Η διέλευση του ουροτύπου στη βλάννα

　　Στις κανονικές συνθήκες, η σύνδεση κύστης-ουροδόχου έχει την λειτουργία αντιπαλινδρόμησης όπως η βαλβίδα, επιτρέποντας μόνο την ροή των ούρων από την ουροδόχο στην κύστη και εμποδίζοντας την παλινδρόμηση των ούρων στην ουροδόχο, αυτή η λειτουργία εξαρτάται κυρίως από τη μήκος του υπομυελικού τμήματος της ουροδόχου στην κύστη και την ικανότητα της μυελικής στρώσης να διατηρεί αυτή τη μήκος, καθώς και την υποστήριξη της σφιγμογόνου μυελού στη βαλβίδα της ουροδόχου, όταν αυξάνεται η πίεση της κύστης, το υπομυελικό τμήμα της ουροδόχου συμπιέζεται και κλείνει χωρίς να προκαλέσει παλινδρόμηση. Ωστόσο, η παλινδρόμηση κύστης-ουροδόχου (VUR) είναι η παλινδρόμηση των ούρων κατά τη διάρκεια της ούρησης από την κύστη στην ουροδόχο και την πυελόλιθο, η αιτία της νόσου είναι κυρίως σχετίζεται με τα παρακάτω παράγοντες:

　　1ανatomική ανωμαλία της ουροδόχου

　　καθώς προκαλείται η μετατόπιση της ουροδόχου, η μείωση της μήκους του υπομυελικού τμήματος της ουροδόχου, χάνοντας την ικανότητα αντιπαλινδρόμησης, η αναλογία της μήκους του υπομυελικού τμήματος της ουροδόχου με το διάμετρο της είναι5∶1而当有反流时，仅为1.4∶1.

　　2αύξηση της πίεσης της κύστης

　　Όταν υπάρχει οξύς μηχανικός εμπόδιος των ουροφόρων οδών (στένωση της ουρήθρας και προχωρημένης υπερπλασίας της προστάτης) ή νευρογενής κύστη που προκαλεί συσσώρευση ούρων στην κύστη, η πίεση της κύστης αυξάνεται και καταστρέφει το μηχανισμό αντιπαλινδρόμησης της κύστης-ουροδόχου, προκαλώντας παλινδρόμηση.

　　3παράξενοι ανοίγματα της ουροδόχου

　　Είναι επίσης η αιτία της παλινδρόμησης, η μορφή του στίβου, η μορφή της αλόγου και η μορφή του κρασιού του γκολφ είναι ευάλωτες στην παλινδρόμηση της ουροδόχου.

　　4、γενετική ανωμαλία της αναπτυξίας των ουροτύπακτων

　　Οι εξωτερικές παθολογίες των ουροτύπακτων, οι κυστίδες των ουροτύπακτων, η διάνοιξη των ουροτύπακτων στο κύστη και η εξωτικότητα των ουροτύπακτων μπορούν επίσης να προκαλέσουν την υδρουρητική απόρροια.

　　Η υδρουρητική απόρροια (VUR) είναι η ανάτρεξη του ούρων από την κύστη στην ουροδόχο κύστη και την πυελική κοιλότητα κατά τη διάρκεια της ούρησης. Η ανωτορία της νεφρικής νόσου (RN) είναι μια συνολική συνδρομή που προκαλείται από την VUR και την ανωτορία των νεφρών (IRR) με επαναλαμβανόμενη λείανση των ουροφόρων οδών, η δημιουργία τραυμάτων των νεφρών, η συρρίκνωση και η δυσλειτουργία της νεφρικής λειτουργίας, αν δεν αντιμετωπιστεί και διορθωθεί σε الوقت, μπορεί να αναπτυχθεί σε κρωτηριακή νεφρική ανεπάρκεια. Η VUR δεν εμφανίζεται μόνο στα παιδιά, αλλά και στις ενήλικες που συνεχίζουν να εμφανίζουν επαναλαμβανόμενη λείανση των ουροφόρων οδών, προκαλώντας βλάβη στη νεφρική λειτουργία. Οι κοινές επιπλοκές περιλαμβάνουν τα εξής:

