Pancreatic divisum

　　Pancreatic divisum is a congenital malformation characterized by the incomplete fusion of the main and accessory pancreatic ducts or only the fusion of thin branched pancreatic ducts during development. Pancreatic divisum (PD) is a congenital anatomical abnormality where some patients may show no clinical symptoms at all, but only have obstructive abdominal pain, pancreatitis, or both when there is a narrowing at the opening of the accessory papilla, leading to poor drainage.

　　Pancreatic divisum (PD) is a congenital anatomical abnormality where the main and accessory pancreatic ducts do not fully fuse or only fuse into thin branched pancreatic ducts during development. Some patients may show no clinical symptoms at all, but only have obstructive abdominal pain, pancreatitis, or both when there is a narrowing at the opening of the accessory papilla, leading to poor drainage. Lehman et al. reported...52Patient with PD, characterized by refractory abdominal pain24Παράδειγμα,46％), η οξεία επαναλαμβανόμενη παγκρεατίτιδα17Παράδειγμα,32.7％), η χρονική παγκρεατίτιδα11Παράδειγμα,21.1％). Warshaw και άλλοι αναφέρουν100 παραδείγματα ασθενών με επεισοδιακή οξεία παγκρεατίτιδα και πονόπανο από τον παγκρεατικό δακτύλιο, μεταξύ των οποίων71Παράδειγμα, ο τύπος του PD είναι τυπικός. Επιπλέον αναφέρεται10Παράδειγμα, όλοι έχουν κρυφή λοξή πόνου στο στομάχι5Παράδειγμα, ιστορικό επαναλαμβανόμενης παγκρεατίτιδας

　　Ο διασπασμός του παγκρέατος (PD) δεν έχει αποτελεσματικές προληπτικές μέθοδους, η πρόωρη διάγνωση είναι η κλειδιά για την πρόληψη και την αντιμετώπιση της νόσου. Ταυτόχρονα μπορεί να μειωθεί η εμφάνιση της παγκρεατίτιδας και άλλων συνεπειών, για τους ασθενείς με σημεία και συμπτώματα παγκρεατίτιδας, πρέπει να ληφθούν ενεργές θεραπείες, συμπεριλαμβανομένων της αποφυγής της διατροφής, της υποστήριξης της ενέργειας, της αναστολής της έκκρισης του αδένου κ.λπ.

　　Οι κύριες μεθόδους διάγνωσης του διασπασμού του παγκρέατος (PD) είναι οι εξής:

　　Πρώτη, ERC, ERCP (ενδοσκοπική αναστροφική παγκρεατική και χολική αγγειογραφία)

　　Η ένεση από τον κύριο δακτύλιο, η εμφάνιση του πλάγιου παγκρεατικού δακτυλίτη, φαίνεται μικρή και βρίσκεται στο δεξί του στήθος, με μορφή δέντρου ή ουράς, δεν εμφανίζεται ο δευτερεύων παγκρεατικός δακτύλιος. Η ένεση από το δευτερεύον δάκτυλο, μπορεί να δει τον κοινό παγκρεατικό δακτύλιο όπως συνήθως, φτάνει μέχρι το τέλος του παγκρεατικού δακτυλίτη, αυτός ο οπίσθιος παγκρεατικός δακτύλιος δεν είναι συνδεδεμένος με τον πλάγιο παγκρεατικό δακτύλιο ή υπάρχει μόνο μια μικρή επικοινωνία.

　　Δεύτερη, η ένεση στο δευτερεύον δάκτυλο

　　Στην τεχνική πρέπει να δοθεί προσοχή στα εξής σημεία:

　　1、η ένεση με κανονικό σκιαγραφικό σωλήνα είναι δύσκολη, πρέπει να χρησιμοποιηθεί ένας σωλήνας με λεπτό κεφάλι.

　　2、η ένεση με προώθηση είναι πιο επιτυχημένη.

　　3、μετά την εμφάνιση της σκιαγραφικής ουσίας, φωτογραφίστε γρήγορα.

