Η διούρηση στους ηλικιωμένους

　　尿崩症多由于肾小管原因导致，其具体的发病原因及发病机制如下：

　　一、发病原因

　　1、中枢性尿崩症(抗利尿激素缺乏性、神经源性)

　　(1)下丘脑-垂体区的占位病变或浸润性病变：各种良性或恶性肿瘤性病变，原发的如颅咽管瘤、生殖细胞瘤、脑膜瘤、垂体腺瘤、胶质瘤、星型细胞瘤；继发的如肺或乳腺转移癌，也可为淋巴瘤、白血病等。肉芽肿性或感染性或免疫性疾病，如结节病、组织细胞增生、黄色瘤、脑炎或脑膜炎(包括结核性、真菌性)、坏死性漏斗-Νεφροπυελοπαθία, ανεμοβόλα ή άλλες ασθένειες, όπως η Sheehan συνδρόμο, ανηρροή, αίμα λευκοκυττάρων, ανωμαλίες της εγκεφαλικής ανάπτυξης ή δυσπλασίες. Μπλεγές ή λοιμώξεις ή ανοσολογικές ασθένειες, όπως η νόσος Sarcoidosis, αύξηση των ιστοκυττάρων, κυστίτιδα, εγκεφαλίτιδα ή εγκεφαλόμηττα (συμπεριλαμβανομένων των πνευμονικών, μυκοτοξικών) και νεκρωτική διόγκωση του κρηναίου.

　　. Αυτές είναι οι πιο σημαντικές αλλαγές στο κεντρικό ανυποφορικό, που αντιπροσωπεύουν περίπου το 50％ του κεντρικού ανυποφορικού.1/3. Αυτές οι αλλαγές6Πάνω από 0％ έχουν μειωμένη λειτουργία της αδένου των πιθύων.

　　(2Τραυματισμός στο κεφάλι: Ο τραυματισμός συχνά συνοδεύεται από κρανιοπαραβίαση, αλλά υπάρχουν και λιγότερο σοβαρές ιστορικές τραυματισμούς στο κεφάλι, και μετά την εμφάνιση της ανυποφορίας, η MRI ανακαλύπτει τη διακοπή του υποφυσίου και το τοπικό στενό.

　　(3Διαγνωστική: Οι χειρουργικές επεμβάσεις στο υποθαλάμιο σχετίζονται με διαφορετικά επίπεδα ανυποφορίας, και συχνά υπάρχουν υπολειτουργίες της πρόσθιας υπόφυσης πριν από τη χειρουργική επέμβαση. Στα παραδείγματα του Peking Union Medical College, η ανυποφορία που προκαλείται από την αφαίρεση του όγκου της υπόφυσης αυξάνεται συνεχώς. Σε μερικές αναφορές, η ανυποφορία που προκαλείται από τη χειρουργική επέμβαση είναι η κύρια αιτία.2～3Η ανυποφορία θα εξαφανιστεί μέσα σε μια ημέρα, αλλά οι συμπτώματα της ανυποφορίας θα συνεχιστούν μετά την επέμβαση.3Η ανυποφορία δεν μειώνεται για μια εβδομάδα ή περισσότερο, είναι πιθανό να γίνει μόνιμη.

　　Η ακτινοθεραπεία δεν προκαλεί συχνά συμπτώματα ανυποφορίας, περισσότεροι ασθενείς που λαμβάνουν ακτινοθεραπεία είναι η υπόφυση.-Αιτία: Τumor αλλαγές στο υποθαλάμιο.

　　(4Επιλεκτική: Μετά από προσεκτικό έλεγχο, αποκλείστηκαν διάφορες εγκεφαλικές και συστημικές ασθένειες πριν από την εξέταση, ανακαλύφθηκε ότι οι ασθενείς έχουν αντισωματίες του νευροενδοκρινικού κύτταρου και αντισωματίες του νευροενδοκρινικού κύτταρου στο αίμα, συχνά εμφανίζονται στην παιδική ηλικία, με λιγότερες περιπτώσεις με υπολειτουργία της αδένου των πιθύων.

　　(5Οικογενειακή: Αυτόχρωμη κυρίαρχη κληρονομικότητα, μερικές φορές έχουν βρεθεί μεταμορφώσεις στο γονίδιο, με ιστορικό οικογενειακής ασθένειας.

　　2、Νεφρική ανυποφορία (αντίσταση ή αναισθησία στην αντιδιαβητική ορμόνη)

　　(1Οικογενειακή: Ποικίλα σεξουαλικά συνδεδεμένα κρυπτογενή κληρονομικά, κλινικά εμφανίζονται κυρίως στους ανδρικούς παιδιά.2Αποτυπώματα γενετικού υλικού ή της ακουαπορίνης ΙΙ ή της αόριστης μεταλλαγμένης γενετικής κληρονομικότητας.

