Δωδεκαδάκτυλη τεμπτοκοκκία

　　Πρώτος τύπος, αίτιο ανάπτυξης

　　Επειδή η παραμονή των τροφών στο δωδεκαδάκτυλο είναι σύντομη και η επίδραση του γαστρικού οξέος, τα βακτήρια της τεμπτοκοκκίας είναι δύσκολο να αναπτυχθούν και να πολλαπλασιαστούν στο δωδεκαδάκτυλο, αλλά όταν η αμυντική ικανότητα του ασθενούς είναι χαμηλή και επηρεάζεται από μεγάλη ποσότητα βακτηρίων της τεμπτοκοκκίας, αναφέρεται στο εξωτερικό10%-50% των ασθενών με ενεργή πνευμονική τεμπτοκοκκία μπορεί να εμφανίσει λοίμωξη. Οι λόγοι θεωρούνται ότι σχετίζονται με τα παρακάτω παράγοντες:

　　1Οι βακτήρια της τεμπτοκοκκίας μπορούν να περάσουν στον τοίχο του δωδεκαδάκτυλου μέσω του αίματος ή του λιμφικού κυκλώματος, να δημιουργήσουν τοπους λοίμωξης και στη συνέχεια να επηρεάσουν το μεμβράνωμα και την περιβληματική μεμβράνη.

　　2Η λοίμωξη από την ασθένεια γειτονικών ιστού ή οργάνων μπορεί να επηρεάσει και να διαβρώσει το τοίχωμα του δωδεκαδάκτυλου.

　　3Η λύση που περιέχει βακτήρια της τεμπτοκοκκίας μπορεί να μπει στο δωδεκαδάκτυλο και να επηρεάσει το μεμβράνωμα και το υποδόριο μεμβράνωμα, προκαλώντας λοίμωξη. Επιπλέον, λόγω της πλούσιας ροής του αίματος στο δωδεκαδάκτυλο, δημιουργεί συνθήκες για τη λοίμωξη των βακτηρίων της τεμπτοκοκκίας.

　　4Η συστηματική δομή της χολής μπορεί επίσης να είναι μια άλλη οδός λοίμωξης, όπως οι βακτηρίες της τεμπτοκοκκίας του ήπατος μπορούν να φτάσουν στο δωδεκαδάκτυλο μέσω των εξωσωματικών χολικών αγγείων και να προκαλέσουν λοίμωξη.

　　Το δωδεκαδάκτυλο τεμπτοκοκκία είναι πιο συχνό στο επίπεδο του δωδεκαδάκτυλου,其次是descending part. Η τεμπτοκοκκία του δωδεκαδάκτυλου κύτταρου συχνά επηρεάζει το στομάχι.

　　Δεύτερος τύπος, μηχανισμός ανάπτυξης

　　Η δωδεκαδάκτυλη τεμπτοκοκκία είναι παρόμοια με άλλες τεμπτοκοκκίες του γαστρεντερικού συστήματος, η ασθένεια συνήθως ξεκινά από το υποδόριο ιστού του δωδεκαδάκτυλου, επηρεάζοντας το μεμβράνωμα και σχηματίζοντας έλκη διαφορετικών μεγέθους και βάθους, μερικές φορές σε μορφή息肉 ή μεγάλα σφραγίδια, μικροσκοπικά η ασθένεια είναι τυροκοκκική νεκρωση και τυπική τεμπτοκοκκική γιγάντιος κυτταρική αμυγδαλή. Η παθολογία μπορεί να διαχωριστεί κυρίως σε:3Τύπος:

　　1Τύπος ινογενής αύξησης:Η μεμβράνη του δωδεκαδάκτυλου δείχνει πολυπλοκότητα και σχηματίζει ήπια έλκη, με αυξημένη ινογενής οργάνωση και συστολή σκαρτσίσματος, λόγω της συστένωσης των διευρυμένων λιμφατικών γlandula κοντά στην ασθένεια, συχνά προκαλεί μερική或不πλήρη βλοκαδική κατάσταση του δωδεκαδάκτυλου, ακόμη και πλήρη βλοκαδική κατάσταση.

