Η εγκυμοσύνη με ιογενή ηπατίτιδα

　　. Η συνήθης μέθοδος θεραπείας της ηπατίτιδας του νέφρου κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης από τη θεραπεία της Δύσης

　　Ποιοι είναι οι λόγοι της εμφάνισης της ηπατίτιδας του νέφρου κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης2Πρώτο, οι λόγοι της νόσου

　　Η εγκυμοσύνη και η ηπατίτιδα είναι α互ωφέλιμες παραγόντες, δηλαδή η ηπατίτιδα μπορεί να επηρεάσει τη φυσιολογική ανάπτυξη της εγκυμοσύνης, να προκαλέσει κακές συνέπειες για τη μητέρα και το παιδί, όπως η υπέρταση της εγκυμοσύνης, η αιμορραγία μετά τη γέννηση, η δυσκολία του εμβρύου, η περιορισμένη ανάπτυξη του εμβρύου, η πρόωρη γέννηση, ο θάνατος του εμβρύου, η νεκρή γέννηση κ.λπ. η πιθανότητα αυξηθεί σημαντικά; Η εγκυμοσύνη μπορεί να επηρεάσει την ηπατίτιδα, η μεταβολική διαδικασία της εγκυμοσύνης είναι έντονη, οι λειτουργίες της αναπνοής και της αποβολής του εμβρύου πρέπει να ολοκληρωθούν από τη μητέρα; Η ηπατίτιδα είναι το κύριο μέρος της μεταβολής των σεξουαλικών ορμονών και της καταστροφής τους, η εγκυμοσύνη αυξάνει σημαντικά την παραγωγή των ορμονών οιστρογόνου και προγεστερόνης που εκκρίνει η μήτρα; Η ανάγκη για θερμίδες της έγκυου είναι υψηλότερη από αυτή της μη έγκυου

　　10％，η ανάγκη για σίδηρο, ασβέστιο, διάφορα βιταμίνες και πρωτεΐνες αυξάνεται σημαντικά, αν η έγκυος έχει ήδη κακή διατροφή, τότε η λειτουργία του ήπατος μειώνεται, επιδεινώνοντας την κατάσταση; Η σύνδρομο της υπέρτασης κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης μπορεί να προκαλέσει σπασμό των μικρών στενών αγγείων, μειώνοντας τον ρυθμό του αίματος του ήπατος και των νεφρών, και η βλάβη των νεφρών, η απομάκρυνση των μεταβολικών προϊόντων εμποδίζεται, μπορεί να επιδεινώσει περαιτέρω τη βλάβη του ήπατος, εύκολα προκαλεί μεγάλη νεκρωση των ηπατοκυττάρων, προκαλεί σοβαρή ηπατίτιδα.

　　)(1Δεύτερο, η μηχανισμός της νόσου

　　、η επιρροή της ηπατίτιδας του νέφρου στην εγκυμοσύνη

　　)(2) Επιρροές στη μητέρα

　　) Επιρροές στο έμβρυο2διπλάσιες. Τα τελευταία χρόνια, συνεχείς μελέτες δείχνουν ότι η ηπατίτιδα και η συνδρομή του Down έχουν στενή σχέση. Οι έγκυες με ηπατίτιδα έχουν υψηλότερη πιθανότητα αποβολής, πρόωρης γέννησης, νεκρούς εμβρύους, νεκρούς γεννήσεις και θανάτου του νεογνού σε σύγκριση με τις μη έγκυες γυναίκες. Η θνησιμότητα των γυναικών κατά τη διάρκεια της γέννησης αυξάνεται σημαντικά. Η ηπατίτιδα κατά τη διάρκεια της αρχικής περιόδου της εγκυμοσύνης μπορεί να αυξήσει τον ρυθμό της μητρότητας της δυσπλασίας του εμβρύου.

　　)(3) Μετάδοση από μητέρα σε παιδί

　　① Ηπατίτιδα τύπου A

　　Αναρωτιέται αν η HAV μπορεί να μεταδοθεί με τη μετάδοση από μητέρα σε παιδί, μέχρι στιγμής υπάρχει έλλειψη αποδείξεων. Γενικά πιστεύεται ότι η HAV μεταδίδεται μέσω των κενών-Η μετάδοση με το στόμα δεν μπορεί να μεταδοθεί στον φόρουμ μέσω του πλακούντα ή άλλων διαδρομών.1988Στη μεγάλη επιδημία της ηπατίτιδας A στο Σανχάι, δεν εντοπίστηκε η μόλυνση των νεογνών που γεννήθηκαν από γυναίκες με ηπατίτιδα A, που δείχνει ότι η πιθανότητα μετάδοσης από μητέρα σε παιδί είναι πολύ μικρή. Τα τελευταία χρόνια, οι στοιχεία από το εξωτερικό αναφέρουν ότι η ηπατίτιδα A κατά τη διάρκεια της τελευταίας περιόδου της εγκυμοσύνης μπορεί να προκαλέσει μετάδοση από μητέρα στο έμβρυο, το οποίο μπορεί να είναι το αποτέλεσμα της έκθεσης του εμβρύου στον μολυσμένο αίμα ή τις κενές της μητέρας κατά τη διάρκεια της διαδικασίας της γέννησης.

　　② Hepatitis B

　　The status of mother-to-child transmission varies in different regions. In Southeast Asia, mother-to-child transmission is extremely common, and it is reported that among new cases each year35% to40％ is caused by perinatal transmission, while perinatal transmission is not common in North America and Western Europe. The route of mother-to-child transmission of hepatitis B can be divided into the following3aspects:

　　A, Intrauterine transmission

　　In the past, it was believed that HBV rarely passed through the placenta, causing intrauterine infection5% to10％. In recent years, more data have proven that the rate of intrauterine infection is9Πολλαπλάσια από το1% to36Πολλαπλάσια από το7％. Tong et al. used molecular hybridization to detect HBV in the liver, spleen, pancreas, kidney, and placenta of aborted fetuses, etc.-DNA, confirming the presence of intrauterine infection. The mechanism of HBV crossing the placental barrier is not clear, and it is generally believed that it is caused by maternal blood leakage due to damage or altered permeability of the placental barrier.

