Πνευμονική οίδηση στα παιδιά

　　Α、Αιτίες Εμφάνισης

　　Η ανωμαλία της ανταλλαγής και της ροής του υγρού μεταξύ των αγγείων του πνεύμονα και των ιστών, προκαλεί την διήθηση του υγρού και των πρωτεϊνών από τα αγγεία, και υπερβαίνει τις καθαριστικές ικανότητες του λυμφικού συστήματος, με αποτέλεσμα την συσσώρευση του υγρού στον πνεύμονα, δημιουργώντας την πνευμονική οίδημα.

　　1、 αυξημένη πιερικότητα της σταθερής πίεσης των πνευμονικών μικροφλεβών

　　Αυτό είναι το διαταγματικό πνευμονικό οίδημα, η πιο σημαντική αιτία της πνευμονικής οίδημα, μπορεί να εμφανιστεί σε εξής περιπτώσεις:

　　（1Άλλες αιτίες: Η υπερβολική ποσότητα αίματος μπορεί να προκαλέσει την ακραία αύξηση της πιερικότητας των πνευμονικών μικροφλεβών, παρατηρείται σε υπερβολική αίματη ή ενδοφλέβια ένεση, ειδικά σε παιδιά με ανεπαρκή καρδιακή και πνευμονική λειτουργία ή σοβαρές αναιμίες, καθώς και την υπερβολική έκκριση της αντιδιουρητικής ορμόνης (όπως η σοβαρή πνευμονία και η άσθμα κ.λπ.) και την επίδραση των φαρμάκων.

　　（2Άλλες αιτίες: Η ανεπαρκής λειτουργία του αριστερού κόλπου, λόγω της ανεπαρκούς εκτροχής, αυξάνει την πίεση του κόλπου του αριστερού, παρατηρείται σε οποιοδήποτε τύπο της αριστεροκαρδιακής ανεπάρκειας, συμπεριλαμβανομένων της αρυθμίας, της καρδιομυοπάθειας, της σοβαρής στένωσης της αορτής, της βλάβης της μιτράλ, της οξείας νεφροπαθίας κ.λπ.

　　（3Άλλες αιτίες: Η υπερβολική αρνητική πίεση του πνευμονικού κοιλιά είναι λόγω της αύξησης της διακρίσεως της πνευμονικής μικροφλεβικής πιερικότητας, παρατηρείται σε διαλείπουσα θετική πνευμονική αναπνοή "αρνητική πλευρά", δηλαδή όταν η πίεση του αεραγωγού είναι χαμηλότερη από την ατμοσφαιρική πίεση. Η αύξηση της αρνητικής πίεσης του ιστών του πνεύμονα είναι συχνά λόγω της ταχείας αφαίρεσης μεγάλου όγκου πνευμονικού υγρού ή αερίου από το κοιλιά, προκαλώντας την ταχεία επέκταση του πνεύμονα, η αρνητική πίεση του κοιλιά είναι πολύ μεγάλη, ώστε το υγρό να διαρρεύσει από τις πνευμονικές μικροφλεβές στο ιστό. Κάποιοι το ονομάζουν αναδιατάσσουσα πνευμονική οίδημα, με μελέτες που δείχνουν ότι η μείωση των μετροσωστικών οξυγόνων και των κυτταροχρωμικών οξυγόνων στο οργανισμό του πνεύμονα μειώνεται, όταν ο πνεύμονας επαναφέρει την πίεση, αυξάνεται η παραγωγή οξυγόνων ελεύθερων ριζών, προκαλώντας βλάβη στις πνευμονικές επιφανειακές και ενδοπλασματικές κύτταρα και την πνευμονική οίδημα.

　　（4Άλλες αιτίες: Η υπερβολική ποσότητα πνευμονικού αίματος μπορεί να προκαλέσει την ακραία αύξηση της πιερικότητας των πνευμονικών μικροφλεβών, παρατηρείται σε κατευθυνόμενη αριστερή προς δεξιά καρδιακή分流, αναιμία κ.λπ.

