Η λύσσα του πνεύμονα των ηλικιωμένων

　　Η μείωση της ανοσολογικής λειτουργίας και της αποσύνθεσης των ηλικιωμένων είναι αρνητικά σχετιζόμενες με την αύξηση της ηλικίας, όπως η θετική επίδραση της δοκιμής του πνευμονικού βακτηριδίου60 ετών80%，70 ετών70%，80 ετών50%，90 ετών30%。Η μείωση της ανοσολογικής λειτουργίας προκαλεί την επανεμφάνιση της ενδογενούς και την εξωγενούς επανεμφάνιση και την αύξηση της νόσου, οδηγώντας στη σταδιακή αύξηση της λύσσας του πνεύμονα των ηλικιωμένων. Η λύσσα που δεν έχει αντιμετωπιστεί εγκαίρως και η κενώδης λύσσα των ηλικιωμένων με υψηλή συχνότητα των θετικών βακτηρίων της λύσσας γίνονται σημαντική πηγή λοιμώξεων στην κοινωνία.

　　Η λύσσα του πνεύμονα των ηλικιωμένων συχνά συνδυάζεται με τη βρογχοδιαστολή, την πυώδη πνευμονία, την πνευμοθόρAXE, την μυκωτικότητα του πνεύμονα, την καρδιακή νόσο του πνεύμονα κ.λπ.

　　1、αυτογενής πνευμοθόρAXE

　　Η λύσσα του πνεύμονα είναι συχνή αιτία της πνευμονικής πνευμοθόρAXE. Μερικές λύσσες του πνεύμονα μπορούν να προκαλέσουν την πνευμοθόρAXE, η πνευμονική βλάβη ή η κενώδης βλάβη εισέρχονται στον θωρακικό κόλπο; Η σκληρότητα της λύσσας ή η σχάρα της βλάβης προκαλεί την πνευμονία ή την πνευμονική κεφαλαία να σπάσει; Η λύσσα του πνεύμονα με σπέρματα μπορεί να βρίσκεται στον μεταβρόγχιο χώρο, μπορεί επίσης να προκαλέσει την διάσπαση της πνευμονικής κεφαλαίας του μεταβρόγχιου χώρου. Η πνευμονική βλάβη ή η κενώδης βλάβη εισέρχονται στον θωρακικό κόλπο, ο θωρακικός κόλπος είναι συχνά πλούσιος στην υγροποίηση των υγρών, μπορεί να σχηματίσει υγρό-αέριο θωρακικό κόλπο, πυώδης-αέριο θωρακικό κόλπο.

　　2、βρογχοδιαστολή

　　Η λύσσα του πνεύμονα καταστρέφει τα τοιχώματα των βρόγχων και τα περιβάλλοντα ιστού, ο ίδιος ο λύσσας του βρόγχου μπορεί επίσης να προκαλέσει την αλλαγή και την επέκταση του βρόγχου, ονομάζεται λύσσας βρογχοδιαστολή, μπορεί να συνοδεύεται από την αιμορραγία.

