Η ηλικιακή οξεία αμορφωτική αμυγδαλίτιδα

　　Αποφύκτης, ομιλικότερα γνωστός ως κλειστός παχύ intestine, είναι ένα σωληνικό όργανο που αποτελεί την αρχή του παχέος εντέρου. Ως αποτέλεσμα της θέσης του, είναι ευάλωτος σε φλεγμονές λόγω λοιμώξεων, εμποδίων ή άλλων προβλημάτων. Ο όρος 'κλειστός παχύ intestine' που συχνά χρησιμοποιείται είναι στην πραγματικότητα αναφορά στην αμορφωτική αμυγδαλίτιδα (Appendicitis), παρά το γεγονός ότι κλειστός παχύ intestine και αμορφωτική αμυγδαλίτιδα είναι δύο διαφορετικά όργανα, στην καθημερινή χρήση δεν γίνεται διάκριση. Περίπου στην1886Υπάρχουν καταγραφές για την αμυγδαλίτιδα στα έτη, γενικά μπορούν να διαιρεθούν σε οξεία και χρόνια ανάλογα με την ταχύτητα της ανάπτυξης της νόσου.

　　Η αμυγδαλίτιδα είναι η φλεγμονή της αμυγδαλής. Η αμυγδαλή βρίσκεται συνήθως στο κάτω δεξί μέρος του κοιλιακού τμήματος, όπως ένα μικρό σωλήνα, περίπου5-10σε μήκος, ένα άκρο συνδέεται με τον αιμορραγικό οισοφάγο και το άλλο είναι κλειστό. Η οδός της αμυγδαλής μπορεί να είναι μέρος ή ολόκληρης της βλοκάνει, προκαλώντας την συσσώρευση βακτηρίων και την λοίμωξη, η σοβαρή μορφή μπορεί να προκαλέσει την αμυγδαλίτιδα, την νεκρωτική αμυγδαλίτιδα, και ακόμη και την π穿孔. Η αμυγδαλίτιδα απαιτείται να αφαιρεθεί χειρουργικά, και οι αρχικές ή απλές μορφές αμυγδαλίτιδας μπορούν να θεραπευτούν με αντιμικροβιακή θεραπεία.

　　Η αμυγδαλίτιδα δεν είναι μια λοιμώδης ή γενετική ασθένεια, και συνήθως δεν υπάρχουν σημάδια πριν από την εμφάνισή της. Η τυπική έκρηξη της αμυγδαλίτιδας, ο πόνος γύρω από το ομφαλό ή στην ανώτερη κοιλιά του ασθενούς θα εμφανιστεί σταδιακά, ή συνεχής, ή παροξυστική, μετά από αρκετές ώρες μπορεί να εμφανιστεί σταθερός πόνος στο κάτω δεξί κοιλιακό τμήμα. Η παραδοσιακή άποψη είναι ότι η αμυγδαλίτιδα προκαλείται από την έντονη άσκηση μετά το γεύμα, κάτι που μπορεί να προκαλέσει την πτώση των σπινθαρισμάτων της τροφής στην αμυγδαλή, αλλά αυτή η άποψη δεν έχει βάση. Η πραγματική αιτία της οξείας αμυγδαλίτιδας δεν είναι γνωστή, και κάποιοι πιστεύουν ότι έχει να κάνει με το επίπεδο των φυτικών ινών στη διατροφή ή τις υγιεινές συνήθειες.

　　Η αιτία της αμυγδαλίτιδας είναι συνήθως η διόγκωση των λεμφαδένων της αμυγδαλής που προκαλεί την βλοκада της αμυγδαλής, ενώ άλλες πιο συχνές αιτίες της βλοκδας του αιμορραγικού οισοφάγου περιλαμβάνουν κομμάτια κόπρανα, παράσιτα κ.λπ., και αν προσστείται η μικροβιακή λοίμωξη, μπορεί να προκαλέσει αμυγδαλίτιδα. Γενικά, η ασθένεια εμφανίζεται3Μήνες μέσα είναι η οξεία αμυγδαλίτιδα, πάνω από3Μήνες ονομάζεται χρόνια αμυγδαλίτιδα.

　　Πιστεύεται ότι η οξεία αμυγδαλίτιδα στους ηλικιωμένους έχει να κάνει με την γενική υγεία των ηλικιωμένων και τις ανατομικές και φυσιολογικές ιδιότητες της αμυγδαλής.

　　Οι ηλικιωμένοι που δεν αντιμετωπίζουν την αμυγδαλίτιδα έγκαιρα μπορεί να προκαλέσουν τις παρακάτω ασθένειες.

