Μεταστατικοί όγκοι της σπονδυλικής στήλης

　　Οι μεταστατικοί όγκοι της σπονδυλικής στήλης είναι οι πιο συχνές όγκοι της σπονδυλικής στήλης. Ταυτόχρονα, η σπονδυλική στήλη είναι η πιο συχνή τοποθεσία μεταστατικών όγκων των οστών. Οι ασθενείς που πεθαίνουν από τον καρκίνο4Ποσοστό % έως8Ποσοστό % έχουν μεταστατικούς όγκους των οστών. Οι ασθενείς με μεταστατικούς όγκους της σπονδυλικής στήλης2Ποσοστό % πάνω έχουν νευρολογική βλάβη.75Ποσοστό % των μεταστατικών όγκων των οστών συμβαίνει στους ασθενείς με καρκίνο του μαστού, καρκίνο του πνεύμονα, καρκίνο του νεφρού, καρκίνο του προστάτη, καρκίνο της щитовидής και πολλαπλό μυελομα. Η αιτία είναι κυρίως η διέγερση των όγκων από διάφορους όγκους που προκαλεί τη μεταφορά της σπονδυλικής στήλης.

　　Η θεραπεία των μεταστατικών όγκων της σπονδυλικής στήλης απαιτεί συχνά χειρουργική επέμβαση, και μπορεί να προκύψουν τα παρακάτω συχνά σύνδρομα μετά την χειρουργική επέμβαση:

　　Πρώτο κεφάλαιο: Πνεύμονες

　　1Πνευμονία: Συνδέεται με την αναισθησία ενδοτραχείως, την καθιστική ανάπαυση μετά την χειρουργική επέμβαση και την αναστολή της αναπνοής μετά την χειρουργική επέμβαση στην σπονδυλική στήλη και την πλάτη, συχνά με συσσωρευτική πνευμονία.

　　2Πρόβλημα αίματος και αέρα στην κοιλιά: Η ατυχή βλάβη της πνευμονικής μεμβράνης κατά τη διάρκεια της χειρουργικής επέμβασης εκτός πνευμονικής μεμβράνης, χωρίς να ανακαλυφθεί, ή η έγκαιρη επισκευή μπορεί να προκαλέσει πρόβλημα αίματος και αέρα στην κοιλιά; Η ανεπαρκής αίματημα, η μη ομαλή αποχέτευση ή η μη τοποθέτηση κλειστού παρακλήσιου του θωρακοπλαστικού μπορεί επίσης να προκαλέσει πρόβλημα αίματος και αέρα στην κοιλιά.

　　Δεύτερο, καρδιαγγειακά

　　1、καρδιακή αρρυθμία: σχετίζεται με την πιέση των γαργάλακτων νεύρων και των σωλήνων της σπinalis, την μεγάλη διάρκεια της χειρουργικής επέμβασης, την μεγάλη διάρκεια της ανεπαρκούς αιματοδυναμικής κατά τη διάρκεια της χειρουργικής επέμβασης και τη συνδυασμό με τις πνευμονικές επιπλοκές. Οι ασθενείς με προηγούμενη έλλειψη οξυγόνου του μυοκαρδίου είναι πιο πιθανό να εμφανίσουν.

　　2、ανεπαρκής λειτουργία καρδιάς: σχετίζεται με την καρδιακή αρρυθμία, την έλλειψη οξυγόνου του μυοκαρδίου, την ανεπαρκή αίμα και την κακή ανταπόκριση στην μεταγενέστερη ενδοφλέβια ενδοδόση.

　　3、θρόμβωση των βαθιών φλεβών: σχετίζεται με την μεγάλη διάρκεια της χειρουργικής επέμβασης, την πίεση της στάσης κατά τη χειρουργική επέμβαση και τις αλλαγές στη δυναμική του αίματος.

