Κοιλιακή συσσώρευση του παιδιού

　　Πρώτο, αιτία ανάπτυξης

　　Η δημιουργία συσσωρευμάτων και λάστιχων μπορεί να κατηγοριοποιηθεί σε πρωτογενή και δευτερογενή τύπο:

　　1、πρωτογενείς πρωτογενείς συσσώρευση και λάστιχνα περιλαμβάνουν την κοιλιακή φυματίωση μετά την λύση της κοιλιακής φυματίωσης, τα λάστιχα της κακώσεως του εντέρου, τα λάστιχα του Μέρκελ κ.λπ.

　　2、πρόσθετοι πρόσθετοι περιλαμβάνουν την κοιλιακή συσσώρευση μετά από χειρουργική επέμβαση, την επαφική διείσδυση του όγκου, την κοιλιακή φυματίωση και την κοιλιακή φλεγμονή μετά την λύση, κ.λπ., με βάση αυτές τις βάσεις, λόγω ορισμένων πυρογόνων μπορεί να προκύψει η στένωση. Η συσσώρευση μπορεί να προκαλεστεί από τις παρακάτω αιτίες.

　　（1）（βλάβη: η μεμβράνη του παχέος εντέρου και η μεμβράνη του εντέρου υποβάλλονται σε μηχανική προσβολή, όπως η χειρουργική βλάβη, οι αλλαγές θερμοκρασίας και υγρασίας, η χρήση χημικών ουσιών κατά τη διάρκεια της χειρουργικής επέμβασης κ.λπ., μπορούν να προκαλέσουν συσσώρευση.

　　（2）（λύση: η φλεγμονή που προκαλείται από βακτήρια ή άλλες παθογόνες ουσίες, όπως η κοιλιακή φυματίωση, όπου παράγεται συσσώρευση κατά τη διάρκεια της φλεγμονής, η μείζων εμπρηστική περιορισμένη ή διασπορά κοιλιακή φλεγμονή που παραμένει μετά την λύση.

　　（3）（ξένοι ερεθιστικοί συσσωρευμοί: όπως η κοιλιακή αιμορραγία, η χολή, τα βρέφη και άλλες φαρμακευτικές ουσίες, οι όγκοι που προκαλούν συσσώρευση.