　　Wong et al. proposed the diagnostic criteria for intrauterine transmission: a. Cord blood or within the first3days the infant's venous blood contains anti--HBcIgM, since IgM cannot pass through the placenta, indicates that the infant has had HBV infection recently; b. After birth, the infant's venous blood contains anti-3days of venous blood HBsAg levels higher than umbilical cord blood levels often indicate that the infant itself has viral replication; c. At birth, the infant is injected with high-titer hepatitis B immune globulin (HBIG), since HBsAg can be neutralized by the HBs antibodies of passive immunity, as in the3days of venous blood containing HBsAg, regardless of the level, means intrauterine infection. But anti--HBeIgM can determine HBV intrauterine infection, which has not been determined. IgM is the first immunoglobulin synthesized during individual development, and its content in maternal blood is10％. If the fetus has intrauterine infection, the serum IgM level is significantly increased, so theoretically, the IgM level in umbilical cord blood can be used as an indicator for diagnosing whether the fetus is infected during the fetal stage. It should be noted that although IgM cannot pass through the placenta during normal pregnancy, when maternal blood leaks into the fetal blood circulation, the IgM concentration can also increase, and often the IgA concentration also increases at the same time, and both rapidly decrease after birth. Some scholars propose that anti--HBcIgM can be used as a marker for neonatal infection and viral replication stimulation of the immune system, but in some neonates born with intrauterine infection, the anti--HBcIgM, which may be related to the immature fetal immune system, no response or low response to HBcAg. Therefore, some people believe that the use of anti--HBcIgM is not very reliable for judging HBV intrauterine infection.2century8Since the 0s, HBV-DNA detection has become a sensitive marker of HBV infection, providing a reliable basis for the prevention and treatment of HBV intrauterine infection.

　　Factors affecting intrauterine transmission: a. Pregnant women with acute hepatitis in the later stages of pregnancy are prone to transmit to the fetus. Tong reported that pregnant12weeks before the acute HBV infection, the infants born to women were1cases of HBsAg positivity. Pregnant28After two weeks or during the puerperium, if a woman has acute HBV infection75The baby's HBsAg is positive. b. Coexistence of e antigen positivity, due to the small size of e antigen and its non-binding to HBs antibodies, it is easy to pass through the placenta, and the risk of intrauterine transmission between mother and child is high. c. HBsAg is present in amniotic fluid. There are reports of amniocentesis to detect HBsAg in amniotic fluid, with a positive rate of26%, όλοι οι βρέφη που έχουν θετικό αμνίωχο υγρό, οι νεογνά τους1μήνες, οι τιμές του HBsAg είναι όλες θετικές. Οι μητέρες με θετικό e抗原 είναι υψηλότερες.

　　B, μετάδοση κατά τη διάρκεια του τοκετού

　　Με βάση τα υπάρχοντα στοιχεία, η λοίμωξη κατά τη διάρκεια του τοκετού είναι η κύρια διαδρομή μεταφοράς母婴 του HBV, αντιπροσωπεύει40％～60％ το αίμα του ομφάλιου κορμού είναι αρνητικό3μήνες θα μετατραπεί σε θετικό, που συμφωνεί με την潜伏ή του ηπατίτιδας. Επειδή η συγκέντρωση του HBsAg στον ιδρώτα είναι υψηλότερη από την συγκέντρωση του αμniotic fluid, το νεογνό μπορεί να καταπιεί το αίμα της μητέρας που περιέχει HBsAg, το αμνίωχο υγρό, τον ιδρώτα κατά τη διάρκεια της διαδικασίας του τοκετού, ή λόγω της σύσπασης του μυοστοιχείου του μητρικού μυометρίου, η ρωγμή των βλαστών του πλακούντα, η αιμορραγία του αίματος εισέρχεται στη βασιλική ροή του εμβρύου, υπάρχει10-8ml αίματος της μητέρας εισέρχεται στο έμβρυο μπορεί να μεταδώσει η ηπατίτιδα B.

　　Επιρρεπείς παράγοντες για τη μετάδοση κατά τη διάρκεια του τοκετού: a. Η μητέρα είναι θετική για τον e抗原, σύμφωνα με τις έρευνες, οι οροθετικοί του e抗原 έχουν υψηλή συγκέντρωση του e抗原 στον ιδρώτα96％ υπάρχουν HBsAg, οι νεογνά που γεννιούνται από αυτούς90％ θετικό9h το αίμα του ομφάλιου κορμού θετικό, επειδή η διάρκεια της διαδικασίας του τοκετού είναι ανάλογη με την ποσότητα της αλληλεπίδρασης του αίματος μεταξύ μητέρας και παιδιού; c. Η τιμή του HBsAg είναι υψηλότερη, η πιθανότητα μετάδοσης μεταξύ μητέρας και παιδιού είναι μεγαλύτερη. Η τιμή του HBsAg ≤1:128ο δείκτης θετικότητας των νεογνών είναι45Πολλαπλάσια από το5%, ενώ η τιμή της αναλογίας ≥1:256προς70％ των βρέφητων θετικών. Ο λόγος είναι ότι η υψηλή τιμή της αναλογίας είναι αρκετή για τη μετάδοση του HBsAg σε μικρές ποσότητες αίματος. Η παρουσία του HBeAg είναι σχετική με την τιμή του HBsAg, οι θετικοί του HBeAg έχουν υψηλότερη τιμή του HBsAg, οπότε η πιθανότητα μετάδοσης είναι υψηλότερη.

　　C, μετάδοση μετά τον τοκετό

　　Μεταδίδεται κυρίως μέσω της μεταφοράς母婴, κυρίως με επαφή με το σάλιο της μητέρας και το θηλασμό. Η έρευνα του Lee για τη συγκέντρωση του HBsAg στο γάλα της μητέρας των θετικών για HBsAg γυναικών είναι70％， θεωρείται ότι η γαλάκτορμα είναι μια από τις διαδρομές μεταφοράς母婴, αλλά οι ελεγκτικές έρευνες δεν έχουν βεβαιώσει. Οι περισσότεροι ερευνητές πιστεύουν ότι το HBV στο αίμα3Α θετικό και το HBeAg, καθώς και οι οροθετικοί του HBeAg και του HBC, το HBV στο πρωτερόπυστο του μητρικού γάλακτος-Ο δείκτης DNA θετικότητας είναι100％， δεν είναι κατάλληλοι για γαλάκτορμα. Ωστόσο, μέχρι στιγμής, δεν υπάρχει συμφωνία για το αν οι μητέρες με θετικό HBsAg, ειδικά αυτές που είναι διπλάθετες, θα θηλάσουν.