　　Ο πόνος είναι το πιο συχνό σύμπτωμα για τους ασθενείς με μεταστατικό καρκίνο της σπονδυλικής στήλης με συμπτώματα.83-95Το % των ασθενών μπορεί να εμφανίσει, εμφανίζεται εβδομάδες ή μήνες νωρίτερα από άλλες νευρικές συμπτώματα. Το πρώτο σύμπτωμα που εμφανίζεται είναι ο πόνος στο θωρακικό ή οστικό μέρος της πλάτης ή της πλάτης, είναι συνήθως ήπιος, διακοπτόμενος, συχνά δεν προκαλεί προσοχή, και μετά από την αντιμετώπιση με τα κατάλληλα φάρμακα, γίνεται συνεχής και έντονος πόνος.10Το % των ασθενών με καρκίνο είναι η πρώτη συμπτωματολογία που σχετίζεται με τον μεταστατικό καρκίνο της σπονδυλικής στήλης. Οι ασθενείς με μεταστατικό καρκίνο της σπονδυλικής στήλης έχουν τρία τυπικά τύποι πόνου, συμπεριλαμβανομένων του τοπικού πόνου, του μηχανικού πόνου και του νευρικού ρίζας πόνου. Ο πόνος που βιώνουν οι ασθενείς μπορεί να είναι ένας τύπος ή τη συνδυασμό πολλών τύπων.

　　Ο άλλος πιο συχνός σύμπτωμα των ασθενών με μεταστατικό καρκίνο της σπονδυλικής στήλης είναι η δυσλειτουργία της κίνησης.60-85Το % των ασθενών με μεταστατική σπονδυλική εξωτερική μυελοπλακώδη ασθένεια (MESCC) έχουν μυϊκή αδυναμία σε ένα ή περισσότερα μυϊκά ομαδικά. Αυτή η μυϊκή αδυναμία μπορεί να σχετίζεται με την νόσο του σπονδύλου, την νόσο των νευρικών ρίζων, μπορεί να προκαλείται από την απευθείας πίεση του όγκου στη νευρική δομή, ή από την παθολογική ρήξη που προκαλεί την έξοδο των οστούς στη σπονδυλική στήλη ή τη ρίζα της νεύρου.

　　Η κακή διατροφή είναι μια από τις κύριες αιτίες του καρκίνου του όγκου, οπότε προτείνουμε στους ανθρώπους να προτιμούν να τρώνε λιγότερο από τα εξής τρόφιμα στον καθημερινό τους βίο για την πρόληψη της εμφάνισης όγκων.

　　1、κατακράτηση τοξικών ουσιών στα τρόφιμα: όπως οι εντομοκτόνα στα λαχανικά και τα φρούτα, οι επιβλαβείς προσθέσεις στα τρόφιμα.

　　2、καπνισμένα προϊόντα: όπως το λιωμένο ψάρι, μπορεί να μειώσουν την διατροφική αξία των τροφών, να καταστρέψουν τις βιταμίνες A, B, C κ.λπ., και να παράγουν τοξικά προϊόντα με ισχυρή καρκινογόνη επίδραση κατά τη διάρκεια της παρασκευής.

　　3、υψηλή λιπαρή διατροφή: Οι έρευνες δείχνουν ότι οι ασθενείς με υψηλή πρόσληψη λίπους, κρέατος και ζάχαρης έχουν υψηλότερο ποσοστό εμφάνισης καρκίνου.

　　4、παστωμένες τροφές: Οι παστωμένες καρύδες, καρύδια και καλαμπόκι και άλλες τροφές περιέχουν μεγάλη ποσότητα aflatoxins, μπορεί να προκαλέσουν καρκίνο του ήπατος.

　　5、βραδύπορη φυτικά προϊόντα: περιέχουν μεγάλη ποσότητα νιτρώδους άλατος, μπορεί να σχηματίσουν νιτροζαμίνες με τα προϊόντα διάσπασης πρωτεϊνών στο στομάχι, και είναι ευάλωτοι στο καρκίνο του στομάχου και του εντέρου.

　　Οι μεταστατικές σπονδυλικές όγκοι είναι συχνά ορατοί σε διάφορους όγκους, συνήθως η νόσος απαιτεί τις εξής εξετάσεις:

　　1、ακτινογραφία

　　Η ακτινογραφία X χρησιμοποιείται από το παρελθόν ως η βασική μέθοδος αξιολόγησης για τους ασθενείς με νέες συμπτώματα που σχετίζονται με τη σπονδυλική στήλη.

