Hyperthyroid liver damage

　　多数学者认为甲亢性肝损害可能与下列因素有关。

　　1、甲状腺激素毒性作用 甲状腺激素主要在肝脏代谢，生理状态下， 它直接（ 或间接） 与肝细胞内的受体相结合， 不造成肝脏损害， 但过量时则致肝脏损害。很早就有人发现，在甲亢合并黄疸病例中， 胆红素无论是从血浆转运到肝细胞还是在肝细胞内的结合均存在先天或后天性缺陷， 这一缺陷因甲亢的存在而在临床上显露出来。病理上可见轻度到中度肝细胞淤胆， 肝小叶嗜酸细胞浸润和Kuffer细胞增生， 并认为这一改变与甲状腺激素水平升高有关。

　　2、肝脏相对缺氧及肝营养不良 甲亢时机体代谢增高，内脏和组织耗氧量明显增加， 但肝脏血流并不增加， 使肝脏相对缺氧； 同时旺盛的新陈代谢使糖原、蛋白质、脂肪的合成减少而分解代谢亢进引起肝糖原、必需氨基酸及维生素消耗过多， 使肝脏相对营养不良， 二者可导致：（1) O lipidogenes kystikon kausizoun megalourgeia tou hepaton; (2) O anaptyksi ton inoxias kai ton anerxia ton trophou megalourgei, einai enantion ton nekrotis ton kystikon, me ton kentron ton koinon kai ton koinon, kai emfanizontai asyndromata anomalias tou hepatou, opoia kai emfanizontai me ton auxoma ton serikou amino transferase, ton bilirubinon; (3) O anaptyksi ton kystikon kai to neokytosin kausizoun ton hepaton fibrosis kai kai ton hepaton kalytera.

　　3O kardiouklon kai ta inoxia, i mikrobiose, i shock. O kardiouklon kai ta inoxia stin kardiakon doxi tou hyperthyroidism einai polu koina, kai mporei na kausetai to stasis ton katheteron ton hepaton, kai kai megalourgeia ton mesenchymatos ton koinon, opoies kausetai kalytera tou hepaton, kai kai hepatitsi.

　　4O hyperthyroidism ypologizetai katholou tinas diastaseis enaithta ton kystikon enoxon, opoies einai enantion ton metabolismou tou somatos. O Videla LA kai alloi theouni oti to hyperthyroidism mporei na kausetai to karyopoiima ton Kuffer kelin, to auxoma ton aspartat amino transferase (AST), to opoumenon glutathione (GSH) enaithta, kai na psaxiasthisei me ton formation tou thio-babittou reaktorou (TBARS), opoios kai katalalaei to TBARS/ Αύξηση του λόγου GSH (σημάδι της σοβαρότητας της οξέωσης του ήπατος), και ενισχύει τη χημική φωταυγία που μεσολαβείται από την γλυκοζυλαιθέρα. Η μηχανισμός μπορεί να είναι λόγω της αύξησης των Kuffer κυττάρων, της διείσδυσης των πολυμορφικών λευκοκυττάρων, της αύξησης των οξείδων του ενεργού παραπτώματος των ηπατικών υπαρκτών κυττάρων, οπότε η δραστηριότητα των μακροφάγων αναπτύσσεται δυναμικά.

　　5. Κατά την ηπατική βλάβη από την υπεrthyroidιστική νόσο, ειδικά η λιποδιαστολή των ηπατοκυττάρων, μειώνει την σύνθεση της TBG από το ήπαρ, προκαλώντας την αύξηση της ελεύθερης θυροξίνης, την ενίσχυση της βιοδραστικότητάς της, την επιδείνωση της βλάβης του ήπατος.

　　6. Κατά την υπεrthyroidιστική νόσο, η αύξηση του αριθμού του αίματος και η ταχεία ροή του αίματος αυξάνουν, η ρύθμιση της πίεσης των终端 αρτηριών του ηπατικού αίματος και των portal αρτηριών καταστραφεί, η κανονική πίεση του ήπατος είναι δύσκολο να διατηρηθεί, η περιφερική αίμαθρα είναι υπερπληθωμένη και επεκτείνεται, στη συνέχεια η πίεση σπρώχνει τα ηπατικά κύτταρα, προκαλώντας την ατροφία του ήπατος.

