παρόμοια με πνευμονία πνευμονικής υγράς

　　Η παρόμοια με πνευμονία πνευμονική υγρά συχνά προκαλείται από πνευμονική λοίμωξη που επηρεάζει την πνευμονική μεμβράνη, ιδιαίτερα σε ηλικιωμένους, ασθενείς χωρίς έγκαιρη θεραπεία, με χαμηλή ανοσία ή που λαμβάνουν αναστολείς της ανοσίας. Επιπλέον, μπορεί να εμφανιστεί σε πνευμονίτιδα, βρογχiectάση ή καρκίνο του πνεύμονα με λοίμωξη.

　　Κάθε βακτήριο που μπορεί να προκαλέσει πνευμονική λοίμωξη μπορεί να προκαλέσει υγρά στην κοιλιά. Πρώην παρόμοια με πνευμονία πνευμονική υγρά ήταν πιο συχνά από πνευμονική κόκκινη ή βλαστινές βασιλικές, αλλά μετά την ευρεία χρήση αντιβιοτικών, οι Staphylococcus aureus γίνονται η κύρια αιτία. Πρόσφατα, η αύξηση της λοιμώξεων από αερόφιλα βακτήρια και γλυκοκυανωτικά βακτήρια παρατηρείται. Οι αιτίες των παρόμοιων με πνευμονία πνευμονικών υγρών έχουν τις παρακάτω χαρακτηριστικές ιδιότητες:

　　1Οι αερόβιες βακτήρια είναι λίγο πιο συχνές από τις αερόφιλες.

　　2Ο Staphylococcus aureus και η πνευμονική κόκκινη είναι υπεύθυνοι για τις λοιμώξεις από γλυκοκυανωτικά βακτήρια.70%.

　　3Αν η πνευμονική υγρά είναι μονομορφική λοίμωξη από γλυκοκυανωτικό βακτήριο, οι κύριες αιτίες λοιμώξεων είναι οι Staphylococcus aureus, η πνευμονική κόκκινη και η βλάστινες βασιλικές.

　　4Η πιθανότητα λοιμώξεων από γλυκοκυανωτικά βακτήρια είναι η2πλάσματα.

　　5Η Escherichia coli είναι η πιο συχνή γλυκοκυανωτική βακτηρία, αλλά είναι σπάνιο να προκαλεί μονομερές πνευμονία.

　　6Εξαιρέτως από την Escherichia coli, η Klebsiella, η Pseudomonas και η Haemophilus influenzae είναι οι πιο συχνές γλυκοκυανωτικές βακτηρίων, οι παραπάνω3Τύποι βακτηρίων αποτελούν περίπου το 25% των γαλακτοκοκκικών πνευμονικών πνευμονίων.75%.

　　7Οι γένη του Peptostreptococcus και ο peptostreptococcus είναι οι πιο συχνές λοιμώξεις της πνευμονικής συλλογής υγρού.2Τύπος αερόφιλης λοίμωξης.

　　8Η μονοπρόσωπη αερόφιλη λοίμωξη δεν προκαλεί συνήθως πνευμονίτιδα.

　　Η πνευμονία με συνοδευτική πνευμονική συλλογή υγρού μπορεί να προκαλέσει τις παρακάτω επιπλοκές:

　　Πρώτο, λοιμώξεις των κατώτερων αναπνευστικών οδών

　　Οι ασθενείς με πνευμονική συλλογή υγρού και πνευμονίτιδα, λόγω της ηλικίας, της ανεπαρκούς διατροφής, της μείωσης της ανοσολογικής άμυνας, της στενής αναπνευστικής οδού και της συσσώρευσης των εκκρίσεων, είναι ευάλωτοι στις λοιμώξεις των κατώτερων αναπνευστικών οδών. Οι ασθενείς συχνά μεταβαίνουν από την σταθερή κατάσταση στην επιδεινωμένη κατάσταση. Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι οι ηλικιωμένοι ασθενείς που έχουν λοιμώξεις συχνά δεν έχουν πυρετό και η συνολική λευκοκυττάρωση δεν είναι υψηλή. Η επιδείνωση της κωφώνιας, η επιδείνωση της αναπνοής, η αύξηση της ποσότητας της φλέγμης και η μετατροπή της φλέγμης σε πυώδη είναι τα πρώιμα και πιο σημαντικά σημάδια της λοιμώξεως των κατώτερων αναπνευστικών οδών.

