Renal damage in hyperthyroidism

　　The renal damage caused by hyperthyroidism is caused by hyperthyroidism (abbreviated as hyperthyroidism). Hyperthyroidism is an endocrine disease caused by an increase in thyroid hormone levels in the blood circulation due to various reasons, and its action on the whole body tissues and organs. The pathophysiological effects of excessive thyroid hormone secretion are multifaceted, and the mechanism of action has not been fully elucidated. The main effects on the kidneys include:

　　1and an increase in glomerular filtration rate and tubular reabsorption rate and excretion capacity
　　Thyroid hormones excite myocardial sympathetic nerves, and the effect of catecholamines is enhanced. Thyroid hormones have a direct effect on the myocardium, promoting protein synthesis, and increasing Na in the myocardium+-K+-The activity of ATPase increases Ca in the sarcoplasmic reticulum2-The activity of ATPase increases the ATPase activity of myosin, thereby increasing myocardial contraction and the output volume of the heart. At rest, the heart rate accelerates, peripheral vascular resistance decreases, and arterial blood pressure increases, presenting a typical hyperdynamic circulation. At this time, the effect on the kidneys is manifested by an increase in renal plasma flow, glomerular filtration rate, and an increase in tubular reabsorption rate and excretion capacity.

　　2、Διαταραχή της λειτουργίας συμπυκνώματος των ούρων
　　Καθώς η ροή του αίματος στο ιστών του νεφρού αυξάνεται κατά τη διάρκεια του υπεrthyroidισμού, η συγκέντρωση των σωμάτων στο ιστό μειώνεται, η πιέση διασποράς μειώνεται, η λειτουργία συμπυκνώματος των ούρων βλάπτεται. Κατά τη διάρκεια του υπεrthyroidισμού, η πίεση διασποράς του αίματος είναι υψηλότερη από την κανονική, και υπάρχει υπερβολική κατανάλωση ασβεστίου και υπερβολική εξόρμηση ασβεστίου. Η έντονη εκδήλωση είναι η υπερβολική κατανάλωση υγρών και η έντονη δίψα. Κατά τη διάρκεια του υπεrthyroidισμού, η συγκέντρωση του νατρίου και του νατρίου στο αίμα είναι κανονική, και η έκκριση της αλδοστερόνης είναι κανονική.

　　3、Διαταραχή της μεταβολής ασβεστίου και φωσφόρου
　　Οι θυρεοειδικές ορμόνες μπορούν να διεγείρουν τα κύτταρα της αποσύνθεσης και της σύνθεσης οστού, προκαλώντας την απελευθέρωση του ασβεστίου από τα οστά, την αύξηση της εξόρου του ασβεστίου και του φωσφόρου, και την κανονική ή ελαφρώς αυξημένη συγκέντρωση του ασβεστίου στο αίμα. Επιπλέον, η αύξηση της συγκέντρωσης του ασβεστίου στο αίμα μπορεί να σχετίζεται με την ταχεία μεταφορά του οστού, την έλλειψη της παραθυρεοειδικής ορμόνης και την αύξηση της δραστικότητας της βιταμίνης D. Ο υπεrthyroidισμός προωθεί τη δημιουργία υψηλής δραστικότητας βιταμίνης D από τους νεφρούς.3Τα μεταβολικά προϊόντα μπορούν να ερεθίσουν την απορρόφηση του ασβεστίου από το γαστρεντερικό σύστημα, να μειώσουν την απορρόφηση του ασβεστίου και του οξαλικού από τα νεφρικά αγωγία, να προωθήσουν την αύξηση της εξόρου του οξαλικού, και λόγω της ταχείας απορρόφησης και της ταχείας αποδόσης του ασβεστίου, καθώς και της σαφούς διαταραχής της μεταβολής ασβεστίου και οξαλικού, οι ασθενείς με υπεrthyroidισμό μπορεί να αναπτύξουν οστεοπόρωση.