　　2、SPECT (μονοφωσφωτική εκπομπή CT)

　　Η SPECT είναι μια πιο προηγμένη μέθοδος από τη σκοπευτική οστική σκανδάρισή.

　　3、μαγνητική τομογραφία

　　Η μαγνητική τομογραφία (MRI) θεωρείται ως το ασημένιο πρότυπο για την αξιολόγηση της μεταστατικής καρκινικής προσβολής στη σπονδυλική στήλη, στην ανίχνευση των αλλοιώσεων στη σπονδυλική στήλη, η εικόνα της MRI είναι πιο ευαίσθητη σε σύγκριση με την παραδοσιακή ακτινογραφία X, την CT και την σκοπευτική σκάνιση.

　　4, conventional digital subtraction angiography

　　Angiography is an important tool for evaluating vertebral metastatic cancer.

　　5, percutaneous biopsy

　　The advancement of imaging technology has improved the detection of cancerous lesions, but diagnosis usually requires a biopsy from the vertebral lesion.

　　In order to allow the disease to recover faster, it is recommended that patients pay attention to the following dietary principles:

　　1, eat more sulfur-rich foods such as asparagus, eggs, garlic, and onions. Because the repair and reconstruction of bones, cartilage, and connective tissues require sulfur as a raw material, and sulfur also helps in the absorption of calcium.

　　2, eat more histidine-rich foods such as rice, wheat, and rye. Histidine is beneficial for clearing excess metals in the body. Eating more foods rich in carotenoids, flavonoids, vitamins, and sulfur compounds is also recommended.

　　3, eating fresh pineapples regularly can reduce the risk of infection at the affected site.

　　4, ensure that you eat some vitamin-rich foods every day, such as flax seeds, rice bran, and oat bran.

　　The treatment of vertebral metastatic cancer often involves multiple therapies and a large number of specialists, such as surgeons (neurosurgery, orthopedics, oncological surgery), medical oncologists, pain specialists, interventional radiologists, and rehabilitation specialists. Radical treatment is usually impossible, so the goal of treatment is to preserve neurological function, relieve pain, and stabilize the spine. Surgical treatment can successfully achieve these goals, but patients vary greatly in age, tumor burden, life expectancy, and physical condition, which greatly affects the choice of treatment methods.

　　1, radiotherapy

　　Patients with pain, no progressive neurological impairment, and no instability are suitable for medical and radiation therapy. Radiation therapy is very effective in relieving pain. Radiation therapy can also be used for neurological damage caused by metastases sensitive to radiation. When it is necessary to combine surgical treatment, the timing of radiotherapy needs to be very cautious. Animal experimental results show that after surgery, at least3weeks after starting radiotherapy to promote the smooth progression of fusion. Many authors also indicate that the incidence of complications from immediate preoperative and postoperative radiotherapy is high. These complications include wound dehiscence, wound infection, and failure of internal fixation.

　　2, disease assessment

　　Tokuhashi developed a scoring system for patients with vertebral metastatic tumors to guide treatment based on different prognoses. The scoring system has a total of6parameters, including the patient's overall condition, the number of extraspinal bone metastases, the number of vertebral bone metastases, the situation of metastases to important visceral organs, the primary tumor site, and the condition of spinal cord injury. Each parameter is set from 0 to3points. The total score is greater than or equal to9are suitable for surgical resection, while those with a score less than5are suitable for palliative treatment.1997year's research results show that this scoring system is a very good prognostic evaluation tool. In the study, patients with a score less than or equal to7have an average survival time of only5.3months, while those with a score of8of patients with an average survival time of23.6months. Most authors believe that the average survival expectation3Patients with a month or so are not suitable for aggressive surgical intervention.