　　Η διάγνωση της λύσσας των ηλικιωμένων συχνά καθυστερεί, και حتى σε αυτοψίες μπορεί να ανακαλύψει. Ο Οργανισμός Προστασίας Υγείας των ΗΠΑ (CDC) αναφέρει1985～1988των ετών86292Παράδειγμα λύσσα,65岁以上 των γηρατειών ασθενών που αναγνωρίζονται πριν από τον θάνατό τους είναι26%% των γηρατειών ασθενών που αναγνωρίζονται πριν από τον θάνατό τους είναι60%%.67.2%% της γηραστικής φυματίωσης είναι ασυμπτωματική, περίπου1/4οι γηρατειοί χωρίς φυματίωση είναι ασυμπτωματικοί, είναι εύκολο να παραλείψουν τη διάγνωση, και οι ασθενείς με συμπτώματα δεν είναι χαρακτηριστικοί, χωρίς διαγνωστική ιδιαιτερότητα. Μεταξύ τους, οι γηρατειοί έχουν γνωστική ελλειψή, παραλείψη ιατρικής περίθαλψης ή μη ακριβής παροχή σχετικής ιστορίας.
　　Το πιο συχνό και νωρίς εμφανιζόμενο σύμπτωμα της γηραστικής φυματίωσης είναι ο βήχας, όλοι οι γηρατειοί με βήχα που συνεχίζεται2ημέρες ή περισσότεροι, πρέπει να γίνει ακτινογραφία του πνεύμονα. Η πνευμονική φυματίωση των γηρατειών είναι συχνά δευτερογενής80%% συνοδεύονται από φυματίωση, η αιμορραγική πνευμονική υγρά που αντιπροσωπεύει11.4%, πρέπει να διακρίνεται από τη μεταφορά του καρκίνου του πνεύμονα στη μεμβράνη του πνεύμονα, όταν η εξέταση του υγρού του πνεύμονα για βακτήρια φυματίωσης και καρκινικά κύτταρα είναι αρνητική, πρέπει να γίνει βιοψία της μεμβράνης του πνεύμονα για την απόκτηση διάγνωσης κατά την πρώιμη διάγνωση. Οι δισκοειδείς φυματίωση και άλλες εξωπνευμονικές φυματίωση είναι πιο συχνές στους γηρατειούς σε σύγκριση με τους νέους, και η επίπεδη της λανθασμένης διάγνωσης είναι πολύ υψηλή. Οι εξωπνευμονικές φυματίωση συχνά έχουν συγκεχυμένα συμπτώματα, χωρίς χαρακτηριστικά, όπως η απώλεια όρεξης, η εξασθένηση, η κόπωση, συχνά θεωρούνται ασθένειες χρόνιων παθήσεων ή η φυσική γήρανση. Και περίπου1/3των δισκοειδών της φυματίωσης στην πνευμονική ακτινογραφία μπορεί να εμφανιστεί ως φυσιολογικό. Όταν οι γηρατειοι πάσχουν από φυματίωση του εγκεφάλου ή της μεμβράνης του παχέος εντέρου, μπορεί να μην υπάρχουν χαρακτηριστικά συμπτώματα. Επιπλέον, οι γηρατειοι συχνά συνοδεύονται από άλλες ασθένειες. Τα κείμενα αναφέρουν ότι η γηραστική φυματίωση που συνδυάζεται με μη φυματίωση ασθένειες φτάνει το82.8%, σημαντικά περισσότερα από το ομαδικό44.4% και το ομαδικό28.6%, κυρίως με ασθένειες του αναπνευστικού συστήματος, που αντιπροσωπεύει45.0%%, και η καρδιαγγειακή νόσος14.4%, η διαβήτη8.5%%. Η γηραστική φυματίωση που συνδυάζεται με ασθένειες του αναπνευστικού συστήματος, τη διαβήτη, λόγω της έλλειψης χαρακτηριστικών συμπτωμάτων της πρωτογενούς νόσου και της συχνής επίσκεψης σε γενικά νοσοκομεία, οι κανονικοί ιατροί δεν έχουν υψηλή επιφυλακτικότητα για τη φυματίωση και δεν πραγματοποιούν την αντίστοιχη εξέταση, οδηγώντας σε μακροχρόνια καθυστέρηση της διάγνωσης ή την παράλειψη της διάγνωσης. Τα κείμενα αναφέρουν ότι η επίπεδη της λανθασμένης διάγνωσης της γηραστικής φυματίωσης που συνδυάζεται με μη φυματίωση ασθένειες είναι πολύ υψηλή19～80%.

　　Η γηρασία λόγω της εξασθένησης του οργανισμού συχνά προκαλεί πολλαπλές χρόνιες ασθένειες όπως η διαβήτης, οι καρκίνοι, κ.λπ., όχι μόνο ευνοεί την επανεμφάνιση της υποκείμενης λοίμωξης ή τη νέα λοίμωξη, αλλά αυξάνει επίσης την διάγνωση και τη θεραπεία της γηραστικής φυματίωσης. Επομένως, η πρόληψη της νόσου είναι μια σημαντική μέθοδος για τη μείωση της επίθεσης της νόσου. Η πρόληψη της γηραστικής φυματίωσης διακρίνεται σε τρεις επίπεδα:

　　1Δημιουργία και βελτίωση των οργανωτικών μονάδων για την πρόληψη και τον έλεγχο της λοίμωξης, υπεύθυνες για την οργάνωση και εφαρμογή των συστημάτων θεραπείας, διαχείρισης και έλεγχου, ανάπτυξη στρατηγικών πρόληψης ανάλογα με τις χαρακτηριστικές της επιδημιολογίας και την κατάσταση της περιοχής, εκπαίδευση και ενίσχυση των επαγγελματιών της υγείας που ασχολούνται με την πρόληψη και τη θεραπεία της φυματίωσης, και προώθηση της συμμετοχής της κοινωνίας στη στρατηγική πρόληψης και εφαρμογή της φυματίωσης.