　　Οι κάτοχοι HBsAg θετικού στην Κίνα περίπου1/3Πηγάζει από τη μεταφορά母婴2/3Πηγάζει από την οριζόντια μετάδοση από την παιδική ηλικία. Οι T κύτταρα του παιδιού δεν έχουν αναπτύξει πλήρως τη λειτουργία τους, έχουν ανοσία έναντι του HBsAg και είναι ευάλωτα στην κρανία του χρονικού μεταφοράς, και είναι ευάλωτα στην ηπατίτιδα και τον πρωτοπαθή καρκίνο του ήπατος.

　　③ Ηπατίτιδα C

　　Σύμφωνα με τα στοιχεία έρευνας για το HCV, οι περισσότεροι άνθρωποι πιστεύουν ότι το HCV μπορεί να μεταφερθεί μεταξύ μητέρας και παιδιού. Στην τελική φάση της εγκυμοσύνης, η εμφάνιση της HC2/3Προκύπτει μεταφορά母婴, όπου1/3Μετά την ανάπτυξη της χρόνιου ηπατίτιδας, εκτός από την αύξηση των τρανσαμινάσεων, δεν υπάρχουν άλλες κλινικές εκφράσεις αυτών των παιδιών. Επιπλέον, οι έγκυες που είναι ηρώινοι και οροθετικοί για HIV είναι κίνδυνοι παράγοντες για τη μεταφορά HCV περιφερικότητας. Αλλά επίσης, οι συγγραφείς πιστεύουν ότι η συγκέντρωση του HCV στο αίμα είναι πολύ χαμηλή και η μεταφορά του είναι σπάνια. Χρειάζονται περισσότερα στοιχεία για την έρευνα της μεταφοράς母婴 του HCV.

　　ΗΔV η μεταφορά母婴 είναι σπάνια, κυρίως βλέπεται σε έγκυες γυναίκες με θετικό HBeAg. Η μεταφορά母婴 από HEV στην Κίνα δεν έχει αναφερθεί ακόμη; Khuroo1995Ουδέτερος με ηπατίτιδα B, η συγκέντρωση του ALT αυξάνεται.8Ουδέτερος με ηπατίτιδα B, η συγκέντρωση του ALT αυξάνεται.5Ουδέτερος με ηπατίτιδα B, η συγκέντρωση του ALT αυξάνεται.-RNA, ταυτόχρονα θετικά αντισώματα IgG κατά του HVE, μεταξύ των οποίων1Ουδέτερος με ηπατίτιδα B, η συγκέντρωση του ALT αυξάνεται.

　　2、 το επηρεασμό της εγκυμοσύνης στην ηπατίτιδα του ιού του ήπατος

      Η μεταβολιστική ρυθμίδα κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης είναι υψηλή, η κατανάλωση θρεπτικών συστατικών είναι μεγάλη; Η μεταβολιστική και εξουδετερώσιμη δράση του εμβρύου πρέπει να ολοκληρωθεί από το ήπαρ της μητέρας. Επιπλέον, η μεγάλη ποσότητα σεξουαλικών ορμονών που παράγονται από τις μεταβολικές αλλαγές κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, όπως η οιστρογόνο, πρέπει να μεταβληθεί και να εξουδετερωθεί στο ήπαρ. Η κόπωση, η αιμορραγία, η χειρουργική επέμβαση και η αναισθησία κατά τη διάρκεια της γεννήσεως αυξάνουν το βαρύ φορτίο του ήπατος, οπότε η εγκυμοσύνη είναι ευάλωτη στη λοίμωξη του ιού της ηπατίτιδας ή στην επιδείνωση της υπάρχουσας ηπατίτιδας. Η ασθένεια της ηπατίτιδας κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης είναι πιο σοβαρή από αυτή των μη εγκύων, και η σοβαρή ηπατίτιδα είναι πιο πιθανή καθώς η εγκυμοσύνη προχωρά. Ωστόσο, τα τελευταία20 ετών, οι έρευνες στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ επισημαίνουν ότι η εγκυμοσύνη δεν αυξάνει την συχνότητα της ηπατίτιδας, η σοβαρότητα της ηπατίτιδας δεν έχει σχέση με την εγκυμοσύνη. Οι έρευνες σε αναπτυσσόμενες χώρες εξακολουθούν να πιστεύουν ότι η ηπατίτιδα κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης έχει κακή πρόγνωση, ειδικά κατά την τελική φάση της εγκυμοσύνης αν συνοδεύεται από οξεία ηπατίτιδα, η συχνότητα της σοβαρής ηπατίτιδας και της θνησιμότητας είναι πολύ υψηλότερη από αυτή των μη εγκύων ασθενών. Αν η εγκύου νοσήσει από ηπατίτιδα G, η θνησιμότητα μπορεί να φτάσει10% to20％.

　　1Η εγκυμοσύνη με ηπατίτιδα μπορεί να επιδεινώσει την αντιδραστικότητα, η συχνότητα της αποβολής και της αναπηρίας του εμβρύου μπορεί να είναι υψηλότερη2πλασμα.

　　2Η συχνότητα της εγκυμοσύνης με ηπατίτιδα μπορεί να αυξηθεί κατά την τελική φάση της εγκυμοσύνης: μπορεί να έχει σχέση με τη μείωση της ικανότητας του ήπατος να εξουδετερώνει την αλδεστερόνη. Μπορεί να αυξηθεί η συχνότητα της αιμορραγίας μετά τον τοκετό: μπορεί να έχει σχέση με τη μείωση της λειτουργίας της συнтριψίνης. Αν είναι σοβαρή ηπατίτιδα, συχνά συμβαίνει η DIC, εμφανίζεται η τάση για αιμορραγία σε όλο το σώμα, απειλεί τη ασφάλεια της μητέρας και του πλανοδόχου.