　　2、 μείωση της πιερικότητας της πρωτεΐνης του αίματος

　　Παρατηρείται σε σοβαρές παθήσεις του ήπατος, των νεφρών και σε σοβαρές ανεπαρκείς πρωτεΐνες του αίματος. Η πνευμονική οίδημα που προκύπτει από την ανεπάρκεια των νεφρών έχει να κάνει με την αλλαγή της πιερικότητας των μικροφλεβών.

　　3、 αυξημένη πιερικότητα των πνευμονικών μικροφλεβών

　　Επίσης γνωστή ως τοξική πνευμονική οίδημα ή μη καρδιακή πνευμονική οίδημα. Η βλάβη της ενδοπλασματικής επιφάνειας των μικροφλεβών μπορεί να προκαλείται από πολλές αιτίες. Η κοινή εκπομπή πνευμονικής οίδημα περιλαμβάνει τοξίνες όπως το εντομοκτόνο, εισπνοή γαστρικού οξέος ή άλλων οξέων, εισπνοή του διοξείδου του νιτρίου, χλωρίου, χλωρίου και υπερβολικής συγκέντρωσης οξυγόνου ή άλλων τοξικών αερίων, ή σοκ πνεύμονα. Χαρακτηρίζεται από την αύξηση της πιερικότητας, την είσοδο πρωτεϊνών στο ιστό και στην αεροκυττάρα, αφήνοντας ένα στρώμα πρωτεϊνών μέσα στην αεροκυττάρα, το οποίο φαίνεται ιστολογικά πολύ παρόμοιο με την διαφανή μεμβράνη του νεογνού, με κλινικά χαρακτηριστικά τη μείωση της πνευμονικής προσαρμοστικότητας και τη δυσκολία της αεριστικής ανταλλαγής.

　　4、 στένωση των λυμφικών αγγείων

　　Η δυσλειτουργία της λυμφικής επιστροφής είναι επίσης μια αιτία της πνευμονικής οίδημα, αλλά είναι σχετικά σπάνια. Η υγρασία του νεογνού θεωρείται ότι προκύπτει από την καθυστέρηση της καθαριστικής λειτουργίας του λυμφικού συστήματος του πνεύμονα του εμβρύου.

　　5、 αυξημένη επιφανειακή πίεση της αεροκυττάρων της πνευμονικής καρδιακής μεμβράνης

　　Καθώς η έλλειψη της επιφανειακής ενεργητικής ουσίας του πνεύμονα αυξάνει την επιφανειακή πίεση των αεροκυττάρων, προκαλεί την πιέδα του υγρού από τα αγγεία στο ιστό και στη συνέχεια στην αεροκυττάρα. Η εμφάνιση της πνευμονικής οίδημα μπορεί επίσης να μειώσει τη σύνθεση της επιφανειακής ενεργητικής ουσίας, αυξάνοντας την επιφανειακή πίεση και επιδεινώνοντας την πνευμονική οίδημα, δημιουργώντας μια κακή循坏.

　　6、 άλλες αιτίες

　　Η δημιουργία πνευμονικής οίδημα έχει και άλλες αιτίες.

　　（1Νευρογενής πνευμονική οίδημα: παρατηρείται σε τραυματισμούς του εγκεφάλου ή άλλες εγκεφαλικές παθήσεις, η μηχανιστική αιτία είναι άγνωστη. Μπορεί να είναι λόγω αυξημένης πιερικότητας των αεροκυττάρων των πνευμονικών καρδιακών αγγείων, ή λόγω διαταραχής της λειτουργίας του υποθαλάμου, ενεργοποίησης του κεντρικού συμπαθητικού νευρικού συστήματος, συστολή των περιφερικών αγγείων, αύξησης της ποσότητας του πνευμονικού αίματος και αυξημένης πίεσης των πνευμονικών καρδιακών αγγείων.

　　（2）Πνευμονική οίδηση σε υψηλή κορυφή: Μπορεί να προκαλεστεί από την υπερπίεση της πνευμονικής αρτηρίας, μπορεί να προκαλεστεί από τη μηχανική διαστολή του ενδοendoθηλίου των αγγείων, προκαλώντας αύξηση της διαπερατότητας και εκχύσιση πρωτεϊνών του αίματος, μπορεί επίσης να προκαλεστεί από την υποξία που προκαλεί την αύξηση της διαπερατότητας των πνευμονικών αγγείων. Οι ασθενείς έχουν υψηλή συγκέντρωση υψηλού μορίλου πρωτεΐνης, ερυθρών αιμοσφαιρίων και λευκοκυττάρων στο υγρό της πνευμονικής πλύσης.

