Η οξεία αναπνευστική δυσχέρεια συνδρόμο (ARDS) στους ηλικιωμένους

　　Συμμετοχικοί παράγοντες που προκαλούν την οξεία αναπνευστική δυσχέρεια συνδρόμο (ARDS) είναι ποικίλοι100 πολλά. Οι κύριες αιτίες περιλαμβάνουν σοκ, τραυματισμό, σοβαρή λοίμωξη, μηχανική εισπνοή, εισπνοή τοξικών αερίων, υπερβολική μεταφορά, DIC, πνευμονία από ιούς, πνευμονική θρομβοεμβολή κ.λπ. Συνοψίζοντας τα στοιχεία από τα έγγραφα, η αιτία της ARDS αναγνωρίζεται ως εξής:10Τύπος:

　　1Σοκ από λοίμωξη, αιμορραγία, καρδιαγενές σοκ.

　　2Τραυματισμοί του πνεύμονα ή τραυματισμοί του θώρακα, πνευμονική θρομβοεμβολή, πνευμονική κατακλυσμός.

　　3Σοβαρές λοιμώξεις και πνευμονία από σοβαρή λοίμωξη, πνευμονία από ιούς, μυκήτες και πνευμονία από μυκήτες, λοιμώξεις από ρικέτσια, τεμπήλωση, άλλες λοιμώξεις.

　　4Μηχανική εισπνοή περιεχομένων του στομάχου.

　　5Εισπνοή τοξικών αερίων με υψηλή συγκέντρωση οξυγόνου, άλλες.

　　6Αλλεργίες όπως η υπερβολική δόση αναισθητικών, η μεθαδόνη, η κολλιχικίνη, άλλες.

　　7Μεταβολικές παθήσεις όπως η αλκοολική κετοξέωση του σακχάρου.

　　8Αιματολογικές παθήσεις όπως η πολλαπλή μεταφορά αίματος.

　　9Γυναικολογικές παθήσεις όπως η προεκλαμψία και η προεκλαμψία, η αμνιοεμβολή.

　　10Άλλες σοβαρές παθήσεις όπως η ακτινοθεραπεία του παγκρεατίτιδας, η νόσος του συνδετικού ιστού, η εξωκοιλιακή κυκλοφορία, η μεταμόσχευση οργάνων μετά την αντιμετώπιση της αρρυθμίας.

　　Η οξέα αναπνευστική δυστονία των ηλικιωμένων, εκτός από τα κλινικά σημεία, μπορεί να προκαλέσει και άλλες ασθένειες. Οι συχνές επιπλοκές περιλαμβάνουν λοιμώξεις (ιδιαίτερα λοιμώξεις με γκράμ-νegaτιβες βακτηρίες), βλάβη της λειτουργίας του ήπατος και των νεφρών, αιμορραγία του γαστρεντερικού συστήματος, αρρυθμίες, πνευμονία κ.λπ.

　　Η οξέα αναπνευστική δυστονία (ARDS) συχνά προκαλείται από σοβαρές τραυματισμούς, σοβαρή σοκ, λοιμώξεις, ατύχημα με τοξικές ατμοσφαιρικές ουσίες, εισπνοή σοβαρών λοιμώξεων κ.λπ., οι οποίες χαρακτηρίζονται από γρήγορη έναρξη και σε πολλές περιπτώσεις ξαφνική έναρξη. Συγκεκριμένα:

　　1、αναπνευστική δυσκολία

　　η συχνότητα αναπνοής και η αναπνευστική δυσκολία είναι τα κύρια κλινικά σημεία της ARDS, συνήθως εμφανίζονται κατά την έναρξη της νόσου1～2ημέρες, η συχνότητα αναπνοής αυξάνεται σταδιακά, συχνά ξεπερνά28φορές/λεπτά, οι κρίσιμες περιπτώσεις έχουν συχνότητα αναπνοής60 φορές/λεπτά, η αναπνευστική δυσκολία είναι εξαιρετικά έντονη, εμφανίζοντας συμπτώματα αναπνευστικής δυστονίας.

　　2、κολή, φλέμα, αγχώδη συμπεριφορά και αδυναμία συγκέντρωσης

　　Η φlemή και η εκφόρτωση αίματος από τη φλέμα είναι ένα από τα κύρια συμπτώματα της ARDS, λόγω της υποξαιμίας και της αναπνευστικής δυσκολίας, πολλοί ασθενείς αρχίζουν να εμφανίζουν αγχώδη συμπεριφορά, αδυναμία συγκέντρωσης ή ανησυχία από την αρχή.