　　(2)Μεταγενέστερη απόκτηση: Στην κλινική, πολλά νοσήματα ή φάρμακα μπορούν να επηρεάσουν τη λειτουργία των νεφρικών αγγείων και να προκαλέσουν νεφρική ουραιμία, η ουραιμία εξαφανίζεται με την εύκολη ανάρρωση της πρωτοπαθούς νόσου, όπως η χαμηλή πυκνότητα του αίματος, η υψηλή πυκνότητα του αίματος και η σακχαρώδης διαβήτης κ.λπ. μεταβολικές ασθένειες; Η πυελονεφρίτιδα, η πολυκυστική νόσος των νεφρών κ.λπ. η νόσος των νεφρών; Η σφηνοκυτταρική νόσος ή η ειδική φυλή κ.λπ. αιματολογικές ή αγγειακές νόσους; Επίσης, το λίθιο, το demeclocycline και το αναισθητικό μεθοξιφλουράνιο φάρμακα.

　　3、πρωτοπαθής δίψα (υπερβολική πρόσληψη νερού)

    Αυτοί οι ασθενείς είναι αποκτηθείς από μεταγενέστερες αιτίες, όπως η συνήθεια υπερβολικής ποσότητας νερού ή η ψυχική ασθένεια (ψυχωσική νόσος ή νευρολογική διαταραχή, μείωση του θρέψιμου όρίου της δίψης κ.λπ.). Οι ασθενείς με μη φυσιολογική δίψα μπορεί να έχουν intracranial βλάβες, όπως οι τεμπλώσεις της τεμπλώσεως, οι νόζοι της νόσου, οι όγκοι, η αγγειίτιδα κ.λπ., και συχνά υπάρχουν μαζί με την κεντρική ουραιμία.

　　Δεύτερον, μηχανισμός ανάπτυξης

　　Αντιδιουρητικός ορμονικός παράγοντας ή αργινίνη αλδوستερόνη (AVP), είναι9Πεπτιδικές ααμινοξέες ουσίες, μοριακή μάζα1084ADH κυρίως εκκρίνεται από το οπτικό κορμό και επίσης από τον πλευρικό κορμό, μετά από την παρακάτω οδού των下行ναυτικών ίνων στο υποκείμενο νευρογόνο, και αποθηκεύεται για χρήση όταν χρειάζεται, και απελευθερώνεται στο αίμα. Το ADH ακολουθεί το αίμα στα παρακείμενα και τα συλλογικά αγγεία, συνδέεται με τους υποδοχείς της κυτταρικής μεμβράνης, ενεργοποιεί τον αδενόλυτη κυκλικό φωσφάτο (cAMP), αυξάνει τον αριθμό του, ενεργοποιεί την πρωτεΐνη κινητήρα, προωθεί την φωσφορύση των πρωτεϊνών στην επιφάνεια της μεμβράνης, αλλάζει το μοντέλο της μεμβράνης, και στη συνέχεια ανοίγει τα μικρά ουράκια στην πλευρά της ενδοκυτταρικής μεμβράνης, αυξάνει τον αριθμό των ουράκια, βελτιώνει την διαδρομή του νερού, προωθεί την επαναπρόσληψη του νερού. Η δράση του ADH:

　　1、ρυθμίσεις του μεταβολισμού του νερού όταν η πυκνότητα του πλάσματος αυξάνεται, μπορεί να προκαλέσει αύξηση της έκκρισης του ADH, προωθώντας την επαναπρόσληψη του νερού από τα παρακείμενα και τα συλλογικά αγγεία, με αποτέλεσμα τη μείωση της ποσότητας των ούρων; Αντίθετα, η μείωση της έκκρισης του ADH προκαλεί αύξηση της ποσότητας των ούρων.

　　2、μεγιστοποίηση της συστολής των περιφερικών και ενδογενικών μικρών αρτηριών, προκαλεί αύξηση της πίεσης του αίματος, μείωση της ποσότητας του αίματος που επιστρέφει στο καρδιαίο μονοπάτι, μείωση της ποσότητας του αίματος που εκπέμπεται, προσβολή της αρτηρίας της καρδιάς, ανεπαρκής αιματοδότηση του μυός του καρδίου.