　　2Τύπος έλκου:Η ασθένεια συνήθως ξεκινά από το υποδόριο μεμβράνωμα του στόματος, και στη συνέχεια επηρεάζει την επιφάνεια του μεμβρανώματος, σχηματίζοντας έλκη, γενικά δεν επηρεάζει τη μυϊκή στρώση, και γύρω από την ασθένεια υπάρχουν συχνά διευρυμένες λιμφατικά γlandula.

　　3、溃疡增生型：溃疡较大并有纤维组织增生，伴瘢痕形成。

　　肠结核在慢性演进过程中，可出现各种并发症。

　　1、肠梗阻：是本病最常见的并发症，主要发生在增生型肠结核。溃疡型肠结核由于邻近腹膜粘连使肠曲遭受牵拉、束缚和压迫，或因肠溃疡愈合而有瘢痕收缩，可使肠腔狭窄引起梗阻。梗阻多系慢性进行性，常为部分性者，程度轻重不等，迁延时间较长，可严重地影响患者营养状况。少数可发展到完全性肠梗阻。

　　2、肠穿孔：发生率次于肠梗阻，居第2位，主要为亚急性或慢性穿孔，可在腹腔内形成脓肿，溃破后形成肠瘘。急性穿孔较少见，常发生在梗阻近端极度扩张的肠曲，或见于有多段肠狭窄造成的闭锁性肠梗阻。溃疡型肠结核虽有肠曲周围组织粘连，溃疡一般不穿破进入游离腹腔，但在病情发展快，机体反应差时，溃疡可向深部穿透，引起急性穿孔。

　　3、其他：有腹膜炎、肠粘连、肠套叠和收缩性憩室等。

　　十二指肠结核缺乏特有的临床表现，本病多见于青壮年，好发于20～40岁，尤以女性患者居多，主要经口感染，起病隐匿，进展缓慢，病程较长，早期症状不明显，临床表现如下：

　　1、十二指肠梗阻症状：为十二指肠结核最常见，主要表现腹痛和呕吐，多在进食后出现上腹部饱胀感或疼痛不适，恶心，呕吐，呕吐后上腹部疼痛或饱胀感减轻，Gupta等报告30例十二指肠结核患者，其中22例表现为胃十二指肠梗阻；曹涛等报告16例，表现为胃十二指肠梗阻的有13例。

　　2、消化不良症状：表现为上腹不适，腹胀，恶心，服抗酸药治疗无效。

　　3、结核中毒症状：部分患者可有低热，盗汗，乏力，厌食和消瘦。

　　4、其他症状：少数患者可以上消化道出血为首发表现，还有些患者可出现与相邻组织或器官如肾盂，胆管之间的内瘘。

　　5Τα σημεία της διδάκτυλου φυματίωσης:Υπάρχουν κύρια πόνους στην άνω κοιλιακή χώρα, κόκκινη κοιλιακή μάζα, ηχώ του νερού, η συμπυκνωση των επιφανειακών λεμφαδένων.

　　Η πρόληψη είναι η βασική μέθοδος για την πρόληψη και τη θεραπεία της φυματίωσης. Ειδικά για την ενδοκοιλιακή φυματίωση, είναι σημαντικό να γίνει γρήγορη διάγνωση της πνευμονικής φυματίωσης και ενεργής αντιφυματίωση θεραπεία, για να γίνει η παρακμή των βακτηρίων στα φlegματά, ώστε να μην προκαλέσει ενδοκοιλιακή λοίμωξη από το λεμφάζωμα. Είναι απαραίτητο να επιδειχθεί η υγιεινής εκπαίδευση σχετικά με τη φυματίωση. Να εκπαιδευτεί ο ασθενής να μην καταπίνει φlegματά, να διατηρεί την ευχέρεια των κόπρων, να ενισχύσει τον έλεγχο της υγιεινής και να προτείνει τη χρήση κοινών μαχαιριών κατά τη διάρκεια της进餐, το γάλα πρέπει να διαταράξει τη σφάκευση και τη διαδικασία απολύμανσης.

