιβουριάριο, η πολυεναιθανόλη φωσφορικό οξύ και το αναθερμμένο γλουταθειόνη έχουν διαφορετικά επίπεδα αντιοξειδωτικής, αντιφλεγμονώδους δράσης, προστασίας της μεμβράνης των ηπατοκυττάρων και των κυτταρικών οργάνων, κ.λπ., και η κλινική εφαρμογή μπορεί να βελτιώσει τα βιοχημικά σημεία του ήπατος.

　　4、αλκοολική ηπατίτιδα

　　Η συχνή παρουσία της ηπατικής φιبریωσης στα όργανα των ασθενών υποδηλώνει ότι πρέπει να δώσουμε σημασία στην αντιφιبریωτική θεραπεία. Προς το παρόν υπάρχουν πολλά παραδοσιακά χημικά φάρμακα ή σκευάσματα για την αντιφιبریωτική θεραπεία.