　　（3）Σοβαρή μολυσματική ασθένεια από αρνητικά βακτήρια: Η πνευμονική οίδηση μπορεί να προκαλεστεί από τη βλάβη των επιφανειακών κυττάρων των αεροκυστηρικών από το ενδοτοξίνη, συστολή των πνευμονικών αγγείων και αύξηση της στατικής πιέσης των μικροαγγείων, αλλά είναι πιο σημαντική η αύξηση της διαπερατότητας των πνευμονικών αγγείων, όπως συμβαίνει με την αναπνευστική ανεπάρκεια.

　　（4）Αναστολή των αναπνευστικών οδών: όπως η βρογχίτιδα και η ασθματική κατάσταση, μπορεί να προκαλέσει υπερπίεση του πνευμονικού θωρακικού χώρου, αρνητική πίεση των αεροκυστηρικών και αρνητική πίεση του υγρού διασώματος, αυξημένη πίεση των πνευμονικών αγγείων και αύξηση της διαπερατότητας, οδηγώντας σε πνευμονική οίδηση, η υπερβολική πρόσληψη υγρών μπορεί να προκαλέσει την ανάπτυξη της πνευμονικής οίδησης.

　　Δεύτερον, η μηχανισμός της νόσου

　　Η βασική αιτία είναι η διαταραχή της ισορροπίας μεταξύ της διαφοράς πιέσης της στατικής πιέσης των πνευμονικών αγγείων και του υγρού διασώματος και της διαφοράς πιέσης της κολιοειδούς πιέσης; Τα τελευταία χρόνια η διαπερατότητα της μεμβράνης του πνευμονικού αγγείου είναι επίσης πολύ σημαντική. Η δύναμη που διέρχεται από τα αγγεία είναι μεταξύ των πνευμονικών αγγείων (transcapillary filtration of fluid, συντομογραφία FF) μπορεί να εκφραστεί με την παρακάτω εξίσωση: FF = K[(Pcap-Pis)-δ(π(cap-π(is)] K είναι ο συντελεστής διήθησης, περιλαμβάνει την επιφάνεια της μεμβράνης του πνευμονικού αγγείου και την διαπερατότητα. Pcap είναι η στατική πίεση στα πνευμονικά αγγεία [κανονική τιμή περίπου1.3kPa(10mmHg)], Pis είναι η στατική πίεση του υγρού διασώματος [η κανονική τιμή είναι άγνωστη, συχνά θεωρείται περίπου-1.3kPa(-10mmHg)], δ είναι ο συντελεστής ανακύκλωσης, που δείχνει τη διαφορά πιέσης των κολιοειδών πιέσεων μεταξύ των αγγείων, αντικατοπτρίζει τη αντίσταση της μεμβράνης στους κινήσεις των πρωτεϊνών, είναι συνήθως 0.8π(cap είναι η κολιοειδής πιέση στα πνευμονικά αγγεία (κανονική τιμή περίπου25mmHg), πis είναι η πυκνότητα της κολιοειδούς πιέσης του υγρού διασώματος (η κανονική τιμή είναι άγνωστη, συχνά θεωρείται η μισή της πιέσης του αίματος). Η στατική πίεση του υγρού διασώματος και η κολιοειδής πιέση είναι δύσκολο να μετρηθούν. Κάποιοι πιστεύουν ότι η στατική πίεση του υγρού διασώματος είναι αρνητική, οπότε το υγρό μετακινείται από τα αγγεία προς το υγρό σώμα; Η κολιοειδής πιέση του υγρού διασώματος είναι περίπου η μισή της πιέσης του αίματος, κάνοντας το υγρό να μετακινείται από το υγρό σώμα προς τα αγγεία. Συνολικά, η διαφορά πιέσης αυτών των δύο πιέσεων οδηγεί στο μετακίνηση του υγρού από τα αγγεία προς το υγρό σώμα. Επιπλέον, η κίνηση του υγρού επηρεάζεται από την επιφανειακή ένταση της αεροκυστηρικής μεμβράνης αέρα και υγρού, η επιφανειακή ένταση της αεροκυστηρικής επιφάνειας προκαλεί την κίνηση του υγρού από τα αγγεία προς τις αεροκυστηρικές, αλλά συχνά αντισταθμίζεται από την πίεση των αεροκυστηρικών, οπότε τελικά η κατεύθυνση της δύναμης οδηγεί το υγρό από τα αγγεία προς το υγρό σώμα και στη συνέχεια προς τα λυμφογάλακτα. Αυτό οφείλεται στο ότι η στατική πίεση των λυμφογάλακτων είναι παρόμοια με αυτή του υγρού διασώματος, ενώ η κολιοειδής πιέση είναι υψηλότερη από αυτή του υγρού διασώματος, οπότε το υγρό μετακινείται από το υγρό σώμα προς τα λυμφογάλακτα. Επίσης, η παρουσία των λυμφογάλακτων平滑ιών μυών και των βαλβίδων του φακέλου και η λειτουργία του πυρήνα είναι ευνοϊκή για την οδηγία του υγρού διασώματος προς τα λυμφογάλακτα, εμποδίζοντας την ανάπτυξη της πνευμονικής οίδησης. Αν και όταν η στατική πίεση των πνευμονικών αγγείων αυξάνεται ή η κολιοειδής πιέση του αίματος μειώνεται, η ποσότητα του υγρού που φιλτράρεται στο υγρό σώμα αυξάνεται, αλλά μόνο όταν ξεπερνά τη ποσότητα των λυμφογάλακτων, το υγρό αρχίζει να συσσωρεύεται στο υγρό σώμα.