　　2Η πρόωρη ανίχνευση και η πλήρης θεραπεία των ανακαλύψεων:Η ανίχνευση των περιπτώσεων βασίζεται κυρίως στην επίσκεψη για τα συμπτώματα, να ανακαλύψουν και να διαγνώσουν τους ασθενείς με πνευμονική σκολιωσης εντός του χρόνου, να αποφύγουν την παραλείψη και την λάθος διάγνωση. Πρέπει να γίνει η πλήρης θεραπεία των ασθενών, ειδικά των μεταδοτικών ασθενών, να μειώσουμε σημαντικά τη συχνότητα της μετάδοσης, για να μειώσουμε την πυκνότητα της πηγής μετάδοσης, και να μειώσουμε την πιθανότητα λοιμώξεων και την εμφάνιση της νόσου.

　　Δεύτερη πρόληψη

　　Η πρόωρη ανίχνευση των ασθενών με πνευμονική σκολιωσης και η έγκαιρη θεραπεία τους, η πρόληψη της μεταφοράς βακτηρίων και της μετατροπής σε αργή νόσο.

　　1Πρόωρη ανίχνευση:Ενισχύστε την ενημέρωση για την υγιεινή, την εξομάλυνση των γνώσεων για την πρόληψη και την αντιμετώπιση της πνευμονικής σκολιωσης, ώστε ο λαός να κάνει αυτοελέγχο και να παρακολουθεί ο ένας τον άλλον, να εξετάσουν αμέσως το νοσοκομείο αν βρεθούν υποψίαστοι, αυτό είναι επωφελές για τον ασθενή και την κοινωνία, είναι ένα αποτελεσματικό μέσο για την πρόωρη ανίχνευση και την πρόωρη θεραπεία.

　　2Πρόωρη θεραπεία:Η θεραπεία της πνευμονικής σκολιωσης περιλαμβάνει τα εξής: η λογική χρήση των αντιτβρίων φαρμάκων για τη σφαγή και την αναστολή των βακτηρίων, την αποκατάσταση της βλάβης του τοπίου; η χειρουργική αφαίρεση της καταστροφικής βλάβης, την πρόληψη της διάδοσης της βλάβης ή της μετάδοσης της νόσου; η θεραπεία σύμφωνα με τα συμπτώματα.

　　Τρίτη πρόληψη

　　Η πρόληψη αυτής της περιόδου βασίζεται στην επίπεδο Β πρόληψη, η έγκαιρη θεραπεία μπορεί να μειώσει την εμφάνιση επιπλοκών. Οι επιπλοκές της πνευμονικής σκολιωσης είναι:

　　1Η μεγάλη επιφάνεια της πνευμονικής σκολιωσης προκαλεί σημαντική βλάβη στη λειτουργία των πνευμόνων, προκαλεί την επέκταση των βρόγχων και την εμφάνιση λοιμώξεων του πνεύμονα, και οι δύο μπορούν να προκαλέσουν περαιτέρω βλάβη στη λειτουργία και την αναπνευστική ανεπάρκεια.

　　2Η μακροχρόνια επαναλαμβανόμενη εμφάνιση προκαλεί την ανάπτυξη της κυστικής πνευμονικής σκολιωσης, η οποία επιπλέον επηρεάζει τη λειτουργία της καρδιάς του πνεύμονα.