　　Δεύτερον, μηχανισμός ανάπτυξης

　　Η μεμβράνη του παχέως εντέρου έχει ισχυρή ικανότητα αναγέννησης και αποκατάστασης. Η σύνδεση των ενδοαποδομών και της μεμβράνης του παχέος εντέρου μετά από χειρουργική επέμβαση είναι ένα βιολογικό μηχανισμό προστασίας του οργανισμού απέναντι σε εξωτερικές προσβολές, ο οποίος επιτρέπει τη περιορισμένη φλεγμονή του κοιλιακού τοπίου και την προώθηση της επούλωσης των πληγών. Επιπλέον, η σύνδεση της μεμβράνης του παχέος εντέρου μπορεί να προκαλέσει τη βλάβη της συνεχούς εμβολής του εντέρου. Μετά από οποιαδήποτε προσβολή που προκαλεί βλάβη στη μεμβράνη του παχέος εντέρου, αρχικά είναι υγροπρωτεϊνική εκροή, περιέχει ινοπρωτεΐνη και φυβρίνη, η οποία προκαλείται από την προσβολή των μεμβρανικών κυττάρων και των βαθύτερων αδενικών κυττάρων, τα μεμβρανικά κύτταρα απελευθερώνουν θρομβοπλαστική ενζύμη, προκαλούντας την μετατροπή της ινοπρωτεΐνης σε ινοπρωτεΐνη, τα αδενικά κύτταρα απελευθερώνουν οργανοαμίνη, ηπαρίνη και ουσιώδη για την αγγειακή δραστηριότητα, προκαλώντας την επέκταση των μικροαγγείων και την αύξηση της διαπερατότητάς τους, οδηγώντας σε υγροπρωτεϊνική εκροή. Στο εντέρο σχηματίζεται ομοιόμορφος στρώμα πυώδους.6～12h εντός σχηματίζεται εύκολα διαχωρίσιμος ινοπρωτεϊνικός συσσωρευμός. Αυτός ο συσσωρευμός είναι προσωρινός, όπως σε48ώρας. Αν η συμφυεώδης συμφυέωση συνεχιστεί, η επανχειρηριακή αφαίρεση είναι πιο εύκολη. Αν δεν γίνει χειρουργική επέμβαση, συνήθως...72ώρας.3Ημέρες άνω του, αν δεν απορροφηθεί, σχηματίζεται σταθερή ινοπρωτεϊνική συμφυέωση. Ο κρίσιμος παράγοντας αυτής της διαδικασίας είναι το σύστημα πέψης της φιβροπρωτεΐνης, στη αιτία των συμφυειών του περιτόναιου, η απενεργοποίηση της δραστικότητας του προκυτταρικού παράγοντα της φιβροπρωτεΐνης είναι ένα σημαντικό παράγοντας, όταν η δραστικότητα του ενεργοποιητή της προκυτταρικής φιβροπρωτεΐνης μειώνεται κάτω από...6Καθώς το επίπεδο του αίματος πέφτει κάτω από το 0％， αρχίζουν να σχηματίζονται κολλαγονικές ίνες στη βάση των ινοπρωτεϊνικών συμφυειών, σχηματίζοντας ινοπρωτεϊνικές συμφυεώδεις και αρχίζοντας να σχηματίζουν πιο στενά δίκτυα αίματος, που είναι πιο δύσκολο να αποσπαστούν και είναι πολύ ευαίσθητα στην αιμορραγία, αυτή είναι η περίοδος της αιμορραγίας μετά τον τραυματισμό.1Εβδομάδες περίπου. Η πλήρης συμφυεώδης συμφυέωση, λόγω της κίνησης των εντέρων, αρχίζει να απορροφάται σταδιακά, οι χώροι μεταξύ των εντέρων γίνονται πιο χαλαροί, αλλά εξακολουθούν να υπάρχουν ιναιώδεις συμφυεώδεις, αυτή η περίοδος είναι η περίοδος αποκατάστασης του τραύματος.2～3Εβδομάδες περίπου.1Μηνών, η συμφυεώδης συμφυέωση προχωρά στην περαιτέρω τράβηση και απορρόφηση, σχηματίζοντας πολλαπλές κενές βλάβες που γίνονται συμφυεώδεις, και στη συνέχεια απορροφούνται και σχηματίζονται στενές και παχείς λωρίδες συμφυειών. Η πλήρης απορρόφηση των συμφυειών απαιτεί...1～1...5Το έτος. Η συμφυετική στένωση του εντέρου συμβαίνει γενικά στο μικρό έντερο, το μεγάλο έντερο είναι πολύ σπάνιο. Η συμφυετική συμφυέωση μπορεί να υπάρχει για μεγάλο χρονικό διάστημα, αλλά γενικά δεν έχει συμπτώματα, υπάρχουν οι εξής περιπτώσεις που μπορεί να προκαλέσει συμφυετική στένωση του εντέρου:

　　1Το εντέρο συμφυτεύεται με το τοίχωμα του περιτόναιου, η πλοκή του εντέρου τυλίγεται σε γωνία ή το σημείο της συμφυεώδους περιοχής τυλίγεται, αυτή η κατάσταση συμβαίνει συχνά κάτω από την κόρη.

　　2Τα άκρα των συμφυiếmων είναι σφιχτά fixing, η πίεση στο εντέρο προκαλεί στένωση, και μπορεί επίσης να προκαλέσει την είσοδο ενός τμήματος του εντέρου στον κύκλο του οπίσθιου, δημιουργώντας εσωτερική ελκυστική.