　　1Περιτονίτιδα

　　Η περιορισμένη ή διασπειρωμένη περιτονίτιδα είναι μια συχνή επιπλοκή της οξείας αμυγδαλίτιδας, η οποία είναι στενά συνδεδεμένη με την π穿孔 της αμυγδαλής. Η穿孔 συμβαίνει στην περιφλεγμονή της αμυγδαλής, αλλά μπορεί επίσης να συμβεί στην τελική φάση της φλεγμονής της αμυγδαλής.

　　2Σύνδεσμοι

　　Είναι η συνέπεια της αμυγδαλίτιδας που δεν έχει αντιμετωπιστεί έγκαιρα, η πιο συχνή θέση της αμυγδαλικής αμυγδαλής γύρω από την αμυγδαλή είναι η πιο συχνή, μπορεί επίσης να σχηματιστεί σε άλλες περιοχές του κοιλιακού κόλπου, όπως η κοιλιακή κοιλότητα, κάτω από τον σπλήνα ή τον κοιλιακό διαδρόμο.

　　3Σύνδεσμοι εσωτερικού και εξωτερικού

　　Αν η φλεγμονή γύρω από την αμυγδαλή δεν αποτιθεί έγκαιρα, μπορεί να προχωρήσει στο έντερο, τη λεπτή ουρήθρα ή την κοιλιακή τοιχία, σχηματίζοντας διάφορους εσωτερικούς και εξωτερικούς σύνδεσμοι.

　　4Φλεγμονή της κοιλιακής σπλήνας

　　Η λοιμώδης θρόμβωση των φλεβών της αμυγδαλής μπορεί να εξαπλωθεί κατά μήκος της σπλήνου της οισοφαγίδας μέχρι την κοιλιακή σπλήνα, προκαλώντας φλεγμονή της κοιλιακής σπλήνας, και στη συνέχεια μπορεί να σχηματιστεί ηπατική αμυγδαλίτιδα.

　　Η κύρια κλινική εκδήλωση της αμυγδαλίτιδας είναι ο πόνος στο σώμα, η αρχική τοποθεσία του πόνου μπορεί να είναι στην ανώτερη ή κατώτερη κοιλιά ή γύρω από το ομφαλό, ακολουθούμενη από αδιαθεσία, ναυτία και έμετο, μετά από αρκετές ώρες ο πόνος μετακινείται αργά στο κάτω δεξί κοιλιακό τμήμα, και η πίεση με το χέρι και η επανάκτηση προκαλούν αυξημένο πόνο. Επιπλέον, μπορεί να εμφανιστούν πυρετός, έμετος, δυσκοιλιότητα ή διάρροια. Ωστόσο, όχι όλοι οι ασθενείς εμφανίζουν τα παραπάνω συμπτώματα.

　　Εκτός από τα παραπάνω συμπτώματα, η οξεία αμυγδαλίτιδα του ηλικιωμένου έχει και τις εξής χαρακτηριστικές ιδιότητες:

　　1Οι ηλικιωμένοι έχουν δυσμενείς αλλαγές στις αρτηρίες και τους λεμφαδένες, η μεμβράνη της αμυγδαλής γίνεται λεπτή, η λίπη επενδύει και η αμυγδαλή γίνεται ινοfibρωτική, με την σκληρότητα των αρτηριών, η αίμα παρέχει σχετικά λιγότερη αίμα, οπότε η αμυγδαλίτιδα είναι εύκολα να προκαλέσει νεκρωτική διάτρηση.

　　2Οι ηλικιωμένοι έχουν μειωμένη ανταπόκριση των μυών του κοιλιακού τμήματος, τα συμπτώματα και τα σημεία και οι αλλαγές της παθολογίας δεν είναι σύμφωνοι, τα συμπτώματα και τα σημεία είναι συχνά πιο ελαφρά από τις αλλαγές της παθολογίας, οι πόνους δεν είναι τόσο ισχυροί και δεν είναι τυπικοί. Καθώς η ανταπόκριση στον πόνο είναι αργή, τα συμπτώματα μπορεί να είναι μόνο η δυσφορία, η ναυτία, και η διάγνωση μπορεί να είναι δύσκολη, και μπορεί να είναι λάθος. Η οξεία αμυγδαλίτιδα του ηλικιωμένου συχνά καθυστερεί να παρατηρηθεί, και όταν παρατηρηθεί, η πλειοψηφία των ασθενών έχει ήδη εμφανίσει νεκρωτική διάτρηση ή έχει δημιουργήσει εμπύρεμα.

　　Η οξεία αμυγδαλίτιδα του ηλικιωμένου είναι μια σοβαρή επείγουσα κατάσταση, αλλά αν λαμβάνεται υπόψη, οι ασθενείς και οι οικογένειες τους μπορούν να συνεργαστούν στενά με τους υγειονομικούς και να αποφύγουν τον κίνδυνο. Γενικά, πρέπει να λάβει υπόψη τα εξής σημεία.

