Υποκλείση της αριστεράς κοιλιακής αρτηρίας

　　Η κύρια αιτία της περιφερικής αρτηρίας του σοφάκτου είναι η νόσος του σφηκτού του σφηκτού και η ανεπαρκής ροή αίματος, η δεύτερη είναι η λοιμώδης εισβολή. Οι παραπάνω αιτίες μπορούν να προκαλέσουν την οξεία ισχαιμική περιφερική αρτηρία του σοφάκτου, τη σφίξη του θρόμβου ή το σφηκτό. Η συγκεκριμένη μηχανισμός της παθογένειας είναι ως εξής:

　　1Νόσος των σφηκτών
　　Κύρια είναι η αθηροσκλήρωση, η σφηκτική σφίξη ή η σφίξη του θρόμβου. Επιπλέον, η πολυπολική σφηκτική φλεβίτιδα, η ρευματοειδής αρθρίτιδα, η σακχαρώδης διαβήτης κ.λπ., μπορεί επίσης να προκαλέσει την φλεβίτιδα των μικρών σφηκτών. Η νόσος συχνά επηρεάζει το κύριο σφηκτό της περιφερικής αρτηρίας του σοφάκτου και τα κλάδους του, μερικές φορές συμβαίνει σε μικρά σφηκτά, και η περιφερική αρτηρία του σοφάκτου είναι πιο πιθανό να συμβεί στην ανοιχτή του οστού της αριστεράς αορτής.2cm μέσα. Η περιφερική αρτηρία του σοφάκτου προκύπτει από την αριστερή αorta, οπότε οι σφηκτοί του κύκλου του σώματος είναι πολύ εύκολα να εισέλθουν σε αυτήν την αρτηρία και να σχηματίσουν σφηκτό.

　　2Μη επαρκής ροή αίματος
　　Όταν η στένωση της σκληροί ασθενών, αν και η αίμα μπορεί να διατηρήσει την κανονική λειτουργία του εντέρου, η αποθήκευση ικανότητα έχει μειωθεί. Ο υποκατάσταση της πίεσης από οποιαδήποτε αιτία μπορεί να προκαλέσει ανεπαρκή αίμα, να προκαλέσει την νόσο, ειδικά όταν οι ασθενείς έχουν την ασθένεια της διχοτόμησης της αρτηρίας, systemic lupus erythematosus κ.λπ., είναι πιο πιθανό να προκαλέσει την νόσο.

　　3Βακτήρια και τοξίνες των βακτηρίων
　　Στις κανονικές συνθήκες, οι μύες του εντέρου διατηρούν μια δυναμική ισορροπία. Όταν η στένωση της στένωσης μειώνεται, η άμυνα του εντέρου μειώνεται, οι βακτήρια εισβάλλουν στο εντέρο, μπορεί να προκαλέσουν την ενδοφλεβίτιδα του εντέρου, την ενδοφλεβίτιδα μετά την χειρουργική επέμβαση, την οξεία νεκρωτική ενδοφλεβίτιδα, την οξεία αιμορραγική ενδοφλεβίτιδα κ.λπ. Οι πειράματα των ζώων δείχνουν ότι μετά την στένωση της στένωσης, αν προσθέσουμε αντιβιοτικά, η πιθανότητα σοκ των ζώων μειώνεται.

　　Η περιφερική αρτηρία του σοφάκτου είναι συνήθως η αποσπασμένη σφηκτική από το καρδιακό σφηκτό, ή η σκληροί αργά σχηματίζονται θρόμβοι που σφίγγουν τον σφηκτό, τελικά προκαλώντας την νόσο της οργάνωσης. Η νόσος μπορεί να συνοδεύεται από παράλυση της σφηκτικής στένωσης, και η τελική εμφάνιση της τοξικής σοκ.

　　Η κλινική εικόνα της περιφερικής αρτηρίας του σοφάκτου διαφέρει ανάλογα με την τοποθεσία, τη σοβαρότητα και την κατάσταση της παραπληροηρημένης κυκλοφορίας. Ο πόνος στο στομάχι είναι ο πιο συχνός συμπτώματα, συχνά είναι οδοντωπός, ο πόνος στο στομάχι μπορεί να είναι πολύ σοβαρός, τα αναλγητικά συχνά δεν είναι αποτελεσματικά. Μπορεί να συνοδεύεται από έμετο, διάρροια (συνήθως αιμορραγική διάρροια), δυσκολία στην αναπνοή και μπερδευμένη συνείδηση. Αν συνοδεύεται από συχνή δυσφορία, είναι το χαρακτηριστικό σύμπτωμα της οξείας ισχαιμικής περιφερικής αρτηρίας του σοφάκτου, και η μη ισχαιμική ισχαιμία είναι σπάνια με συχνή δυσφορία ή οξεία αποτρίψιμο.
　　Στην αρχή της νόσου, τα σημεία και τα συμπτώματα του ασθενή δεν είναι σύμφωνα με την κλινική εικόνα, η μυϊκή σφιξιμότητα δεν είναι έντονη, η πίεση δεν είναι εμφανής, η φυσιολογική ή υπερβολική κλοπή μπορεί να είναι φυσιολογική. Με την επιδείνωση της ισχαιμίας, η δυσφορία στο στομάχι είναι έντονη, η κλοπή είναι μειωμένη, εμφανίζονται μυϊκή σφιξιμότητα, πίεση και αντίκτυπος, με την περιφλεβίτιδα και την穿孔τική περιφλεβίτιδα ως χαρακτηριστικά. Επιπλέον, μπορεί να συνοδεύεται από πυρετό, ταχυκαρδία, χαμηλή πίεση, αυξημένο αριθμό λευκοκυττάρων και αριστερή κίνηση του πυρήνα.