　　3Η μεγάλη επιφάνεια της πνευμονικής περιθωρίτιδας που προκαλείται από την κακή θεραπεία της πνευμονικής σκολιωσης μπορεί να προκαλέσει δυσλειτουργία της αναπνευστικής λειτουργίας, και ακόμη και καρδιακή νόσο και αναπνευστική ανεπάρκεια. Επομένως, η πρόληψη της επανεμφάνισης της πνευμονικής σκολιωσης είναι κρίσιμη για την τριπλή πρόληψη, απαιτείται από τους ιατρούς να ακολουθούν αυστηρά τους κανόνες της πρόωρης, ρυθμισμένης, κατάλληλης, συνδυασμένης και ολοκληρωμένης χρήσης των ευαίσθητων φαρμάκων κατά τη διάρκεια της θεραπείας, να αντιμετωπίζουν τους ασθενείς με προσοχή, και να ενισχύσουν τον έλεγχο, για να μειώσουν το βαθμό των βλαβών των ασθενών με πνευμονική σκολιωσης στο χαμηλότερο δυνατό επίπεδο, και να αποτρέψουν τις σοβαρές αρνητικές συνέπειες της επανεμφάνισης. Οι επιπλοκές προκύπτουν συχνά λόγω της καθυστέρησης ή της κακής θεραπείας, πρέπει να μειώσουμε το βαθμό των βλαβών των ασθενών με πνευμονική σκολιωσης όσο το δυνατόν περισσότερο, στη βάση της αποτροπής της περαιτέρω ανάπτυξης της νόσου, να διατηρήσουμε την υπάρχουσα καρδιακή λειτουργία, να εκμεταλλευτούμε την πιθανή ικανότητα ανταπόκρισης, και να επιτύχουμε την αποκατάσταση της λειτουργίας του ασθενούς.

　　Για τους ασθενείς με αναπηρία λόγω της πνευμονικής σκολιωσης, η κοινωνία πρέπει να τους φροντίζει και να τους καθοδηγεί, πρώτα από όλα να τους απομόνωνουν κατάλληλα και να τους παρακολουθούν στη χρήση των φαρμάκων, να προσπαθούν να ελέγχουν τα βακτήρια του σputa κατά τη διάρκεια της ενισχυμένης θεραπείας. Στη βάση αυτής, πρέπει να ενημερώσουν την κοινωνία και τις οικογένειες, να προσπαθούν να αποκτήσουν την κατανόηση και τη βοήθεια από όλες τις πλευρές της κοινωνίας και της οικογένειας, η ενίσχυση της λειτουργικής άσκησης και της υποστήριξης της διατροφής των ασθενών είναι μια μακροχρόνια και περίπλοκη εργασία, η οποία απαιτεί τη δυνατή συμμετοχή και υποστήριξη των μελών της οικογένειας. Η ψυχολογική αποκατάσταση είναι ένα πρόβλημα που είναι εύκολο να αγνοηθεί στους ασθενείς με πνευμονική σκολιωσης, οι ιατροί έχουν την υποχρέωση να ενημερώσουν τους ασθενείς για τη αιτιολογία, τη μηχανισμό ανάπτυξης, τον τρόπο μετάδοσης, τους στόχους της θεραπείας και την τρέχουσα αποτελεσματικότητα της θεραπείας της πνευμονικής σκολιωσης, για να εξαλείψουν τις ανησυχίες των ασθενών, να τους εξηγήσουν τους στόχους και τα χρονικά ορίσματα των κατάλληλων μέτρων απομόνωσης, και να τους πει ότι η πνευμονική σκολιωσης είναι μια μεταδοτική ασθένεια που μπορεί να ελεγχθεί, να καταστήσουν τους ασθενείς να έχουν την εμπιστοσύνη να νικήσουν την ασθένεια, και αυτό είναι επωφελές για την ενεργή συνεργασία των ασθενών στη θεραπεία και την πρόωρη αποκατάσταση της υγείας τους.