　　3、συμπτώματα

　　Με την αυξημένη ένταση των συμπτωμάτων, η συχνότητα της αναπνοής γίνεται γρήγορη, εμφανίζονται η κυανότητα, τα

　　Η πρόληψη της οξέας αναπνευστικής δυστονίας των ηλικιωμένων επικεντρώνεται στην ενεργή αντιμετώπιση της πρωτογενούς νόσου, την πρόληψη των επιπλοκών και τη μείωση της θνησιμότητας. Στις περιπτώσεις τραυματισμών, όπως οι τραυματισμοί του θώρακα, πρέπει να χειριστούν άμεσα για να αποφευχθεί η υποξαιμία και η εκτεταμένη βλάβη του πνεύμονα. Οι ασθενείς με ράγες πρέπει να αποφύγουν τις θρομβοεμβολές από λίπος. Η λοίμωξη είναι μια συχνή επιπλοκή και επιδεινώνει την κατάσταση, αυξάνοντας τον δείκτη θνησιμότητας. Είναι απαραίτητο να προληφθεί και να αντιμετωπιστεί ενεργά η λοίμωξη, και οι συχνές επιπλοκές περιλαμβάνουν πνευμονία, ανεπάρκεια της λειτουργίας του ήπατος και των νεφρών, αιμορραγία του γαστρεντερικού συστήματος, τη λογική χρήση του αναπνευστικού μηχανήματος κατά τη διάρκεια της θεραπείας, την αυστηρή παρακολούθηση των κλινικών και εργαστηριακών δείκτων για την πρόληψη των επιπλοκών και την άμεση διόρθωση τους.

　　Η κλινική εξέταση της ηλικιωμένης αιμορραγικής αναπνευστικής ανεπάρκειας είναι η εξής:

　　Πρώτο, τα σημεία της ακτινογραφίας του θώρακα Ποικίλα σκιές ή μεγάλα σκιές παρουσιάζουν παρεμβυσματικές ή αλβυλικές βλάβες.

　　Δεύτερον, η ανάλυση των ηλεκτρολυτών Χαμηλή πυκνότητα αίματος+，HCO3-Καθώς η υπερκαρδιογονία αντικαθιστάται από την υποκαρδιογονία, η πτώση μπορεί να είναι υψηλή, χαμηλή ή κανονική.

　　Τρίτο, η ηλεκτροκαρδιογράφηση Μπορούν να υπάρχουν νευρωνικά ρυθμοί, αναστροφή, αριθμητική αναστροφή, μη συγκεκριμένα S-Αλλαγές στο T και στο T κύμα.

　　Οι ασθενείς με ηλικιωμένη αιμορραγική αναπνευστική ανεπάρκεια πρέπει να ενισχύσουν την διατροφή, να επιλέξουν τροφές που είναι εύκολες στη δυσκολία, πλούσιες σε θερμίδες, πρωτεΐνες και βιταμίνες. Όπως το αμύλο, το γάλα, το μαλακό ρύζι, το τσόι, τα αυγά, τα κρέατα, τα λαχανικά και τα φρούτα που είναι πλούσια σε βιταμίνες A, B, C μπορούν να ενισχύσουν την ανοσία του σώματος.

　　Η πρόγνωση της ηλικιωμένης αιμορραγικής αναπνευστικής ανεπάρκειας είναι πολύ κακή, η θνησιμότητα φτάνει στο50％～60%， μέχρι σήμερα δεν υπάρχει ειδική θεραπεία, μπορεί μόνο να γίνει διοριστική ή υποστηρικτική θεραπεία, να γίνει ενεργής θεραπεία της πρωτογενούς ασθένειας, να βελτιωθεί η αναπνοή και η ανεπαρκία οξυγόνωσης των ιστών, να αποφευχθεί περαιτέρω κατεστραμμένη πλευρά του πνεύμονα και η πνευμονική οίδηση, είναι η κύρια αρχή της θεραπείας. Συγκεκριμένα, είναι ως εξής:

　　Πρώτο, η θεραπεία της πρωτογενούς ασθένειας

　　Στη θεραπεία της πρωτογενούς ασθένειας πρέπει να δίδεται ιδιαίτερη προσοχή στην ελέγχου της λοίμωξης, η λοίμωξη δεν είναι μόνο κοινή αιτία της ARDS, αλλά η ARDS μετά τη λοίμωξη επηρεάζει επίσης σοβαρά την πρόγνωση. Πρέπει να γίνει αίμα για καλλιέργεια, να επιλεγούν ευαίσθητοι αντιβιοτικά, να χορηγηθούν ενδοφλέβια και σε επαρκή ποσότητα.