　　3Μέρος ή大部分 του εντέρου συμφυτεύονται σε ομάδες, το εντέρο είναι υπερβολικά στρεπτό και τυλιγμένο, προκαλώντας στένωση του εντέρου που είναι μη πλήρης ή πλήρης.

　　4Η συγκεκριμένη πλοκή εντέρων μπορεί να συμφυτεύεται με απομακρυσμένα σημεία, όπως η ουδετεροεντερός με την πυελική περιοχή, η συμφυέωση μπορεί να δημιουργήσει αιχμηρή γωνία στο εντέρο και να προκαλέσει στένωση του εντέρου. Σε αυτές τις περιπτώσεις, γενικά προκαλείται απλή στένωση του εντέρου. Αν συνδυαστεί με στροφή του κορδέλες ή εσωτερική ελκυστική που επηρεάζει τη ροή του αίματος, δημιουργείται στενότητα του εντέρου. Επιπλέον, η μεγάλη ποσότητα περιεχομένων του εντέρου μετά από την τροφή μπορεί να προκαλέσει υπερβολική κίνηση του εντέρου και να προκαλέσει στροφή του εντέρου, ή να προωθήσει τη δημιουργία στένωσης του εντέρου.

　　5Επιεικώς, η ανάπτυξη συμφυiếmων εντός του περιitoneα σχετίζεται με ακατανόητους ατομικούς παράγοντες, οι συμφυiếmοι ίνες μπορούν να απορροφηθούν πλήρως, αλλά μπορεί να σχηματιστούν και εκτεταμένοι συμφυiếmοι που παραμένουν για μεγάλο χρονικό διάστημα με λίγες ίνες. Ωστόσο, η ανάπτυξη των συμφυiếmων έχει σαφή συνδέσεις με το βαθμό της βλάβης, την ένταση της ενοχλήσεως από ξένα σώματα, την ένταση των φυσικών ενοχλήσεων, τη χρήση αντιβιοτικών και άλλων φαρμάκων στο περιτόναιο και την γενική κατάσταση του σώματος. Η αυξημένη ένταση των ενοχλήσεων προκαλεί περισσότερους συμφυiếmους. Η κακή γενική κατάσταση, όπως η χαμηλή πρωτεΐνη, μπορεί να καθυστερήσει τη διαδικασία αποκατάστασης. Η παθολογική αλλαγή στη δημιουργία συμφυiếmων είναι η ίδια. Στα αρχικά στάδια, όλα σχετίζονται με την προστατευτική αντιφλεγμονώδη αντίδραση, με την έξοδο μεγάλου όγκου φιβροπρωτεΐνης που μετατρέπεται σε φιβροπρωτεΐνη και κατατίθεται στο peritoneum και το serosa των εντέρων, σχηματίζοντας μαλακές και εκτεταμένες ιναιώδεις συμφυiếmους μεταξύ των εντέρων. Αυτή η υλική συνδετήριας ουσίας είναι υγρά, μπορεί να ανοίξει εύκολα χωρίς να βλάψει το serosa των εντέρων, και γενικά δεν προκαλεί στένωση. Κατά την περίοδο της ελαφράς βλάβης, το φιβροπρωτεΐνικό φιλμ απορροφάται πλήρως μετά την εξαφάνιση της φλεγμονής, ενώ οι βαρύτερα τραυματισμένοι δεν απορροφούν πλήρως το φιβροπρωτεΐνικό φιλμ και σταδιακά σχηματίζουν κολλαγονικές ίνες, δημιουργώντας συμφυiếmους με μορφή φιβροπρωτεΐνης. Με την κίνηση των εντέρων, τα υπολειπόμενα φιβροπρωτεϊνικά φιλμ τραβιούνται και αποσπάνονται, αφήνοντας ουρές συμφυiếmων ή μέρος των εντέρων να συμφυτεύονται στενά σε ομάδες, προκαλώντας τυφλές στένσεις των εντέρων και τη στένωση του κόλπου, καθιστώντας την αργή στένωση των εντέρων την κύρια αιτία της στένωσης των εντέρων.