　　7. Η υπεrthyroidιστική νόσο είναι μια αυτοανοσοπάθεια, υπάρχει αντισωματικότητα κατά των αυτογονιδίων του οργανισμού, μπορεί να συνοδεύεται από άλλες αυτοανοσοπάθειες, όπως η σοβαρή μυοπάθεια, η ρευματοειδής αρθρίτιδα, η σύνθετη ερυθροδερμία, η ιδιοπαθής θρομβοπενία, η κακοήθης αναιμία, η ατροφική γαστρίτιδα κ.λπ., όταν συνδυάζεται με την πρωτοπαθή χολοστατίτιδα (PBC), εκφράζεται ως η χρόνια μη πυογενής φλεγμονή των μικρών χοληδόχων αγγείων του ήπατος, η συνεχής χολόσταση, τελικά η αόρατη αναγέννηση των κόμβων της ηπατικής σκληρότητας.

　　Εκτός από τα κλινικά συμπτώματα, η ηπατική βλάβη από την υπεrthyroidιστική νόσο μπορεί επίσης να προκαλέσει άλλες ασθένειες. Οι κύριες επιπλοκές της νόσου περιλαμβάνουν τα εξής:

    1. Η ηπατική βλάβη από την υπεrthyroidιστική νόσο συχνά συνοδεύεται από επιδείνωση της βλάβης των ηπατοκυττάρων, με αύξηση του μεγέθους του ήπατος, προκαλώντας πόνο, με μυωδούς πόνο.

　　2. Αύξηση της συχνότητας των κενών;

　　3. Συμπτώματα κίτρινου χρώματος και βαθιάς ουρίας;

　　Η ηπατική βλάβη από την υπερthyroidιστική νόσο δεν έχει συχνά ορατές εκφράσεις, διαφέρει σημαντικά από την υπεrthyroidική καρδιακή νόσο, τη μυοπάθεια και την οφθαλμοπάθεια, και η λειτουργία του ήπατος μπορεί να ανακτήσει γρήγορα μετά την ελέγχου της υπεrthyroidιστικής νόσου; Ειδικά αν συνδυάζεται με την PBC, μετά την αντι-υπεrthyroidιστική θεραπεία, η λειτουργία του ήπατος μπορεί να βελτιωθεί σε διάφορους βαθμούς. Η κλινική εκδήλωση της ηπατικής βλάβης από την υπεrthyroidιστική νόσο είναι σχετικά ήπια, συχνά εκφράζεται από ήπια δυσκολίες στη δίαιτα, όπως την απιστία στη λιπαρά, την αδιαθεσία, τη διάρροια, την αδυναμία, την αίσθηση δυσφορίας ή μυωδούς πόνου στην περιοχή του ήπατος, την αύξηση του μεγέθους του ήπατος, την πίεση ή τον χτύπημα της περιοχής του ήπατος; Μπορεί επίσης να μην υπάρχει σημείο ηπατικής βλάβης, αλλά να εκφράζεται μόνο με τα συμπτώματα της υπεrthyroidιστικής νόσου. Σε σοβαρές περιπτώσεις, μπορεί να εμφανιστεί η κίτρινη κλίμακα, όπως η φθορά, η κίτρινη ούρα, η κίτρινη χρωμάτιση των κονδυλίων των ματιών και της επιδερμίδας, η αύξηση του μεγέθους του ήπατος και του σplenός, η σημαντική ανωμαλία της λειτουργίας του ήπατος, η αυξημένη αμινοτρανσφεράση (ALT); Πολλοί επιστήμονες πιστεύουν ότι η ηπατική βλάβη από την υπεrthyroidιστική νόσο έχει στενή σχέση με την ηλικία του ασθενούς, την πορεία της νόσου και την κατάσταση της νόσου, δηλαδή η ηπατική βλάβη από την υπεrthyroidιστική νόσο είναι πιο συχνή σε ασθενείς με μακρά πορεία της νόσου, μεγάλη ηλικία και σοβαρή κατάσταση της νόσου που δεν έχει ληφθεί υπόψη η λογική θεραπεία για μεγάλο χρονικό διάστημα. Οι ασθενείς με μεγάλη ηλικία, μακρά πορεία της νόσου και σοβαρή κατάσταση της νόσου πρέπει να δίνουν σημασία στην εξέταση της λειτουργίας του ήπατος, και να παρέχουν ενεργή προστασία του ήπατος όταν χρειάζεται.

　　Η πρόληψη της ηπατικής βλάβης από υποθυρεοειδισμό πρέπει να επικεντρώνεται στην πρόληψη και τον έλεγχο του υποθυρεοειδισμού, ενώ ταυτόχρονα πρέπει να υποστηρίζεται με θεραπεία προστασίας του ήπατος.