　　4、Οξείδωση των νεφρικών αγωγιδίων
　　Ο υπεrthyroidισμός μπορεί να συνδυαστεί με την οξείδωση των απομακρυσμένων νεφρικών αγωγιδίων, η οποία μπορεί να σχετίζεται με την επίδραση της από trapping του ιωδίου που επηρεάζει τη λειτουργία των νεφρικών αγωγιδίων. Επιπλέον, λόγω της αυτοανοσολογικής βλάβης κατά τη διάρκεια του υπεrthyroidισμού, προκαλείται επίσης η βλάβη της θυρεοειδούς και των νεφρικών αγωγιδίων.

　　Η νεφρική βλάβη από υπεrthyroidισμό είναι μια σειρά από αλλαγές στους νεφρούς που προκαλούνται από την αύξηση του επιπέδου των θυρεοειδικών ορμονών στο αίμα. Οι κλινικές συνδεδεμένες επιπλοκές της νεφρικής βλάβης από υπεrthyroidισμό περιλαμβάνουν την οξείδωση των νεφρικών αγωγιδίων, με μερικές αναφορές για τη νόσος του σύνδρομου νεφρών.

　　Η νεφρική βλάβη από υπεrthyroidισμό περιλαμβάνει αρχικά τις κλινικές εκδηλώσεις του υπεrthyroidισμού, όπως την φόβο του θερμού καιρού, την υπερβολική εφίδρωση, την υπερβολική κατανάλωση τροφών, την απώλεια βάρους, την ταχυκαρδία, κ.λπ. Οι κλινικές εκδηλώσεις της βλάβης των νεφρών: οι ασθενείς μπορεί να εμφανίσουν υπερβολική κατανάλωση υγρών, υπερβολική ούρηση, μπορεί να υπάρχει ελαφριά πρωτεϊνουρία, μπορεί να σχετίζεται με την αύξηση του ροής του αίματος στα νεφρά. Με την εξασθένηση της λειτουργίας των νεφρών μπορεί να εμφανιστούν σχετικές κλινικές εκδηλώσεις. Μερικοί ασθενείς μπορεί να συνδυάζονται με την οξείδωση των νεφρικών αγωγιδίων.

　　Η πρόληψη της νεφρικής βλάβης από υπεrthyroidισμό πρέπει να περιλαμβάνει την πρόληψη της εμφάνισης του υπεrthyroidισμού. Οι τελευταίες έτη έχει αυξηθεί η συχνότητα εμφάνισης του υπεrthyroidισμού και η πρόληψη της εμφάνισης και της εξέλιξης του υπεrthyroidισμού μπορεί να ελέγξει αποτελεσματικά την εμφάνιση της νεφρικής βλάβης. Οι κύριες μεθόδους πρόληψης περιλαμβάνουν:
　　1、Σε περιοχές παράκτιας θάλασσας, πρέπει να δίνεται προσοχή στη περιεκτικότητα σε ιώδιο των τροφίμων και να αποφεύγεται η χρήση υψηλού ιωδίου διατροφής για την πρόληψη της υπερθυρεοειδούς.
　　2、Σε περιοχές με έλλειψη ιωδίου, η συμπλήρωση ιωδίου πρέπει να είναι περιορισμένη και η λήψη δισκίων θυρεοειδούς πρέπει να λαμβάνεται υπόψη του χρόνου.
　　3、Η περιοδική εξέταση της υπερηχογραφίας της θυρεοειδούς ή της λειτουργίας της θυρεοειδούς πρέπει να γίνεται για την πρόωρη ανίχνευση των ασθενών με υπεrthyroidισμό.
　

　　Η διάγνωση της νεφρικής βλάβης από υπερthyroidισμό πρέπει να βασίζεται τόσο στις κλινικές εκδηλώσεις όσο και στις βοηθητικές εξετάσεις που είναι απαραίτητες για τη διάγνωση. Οι συνήθεις εξετάσεις περιλαμβάνουν τα εξής:
　　1Έλεγχος της θυρεοειδικής ορμόνης στο αίμα.}
　　2Υπερηχογράφημα της θυρεοειδούς.
　　3Έλεγχος ούρων, μπορεί να υπάρχουν ήπια πρωτεΐνουρία.

