ιritis στένωση

　　一、αιτία της νόσου

　　1、χρόνιος μη συγκεκριμένος λοιμώδης

　　Αυτή η νόσος έχει σχέση με την εξωτερική ελκωτική κολίτιδα. Κατά τη διάρκεια της λοιμώδους παθολογίας του εντέρου, οι βακτήρια από τη σπλήνικη φλέβα εισέρχονται στο δωδεκαδάκτυλο και το σύστημα των χοληδόχων δακτυλίων, προκαλώντας χρόνιο ιritis, υπερπλασία των ινώδους ιστού του τοιχώματος των χοληδόχων δακτυλίων, μειώνοντας το πάχος του τοιχώματος των χοληδόχων δακτυλίων. Μερικοί έχουν αναφέρει ότι κατά τη διάρκεια της κολεκτομετομεταφοράς λόγω εξωτερικής ελκωτικής κολίτιδας, η σπλήνικη φλέβα καλλιεργείται και αναπτύσσεται η ανάπτυξη βακτηρίων; Η ένεση βακτηρίων στην σπλήνικη φλέβα των ζώων, παρατηρήθηκε η εμφάνιση ιritis γύρω από τους χοληδόχους δακτυλίους. Αλλά κάποιοι πιστεύουν ότι αυτή η νόσος δεν έχει καμία βασική σχέση με την εξωτερική ελκωτική κολίτιδα, ανεξάρτητα από το αν συνυπάρχει η εξωτερική ελκωτική κολίτιδα, δεν αλλάζει τη φυσική πορεία και το αποτέλεσμα της πρωτοπαθούς σκληροφλεγμονής των χοληδόχων δακτυλίων.

　　2αυτοανοσikus νόσους

　　Η νόσος αυτή, εκτός από την συχνή συνδυασμό με την κολίτιδα με ελκώδη έλκος, σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να συνδυαστεί με την περιοδική ενδοκοιλιακή λοιμώξη, την κλινική ηπατική ιογενής λοιμώξη (Riedl's thyroiditis) και την περιπαρωνοϊνική φλεγμονώδη σκληρότητα και άλλες ασθένειες. Τα ιμμουνικά συμπλόκα του αίματος των ασθενών είναι συνήθως υψηλότερα από τα κανονικά άτομα, όταν αυτά τα υλικά πέφτουν στο ιστό, μπορεί να προκαλέσουν τοπική φλεγμονή. Badenheimer

　　Μέτρηση των ιμμουνικών συμπλοκών του αίματος του ασθενούς, ανεξάρτητα από το αν υπάρχει ή όχι η κολίτιδα με ελκώδη έλκος, τα ιμμουνικά συμπλόκα τους είναι σημαντικά υψηλότερα από το σύνολο του πληθυσμού. Οι ασθενείς με κολίτιδα με ελκώδη έλκος, τα αντισωματικά αντιγόνα και τα αντισωματικά αντι平滑肌 αντιγόνα έχουν έναν ορισμένο βαθμό θετικούς, υποστηρίζοντας την άποψη ότι η νόσος τους έχει να κάνει με παράγοντες ανοσολογίας. Ωστόσο, η χρήση κορτικοστεροειδών ή αντιϊμμουνικών φαρμάκων μπορεί να βελτιώσει τα συμπτώματα, αλλά δεν μπορεί να βελτιώσει την παθολογική αλλαγή του χολόδουδου και δεν μπορεί να αλλάξει την πορεία της νόσου του ασθενούς. Επομένως, η σχέση μεταξύ της πρωτοπαθούς σκληρότητας του χολόδουδου και των παραγόντων ανοσολογίας περιμένει περαιτέρω έρευνα για να διαπιστωθεί.

　　Δεύτερον, άλλοι παράγοντες

　　Η νόσος αυτή έχει να κάνει με γενετικούς παράγοντες, λοιμώξεις από ουδετερόφιλα, αλκοολική τοξικότητα, χολικό οξύ και άλλους παράγοντες.

　　Η χολόδουδου λοιμώξεως μπορεί να συνδυαστεί με την ηπατική σκληρότητα σε προχωρημένο στάδιο.