　　（1για την αντιμετώπιση του υποθυρεοειδισμού, η θεραπεία πρέπει να βασίζεται κυρίως σε φάρμακα, η προτιμότερη θεραπεία για την ηπατική βλάβη από υποθυρεοειδισμό είναι η προθιοουραμίνη, για ασθενείς που δεν είναι κατάλληλοι για τη θεραπεία με σιωτουραμίνη, μπορεί να χρησιμοποιηθεί βета-βλοκαδιστές υποδοχέων.

　　（2για όσους έχουν αντενδείξεις για την σιωτουραμίνη μπορεί να χρησιμοποιηθεί131θεραπεία με ραδιενέργεια ιωδίου και/ή χειρουργική θεραπεία.

　　（3）cessation of all drugs that damage the liver.；（

　　（4）ενεργή πρόληψη και θεραπεία των συνεργαστικών συμπτωμάτων του υποθυρεοειδισμού, όπως η καρδιακή ανεπάρκεια, η λοίμωξη, το κρίσιμο σύνδρομο του υποθυρεοειδισμού κ.λπ.；（

　　（5）θεραπεία προστασίας του ήπατος, πλήρης ξεκούραση, ενίσχυση της διατροφής, μπορεί να χρησιμοποιηθούν βιταμίνες, αμινοξέα, ενεργειακές σύνθετες προϊόντα κ.λπ. Αν η διάγνωση της ηπατικής βλάβης από υποθυρεοειδισμό γίνει έγκαιρα και η θεραπεία είναι ενεργή, η πρόγνωση είναι καλή, οι περισσότεροι ασθενείς επανέρχονται στο φυσιολογικό2μήνες να επανέλθει στο φυσιολογικό.

　　Α. Διάγνωση .Διαγνωστική κατάσταση της ηπατικής βλάβης από υποθυρεοειδισμό με τα εξής τέσσερα σημεία:

　　1.Με βάση τα τυπικά κλινικά συμπτώματα, τα σημεία και την εξέταση της λειτουργίας της θυρεοειδούς να διασφαλιστεί η διάγνωση του υποθυρεοειδισμού.

　　2.Η εξέταση της λειτουργίας του ήπατος πρέπει να διαθέτει τουλάχιστον ένα από τα εξής:1Αύξηση του ALT και του AST；（2Αύξηση του AKP；（3）γ- GT αύξηση；（4）αύξηση του TB ή και του DB；（5）πτώση του συνολικού πρωτεΐνης ή και της αλβουμίνης；（6）διόγκωση του ήπατος；（7）ίκτερος.

　　3.Εξαιρούνται άλλες αιτίες ηπατικής βλάβης και διόγκωσης του ήπατος.

　　4.Μετά τον έλεγχο του υποθυρεοειδισμού, η λειτουργία του ήπατος και η διόγκωση του ήπατος επανέρχονται στο φυσιολογικό.

　　Δεύτερος. Διαφορική διάγνωση Η ηπατική βλάβη από υποθυρεοειδισμό πρέπει να διαφοροποιηθεί από την υποθυρεοειδική ηπατίτιδα και την ηπατική βλάβη από φαρμακευτική θεραπεία, παρά το γεγονός ότι και οι δύο προκαλούν βλάβη στην λειτουργία του ήπατος, έχουν διαφορετικά χαρακτηριστικά.

　　1.Ιστορικό: Οι ασθενείς με ηπατίτιδα του Α μπορούν να εμφανιστούν σε οποιαδήποτε φάση της νόσου του υποθυρεοειδισμού, έχουν συνήθως πιο έντονο ιστορικό πανδημίας (π.χ. στενή επαφή με ασθενείς με ηπατίτιδα κ.λπ.), ανεξάρτητα από το βαθμό της νόσου του υποθυρεοειδισμού, οι ασθενείς με ηπατίτιδα του Β είναι συνήθως ασθενείς που δεν έχουν λάβει κανονική αντιθυρεοειδική θεραπεία για μακρύ χρονικό διάστημα ή ασθενείς με σοβαρή νόσηση;

　　2.Συμπτώματα: Οι ασθενείς με ηπατίτιδα του Α, εκτός από τα συμπτώματα του υποθυρεοειδισμού, έχουν έντονα συμπτώματα του γαστρικού συστήματος (απώλεια όρεξης, διατριβές σε λιπαρά τρόφιμα κ.λπ.), ενώ οι ασθενείς με ηπατίτιδα του Β, ακόμη και αν έχουν ηπατική βλάβη, η όρεξη τους δεν μειώνεται, ακόμη και μπορεί να αυξηθεί;

　　3.Εργαστηριακές εξετάσεις: Οι σημεία της ηπατίτιδας του Α είναι συνήθως θετικά, ενώ οι σημεία της ηπατίτιδας του Β είναι συνήθως αρνητικά, αυτό μπορεί να θεωρηθεί ως σημαντικός διαγνωστικός πυλώνας.