　　因严重的通气不足可发生呼吸功能衰竭，可导致代谢及呼吸性酸中毒，可发生肺泡萎陷，甚至导致窒息死亡。呼吸衰竭是由于呼吸功能严重障碍，以致在静息时不能进行正常呼吸，发生缺氧或二氧化碳潴留，引起一系列生理功能和代谢紊乱的临床综合征。病轻的初期仅感用力呼吸，严重时不易呼吸，大汗淋漓，口唇指甲紫绀显著，智力功能改变，定向功能障碍，头痛，失眠，神情恍惚，烦躁，骚动，进而嗜睡，乃致昏迷，抽搐，心率加快，血压升高，皮肤血管扩张等。部分严重病人则有少尿，下肢浮肿或肝功能损害和消化道出血。

　　Η εμφάνιση της νόσου μπορεί να είναι ή急ή ή αργή, δυσφορία στο θώρακα, ή τοπικό πόνο, δυσκολία στην αναπνοή και βήχας είναι τα κύρια συμπτώματα, συχνά παρουσιάζεται λευκότητα, μυαλωμάτη και φόβος, κατά τη διάρκεια του βήχα συχνά αναρρίχεται φουσκώδες σάλιο, και μπορεί να εμφανιστεί μικρή ποσότητα αίματος, στην αρχή η κλινική εικόνα του θώρακα είναι κυρίως στον κάτω και πίσω τομέα, όπως ελαφρύς θορυβώδης ή πολλές φουσκάλες, γρήγορα εξελίσσεται σε όλο το πνεύμονα, η καρδιακή ήχος είναι συνήθως αδύναμη, η puls είναι γρήγορη και αδύναμη, η εξέλιξη της νόσου μπορεί να προκαλέσει αναστενάγματα αναπνοής, παύση αναπνοής, στένωση των περιφερικών αγγείων, αργή καρδιακή δράση και αύξηση του ήπατος, η ιστική πνευμονική οίδημα δεν έχει συχνά κλινικά συμπτώματα και σημεία, όταν το αλβουμίνη πνευμονικό οίδημα, η πνευμονική προσαρμοστικότητα μειώνεται, η πρώτη εμφάνιση συμπτωμάτων είναι η ταχεία αναπνοή, όταν το αλβουμίνη πνευμονικό οίδημα είναι στο κορυφαίο, τα παραπάνω συμπτώματα και σημεία εξελίσσονται, η ανεπαρκής οξυγονισμός γίνεται πιο σοβαρή, αν δεν σωθεί άμεσα μπορεί να πεθάνει από αναπνοή και κυκλοφορική ανεπάρκεια, η τυπική κλινική εικόνα, όπως τα βρέφη συχνά έχουν ταχεία αναπνοή, το θώρακα κονδυλοειδές, η ρινική κοιλότητα σφυρίγματα, αλαλοχώρηση, ταχεία καρδιακή δράση, αύξηση του ήπατος, οι σοβαρές περιπτώσεις εμφανίζονται κυανωμένο, η αναπνοή παρατείνεται, η προοδευτική ανεπαρκής αναπνευστική λειτουργία όπως η διακοπτική αναστενάγματα, η στένωση των περιφερικών αγγείων και η ταχεία καρδιακή δράση, λόγω του πνευμονικού βυθού υγρού, στο κάτω μέρος του πνεύμονα μπορεί να ακούγονται σφουγγαρίσματα, όταν η αναπνευστική λειτουργία αποφάσισμα, η οργανική παροχή οξυγόνου2Αποτελείται από έλλειψη, τελικά