　　1、λείανση των ουροφόρων οδών

　　Η ανωτορία κάνει μέρος του ούρων να ανατρέχουν προς τα πάνω κατά την εκκένωση του ούρων από τη κύστη, παρέχει δρόμο για τους βακτήριους να ανεβούν από την κύστη στην πυελική κοιλότητα, οπότε η ανωτορία συχνά συνοδεύεται από λείανση των ουροφόρων οδών, μπορεί να εμφανιστούν τα κλινικά σημεία της υποπυελίτιδας και η φυσιολογική διαδικασία της κρυφής κυστίτιδας των νεφρών, μερικοί ερευνητές ανακάλυψαν ότι οι ασθενείς με σκληρότητα των νεφρών97％ έχουν υδρουρητική απόρροια, ενώ η σοβαρή ανωτορία είναι πιο πιθανή να προκαλέσει σκληρότητα του νεφρού στα μικρά παιδιά.

　　2、σκληρότητα του νεφρού

　　Στους παιδούς με ανωτορία, υπάρχουν30% ~60% μπορεί να αναπτυχθεί σε σκληρότητα του νεφρού, η σκληρότητα του νεφρού είναι ανάλογη με την ένταση της ανωτορίας, Smellie κ.λπ. διαιρούν τη σκληρότητα του νεφρού σε4ΚΕ:

　　ΑΕ: υπάρχει μόνο1～2μια σκληρή τραύμα του νεφρού.

　　ΒΕ: ευρύς και αν规ισμός σκληρός.

　　ΚΕ: ο όγκος του νεφρού γίνεται λεπτός, με ευρεία αλλαγή των πυελικών κύστεων.

　　ΔΕΝ: ο νεφρός συρρικνώνεται.

　　Η υδρουρητική απόρροια μπορεί να προκαλέσει μολυσματική ασθένεια του ανώτερου ουροφόρου οδού, μερικές φορές αυξάνει την πίεση των νεφρών, βλάπτει τη λειτουργία των νεφρών, τα κλινικά σημεία εξαρτώνται από την ένταση της ανωτορίας, μπορεί να μην υπάρχουν σημεία, όταν η ανωτορία είναι σοβαρή ή υπάρχει μολυσματική ασθένεια, μπορεί να εμφανιστούν τα παρακάτω σημεία.

　　1、ουροφόροι οδούς λείανση:Ουροδυστονία, δυσφορία, πόνος και πυρετός, σε σοβαρές περιπτώσεις εκφράζεται ως τυπική υποπυελίτιδα.

　　2、υπερτασία:Είναι μια κοινή επιπλοκή στην εποχή, και είναι η πιο κοινή αιτία της κακής υπέρτασης των παιδιών.

　　3、πρωτεΐνη στην ούρα:Ενδείκνυται ότι έχει αναπτυχθεί η ανωτορία των νεφρών.

　　4、ανάπτυξιακή διαταραχή:Η νόσος συχνά συνοδεύεται από αναπτυξιακές διαταραχές, όπως οι ασθενείς με ιστορικό χρονικής λείανσης των ουροφόρων οδών και αναπτυξιακές διαταραχές, πρέπει να θυμούνται την νόσο.

　　5、ανεπαρκής νεφρική λειτουργία:Δεδομένου ότι η ανωτορία προκαλεί την ανάπτυξη των μορίων των νεφρών, τελικά αναπτύσσεται η ανεπαρκής νεφρική λειτουργία. Οι ασθενείς με χρόνια λείανση των ουροφόρων οδών με ανωτορία15％～30% μπορεί να αναπτυχθεί σε ανεπαρκή νεφρική λειτουργία.