　　Δεύτερον, βελτίωση της αναπνοής και της ανεπαρκίας οξυγόνωσης των ιστών

　　Στην ARDS λόγω εκτεταμένης συμπίεσης των αλβύλων και της πνευμονικής οίδησης, η πνευμονική ανθεκτικότητα μειώνεται, η πνευμονική ανταλλαγή αερίων είναι σοβαρά εμπόδια, προκαλώντας σοβαρή ανεπαρκία οξυγόνωσης των ιστών, ενώ η συνηθισμένη αναπνοή δεν μπορεί να διορθώσει αποτελεσματικά. Επομένως, απαιτείται μηχανική αναπνοή. Ο δείκτης χρήσης της μηχανικής αναπνοής: αν η συγκέντρωση του οξυγόνου που εισπνέεται είναι πάνω από50%，αρτηριακή οξυγόνωση (SaO2)
　　1Η υψηλή συχνότητα αναπνοής (HFV) και η υψηλή συχνότητα σπαστικής αναπνοής (HFJV): Η HFV μειώνει την κορυφαία πίεση των αεραγωγών, μειώνει την κατεστραμμένη πλευρά του πνεύμονα και τον τραυματισμό από πίεση, αλλά η οξυγόνωση μειώνεται με την μείωση της μέσης πίεσης των αεραγωγών, ιδιαίτερα στους ασθενείς με ARDS. Η HFJV αυξάνει σημαντικά την οξυγόνωση, αλλά αυξάνει τη μέση πίεση των αεραγωγών, μειώνει την παροχή του αίματος και την καρδιακή εκροή. Επομένως, η HFV και η HFJV δεν χρησιμοποιούνται πλέον για τη θεραπεία της ARDS.

　　2Άλλες: η PEEP μπορεί να επεκτείνει τους συμπτυσμένους πνεύμονες και να επαναφέρει τους δυσλειτουργικούς πνεύμονες, οπότε μπορεί να διορθώσει την αναπνοή/Perfusion(V/Η PEEP μπορεί να αυξήσει την PaO2Προοπτική ρύθμιση, αύξηση της λειτουργικής αποθέματος αερίου και της ευελιξίας του πνεύμονα. Ίσως να είναι χρήσιμο για τη διασπορά του οξυγόνου μέσω της αναπνοής.2Αλλά οι δοκιμές δείχνουν ότι το PEEP δεν μπορεί να προφυλαχθεί από τη βλάβη του πνεύμονα. Συνοψίζοντας, το PEEP δεν μπορεί να προφυλαχθεί ούτε να θεραπεύσει τα ARDS, αλλά μπορεί να επιταχύνει τη διαδικασία αποκατάστασης μέσω της βελτίωσης της οξυγόνωσης, να αποφύγει το υψηλό FiO

　　3Προσθέτει περαιτέρω βλάβη στο ιστού του πνεύμονα, ως μια υποστηρικτική θεραπεία, κερδίζει την ευκαιρία για συνολική θεραπεία.

　　Άλλες νέες μεθόδους μηχανικής αναπνοής:

　　① Η υποστηρικτική αναπνοή ή η διακοπτόμενη εντολική αναπνοή είναι η πιο ιδανική μέθοδος, ο ασθενής βασίζεται στη σύνταξη αναπνοής, αλλά λαμβάνει και την αναπνοή της μηχανής. Αλλά δεν είναι κατάλληλο για τους ασθενείς με εξαιρετική κόπωση των αναπνευστικών μυών.

　　② Άλλες μορφές μηχανικής αναπνοής, συμπεριλαμβανομένων των αναστροφικών όγκων του όγκου; χαμηλή κοιλιακή κατανάλωση αερίου με κατάλληλο PEEP; η θεραπεία με εξωκοιλιακή οξυγόνωση, η αποτελεσματικότητα είναι διαφορετική, και κάθε μια έχει τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα.

　　1Τρίτον, η μείωση της βλάβης του πνεύμονα και του οργανισμού σε πολλαπλά επίπεδα

　　2Άλλες: γλυκοκορτικοειδή: οι γλυκοκορτικοειδικοί αλκοόλες μπορούν να μειώσουν την αλλεργία, την φλεγμονή και την τοξικότητα; Ανακουφίζουν από τη βρογχική σπασμό; Αναστέλλουν την συσσώρευση των PMN και των πλάκων, προλαμβάνουν τη δημιουργία μικροθρομβών, σταθεροποιούν τη μεμβράνη των λύσων; Μειώνουν τη έκκριση των λύσων και των σχετικών μεσολαβητών; Αυξάνουν τη σύνθεση των επιφανειακών επιφανειών του πνεύμονα, μειώνουν τη μικροπνευμονία, κ.λπ., χρησιμοποιούνται στην αρχή των ARDS, αλλά υπάρχουν πολλές διαφωνίες, η κύρια διαφωνία είναι το πρόβλημα της δόσης και της στιγμής της χορήγησης, η καθυστέρηση της χορήγησης είναι ανεπαρκής, υπάρχουν και αναφορές, η χρήση μεγάλων δόσεων της μετροπρεσόνης, η θνησιμότητα παραμένει υψηλή σε σύγκριση με τον έλεγχο.1Άλλες: επεκτατικά αγγειακά φάρμακα: περιλαμβάνει την ασταροπίνη PGE

　　3Έχει αναλγητική επίδραση στα ARDS και τα πειραματικά RDS, αλλά δεν υπάρχει ακόμα αποδεικτική.2Άλλες: όπως οι μεταβολίτες της τετραζόλης, η κετοκοκαΐνη μπορεί να επηρεάσει τη μεταφορά σημάτων μεταξύ των κυττάρων, να μειώσει την ενεργοποίηση των PMN και AM και να αντισταθεί στο TNF, να αναστείλει την PIA-1Ενζύμα και IL