Η αιμάτωμα της κοιλιακής περιοχής κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης

　　Η αιτία της αιμάτωμα της κοιλιακής περιοχής κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης δεν είναι γνωστή, επειδή συμβαίνει κατά τη διάρκεια της τελικής φάσης της εγκυμοσύνης και η ελπίδα για ίαση υπάρχει μόνο με την απομάκρυνση της εγκυμοσύνης. Επομένως, πιστεύεται ότι η αιτία μπορεί να είναι η αλλαγή των ορμονών που προκαλεί η εγκυμοσύνη, η οποία προκαλεί διαταραχή της μεταβολής των λιπαρών οξέων, οδηγώντας στη συσσώρευση ελεύθερων λιπαρών οξέων στις κύτταρα του ήπατος και άλλων οργάνων όπως τα νεφρά, τον πанкρέα και το εγκεφάλου, προκαλώντας βλάβη σε πολλαπλά όργανα. Στα τελευταία χρόνια έχουν αναφερθεί πολλές περιπτώσεις επανεμφάνισης και γενετικών ανωμαλιών στους απογόνους, οπότε κάποιοι υποθέτουν ότι μπορεί να είναι μια γενετική ασθένεια. Επιπλέον, η βλάβη της οξυγονωσης των λιπαρών οξέων από τα μιτοχόνδρια από πολλαπλούς παράγοντες όπως λοιμώξεις, τοξικότητα, φάρμακα (όπως η τετρακυκλίνη), υποθροπία, και υπέρταση της εγκυμοσύνης μπορεί επίσης να έχει να κάνει με αυτό.

　　Η αιμάτωμα της κοιλιακής περιοχής κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης προκαλεί συχνά νεκροτοκία, νεκροτοκία, πρόωρη γέννηση και αιμορραγία μετά τον τοκετό. Μερικές φορές μπορεί να εμφανιστεί παθολογία του παγκρέατος και αναιμία πρωτεΐνης. Στο αρχικό στάδιο της νόσου, οι ασθενείς έχουν συμπτώματα όπως ναυτία, έμετος, πονοκέφαλος, κούραση, συχνά με σύνδρομο υπερτασίας της εγκυμοσύνης.1~2Μετά από μια εβδομάδα η κατάσταση εξαφανίζεται ξαφνικά, εμφανίζοντας ιώδους, ανεπάρκεια της λειτουργίας του ήπατος, μείωση της ούρησης, βλάβη των νεφρών, και μπορεί να συμβεί υπογλυκαιμία, διαταραχή της αιμοσφαιρικής συνολής, και άλλες συνθήκες. Η βλάβη της λειτουργίας του ήπατος και των νεφρών εξελίσσεται σταδιακά, και συνοδεύεται από μόνιμη βαριά υπογλυκαιμία και αρνητική ουροβilirυνογονία ως χαρακτηριστικό σημείο.

　　Η αιμάτωμα της κοιλιακής περιοχής κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης ξεκινά με μόνιμη ναυτία, έμετο, αδυναμία, πόνο στο πάνω δεξί κοιλιακό τομέα ή στο κεφάλι, και μπορεί να διαρκέσει από μερικές ημέρες μέχρι1Η εμφάνιση της ιώδους και η σταδιακή αύξησή της, συχνά χωρίς κνησμό. Ο πόνος στο στομάχι μπορεί να περιοριστεί στον άνω δεξιό κοιλιακό τομέα ή να είναι διασπειρωμένος, συχνά με υπέρταση, πρωτεϊνουρία, οίδημα, και σε μερικές περιπτώσεις με παροδική πολυουρία και θυμός, αν δεν γίνει το τοκετό, η κατάσταση συνεχίζει να επιδεινώνεται με διαταραχή της αιμοσφαιρικής συνολής, υπογλυκαιμία, διαταραχή της συνείδησης, ψυχιατρικά συμπτώματα και κοιλιακή εγκεφαλωση, μείωση της ούρησης, απουσία ούρησης και ανεπάρκεια των νεφρών, συχνά με θάνατο σε σύντομο χρονικό διάστημα.

