Neonatal liver and spleen enlargement

　　Πρώτο, αιτίες εμφάνισης

　　Οι αιτίες της αύξησης του ήπατος και του σπλήνα στο νεογέννητο είναι πολλές, και η σειρά τους είναι κατάλογος κλινικής συχνότητας.

　　1Λοιμώξεις

　　Και ασθένειες όπως η σепσις που προκαλείται από διάφορα βακτήρια, η λοιμώδης ηπατίτιδα που προκαλείται από λοιμώξεις εντός του ωμού ή κατά τη γέννηση, η ασθένεια της λύσσας κ.λπ. Οι ιοί που προκαλούν την λοιμώδης ηπατίτιδα είναι συχνά ο ιός της ηπατίτιδας Β, ο ιός του μεγάλου κυττάρου, ο ιός του ροζακιαρίου και ο ιός της ζώνης κ.λπ.

　　2Αιματολογικές ασθένειες

　　Και ασθένειες όπως η αιμολυτική ασθένεια του νεογέννητου, η ημιμορφές σφαιρικών ερυθρών αιμοσφαιρίων, η μελανοκυτταρική αναιμία κ.λπ.

　　3Καρδιακές ασθένειες

　　Η αύξηση του ήπατος προκαλείται από την καρδιακή ανεπάρκεια, είναι ορατή μετά από την ανεπαρκή οξυγόνωση του οργανισμού μετά από την αναπνοή, και μπορεί να εμφανιστεί σε διάφορες κληρονομικές καρδιακές ασθένειες όπως η μεγάλη διάταξη του οισοκαρδίου, η μετατόπιση των μεγάλων σωμάτων, η ανεπαρκής ανάπτυξη του αριστερού κόλπου και η στένωση της αορτής κ.λπ.

　　4Διαταραχές του δακτυλίου του χοληδόχου

　　Κύρια είναι η κληρονομική δυσπλασία των χοληδόχων δακτυλίων.

　　5Κληρονομικές μεταβολικές ασθένειες

　　Και ασθένειες όπως η ασθένεια αποθήκευσης γλυκογόνου, galactosemia, υπερλιπιδαιμία,酪氨酸血症 και ασθένεια λιπιδικών καταθέσεων κ.λπ.

　　6Αύξηση των κυττάρων και όγκων

　　Κληρονομική λευχαιμία, κακοήθης αύξηση των οργανικών κυττάρων, σαρκοίμα του λεμφοειδούς-αιμοσταμοειδούς συστήματος, κύστη του ήπατος και όγκος του ήπατος κ.λπ.

　　Η αιτία της αύξησης του ήπατος στο νεογέννητο διαιρείται σε δύο κύριες κατηγορίες ανάλογα με την παρουσία της icterus. Με icterus περιλαμβάνονται η ηπατίτιδα του νεογέννητου, η αιμολυτική ασθένεια του νεογέννητου, η λοιμώδης μυοκαρδίτιδα, η εξωηπατική στένωση του χοληδόχου δακτυλίου, η κύστη του χοληδόχου δακτυλίου, η κληρονομική μεταβολική ασθένεια κ.λπ.; χωρίς icterus περιλαμβάνονται η καρδιακή ανεπάρκεια, η ανοσολογική και μη ανοσολογική οίδηση του εμβρύου, η ασθένεια αποθήκευσης γλυκογόνου, η ασθένεια των λυσοσωμάτων και οι κύστες του ήπατος κ.λπ.

　　Ο ήπαρ που αυξάνεται μετρίου έως υψηλού βαθμού πρέπει να εξεταστεί για λοιμώξεις από διάφορους παθογόνους, ηπατική καρδιακή ανεπάρκεια, κληρονομικές δυσπλασίες των χοληδόχων δακτυλίων, ασθένεια αποθήκευσης γλυκογόνου, ασθένεια των γλυκοζαμινών, ασθένεια των λιπιδίων και galactosemia κ.λπ.