　　3、 η μεταβλητή μετάδοση της μητέρας στον πλανοδόχο από τον ιό του ήπατος.

　　Πρώτος τίτλος, συγχώνευση της ηπατίτιδας Α με την κύηση

　　Τα συμπτώματά της είναι τα ίδια με αυτά των μη εγκύων, η ασθένεια ξεκινάει με επείγουσα μορφή, εκτός από τα συμπτώματα του γαστρεντερικού συστήματος και της ικτεροζύμη, στην εργαστηριακή εξέταση των αντισωμάτων κατά του HAV-Η θετικότητα του IgM μπορεί να διαγνωστεί.

　　Δεύτερος τίτλος, συγχώνευση της ηπατίτιδας Β με την κύηση

　　1、 με συμπτώματα του γαστρεντερικού συστήματος (εμετός, κώμα), αδυναμία, ικτεροζύμη κ.λπ., η ασθένεια ξεκινάει με επείγουσα μορφή, η αύξηση του ALT στο αίμα.

　　2、 δείκτες εργαστηριακής διάγνωσης:

　　Η επιφανειακή αντιγόνο της ηπατίτιδας Β (HBsAg): Είναι ο πιο συχνά χρησιμοποιούμενος δείκτης λοίμωξης της ηπατίτιδας Β, πριν από την περίοδο潜伏ής της λοίμωξης, η αύξηση του ALT στο αίμα μπορεί να είναι θετική, όταν το HBsAg έχει υψηλή συγκέντρωση, τότε η αντιγόνο e (HBeAg) είναι επίσης θετική, η κλινική χρήση μόνο του HBsAg ως δείκτη λοίμωξης είναι ανεπαρκής, πρέπει να συνδυαστεί με την κλινική εικόνα και άλλους δείκτες για τη διάγνωση.

　　Η αντισώματα επιφανειακής αντιγόνου της ηπατίτιδας Β (αντί-HBs): Είναι αντισώματα προστασίας, κατά τη διάρκεια της οξείας λοίμωξης του ιού της ηπατίτιδας Β, μετά από ένα χρονικό διάστημα, η εμφάνιση των αντι-HBs δείχνει ότι το σώμα έχει αποκτήσει ανοσία.

　　Η αντιγόνο e της ηπατίτιδας Β (HBeAg): Είναι προϊόν της αποσύνθεσης του HBcAg, η εμφάνιση του HBeAg κατά τη διάρκεια της οξείας λοίμωξης είναι λίγο αργότερα από το HBsAg, η υποείδος e της αντιγόνου e1e2Καλύτερα αντικατοπτρίζει την ενεργότητα της αναπαραγωγής του ιού της ηπατίτιδας Β.

　　Η αντιγόνο e της ηπατίτιδας Β (αντί-HBe): Συνήθως όταν το HBeAg εξαφανίζεται από το αίμα και εμφανίζεται το αντί-HBe, δείχνει ότι η αναπαραγωγή του ιού μειώνεται, η μετάδοση μειώνεται και η κατάσταση της νόσου γίνεται πιο σταθερή.

　　core antibody (anti-HBc): In acute infection, HBsAg appears after2～4weeks before the onset of clinical symptoms can be detected, so the anti-HBC-IgM is more common in the early stage of infection or the active phase of chronic infection.

　　HBV DNA (HBV-DNA): HBV-DNA positivity is a direct evidence and infectious indicator of HBV replication, HBV-DNA with HBeAg and DNA-polymerase presents a balanced relationship, in any blood with HBeAg positivity86% to100% can detect HBV-DNA.

　　According to clinical symptoms, signs, liver function tests, and detection of serological indicators, the diagnosis of hepatitis B in pregnant women can be quickly clarified.

　　3When using serological diagnosis for HBV intrauterine infection, the following should be noted3Item basis:

　　（1) Newborn umbilical cord serum HBsAg positive can be a reference index.

　　（2) Newborn umbilical cord serum HBcAb-HBcAb IgM positive can confirm intrauterine infection.

　　（3If there is a condition to measure umbilical cord serum, a positive HBV DNA can further confirm the diagnosis, but this indicator cannot be widely applied in China.

　　Τρίτο, η σύνδρομο της σοβαρής ηπατίτιδας της κύησης

　　The diagnostic criteria are: the onset is acute, the toxic symptoms are obvious, and jaundice is severe.

　　1、1within a week, the serum bilirubin ≥171μmol/g10L (/dl), or daily increase ≥17Πολλαπλάσια από το1μmol/g1L (/dl).

　　2The prothrombin time is significantly prolonged, prolonged by 0.5～1times or even longer.

　　3There are varying degrees of hepatic coma, and severe cases may have a foul smell of the liver.

　　4There may be ascites or even reduction in the liver dullness boundary.

　　Firstly, strengthen health education and perinatal care

　　Acute patients should be isolated and treated. Special attention should be paid to prevent iatrogenic transmission and hospital-acquired infections, the delivery room should strictly separate the beds, delivery rooms, delivery beds, and equipment of HBsAg-positive patients; pregnant women in hepatitis endemic areas should strengthen nutrition, increase resistance to prevent the occurrence of hepatitis. Pregnant women who have recently been exposed to hepatitis A should be given human blood gamma globulin. Women with hepatitis should be checked for hepatitis recovery for half a year, preferably2years after pregnancy. HBsAg and HBeAg-positive pregnant women should strictly implement disinfection and isolation measures during delivery to shorten the labor process, prevent fetal distress, amniotic fluid aspiration, and laceration of the soft birth canal. Strengthen health education on dietary hygiene, pay attention to the disinfection of tableware, especially for raw and cold dishes, pay attention to hygiene. Hepatitis A is a benign self-limiting disease, the hepatitis A virus is transmitted through fecal contamination, and oral transmission, especially for shellfish such as scallops, should be paid special attention.

　　Secondly, immunoprophylaxis

　　1HAV

　　attenuated live vaccine can be used to protect against1years old children or adults for preventive vaccination, if they have been injected with human blood gamma globulin, they should be8weeks later, a re-injection should be administered.