　　Η λιπώδης ηπατίτιδα που εμφανίζεται κατά τη διάρκεια της κύησης περιλαμβάνει τη λιπώδη ηπατίτιδα που προκαλείται από την κώμα και την οξεία λιπώδη ηπατίτιδα που προκαλείται από την τελική κύηση. Ο πρώτος τύπος εμφανίζεται μετά την σοβαρή και μακρά διάρκεια της κώμας της εγκύου, μπορεί να υπάρχει ανεπαρκής πρόσληψη τροφής που προκαλεί ανεπαρκή παροχή θερμίδων και θρεπτικών συστατικών, η βλάβη του ήπατος μπορεί να εξαφανιστεί μετά από την παροχή αρκετών θερμίδων και θρεπτικών συστατικών. Με την αποκατάσταση και τον έλεγχο της κώμας, η βλάβη της ηπατικής λειτουργίας και η λιπώδης ηπατίτιδα μπορούν να επανέλθουν πλήρως. Μόνο όταν διαγνωστεί με ακρίβεια, η τομή πρέπει να γίνει το συντομότερο δυνατόν για να διακοπεί η κύηση. Η οξεία λιπώδης ηπατίτιδα μπορεί να αναρρώσει γρήγορα, έτσι ώστε να διασφαλιστεί η ζωή της μητέρας και του μωρού, η φυσική γεννήτρια και η προσβολή θα επιδεινώσουν την κατάσταση, οπότε υπάρχουν μειονεκτήματα χωρίς πλεονεκτήματα. Η πρόληψη της αναπνευστικής λοίμωξης και η αποφυγή της χρήσης της τετρακυκλίνης μπορεί να βοηθήσει στη μείωση της επίπτωσης της οξείας λιπώδους ηπατίτιδας της κύησης.

　　Η οξεία λιπώδης ηπατίτιδα της κύησης (AFLP) είναι μια σπάνια θανατηφόρα ασθένεια στο τελευταίο τρίμηνο της κύησης, η διάγνωση της οποίας απαιτεί τις παρακάτω μεθόδους εξέτασης:

　　1、Αιματολογία:Η περιεχόμενη λευκή αιμοσφαίρεια του περιφερικού αίματος αυξάνεται, μπορεί να φτάσει στο15.0～30.0)×109/L, εμφανίζονται τοξικές κρυστάλλες, και φαίνονται οι νεαροί ερυθροκύτταροι και οι αλκαλικές ερυθροκύτταροι με πινελές; ο αριθμός των αιμοπεταλίων μειώνεται, η εξωτερική αίμα είναι ορατός οι διευρύνετες αιμοπεταλάρια.

　　2、Συρματολογία:Η συνολική χοληστερόλη είναι ελαφρώς ή μέτρια αυξημένη, η άμεση χοληστερόλη είναι η κύρια, συχνά δεν υπερβαίνει200μmol/L; η αλανίνη αμινοτρανσφεράση στο αίμα είναι ελαφρώς ή μέτρια αυξημένη, η ALT δεν υπερβαίνει300U/L, έχει ένζυμο-η χοληστερόλη στο αίμα είναι υψηλή, η αλκαλική φωσφατάση στο αίμα είναι υψηλή, η αλβουμίνη στο αίμα είναι χαμηλή, η β-λιποπρωτεΐνη είναι υψηλή.

　　3、Γλυκόζη:μπορεί να μειωθεί στο κανονικό όριο/3~1/2，είναι μια σημαντική χαρακτηριστική ιδιότητα του AFLP; η αύξηση της αμμωνίας, η εμφάνιση ηπατικής εγκεφαλής μπορεί να φτάσει στο διπλάσιο της κανονικής τιμής.10φόρμας.

　　4、Θρομβίνη:Η αρχική και η μερική θρομβοπλαστική χρόνος επέκτασης, η μείωση της φιبرονεστινής.