　　Η πιο συχνή αιτία της αύξησης του σπλήνα στο νεογέννητο είναι η λοίμωξη και η αιμορραγία. Η λοιμώδης μυοκαρδίτιδα και η λοιμώδης ηπατίτιδα μπορεί να προκαλέσουν την αύξηση του ήπατος και του σπλήνα. Η αιμολυτική ασθένεια που προκαλείται από μη συμβατότητα του αίματος του νεογέννητου είναι η πιο συχνή αιμολυτική ασθένεια του νεογέννητου, μετά την G-6-PD ελλείψεις, ημιμορφές σφαιρικών ερυθρών αιμοσφαιρίων, μελανοκυτταρική αναιμία και σιδηροχειματοχρωματική αναιμία. Άλλες ασθένειες που μπορεί να προκαλέσουν αύξηση του σπλήνα είναι σπάνιες, όπως η ασθένεια του μαργαριταριού, η ασθένεια του Γκόσε, η ασθένεια των γλυκοζαμινών κ.λπ.

　　Δεύτερον, η μηχανισμός εμφάνισης

　　Η ήπαρ και η σplenή είναι δύο σημαντικά όργανα εντός της κοιλιάς, με μοναδικές και κοινές λειτουργίες. Συνδέονται μεταξύ τους στο αίμα, οπότε συχνά είναι στενά συνδεδεμένες στην κλινική παθολογία.

　　Η σπλήνα και ο ήπας του κανονικού νεογέννητου είναι σχετικά μεγάλα. Το βάρος του ήπατος είναι120～130g, για το βάρος του σώματος4％, ενώ οι ενήλικες είναι2％. Το βάρος της σπλένας είναι περίπου10g, για ενήλικες1/30.

　　1、Αύξηση του μεγέθους του ήπατος

　　Η αύξηση του μεγέθους του ήπατος κατά τη διάρκεια της νεογνικής περιόδου είναι ευάλωτη στις παθοφυσιολογικές χαρακτηριστικές, που σχετίζονται με:

　　（1Είναι ευάλωτος στη θρόμβωση και την αύξηση του μεγέθους: Οι κύτταρα του ήπατος και των ηπατικών λοβών του νεογέννητου δεν είναι πλήρως αναπτυγμένα, οι αδένες είναι πλούσιοι, ευάλωτοι στη θρόμβωση και την αύξηση του μεγέθους. Η ροή του αίματος του ήπατος είναι πλούσια, και σε σοβαρές καρδιακές ανεπάρκειες, ειδικά όταν υπάρχει καρδιακή ανεπάρκεια και εμπόδισμα της επιστροφής της φλέβας του κάτω άκρου, μπορεί να προκαλέσει θρομβωτική αύξηση του μεγέθους του ήπατος.

　　（2）Εξωσωματικός αιματοποίηση: Κατά τη διάρκεια της εμβρυακικής περιόδου, ο ήπας είναι ο κύριος όργανος αιματοποίησης, και μετά τη γέννηση, αν υπάρχει αναιμία, ο ήπας θα επανέλθει στον εξωσωματικό αιματοποίηση και θα προκαλέσει την αύξηση του μεγέθους του ήπατος.

　　（3）Μεταβολισμός και解毒: Ο ήπας είναι το μεγαλύτερο μεταβολικό όργανο του ανθρώπινου σώματος, φέρει τον μεταβολισμό πρωτεϊνών, λιπών, ζάχαρης και άλλων ουσιών και την αποτοξίνωση των τοξινών, οπότε ορισμένες κληρονομικές μεταβολικές ασθένειες και τοξίνες μπορεί να προκαλέσουν την αύξηση του μεγέθους του ήπατος.

　　（4）Μεταβολισμός και αποβολή της βilirubίνης: Ο ήπας είναι το όργανο μεταβολισμού και αποβολής της βilirubίνης, η διαταραχή του μεταβολισμού της βilirubίνης και η κληρονομική ανωμαλία της οδού της βilirubίνης μπορεί να προκαλέσει σοβαρή αύξηση του μεγέθους του ήπατος.

　　（5）Δίκτυο αδένων του ενδοκρινικού συστήματος: Ο ήπας είναι ένας από τους πλούσιους οργάνους του δικτύου των αδένων του ενδοκρινικού συστήματος, με άμυνα, και μπορεί να προκαλέσει αύξηση του μεγέθους του ήπατος ή της αύξησης του δικτύου των αδένων του ενδοκρινικού συστήματος όταν το ιστού του επηρεάζεται από την λοίμωξη.