　　2HBV

　　Immunoglobulin (HBIG) is a highly effective anti-HBV immunoglobulin that can provide passive immunity to the mother or neonate, and is an effective measure for preventing HBV infection. Pre-delivery3Every month, for HBsAg-positive pregnant women, intramuscular injection of HBIG can significantly reduce neonatal intrauterine infection, and follow-up shows no adverse reactions. The best time for neonatal injection is after birth24ώρες μέσα, συνήθως δεν ξεπερνά48ώρες. Η συχνότητα των ενέσεων είναι σημαντική για την αποτελεσματικότητα, μπορεί να εισαχθεί κάθε μήνα1φορά, συνολικά2～3φορά, η δόση κάθε φορά είναι5mL/kg, ή κάθε φορά1～2ml. Οι ασθενείς που τυχαία εκτεθούν πρέπει να χορηγηθούν επείγουσα ένεση, συνήθως1～2ml. Τελικά1φορά ξεκινήσει η ένεση του εμβολίου ηπατίτιδας Β.

　　Η εμβολιαστική ανοσοποίηση του ηπατίτιδας Β έχει δύο τύπους, το αίμα και το εμβόλιο αναγεννημένης γενετικής2τύπο. Ο δεύτερος έχει καλύτερη ανοσογονικότητα από το εμβόλιο από αίμα. Οι δύο εμβόλια είναι παρόμοια σε ασφάλεια, ανοσογονικότητα, προστασία και μακροχρόνια παραμονή των αντισωμάτων. Το κύριο αντικείμενο της ανοσοποίησης είναι οι μεταφέροντες του HBV, οι ευάλωτοι που έχουν εκτεθεί στο HBV και τα παιδιά τους, η προστασία μπορεί να φτάσει στο80％。Η συνδυασμένη χρήση του HBIG για μητέρες με θετικό HBsAg και HBeAg μπορεί να αυξήσει την προστασία στο95％. Οι ασθενείς που δεν έχουν δημιουργήσει αντισώματα μετά από την πλήρη ανοσοποίηση μπορούν να επαναληφθούν την ενίσχυση της ανοσοαπόκρισης1φορά. Η ανάπτυξη του εμβολίου HCVDNA παραμένει σε επίπεδο πειραμάτων ζώων, αλλά μπορεί να χρησιμοποιηθεί ασφαλής και αξιόπιστη ανθρώπινη γάμμα-γлобουλίνη από αίμα για την αντιμετώπιση-Οι παιδιά με θετικό HCV είναι1έως τα 1 έτη για την ενεργοποίηση της παθητικής ανοσοαπόκρισης. Η ιογενούς ηπατίτιδας δεν υπάρχει εμβόλιο.

　　1, αριθμός των λευκοκυττάρων στο περιφερικό αίμα

　　Στην αρχική φάση, τα λευκοκύτταρα είναι συχνά κάπως χαμηλότερα ή κανονικά, οι λεμφοκύτταρα είναι σχετικά αυξημένα, μπορεί να υπάρχουν μη κανονικά λεμφοκύτταρα, αλλά συνήθως δεν ξεπερνούν10％, οι λευκοκύτταρα των ασθενών με χρόνιη ηπατίτιδα είναι συχνά μειωμένα, οι ασθενείς με σοβαρές ηπατίτιδες έχουν σημαντική αύξηση του συνολικού αριθμού λευκοκυττάρων και του ποσοστού των ουδετερόφιλων λευκοκυττάρων, σε μερικούς ασθενείς με χρόνιη ηπατίτιδα μπορεί να μειωθούν οι πλάκτες.

　　2, δοκιμές λειτουργίας του ήπατος

　　Η μέτρηση των σφαιρικών ενζύμων του αίματος: Υπάρχουν πολλά είδη σφαιρικών ενζύμων, η κύρια έλεγχος είναι η ένδειξη της βλάβης του ισώματος του ήπατος, σύμφωνα με την εμπειρία της Κίνας, η αλανινοτρανσφεράση (ALT), η αζεταμινότρανσφεράση (AST) είναι πιο ευαίσθητη και χρησιμοποιείται πιο ευρέως, αν και η ειδικότητά τους δεν είναι πολύ καλή, αλλά αν μπορούμε να αποκλείσουμε άλλους παράγοντες που προκαλούν αύξηση, ειδικά όταν οι τιμές τους είναι πολύ υψηλές (μεγαλύτερες από τις κανονικές τιμές10πλασματική τιμή πάνω από το διπλάσιο, αν η διάρκεια είναι μεγάλη, έχει μεγάλη αξία για τη διάγνωση της ηπατίτιδας, η AST έχει2Τύποι, ένας από αυτούς βρίσκεται στο πλάσμα των κυττάρων, ο άλλος είναι ASTm, που υπάρχει στους μιτοχόνδριους των ηπατοκυττάρων, στη σοβαρή ηπατίτιδα, η αύξηση του ASTm είναι η κύρια, επειδή η ημιζωή του ASTm είναι μικρότερη από αυτή του ASTs, η αποκατάσταση είναι πιο πρόωρη, η συνεχής αύξηση του ASTm στη σοβαρής ηπατίτιδας μπορεί να μετατραπεί σε χρόνιες, η συνεχής αύξηση του ASTm στη χρόνιη ηπατίτιδα πρέπει να ληφθεί υπόψη ως χρόνιες ενεργές ηπατίτιδες, μερικές φορές πιστεύεται ότι η ALT/Η αναλογία AST για τη διάγνωση διαφορετικών ασθενειών έχει σημασία, η αναλογία είναι 0. στη λοιμώδη ηπατίτιδα.561.03οι κανονικοί άνθρωποι1Πολλαπλάσια από το15-S-Η μεταφεράση (GST) αυξάνεται πρώτα στη σοβαρή ηπατίτιδα, βοηθά στην πρόωρη διάγνωση, η φρουκτόζη16Η διφωσφατάση είναι ένας από τους ενζύμους της γλυκογονόσυnthetase, η περιεκτικότητα τους στο αίμα των ασθενών με κάθε μορφή χρόνιου ηπατίτιδας είναι σημαντικά αυξημένη.