　　5、Υπερουρικότητα του αίματος:Η κρεατινίνη και η ουρικό οξύ είναι αυξημένες, ιδιαίτερα η αύξηση του ουρικού οξέος δεν είναι σύμφωνη με την ουρικότητα της νεφρικής λειτουργίας, μερικές φορές η υπερουρικότητα μπορεί να υπάρχει πριν από την κλινική εκδήλωση του AFLP.

　　6、Χοληστερόλη του ούρα:Η ούρα περιέχει positive χοληστερόλη, η ούρα περιέχει negative χοληστερόλη, η negative χοληστερόλη είναι ένας από τους σημαντικότερους δείκτες διάγνωσης, αλλά η positive χοληστερόλη δεν μπορεί να αποκλείσει το AFLP.

　　7、Αντομογραφική εξέταση:Η υπερήχωση δείχνει την εξαπλούμενη υψηλή πυκνότητα στην περιοχή του ήπατος, με ασύμμετρη ισχύ της εσωτερικής ακτινοβολίας, με μορφή σαν χιόνι, με χαρακτηριστική μορφή λιπώδους ηπατίτιδας, η αξονική τομογραφία και η μαγνητική τομογραφία μπορούν να δείξουν τα περιττά λίπη στο ήπαρ, η υφή του ήπατος είναι ελαφρώς ή μέτρια μειωμένη.

　　8、Παθολογική εξέταση:Η παθολογική εξέταση είναι πολύ χρήσιμη για την ακριβή διάγνωση του AFLP, και η πункциοδραστηριότητα της ηπατικής βιοψίας μπορεί να γίνει υπό την καθοδήγηση της υπερήχων.

　　Για τους ασθενείς με οξεία λιπώδη ηπατίτιδα της κύησης, οι παρακάτω αρχές διατροφής πρέπει να θυμάσονται:

　　1、Η υψηλή περιεκτικότητα σε πρωτεΐνες στη διατροφή: η καθημερινή δόση ανά κιλό σώματος μπορεί να είναι1.2~1.5Κιλά, η υψηλή περιεκτικότητα σε πρωτεΐνες μπορεί να προστατεύσει τις ηπατικές細ες και να προωθήσει την αποκατάσταση και την αναγέννηση των ηπατικών κυττάρων. Η ποιότητα της πρωτεΐνης πρέπει να είναι κατάλληλη, όπως τα προϊόντα από το σόγια, τα κίτρανα και τα γαλακτοκομικά προϊόντα και τα κρέατα, οι ψάρια, οι γαρίδες και τα αποφρακτικά γαλακτοκομικά.

　　2Εγγυάται την παροχή φρέσκων λαχανικών, ιδιαίτερα των φυλλωδών, για να ικανοποιήσει τις ανάγκες του οργανισμού σε βιταμίνες. Ωστόσο, τα λαχανικά και τα φρούτα με υψηλή περιεκτικότητα σε ζάχαρη δεν πρέπει να καταναλώνονται σε μεγάλη ποσότητα.

　　3、να καταναλώνετε περισσότερα τρόφιμα που είναι πλούσια σε methionine, όπως το ρύζι, το ουκρομελές, το σιτάρι, το σπανάκι, το σέλινο, το καρότο, το γαρίδα, το τζιγκάλι, το τσουγκρί κ.λπ., μπορεί να προωθήσει τη σύνθεση της φυτολέπινης στο σώμα, να βοηθήσει στην μετατροπή των λιπών στις κυτταρικές δομές του ήπατος.

　　Η αιμορροϊδική ηπατίτιδα είναι μια νόσος που ξεκινά ξαφνικά, η πορεία της νόσου αλλάζει γρήγορα, οπότε πρέπει να δίνετε προσοχή στο έγκαιρο ιατρικό έλεγχο. Ακολουθεί η εισαγωγή των συνηθισμένων μεθόδων θεραπείας της νόσου.

　　1、γενική θεραπεία

　　Ο ασθενής πρέπει να κοιμάται στο κρεβάτι, να τρώει χαμηλή λιπαρά, χαμηλή πρωτεΐνη, υψηλή υδατάνθρακες, να διασφαλίσει αρκετές θερμίδες, να εισάγει γλυκόζη ενδοφλέβια για να διορθώσει την υπογλυκαιμία; Να δίνει προσοχή στην ισορροπία του νερού και των ηλεκτρολυτών, να διορθώσει την αцидωση.