　　2、Αύξηση του μεγέθους της σπλένας

　　Οι αιτίες της αύξησης του μεγέθους της σπλένας στο νεογέννητο είναι οι εξής:

　　（1）Δίκτυο αδένων του ενδοκρινικού συστήματος: Η σπλήνα είναι ένα από τα κύρια όργανα του δικτύου των αδένων του ενδοκρινικού συστήματος, που φέρει την άμυνα του οργανισμού. Η λοίμωξη από βακτήρια, ιούς, παράσιτα μπορεί να προκαλέσει την αύξηση του μεγέθους της σπλένας, αλλά η λοίμωξη της σπλένας είναι εξαιρετικά σπάνια.

　　Σε ασθένειες του δίκτυου των αδένων του ενδοκρινικού συστήματος και των μεταβολικών ασθενειών, οι κύτταρα του δίκτυου των αδένων του ενδοκρινικού συστήματος καταναλώνουν μεγάλη ποσότητα μη φυσιολογικών μεταβολικών ουσιών, που μπορεί να προκαλέσουν την αύξηση του μεγέθους της σπλένας. Επιπλέον, η σπλήνα είναι το μέρος όπου καταστρέφονται τα ηλικιωμένα, κατεστραμμένα και μη φυσιολογικά κύτταρα του αίματος, και όταν αυξάνεται η καταστροφή των αιμοκυττάρων (όπως η κληρονομική αιμορραγική αναιμία, η κληρονομική μαラρία κ.λπ.), μπορεί να προκαλέσει την αύξηση του μεγέθους της σπλένας.

　　（2）Πολλαπλασιασμός αίματος: Η σπλήνα, όπως και ο ήπας, είναι ένας από τους οργάνους πολλαπλασιασμού του αίματος κατά τη διάρκεια της γαστροβασίλων, και όταν προκαλείται υπερβολική λειτουργία της ανταπόκρισης πολλαπλασιασμού του αίματος λόγω λοιμώξεων, μπορεί να προκαλέσει την αύξηση του μεγέθους της σπλένας.

　　（3）Αποθήκη αίματος: Η σπλήνα είναι αποθήκη αίματος, η σπλήνικη φλέβα ρέει στην ουροδόχο κύστη. Όταν η ουροδόχο κύστη εμποδίζεται, προκαλείται η σπληνική στάση του αίματος, προκαλώντας την αύξηση του μεγέθους της σπλένας.

　　（4）Λυμφογενικά όργανα: Η σπλήνα είναι και ένα λυμφογενές όργανο, οπότε οι καρκίνες της σπλένας (κύρια λυμφογόνο και μη λυμφογόνο λευχαιμία), μπορεί να προκαλέσουν σπληνική διόγκωση λόγω σπληνικής διόγκωσης.

　　Η αύξηση του μεγέθους του ήπατος και της σplenής ως επιπλοκές εξαρτάται από την αρχική ασθένεια. Για παράδειγμα, η αύξηση του μεγέθους του ήπατος και της σplenής που προκαλείται από λοιμώξεις μπορεί να συνοδεύεται από νεογνική σепσιμότητα, πυομυελίτιδα, πνευμονία, πνευμονόκοκκο, μετατοπισμένη εστιακή λοίμωξη (όπως φλεγμονή του ιστού των τριχοειδών, οστικό πυομυελίτιδα, πυελονεφρίτιδα κ.λπ.) και συνδρόμο δυσλειτουργίας πολλαπλών οργάνων.

　　1、Νεογνική σепσιμότητα (septicemia of newborn):Είναι η περίοδος της εισαγωγής των παθογόνων μικροοργανισμών στον αίμα του νεογέννητου μέσω διαφόρων οδών, η ανάπτυξή τους και η παραγωγή τοξινών που προκαλούν συστημική λοίμωξη.

　　2Μeningitis:Είναι η λοίμωξη μιας ευαίσθητης μεμβράνης του εγκεφάλου ή της σπονδυλικής στήλης (η μεμβράνη μεταξύ του κρανίου και του εγκεφάλου), η νόσος συνοδεύεται συνήθως από συνεχή λοίμωξη του σώματος από βακτήρια ή ιούς σε οποιαδήποτε άλλη περιοχή, όπως το αυτί, τους σινουσούς ή τις ανώτερες αναπνευστικές οδούς.