　　Η ERCP μπορεί να προκαλέσει αίσθημα πρήξιμου και πόνο μετά την ένεση της σκιαγραφικής ουσίας, δεν μπορεί να δείξει την απολήξη, ο οπίσθιος παγκρεατικός δακτύλιος του PD ανοίγει στον δευτερεύοντα δακτύλιο του δωδεκαδάκτυλου, αν η ένεση δεν μπορέσει να εισαχθεί στην άνοιξη του παγκρεατικού δακτυλίτη, δεν μπορεί να δείξει τον παγκρεατικό δακτύλιο.

　　Τρίτη, η μαγνητική ρεοντοενδοσκοπία του παγκρεατικού και του χολικού δακτυλίτη (MRCP)

　　Με βάση το μηχανισμό της υδροσχεδίασης, μπορεί να δείξει καλά τους παγκρεατικούς και χολικούς δακτυλίτες, ο διασπασμός του παγκρέατος στον απεικονιστικό έλεγχο φαίνεται ότι μπορεί να εμφανιστεί ταυτόχρονα και ο πλάγιος και ο οπίσθιος παγκρεατικός δακτύλιος, ο αρχικός πλάγιος παγκρεατικός δακτύλιος είναι ένας σύντομος σωλήνας, που ανοίγει στον δακτύλιο του δωδεκαδάκτυλου, μπορεί να ανοίξει μαζί με τον κοινό δακτύλιο του χολόδουο και μπορεί να ανοίξει ανεξάρτητα. Η MRCP είναι μη επεμβατική, χωρίς ακτινοβολία, χωρίς πόνο για τον ασθενή, απλή και εύκολη, εφαρμόζεται όλο και περισσότερο τα τελευταία χρόνια, και πολλοί επιστήμονες προτείνουν τη χρήση της MRCP για την ενίσχυση της ποιότητας της εικόνας και της ακρίβειας της διάγνωσης.

　　Τέταρτη, άλλες απεικονιστικές εξετάσεις

　　Η CT και η υπερηχογράφηση μπορούν να δείξουν την επέκταση του παγκρέατος ή του δακτυλίτη, αλλά δεν μπορούν να διαγνώσουν τον διασπασμό του παγκρέατος.

　　Παρατηρήσεις: Ο ασθενής με διασπασμό του παγκρέατος (PD) θα πρέπει να ακολουθεί μια ελαφριά διατροφή, να προσέχει τη ρυθμό της διατροφής και να ακολουθεί τη συμβουλή του γιατρού για μια υγιεινή διατροφή. Ο διασπασμός του παγκρέατος είναι μια γενετική ανωμαλία της ανάπτυξης του παγκρέατος, συνιστάται να περιοριστεί η διατροφή ή να απαγορευτεί η διατροφή και να υποβληθεί σε θεραπεία στο νοσοκομείο. Η ενδοφλέβια συμπλήρωση θρεπτικών συστατικών, η μείωση της έκκρισης του παγκρεατικού υγρού, είναι ευεργετική για την υποχώρηση της φλεγμονής. Μετά την εξαφάνιση των κολίκων, μπορεί να καταναλωθεί μικρή ποσότητα ουσίας που δεν περιέχει λίπη, χαμηλής πρωτεΐνης και υψηλής υδατάνθρακα, όπως κουκουνάρι, σάλτσα λαχανικών, χυμός φρούτων, ούζο κ.λπ., ή μπορεί να χρησιμοποιηθεί η ενδοσυστημική θρεπτική υφή. Μετά την πλήρη ανάρρωση, μπορεί να καταναλωθεί η διατροφή με χαμηλή λίπη και πρωτεΐνη, και μετά την πλήρη αποκατάσταση, μπορεί να επανέλθει στην κανονική διατροφή. Καθημερινά πρέπει να αποφεύγεται το οινόπνευμα, το πιπέρι, ο καφές, το σκοτεινό τσάι κ.λπ., για να μειωθεί η εμφάνιση της παγκρεατίτιδας.