　　6Συνοψίζοντας, η παραγωγή, η απορρόφηση και οι ατομικοί παράγοντες της κοίλιασης της κοιλιάς σχετίζονται με το βαθμό της βλάβης, τον αριθμό των ξένων σωμάτων, την ένταση των φυσικών προσβολών, την συγκέντρωση των αντιβιοτικών στην κοιλία, τον αριθμό της τοξικότητας των βακτηρίων, την τοπική κυκλοφορία του αίματος κ.λπ. Όσο πιο έντονη η προσβολή, τόσο περισσότερες οι κοίλιασεις. Η ανεπαρκής διατροφή, η χαμηλή πρωτεΐνη, η διάρκεια της αποκατάστασης και η δυνατότητα απορρόφησης μπορεί να οδηγήσει σε μόνιμη κοίλιαση. Με βάση την παρουσία της κοίλιασης, οποιαδήποτε αιτία προσβολής μπορεί να προκαλέσει υπεραπώθηση του εντέρου και διαταραχή της ρυθμίας, όπως ο κρύος, η υψηλή θερμοκρασία, η υπερβολική κατανάλωση κ.λπ., και μπορεί να προκαλέσει την εμφάνιση της οξείας κοιλιακής κολιτιδής. Η κοιλιακή σφίξη της κοιλιακής σφίξεως επεκτείνεται, η κοιλιακή κοιλότητα γεμίζεται με αέριο και υγρά, η κοιλιακή σφίξη κάτω από την κοιλιακή σφίξη είναι κενή και συρρικνωμένη χωρίς αέριο. Αν το τοπικό αίμα της κοιλίας αντιμετωπίσει εμπόδια, μπορεί να εμφανιστεί γρήγορα nekrotic nekrosis της κοιλίας, και να εξελιχθεί σε διάσπαρτη περιτονίτιδα και τοξικό σοκ. Μερικές φορές μπορεί να προκαλέσει διάρρηξη στην κοντινή περιοχή της σφίξεως ή της nekrotic nekrosis.

　　Πρώτη ενότητα: Λιποξυδρίαση και αφυδάτωση

　　Ο ασθενής, λόγω συχνών εμετών και απώλειας μεγάλου όγκου υγρών της δίαιτας, καθώς και λόγω της αδυναμίας να τρώει και της θερμοκρασίας, αναπτύσσει σταδιακά αφυδάτωση και λιποξυδρίαση. Η σφιχτική εντεροκυστητίτιδα παρουσιάζει σοβαρές συμπτώματα αφυδάτωσης από την αρχή.

　　Δεύτερη ενότητα: Διάρρηξη του εντέρου

　　1Η διάρρηξη του εντέρου είναι μια παθολογική αλλαγή του εντέρου που χαρακτηρίζεται από nekrotic necrosis της τοιχίας του εντέρου και τελικά από διάρρηξη. Όταν τα περιεχόμενα του εντέρου εισέλθουν στην κοιλία, αν είναι μικρής ποσότητας, μπορεί να περιλαμβάνονται από την περιτονία της κοιλιάς και να περιοριστούν, αν είναι μεγάλης ποσότητας, θα εισέλθουν πλήρως στην κοιλία, προκαλώντας σοβαρό πόνο στην κοιλιά, σκληρότητα και ριγίωση των μυών της κοιλιάς, μπορεί να προκαλέσει σοκ.

　　2Ο πόνος από την διάρρηξη του εντέρου είναι συνήθως ξαφνικός, διαρκής και εξαιρετικά σοβαρός, συχνά αδυνατεί να αντέξει ο ασθενής, και αυξάνεται κατά τη διάρκεια της βαθιάς αναπνοής και του βήχα.