　　3Πνευμονία:Είναι η φλεγμονή των τελικών αναπνευστικών οδών, των αεροβόλων και του ινοδιασθετικού ιστού του πνεύμονα, μπορεί να προκαλεστεί από μικροοργανισμούς, φυσικοχημικά στοιχεία, ανοσολογικές βλάβες, αλλεργίες και φάρμακα. Η βακτηριακή πνευμονία είναι η πιο συχνή πνευμονία, είναι επίσης μια από τις πιο συχνές λοιμώξεις.

　　4Πνευμονίτιδα (lungabscess):Είναι μια πυώδης ασθένεια της πνευμονικής οργάνωσης που προκαλείται από πολλαπλούς παράγοντες, η αρχική φάση είναι η πυώδης φλεγμονή, στη συνέχεια αναπτύσσεται η νεκρωτική φάση και σχηματίζεται η αμυγδαλή.

　　5Οστεομυελίτιδα:Είναι μια λοίμωξη και καταστροφή του οστού που προκαλείται από αερόβια ή αεροβιόγια βακτήρια, μυκοβάκτηρες και μύκες. Η οστεομυελίτιδα είναι συχνή στις σπονδύλους; στους ποδιούς των ασθενών με σακχαρώδη διαβήτη ή στους τομείς των οστών που προκαλούνται από τραυματισμό ή χειρουργική επέμβαση, οι πιο συχνές τοποθεσίες των παιδιών είναι τα μακρά οστά με καλή αιμοδύναμη, όπως ο κόλπιος ή ο μηρός, η οστεομυελίτιδα μπορεί να εμφανιστεί σε δύο τύπους, τον οξεία και τον κρίσιμο.

　　6Πυελονεφρίτιδα (pyelonephritis):Είναι η φλεγμονή της ουροδόχου κύστης, που προκαλείται συνήθως από βακτηριακή λοίμωξη, συνοδεύεται συνήθως από φλεγμονή του κάτω ουροποιούς οργάνων, η κλινική διάγνωση είναι δύσκολη, ανάλογα με την κλινική πορεία και την ασθένεια, η πυελονεφρίτιδα μπορεί να εμφανιστεί σε δύο φάσεις, την κλινική και την κρίσιμη, η κλινική πυελονεφρίτιδα είναι μια από τις κύριες αιτίες της κρίσης της λειτουργίας των νεφρών.

　　1Ιστορικό πριν τη γέννηση

　　Αν η διόγκωση του ήπατος και της σπλήνας προκαλείται από την κληρονομική μεταβολική ασθένεια, οι μέλη της οικογένειας μπορεί να πάσχουν από την ίδια ασθένεια, η διόγκωση του ήπατος και της σπλήνας που προκαλείται από την αναιμία του νεογνού έχει ιστορικό κίτρινου δέρματος από τα προηγούμενα παιδιά, η ιστορικό λοιμώξεων κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης της μητέρας, όπως η τροχίλα (δηλαδή η λοιμώδης της μητέρας από το παραπλασματικό παράσιτο, τον ιό της ερυθρότητας, τον ιό των μεγακυτταρικών και τον ιό της ιώδους), μπορεί να προκαλέσει την εμβρυϊκή ανωμαλία και τη διόγκωση του ήπατος και της σπλήνας του νεογνού, η μητέρα έχει βιβριζικό ιό κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, μπορεί να βοηθήσει στη διάγνωση της ηπατίτιδας του νεογνού, η μητέρα έχει ιστορικό μολυσματικής αμυγδαλίτιδας κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, μπορεί να προκαλέσει τον νέο γονότυπο της νόσου του μολυσματικού πυρετού.

　　2Ιστορικό γέννησης

　　Η λοιμώδης κατάσταση κατά τη διάρκεια της γέννησης της μητέρας μπορεί να προκαλέσει σепσισ του νεογνού και να προκαλέσει διόγκωση του ήπατος και της σπλήνας.