　　Η ηπατική σκληρότητα (hepatic cirrhosis) είναι μια κοινή κλινική μορφή της κronicής progressive ηπατικής νόσου, η οποία προκαλείται από μια ή περισσότερες αιτίες μακροχρόνιας ή επαναλαμβανόμενης δράσης και προκαλεί διάχυτη βλάβη στο ήπαρ. Στην Κίνα, η πλειοψηφία των περιπτώσεων είναι ηπατική σκληρότητα μετά από ηπατίτιδα, μια μικρή μερίδα είναι ηπατική σκληρότητα από αλκοόλ και ηπατική σκληρότητα από σαύρα. Παθολογικά, υπάρχει ευρεία ηπατική κύστη, η αναγέννηση των υπολειπόμενων ηπατικών κυττάρων σε κόμβους, η αύξηση των συνδετικού ιστού και η δημιουργία των ηπατικών διακυκλωμάτων, που προκαλούν την καταστροφή της δομής των ηπατικών λοβών και τη δημιουργία ψευδολοβών, η γρήγορη μετατροπή του ήπατος σε σκληρότητα και την ανάπτυξη της ηπατικής σκληρότητας. Στα αρχικά στάδια, λόγω της ισχυρής ανταπόκρισης του ήπατος, μπορεί να μην υπάρχει κανένα σημείο, ενώ στα μεταγενέστερα στάδια, η βλάβη της ηπατικής λειτουργίας και η ενδομεταβολική υπέρταση είναι η κύρια εκδήλωση, και επηρεάζουν πολλούς συστήματα, και στις τελικές φάσεις, συχνά εμφανίζονται αιμορραγία από το ανώτερο γαστρεντερικό σύστημα, ηπατική εγκεφαλόπαθεια, λοιμώξεις, υπερκινητικότητα του σπλήνα, υdropsυκία, καρκινική μετάσταση και άλλες επιπλοκές.

　　1Κλινικά σημεία της εξωχολικής πέτρας

　　Διατάσσεται από την παρουσία ή την απουσία λοιμώξεων και στένωσης. Συνήθως, η καθημερινή ζωή μπορεί να είναι无症状ική. Ωστόσο, όταν οι πέτρες阻塞 τους χολόδουδους και προκαλούν λοιμώξη, η τυπική κλινική εκδήλωση είναι το τριπλό σύμπτωμα του Charcot, δηλαδή ο πόνος στο δισκοειδή και το πάνω δεξί στομάχι, η δίψα και η υψηλή θερμοκρασία και η ικμηλότητα. ① Πόνος: Προκαλείται στο δισκοειδή και το πάνω δεξί στομάχι, είναι συνήθως σφιχτός, εκπορεύεται σε κύματα, μπορεί να είναι συνεχής και να αυξάνεται σε επαναλαμβανόμενες κρίσεις, μπορεί να επεκταθεί στο δεξί ώμο με ναυτία και εμετό; ② Δίψα και υψηλή θερμοκρασία: Μετά την στένωση του χολόδουδου και τη λοιμώξη, η πίεση στο χολόδουδο αυξάνεται, η λοιμώξη διασπαστεί προς τα πίσω μέσω του χολόδουδου, οι βακτήρια και τα τοξίνες εισέρχονται στον ήπαρ μέσω των μικροφλεβών και του ηπατικού αγκυλώματος στο ηπατικό φλέβα, και στη συνέχεια εισέρχονται στον κύκλο του σώματος και προκαλούν συστημική λοιμώξη. Περίπου2/3οι ασθενείς μπορεί να εμφανίσουν κρύο και υψηλή θερμοκρασία, γενικά εκφράζεται ως διακυμαινόμενη θερμοκρασία, η υψηλή θερμοκρασία μπορεί να φτάσει39~40°C; ③ Κίτρινη: Η κίτρινη εμφανίζεται αμέσως μετά την στένωση του διοδοςοπλασματος, η σοβαρότητα, η διάρκεια και η διάρκεια της κίτρινης εξαρτώνται από την έκταση της στένωσης του διοδοςοπλασματος, αν υπάρχει λοίμωξη και άλλοι παράγοντες, αν υπάρχει κύστη. Κατά τη διάρκεια της κίτρινης, η χρώση των ούρων γίνεται βαθύτερη, τα κόπρανα γίνονται πιο ανοιχτά, και μπορεί να εμφανιστεί κνησμός της επιδερμίδας. Η κίτρινη που προκαλείται από την στένωση των λίθων είναι συνήθως διακοπτική και διακυμαινόμενη.

