Η θρασιά του σπονδύλου (spinal cord injury) είναι η βλάβη του σπονδύλου λόγω εξωτερικών παραγόντων απευθείας ή έμμεσα, η οποία προκαλεί διάφορες δυσλειτουργίες της κίνησης, της αίσθησης και των κυστικών μυών, μη φυσιολογική μυϊκή στάση και παθολογικές αντανακλαστικές αλλαγές στη σχετική περιοχή. Η σοβαρότητα και η εκδήλωση της θρασιάς εξαρτώνται από τη θέση και τη φύση της πρωτογενούς βλάβης. Στην κινεζική ιατρική ανήκει στην κατηγορία των ασθενειών που προκαλούνται από τραυματισμούς και αιμορραγία, όπως ο πόνος της σπονδυλικής στήλης, η ατροφία και η αδυναμία του σώματος, η ολιγουρία και η αδυναμία του σώματος.
Η θρασιά του σπονδύλου μπορεί να διαχωριστεί σε πρωτογενή και δευτερογενή θρασιά. Η πρώτη περιλαμβάνει τη βλάβη που προκαλείται από εξωτερικές δυνάμεις απευθείας ή έμμεσα στο σπονδύλιο. Η δεύτερη περιλαμβάνει τη βλάβη που προκαλείται από την οίδημα του σπονδύλου, την αιμορραγία από τα μικρά αιμοφόρα αγγεία του σπονδυλικού κόλπου που δημιουργεί αιμορραγικό όγκο, την συμπίεση των σπονδύλων και τη διάσπαση των δισκίων, προκαλώντας περαιτέρω βλάβη στο σπονδύλιο. Εργαστηριακές μελέτες δείχνουν ότι η πρωτογενής θρασιά είναι συχνά τοπική και μη πλήρης, ενώ μετά τη βλάβη απελευθερώνεται και συσσωρεύεται μεγάλη ποσότητα νευροδιαβιβαστών όπως η ντοπαμίνη και η νορεπινεφρίνη, προκαλώντας σπασμό των τοπικών μικροαγγείων, έλλειψη οξυγόνου, αύξηση της διαπερατότητας των αγγείων και ρήξη των μικρών φλεβών, προκαλώντας δευτερογενή αιμορραγική νεκρωση. Αυτό το φαινόμενο της εκτεταμένης αιμορραγικής νεκρωσης στο κέντρο του σπονδύλου μετά τη θρασιά ονομάζεται αιμορραγική νεκρωση και είναι σημαντικός παθολογικός παράγοντας μετά τη θρασιά του σπονδύλου.
Η θρασιά του σπονδύλου είναι μια σοβαρή επιπλοκή της σπονδυλικής骨折ς, λόγω της μετατόπισης των σπονδύλων ή της έξοδου των οστών από το σπονδυλικό κόλπο, η οποία προκαλεί διάφορους βαθμούς βλάβης στο σπονδύλιο ή την ουρά των νευρών. Η βλάβη στη θωρακική και την οσφυϊκή περιοχή προκαλεί δυσκολίες στην αίσθηση και την κίνηση των ποδιών, και ονομάζεται παραλυσία, ενώ η βλάβη στο σπονδύλιο του λαιμού προκαλεί δυσλειτουργία των νευρών και των άκρων, γνωστή ως τετραπληγία, δηλαδή