　　When the elderly have symptoms such as cough, sputum, hemoptysis, or fever, night sweats, weight loss, fatigue, emaciation, anorexia, and other respiratory or non-respiratory symptoms, it should be considered that tuberculosis may be present and corresponding examinations should be performed. Laboratory examinations, such as anemia, decreased white blood cell count, hypoalbuminemia, and accelerated erythrocyte sedimentation rate, are seen in most elderly tuberculosis patients, and hypoxemia is more common in elderly pulmonary tuberculosis. If elderly pulmonary tuberculosis is suspected and the routine, non-invasive examination cannot confirm the diagnosis and cannot exclude lung cancer, it is necessary to try to perform a tissue biopsy.
　　First, laboratory examination
　　1Tuberculin skin test: It is an important method to investigate whether the patient has had tuberculosis infection.
　　2Biopsy methods include: superficial lymph node biopsy, chest wall puncture pleural biopsy, bronchoscope bronchial biopsy, etc., which are simple, safe, and minimally invasive biopsy methods. However, bronchoscope or percutaneous lung biopsy may easily cause pneumothorax, and the elderly should be cautious.
　　3Pathogenic examination: Examination of pleural effusion, pleural biopsy, and cerebrospinal fluid for the diagnosis of tuberculous pleurisy and tuberculous meningitis. To diagnose disseminated tuberculosis, liver, bone marrow, or lymph node biopsy may sometimes be necessary, and fundus examination to see if there are choroidal tuberculous nodules.
　　Second, other auxiliary examinations
　　177% show a special50%, and attention should be paid to differentiate from other diffuse lung diseases.
　　2When shadows are found and it is difficult to distinguish from pneumonia or lung tumors, further tomography, CT, or magnetic resonance imaging can be performed to clarify the nature. If suspected of millet-type tuberculosis and the initial chest X-ray is normal, it should be separated2～4Repeated chest X-rays may occur. Patients with long-term high-dose corticosteroid and immunosuppressive therapy may develop non-reactive tuberculosis, which is an acute tuberculous sepsis that occurs in a state of extremely low immune function. An important characteristic of this type of tuberculosis is that the diameter of a tuberculous nodule in pathology is usually less than1mm, therefore2/3There is no millet-like lesion on the chest X-ray of the case, which is very easy to misdiagnose and should be vigilant.

　　Η επιστημονική και λογική διατροφή μπορεί να βελτιώσει την σωματική υγεία των ηλικιωμένων και να παίξει έναν ενεργό ρόλο στην πρόληψη και την θεραπεία της νόσου. Οι διατροφικές αρχές για τους ηλικιωμένους ασθενείς με πνευμονία TBC πρέπει να ληφθούν υπόψη τα εξής σημεία:

　　Πρώτο, ποια τρόφιμα πρέπει να καταναλώσουν οι ηλικιωμένοι πάσχοντες από πνευμονία TBC για να είναι υγιείς;

　　1Προσφορά θερμίδων

　　Οι περισσότεροι ασθενείς με πνευμονία TBC έχουν μόνιμη ανεξέλεγκτη χαμηλή θερμοκρασία, οπότε η κατανάλωση θερμίδων του σώματος είναι μεγαλύτερη από τους κανονικούς ανθρώπους. Επομένως, η παροχή θερμίδων για τους ασθενείς με πνευμονία TBC πρέπει να είναι λίγο μεγαλύτερη από τους κανονικούς ανθρώπους, και γενικά πρέπει να υπολογιστεί ανάλογα με το βάρος του ασθενούς40 θερμίδες～50 θερμίδες2500 θερμίδες～3000 θερμίδες είναι κατάλληλες για να ικανοποιήσουν τις φυσικές ανάγκες και τις καταναλώσεις της νόσου. Ωστόσο, οι ασθενείς με πνευμονία TBC με υπερβολικό βάρος και ηλικιωμένοι ασθενείς με καρδιαγγειακές νόσους δεν πρέπει να έχουν πολύ υψηλή πρόσληψη θερμίδων, και γενικά πρέπει να ελεγχθεί στο2000 θερμίδες περίπου.

　　2Πρωτεΐνες

　　Οι ασθενείς με πνευμονία TBC είναι συχνά λεπτοί και έχουν κακή αντοχή, και αυτό έχει να κάνει με την αύξηση της καταναλώσης του σώματος και την αύξηση της διάσπασης των πρωτεϊνών. Επιπλέον, οι πρωτεΐνες είναι και η κύρια πηγή για την αποκατάσταση της λοίμωξης TBC. Επομένως, οι ασθενείς με πνευμονία TBC πρέπει να έχουν υψηλή πρόσληψη πρωτεΐνης, και μπορεί να υπολογιστεί ανάλογα με το βάρος του ασθενούς1.5γραμμάρια～20 γραμμάρια παρέχονται. Η πηγή πρωτεΐνης πρέπει να είναι κυρίως γαλακτοκομικά προϊόντα, αυγά, ψάρια, κρέας, εσωτερικά όργανα ζώων και προϊόντα από φασόλια. Το γάλα περιέχει πλούσια σε κasein και ασβέστιο, και οι ασθενείς μπορούν να τα καταναλώνουν συχνά.

