متلازمة اللفافة الجرابية

　　تحدث متلازمة粘连 المفتولة غالبًا بعد التهاب البطن أو الجراحة، خاصة بعد استئصال الزائدة الدودية وازالة قناة فالوب، يتكون粘连 بين المفتولة والغشاء المبطن للجراحة في منطقة الجرح في البطن السفلي، ويكون معدل الإصابة فيه أعلى. بعد تشكيل الالتصاق، يصبح اللفافة قوية ويقصر، ويؤدي إلى سحب القولون الورقي والغشاء المبطن للإصلاح أو الأعضاء، بالإضافة إلى أن اللفافة قد يتم رفعها إلى الأمام عند الأكل بكثرة، تغيير الوضع، النشاط الشديد أو اضطراب وظيفة الأمعاء، خاصة عند الانتفاخ، مما يزيد من سحب القولون الورقي والغشاء المبطن، في بعض الأحيان يمكن أن يحدث انسداد داخلي عندما يدور القولون بين اللفافة والجدار الأمامي للبطن، مما يؤدي إلى الأعراض.

　　من أكثر ما يميز مرضى متلازمة粘连 المفتولة هو الأعراض التي تصيب الجلد الطلائي، يفضل المرضى عدم تمديد الجسم، ويذهبون بثني الظهر، خاصة بعد الوجبة، يمكن أن يظهر فقدان الشهية والغثيان والقيء والانتفاخ في الأمعاء، بالإضافة إلى أن بعض المرضى قد يظهر لديهم أعراض انسداد القولون الورقي الجزئي، مثل الإمساك والآلام البطنية المتقطعة، وتحسين الوضع الجانبي المحنى يمكن أن يخفف من الآلام. عند الفحص يمكن الشعور بالآلام في منطقة粘连، وتكون غالبًا في الجانب الأيمن السفلي.

　　معظم مرضى متلازمة粘连 المفتولة يملكون تاريخ جراحة في البطن السفلي في الأيام الأخيرة، خاصة بعد استئصال الزائدة الدودية وإجراء جراحة المبايدين، وتحدث الإصابة غالبًا بعد الجراحة.2بداية، ولكن بعض المرضى قد يظهر لديهم الأعراض بعد سنوات من الجراحة، وقد يكون هناك عوامل محفزة لبعض المرضى قبل الإصابة، مثل الأكل بكثرة، النشاط البدني الشديد، إلخ.

　　الأعراض

　　آلام البطن هي الشكوى الشائعة، تحدث الآلام البطنية غالبًا بعد نصف ساعة من الوجبة، وتكون في منطقة البطن الأوسط السفلي، وتكون آلام انتفاخ متقطعة، تستمر لعدة دقائق إلى عدة عشر دقائق، وبعض المرضى قد يظهر لديهم آلام حادة مستمرة، وتزداد بشكل متقطع، وتكون الحالة خطيرة؛ في الحالات البسيطة، يمكن التخفيف من الأعراض البطنية عند أخذ الوضع الجانبي المحنى، وقد تختفي الأعراض حتى، وتصاحب الآلام أعراض مثل الغثيان والقيء والإسهال وفقدان الشهية، معظم المرضى يظهر لديهم الإمساك، الإخراج1مرة/3حتى5بعد يوم، قد يذهب بعض المرضى إلى الطبيب بسبب الإمساك المستمر، وكل هذه الأعراض تعتبر أعراض عجز إفراغ القولون الورقي.

　　العلامات السريرية

　　آلام في منطقة الندبة الجراحية في البطن وآلام خفيفة في منطقة البطن الأوسط السفلي، في بعض الأحيان يمكن الشعور بتمدد الزائدة القولونية، ليس هناك توتير في العضلات البطنية وآلام العودة ليست واضحة، بعض المرضى قد يظهر لديهم علامة انحناء الجدار البطني الإيجابية، طريقة الفحص:

　　1اختبار تمديد العمود الفقري: يُطلب من المريض النوم على سرير الفحص على الجانب، بقدر الإمكان جعل العمود الفقري يخرج للخلف بشكل تمديد (أي استخدام القوة في الصدر والساقين للانحناء للانتفاخ في الظهر)، أو القيام بهذا الوضع بمساعدة الطبيب، إذا كان هناك ألم في منطقة الجرح الجراحي أو منطقة الظهر الأوسط السفلي، فهذا إيجابي.