　　2、αλλαγή αίματος ή αντικατάσταση αίματος

　　Η θεραπεία αντικατάστασης αίματος μπορεί να καθαρίσει τους ερεθιστικούς παράγοντες στο αίμα, να προσθέσει την έλλειψη των θρομβοπλαστικών παραγόντων στο σώμα, να μειώσει την συσσώρευση των πλάκτων αίματος, να προωθήσει τη αποκατάσταση της ενδοθηλιακής επιφάνειας των αγγείων, αυτή η μέθοδος χρησιμοποιείται συχνά στο εξωτερικό και έχει καλή αποτελεσματικότητα.

　　3、πρόσθετη αίμα

　　Η θεραπεία με μεγάλη ποσότητα παγωμένου και φρέσκου αίματος μπορεί να έχει παρόμοιο αποτέλεσμα με τη θεραπεία αντικατάστασης αίματος. Είναι δυνατόν να παρέχονται κόκκες αίματος, πλάκτες αίματος, ανθρώπινο αλβουμίνη αίματος, φρέσκο αίμα κ.λπ. ανάλογα με την κατάσταση.

　　4、θεραπεία προστασίας του ήπατος

　　Η βιταμίνη C, οι αμινοξέα της αλυσίδας (εξααμινοξέα), η τριφωσφορική αδένυλη (ATP), η κοενζύμη A κ.λπ. μπορούν να βοηθήσουν στην προστασία του ήπατος, πρέπει να χρησιμοποιηθούν κατάλληλα.

　　5、κορτικοστεροειδή της αδένουσης του επινεφρίτιδα

　　Συνιστάται να χρησιμοποιηθεί για σύντομο χρονικό διάστημα για να προστατευτεί η μεμβράνη των νεφρικών καναλιών, πρέπει να χρησιμοποιηθεί η υδροκορτιζόνη καθημερινά200～300mg ενδοφλέβια

　　6、άλλα

　　Χρησιμοποιήστε αντιπηκτικά και H2Αντιδραστικός αναστολέας, διατηρήστε την pH του γαστρικού υγρού >5，μην συμβεί η αγχωτική έλκωση. Μετά την ανεπάρκεια της ουρογόνισης της νεφρικής λειτουργίας, μπορεί να χρησιμοποιηθεί η dialυtics, η τεχνητή νεφρός κ.λπ. για τη θεραπεία. Χρησιμοποιήστε αντιβιοτικά που επηρεάζουν λιγότερο τη λειτουργία του ήπατος, όπως το αμπιβαλσικόν, για την πρόληψη της λοίμωξης.

　　7、ογκολογοική διαχείριση

　　Η αιμορροϊδική ηπατίτιδα κατά τη διάρκεια της κύησης πρέπει να σταματήσει το συντομότερο δυνατόν αν επιβεβαιωθεί ή υπάρχει υψηλή υποψία, ανεξάρτητα από το βαθμό της νόσου ή την ημερομηνία της.

　　8、θεραπεία της νόσου

　　Η ελαχιστοποίηση της χρονικής περιόδου της διαχείρισης της αιμορροϊδικής ηπατίτιδας κατά τη διάρκεια της κύησης έχει στενή σχέση με την πρόγνωση της νόσου. Η θνησιμότητα του μαιευτικού και του μητρικού μετά τη συν консερβative θεραπεία είναι πολύ υψηλή, πρέπει να επιδιωχθεί η πρόωρη διάγνωση με ηπατοπαρακέντηση. Η ηπατοπαρακέντηση κατά την περίοδο της οργανικής ανεπάρκειας με τάση αιμορραγίας είναι επικίνδυνη και δεν πρέπει να γίνει. Μετά τη διάγνωση, πρέπει να γίνει γρήγορα το δεξί και να παρέχεται η μέγιστη δυνατή υποστήριξη της θεραπείας.