Εκπέταση των χοληδόχων

　　Προς το παρόν, η αιτία δεν είναι σαφής, αλλά οι περισσότεροι ερευνητές στο εξωτερικό πιστεύουν ότι η εκπέταση των χοληδόχων προκαλείται από ανωμαλική ανάπτυξη των χοληδόχων κατά τη διάρκεια της εμβρυϊκής ανάπτυξης, αδύναμη κληρονομική δομή ή έλλειψη αδρεναλίνης.

　　1Σε τη διαδικασία ανάπτυξης της δομής των κυστικών χοληδόχων σωμάτων, καθώς οι χοληδόχοι μετατρέπονται από γεμάτους σε κενρούς, η ταχύτητα της αύξησης της οργανικής μάζας είναι αταξίαστη, με ορισμένα τμήματα να αναπτύσσονται αργά και να είναι στενά, τα οποία επεκτείνονται λόγω βλοκαδίου, με την αυξημένη βλάβη να είναι πιο έντονη, με αποτέλεσμα να σχηματίζονται κυστικές παθήσεις διαφορετικών μεγέθους.

　　2, infected with hepatitis B virus from the mother, causing giant cell transformation of the bile duct epithelium, weakened wall, and reduced elasticity, leading to cystic dilation.

　　About two-thirds of the cases are accompanied by congenital liver fibrosis, and various kidney lesions such as polycystic kidney disease are often present. In late cases, complications such as liver cirrhosis and portal hypertension may occur. If classified, they can be divided into congenital liver fibrosis, congenital intrahepatic bile duct dilation, congenital common bile duct dilation, and congenital liver cysts, collectively known as liver and biliary fibromatous polycystic disease. The characteristics of cholangiectasis are cystic dilation of intrahepatic bile ducts with relative stricture, which causes intrahepatic bile duct stasis of bile in the stricture and dilated bile ducts, leading to intrahepatic bile duct stones and secondary biliary tract infection, sepsis, and the formation of intrahepatic and subphrenic abscesses.

　　The cystic dilation at the site of the lesion and the relative stricture of the distal bile duct cause poor bile drainage or obstruction, leading to the source of complications. The main complications include the following points:

　　1, recurrent ascending cholangitis.

　　2, biliary cirrhosis.

　　3, cholangiocystic perforation or rupture.

　　4, recurrent pancreatitis.

　　5, stone formation and wall carcinoma.

　　Cholangiectasis is a relatively common congenital biliary malformation, which was previously considered to be a lesion limited to the common bile duct. Medicine shows that abdominal mass, abdominal pain, and jaundice are considered classic symptoms.

　　An abdominal mass is located in the upper right abdomen, below the costal margin. Large ones can occupy the entire right abdomen. The mass is smooth, spherical, and may have a marked cystic elasticity. When the cyst is filled with bile, it may have a solid sensation, resembling a tumor. However, there are often changes in size, with the mass increasing during infection, pain, and jaundice attacks, and slightly shrinking after symptoms alleviate. Small bile duct cysts are difficult to detect due to their deep location.

　　Abdominal pain occurs in the upper middle abdomen or the upper right abdomen, with varying nature and intensity of pain, sometimes presenting as persistent bloating pain, and sometimes as colicky pain. The patient often adopts a kneeling prone position and refuses to eat to alleviate symptoms. The onset of abdominal pain suggests bile duct outlet obstruction, increased pressure in the common bile duct, and reciprocal flow of pancreatic juice and bile, which can cause symptoms of cholangitis or pancreatitis. Therefore, fever is often accompanied by clinical symptoms, and sometimes nausea and vomiting occur.

　　During attacks, there is often an increase in blood and urine amylase levels. Jaundice is generally intermittent and is mainly a symptom in infants, with the depth of jaundice directly related to the degree of bile duct obstruction. In mild cases, there may be no jaundice in clinical practice, but after the appearance of infection and pain, jaundice may temporarily appear, with the feces becoming pale or grayish, and the urine becoming darker, and other symptoms.