　　3、θεραπεία νευρικής βλάβης

　　Η θεραπεία ασθενών με μεταφερόμενο όγκο και νευρική βλάβη είναι πολύ δύσκολη. Η ώρα της νευρικής βλάβης είναι πολύ σημαντική. Η οξεία εκδήλωση και η πλήρης παράλυση ή το σοβαρό συνδρόμο της πρόσθιας μυελοπάθειας έχουν κακή πρόγνωση, επειδή έχουν το παράγοντα της βλάβης των σπονδυλικών αγγείων. Οι ασθενείς με σταδιακή παράλυση λόγω της πίεσης του εξωτερικού όγκου έχουν καλύτερη πρόγνωση. Οποιοσδήποτε ασθενής με νευρική βλάβη πρέπει να κάνει μια ολοκληρωτική σπονδυλική MRI για να αποκλείσει την πολυπολική πίεση. Οι έρευνες δείχνουν ότι πάνω από ένα τρίτο των ασθενών με νευρική βλάβη έχουν πολλαπλές βλάβες, η θεραπεία αυτών των ασθενών δεν πρέπει να είναι πολύ ριζική, επειδή η μέση τους διάρκεια ζωής είναι πολύ μικρή.

　　4、επιλογή χειρουργικής μεθόδου

　　Η απόφαση για την εκτέλεση χειρουργικής επέμβασης για ασθενείς με μεταφερόμενο όγκο και νευρική βλάβη είναι συνεχώς αντιπαραθέτουμενη, επειδή μερικές παλαιές έρευνες έδειξαν ότι η επίδραση της χειρουργικής δεν είναι καλύτερη από την ακτινοθεραπεία. Ο λόγος είναι ότι αυτές οι έρευνες χρησιμοποιούσαν απλώς την αφαίρεση της σπονδυλικής πλάτης. Και όπως αναφέραμε παραπάνω, οι περισσότεροι μεταφερόμενοι όγκοι βρίσκονται στο εμπρόσθιο δομή, μόνο10％ των νευρικών βλάβων προέρχονται από την πίεση του όγκου από την πίσω πλευρά. Πολλές έρευνες έχουν καθαρά αποδείξει ότι η πίεση του όγκου από την πλάτη είναι αξιόπιστη και έχει καλή επίδραση. Με τη χρήση της πίσω οδού360° ή270° της αφαίρεσης πίεσης μπορεί επίσης να επιτευχθεί το σκοπό της πλήρους αφαίρεσης πίεσης, και η επίδραση στην διατήρηση της σταθερότητας της σπονδύλου είναι καλύτερη από την απλή πρόσβαση στο εμπρόσθιο. Αλλά οι μειονεκτήματα της παρασπονδυλικής χειρουργικής είναι ότι η χειρουργική τραυματισμός είναι μεγαλύτερος από τον εμπρόσθιο, και οι επιπλοκές μετά τη χειρουργική είναι υψηλότερες. Στο οργανικό επίπεδο, οι σχετικές μεμονωμένες αναφορές της ακτινοθεραπείας αναφέρουν την μέση επιτυχία73％ (η επιτυχία ορίζεται ως τη διατήρηση ή επανέκτηση της λειτουργίας της βάδισης), η σωτηρία είναι περίπου30％ (ορίζεται ως η επανέκτηση της λειτουργίας της βάδισης). Μια πιο πρόσφατη έρευνα δείχνει ότι η επιτυχία μπορεί να φτάσει85％, η σωτηρία μπορεί να επιτευχθεί60％. Μια πρόσφατη έρευνα έδειξε ότι η συνδυασμένη θεραπεία με απευθείας αφαίρεση πίεσης και ακτινοθεραπεία είναι πιο αποτελεσματική από την ακτινοθεραπεία μόνο. Και οι δύο ομάδες ασθενών έλαβαν την ίδια δόση κορτικοστεροειδών και την ίδια δόση ακτινοθεραπείας. Οι ασθενείς που έλαβαν χειρουργική θεραπεία διατήρησαν τον χρόνο της λειτουργίας βάδισης και της σφιχτής λειτουργίας πολύ πιο μακροπρόθεσμα από τους ασθενείς που έλαβαν μόνο ακτινοθεραπεία. Επιπλέον, οι ασθενείς που έλαβαν χειρουργική θεραπεία56％ των ασθενών που δεν μπορούσαν να περπατήσουν επανέκτησαν τη λειτουργία της βάδισης, ενώ το ομάδα της ακτινοθεραπείας ήταν μόνο19Και όπως αναμενόταν, δεν υπήρχε σημαντική διαφορά στη διάρκεια ζωής των δύο ομάδων ασθενών.