προκαλεί μεταβολική και αναπνευστική οξύτητα, οι μεγαλύτεροι παιδιά συχνά διαμαρτύρονται για δύσπνοια, ή πόνο στο θώρακα και αίσθημα πίεσης, η βήχας περιέχει κόκκινη σάλια σαν φουσκάλες, μερικές φορές μοιάζει με επιδρομή άσθματος, το πρόσωπο είναι λευκό ή κυανωμένο, το π脉搏 είναι γρήγορο και αδύναμο, στο κάτω μέρος του πνεύμονα μπορεί να ακούγονται τριπτολόγια ή φουσκάλες, ο ήπαρ είναι μεγάλος, η πίεση του αίματος μειώνεται.

　　Η οσφυωδής υδροερέθισμα συχνά συμβαίνει στην τελική φάση διάφορων σοβαρών ασθενειών, οπότε η ενεργός πρόληψη της καρδιακής ανεπάρκειας που προκαλείται από την πνευμονία, διάφορες καρδιακές νόσους και την κρίση, την οξεία και τη χρόνιες νεφρική νόσος, την κρίση σοβαρών λοιμώξεων, την εντοξίνωση οργανικών θείων φθοριούχων等都 μπορεί να αποτρέψει την ανάπτυξη της οσφυωδής υδροερέθισμα, πρέπει να χρησιμοποιηθεί τοχνολογία αντιβιοτικών. Καθημερινά πρέπει να ενισχύσουμε τη θρεπτική, τη λογική διατροφή, να τρώμε τροφές με υψηλή περιεκτικότητα σε βιταμίνες, να κάνουμε κατάλληλη άσκηση.

　　Η αίμα αερισμού έχει σοβαρή υποξαιμία, η πίεση οξυγόνου της αρτηριακής αίματος μειώνεται, η πίεση διοξειδίου του άνθρακα2Η υπερανάπνευση μπορεί να μειωθεί, εκφράζεται από την αναπνευστική αλκαλοξέωση, η πίεση οξυγόνου της αρτηριακής αίματος2και PCO2όλα αυτά μπορεί να μειωθούν, η ακτινογραφία του ιντερστετίλιακού οσφυωδής υδροερέθισμα μπορεί να δείξει σύννεφα σκιές; η διαστολή των λιμφογόνων και η συσσώρευση των διαχωριστικών στρωμάτων των λεβητών εκφράζονται από τις διάγωνες γραμμές και τις οριζόντιες γραμμές του Kerby A και B στην περιοχή της πνευμονικής πόρτας, η υδροπερικάρπια υδροερέθισμα μπορεί να δείξει μικρές σκιές, η εξέλιξη της νόσου μπορεί να συγχωνεύσει τις σκιές κοντά στην πνευμονική πόρτα και στην βάση του πνεύμονα, σχηματίζοντας έναν τυπικό μορφολογικό σκιές ή διπλής πλευρικής διάσπασης σκιές, οδηγώντας σε ασαφή εικόνα της καρδιάς, μπορεί να συνοδεύεται από την οσφυωδής υδροερέθισμα και την υδροπερικάρπια συσσώρευση.