　　Άλλες: Η μέτρηση του χρόνου πλάσματος της θρομβοπλάστας και της δραστικότητάς του μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την αξιολόγηση της σοβαρής ηπατίτιδας, αν παραμένει σημαντικά ανώμαλο μετά από την ένεση της βιταμίνης K, συχνά υποδηλώνει σοβαρές βλάβες στο ιστού των ηπατοκυττάρων, κακή πρόγνωση, επιπλέον, αν η χοληστερόλη και η χοληστερόλη εστέρ είναι σημαντικά μειωμένες, συχνά υποδηλώνουν κακή πρόγνωση, η μέτρηση της αμμωνίας βοηθά στη διάγνωση της ηπατικής εγκεφαλοπάθειας.

　　3、ακτινογραφία αίματος και μολυσματική εξέταση

　　4、B-ultrasound διάγνωση

　　Έχει αξία για την αξιολόγηση της ηπατίτιδας, των ανωμαλιών του δακτυλικού δακτυλίου, των τοποθεσιών των τοποθεσιών εντός και εκτός του ήπατος. Η ηπατική βιοψία έχει σημαντική σημασία για την κατανόηση της διασποράς της ηπατίτιδας και της διάκρισης των κλινικών τύπων της χρόνιας ηπατίτιδας.

   　Η οξεία φάση της ηπατίτιδας του ιού της κύησης πρέπει να παραμείνει στο κρεβάτι, να έχει πλούσια και εύκολα ε消化able, ελαφριά τροφή, να φάει περισσότερα φρούτα και λαχανικά, να πίνει περισσότερο νερό. Αποφύγετε τη χρήση πικάντικων τροφών. Αποφύγετε τη χρήση λιπαρών και πλούσιων τροφών.

　　Πρώτος τίτλος, συγχώνευση της ηπατίτιδας Α με την κύηση

　　Προς το παρόν δεν υπάρχει αποτελεσματικό φάρμακο για την ηπατίτιδα Α, γενικά λαμβάνονται οι παρακάτω συνολικές μέθοδοι:

　　1、Αναπαύση, υποστήριξη της προστασίας του ήπατος.

　　Χρησιμοποιούνται συχνά το decoctum artemisiae, το decoctum Sempervivum, η βιταμίνη C και η συνδυασμένη βιταμίνη B, ή ενδοφλέβια ένεση γλυκόζης κ.λπ.

　　2、επειδή ο ιός της ηπατίτιδας Α δεν περνάει τη μαιευτική μπαριέρα, δεν μεταδίδεται στον φόρουμ, δεν χρειάζεται να γίνει τελεσιδίκηση ή μεσοληπτική κύηση.

　　Επειδή η βλάβη της λειτουργίας του ήπατος μπορεί να επηρεάσει τη μεταβολισμό της μητέρας, να προκαλέσει υποξία κ.λπ., είναι πιο πιθανό να προκύψει πρόωρη γέννηση, οπότε πρέπει να ενισχυθεί η παρακολούθηση της κίνησης του εμβρύου στην τελευταία φάση της κύησης. Οι ασθενείς με προειδοποιητικά σημάδια πρόωρης γέννησης πρέπει να νοσηλεύονται νωρίς και να παρακολουθούνται οι βιοφυσικοί δείκτες όπως το έλεγχος NCT και η υπερηχογράφηση, πρέπει να προσπαθεί να μειώσει τη διάρκεια της δεύτερης φάσης του τοκετού, να προφυλαχθεί από την αιμορραγία μετά τον τοκετό και την εμβολίτιδα του τοκετού.

　　3、σχετικά με το θηλάσματα.

　　Ο αίμας της ηπατίτιδας Α έχει ήδη ανακτηθεί μετά τη γέννηση, μπορεί να θηλάσει, αν βρίσκεται στην οξεία φάση, πρέπει να απαγορευτεί το θηλάσματα, όχι μόνο μπορεί να αποτρέψει τη μεταδοτική μετάδοση μητέρας-παιδιού, αλλά και να ευνοήσει την αποκατάσταση της μητέρας.

　　Δεύτερος τίτλος, συγχώνευση της ηπατίτιδας Β με την κύηση

　　1、γενική θεραπεία

　　Εκτός από την απομόνωση και την ανάπαυση στο κρεβάτι κατά τη διάρκεια της οξείας φάσης της ηπατίτιδας, πρέπει να δοθεί ελαφριά και λιπογενής διατροφή, η ημερήσια πρόσληψη ενέργειας πρέπει να είναι επαρκής. Αν τα συμπτώματα του γαστρεντερικού συστήματος είναι σοβαρά, τότε πρέπει να δοθεί ενδοφλέβια ένεση γλυκόζης.

　　2、η χρήση φαρμάκων προστασίας του ήπατος

　　πρέπει να δοθεί μεγάλη ποσότητα βιταμίνης C, βιταμίνης K1και βιταμίνη B1、Β6、Β12κ.λπ. Επειδή η βιταμίνη C είναι σημαντικό υλικό που συμμετέχει στη διαδικασία οξείδωσης και αναγωγής του οργανισμού, έχει την επίδραση να αυξάνει την ικανότητα αντιμετώπισης λοιμώξεων, να προωθεί την αναγέννηση των ηπατοκυττάρων και να βελτιώνει τη λειτουργία του ήπατος; Βιταμίνη K1μπορεί να προωθήσει τη σύνθεση του θρομβοπλαστικού παράγοντα, της φιβροπρωτεΐνης και ορισμένων θρομβοποιητικών παραγόντων (παράγοντες VII, X). Γενικά χρησιμοποιείται η βιταμίνη C3g, βιταμίνη K140mg προστίθεται5％ ή10％ γλυκόζης500ml, ενδοφλέβια ένεση, μια φορά την ημέρα. Ταυτόχρονα, δοθεί η ενεργειακή σύνθετη ένωση, όπως25％ γλυκόζης250～500ml προστίθεται η κοινοenzυμική A100u και βιταμίνη C3g. Ταυτόχρονα, ενδομυϊκή ένεση της βιταμίνης E50mg, ωφέλιμο για την πρόληψη της νεκρωσης των ηπατοκυττάρων. Για τους με υψηλή ALT μπορεί να χρησιμοποιηθεί το Qili Ning80ml, ασπαρτική κίτρινη και μαγνήσιο20ml προστίθεται στο υγρό γλυκόζης, ενδοφλέβια ένεση. Αν υπάρχει αναιμία ή χαμηλή συγκέντρωση πρωτεΐνης στο αίμα, μπορεί να δοθεί κατάλληλη ποσότητα αίματος, ανθρώπινη αλβουμίνη ή πλάσμα.