　　3Η περιοχή του πόνου συνδέεται με την έκταση της περιτονίτιδας. Ο ασθενής υιοθετεί τη θέση του ανάσκεφου, με τα γόνατα κύφια, και δεν θέλει να γυρίζει. Η εξέταση της κοιλιάς αποκαλύπτει σημαντική μείωση της κίνησης της αναπνοής, σκληρότητα των μυών της κοιλιάς, μείωση ή εξαφάνιση της φωνητικής κοιλότητας, μείωση ή εξαφάνιση των κοιλιακών βρόνων, μείωση της περιοχής της ήχου του ήπατος κ.λπ. Η ακτινογραφία μπορεί να αποκαλύψει ελεύθερο αέριο κάτω από το διάφραγμα.

　　Τρίτη ενότητα: Περιτονίτιδα

　　1Η περιτονίτιδα είναι μια σοβαρή χειρουργική ασθένεια που προκαλείται από λοιμώξεις με βακτήρια, χημική προσβολή ή τραυματισμό. Η πλειοψηφία των περιτονίτιδων είναι δευτερογενείς, προέρχονται από λοιμώξεις οργάνων της κοιλιάς, νεκρωτικές διάρρηξεις, τραυματισμούς κ.λπ.

　　2

　　1

　　2

　　3

　　1

　　Η δυσφορία είναι η πρώτη εμφανιζόμενη σύμπτωμα, η αιτία της δυσφορίας είναι η μπλοκαρισμένη οδός του εντέρου, η επέκταση του κοντινού εντέρου και η ισχυρή συστολή του εντέρου, η περιφερικότητα της περιφερικότητας είναι εξαιρετικά σοβαρή κατά την αρχή της ασθένειας, μερικά παιδιά μπορεί να εμφανίσουν σοκ στην αρχή, η δυσφορία συνοδεύεται από εμετό, αρχικά επειδή η απελευθέρωση του νευρικού συστήματος του περιτόναιου και του εντέρου προκαλεί ανατροπή, και στη συνέχεια λόγω της μπλοκαρισμένης οδού του εντέρου, η υποχώρηση του περιεχομένου του εντέρου επαναλαμβάνεται;

　　2

　　Η περιφερικότητα στην ανώτερη περιφέρεια του εντέρου προκαλεί μόνο αίσθημα βLOAT στην κοιλιά, ενώ η περιφερικότητα στην κάτω περιφέρεια είναι πιο εμφανής, και μπορεί να δείξει την μορφή του εντέρου και την κίνηση του εντέρου, και η ακουστική διάγνωση μπορεί να δείξει δυνατότητα της εντέρου με μέταλλο ή ήχους του νερού που περνάει από το νερό;

　　3

　　Αρχικά, μπορεί να εκκρίνουν τις κοπράζουσες του εντέρου που συσσωρεύονται στην άκρη της περιφερικότητας, μετά δεν μπορούν να εκκρίνουν κοπράζουσες και αέριο, λόγω του συχνού εμετού, η απώλεια μεγάλου όγκου υγρών του διατροφικού συστήματος, και λόγω της μη διατροφής και της πυρετού, η παιδική περιφερικότητα μπορεί να εμφανίσει progressive κατάθλιψη και αцидωση, η περιφερικότητα της περιφερικότητας είναι εξαιρετικά σοβαρή κατά την αρχή της ασθένειας, μερικά παιδιά έχουν εκτεταμένη περιφερικότητα στην κοιλιά, τα εντέρα παραμένουν για μεγάλο χρονικό διάστημα υπό την επιτήρηση της περιφερικότητας, και κλινικά μπορεί να εμφανιστεί η περιφερικότητα της περιφερικότητας;1～3Μετά από αρκετές ημέρες, η περιφερικότητα μπορεί να εξαφανιστεί από μόνη της, αλλά κατά την διάρκεια της επιδρομής, η κοιλιά μπορεί να δείξει πλάτιες εντέρες και κυματισμούς της εντέρου, και συχνά μπορεί να εμφανιστεί μια πλήρης περιφερικότητα λόγω ορισμένων παραγόντων, δηλαδή η αιφνίδια εκδήλωση μιας χρόνιης ενδοσφηγματικής περιφερικότητας;