　　1、υψηλή θερμίδα:καθορίζεται από τις ανάγκες της κλινικής θεραπείας και την κατάσταση της κατανάλωσης του ασθενούς, συνήθως αυξημένη σε σχέση με τη κανονική50％-70％， κάθε άτομο κάθε ημέρα μπορεί να παρέχει3000-3500Kcal θερμίδες.

　　2、υψηλή πρωτεΐνη:Ο ασθενής με υποθυρεοειδισμό έχει έντονη μεταβολική δραστηριότητα, αυξημένη ανάγκη για θρεπτικά συστατικά, αν η πρόσληψη θρεπτικών συστατικών είναι ανεπαρκής, η απώλεια βάρους θα είναι πιο έντονη, συνήθως κάθε άτομο κάθε ημέρα ανά κιλό σωματικού βάρους1.5-2g protein. Young patients also need to eat more fatty foods.

　　3High vitamin:Mainly supplement B vitamins and vitamin C. Eat more fruits and vegetables rich in vitamins,

　　4Adequate minerals:Primarily potassium, magnesium, calcium, etc.

　　5Αποφύγετε το ιώδιο:Thyroid patients should avoid high-iodine diet or iodine-containing drugs, but they can eat iodized salt daily!

　　Mild thyrotoxic liver damage is not an indication for discontinuation of antithyroid drugs. If the patient's appetite is normal and there is no jaundice, they can still continue medication. Only the dose of antithyroid drugs is slightly reduced, to a general dose of2/3～3/4such as methimazole or propylthiouracil, the conventional treatment dose is30 milligrams and300 milligrams, at this time, the dose can be reduced to once a day20 milligrams and200 milligrams. At the same time, add liver-protecting drugs, such as glucuronic acid once3tablets, one day3times; and/or liver protection tablets once3tablets, one day3times. Observe closely the patient's appetite, weight, jaundice, and changes in transaminases. At the same time, strengthen nutrition, the majority of patients' transaminases will improve.

　　Some scholars believe that the main cause of thyrotoxic liver damage is autoimmune damage, so it is recommended to use corticosteroids as soon as possible in treatment. For patients with mild liver damage, in addition to reducing the dose of antithyroid drugs, small doses of corticosteroids should be added. That is, continue to use methimazole or propylthiouracil at the same time (daily respectively20 milligrams and200 milligrams), given daily15～30 milligrams of prednisone. While using corticosteroids, it is also necessary to supplement potassium, calcium, etc., which can be taken orally as potassium chloride 0.5～1grams/times, one day3times, Κάλσικ D600 Καθημερινά1Ταμπλέτες, ενεργό βιταμίνη D, όπως το Ροκαλάν daily one tablet.

　　Για τους ασθενείς με σοβαρή βλάβη του ήπατος, προτείνω να χρησιμοποιήσετε στεροειδή ως κύρια θεραπεία, μέχρι να αποκατασταθεί η λειτουργία του ήπατος, και στη συνέχεια να χρησιμοποιήσετε αντιθυρεοειδή φάρμακα. Επιπλέον, προτείνω να νοσηλεύσετε τον ασθενή. Στην επιλογή των αντιθυρεοειδικών φαρμάκων, αν η βλάβη του ήπατος είναι λόγω αυξημένων ηπατικών ενζύμων, προτείνω να χρησιμοποιήσετε μέθιομηζόλη; Αν η βλάβη του ήπατος είναι λόγω της δυσλειτουργίας της χολής, τότε να χρησιμοποιήσετε προπυριθιοξάλη.

　　Η θυρεοτοξική βλάβη του ήπατος πρέπει να λαμβάνεται σοβαρά υπόψη, κατά την πρώτη επίσκεψη και την διαδικασία της θεραπείας, ειδικά πριν από τη θεραπεία4Μήνας πρέπει να παρακολουθείται η λειτουργία του ήπατος, αν η θεραπεία της ηπατικής βλάβης είναι ενεργή και σωστή, η πρόγνωση είναι καλή.