　　1Η γρήγορη διάγνωση και θεραπεία είναι εξαιρετικά σημαντική. Αν ο ηλικιωμένος παρουσιάσει σταδιακά αυξανόμενα πόνους στο στομάχι, και μετά την λήψη των φαρμάκων που ανακουφίζουν τον πόνο, όπως η ατροπίνη, η σκοφιόλη, δεν είναι αποτελεσματική, τότε πρέπει να πάει αμέσως στο νοσοκομείο για εξέταση και θεραπεία. Μερικοί ασθενείς έχουν γρήγορη διάγνωση και θεραπεία, και είναι οξεία απλή αμυγδαλίτιδα, μπορεί να μην χρειάζεται να κάνει χειρουργική επέμβαση, αλλά να χρησιμοποιήσει αντιβιοτικά πρώτα, αλλά πρέπει να παρακολουθείται στενά η εξέλιξη της νόσου. Μερικοί ασθενείς έχουν σοβαρή νόσο, αν ο γιατρός πιστεύει ότι η υγεία τους είναι καλή, πρέπει να κάνει αμέσως χειρουργική επέμβαση, και οι ασθενείς και οι οικογένειες τους πρέπει να αποκλείσουν τις ανησυχίες και να συνεργαστούν με τον γιατρό για την εκτέλεση της χειρουργικής επέμβασης.

　　2Αφού διαγνωστεί ως οξεία αμυγδαλίτιδα, ο ασθενής πρέπει να πάρει ημιθρόνα θέση, καθώς αυτό μπορεί να αποτρέψει την διάτρηση της αμυγδαλής που μπορεί να προκαλέσει διάσπαρτη πυοπνευμονία και επίσης να αποτρέψει την επέκταση της τοπικής φλεγμονής μετά την χειρουργική επέμβαση. Μετά την χειρουργική επέμβαση, πρέπει να βγάζει συχνά κρυοπνέφματα και να αλλάζει συχνά θέση, για να αποτρέψει την πνευμονία. Επίσης, πρέπει να ενισχύσει την διατροφή και να συνεργάζεται με τους υγειονομικούς για την παρακολούθηση της καρδιάς, του ήπατος και των νεφρών.

　　Η "μετατοπιστική πόνους στο κάτω δεξί τμήμα του οισοφάγου" ή η "συνεχής πόνους στο κάτω δεξί τμήμα του οισοφάγου" είναι τα κύρια συμπτώματα και βάσεις διάγνωσης της αμυγδαλίτιδας. Η διάγνωση της αμυγδαλίτιδας πρέπει πρώτα να αποκλείσει τη δυνατότητα πέτρας στο ουρογεννητικό σύστημα, ασθένειες της γυναικολογίας (στον περίπτωση που ο ασθενής είναι γυναίκα). Κλινικά, η αμυγδαλίτιδα έχει τέσσερα σημεία: σημεία κρυοπληξίας, σημεία σφιγμοειδούς μυός, σημεία της πλάτης, σημεία του Λόφιν. Η κοινή μέθοδος εξέτασης:
　　1Δοκιμασία αίματος
　　Ο ασθενής με υποψία για αμυγδαλίτιδα απαιτείται να κάνει εξέταση αίματος για να ελέγξει το επίπεδο των λευκοκυττάρων και την αναλογία των ερυθροκυττάρων. Αλλά50% πιθανότητας ακόμα και αν ο ασθενής έχει αμυγδαλίτιδα, η εξέταση αίματος μπορεί να είναι φυσιολογική. Επομένως, αυτό δεν είναι ο πιο αξιόπιστος τρόπος διάγνωσης.
　　2Δοκιμασία ούρων
　　Η αμυγδαλίτιδα συνήθως απαιτείται να κάνει δοκιμασία ούρων, και σε ορισμένους ασθενείς η δοκιμασία ούρων μπορεί να δείξει θετική για κρυπτοκυατική αιμορραγία.
　　3Ακτινογραφία X
　　Η κανονική ακτινογραφία X χρησιμοποιείται λιγότερο συχνά για τη διάγνωση της αμυγδαλίτιδας, και συνήθως απαιτείται η εκτίμηση της απεικόνισης του αμυγδαλού για την διάκριση από την διάτρηση του γαστρεντερικού. Μερικές φορές η αμυγδαλίτιδα μπορεί να δείξει την φλεγμονή της αμυγδαλής σε CT.
　　4Υπερηχογράφηση
　　Η υπερηχογράφηση χρησιμοποιείται συχνά πρώτα για την αποκλεισμό ασθενειών του ουρογεννητικού συστήματος και της γυναικολογίας. Όταν η αμυγδαλή είναι φλεγμονική, η υπερηχογράφηση μπορεί να δείξει μια ζώνη χαμηλής ανακλαστικότητας. Στα παιδιά, μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί για τον αποκλεισμό της φλεγμονής των περιτοναϊκών λεμφαδένων. Σε ορισμένες περιπτώσεις, ακόμα και αν ο ασθενής έχει αμυγδαλίτιδα, μπορεί να μην αποκαλύπτεται καμία ανωμαλία.