　　Η κληρονομημένη ενδοσφηγματική περιφερικότητα του εντέρου είναι συχνή ανεπιθύμητη συνέπεια των χειρουργικών επεμβάσεων στην κοιλιά. Η πρόληψη της περιφερικότητας κατά τη διάρκεια και μετά τη χειρουργική επέμβαση είναι μια εξαιρετικά σημαντική έρευνα, και στην βιβλιογραφία έχουν χρησιμοποιηθεί διάφορα φάρμακα και ουσίες, όπως η ηπαρίνη, η διαιμοκουμάλη, η γλυκόζη, η δεξαμεθαζόνη, η ινδομεθακυσαμίνη, η ισομερική βουτυροφαινυλανιδίνη, η γλυκοαμυλικό οξύ, η στρεπτοκινάση, η σιlica, που θεωρητικά έχουν προφylακτική δράση για την πρόληψη της περιφερικότητας, αλλά η πραγματική τους αποτελεσματικότητα δεν είναι βέβαιη και απαιτείται περαιτέρω έρευνα.35～40℃ είναι το πιο κατάλληλο. Η τριπτομίλη του γάντιου πρέπει να πλυθεί καθαρά, η τριπτομίλη μπορεί να προκαλέσει συστένωση στο κοιλιακό κύτταρο. Οι ασθενείς με πλήρη περιτονίτιδα χειρουργικής επέμβασης πρέπει να απομακρυνθεί όσο το δυνατόν περισσότερος από τον πύον του κοιλιού, και είναι απαραίτητο να πλυθεί με διάλυμα νάτριου υδροχλωρίδης που περιέχει gentamicin και metronidazole για να καθαριστεί το κοιλιακό κύτταρο, να τοποθετηθεί το κοιλιακό δρεναρισμός μετά τη χειρουργική επέμβαση.24～480℃ είναι το πιο κατάλληλο. Η τριπτομίλη του γάντιου πρέπει να πλυθεί καθαρά, η τριπτομίλη μπορεί να προκαλέσει συστένωση στο κοιλιακό κύτταρο. Οι ασθενείς με πλήρη περιτονίτιδα χειρουργικής επέμβασης πρέπει να απομακρυνθεί όσο το δυνατόν περισσότερος από τον πύον του κοιλιού, και είναι απαραίτητο να πλυθεί με διάλυμα νάτριου υδροχλωρίδης που περιέχει gentamicin και metronidazole για να καθαριστεί το κοιλιακό κύτταρο, να τοποθετηθεί το κοιλιακό δренάρισμα μετά τη χειρουργική επέμβαση.

　　1

　　Είναι δυνατό να δει την υπερπλήρωση του μικροσκοπικού εντέρου με πίεση και επίπεδο υγρού, η κόλον δεν είναι υπερπλήρωση, η σφράγιση του σιδήρου στο κόλον δείχνει ότι η κόλον συρρικνώνεται χωρίς αέριο, μπορεί να διαγνωστεί ως πλήρης μηχανική στένωση του μικροσκοπικού εντέρου. Στην περίπτωση της στένωσης του εντέρου, η χαρακτηριστική ιδιότητα της ακτινογραφίας του κοιλιού είναι η α 불ιστοχής της στένωσης του εντέρου, η διαφορετική μέγεθος της αερομεταλλαγής, χωρίς την έκταση της στένωσης του εντέρου στο δεξί κοιλιακό τμήμα, μπορεί να εμφανιστεί και μικρή σκιά αερίου του μικροσκοπικού εντέρου, υποδεικνύοντας ότι η στένωση του εντέρου δεν είναι πλήρης. Όταν εμφανιστεί το εξαιρετικά επεκταμένο εντέρο, έχει τη μορφή καφέ βεύης,

　　2、ο υπερηχογράφηση του κοιλιού

　　Για τη στένωση του εντέρου με ειδικούς λόγους, όπως οι κύστης, οι όγκοι κ.λπ., η υπερηχογράφηση τύπου Β μπορεί να διακρίνει, οι έμπειροι μπορούν να εξερευνήσουν τη μορφή της στένωσης της θέσης, αν είναι πλήρης στένωση.