　　2، آزمایش پایین کشیدن برش: بیمار در وضعیت خوابیده قرار می‌گیرد و بررسی‌کننده با دست بر روی قسمت بالای برش فشار می‌آورد و به طور قوی به سمت پایین می‌کشد، اگر بیمار درد شکمی ایجاد شود، مثبت است.

　　این روش‌های بررسی به منظور کشیدن پیوندهای چسبنده و روده بزرگ انقباضی و افزایش میزان حرکت کولون پایین‌تر انجام می‌شود تا علائم ایجاد شوند.

　　برای جلوگیری از بروز سندرم پیوندهای چسبنده روده بزرگ، در طول عمل جراحی و پس از آن باید به مشکلات زیر توجه شود:

　　1، در زمان برداشتن阑س، از استفاده از روده بزرگ برای ثابت کردن سرانده阑س جلوگیری کنید تا از افزایش شانس پیوندهای چسبنده جلوگیری شود.

　　2، در صورت مشاهده روده بزرگ با خونرسانی ناکافی، باید آن را برداشته شود تا از بروز التهاب و پیوندهای چسبنده در آینده جلوگیری شود.

　　3، قبل از بستن شکم، باید روده بزرگ را صاف کرده و به موقعیت اولیه خود بازگردانده و برش شکم را بخیه بزنید، و از بستن روده بزرگ به برش شکم جلوگیری کنید.

　　4، پس از عمل جراحی، برای افزایش حرکت روده‌ها و کاهش وقوع پیوندهای چسبنده، باید اقدامات لازم انجام شود.

　　سندرم پیوندهای چسبنده روده بزرگ باید با انجام بررسی‌های رادیولوژی انجام شود. در تصویر اشعه X یا تصویر سطحی شکم، می‌توان لوله‌های بزرگ معده کوچک گسترش یافته و روده کوچک گسترش یافته و پر از هوا را مشاهده کرد. گاهی اوقات سطح مایع نیز دیده می‌شود. با استفاده از سیم‌های رادیودارو می‌توان افزایش عرض کولون و یا ثابت شدن آن را مشاهده کرد و سیم‌های رادیودارو در زمان عبور از کولون عرضی ممانعت می‌کند.

　　در رژیم غذایی بیماران مبتلا به سندرم پیوندهای چسبنده روده بزرگ باید منظم و منطقی باشد، یعنی از غذاهای پرپروتئین و ویتامین استفاده شود. پروتئین‌های گیاهی یا حیوانی با ارزش غذایی بالا را انتخاب کنید، مانند شیر، تخم‌مرغ، ماهی، گوشت بدون چربی، محصولات لبنی مختلف و غیره.

　　روش‌های درمانی برای سندرم پیوندهای چسبنده روده بزرگ بر اساس مدت زمان بیماری و شدت علائم تعیین می‌شود.

　　یکم، درمان غیرجراحی

　　درمان‌های غیرجراحی برای علائم سبک و نادر مناسب است. از تنظیم رژیم غذایی، درمان فیزیوتراپی شکمی، استراحت مناسب و همچنین داروهای ضد تشنج و ملین استفاده می‌شود تا علائم کاهش یابند.

　　دوماً، درمان جراحی

　　در مواردی که درمان‌های غیرجراحی وجود ندارد، می‌توان به درمان جراحی فکر کرد.

　　1، عمل جراحی لاپاراسکوپی: پیوندهای چسبنده مایع‌سازی شده روده بزرگ را قطع می‌کند، از اثر کشش بر کولون عرضی جلوگیری می‌کند و باعث کاهش علائم می‌شود. این روش جراحی آسیب کمتری دارد و بهبود سریع‌تری دارد.

　　2، عمل جراحی باز: قطع پیوندهای چسبنده یا برداشتن مایع‌سازی شده و انقباضی روده بزرگ، برای رفع انسداد کولون عرضی.