　　3Υδατάνθρακες

　　Οι υδατάνθρακες είναι η κύρια πηγή ενέργειας για το σώμα, περίπου60% περίπου, κυρίως από τα κύρια τρόφιμα, τα λαχανικά, τα φρούτα και τα σάκχαρα. Η κατανάλωση τους δεν περιορίζεται γενικά, αλλά όταν οι ασθενείς με πνευμονία TBC έχουν σακχαρώδη διαβήτη, η πρόσληψη υδατανθράκων πρέπει να περιοριστεί σε200 γραμμάρια～300 γραμμάρια.

　　4Λίπη

　　Η κατανάλωση λιπαρών για τους ασθενείς με πνευμονία TBC πρέπει να είναι περιορισμένη, περίπου80 γραμμάρια είναι η ιδανική ποσότητα, και οι φυτικές λιπαρές είναι οι καλύτερες. Η υπερβολική κατανάλωση λιπαρών μπορεί να επηρεάσει την όρεξη του ασθενούς και να μην είναι ωφέλιμη για την πρόσληψη άλλων θρεπτικών συστατικών.

　　5Βιταμίνες

　　Οι βιταμίνες έχουν στενή σχέση με την αποκατάσταση των ασθενών με πνευμονία TBC, όπως η βιταμίνη A που μπορεί να βοηθήσει στην αποκατάσταση των κυττάρων και να βελτιώσει την αντοχή του σώματος, η βιταμίνη B και C που συμμετέχουν στις διάφορες μεταβολές του σώματος, να αυξήσουν την όρεξη και να προωθήσουν την αποκατάσταση της λοίμωξης TBC; Η βιταμίνη D είναι απαραίτητη για τη μεταβολή των ουσιών του ασβεστίου και του φωσφόρου, να προωθήσει την απορρόφηση του ασβεστίου, ενώ το ασβέστιο είναι απαραίτητο για την καalcification της λοίμωξης TBC. Ωστόσο, η πνευμονία TBC είναι μια νόσος καταναλώσεων, καθώς η διάρκεια της νόσου μεγαλώνει, οι διάφορες βιταμίνες στο σώμα του ασθενούς μπορεί να λείψουν λόγω της μη άμεσης συμπληρώσεως. Επομένως, το διαιτολόγιο των ασθενών με πνευμονία TBC πρέπει να περιλαμβάνει τρόφιμα πλούσια σε βιταμίνες, όπως τα φρέσκα λαχανικά, τα φρούτα, τα ζωικά όργανα και τα προϊόντα από γαλακτοκομικά προϊόντα, για να ικανοποιήσουν τις ανάγκες του σώματος για βιταμίνες.

　　6Χρώμιο

　　Οι ασθενείς με πνευμονία TBC που έχουν επαναλαμβανόμενη αιμορραγία είναι πιθανό να εμφανίσουν αναιμία από έλλειψη χρωμίου, οπότε οι ασθενείς με πνευμονία TBC πρέπει να καταναλώνουν περισσότερα φυλλώδη λαχανικά και φρούτα που είναι πλούσια σε χρώμιο, όπως το σπανάκι, το κινόα, το σέλινο, το καρότο, τα πεπόνια, τα αμύγδαλα, τα μmandarines, τα κίτρινα μανταρίνια, τα δαμάσκουνα, τα κίτρινα μανταρίνια, τα γαλακτοκομικά προϊόντα και τα φρούτα.

　　Δεύτερον, ποια τρόφιμα δεν πρέπει να καταναλώνουν οι ηλικιωμένοι πάσχοντες από πνευμονία TBC;

　　1Όσοι ανήκουν στη κατηγορία των τροφών που προκαλούν θέρμη, καύση, βλάβη του σφαινοειδούς και κατανάλωση σπέρματος, όπως οι πλούσιες και λιπαρές τροφές, τα λιπαρά και καπνισμένα φαγητά, τα πικάντικα φαγητά, πρέπει να αποφεύγονται, καθώς και ο κάπνισμα και οι ουσιες του οινοπνεύματος.

　　2Απαγορεύεται η χρήση τσιγάρων, αλκοόλ και πικάντικων μπαχαρικών, επειδή το κάπνισμα και η κατανάλωση αλκοόλ μπορεί να προκαλέσουν κακή διέγερση στο λάρυγγα και τους βρόγχους, να προκαλέσουν την κωπαίωση και την αιμορραγία του ασθενούς; Οι πικάντικοι μπαχαρικοί μπορούν επίσης να προκαλέσουν κακή διέγερση στους ασθενείς με λύκωση και να επηρεάσουν την αποκατάσταση της νόσου, επομένως πρέπει να απαγορευτούν και να μην καταναλώνονται.