　　Ο ασθενής με κεντρική ουραιμία λόγω της μερικής ή πλήρους καταστροφής της ικανότητας έκκρισης του αντιδιουρητικού ορμονικού παράγοντα, προκαλείται έλλειψη ή σοβαρή έλλειψη του ADH, ενώ ο ασθενής με νεφρική ουραιμία έχει φυσιολογικό ή ελαφρώς αυξημένο επίπεδο ADH στο αίμα, αλλά η νephron δεν είναι ευαίσθητη στο ADH και έχει ανθεκτικότητα. Και οι δύο αυτές καταστάσεις προκαλούν την αδυναμία συμπύκνωσης των ούρων, αύξηση της ποσότητας των ούρων και αφυδάτωση. Η απώλεια υγρών από το σώμα προκαλεί ελαφρά αύξηση της πυκνότητας του πλάσματος και του νατρίου στο αίμα, προσβάλλοντας το κέντρο της δίψης και προκαλώντας αίσθημα δίψης και πρόσληψη νερού, για να αποφευχθεί η περαιτέρω αφυδάτωση. Επομένως, οι ασθενείς με κεντρική ουραιμία και νεφρική ουραιμία δεν θα έχουν αφυδάτωση σε κατάσταση ελεύθερης πρόσβασης στο νερό, εκτός αν ο ασθενής έχει βλάβη στο μηχανισμό της δίψης ή άλλους λόγους που δεν μπορούν να επαρκούν για την αντικατάσταση της απώλειας νερού από τα ούρα.

　　Ο ασθενής με πρωτοπαθή θυμάδα είναι διαφορετικός από τους δύο προηγούμενους, καθώς προκαλείται από συνήθεια υπερβολικής ποσότητας νερού, ή από ψυχικές ασθένειες, νευρολογικές διαταραχές, ή από ανώμαλη λειτουργία του μηχανισμού της δίψης, με αποτέλεσμα την υπερβολική πρόσληψη νερού, την επέκταση των υγρών του σώματος και τη μειωμένη πυκνότητα του πλάσματος και το επίπεδο νατρίου στο αίμα, με αποτέλεσμα την αναστολή της έκκρισης του ADH, την αραίωση του ούρων και την αύξηση της ποσότητας της ούρησης, για να αποφευχθεί η περαιτέρω αύξηση της ποσότητας νερού στο σώμα. Επομένως, η χαμηλή πυκνότητα του πλάσματος και το χαμηλό επίπεδο νατρίου στο αίμα του ασθενούς δεν θα επιδεινωθεί περαιτέρω. Με τη λιμοφορία του νερού, μπορεί να ανακτήσει την αναστολή της έκκρισης του ADH στον ασθενή με ψυχική δίψα.

　　Η ηλικιωμένη ουρολιθράση μπορεί να συνοδεύεται από υποθυρεοειδισμό, νεφρική ανεπάρκεια, εκπτυσσόμενη πυελονεφρίτιδα, χαμηλή συγκέντρωση ηλεκτρολυτών του καλίου, χαμηλή συγκέντρωση νατρίου, υπερβολική υγρασία κ.λπ.

　　1Η υποθυρεοειδισμός (hypothyroidism), γνωστός και ως υποθυρεοειδισμός, είναι μια νόσος που προκαλείται από τη μείωση της σύνθεσης και της έκκρισης της θυρεοειδικής ορμόνης ή την ανεπαρκή φυσική επίδραση, προκαλώντας μείωση της μεταβολικής δραστηριότητας του σώματος. Κατάλογος της αιτίας, μπορεί να διακρίνονται οι πρωτογενείς υποθυρεοειδισμός, ο δευτερογενής υποθυρεοειδισμός και ο περιφερικός υποθυρεοειδισμός.

　　2Η νεφρική ανεπάρκεια (renal insufficiency) είναι μια κλινική συμπλοκή που προκαλείται από πολλαπλές αιτίες, η σοβαρή καταστροφή των νεφρικών σφαιρίων, η οποία προκαλεί την παραβίαση της απόρριψης των μεταβολικών αποβλήτων και της ρύθμισης των ηλεκτρολυτών και της ισορροπίας οξέων και βασικών στο σώμα.

　　3Η συγκέντρωση του K στο αίμα

　　4Η υπονατριαιμία υποδηλώνει ότι η συγκέντρωση του νατρίου στο αίμα είναι χαμηλότερη από το κανονικό επίπεδο, δεν σημαίνει απαραίτητα ότι η περιεκτικότητα του νατρίου στο σώμα είναι πραγματικά μειωμένη. Κατάλογος της ταχύτητας της εμφάνισης, μπορεί να διακρίνονται η οξεία υπονατριαιμία και η χρόνια υπονατριαιμία, η τελευταία είναι48h μέσα, η συγκέντρωση του νατρίου στο αίμα πέφτει κάτω από το κανονικό επίπεδο, αλλιώς είναι η χρόνια υπονατριαιμία.