　　Δεύτερο, αυθόρμητη πνευμονική πνιγμός

　　Η αυθόρμητη πνευμονική πνιγμός συμβαίνει συνήθως λόγω της ρήξης των πνευμονικών κύστεων. Μπορεί να υπάρχουν αιτιολογικοί παράγοντες όπως ο βίαιος χάμαιγος ή η υπερβολική προσπάθεια, μπορεί επίσης να μην υπάρχουν αιτιολογικοί παράγοντες. Ο τυπικός πνεύμονας είναι ο πόνους στο θώρακα και η αιφνίδια δυσκολία στην αναπνοή, η πνευμονική ατμοσφαιρική συχνότητα της περιοχής της νόσου είναι υπερβολικά καθαρή. Οι ηλικιωμένοι ασθενείς συχνά δεν έχουν πόνους στο θώρακα και εμφανίζουν progressive δυσκολία στην αναπνοή. Η ακτινογραφία θωραξίας μπορεί να δείξει την πνευμονική ατμοσφαιρική σημάδια. Επειδή οι ηλικιωμένοι ασθενείς έχουν κακή βάση της πνευμονικής λειτουργίας, حتى αν η πνευμονική πίεση δεν είναι πολύ μεγάλη, η κατάσταση είναι σοβαρή και πρέπει να σωθεί άμεσα.

　　Τρίτο, αναπνευστική ανεπάρκεια

　　Οι ηλικιωμένοι ασθενείς με σοβαρή πνευμονική υπερπλασία λόγω της αύξησης της εργασίας της αναπνευστικής μυϊκής δραστηριότητας, της χαμηλής τοποθεσίας του diafragma, της αύξησης του ακμώματος του κύριου ακμώματος και της ανεπαρκούς διατροφής είναι ευάλωτοι στην κόπωση των αναπνευστικών μυών. Σε αυτή τη βάση, η αναπνευστική ανεπάρκεια μπορεί να προκαλεστεί συχνά από λοιμώξεις των κατώτερων αναπνευστικών οδών, συνδυασμό άλλων ασθενειών, χειρουργικές επεμβάσεις, κόπωση και άλλους παράγοντες. Η λανθασμένη χρήση της οξυγόνωσης, των ηρεμιστικών και των αποφλεγμονικών φαρμάκων μπορεί επίσης να προκαλέσει αναπνευστική ανεπάρκεια.

　　Τέταρτο, πνευμονική栓塞

　　Οι ηλικιωμένοι ασθενείς με πνευμονικό ατύχημα, ειδικά αυτοί που έχουν συνδυασμό πνευμονικής καρδιακής νόσου, λόγω της υψηλής συνολικής συγκράτησης, της υψηλής συνολικής συνοχής, της μακροχρόνιας αναπαύσης, της αρρυθμίας και της τοξαιμίας, μπορεί να αναπτύξουν πνευμονική栓塞. Οι ηλικιωμένοι ασθενείς με πνευμονικό ατύχημα που εμφανίζουν αιφνίδια δυσκολία στην αναπνοή, ταχυκαρδία και επιδεινωση της κyanωσης πρέπει να είναι επιφυλακτικοί για την πιθανότητα πνευμονικής栓塞.

　　Η κλινική εκδήλωση της πνευμονικής συλλογής υγρού που προκαλείται από πνευμονία εξαρτάται κυρίως από το αν ο ασθενής έχει ανάπτυξη αερόβιου ή αερόφιλου βακτηριακού μυκητιασμού.