　　2、Τα συμπτώματα της κίρρωσης του χοληδόχου

　　Με τη συνδυαστική παρουσία λίθων στο εξωπαραπλασματικό διοδοςοπλασμα, τα συμπτώματα είναι παρόμοια με αυτά των λίθων στο εξωπαραπλασματικό διοδοςοπλασμα. Αυτοί που δεν έχουν λίθους στο εξωπαραπλασματικό διοδοςοπλασμα μπορεί να μην έχουν συμπτώματα για πολλά χρόνια ή να έχουν μόνο δυσφορία στην περιοχή του ήπατος και της πλάτης. Αν συμβεί στένωση και δευτερογενής λοίμωξη, μπορεί να εμφανιστούν κρύος και υψηλή θερμοκρασία, ακόμη και εκδήλωση σοβαρής οξείας στένωσης και πυώδους χοληδόχου. Μηδενίζεται η έμφυση της χολής, εκτός αν και οι δύο διοδοςοπλασμα είναι στένωτοι ή η τελική φάση της χοληδόχου κίρρωσης, η χοληδόχος κίρρωση δεν προκαλεί σαφή κίτρινη. Με τη λοίμωξη της χοληδόχου κίρρωσης, είναι εύκολο να προκαλέσει πυώδη κίρρωση του ήπατος, η πυώδης κίρρωση μπορεί να περάσει κάτω από τον σπλήνα και να περάσει περαιτέρω μέσω του σπλήνα και του πνεύματος, σχηματίζοντας φυγοβρόγχιο του διοδοςοπλασματος. Στην τελική φάση, μπορεί να προκαλέσει πίεση της φλέβας του μηρού. Για τους ασθενείς με μακρά ιστορικό, συχνές επαναλήψεις χοληδόχου, συνεχής κίτρινη, δυσκολία στην ελέγχου της κόπωσης και της θερμοκρασίας, και σημεία όπως απώλεια βάρους, ειδικά για τους ασθενείς με ηλικία50 ετών, πρέπει να υποψιαστούμε την πιθανότητα συγχώνευσης καρκίνου του ήπατος και των διοδοςοπλασμάτων. Η κύρια εκδήλωση είναι η ασυμμετρία του ήπατος, η πίεση και η κλοπή στην περιοχή του ήπατος. Με τη συνδυαστική λοίμωξη και την επιπλοκή, εμφανίζονται τα αντίστοιχα σημεία και συμπτώματα.

　　1、Αυξήστε την τροφή, προτιμάτε γλυκά, πρωτεΐνες, βιταμίνες, χαμηλή περιεκτικότητα σε λίπη, εύκολα εποχυμένα τρόφιμα

　　2、Όταν λαμβάνονται μη χειρουργικές θεραπείες, πρέπει να παρακολουθείται η αλλαγή της κατάστασης της νόσου, αν η θερμοκρασία υπερβεί39Πάνω από το όριο, η κρίση στο άνω κοιλιακό τμήμα πρέπει να ενημερώσει τους υγειονομικούς επαγγελματίες για την επεξεργασία, και πρέπει να παρακολουθείται η απόρριψη των λίθων στα κόπρανα όταν λαμβάνονται παραδοσιακά φάρμακα.

　　3、Για τους ασθενείς με κρίση, πρέπει να λάβουν απαγόρευση της κατανάλωσης και ενδοφλέβια ένεση υγρών, και να παρακολουθούν συνεχώς την τοποθεσία, τη φύση της κόπωσης, την παρουσία της φρίξης, της υψηλής θερμοκρασίας, της σοκ και άλλων. Συνεργαστείτε με την προετοιμασία της επιδερμίδας πριν από τη χειρουργική επέμβαση, την αίμα και άλλες διαδικασίες.

　　4、Όταν υπάρχει κνησμός, διατηρήστε την καθαριότητα της επιδερμίδας, πάρτε μπάνιο και ντύστε, και λάβετε ενδομυϊκή ενίσχυση της βιταμίνης K1、

　　5、Αντιμετωπίστε ενεργά τις ασθένειες του διοδοςοπλασματος, μειώστε την κατανάλωση τροφίμων με υψηλή περιεκτικότητα σε λίπη και χοληστερόλη

　　1、Ελέγχος για λίθους στο εξωπαραπλασματικό διοδοςοπλασμα

　　Η υπερηχογράφηση μπορεί να εντοπίσει λίθους στο διοδοςοπλασμα και την επέκταση του διοδοςοπλασματος. Η PTC και η ERCP μπορούν να παρέχουν την τοποθεσία, τον αριθμό, το μέγεθος των λίθων και την τοποθεσία και την έκταση της στένωσης του διοδοςοπλασματος. Συνήθως προτιμάται η υπερηχογράφηση, και όταν είναι απαραίτητο, μπορεί να γίνει η ERCP ή η PTC. Η CT χρησιμοποιείται συνήθως μόνο όταν υπάρχουν αμφιβολίες ή αποτυχία στις παραπάνω εξετάσεις.