　　3θεραπεία με βότανα

　　Η κύρια θεραπεία είναι η εκτοξευση θερμότητας και η απομάκρυνση υγρασίας, συχνά χρησιμοποιείται το decoctum artemisiae, με προσθήκη ή αφαίρεση. Συνταγή: artemisia.30g, ορος των βουνών?12～15g, σκόρδο15～20g, βάλσαμο12g, φοινικόκλαδο6g, σκόρδο15g, δαφνέλαιο12g, σαμοθάκη12～15g, σαμόπα9g, κίτρο9g. Χορηγείται καθημερινά, μπορεί να είναι χρήσιμο για την αποκατάσταση της ηπατίτιδας, τη βελτίωση της λειτουργίας του ήπατος και την βελτίωση των κλινικών σημείων.

　　4、 η αντιμετώπιση της κύησης στις αρχές της κύησης

　　Αν η τιμή της HBsAg είναι υψηλή και η HBeAg είναι θετική με κλινικά σημεία, μπορεί να γίνει τελετουργική αμνιοτομή σε κατάσταση ενεργού θεραπείας. Επειδή η κύηση και η ηπατίτιδα Β έχουν相互ηλιακή επίδραση. Αλλά οι ασθενείς με μεσάγια κύηση πρέπει να επικεντρωθούν στη θεραπεία του ήπατος και να μην προχωρήσουν αμετακίνητα στην προκατάληψη, για να αποφευχθεί η κακή συνέπεια της προκατάληψης.

　　5、 το μαιευτικό και το μεταγενέστερο στάδιο

　　υπάρχουν που πρέπει να δοθεί προσοχή3η πλευρά: ① αποφυγή της αιμορραγίας; ② αποφυγή της λοιμώξεως: πρέπει να χρησιμοποιηθεί αντιβιοτικό που δεν έχει κακή επίδραση στο ήπατο και τα νεφρά για την πρόληψη της λοιμώξεως μετά τη γέννηση; ③ να δοθεί προσοχή στα κλινικά σημεία και τα αποτελέσματα της λειτουργίας του ήπατος, για να αποφευχθεί η εξέλιξη της νόσου.

　　Από την οπτική γωνία της γυναικοπαθολογίας, να παρατηρηθεί αν το έμβρυο έχει μη κανονική κεφαλή και οσφυόστομα, αν η πορεία της εργασίας είναι καλή, θα πρέπει να μειωθεί κατάλληλα η δεύτερη φάση της εργασίας και να χρησιμοποιηθεί το forceps για να μειώσει την καταπόνηση της μητέρας και να μειώσει την πιθανότητα σοκ του νεογνίου. Μετά τη γέννηση, η κοιλιακή αίμα του νεογνίου πρέπει να παραμείνει συμβατική για την έλεγχο της λειτουργίας του ήπατος και των ηπατολογικών σειρών.

　　6、 η αντιμετώπιση του νεογνίου

　　Πρόσφατα προτείνεται ότι οι βρέφη των HBsAg θετικών εγκύων πρέπει να εμβολιαστούν μετά τη γέννηση24ώρες, μετά τη γέννηση1μήνες και6μήνες, να εμβολιαστούν με εμβόλιο ηπατίτιδας Β ενδοδερματικά30μg, γενικά μπορεί να αποκλείσει90％ της μετάδοσης μητέρας-παιδιού. Αν υπάρχουν δυνατότητες, μπορεί να εισαχθεί ένα σφαιρικό ανθρώπινο HBs ανοσογόνο (HBIG) μετά τη γέννηση για να προληφθεί η μεταδοτική μετάδοση μητέρας-παιδιού. Η δράση του εμβολίου της ηπατίτιδας Β της Κίνας μπορεί να διατηρηθεί5έτη περίπου, οπότε πριν από την είσοδο στην εγκύκλιο πρέπει να γίνει μια ενίσχυση της ανοσοαπόκρισης.

　　Τρίτο, η σύνδρομο της σοβαρής ηπατίτιδας της κύησης

　　1、 γενική αντιμετώπιση: ① απαιτείται εξειδικευμένη φροντίδα, σωστή καταγραφή της πίεσης αίματος, της αναπνοής, της puls και της εισόδου-έξοδου υγρών; ② χορηγείται χαμηλή λιπαρά, χαμηλή πρωτεΐνη, υψηλή ζάχαρη υγρά ή μισή υγρά, για να διασφαλιστεί η ενεργειακή πρόσληψη;6276kJ/d（1500kcal/d), και να παρέχεται μεγάλη ποσότητα βιταμινών.

　　2、 εισαγωγή ζεστού αίματος600～800ml, για να αυξήσει τους συνδεσμογόνους παράγοντες της αιμοσφαιρίνης, και απαιτείται η εισαγωγή ανθρώπινου αλβουμίνης ή δροσισμένου αίματος, που είναι ευεργετική για την πρόληψη της νεκρωσης των ηπατικών κυττάρων και τη μείωση της πιθανότητας εγκεφαλικού οίδηματος.

　　3、 παγκρεατική αμυλάση1mg προσθέτοντας φυσικό ινσουλίνη8u,10％ χλωριούχο κάλιο10～20ml προσθέτοντας10％ γλυκόζης500～1000ml, ενδοφλέβια ένεση.

　　4、 μπορεί να χρησιμοποιηθεί η 인τερφερόνη καθημερινά300 χιλιάδες u, συνεχώς7～14ημέρες, ενδομυϊκή ένεση, μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί κάθε φορά100 χιλιάδες u, καθημερινά3φορά, ενδομυϊκή ένεση.