　　Η νόσος είναι συνήθως εξαρτημένη από άλλες γενετικές ασθένειες, όπως η ανωμαλία της αναπτυξίας των ουροτύπακτων, οι εξωτερικές παθολογίες των ουροτύπακτων, οι κυστίδες των ουροτύπακτων, η διάνοιξη των ουροτύπακτων στο κύστη και η εξωτικότητα των ουροτύπακτων. Αυτές οι ασθένειες θεωρούνται ότι σχετίζονται με την α隐性 χρωμοσωμική μετάδοση, συνήθως σχετίζονται με το γάμο συγγενών και η νόσος δεν μπορεί να προφύγεται απευθείας.

　　Για τους ασθενείς με υποψία για εξαιρετικές χρωμοσωμικές ανωμαλίες στην οικογένεια, πρέπει να γίνει γονιδιακή ανάλυση για να αποφευχθεί η ανάπτυξη της νόσου από την χρωμοσωμική μετάδοση κατά τη διάρκεια του γάμου. Επίσης, πρέπει να ενισχυθεί η διατροφή κατά τη διάρκεια της κύησης, να γίνει η σωστή διατροφή και να αποφευχθούν οι κακές παρεμβάσεις που επηρεάζουν την ανάπτυξη του εμβρύου.

　　Η διάγνωση της ρινοδοχής ουροδόχου κύστης βασίζεται στην κλινική εικόνα και την απεικόνιση, η διάγνωση δεν είναι δύσκολη, και πρέπει επίσης να διαφοροποιηθεί από άλλες παρόμοιες ασθένειες, οι συγκεκριμένες μεθόδους ελέγχου είναι οι εξής:

　　1, εργαστηριακός έλεγχος

　　UTI: Ο έλεγχος της ούρων έχει σπυροκυστίτιδα, η κύστη βακτηριακής κουλτούρας είναι θετική. RN: Ο έλεγχος των ούρων μπορεί να βρει πρωτεΐνη, ερυθρά αιμοσφαίρια, λευκοκύτταρα και διάφορα σωληνικά. Ο έλεγχος της νεφρικής λειτουργίας είναι κανονικός ή ανώμαλος.

　　2, υπερηχογράφηση

　　Με την υπερηχογράφηση μπορεί να εκτιμηθεί η λειτουργία της σύνδεσης της ουροδόχου κύστης και των ουροφόρων χοανών, να παρατηρηθεί η διάστοση των ουροφόρων χοανών, η κίνηση και η συνέχεια της βάσης της ουροδόχου κύστης, να παρατηρηθεί η μορφή και η αλλαγή της ουσίας των νεφρών και του πυελονέφρου. Κάποιοι τοποθετούν ουροδόχους κύστες κατά τη διάρκεια της υπερηχογράφησης, να εισάγουν αέριο (όπως CO2, υπερηχογράφηση

　　3) Αν εισέλθει αέρας στους ουροφόρους χοάνες, μπορεί να διαγνωστεί η VUR. Πρόσφατα χρησιμοποιούνται ηχώγραμματα σε χρώμα για να παρατηρήσουν τη λειτουργία της σύνδεσης της ουροδόχου κύστης και της ανοίξεως των ουροφόρων χοανών. Αλλά η υπερηχογράφηση έχει περιορισμούς στην εξέταση των ουροφόρων χοανών, δεν μπορεί να κάνει κατηγοριοποίηση της VUR.

　　)1, απευθείας ακτινογραφία

　　)2) Ενδοσκοπία της ουροδόχου κύστης και των ουροφόρων χοανών (IVP): Μπορεί να διαγνωστεί περαιτέρω αν υπάρχει συρρικνώσεις των νεφρών και η δημιουργία μαρμάρων. Τα τελευταία χρόνια θεωρείται ότι η ενδοσκοπία της ουροδόχου κύστης σε μεγάλη δόση και η τμηματική σάρωση με ακτινογραφία μπορεί να δείξει καλύτερα τα μαρμάρα.