　　Αποφεύγεται η κατανάλωση τροφών που προκαλούν αερισμό, όπως γάλα, σόγια, και τροφές με υψηλή περιεκτικότητα σε粗纤维, όπως σέλινο, σπόρους σόγιας, σκόρδο κ.λπ., πριν από τη χειρουργική επέμβαση αποφεύγεται η κατανάλωση μακρών υγρών κελιού και τροφών που προκαλούν αερισμό όπως σέλινο, κράμβη, σπανάκι, ραπανίδα, καρρότα, κόκκινη ρίζα, σπόρους σόγιας, φασόλια κ.λπ. Μετά τη χειρουργική επέμβαση αποφεύγεται η κατανάλωση λιπαρών, γυαλιστερών, αρωματικών τροφών όπως λαρδούρα, κοιλιακά, γυαλιστερό ρύζι, κρέας σκύλου, κρέας πρόβατου, κρέας βοοειδών, καπνιστό ψάρι κ.λπ. Αποφεύγεται η κατανάλωση γυαλιστερών τροφών: μετά τη χειρουργική επέμβαση3～4Ημέρα, μετά την εξαερισμό του πρωκτού, υποδεικνύεται ότι η λειτουργία του εντέρου ξεκινά να αποκαθίσταται, και σε αυτή τη φάση μπορεί να δοθεί μικρή ποσότητα υγρού γεύματος.5～6Η Διάθηκη της θεάς μπορεί να αλλάξει σε ελαφρό, ημι流体 γεύμα. Αποφεύγεται η κατανάλωση κρέατος κοτόπουλου, πατάτας, γαλοπούλας και των ζωομαγειρικών τουρτών. Αυτό το είδος γεύματος, ακόμη και αν είναι κατεστραμμένο, δεν πρέπει να γίνεται με βιασύνη.

　　Πρώτη, θεραπεία

　　1Αποχή από το φαγητό: Αφαίρεση του γαστρικού σωλήνα, εισαγωγή του ενδοσφαγικού σωλήνα από την μύτη, συνεχής απόσυρση των υγρών της γαστρικής και της ενδοσφαγικής απόκτησης και του αέρα που καταναλώνεται, για να μειώσει την πίεση στο πλησιέστερο ενδοσφαγικό του ενδοσφαγικού εμποδίου, ώστε τα πιεσμένα και το στραμμένα ενδοσφαγικά να χαλαρώσουν φυσικά με την κίνηση του ενδοσφαγικού, να επιστρέψουν στην κατάσταση πριν από την επίθεση και να αποκαταστήσουν την σύνδεση.

　　2Τεχνική θεραπεία: Διόρθωση της αφυδάτωσης και της διαταραχής των ηλεκτρολυτών, αν χρειαστεί, η μεταφορά αίματος, η βελτίωση της γενικής κατάστασης.

　　3Τεχνική θεραπεία: Εlimination της λοίμωξης που προκαλείται από την μεγάλη ανάπτυξη βακτηρίων στο ενδοσφαγικό από την ενδοσφαγική εμπόδωση.

　　4Τεχνική θεραπεία: Η παραδοσιακή ιατρική ονομάζει την ενδοσφαγική εμπόδωση ενδοσφαγική συστολή. Τ behandle με την αποκατάσταση του εσωτερικού και την αποβολή, την αφαίρεση της υγρασίας και την απομάκρυνση της δυσφορίας, συχνά χρησιμοποιείται το φάρμακο Dachengqi. Παράδειγμα συνταγής: Da Huang9g, Houpu6g, Mangxiao6g, Zhishishi9g, Laihuisi15g, Taoren9g, Chishao15g, αν υπάρχουν πολλά υγρά στην ενδοσφαγική κοιλότητα, προσθέστε την ουσία Gansui.5～1.0g για την προσθήκη.