　　Οι προτάσεις για τη διατροφή των ασθενών με οσφυωδής υδροερέθισμα περιλαμβάνουν τα εξής σημεία:1、αποφεύγει την κατανάλωση τροφών με κρύο γεύση και φαρμακευτική δράση.2、αποφεύγει την κατανάλωση αρωματικών τροφών.3、αποφεύγει την κατανάλωση θαλασσινών και τροφών με ισχυρή ερεθιστική δράση.

　　一、θεραπεία

　　Ο στόχος της θεραπείας είναι η βελτίωση της ανταλλαγής αερίων, η ταχεία μείωση της συσσώρευσης υγρών και η αφαίρεση της αιτίας.

　　1、βελτίωση της αναπνευστικής και ανταλλαγής αερίων της πνευμόνων

　　Ανακούφιση της υποξίας πρώτα αποσύρει το σάλι για να διατηρήσει το δρόμο του αναπνευστικού, για τους ασθενείς με ήπια οσφυωδής υδροερέθισμα και ελαφρά υποξία, μπορεί να δοθεί οσφυωδής οξυγόνο με καθετήρα. Αν η οσφυωδής υδροερέθισμα είναι σοβαρή, η υποξία σημαντική, μπορεί να αυξηθεί η συγκέντρωση οξυγόνου εισπνοής, ακόμη και να χρησιμοποιηθεί100％ εισπνοής οξυγόνου. Στις παρακάτω περιπτώσεις θα χρησιμοποιηθεί η μηχανική αναπνοή:

　　（1）Με μεγάλη ποσότητα φουσκωτής ύλης στο σάλι, αναπνευστική δυσκολία.

　　（2）Αύξηση της διαρροής αίματος από την αρτηρία στην φλέβα όταν η συγκέντρωση οξυγόνου εισπνοής αυξάνεται παράλληλα50％～60％ ενώ η πίεση οξυγόνου του αρτηριακού αίματος παραμένει κάτω από6.7～8.0kPa(50～60mmHg) σημαίνει ότι η ποσότητα της μεταφοράς αίματος από την αρτηρία στην φλέβα του πνεύμονα είναι μεγαλύτερη από30％.

　　（3）Αύξηση της πίεσης διοξειδίου του άνθρακα στο αρτηριακό αίμα: πριν από την εφαρμογή της τεχνητής αναπνοής, θα πρέπει να αφαιρεθεί όσο το δυνατόν περισσότερο η φουσκωτή ύλη. Αν χρησιμοποιηθεί η διακοπτική υπερπνευμονία50％ εισπνοής οξυγόνου ενώ η πίεση οξυγόνου της αρτηριακής αίματος παραμένει κάτω από8kPa(60mmHg) τότε θα πρέπει να χρησιμοποιηθεί η αναπνοή με τελική πίεση αναπνοής, ανάλογα με την κατάσταση της νόσου, ο PEEP θα αυξηθεί από μικρός σε μεγάλο, ταυτόχρονα παρακολουθείται η αίμα αερισμού, η συγκέντρωση οξυγόνου εισπνοής θα είναι όσο το δυνατόν χαμηλότερη ή ίση με50％。Ο κατάλληλος PEEP μπορεί να διατηρήσει την βασική κανονική πίεση οξυγόνου, ενώ η πίεση διοξειδίου του άνθρακα δεν θα αυξηθεί, χωρίς σημαντική επίδραση στον κύκλο

　　2、μέτρα για την ανατροπή του υγρού οίδηματος πίσω στην αιμορραγική κύκλο

　　（1Δυναμικά δραστικά διουρητικά: όπως η φουσαμίδα έχει καλή αποτελεσματικότητα στην οσφυωδής υδροερέθισμα, η βελτίωση των συμπτωμάτων μπορεί να συμβεί πριν από τη διούρηση, λόγω της εξωκυστικής επίδρασης, η αίμα επαναδιανέμεται, η αίμα από τον πνευμονικό κύκλο πηγαίνει στον σώματικό κύκλο. Ενέσιμη φουσαμίδα (σπαστικός)5～15μετά, η πίεση του μικρού φλεβικού πνεύμονα μπορεί να μειωθεί, και στη συνέχεια να εμφανιστεί πιο αργά η ουρογενής επίδραση: η διούρηση και η εξάλειψη του νατρίου και του νατρίου, η μείωση του αίματος στο πνεύμονα μετά την αύξηση της διούρησης, η βελτίωση του οίδηματος του πνεύμονα.