　　4, έλεγχος ραδιενεργών στοιχείων

　　)1) Βελτιστοποίηση της ουροδόχου κύστης με ραδιενεργά στοιχεία: Αντιστοιχεί σε δύο μεθόδους, απευθείας μέθοδος και έμμεση μέθοδος, χρησιμοποιείται για τη μέτρηση της VUR.

　　)2) Τεχνολογία σάρωσης DMSA: Χρησιμοποιείται σε ξενοδοχεία χωρίς ούρηση, είναι ο μοναδικός "χρυσός κανόνας" για τη διάγνωση του RN των παιδιών, ειδικά5ηλικίας παιδιών. Ο Coldraich κατηγορίζει τα νεφρικά μαρμάρα από τη σάρωση DMSA ως τετραπλάσια: 1η βαθμίδα: ένα ή δύο μαρμάρα, 2η βαθμίδα: πάνω από δύο μαρμάρα, αλλά η υγιής ουσία των νεφρών μεταξύ των μαρμάρων είναι καλή, 3η βαθμίδα: ολόκληρο το νεφρό έχει διάχυτη βλάβη, η εκδήλωση της τύπου στένωσης της νεφρικής νόσου, δηλαδή ολόκληρο το νεφρό συρρικνώνεται, η περιφέρεια του νεφρού έχει ή δεν έχει μαρμάρα, 4η βαθμίδα: τελική φάση, συρρικνωμένος νεφρός, σχεδόν χωρίς ή καθόλου DMSA απορρόφηση (κατώτερη από την ολόκληρη τη λειτουργία του νεφρού)10％)

　　Οι ασθενείς με反τροπή ουροδόχου κύστης και ουροφόρου χοάνης πρέπει να ακολουθούν μια ελαφριά διατροφή, να καταναλώνουν πολλά λαχανικά και φρούτα, να προσαρμόζουν σωστά τη διατροφή τους και να διασφαλίζουν ότι έχουν επαρκή θρεπτικά συστατικά. Η πρόσληψη επαρκούς υγρών, τουλάχιστον κάθε ημέρα3000㏄， μπορεί να αντικατασταθεί με άλλες υγρά, αν είναι φρέσκο ποτό, προτιμάται να καταναλωθεί κατά τη διάρκεια της ημέρας για να αποφευχθεί η συχνή ούρηση κατά τη νύχτα. Η αύξηση της οξύτητας των ούρων, όπως η κατανάλωση κρέατος, αυγών, γαλακτοκομικών, αμύγδαλων, υδατοκαρπού, λεμονιού και σταφίδας, μπορεί επίσης να γίνει με την κατανάλωση κόκκινων κερασιών και μικρών κόκκινων κερασιών, καθώς και την προσθήκη της βιταμίνης C. Αποφεύγεται η κατανάλωση πικάντικων και ερεθιστικών τροφών, καθώς και κρύων και κρύων τροφών και τσιγάρων, αλκοόλ κ.λπ.

　　Η θεραπεία της αντιτρομπολησης της ουροδόχου πρέπει να προσαρμοστεί στις διαφορετικές εξετάσεις, τις διαφορετικές αιτίες και τα επίπεδα.

　　Πρώτος, Πρέπει να ληφθούν υπόψη πριν από τη θεραπεία:

　　1、Η αντιτρομποληση έχει ελπίδες για την εξαφάνιση του εαυτού της, που σχετίζεται με την ηλικία του ασθενούς και το βαθμό της αντιτρομπολησης, Duckett(1983)Αναφορά αν μπορεί να ελεγχθεί η λοίμωξη, Βαθμός Ⅱ63％, Βαθμός Ⅲ53％, Βαθμός Ⅳ33％ της αντιτρομπολησης μπορεί να εξαφανιστεί, με την αύξηση της ηλικίας, πολλά Ⅰ～Ⅲ βαθμοί αντιτρομπολησης μπορούν να θεραπευτούν, ο βαθμός Ⅴ είναι δύσκολος να θεραπευτεί.