　　All symptoms are intermittent. Due to the blockage of the distal outlet of the bile duct, retrograde cholangopancreatic flow can lead to clinical symptom attacks. When bile can flow smoothly, symptoms are alleviated or disappear. The interval between attacks varies in length, with some attacks being frequent and some long-term asymptomatic cases are also possible. In the early stages of the disease, it is often diagnosed as cholecystitis or liver abscess, and if there are other fibrocystic lesions such as congenital liver fibrosis or extrahepatic bile duct dilation, the symptoms are more complex, and symptoms such as liver cirrhosis, extrahepatic bile duct obstruction, and urinary tract infection can occur. Sometimes, diagnosis cannot be made because of this, and often it is necessary to wait for surgical treatment to confirm the diagnosis.

　　Since bile duct dilatation is a congenital disease, in order to prevent the occurrence of the disease, examinations should be carried out during pregnancy to reduce the probability of getting the disease. At the same time, during pregnancy, attention should be paid to staying away from various forms of radiation and factors that may lead to fetal diseases, reducing the probability of the fetus getting the disease.

　　Bile duct dilatation is a relatively common congenital bile duct malformation. The following are the points regarding the laboratory examination of bile duct dilatation:

　　1Type B ultrasonography

　　It has the advantages of direct vision, tracking, and dynamic observation. If there is bile duct obstruction and dilatation, it can correctly identify the location and extent of the liquid content, the degree and length of bile duct dilatation, and its diagnostic accuracy can reach94More than %. It should be considered as a routine examination method for diagnosis.

　　2Biochemical examination

　　The measurement of blood and urine amylase should be regarded as a routine examination during the onset of abdominal pain, which is helpful for diagnosis. It can suggest the possibility of associated pancreatitis in this condition. Or it can suggest the possibility of abnormal convergence of pancreatic and bile ducts, where a high concentration of pancreatic amylase refluxing into the bile duct directly enters the blood, causing hyperamylasemia. At the same time, the total bilirubin level should also be measured5The levels of nucleotidase, alkaline phosphatase, and transaminases are all elevated, and they all return to normal during the remission period. In patients with a long course of the disease, there is liver cell damage, and in asymptomatic cases, the examination is normal.

　　3Gastrointestinal barium meal examination

　　Large cystic dilatation can show displacement of the duodenum to the left anterior position, expansion of the duodenal ring, and a crescent-shaped indentation. Its diagnostic value has been replaced by ultrasound examination.

　　4Intraoperative cholangiography

　　During surgery, if contrast medium is directly injected into the common bile duct, it can display the entire image of the intrahepatic and extrahepatic bile duct system and the pancreatic duct, understand the extent of intrahepatic bile duct dilatation and the reflux situation of the pancreatic ducts, which helps in choosing the surgical method and postoperative treatment.

　　5Percutaneous transhepatic cholangiography

　　In cases of hepatic bile duct dilatation, this method is more likely to be successful, and it can clearly show the intrahepatic bile ducts and their directions, and determine whether there is bile duct dilatation and the extent of dilatation. In cases of jaundice, it can differentiate the cause or obstruction site, and can observe the pathological changes of the bile duct wall and inside, distinguishing the cause of obstruction based on the characteristics of the image.

　　6Endoscopic retrograde cholangiopancreatography

　　With the help of duodenoscopy, a catheter can be inserted through the papillary opening to directly inject contrast medium into the bile duct and pancreatic duct, determining the extent and obstruction site of bile duct dilatation, and displaying the length and abnormalities of the common channel between the pancreatic and bile ducts.

　　Patients with bile duct dilatation should pay special attention to their diet. Firstly, the diet should be light and nutritious. Secondly, it is necessary to avoid spicy and stimulating foods, greasy foods, alcohol, seafood, fishy foods and allergens. At the same time, it is important to maintain smooth bowel movements and a comfortable mood, etc., which can better help patients recover.

　　Η χρήση της πρόληψης και της θεραπείας της χολής ως κύρια μέθοδος, η μακροχρόνια χρήση ευρύτατων αντιβιοτικών, αλλά η αποτελεσματικότητα της θεραπείας δεν είναι ικανοποιητική. Η ασθένεια μπορεί επίσης να αντιμετωπιστεί με χειρουργική επέμβαση, παρακάτω είναι οι κοινές χειρουργικές επεμβάσεις για τη θεραπεία της ασθένειας.