　　5Φυγοδότηση: Μπορεί να χρησιμοποιηθεί1Προσθήκη υδροχλωριδικού νατρίου, μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί η δεύτερη κύρια κύρια σύνθεση των παραπάνω παραδοσιακών ιατρικών φαρμάκων για τη διατήρηση της ενδοσφαγικής σύνδεσης, για να επιτύχει την επίδραση της διέγερσης του ενδοσφαγικού.

　　6Παρατηρητική θεραπεία: Μπορεί να εισαχθεί λεπτό βαριού από το γαστρικό σωλήνα, να παρατηρηθεί η μορφή, η κατανομή και η δραστηριότητα του πλησιέστερου ενδοσφαγικού του ενδοσφαγικού εμποδίου. Η διάγνωση είναι πλήρης ή μερική ενδοσφαγική εμπόδωση, και μπορεί να παρατηρηθεί περαιτέρω η τοποθεσία του εμποδίου, βοηθώντας στη επιλογή της χειρουργικής τομής.

　　Δεύτερη, χειρουργική θεραπεία

　　Οι ασθενείς που υποβάλλονται σε παρατηρητική θεραπεία και έχουν τα παρακάτω σημεία πρέπει να μετατραπούν σε χειρουργική θεραπεία:

　　1Η ενίσχυση των συμπτωμάτων τοξικότητας, η ταχύτερη παλμοδύναμη, ταχύτερη αναπνοή, αυξημένη θερμοκρασία, η αφυδάτωση δεν μπορεί να διορθωθεί ή να είναι ασταθής.

　　2Η δυσφορία του εσωκοιλιακού αέρα ενισχύεται, η μυϊκή τάση του εσωκοιλιακού τοιχώματος εμφανίζεται, η πίεση είναι επώδυνη, και υπάρχει πρόοδος στη παρατηρητική θεραπεία.

　　3Με έρευνα του βιοψίας της περιτοναϊκής υγρής, υπάρχουν λευκοκύτταρα ή ερυθροκύτταρα.

　　4Μετά την κατάποση βαριού, το βαριού δεν μπορεί να κατέβει ή να παραμείνει σε ένα μέρος για μεγάλο χρονικό διάστημα. Η συγκεκριμένη μέθοδος χειρουργικής είναι αποφασισμένη ανάλογα με την τρέχουσα κατάσταση του παιδιού και τις παθολογικές αλλαγές, μπορεί να γίνει απλή αποσύνδεση των συνδεδεμένων, η απομάκρυνση του ενδοσφαγικού και η επανένωση, η εξωτερική τοποθέτηση της φυγοδόχου, η επανένωση στη δεύτερη φάση.

　　Τρίτη, πρόγνωση

　　Η πρόγνωση είναι στενά συνδεδεμένη με την πρώιμη διάγνωση και την πρώιμη θεραπεία. Συνήθως, οι ασθενείς με απλή ενδοσφαγική εμπόδωση, μετά την διόρθωση της αφυδάτωσης και της αцидωσης, η αποτελεσματικότητα της χειρουργικής θεραπείας είναι καλή. Αλλά η σφιγκτική ενδοσφαγική εμπόδωση εξαρτάται από το μέγεθος της νεκρωμένης ενδοσφαγικής οδού. Συνήθως, η έγκαιρη διάσωση μπορεί να σώσει τη ζωή. Αν υπάρχει επιπλοκή με την υπερκυματισμένη σύντομη ενδοσφαγική οδό (το μικρό έντερο που απομένει είναι λιγότερο από40cm) η πρόγνωση είναι κακή.