　　Η κλινική εκδήλωση της πνευμονικής συλλογής υγρού που προκαλείται από πνευμονία εξαρτάται κυρίως από το αν ο ασθενής έχει ανάπτυξη αερόβιου ή αερόφιλου βακτηριακού μυκητιασμού. Ποια είναι τα τυπικά συμπτώματα της πνευμονικής συλλογής υγρού;59%, οι ασθενείς με πνευμονική συλλογή υγρού είναι64%, οι ασθενείς με πνευμονία χωρίς πνευμονική συλλογή υγρού έχουν λευκοκυττάρωση στο περιφερικό αίμα17.1×109/L, ενώ η συλλογή υγρού είναι17.8×109/L, τα δύο έχουν ελάχιστες διαφορές, όσο μεγαλύτερη η διάρκεια της ανεπαρκούς θεραπείας του ασθενούς, τόσο μεγαλύτερη η πιθανότητα ανάπτυξης πνευμονικής συλλογής υγρού, όπως η αντιβιοτική θεραπεία48Ακόμα και μετά την αύξηση της θερμοκρασίας, η υποψία για σύνθετη πνευμονική συλλογή υγρού είναι υψηλή, οι ασθενείς που εμφανίζουν πνευμονία και στη συνέχεια πνευμονική συλλογή υγρού είναι πιο εύκολο να διαγνωστούν ως πνευμονική συλλογή υγρού, οι ηλικιωμένοι και αδύναμοι ασθενείς και (ή) οι ασθενείς που λαμβάνουν στεροειδή και αναστολείς του ανοσοποιητικού συστήματος μπορεί να μην έχουν τα παραπάνω οξέα συμπτώματα και να αναπτύξουν την ασθένεια.

　　Η πρόληψη της πνευμονίας με συνοδευτική πνευμονική συλλογή υγρού είναι η εξής:

　　一、胸腔抽液量不宜过多和过快，避免发生意外。

　　二、避免使用长效麻醉剂，术后亦应少用止痛剂，因为此类药物抑制咳嗽反射。麻醉结束时宜向肺部充入空气和氧的混合气体，因为氮气的缓慢吸收可提高肺泡的稳定性。

　　三、鼓励咳嗽和深呼吸，吸入气雾支气管舒张剂，雾化吸入水或生理盐水使分泌物液化并易于排除，必要时作支气管吸引。

　　四、使用间歇正压呼吸和激动肺量计后者采用一种简单装置，可使最大呼气维持3～5秒。也可使用各种理疗(拍击，震动，体位引流和深呼吸)措施。各种理疗方法必须使用得当，配以常规措施才能取得效果。

　　五、应避免黏膜、皮肤软组织及上呼吸道感染。

　　类肺炎性胸腔积液的临床检查如下：

　　一、胸腔积液早期可表现为无菌性浆液性渗出，pH>7.30，细胞分类以多形核细胞为主，随病情的进一步加重，发展为典型的类肺炎性胸腔积液，表现为脓性渗出，pH
　　二、胸腔积液早期可表现为无菌性浆液性渗出，葡萄糖>3.3mmol/L，细胞分类以多形核细胞为主，随病情的进一步加重，发展为典型的类肺炎性胸腔积液，表现为脓性渗出，葡萄糖
　　三、胸腔积液早期可表现为无菌性浆液性渗出，LDH1000U/L，此时胸腔积液涂片革兰染色或细菌培养可阳性。

　　四、胸腔积液早期可表现为无菌性浆液性渗出，细胞分类以多形核细胞为主，随病情的进一步加重，发展为典型的类肺炎性胸腔积液，表现为脓性渗出，中性粒细胞总数在10×109/L以上。

　　五、肺的物理检查结合胸部的X线征象对中等量以上的积液确定较易，而少量胸腔积液则要通过细致的检查才能确定，前后位或侧位胸片肋膈角模糊或变钝，或膈肌模糊者提示有胸腔积液，可改变体位透视或侧卧位胸片确定，此时液体散开，肋膈角或膈肌变清晰，CT对胸腔积液诊断效率更高，还可鉴别肺和胸膜病变，了解肺实质病变的位置和特征，有助于鉴别诊断和指导治疗，此外，超声波检查也可确定有无胸腔积液存在和穿刺定位。

　　Ο ασθενής με πνευμονία και υγρό πνεύμονα πρέπει να ακολουθεί διατροφή με υγρά και ημιυγρά φαγητά, με την προσθήκη κατάλληλης ποσότητας πρωτεϊνών και βιταμινών. Επιπλέον, πρέπει να αποφεύγεται η κατανάλωση πικάντικων, λιπαρών και κρύων τροφών.