　　3Συμπτώματα

　　Οι λόγοι για τη διόγκωση του ήπατος και της σπλήνας είναι διαφορετικοί, τα κλινικά συμπτώματα του νεογνού είναι διαφορετικά, η πυρεξία ή η αδιαθεσία της θερμοκρασίας, η μη απόκτηση γάλακτος, η μη αύξηση του βάρους, η κοιλιακή διόγκωση, η κίτρινη χρωστική του δέρματος και άλλα συμπτώματα συχνά σχετίζονται με λοιμώξεις, όπως η σепσισ του νεογνού, η ιογενής εμβολιοσηψία του νεογνού, η συνδρομή της ηπατίτιδας του νεογνού κ.λπ., οι ασθενείς με galactosemia έχουν υπογλυκαιμία κράμπες, εμετό, κίτρινη χρωστική του δέρματος, αμφιβληστροειδής κ.λπ., η εμμηχώια κίτρινη χρωστική, η ηπατίτιδα του νεογνού, έχουν σοβαρή κίτρινη χρωστική, γκρίζια κόπρανα και διόγκωση του ήπατος και της σπλήνας, η αναιμία του νεογνού, η μολυσματική αμυγδαλίτιδα κ.λπ., έχουν αναιμία, η κίτρινη χρωστική συνοδεύεται από διόγκωση του ήπατος και της σπλήνας, υπάρχει τάση για αιμορραγία και αγγειόμαυρωση, συχνά παρατηρείται στην αιμοπεταλίτιδα του νεογνού και τον λευχαιμία.

　　4Εκτίμηση σωματικής κατάστασης

　　Πρώτα καθορίζεται αν υπάρχει διόγκωση του ήπατος και της σπλήνας και το βαθμό της διόγκωσης, η εξέταση πρέπει να γίνει κατά την ηρεμία του νεογνού, η επαφή πρέπει να είναι ελαφριά, όταν το ήπατο και η σπλήνα είναι διόγκωσης, πρέπει να σημειωθεί ο βαθμός και η υφή της διόγκωσης, πρέπει να ληφθούν υπόψη οι ιδιαιτερότητες του ήπατος και της σπλήνας, ο βαθμός της διόγκωσης μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως αναφορά για την διάγνωση και την επίδραση της θεραπείας και την πρόβλεψη της πρόγνωσης.

　　1Η πρόληψη της ηπατομεγαλίας του νεογέννητου πρέπει να επικεντρωθεί στην θεραπεία της αιτίας, όπως η κατάλληλη αντιμικροβιακή θεραπεία για την λοίμωξη, η ενεργή θεραπεία και η αφαίρεση των ερεθιστικών παραγόντων για την αιματολογική νόσο, η διόρθωση της καρδιακής ανεπάρκειας κ.λπ.

　　2Η πρόληψη της ηπατομεγαλίας του νεογέννητου πρέπει να περιλαμβάνει τις εξετάσεις κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, την early διάγνωση και την έγκαιρη θεραπεία, κ.λπ., και πρέπει να είναι αποτελεσματική.

　　Πρώτη, έλεγχος αίματος

　　1Άλλες δοκιμές

　　Ο αριθμός των λευκοκυττάρων και η παρατήρηση της μορφολογίας των κυττάρων έχουν αξία διάγνωσης για τις λοιμώξεις και τη λευχαιμία, η αιμοσφαιρίνη, η μείωση των ερυθρών αιμοσφαιρίων, η αύξηση των ανομοιομορφών ερυθρών αιμοσφαιρίων, υποδεικνύουν την αιμορραγική αναιμία.

　　2Άλλες δοκιμές

　　Η διάγνωση της κίτρινης και της διπλής ήπατος είναι απαραίτητη για την αξιολόγηση, η μέτρηση της συγκέντρωσης του χρωμοσώματος του αίματος είναι η πιο συχνή εργαστηριακή εξέταση για τη διάγνωση της ηπατομεγαλίας του νεογέννητου, η αιματολογική νόσος είναι μια από τις πιο συχνές αιτίες της κίτρινης του νεογέννητου, πολλές ασθένειες με ηπατομεγαλία και κίτρινη χρειάζονται διάκρισή, ειδικά κατά τη διάρκεια της1Εβδομάδες, αν η συγκέντρωση της χρωμοσώματος του αίματος συνεχώς αυξάνεται μέχρι την2Εβδομάδες, και κυρίως η αύξηση του διοξυχολικού χρωμοσώματος, θα πρέπει να ληφθεί υπόψη ως ηπατική νόσος.