　　5Η υπερβολική κατανάλωση νερού είναι η κατάσταση όπου η κατανάλωση ή η εισαγωγή νερού είναι υπερβολική, η οποία προκαλεί την αποθήκευση νερού στο σώμα, την πτώση της πυκνότητας του αίματος και την αύξηση της ποσότητας του κυκλοφορούντος αίματος, γνωστή και ως 'υπερβολική υγρασία' ή 'διαλυτική υπονατριαιμία'. Η υπερβολική υγρασία συμβαίνει σπάνια, μόνο όταν η παραγωγή της αντιδιουρητικής ορμόνης είναι υπερβολική ή η νεφρική λειτουργία είναι ανεπαρκής, η υπερβολική κατανάλωση νερού ή η υπερβολική ενδοφλέβια χορήγηση υγρών προκαλεί την αποθήκευση νερού στο σώμα, προκαλώντας υπερβολική υγρασία.

　　Η κύρια κλινική εκδήλωση της ηλικιωμένης ουρολιθράσης είναι η πολυουρία, η θυμός, η πολυδιψία24h5～10L, η σοβαρή περίπτωση μπορεί να φτάσει16～24L πάνω, και υπάρχουν αναφορές που φτάνουν40L/d30 to60λεπτών χρειάζεται να εκκρίνει ούρα και να πίνει νερό, η πυκνότητα του ούρων είναι χαμηλή, σε1.008Κατωτέρω, πιο κοντά1.001Η πυκνότητα του ούρων είναι χαμηλότερη από την πυκνότητα του αίματος

　　Σε πολλές ασθένειες, οι μέθοδοι τριτογενούς πρόληψης είναι πολύ αποτελεσματικές για τη μείωση της εμφάνισης της νόσου, παρακάτω θα γίνει συγκεκριμένη εισαγωγή σε αυτή τη μέθοδο:

　　1Πρωτογενής πρόληψη

　　Πρωτογενής πρόληψη για την αποφυγή της εμφάνισης της νόσου της ουρολιθράσης. Οι αιτίες της νόσου της ουρολιθράσης διαφέρουν, και με βάση τις αιτίες τους, η λήψη μερικών μέτρων παρέμβασης μπορεί να είναι χρήσιμη για την αποφυγή ή μείωση της εμφάνισης της νόσου της ουρολιθράσης. Για παράδειγμα, για τους ασθενείς με ψυχικές νόσους και νευρογενείς διαταραχές, η ενίσχυση της φροντίδας, η περιορισμένη κατανάλωση νερού καθημερινά, η απόδοση της εισόδου και της εξόδου, μπορεί να αποτρέψει την εμφάνιση της νόσου της ουρολιθράσης. Για τις νόσους όπως η χαμηλή συγκέντρωση ηλεκτρολυτών του καλίου, η υψηλή συγκέντρωση καλίου, η διαβήτης, η πυελονεφρίτιδα, η πρόωρη λήψη αποτελεσματικής θεραπείας μπορεί επίσης να θεωρηθεί μια προσπάθεια πρόληψης της εμφάνισης της νόσου της ουρολιθράσης. Μερικές φορές η νόσος της ουρολιθράσης προκαλείται από φάρμακα, η αξιολόγηση των πλεονεκτημάτων και των μειονεκτημάτων, η μείωση της δόσης ή η διακοπή της λήψης των φαρμάκων μπορεί επίσης να αποτρέψει την εμφάνιση της νόσου της ουρολιθράσης. Η ενεργός διαχείριση της επιδημίας της κυστίτιδας, της σифιλοσήψης, της μенинγιτιδας κ.λπ., η προσοχή στην ασφάλεια του σώματος, η αποφυγή των τραυματισμών του κεφαλιού, μπορεί να μειώσει τις ευκαιρίες για την προκαλούμενη από την ουρολιθράση.