　　5、 η ουδετεροκυτταρική οργανική έγχυση του εμβρύου200ml, ενδοφλέβια ένεση, καθημερινά ή κάθε δεύτερη ημέρα, μπορεί να χρησιμοποιηθεί3～5φορά, μπορεί να επιτευχθεί εξαιρετικό αποτέλεσμα. Αυτό μπορεί επίσης να ονομαστεί μεταμόσχευση κύριων ηπατικών κυττάρων.

　　6、14-αμινοξύες-800250ml ή συνδυασμένοι αμινοξύες της κορυφής250ml, ενδοφλέβια ένεση, καθημερινά1～2φορά, μπορεί να προωθήσει την βελτίωση της κατάστασης του ήπατος.

　　7、10％ ασπαρτική κίνηση μαγνήσιο40ml λύεται σε10％ γλυκόζης250ml, ενδοφλέβια αργή ένεση.

　　8、 ανεξάρτητα από την παρουσία σημείων λοιμώξεως, πρέπει να χορηγείται αντικαταβολή αντιβιοτικών με ελάχιστη επίδραση στη λειτουργία του ήπατος και των νεφρών.

　　Η αντιμετώπιση της διασπειρωμένης ενδοαποφύκωσης (DIC):

　　（1Η διάγνωση των σύνθετων σύνδρομων της σοβαρής ηπατίτιδας της κύησης που συνοδεύεται από DIC: ① θρομβοκύτταρα ≤50×109/g50000/mm3）；②Πρωτεΐνη του πλάσματος συγκριτικά με το φυσιολογικό1纤维蛋白原≤1Πολλαπλάσια από το25./g125L (/mg3P) δοκιμή ή δοκιμή με αλκοόλη

　　（2）Επεξεργασία DIC: Σύμφωνα με τις χαρακτηριστικές της γυναικολογικής αντιμετώπισης, όταν συμβεί DIC χωρίς σημάδια εργασίας, μπορεί να χρησιμοποιηθεί η εποξυχολίνη, η πρώτη δόση της οποίας είναι25mg (3125IU προσθέτοντας5％ γλυκόζης100ml, intravenous infusion (γενικά30 περίπου λεπτά να ολοκληρωθεί), μετά από αυτό να χρησιμοποιήσετε25mg προσθέτοντας5％ γλυκόζης200ml, intravenously slow infusion. Μετά από αυτό, βασισμένο στα αποτελέσματα των εξετάσεων, να αποφασιστεί η δόση της εποξυχολίνης.24ωρες μέσα από DIC, πρέπει να χρησιμοποιήσετε ζεστό αίμα, ξηρομεταλλική πλάσμα κ.λπ. και να μην χρησιμοποιείτε βιάζοντας την εποξυχολίνη. Επειδή αυτή τη στιγμή υπάρχει σοβαρή έλλειψη φακτόρων πλάσματος, και η ανοιχτή κατάσταση του μητρικού οργάνου μετά τη γέννηση είναι εύκολα αμυδρή, οπότε αν η εποξυχολίνη χρησιμοποιηθεί λάθος, μπορεί να επιδεινώσει τη αιμορραγία.

　　（3）Γυναικολογική αντιμετώπιση: Μετά την εισαγωγή, πρέπει να χειριστείτε την κατάσταση επείγουσας ανάγκης, πρώτα να δώσετε ζεστό αίμα, ανθρώπινη αλβουμίνη και ξηρομεταλλική πλάσμα, και να χειριστείτε ενεργά την κωματώδη κατάσταση του ήπατος24ωρες μετά, πρέπει να ολοκληρώσετε την εργασία γρήγορα. Σύμφωνα με το Ίδρυμα Γυναικολογίας και Γυναικολόγων της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Σιγκαπούρης1990 ετήσια στοιχεία, σε22Παράδειγμα ασθενής με σοβαρή ηπατίτιδα και κύηση;9Παράδειγμα που χρειάζεται αίμα, αλβουμίνη και πλάσμα, και να χρησιμοποιείται κατάλληλα και με μέτρο η εποξυχολίνη μετά την κοιλιακή τομή ή την αφαίρεση του μητρικού οργάνου;8Παράδειγμα επιζώντας;1Παράδειγμα που πέθανε μετά την κοιλιακή τομή λόγω DIC. Οι ασθενείς που περιμένουν τη διάνοιξη του οισοφάγου13Παράδειγμα, από τους οποίους2Παράδειγμα που δεν έχει γεννήσει και πέθανε; Άλλοι11Παράδειγμα μετά τη γέννηση, μόνο4Παράδειγμα επιζώντας, οι επιζώντες4Στο παραδείγματος υπάρχει3Παράδειγμα για γυναίκα που έχει γεννήσει και έχει πρόωρη γέννηση1Παράδειγμα για γυναίκα που είναι πρώτη φορά μητέρα, η κωματώδης κατάσταση του ήπατος επιδεινώθηκε μετά τη γέννηση και τελικά σώθηκε με τη μεταμόσχευση κύριων κύτταρων του εμβρύου.

　　Τα παραπάνω δεδομένα δείχνουν ότι οι αρχές της γυναικολογικής αντιμετώπισης αυτών των ασθενειών είναι οι εξής:

　　a、Οι γυναίκες που έχουν γεννήσει και έχουν πρόωρη γέννηση μπορούν να γεννήσουν με τομή μέσω του οισοφάγου κάτω από τις παραπάνω ενεργές συνθήκες θεραπείας.

　　b、Όσες γυναίκες είναι πρώτη φορά μητέρες και έχουν φτάσει στο τέλος της εγκυμοσύνης ή είναι σχεδόν έτοιμες, πρέπει να ακολουθήσουν την παραπάνω ενεργή θεραπεία1～2Καθώς κάνει το τομήμα με τοπική αναισθησία, αλλά μετά την επέμβαση να μην χρησιμοποιείτε αναλγητικά όπως η πιπραδόλη (Duromar) για να μην αυξήσετε τον φόρτο στο ήπαρ και να επιδεινώσετε την κατάσταση, ακόμη και να προκαλέσετε θάνατο.

　　c、Μετά την επέμβαση, συνεχίστε τη θεραπεία υποστήριξης και δώστε ευρύ φάσμα αντιβιοτικών για την πρόληψη λοιμώξεων.