　　Συνολικά, οι ασθενείς με λύκωση λόγω της τοξικότητας των βακτηρίων της λύκωσης και της συνολικής αντίδρασης, οι ασθενείς βρίσκονται σε κατάσταση μειωμένης όρεξης, μειωμένης δραστηριότητας της απορρόφησης και της αναρρόφησης για μακρόχρονο. Επομένως, πρέπει να δοθεί προσοχή στην πρόσθεση θρεπτικών συστατικών κατά τη διάρκεια της διατροφής, πρέπει να ληφθεί υπόψη η κατάσταση της απορρόφησης και της αναρρόφησης του ασθενούς, ειδικά πρέπει να ληφθεί υπόψη η ισορροπία των υδατανθράκων, των λιπών και των πρωτεϊνών στη διατροφή, δεν πρέπει να παραβλεφθούν, και η τροφή πρέπει να είναι τακτική, καθορισμένη και ποσοτική.

　　Η θεραπεία της λύκωσης στους ηλικιωμένους είναι η ίδια με τους άλλους ηλικιακούς ομίλους, πρέπει να ακολουθείται η αρχή του «πρόωρης, συνδυαστικής, κατάλληλης, τακτικής, ολοκληρωμένης»5Ο γενικός κανόνας.
　　Τα αντιβιοτικά που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την αντιμετώπιση της λύκωσης είναι: η ισοθιοουρίνη (INH)300mg/d, η ριφοπλαν (RFP)450～600mg/d, η εθαμίνιο (EMB)750mg/d, μπορούν να ληφθούν μια φορά την πρωί. Οι ασθενείς με ελαφρά αρχική θεραπεία μπορούν να επιλέξουν την ισοθιοουρίνη (INH)+Ριφοπλαν (RFP), αλλά η συνδυαστική χρήση των δύο φαρμάκων μπορεί να αυξήσει την τοξικότητα του ήπατος, οι ασθενείς με παρεμβολές της λειτουργίας του ήπατος μπορεί να επιλέξουν την ισοθιοουρίνη (INH)+Εθαμίνιο (EMB). Οι σοβαρές περιπτώσεις λύκωσης μπορούν να ξεκινήσουν με3Φαρμακευτική συνδυαστική χρήση, για να ενισχύσει τη θεραπεία2μήνες. Μετά από έναν μήνα, πρέπει να αλλάξει η φαρμακευτική συνδυαστική χρήση2Φαρμακευτική συνδυαστική χρήση, η διάρκεια της θεραπείας πρέπει να είναι τουλάχιστον9μήνες. Η στρεπτοマイκρίνη, λόγω της νεφρικής τοξικότητας και της βλάβης στις ακουστικές νεύρες, πρέπει να χρησιμοποιείται με προσοχή στους ηλικιωμένους, συνήθως περιορίζεται στις σοβαρές περιπτώσεις, η δόση μειώνεται σε 0.5～0.75g/d. Προσαρμογή της Βιταμίνης Β6(Πυριδοξίνη) για την πρόληψη της περιφερικής νευρίτιδας που προκαλείται από την ισοθιοουρίνη. Υπάρχουν πολλές περιπτώσεις παλαιότερης θεραπείας της λύκωσης στους ηλικιωμένους, επομένως υπάρχουν και πολλές περιπτώσεις ανθεκτικότητας, κάθε περίπτωση θεραπείας πρέπει να γίνει δοκιμή ευαισθησίας των φαρμάκων πριν από τη θεραπεία, μέχρι να ανακοινωθεί η δοκιμή ευαισθησίας των φαρμάκων, μπορεί να χρησιμοποιηθεί η προκαθορισμένη χημειοθεραπεία.3Φάρμακο ή4Συνδυασμός φαρμάκων, όπως η ισοθιουρίνη (INH)+Ριφοπλαν (RFP)+Εθαμίνιο (EMB) ή αζιδοθιαμίνη (PZA), τουλάχιστον δύο αντιβιοτικά ευαίσθητα στην λύκος, μέχρι να ανακοινωθεί το αποτέλεσμα της δοκιμής ευαισθησίας.