　　单纯十二指肠结核患者全身情况较好时，实验室检查多无异常，病程长时可有血沉增快和血红蛋白降低，为主要的实验室检查阳性发现，还可有结核菌素试验阳性，结核抗体阳性，合并出血时便潜血可呈阳性等。

　　一、X线表现

　　对可疑十二指肠结核的患者，需行上消化道钡餐检查，在增生型十二指肠结核的患者，常见X线表现为不同程度的管腔狭窄，多为腔外肿大淋巴结压迫所致，后者可致梗阻部位出现“刀切”征，或十二指肠圈扩大，表现类似肠系膜上动脉压迫综合征，梗阻近端肠管扩张，少数患者表现为腔内狭窄，黏膜皱襞呈息肉状改变，溃疡型患者可有球或球后溃疡，溃疡多较小，不易显示，但多伴有十二指肠黏膜皱襞增厚，管腔痉挛和狭窄。

　　二、腹部超声和CT检查

　　对那些病情较重，特别是有十二指肠腔附近淋巴结肿大的患者，可发现上腹部肿块。

　　三、内镜检查

　　1、胃镜检查：可见管腔狭窄，内镜通过困难，狭窄部分黏膜充血水肿，部分患者可有糜烂和溃疡形成，狭窄近端肠腔扩张，由于结核肉芽肿多位于黏膜下层，加之管腔狭窄，使内镜活检比较困难，活检结果也多为非特异炎性表现，所以内镜检查除能明确梗阻部位外，对诊断意义不大。

　　2、腹腔镜检查：可以直接对病变部位进行观察，发现可疑病变行活组织检查，避免了剖腹探查，故对诊断也有一定价值。

　　十二指肠结核除了常规的治疗外，患者需卧床休息，饮食上也要注意以下方面：给予高热量、高蛋白和高维生素饮食，纠正营养不良。

　　一、治疗

　　治疗目的：缓解症状，解除梗阻，改善全身症状，防止并发症出现。

　　1、内科治疗治疗原则：对无并发症的早期十二指肠结核患者，应内科治疗，需早期、联合、适量、规律和全程用药。

　　（1Γενική θεραπεία: Ο ασθενής πρέπει να παραμένει στο κρεβάτι, να παρέχεται υψηλή θερμίδα, υψηλή πρωτεΐνη και υψηλή βιταμίνη διατροφή, για τη διόρθωση της υποθρεπτικής κατάστασης; Σε περιπτώσεις ασθενών με κοιλιακό πόνο, μπορεί να χρησιμοποιηθεί αντιχολινεργική θεραπεία, όπως η atropine, η hyoscyamine (654-2Και η belladonna; Σε περιπτώσεις δυσκοιλιότητας και ανεπαρκούς ποσότητας κατανάλωσης, μπορεί να χορηγηθεί ενυδάτωση και θεραπεία επαναφοράς του νατρίου, για να αποφευχθεί η διαταραχή των ηλεκτρολυτών; Σε περιπτώσεις ασθενών με μη πλήρη στένωση του δωδεκαδάκτυλου, μπορεί να γίνει χειρουργική αποσφαλμάτωση του γαστρεντερικού, για να ανακουφιστεί η συμπτωματολογία.

　　（2）Αντιβακτηριακή θεραπεία: Χρησιμοποιείται συχνά η σύντομη θεραπεία, συνήθως η σύνδεση της ισοθύμβουας της ισοθύμβουας και της ριφαμυκίνης, η διάρκεια της θεραπείας6～9μήνες；Αν συνδυάζεται με σοβαρές εξωεντερικές λοιμώξεις του εντέρου, όπως η σπονδυλοπενία και η μεσοπυελική μηνιγγίτιδα κ.λπ., συχνά χρειάζεται3Φαρμακευτική συνδυαστική θεραπεία, μπορεί να προσστείται ένα από τα παρακάτω φάρμακα, όπως η στυπτομυκίνη, η εθαμινικόλη ή η πυραζαμίνη. Αν η κολίτιδα του δωδεκαδάκτυλου είναι δευτερογενής, ο ασθενής έχει λάβει αντιβακτηριακή θεραπεία για την πνευμονία ή την κολίτιδα σε άλλες περιοχές, οι βακτήρια της τύφωσης έχουν αναπτύξει κάποια αντοχή στα πρώτης γραμμής φάρμακα, πρέπει να ληφθεί υπόψη η δεύτερη γραμμή φαρμάκων, πρέπει να δοθεί προσοχή στη δόση της θεραπείας, αυτό είναι ένας από τους κρίσιμους παράγοντες για την επιτυχία της θεραπείας, η διάρκεια της θεραπείας είναι συνήθως1～1.5έτος.