　　2、肝内胆管结石的检查

　　对于单纯胆管结石未合并感染或其他合并症者，特别是“静止期”内易误诊为肝炎、胃病等，应注意鉴别。影像学检查有助于诊断及鉴别诊断。B超、PTC检查可显示肝内胆管结石的分布和肝胆管的狭窄和扩张情况，对确定诊断和指导治疗有重要意义。PTC的X线特征有：①肝总管或左右肝管昝有环形狭窄，狭窄近端胆管扩张，其中可见结石阴影；②左右肝管或肝内某部分胆管不显影；③左右叶肝内胆管呈不对称性、局限性、纺锤状或哑铃状扩张。CT也有重要诊断价值，特别是对于并发胆汗性肝硬化和癌变者。

　　1、尽量减少脂肪、特别是动物脂肪的食用量，不吃肥肉、油炸食物，尽可能地以植物油代替动物油。

　　2、有相当一部分胆囊炎和胆石症的形成与体内胆固醇的含量过高和代谢障碍确有关，因此要限制鱼子、各种蛋类的蛋黄及各种食肉动物的肝、肾、心、脑等胆固醇含量高的食物。

　　3、烹调食品以蒸、煮、炖、烩为佳，切忌大量食用炒、炸、烧、烤、熏、腌制食品。

　　4、增加鱼、瘦肉、豆制品、新鲜蔬菜和水果等富含优质蛋白和碳水化合物的食品食用量，以保证热量供应，从而促进肝糖元的形成，保护肝脏。

　　5、多吃西红柿、玉米、胡萝卜等富含维生素A的食物，以保持胆囊上皮细胞的健全，防止上皮细胞脱落构成结石核心，从而诱发结石，或使结石增大、增多。

　　6、若条件许可，平时可多饮新鲜蔬菜或瓜果汁，如西瓜汁、橘子汁、胡萝卜汁等，并增加饮水、吃饭的次数和数量，以增加胆汁的分泌与排泄，减轻炎症反应和胆汁淤积。

　　7、少吃大头菜、芹菜等纤维素含量丰富的食物，以免因难以消化而增加胃肠蠕动，从而引发胆绞痛。

　　8、戒烟酒及少食辛辣刺激性食物、浓烈调味品，如芥末油等，以免刺激胃肠道，诱发或加重病情。

　　9、宜进清淡、易消化、少渣、温度适宜、无刺激性、低脂肪的流质或半流质饮食，切不可图一时痛快而“放开手脚”，大吃大喝，以免造成不必要的麻烦，甚至诱发胆道出血而危及生命。

　　Yios, i kallithodias tou choledochou, kai megalithotomia, einai h mikrokoine ksenodoxia.

　　1Kai klithodistomia tou choledochou kai afthesis tou T kanaliou.Yios tisin kallithodias tou choledochou, me onomasies, kai eisagoges tou choledochou kai tou anaptychthou choledochou, me stenosis ou alli leipsi. An yparxei kallithodias tou choledochoy kai cholangiti, mporei na xekinisei megalithotomia tou choledochoy. Oi me eugnostes, mporei na sunergasoun megalithotomian tou choledochou, B-ultrasound peirasi kai fibrocholedochoskopiki peirasi, pou xekinaei me ton mianodikaston kallithodias. An me egnistheis i opoia terapeia, kai i simptomata na anaptychthoun kai krathoun, tote xreiazetai terapeia me kirurgia.

　　2、Χολαγωγική αντιστοίχιση:Επίσης γνωστός ως χολαγωγική ενδοσκοπική Roux.2.5cm, η κάτω άκρη έχει φλεγμονώδη στενότητα και άλλες μορφές βλοκάνσεων που είναι δύσκολο να επιλυθούν με χειρουργικές μεθόδους, αλλά το ανώτερο μέρος του χολαγωγικού σωλήνα πρέπει να είναι ελεύθερο από στενότητα; ② Ο λίθος είναι σαν άμμο και είναι δύσκολο να αφαιρεθεί πλήρως, υπάρχουν υπολειπόμενοι λίθοι ή επανεμφάνιση λίθων, συχνά χρησιμοποιείται η χολαγωγική ενδοσκοπική Roux.-en-Y αντιστοίχιση.