　　2、πρόληψη επίπεδου δύο

　　Η πρόληψη του επίπεδου δύο περιλαμβάνει την πρόωρη ανακάλυψη της ουραιμίας και την ενεργή θεραπεία. Στην πρακτική εργασία, η κεντρική ουραιμία είναι πιο συχνή, μεταξύ των οποίων90％ ή περισσότεροι είναι ιδιοπαθείς, χειρουργικές ή τραυματικές επιπτώσεις και颅内 κατανάλωση ή διείσδυση ασθενειών, οπότε οι ασθενείς με εγκεφαλική χειρουργική, εγκεφαλικό τραύμα, εγκεφαλικό όγκο πρέπει να παρακολουθούνται τακτικά, για να ανακαλύψουν την ουραιμία early. Τακτική παρακολούθηση των ασθενών με ιστορικό ουραιμίας, η πρόωρη ανακάλυψη και θεραπεία των ασθενών με πολυουρία και πολυδιψία, μπορούν να επιτευχθούν η πρόωρη ανακάλυψη και θεραπεία της ουραιμίας.

　　3、τρίτη πρόληψη

　　Η τρίτη πρόληψη επικεντρώνεται στην πρόληψη της ανάπτυξης σοβαρών επιπλοκών. Οι ασθενείς με ουραιμία έχουν μακροχρόνια πολυουρία, μπορεί να υπάρχει διόγκωση της κύστης, ουρητήριων και ουρητικών κύστεων. Μερικοί ασθενείς, λόγω της αποφυγής του νερού ή της απουσίας της αίσθησης της δίψας, μπορεί να εμφανίσουν απώλεια υγρασίας, βλάβη του κεντρικού νευρικού συστήματος. Κατά την ουραιμία, η ουραιμία μπορεί να προκαλέσει την αποτυχία του υποθαλάμου, η ουραιμία μπορεί να προκαλέσει την αποτυχία του υποθαλάμου, η ουραιμία μπορεί να προκαλέσει την αποτυχία του υποθαλάμου-Ο ασθενής με ουραιμία που προκαλείται από τον εγκέφαλο ή την οδυνηρή διείσδυση μπορεί να έχει, εκτός από την απώλεια υγρασίας, ανεπαρκή λειτουργία της αδένα του υποθαλάμου, συμπτώματα πίεσης του όγκου, αυξημένη πίεση στο εγκεφάλι κ.λπ., η θνησιμότητα είναι υψηλή. Η ουραιμία που συνδυάζεται με την ανεπαρκή λειτουργία της πρόποδας της αδένα του υποθαλάμου μπορεί να προκαλέσει κρίση του υποθαλάμου όταν προκαλείται από λοιμώξεις, διάρροια, εμετό, απώλεια υγρασίας, λιμοκτονία, κρύο, πυρετός, χειρουργική επέμβαση, τραυματισμό, αναισθησία, παραμονή σε κόλαση και τη λήψη ηρεμιστικών και σιρόπων που μειώνουν το γλυκόζη. Εμφανίζονται ανώμαλα θερμοκρασία (υψηλή ή χαμηλή θερμοκρασία), χαμηλή γλυκόζη, κλονισμοί του κυκλοφορικού συστήματος, κλονισμοί της αναπνοής, υπερβολική υγρασία κ.λπ. Οι σοβαρές περιπτώσεις μπορεί να προκαλέσουν κώμα και κλονισμούς, απειλούν τη ζωή.

　　Η κεντρική ουραιμία δεν χρειάζεται συνήθως να διαγνωστεί μέσω των παρακάτω εξετάσεων:

　　1、πυκνότητα ούρων

　　ένα παράδειγμα ούρων για την μέτρηση της πυκνότητας του ούρων, η κεντρική και νεφρική ουραιμία η πυκνότητα του ούρων

　　2、πυκνότητα αίματος και ούρων

　　κεντρική και νεφρική ουραιμία, η πίεση του αίματος μπορεί να είναι υψηλότερη από την κανονική, η πυκνότητα του ούρων είναι συχνά μικρότερη από την πίεση του αίματος, οι ασθενείς με περιορισμένη ουραιμία η πυκνότητα του ούρων μπορεί να ξεπεράσει την πίεση του αίματος, αλλά μικρότερη από600mmol/L, ενώ οι νευροψυχιατρικοί διψαστικοί, η πίεση του αίματος μπορεί να είναι ελαφρώς χαμηλότερη.