　　Η νεφρική βλάβη από τον υπερθυρεοειδισμό, εκτός από τη συνηθισμένη θεραπεία, η διατροφή πρέπει επίσης να προσαρμοστεί. Οι κοινές απαιτήσεις διατροφής είναι οι εξής:

　　1Αύξηση θερμίδων, προσθήκη πρωτεΐνης
　　Οι ασθενείς με υπερθυρεοειδισμό πρέπει να δώσουν προσοχή στη συμπλήρωση της διατροφής, οι ασθενείς με υπερθυρεοειδισμό έχουν υπερβολική έκκριση θυρεοειδικών ορμονών, προωθούν τη μεταβολή των τριών βασικών θρεπτικών συστατικών ζάχαρης, λίπους και πρωτεΐνης, και επιταχύνουν την οξείδωση. Ωστόσο, πρέπει να αποφεύγονται τα λιπαρά τρόφιμα, επειδή οι ασθενείς με νεφρική νόσο πρέπει να χρησιμοποιούν ήπια διατροφή, η οποία έχει προστατευτική δράση για την επιβράδυνση της βλάβης των νεφρών.

　　2Προσθήκη βιταμινών
　　Οι ασθενείς με υπερθυρεοειδισμό είναι πολύ ευάλωτοι στην έλλειψη βιταμινών και μετάλλων, καθώς και η ίδια η υπερθυρεοειδισμός και η χρήση αντιθυρεοειδικών φαρμάκων στη θεραπεία του υπερθυρεοειδισμού, προκαλούν μείωση των λευκοκυττάρων, απαιτείται επίσης να αυξηθούν οι βιταμίνες και οι μετάλλες. Επομένως, οι ασθενείς με υπερθυρεοειδισμό πρέπει να καταναλώνουν τρόφιμα πλούσια σε βιταμίνες και μετάλλα

　　3Έλεγχος ινών
　　Οι ασθενείς με υπερθυρεοειδισμό συχνά εμφανίζουν διάρροια, αν παρέχονται πολύ τρόφιμα πλούσια σε ίνες, μπορεί να επιδεινωθεί η διάρροια, πρέπει να ελέγχεται κατάλληλα τα τρόφιμα πλούσια σε ίνες.

　　4Περιορισμός υψηλής καλίου τροφών
　　Όταν εμφανιστούν η μειωμένη ή μη υπάρχουσα ούρηση ή η αύξηση του καλίου στο αίμα, πρέπει να περιοριστεί η κατανάλωση λαχανικών και φρούτων πλούσιων σε κάλιο, όπως το σπόρο βρώμης, το σέλινο, το φρέσκο κρεμμύδι κ.λπ.

　　5Απαγορεύεται να καταναλώνεται τρόφιμα πλούσια σε ιώδιο
　　Στα καθημερινά τρόφιμα, το ωμύλο, το σολομό, το χυμώδες ωμύλο, το θαλάσσιο ψάρι, τα κριά, τα φύλακα και τα ασπράδια περιέχουν πλούσια ιώδιο.

　　Η θεραπεία της νεφρικής βλάβης από τον υπερθυρεοειδισμό πρέπει να επικεντρωθεί στην αντιμετώπιση του υπερθυρεοειδισμού. Αν υπάρχουν σημαντικά συμπτώματα ή η βλάβη των νεφρών προκαλείται από υψηλή καλίου, πρέπει να προσπαθήσουμε να μειώσουμε το καλίου στο αίμα και να θεραπεύσουμε ενεργά τα συμπτώματα.
　　Ο στόχος της θεραπείας της υπερθυρεοειδισμού είναι να μειώσει τη συγκέντρωση των θυρεοειδικών ορμονών στο αίμα, να επαναφέρει την κανονική μεταβολική κατάσταση του σώματος. Σήμερα, οι βασικές μεθόδους για τον έλεγχο των συμπτωμάτων του υπερθυρεοειδισμού είναι η χρήση αντιθυρεοειδικών φαρμάκων και υποστηρικτικής θεραπείας, η ραδιενεργός ιώδιος(...)131I) θεραπεία και χειρουργική θεραπεία3Τύπος.3Κάθε μέθοδος θεραπείας έχει τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα, πρέπει να εξεταστεί προσεκτικά η ηλικία, το φύλο, η κατάσταση της νόσου, τα συμπτώματα και άλλοι παράγοντες πριν από την επιλογή.