　　Η θεραπεία της πνευμονίας με υγρό πνεύμονα περιλαμβάνει δύο βασικά σημεία: την επιλογή αντιβιοτικών και την πιθανότητα χορήγησης πνευμονικής καθετήρα αποχέτευσης. Κατά την ανάπτυξη της ινωματικής υγρορροής πνεύμονα, αυτή καταλήφθηκε σε επτά κατηγορίες, με σημαντική καθοδήγηση για την κλινική διαχείριση. Συγκεκριμένα, είναι τα εξής.

　　一、无意义的胸腔积液(nonsignificantpleuraleffusion)：胸腔积液量少，侧卧位X线胸片积液厚度
　　二、典型的类肺炎性胸腔积液(typicalparapneumonicpleuraleffusion)：侧卧位X线胸片积液厚度>10mm. Η γλυκόζη του υγρού>2.2mmol/L, pH>7.20, η πνευμονική συλλογή είναι δραστική ή καλλιεργητική. Η θεραπεία με αντιβιοτικά.

　　Η περιφερειακή και σύνθετη πνευμονία (borderlinecomplicatedpleuraleffusion):7.001000U/L και γλυκόζη>2.2mmol/L. Η πνευμονική συλλογή είναι δραστική ή καλλιεργητική. Η σειριακή πункциολογία των αντιβιοτικών.

　　Η απλή και σύνθετη πνευμονία (simplecomplicatedpleuraleffusion):pH
　　Η σύνθετη και σύνθετη πνευμονία (complexcomplicatedpleuraleffusion):pH
　　Σύνθετη πνευμονία (simpleempyema):Η συλλογή του υγρού είναι ορατή σπαστική. Μια μοναδική συλλογή ή ελεύθερη συλλογή. Η αποχέτευση του πνεύμονα μέσω της τομογραφίας του πνεύμονα και η απομάκρυνση της πνευμονικής μεμβράνης.

　　Εκ των προτέρων, η σύνθετη πνευμονία (complexempyema):Πολλαπλές συλλογές συσσωρευμένων υγρών. Η αποχέτευση του πνεύμονα μέσω της τομογραφίας του πνεύμονα και η ενδοθωρακική ένεση φαρμάκων για την πήξη. συχνά απαιτείται η τομογραφία του πνεύμονα ή η απομάκρυνση της πνευμονικής μεμβράνης.

　　Οι κύριες αρχές της επιλογής αντιβιοτικών βασίζονται στο αν η πνευμονία είναι κοινότητας απόκτησης ή νοσοκομειακή απόκτηση. Οι ασθένειες της κοινότητας που δεν είναι σοβαρές, οι συνιστώμενες αντιβιοτικά είναι η δεύτερη ή τρίτη γενιά των цεφαλοσπορίνων, ή β-Αντιβιοτικά της λιγκοβιόλης/β-Αποκλειστές της λιγκοβιόλης (όπως η τακαξιλένη)/Καβαλικό οξύ (καβαλικό οξύ) αυξάνει τα αντιβιοτικά της λιγκοβιόλης (όπως η ερυθρομυκίνη και η καβαλομυκρίνη). Σοβαρές κοινότητες απόκτησης πνευμονίας μπορούν να χρησιμοποιήσουν αντιβιοτικά της λιγκοβιόλης μαζί με αντιβιοτικά της τρίτης γενιάς που έχουν δραστικότητα έναντι της pseudomonas (όπως η цефтριξόνη ή η цефопιραζόνη).