　　3、απαγόρευση νερού ανταγωνιστικής δοκιμής

　　η δοκιμή αυτή πρέπει να γίνει υπό στενή παρακολούθηση, το βάρος, η πίεση του αίματος, η ποσότητα ούρων και η πυκνότητα ούρων, η ποσότητα ούρων και η πυκνότητα ούρων πριν από την απαγόρευση νερού είναι10～14h, απαγορεύεται η κατανάλωση νερού κατά τη διάρκεια της περιόδου2ωρών εξόρ�σης ούρων1times, μετρήστε την ποσότητα ούρων, την πυκνότητα ούρων, την πυκνότητα του ούρων, κάθε ώρα μετρήστε το βάρος και την πίεση του αίματος, όταν η πυκνότητα του ούρων φτάσει στο κορυφαίο επίπεδο, δηλαδή συνεχής2διαφορά της πυκνότητας της ούρων

　　4、υψηλόμετρος νάτριο δοκιμή

　　με ρινική σπαστήρα ή ένεση νερού,10％ NaCl συνθετών2、5％ υψηλόμετρος νάτριο, την προετοιμασία10U οπτική αδενοκυτταροπαθία, η ποσότητα νερού20ml/kg βάρους,1h ομοιόμορφα καταναλώνεται, η ποσότητα νερού μετά τη συνήθεια30min αρχή, κάθε15分钟留尿1次，5ml/min以上连续采2次尿后，2、5％高渗盐水0、25ml/(min·kg)点滴45min，点滴开始后每15分钟留尿1次，高渗盐水滴注完后30min，仍未出现明显尿量减少时，可皮下注射垂体后叶素5U，注射后每15min留尿2次。

　　5、烟碱试验

　　早晨空腹饮水20ml/kg体重，尽量均匀在20min内饮完，饮水后每15min留尿，如连续2次尿量5ml/min以上，则吸烟者3支，不吸烟者2支香烟，30min, και συλλέξτε ούρα συνεχώς μετά το κάπνισμα.4times, μετρήστε την ποσότητα των ούρων, την πυκνότητα των ούρων, συλλέξτε αίμα πριν και μετά το κάπνισμα, μετρήστε την πυκνότητα του αίματος και την αντιδιαβρωσική ορμόνη.

　　Η κατανάλωση του τσιγάρου μπορεί να μειώσει την ποσότητα των ούρων στο σύγκριτο25％ ή λιγότερο, η πυκνότητα των ούρων είναι υψηλότερη από την πυκνότητα του αίματος, η διαφορά του ατόμου που απαντά είναι μεγάλη, η πυκνότητα της αντιδιαβρωσικής ορμόνης του αίματος μερικών υπερβαίνει50pg/ml, αλλά σε μερικούς ασθενείς δεν υπάρχει ανταπόκριση. Οπωσδήποτε ο διαβρωσικός ασθενής, η μείωση του όγκου των ούρων δεν είναι σημαντική, η πυκνότητα των ούρων είναι χαμηλότερη από την πυκνότητα του αίματος, οι ασθενείς με ψυχική δίψα μπορεί να έχουν υψηλότερη πυκνότητα ούρων από την πυκνότητα του αίματος, οι ασθενείς με χαμηλή λειτουργία της επιδερμίδας της επιδερμίδας όπως και οι ασθενείς του δοκιμαστικού υδροκυτριόλης, πριν από την έναρξη της κατανάλωσης νερού4h, χορήγηση υδροκυτριόλης30mg και στη συνέχεια να γίνει το τεστ.

　　Η νικοτίνη μπορεί να διεγείρει τη διαδικασία απελευθέρωσης της αντιδιαβρωσικής ορμόνης από τα νευρικά κύτταρα, θεωρητικά μπορεί να διαφοροποιήσει την βλάβη του αισθητήρα πυκνότητας από τη βλάβη του νευρικού κύτταρου, αλλά δεν έχει πραγματική σημασία και έχει παρενέργειες όπως ναυτία, έμετος, σοβαρή κόπωση, αδυναμία, πτώση της πίεσης του αίματος, μείωση της ροής του νεφρικού σφαιριού, πλέον δεν χρησιμοποιείται.

　　6、ανάλυση της αντιδιαβρωσικής ορμόνης

　　Η μέτρηση της επίπεδου της αντιδιαβρωσικής ορμόνης στο αίμα μπορεί να γίνει με τη μέθοδο της ραδιοϊονοθεραπείας, μπορεί να γίνει οποιαδήποτε στιγμή ή μετά την αποχή από το νερό, η αντιδιαβρωσική ορμόνη του αίματος του κανονικού ατόμου είναι2.3～7.4pmol/L, μπορεί να αυξηθεί σημαντικά μετά την αποχή από το νερό, οι ασθενείς με κεντρική διαβρωσία δεν δείχνουν αύξηση του επιπέδου της αντιδιαβρωσικής ορμόνης κατά τη διάρκεια της αποχής από το νερό, ενώ οι ασθενείς με ψυχική δίψα και νεφρική διαβρωσία δείχνουν σημαντική αύξηση της αντιδιαβρωσικής ορμόνης.