　　2、Χειρουργική θεραπεία

　　（1）Χειρουργική ενδείξεις: Οι ασθενείς που δεν απαντούν στην ενδονοσοκομειακή θεραπεία και εμφανίζουν επιπλοκές, όπως πλήρης εντεροκλείση, αιμορραγία του εντέρου, οξεία ή χρόνια κοιλιακή διάτρηση, ενδοφλέβια σύνδεση του δωδεκαδάκτυλου, η χειρουργική επέμβαση πρέπει να είναι η λήψη απεκάλυψης της κοιλίας, η μια είναι για να διασφαλιστεί η διάγνωση, η άλλη είναι για τη θεραπεία.

　　（2）Μέθοδος χειρουργικής: Η σχεδίαση του σχεδίου χειρουργικής επέμβασης βασίζεται κυρίως στην κατάσταση των επιπλοκών. Η κολίτιδα του δωδεκαδάκτυλου μπορεί να εκτελεστεί μέσω της αφαίρεσης του μέρους του στομάχου και της βλάβης και της χειρουργικής επέμβασης του γαστρικο-εντεροσυμπαραλληλισμού, μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί η χειρουργική επέμβαση της πλάγιας μορφής και της απομάκρυνσης της αδένα, η βλάβη που δεν μπορεί να αφαιρεθεί μπορεί να χρησιμοποιηθεί ο γαστρικο-εντεροσυμπαραλληλισμός κ.λπ. για τη μεταφορά. Η στένωση πάνω από τον κόλπο του δωδεκαδάκτυλου μπορεί να χρησιμοποιηθεί η χειρουργική επέμβαση του γαστρικο-εντεροσυμπαραλληλισμού ή η αφαίρεση του μέρους του στομάχου. Η στένωση κάτω από τον κόλπο του δωδεκαδάκτυλου πρέπει να εκτελεστεί πάνω από το σημείο της στένωσης του δωδεκαδάκτυλου-en-Y συνδυασμό χειρουργικής. Για τους ασθενείς με ενδοφλέβια σύνδεση, μπορεί να επιλεγεί ανάλογα με την κατάσταση της νόσου. Αφαίρεση νεφρού, μερική αφαίρεση του μεταξύ του σωλήνα του κόλπου του δωδεκαδάκτυλου, αφαίρεση της ενδοφλέβιας σύνδεσης κ.λπ.

　　（3Μετά τη χειρουργική επέμβαση αντιβακτηριακή θεραπεία: Οποιαδήποτε μέθοδος χειρουργικής επέμβασης απαιτείται η τυπική αντιβακτηριακή θεραπεία μετά την επέμβαση6～12μήνες.

　　Δεύτερος, πρόγνωση

　　Πριν την εμφάνιση των αντιβακτηριακών φαρμάκων, η πρόγνωση της εντεροκολλήσης ήταν κακή, με υψηλή θνησιμότητα. Μετά την ευρεία χρήση των αντιβακτηριακών φαρμάκων στην κλινική, η πρόγνωση της εντεροκολλήσης βελτιώθηκε σημαντικά, ειδικά για την κολίτιδα του μονοκυττάρου, συμπεριλαμβανομένης της εντεροκολλήσης, με εξαιρετική αποτελεσματικότητα. Η πρόγνωση της νόσου εξαρτάται από την πρώιμη διάγνωση και την έγκαιρη θεραπεία, όταν η βλάβη βρίσκεται στην φάση της διήθησης, μπορεί να θεραπευτεί πλήρως μετά τη θεραπεία, με καλή πρόγνωση. Η λογική επιλογή των αντιβακτηριακών φαρμάκων, η διασφάλιση της επαρκούς δόσης και της επαρκούς θεραπείας, είναι κρίσιμη για την πρόγνωση.