　　3Άλλες δοκιμές

　　Η δοκιμή της λειτουργίας του ήπατος, η ανίχνευση του επιφανειακού αντιγόνου της ηπατίτιδας Β (HBsAg), της κεντρικής αντιγόνου της ηπατίτιδας Β και του E αντιγόνου, είναι σημαντική για τη διάγνωση αν η νόσος του ήπατος του νεογέννητου προκαλείται από τον ιό της ηπατίτιδας Β, η δοκιμή της λειτουργίας του ήπατος, όπως η δοκιμή του φυτοστερόλης, η δοκιμή της ζελατίνας του ζιζανίου κ.λπ., είναι συχνά αρνητική κατά τη διάρκεια της νεογνικής περιόδου, η αλανίνης αμινοτρανσφεράση και η ασπαρτική αμινοτρανσφεράση είναι επίσης πολύ αυξημένες στις καρδιακές και μυϊκές ιστούς, η αλανίνη διοξείδωση είναι αυξημένη κατά τη διάρκεια της ηπατίτιδας, η αποκλειστική κίτρινη κίτρινη δεν αυξάνεται, υποδεικνύοντας ότι τα ένζυμα της συσσώρευσης της χολής είναι η αλκαλική φωσφορική αμυλάση, η λευκίνη αμινοτρανσφεράση και η γ--Γλυκοσιλτρανσφεράση κ.λπ., αίμα5′-Η νουκλεάση είναι επίσης σημαντικά αυξημένη στη στένωση του δακτυλικού χανάλιου.

　　4Άλλες δοκιμές

　　Η καλλιέργεια βακτηρίων του αίματος, η διάκριση ιών και η μέτρηση των ειδικών αντισωμάτων μπορούν να βοηθήσουν στη διάγνωση του είδους των βακτηρίων και των ιών που προκαλούν την λοίμωξη.

　　5Άλλες δοκιμές

　　Για την υποψία διαταραχής της γλυκομεταβολισμού, θα πρέπει να μετρηθεί η γλυκόζη και η δοκιμή αντοχής στη γλυκόζη, για την διάγνωση της αιμορραγίας από μη兼容τή αίμα, θα πρέπει να γίνει η δοκιμή αντισωμάτων του ανθρώπου, η μέτρηση των ελεύθερων αντισωμάτων και η δοκιμή απελευθέρωσης αντισωμάτων, η ηλεκτροφόρηση της σειράς πρωτεϊνών του αίματος, η πρωτεΐνη του αμφιβληστροειδούς, η ιμμουνoglobουλίνη κ.λπ.

　　Δεύτερη, η πункциοποίηση του μυελού των οστών

　　Για την υποψία αιματολογικής νόσου ή υπερπλασίας καρκινικών κυττάρων, θα πρέπει να γίνει πункциοποίηση του μυελού των οστών, η οποία είναι πολύ χρήσιμη για τη διάγνωση της λευχαιμίας, της αιμοπεταλίτιδας, της μαλακίας και άλλων.

　　Τρίτη, η πункциοποίηση του ήπατος

　　Για την διάγνωση ασαφών διπλών ήπατος και σplenώματος ή για την υποψία καρκίνου, θα πρέπει να ληφθεί υπόψη η πункциοποίηση της ήπατος και του σπλήνα μετά την απόκτηση ζωνών ζωνών, η οποία είναι πολύ χρήσιμη για την καθορισμό της φύσης της ηπατομεγαλίας του νεογέννητου, όπως η διάγνωση πρωτοπαθούς ή δευτεροπαθούς καρκίνου του ήπατος, η διάκρισή της από τη νόσο του ιογενή ηπατίτιδας και την ακατάλυτη στένωση των ηπατικών χανάλιων κ.λπ.