　　Η διάγνωση της διαβρωσίας πρέπει να είναι όσο το δυνατόν πιο σαφής, πρέπει να γίνουν φωτογραφίες του σανου, εξέταση πεδίου όρασης, CT ή MRI για να διευκρινιστεί ή να αποκλειστεί η παρουσία όγκου του πιθαίου ή κοντά του.-Η MRI της περιοχής του υποθαλάμου παρέχει βοήθεια στη διάγνωση, μπορεί να παρατηρηθούν μικρές αλλαγές μέχρι3～4occupying lesions of mm, it may also be observed that the pituitary stalk is thickened, curved, interrupted or segmented, in central diabetes insipidus, in T1Η υψηλή σήμανση που υπάρχουν στα βαρυγνωστικά εικόνες της νευροφιθαρίας εξαφανίζεται, ενώ η νεφρική διαβρωσία και η πρωτοπαθής δίψα, με αυξημένη κατανάλωση υγρών, παραμένει, αν και μπορεί να υπάρχει αυτή η κατάσταση και σε μερικούς κανονικά υγιείς ανθρώπους, είναι εύκολο να διαφοροποιηθεί με τη συνδυαστική κλινική εικόνα και άλλες εξετάσεις. Για τους ασθενείς με κεντρική διαβρωσία, η εξέταση MRI της περιοχής του σανου είναι σαφώς προτιμότερη από την εξέταση CT για την παρατήρηση μικρών αλλαγών, και όταν υπάρχει δυσκολία στη διάγνωση της φύσης της μικρής αλλαγής και στη απόφαση για χειρουργική ή ακτινοθεραπεία, είναι απαραίτητη η στενή παρακολούθηση και επανεξέταση MRI, καθώς κάποιες όγκοι μπορεί να αυξηθούν γρήγορα μέσα σε λίγους μήνες, ενώ άλλες μπορεί να προχωρήσουν πολύ αργά. Τι πρέπει να σημειωθεί είναι ότι η παρουσία μικρών κατανεμημένων αλλαγών στον φλοιό δεν είναι απαραίτητα η αιτία της διαβρωσίας.

　　For the diet of senile diabetes insipidus patients, it is advisable to limit sodium, coffee, tea, and pay attention to a rich and balanced diet. Ensure the demand for calories, protein, and vitamins required for normal human metabolism. Appropriately increase the intake of vegetables, fruits, lean meat, fish, milk, and soy products. In terms of health care, attention should be paid to relaxing the mind, building confidence, maintaining a good mental state, and actively cooperating with the doctor's treatment.

　　For the treatment of senile diabetes insipidus, the commonly used treatment methods at present are the following two:

　　First, hormone replacement therapy

　　patients have basically been unable to secrete and release AVP, that is, complete diabetes insipidus, hormone replacement therapy is required. Since diabetes insipidus is generally a lifelong disease, long-term medication is required, among which desmopressin DDAVP is the best, and oral tablets have been promoted in China.

　　1Pituitary posterior lobe water solution: the usual dose is5～10U, subcutaneous injection. The action time is3～6h. Due to the short action time, it is currently used for perioperative and unconscious patients and for trials. Long-term medication requires injection every day3～4times, which is very inconvenient.

　　2Pituitary posterior lobe powder nasal inhalation agent diabetes insipidus: applied to the nasal cavity by painting or inhalation, each dose30 to40mg, with an action time5～8h. The disadvantages are that long-term use causes atrophy of the nasal mucosa and becomes ineffective, and brings pain caused by atrophy of the nasal mucosa, which is not suitable for long-term use, and can be used for short-term use during travel and business trips.

　　3Lysine vasopressin: it is an artificial synthetic agent, used for nasal spray, with an action time of4～5h. The disadvantages are the same as those of the pituitary posterior lobe powder nasal inhalation agent diabetes insipidus.

　　4Oxytetracycline oxytetracycline long-acting pituitary posterior lobe powder nasal inhalation agent diabetes insipidus: it is a suspension, shake well before use, warm it first when it is cold, deep muscle injection, one injection of 0.1～0.5ml100mg/5ml, and the duration of antidiuretic effect can last1～5days. When starting treatment, it is necessary to start with a small amount 0.05～0.1ml, and then gradually increased to the required amount. Usually, medication is taken every week2times. The disadvantages are difficult absorption, easy to form hard nodules at the injection site, or irregular absorption. In addition, after the first injection2～3days, may have symptoms of water intoxication caused by excessive water retention, such as headache, nausea, anorexia, drowsiness, or irritability. Some patients have become accustomed to polydipsia and still drink a lot of water during medication, which is also easy to cause water intoxication. Sensitive patients may have abdominal pain, pale complexion, increased blood pressure, and other vasopressor reactions. Some patients may experience skin rash and other allergic reactions, which require discontinuation of use.