　　Η διάσπαση του παγκρέατος (PD) χωρίς συμπτώματα δεν χρειάζεται ειδική θεραπεία, για τους ασθενείς με ήπια συμπτώματα μπορεί να χειριστεί σύμφωνα με τα συμπτώματα. Δώστε οδηγίες για τη διατροφή, μπορεί να δοθεί φαρμακευτική αναστολή της παγκρεατίτιδας όταν εμφανιστούν σημεία και συμπτώματα της παγκρεατίτιδας. Για τους ασθενείς με σοβαρό πόνο και επαναληπτική παγκρεατίτιδα, μπορεί να χρησιμοποιηθούν οι παρακάτω μεθόδους ενδοσκοπικής χειρισμού, ο στόχος είναι να επεκταθεί η ανοιχτή του δακτυλίου του δακτυλίου, ώστε να διασφαλιστεί η επαρκής αποχέτευση του παγκρεατικού υγρού.

　　Πρώτο, ενδοσκοπική θεραπεία
　　Οι μεθόδους θεραπείας περιλαμβάνουν την επέκταση του σφιγκτήρα του δακτυλίου του δακτυλίου, την αποκατάσταση του δακτυλίου του δακτυλίου και την αποχέτευση του δακτυλίου του δακτυλίου. Είναι αποτελεσματική για την επαναληπτική παγκρεατίτιδα, πρέπει να είναι η πρώτη επιλογή; Για την χρόνια παγκρεατίτιδα, οι πρόσφατες αναφορές δείχνουν ότι η ενδοσκοπική θεραπεία έχει βελτιωθεί σημαντικά.

　　Δεύτερο, χειρουργική θεραπεία

　　1、Αποκατάσταση του δακτυλίου του δακτυλίου του δωδεκαδάκτυλου μέσω του δωδεκαδάκτυλου: Αναφορά Warshaw61Παράδειγμα, από τους οποίους ομαλή ομάδα με στενόμακρο δακτύλιο48Παράδειγμα, μετά την επέμβαση85％ ανακούφιση από τα συμπτώματα; Ομαλή ομάδα χωρίς στενόμακρο δακτύλιο13Παράδειγμα, μετά την επέμβαση15％ ανακούφιση από τα συμπτώματα. Υποστηρίζουν ότι η αποκατάσταση του δακτυλίου του δακτυλίου χωρίς στενόμακρο δακτύλιο είναι άσχετη με την αποκατάσταση του δακτυλίου του δακτυλίου του δωδεκαδάκτυλου, πρέπει να υποστεί απομάκρυνση του παγκρέατος.

　　2、Συμπαράλληλη συνδέσμος του κοιλιακού εντέρου με τον δευτεροπαράκτιο δακτύλιο του δωδεκαδάκτυλου: Ενδεικτικά Rusnak6Παράδειγμα, τα συμπτώματα ανακούφισαν μετά την επέμβαση, η παγκρεατίτιδα δεν επανέρχεται.

　　3、Αφαίρεση μέρους ή ολόκληρου του παγκρέατος: Οι περισσότεροι επιστήμονες πιστεύουν ότι η διάσπαση του παγκρέατος που συνοδεύεται από οπτική αλλαγή της χρονικής παγκρεατίτιδας (φιβροποίηση) δεν είναι κατάλληλη για χειρουργική αποκατάσταση του δακτυλίου του δακτυλίου, αλλά κατάλληλη για αφαίρεση μέρους ή ολόκληρου του παγκρέατος. Η διάσπαση του παγκρέατος με χρονική παγκρεατίτιδα που έχει υποστεί ενδοσκοπική θεραπεία και εξακολουθεί να πονά, πρέπει να υποστεί αφαίρεση μέρους ή ολόκληρου του παγκρέατος.

   　Η συνολική απόδοση της ενδοσκοπικής θεραπείας είναι υψηλή.85％ ανακούφιση από τα συμπτώματα, ομαλή ομάδα μετά της χειρουργικής επέμβασης15％ ανακούφιση από τα συμπτώματα.