　　Για την πρόληψη της περιφερικής αρτηρίας του σοφάκτου, πρέπει να γίνει ενεργός θεραπεία της πρωτογενούς νόσου, όπως η νόσος των κουτίων της καρδιάς, η μυοκαρδιακή梗塞 και η βασιλική ενδοκαρδίτιδα, κ.λπ., για την πρόληψη της σύνθεσης θρόμβων ή σφηκτών που προκαλούν την νόσο.

　　Στην εργαστηριακή εξέταση για την περιφερική αρτηρία του σοφάκτου, οι λευκοκύτταρα συχνά ξεπερνούν20×109/L, η αύξηση της αμυλάσης του αίματος, η CPK αυξάνεται συνεχώς με την εξέλιξη της νόσου.72h ανακτάται σταδιακά; Οι τιμές της σαιρικής λακτοξυδάσης (LDH) και των ενζύμων της, καθώς και η περιεκτικότητα σε οργανική φωσφόρο του αίματος, αυξάνονται. Οι κύριες βοηθητικές εξετάσεις στην κλινική περιλαμβάνουν:

　　1、Κοιλιακή X-ray Έλεγχος Η απεικόνιση του κοιλιακού X-ray είναι ορατή στο αρχικό στάδιο της αερισμού του μικροσκοπικού εντέρου; Όταν η κατάσταση εξελιχθεί σε κολικόν, η αύξηση του αερισμού του μικροσκοπικού και του μεγάλου εντέρου, η υδροδότηση του τοιχώματος του εντέρου και η αύξηση του πάχους του τοιχώματος του εντέρου, η πιθανότητα του κοιλιακού αιμορραγίας, η πιθανότητα της αερισμού του τοιχώματος του εντέρου, η συσσώρευση του αερίου κάτω από το πέλμα του εντέρου, η απεικόνιση του κοιλιακού X-ray είναι ορατή η οπτική ζώνη ή η διαφανής ζώνη, μερικές φορές και η πιθανότητα της αερισμού του γαστροκοιλιακού.

　　2、Αγγειογραφία Για τους ασθενείς με υποψία για οξεία ισχαιμία της κοιλιακής αρτηρίας, αφού αποκλείσουν άλλες επείγουσες κοιλιακές ασθένειες, ανεξάρτητα από την κοιλιακή ενδείξεις, πρέπει να γίνει και όσο το δυνατόν πιο νωρίς η αγγειογραφία. Γιατί αυτό όχι μόνο μπορεί να διακρίνει αν η στένωση των μεγάλων αρτηριών προκαλείται από θρόμβωση ή από σφραγίδα, αλλά μπορεί επίσης να διαγνώσει την μη σφραγιστική ισχαιμία, την έκταση της στένωσης και το μέγεθος.

　　3、CT Έλεγχος Η εξέταση αυτή μπορεί να εμφανίσει απευθείας τα αιμοπετάλια στο τοίχωμα του εντέρου και τις αρτηρίες, καλύτερα από το X-ray και την εξέταση με βαρύχρωμο στεγνόχρωμο.

　　4、Πολυμορφική Ακουστική Αιμοδυναμική Η εξέταση αυτή μπορεί να μετρήσει τον ροή του γαστροκοιλιακού και της κοιλιακής αρτηρίας, έχει διαγνωστική αξία για τη διαγνωστική της θρομβοπληξής εντός της αρτηρίας.

　　5、Ραδιονουκλίδια Έλεγχος Η χρήση μονοκλωνικών αντισωμάτων που σηματοδοτούν με ραδιενεργά ιχνοστοιχεία το αιμοπετάλιο, μετά την ενδοφλέβια χορήγηση γίνεται γάμμα φωτογραφία, μπορεί να εμφανίσει την περιοχή της ισχαιμίας της οξείας κοιλιακής αρτηρίας. Τοποθετείται σταδιακά σε κλινική χρήση, και αναμένεται να έχει καλή προοπτική ανάπτυξης.

　　Η οξεία θρομβοεμβολή της κοιλιακής αρτηρίας, εκτός από την κανονική θεραπεία, η διατροφή πρέπει να προσαρμόζεται ανάλογα με τα διαφορετικά συμπτώματα, με διαφορετικές απαιτήσεις διατροφής. Ερωτήστε τον γιατρό σας, προσαρμόστε διαφορετικά πρότυπα διατροφής για συγκεκριμένα προβλήματα υγείας.

　　Η γενική θεραπεία για την οξεία θρομβοεμβολή της κοιλιακής αρτηρίας περιλαμβάνει την αποχή από τη διατροφή, την αποσύρση του γαστρεντερικού, την ενδοφλέβια χορήγηση υγρών, τη διατήρηση της υδραυλικής και ηλεκτρολυτικής ισορροπίας. Για τους ασθενείς με υψηλή υποψία για την ισχαιμία της κοιλιακής αρτηρίας, μετά την αποκλεισμό άλλων επείγουσων κοιλιακών ασθενειών, ανεξάρτητα από την απόφαση της χειρουργικής για την κοιλιακή αφαίρεση. Πρέπει να γίνει και όσο το δυνατόν πιο σύντομα η επιλογική αργονυκτίωση της κοιλιακής αρτηρίας, μιας και αυτή μπορεί να διακρίνει αν η στένωση των μεγάλων αρτηριών προκαλείται από θρόμβωση ή από σφραγίδα, και μπορεί να διαγνώσει την μη σφραγιστική ισχαιμία, την έκταση της στένωσης και του μεγέθους.