　　5The most ideal treatment is acetate desmopressin DDAVP: it is a water-based drug of synthetic vasopressin analogs, applied by nose, with a large individual difference in dose, every day5～2pg by nose. The antidiuretic effect is maintained12h or longer. China has an oral desmopressin DDAVP tablet called Minning, for the treatment of moderate dose, individualization is required. Oral tablets are more convenient in terms of use, carrying, and storage than nasal spray and injection. Desmopressin DDAVP is a natural arginine antidiuretic hormone N-terminus1θερμότητα του δεξιού αμινοξέος, αντικαθιστώντας το3times8θερμότητα του αριστερού λευκοκυττάρου, μειώνει την ρύθμιση της πίεσης του αίματος400～800 πολλαπλάσια, και η σταθερότητα στο αίμα ενισχύεται, η διάρκεια της αντιδιαυγοντικής δράσης επεκτείνεται, οπότε η επίδραση της αντιδιαυγοντικής είναι σημαντικά βελτιωμένη και στην πραγματικότητα δεν υπάρχει ρύθμιση της αίματος, οι ανεπιθύμητες ενέργειες μειώνονται με τη μακροχρόνια χρήση. Αφού ξεκινήσει η θεραπεία, πρέπει να παρακολουθείται τακτικά η πυκνότητα του αίματος, αρχικά κάθε1～2εκδρομή1次，以后每3μήνας1次，以便观察所用剂量是否合适。该药副作用极少，据报道可出现轻度和短暂胃肠道不适。

　　Δεύτερον, η θεραπεία με ανταυγονική φάρμακα χωρίς ορμόνες

　　Ο ασθενής με κεντρική διαβρωση της ουρολιθράσης ελαφράς μορφής, δηλαδή η μέρος της διαβρωσης της ουρολιθράσης,还有一些AVP的释放，能对几种非激素制剂有治疗反应。

　　1、Χλωροπροπαμίνη είναι οδοντικός σακχαρώδης φάρμακο, διεγείρει την απελευθέρωση του AVP από το εγκεφαλικό νευρομεμβράνα, αυξάνει την ευαισθησία των νεφρικών αγγείων στο AVP και κάνει το ούρο συμπυκνωμένο, οπότε μπορεί να χρησιμοποιηθεί για ασθενείς που μπορούν να εκκρίνουν μέρος του ADH, η δόση είναι 0.2～0.5g/d,1次/d, έχει επαρκή αντιδιαυγοντική επίδραση. Πоскольку η δράση του είναι μακρά24h, υπάρχει η πιθανότητα να προκαλέσει υπογλυκαιμία, ειδικά σε ηλικιωμένους ασθενείς, ασθενείς με κακή λειτουργία καρδιάς και νεφρών, η διάρκεια δράσης επεκτείνεται. Οι χρήστες της στην Κίνα μειώθηκαν τα τελευταία χρόνια.

　　2、Κλοπετινικό αντωνίδιο, έχει την δράση να διεγείρει την έκκριση του AVP, μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί για μέρος της κεντρικής διαβρωσης της ουρολιθράσης, η δόση είναι1.0～2.0g/d, η διάρκεια δράσης συνεχίζεται24h, έχει συνήθως μακρά αντιδιαυγοντική δράση. Σε μερικές περιπτώσεις, η συνδυασμένη χρήση με χλωροπροπαμίνη μπορεί να οδηγήσει σε πλήρη αποκατάσταση της ρύθμισης του νερού, ικανοποιητική ελέγχου των συμπτωμάτων πολυουρία. Οι ανεπιθύμητες ενέργειες είναι η δυσπεψία, η δυσφορία του στομάχου, η μυαλγία και η τοξικότητα του ήπατος.

　　3、Καμασιπίνη αμιδίνη, μπορεί να διεγείρει την απελευθέρωση του AVP και να προκαλέσει αντιδιαυγοντική δράση, η αποτελεσματική δόση400～600mg/d. Αλλά η μακροχρόνια χρήση αυτού του φαρμάκου μπορεί να προκαλέσει τοξικότητα του ήπατος, αφαίρεση της αίματος, πονοκέφαλο και άλλες ανεπιθύμητες ενέργειες, δεν χρησιμοποιείται ευρέως. Η διάρκεια της συνεχούς χρήσης δεν πρέπει να είναι πολύ μεγάλη.

　　4、Ακυκλοθιазιδίνη διχλωροθιαζιδίνη.