　　1、Εξωτερική οδηγία

　　Χρησιμοποιείται για μεμονωμένες σοβαρές περιπτώσεις, όπως η σοβαρή στένωση της χολής με σκληρότητα του ήπατος, η σοβαρή λοίμωξη της χολής, η αυτοβουλή κήλη της χολής, η επέκταση της κατάστασης μετά την βελτίωση της κατάστασης, και η επανεπεξεργασία της κατάστασης.

　　2、Εσωτερική οδηγία της κύστης και του εντέρου

　　Η χειρουργική επέμβαση συνδέσμου του κύστη με τον δωδεκαδάκτυλο, λόγω της μεγάλης συχνότητας των επιπλοκών, όπως η επαναλαμβανόμενη λοίμωξη της χολής, η στενότητα του συνδέσμου, η δημιουργία πέτρας κ.λπ., στη συνέχεια χρησιμοποιήθηκε η κοιλιακή Roux-en-Η χειρουργική επέμβαση Y, η χειρουργική επανασύνδεση του χοληδόχου αγγείου με τον δωδεκαδάκτυλο κ.λπ. μπορούν να επιτύχουν καλά αποτελέσματα. Το κύριο είναι ο σύνδεσμος πρέπει να είναι αρκετά μεγάλος, ώστε να διασφαλιστεί η πλήρης αποχώρηση της χολής.

　　3、Αφαίρεση κήλης της χολής και χειρουργική επανασύνδεση του δακτυλίου

　　Προτείνουν την αφαίρεση της κήλης της χολής και τη χειρουργική επανασύνδεση του δακτυλίου, ώστε να αφαιρεθεί η περιοχή της κήλης και να επιτευχθεί η στάση της χολής και του παγκρέατος. Μπορούν να χρησιμοποιηθούν η φυσιολογική χειρουργική επανασύνδεση του δακτυλίου, να τοποθετηθεί η κοιλιακή δίοδος μεταξύ του χοληδόχου αγγείου και του δωδεκαδάκτυλου, ή να χρησιμοποιηθεί η χοληδόχος κοιλιακή Roux-en-Η χειρουργική επέμβαση Y, η χειρουργική επέμβαση συνδέσμου του χοληδόχου αγγείου με τον δωδεκαδάκτυλο κ.λπ. μπορούν να επιτύχουν καλά αποτελέσματα. Το κύριο είναι ο σύνδεσμος πρέπει να είναι αρκετά μεγάλος, ώστε να διασφαλιστεί η πλήρης αποχώρηση της χολής.

　　Σχετικά με τη θεραπεία της εκτεταμένης κήλης της χολής στο ήπαρ, η οποία προκύπτει από την εκτεταμένη κήλη της χολής εκτός του ήπατος, έχει την μορφή σφαιρικής κήλης και συχνά μπορεί να επανέλθει στο φυσιολογικό μετά την χειρουργική επέμβαση. Αν είναι κίτρινη κήλη, είναι συνδυασμένου τύπου, μετά την αποχώρηση της χολής εκτός του ήπατος, ανεξάρτητα από το μέγεθος της συνδέσμου, παραμένει η κήλη της χολής στο ήπαρ, η λοίμωξη και η δημιουργία πέτρας ή καρκίνου, οπότε οι ασθενείς με περιορισμένη κίτρινη κήλη στο ήπαρ, η πλειοψηφία των ανθρώπων προτείνει να διεξαχθεί η χειρουργική αφαίρεση του ήπατος και της κήλης.

　　Μετά την οριστική χειρουργική αφαίρεση της κήλης της χολής, ακόμη και αν επιτευχθεί η στάση της χολής και του παγκρεατικού υγρού, σε μερικές περιπτώσεις παραμένουν συχνά τα συμπτώματα πόνου στο στομάχι, αύξηση της αμυλάσης του παγκρέατος στο αίμα κ.λπ., που σχετίζονται με την εκτεταμένη κήλη της χολής στο ήπαρ και την ανωμαλία της μορφής του παγκρεατικού αγγείου. Τα συμπτώματα μπορούν να ελαφρυνθούν με την απευθείας στενώση, την αντιφλεγμονώδη θεραπεία, την ανίχνευση και την ενίσχυση της χολής, καθώς και με την αύξηση του χρονικού διαστήματος της επανεμφάνισης.