　　（2）) Τελική θετική πίεση αναπνοής: Αυξάνει την μέση πίεση των αλβουδίων, μειώνει την διαφορά πίεσης του φλεβικού πνεύμονα, και κάνει το υγρό να επιστρέψει στο μικρό φλέβι του πνεύμονα.

　　（3）Μείωση της επιστροφής του αίματος: ① Τοποθέτηση μπανιέρας στο άκρο των άκρων και η κεφαλή σε υψηλή θέση για τη μείωση της επιστροφής του αίματος από τη φλέβα, μπορεί να αναδιανείμει την αύξηση του αίματος στο πνεύμονα. ② Η μορφίνη προκαλεί την επέκταση των περιφερικών αγγείων, μειώνει την επιστροφή του αίματος από τη φλέβα, μειώνει την προφόρτιση, και μπορεί να μειώσει την ανησυχία, μειώσει την βασική μεταβολισμό, μπορεί να έχει καλά αποτελέσματα.

　　3Αντιμετώπιση της αιτίας

　　Αν για την αντιμετώπιση της υψηλής περιεκτικότητας του αίματος, να χρησιμοποιηθεί η αποσυμφορητική θεραπεία; Για την αντιμετώπιση της αριστεροκαρδιακής ανεπάρκειας, να χρησιμοποιηθούν τα στεροειδή.5mg intravenώδης ένεση. Εξάπτει τα αιμοφόρα αγγεία, μειώνει την αντίσταση της περιφερικής στροφής και την ποσότητα του αίματος στο πνεύμονα, με εξαιρετικά αποτελέσματα. Οι τελευταίες δεκαετίες έχουν χρησιμοποιηθεί οι ενέσεις νιτροπουρίνης για να μειώσουν το φορτίο του καρδίου και να ενισχύσουν την καρδιακή συστολή, να μειώσουν την υπέρταση, με εξαιρετικά αποτελέσματα για το οίδημα του πνεύμονα.

　　4Μείωση της διαπερατότητας των μικρών φλεβών του πνεύμονα

　　Η ορμόνη είναι αποτελεσματική για τη μείωση της διαπερατότητας των μικρών φλεβών του πνεύμονα που προκαλείται από μη καρδιακή αιτία, όπως η εισπνοή χημικών αερίων, η αναπνευστική δυσκολία και η λοιμώδης σοκ. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί η υδροκορτιζόνη.5～10mg/(kg/d) Intravenώδης ένεση. Όταν η κατάσταση βελτιωθεί, σταματήστε το εγκαίρως. Η χρήση αντιβιοτικών είναι αποτελεσματική για την αύξηση της διαπερατότητας των μικρών φλεβών του πνεύμονα που προκαλείται από την λοίμωξη και το τοξικότητα.

　　5Άλλες θεραπείες

　　Η σοβαρή οξέωση αν δοθεί κατάλληλα υδρογονάτριο του νατρίου ή αμινουτρυλοτρανς (trimethylaminomethane) και άλλες ουσίες με βάση το βάριο, η οξέωση μπορεί να διορθωθεί μετά την επέκταση των φλεβικών αγγείων, η μείωση της πίεσης των μικρών φλεβών του πνεύμονα, η μείωση του οίδηματος του πνεύμονα. Όταν η βλάβη του πνεύμονα μπορεί να προκαλέσει το τοξικό οξυγόνο, μπορεί να χρησιμοποιηθεί αντιοξειδωτικό για να καθαρίσει το τοξικό οξυγόνο, να μειώσει το οίδημα του πνεύμονα.

　　Δεύτερος τμήμας, Πρόγνωση

　　Η ενεργή θεραπεία μπορεί να μετατρέψει τον ασθενή από κίνδυνο σε ασφάλεια, αλλά με την ανεπαρκή ελέγχου της καρδιακής ανεπάρκειας, η θνησιμότητα είναι υψηλή.