في فحوصات مختبر انسداد الشريان الوركي للغشاء الكبدي السفلي، يزيد عدد الخلايا البيضاء غالبًا عن،20×109/L، ارتفاع إنزيم البطانة الدموية، CPK يزيد باستمرار مع تطور المرض،72h به تدریج بهبود مییابد؛ میزان لاکتات دیهیدروژناز (LDH) و فرمهای آن و فسفر غیرآلی در خون افزایش مییابد. بررسیهای کمکی بالینی عبارتند از:
1، بررسی اشعه ایکس شکم در مراحل اولیه، اشعه ایکس میتواند گاز روده کوچک را نشان دهد؛ وقتی که بیماری به بندبندی رودهای میرسد، روده کوچک و بزرگ دچار انبساط میشوند، دیواره روده تورم و ضخیم میشود؛ در حالی که روده در حال مرگ است، گاز روده کوچک به دیواره روده نشت میکند و در زیر پوشش موکوس جمع میشود، اشعه ایکس میتواند بندبندیهای شفاف یا حلقههای شفاف را نشان دهد، و گاهی اوقات سایههای گازی در وریدهای پورت نیز دیده میشود.
2، بررسی عروق بیمارانی که ممکن است مبتلا به کاهش جریان خون رودهای حاد باشند، پس از رد سایر علائم شکمدردی حاد، بدون توجه به اینکه علائم شکمدرد چگونه است، باید زودتر از بررسی عروق انجام دهند. زیرا این کار نه تنها میتواند تشخیص دهد که بندبندی عروق بزرگ به دلیل تشکیل لخته یا تکههای جامد است یا خیر، بلکه میتواند缺血 غیربندبندیشده، میزان و وسعت بندبندی عروق را نیز تشخیص دهد.
3، بررسی سیتی این بررسی میتواند بلوکهای خونی در دیواره روده و درون عروق را مستقیماً نشان دهد و بهتر از اشعه ایکس و بررسی با سرب است.
4، اکو سونوگرافی این بررسی میتواند جریان خون در وریدهای پورت و وریدهای رودهای را اندازهگیری کند و برای تشخیص تشکیل لخته در درون عروق دارای ارزش تشخیصی است.
5، بررسی رادیواکتیوی با استفاده از آنتیبادیهای مونوکلونال بر روی پلاکتهای برچسبگذاری شده با ایزوتوپهای رادیواکتیوی رینیوم یا تکنتیم، پس از تزریق به بدن انسان، با γ照相 میتوان منطقه اسکوربوت رودهای حاد را نشان داد. این تکنیک به تدریج در کلینیکها استفاده میشود و پیشبینی میشود که دارای آیندهای خوب باشد.