　　2、Η μακροχρόνια αντιμικροβιακή θεραπεία είναι ασφαλής και ανεκτή για τα παιδιά.

　　3、Η παρουσία των παρακολουθήσεων, των αδρανών ουροδόχων κ.λπ. δεν μπορεί να αποτρέψει την εξαφάνιση της αντιτρομπολησης.

　　4、Αν το διάμετρο του ουροδόχου και η κύστη είναι καλή, η επιτυχία της μεταμόσχευσης του ουροδόχου στο ουροδόχο μπορεί να φτάσει95％～98％

　　5、Η αντιτρομποληση που συνεχίζεται μέχρι την νεότητα, την ενηλικίωση είναι δύσκολη να εξαφανιστεί. Ο άνδρας της ενηλικίωσης έχει αντιτρομποληση δεν υποθέτει ότι υπάρχει ασθένεια, αλλά η γυναίκα, ειδικά κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, μπορεί να εμφανιστεί πρόβλημα.

　　6、Η αντιτρομποληση χωρίς λοίμωξη δεν προκαλεί βλάβη στο νεφρό.

　　Δεύτερος, Μέθοδος θεραπείας

　　1、Μη χειρουργική Επεμβατική: Για την ήπια αντιτρομποληση (Βαθμός Ⅰ, Βαθμός Ⅱ, Βαθμός Ⅲ), η μη χειρουργική θεραπεία είναι κατάλληλη, ο στόχος της είναι να ελέγξει τη λοίμωξη του ουροδόχου με φάρμακα, να αποτρέψει τη νεφρίτιδα από τη βλάβη του νεφρού. Επιλέγεται κατάλληλος αντιβιοτικός παράγοντας και συνδυάζεται με τακτική αποκατάσταση της ούρησης και συνεχής ούρηση για να μειώσει το υπόλοιπο ούρο στο ουροδόχο. Συνεχής επανεξέταση των ούρων, της ουροκύστεως και της ουροφωτογραφίας κατά την ούρηση, παρακολουθεί την αποτελεσματικότητα.

　　2、Χειρουργική Επεμβατική: Σε περιπτώσεις σοβαρής αντιτρομπολησης (Ⅳ βαθμός, Ⅴ βαθμός), αντιτρομπολησης που επιδεινώνεται ή συνεχίζεται μέχρι την ενηλικίωση, και αυτών που δεν μπορούν να ελεγχθούν με φάρμακα επαναλαμβανόμενη πυελονεφρίτιδα, απαιτείται χειρουργική επέμβαση. Ο στόχος της χειρουργικής επέμβασης είναι να επεκτείνει τη μήκος της υποκείμενης ουροδόχου, να φέρει το μήκος του υποκείμενου σωλήνα του ουροδόχου.5Διπλάς από το διάμετρο του ουροδόχου. Για τους εμφανώς διασταλμένους ουροδόχους, είναι απαραίτητη η αποτομή και η μεταμόσχευση του ουροδόχου στο ουροδόχο.

　　3、Εσωτερική Ουρολογική Χειρουργική Επεμβατική: Με την ενσωμάτωση του μυελού των ουροτήρων στην υποκείμενη μεμβράνη του ουροδόχου, τοποθετείται ο σκληρός παράγοντας στο κάτω μέρος του ουροδόχου, αλλάζει τη μορφή του ουροδόχου και στενεύει τον ουροδόχο, ώστε να επιτευχθεί ο στόχος της αντιτρομπολησης. Οι συνηθέστεροι σκληροί παράγοντες είναι: πολυτετραφθαλικός ετεροκυκλικός (Teflon), κολλαγόνο κ.λπ.