　　3、Χειρουργική δημιουργία Oddi:Αντίδειξη είναι η ίδια με την χολαγωγική αντιστοίχιση, ειδικά για αυτούς που έχουν ελαφρώς επεκταμένο το χολαγωγικό σωλήνα και δεν είναι κατάλληλοι για χολαγωγική αντιστοίχιση.4、Ενδοσκοπική χειρουργική χολαγωγική τομή για την αφαίρεση λίθων: Είναι κατάλληλο για την αφαίρεση λίθων που εμποδίζουν την αφή του διοδρόμιου και της κάτω άκρης του χολαγωγικού σωλήνα, ειδικά για τους ασθενείς που έχουν εκτελέσει χειρουργική αφαίρεση της κοιλίας του胆囊ού. Η επιτυχία μπορεί να φτάσει στο90％，το ποσοστό θανάτου είναι μόνο1.0％ ~1.5％. Αλλά αν ο αριθμός των λίθων στο διοδρόμιο είναι μεγαλύτερος από5τε, ο λίθος είναι μεγαλύτερος από1cm ή η στενότητα του τομής είναι πολύ μεγάλη, η αποτελεσματικότητα αυτής της διαδικασίας είναι κακή, πρέπει να γίνει χειρουργική επέμβαση. Οι αντενδείξεις περιλαμβάνουν: ① Αυτοί που έχουν ήδη εκτελέσει τη χειρουργική επέμβαση Billrlth II γαστρεντεροσκοπική αντιστοίχιση; ② Αυτοί με τάση αιμορραγίας και διαταραχή της αιμοσφαιρικής συγκράτησης; ③ Αυτοί που έχουν υποστεί πρόσφατη εκδήλωση παγκρεατίτιδας; ④ Αυτοί με παροξυσμό στο διοδρόμιο και κοντά στο διοδρόμιο του δωδεκαδάκτυλου του εντέρου;

　　Δεύτερον, η θεραπεία του λίθου του ήπατος πρέπει να χρησιμοποιείται μια συνδυασμένη θεραπεία που επικεντρώνεται στη χειρουργική θεραπεία

　　1、Χειρουργική θεραπεία:Η αρχή είναι να αφαιρεθεί όσο το δυνατόν περισσότερος λίθος, να αποκατασταθεί η στενότητα της χολής και η βλοκада, να αφαιρεθεί η λοιμώδης πηγή εντός του ήπατος, να δημιουργηθεί και να αποκατασταθεί η ελεύθερη ροή της χολής και να αποφευχθεί η επανεμφάνιση. Η αποκατάσταση της στενότητας είναι η κρίσιμη στιγμή της χειρουργικής θεραπείας. Επομένως, πρέπει να εγκαταλειφθεί η λάθος πρακτική της προσπάθειας να αποκαταστήσει τη χολή του ήπατος μέσω της χολής της χολής και της χολής του εντέρου, για να αποκαταστήσει τη χολή του ήπατος. Οι χειρουργικές μεθόδους περιλαμβάνουν: ① Αφαιρετική χολαγωγική τομή και αφαίρεση λίθου; ② Χολαγωγική ενδοσκοπική οπτική διέλευση; ③ Αφαίρεση της λοιμώδους πηγής εντός του ήπατος.

　　2、Σύνθετη θεραπεία Κινέζικης και Δυτικής ιατρικής:Συμπληρώνοντας τη χειρουργική και άλλες συνολικές θεραπείες, μπορεί να συνδυαστεί η ακουστική και η λήψη αντιφλεγμονώδους και διουρητικής χολής βοηθημάτων, για τον έλεγχο της φλεγμονής και την εξάλειψη των λίθων.

　　3、Διαχείριση των υπολειπόμενων λίθων:Όταν ανακαλύπτεται ότι υπάρχουν αποθέματα πέσης στο διοδρόμιο της χολής μετά από την αφαίρεση του T σωλήνα στη χολαγωγική οπτική, μπορεί να αφαιρεθεί ο T σωλήνας μετά την ανάπτυξη του διοδρόμιου και να εισαχθεί η οπτική χολαγωγικής οπτικής μέσω του διοδρόμιου. Χρησιμοποιώντας κλιπ, δίχτυ και άλλα εργαλεία, μπορεί να αφαιρεθεί ο λίθος υπό οπτική. Αν ο λίθος είναι πολύ μεγάλος, μπορεί να χρησιμοποιηθεί η λάιζερ για τη διάσπαση του λίθου, τη μικροπυκνότητα της διάσπασης του λίθου ή άλλες μεθόδους για τη διάσπαση των υπολειπόμενων λίθων σε μικρά κομμάτια και να αφαιρεθούν ξεχωριστά. Μπορεί επίσης να εισαχθεί το φάρμακο για τη διάσπαση των λίθων μέσω του T σωλήνα. Η θεραπεία διάσπασης λίθων δεν έχει βέβαιη μακροπρόθεσμη αποτελεσματικότητα και έχει ορισμένα ανεπιθύμητα αποτελέσματα.