　　患有阑尾炎老年饮食宜保持清淡，多食富含纤维的食物，以使大便保持通畅。一般来讲，对于温热性质的动物肉如羊、牛、狗肉应该节制，而葱、姜、蒜、辣椒也不宜多吃。对于那些具有清热解毒利湿作用的食物，如绿豆、豆芽、苦瓜等可以多吃。以下为4则食疗推荐方。

　　1、桃仁薏苡仁粥

　　桃仁10克(去皮尖)，薏苡仁30克，粳米50 γραμμάρια, ρύζι

　　2、καλάθι σπανακιού κολοκυθόκουρα

　　Καλάθι σπανακιού30 γραμμάρια, κολοκυθόκουρα20 γραμμάρια, κόκκινη ρίζα20 γραμμάρια, κηθάρι30 γραμμάρια, βράζετε το νερό, καθημερινά διαιρείται2για να πιείτε.

　　3γραμμάρια, κόλιανδρο

　　、κολλιάνδρο γλυκύρριζα15γραμμάρια, κόλιανδρο30 γραμμάρια, γλυκύρριζα10γραμμάρια, βράζετε το νερό, προσθέστε τη κατάλληλη ποσότητα μέλιου για να πιείτε.

　　4、βότανο σπλήνας σκόρδου σάλβια

　　Βότανο σπλήνας30 γραμμάρια, βότανο σκόρδου20 γραμμάρια, βράζετε το νερό, προσθέστε τη κατάλληλη ποσότητα μέλιου για να πιείτε.

　　Η πιο αποτελεσματική μέθοδος θεραπείας της αγκυλίας είναι η χειρουργική αφαίρεση. Αν εξετάσουμε την οξεία αγκυλία, είναι καλύτερο να γίνει η χειρουργική αφαίρεση το συντομότερο δυνατόν, αλλιώς μπορεί να προκαλέσει την πυώδη διάρρηξη της αγκυλίας, να προκαλέσει την περιτονίτιδα του αμυγδαλού; Αν έχει σχηματιστεί το περιβάλλον σπασμένος φλεβίτιδα, δεν είναι κατάλληλο για χειρουργική επέμβαση, συνήθως προηγείται της αντιφλεγμονώδους θεραπείας3μήνες μετά, να γίνει η αφαίρεση της αγκυλίας.3μήνες μετά, να προγραμματίζεται η εισαγωγή στο νοσοκομείο για χειρουργική επέμβαση, ή να γίνει χειρουργική επέμβαση επείγουσα θεραπεία κατά την επανεμφάνιση της οξείας επιδρομής.

　　πρόσφατα εμφανίστηκε η μέθοδος απομάκρυνσης της αγκυλίας με μικροχειρουργική επέμβαση, συνήθως ανοίγονται τρεις μικρές οπές στην κατώτερη κοιλιά για να γίνει η επέμβαση, κάθε τραύμα περίπου πέντε χιλιοστόμετρα, η πλειοψηφία των ασθενών χρειάζεται3λεπτά έως90 λεπτά, αν μπορεί να αφαιρεθεί νωρίς, η επιτυχία της χειρουργικής επέμβασης φτάνει στο90%. Μετά την βελτιστοποίηση της παραδοσιακής χειρουργικής επέμβασης, η κοιλιακή πληγή συνήθως είναι μόνο2μέχρι5εκτάσματα, τα περιπτώσεις με σαφή ανατομία συνήθως χρειάζονται περίπου15λεπτά έως30 λεπτά. Δύο τύποι χειρουργικών επεμβάσεων δεν έχουν αδιαμφισβήτητα καλύτερης ή χειρότερης ποιότητας, σε σύγκριση με μικροχειρουργικές επεμβάσεις, η πιθανότητα λοίμωξης της πληγής μετά την επέμβαση είναι χαμηλότερη, η πυελική αδένωση είναι ελαφρύτερη, οι επιπλοκές είναι λιγότερες, η πονά του χειρουργείου είναι ελαφρύτερη, η υπεροχή είναι πιο εμφανής στους παχύσαρκους ασθενείς.