　　1、Υπερηχογράφηση τύπου B

　　Η υπερηχογράφηση μπορεί να βοηθήσει στη διάγνωση του μεγέθους του ήπατος και του σπλήνα, ειδικά όταν το άλμα του παιδιού είναι σοβαρό και το ήπαρ και ο σπλήνας δεν είναι καθαρά, η χρήση της υπερηχογράφησης μπορεί να παρατηρήσει τη θέση, τη μορφή, το μέγεθος του ήπατος, να ελέγξει τη κίνηση του διακρηστικού, να δείξει τη σχέση του ήπατος με τα όργανα που βρίσκονται κοντά, η υπερηχογράφηση μπορεί επίσης να παρέχει πληροφορίες για την αιτία, όπως η υπερηχογράφηση της ηπατίτιδας του νεογνού παρουσιάζει βασική μορφή από συχνές μικροκύματα και συχνά μικρά μικροκύματα; Η υπερηχογράφηση του καρκίνου του ήπατος του νεογνού είναι δέντρα, αργά κύματα και απόσυρση κύματος; Η υπερηχογράφηση του άτυπου ηπατίτιδας του νεογνού δείχνει επίπεδο υγράς κ.λπ., η υπερηχογράφηση του τύπου B για την διάγνωση της κύστης του ήπατος, της άτυπου ηπατίτιδας και του όγκου του ήπατος είναι πολύ χρήσιμη, η κίρρωση του ήπατος, η λιποπάθεια και η οζωματώδη ηπατίτιδα μπορούν επίσης να διακρίνονται στο εικόνα της υπερηχογράφησης, η υπερηχογράφηση της χολής μπορεί να ανακαλύψει την παρουσία της κύστης της χολής.

　　Η υπερηχογράφηση μπορεί να παρατηρήσει τη θέση, τη μορφή και το μέγεθος του σπλήνα, η συνεργασία του νεογνίου, η σπλήνα είναι λιγότερο επηρεασμένη από την τεντονομυοπάθεια και την ascites, η υπερηχογράφηση είναι πιο ευαίσθητη και ακριβής από την επαφή, και μπορεί να δείξει την εσωτερική δομή, μπορεί να διακρίνει την οζωματώδη διόγκωση του σπλήνα, την ερευνητική φλεγμονή, το πρωτοπαθές όγκο του σπλήνα και την υποδόρια αιμορραγία του σπλήνα κ.λπ.

　　2、Εξέταση με ραδιενεργά ισότοπα

　　Η εξέταση με ραδιενεργά ισότοπα μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί για τη διάγνωση της διόγκωσης του ήπατος και του σπλήνα, κόλλα99mTc χρησιμοποιείται για να κατανοήσει τη θέση, τη μορφή, το μέγεθος του ήπατος και να εξετάσει αν υπάρχουν θέσεις στο εσωτερικό του ήπατος, η σπλήνα μπορεί να εμφανιστεί ταυτόχρονα με το ήπαρ, όταν η λειτουργία της σπλήνας είναι φυσιολογική, η σπλήνα είναι πιο αχνή από το δεξί φύλο του ήπατος, όταν η σπλήνα είναι υπερενεργή, η σπλήνα μπορεί να είναι πιο πυκνή από την εικόνα του ήπατος, η διάγνωση της θέσης και της επέκτασης της σπλήνας είναι επίσης πολύ χρήσιμη.

　　1、Στη διατροφή, πρέπει να δώσετε προσοχή στη νηστεία, προτιμώντας εύκολα tiêuωσιμό και απορροφήσιμα τρόφιμα όπως ρύζι, σούπα σπαραγγιού.
　　2、Μπορείτε να τρώτε περισσότερα φρέσκα φρούτα και λαχανικά για να διασφαλίσετε την πρόσληψη βιταμινών.
　　3、Δώστε υγρά ή μισά υγρά τρόφιμα, όπως διάφορα ρύζια, ρύζι κουκουλοπίτες, κ.λπ.

　　1、Θεραπεία

　　Η θεραπεία της διόγκωσης του ήπατος και του σπλήνα των νεογνών διαφέρει λόγω της διαφορετικής πρωτογενούς ασθένειας, δείτε το σχετικό περιεχόμενο κάθε ασθένειας.

　　2、Πρόγνωση

　　Η διόγκωση του ήπατος και του σπλήνα των νεογνών συχνά μειώνεται με την βελτίωση της πρωτογενούς ασθένειας και επιστρέφει στο φυσιολογικό με την ανάρρωση της πρωτογενούς ασθένειας. Το μέγεθος του ήπατος και του σπλήνα είναι συχνά ένας δείκτης της πορείας της ασθένειας. Αν το ήπαρ και ο σπλήνας συνεχίζουν να μεγαλώνουν και να γίνονται πιο σκληρά, συχνά δείχνει κακή πρόγνωση.