Προγεννητική χοληδόχος κύστη διόγκωσης

　　Η προγεννητική χοληδόχος κύστη διόγκωσης μπορεί να εμφανιστεί σε οποιοδήποτε μέρος του ενδοκοιλιακού και εξωκοιλιακού χοληδόχου, εκτός από το κοιλιακό σπλάγχνο. Οι αιτίες της ασθένειας περιλαμβάνουν προγεννητικούς και μεταγεννητικούς παράγοντες, και οι συγκεκριμένες αιτίες είναι ως εξής:

　　Πρώτος: Προγεννητικοί παράγοντες

　　1Θεωρία αномάλου πολλαπλασιασμού της χοληδόχου επιδερμίδας

　　1936Η θεωρία των προγεννητικών παραγόντων που προτάθηκε από τον Yotsuyanagi το έτος Yotsuyanagi έχει αποδεχθεί από πολλούς ανθρώπους. Ουνούνται ότι η αномαλή αύξηση της επιδερμίδας κατά τη διάρκεια της ανάπτυξης των χοληδόχων σωλήνων κατά τη διάρκεια της περιόδου της εμβρυϊκής ανάπτυξης, προκαλεί αδιαμορφωμένη αύξηση της επιδερμίδας στους διάφορους τομείς των χοληδόχων σωλήνων και τη στενότητα του τμήματος που εισέρχεται στον δωδεκαδάκτυλο, αυξάνοντας την πίεση των χοληδόχων σωλήνων και προκαλώντας την επέκταση των μη αναπτυγμένων τομέων των ανώτερων χοληδόχων σωλήνων.

　　2The theory of abnormal communication between the pancreas and bile ducts

　　People have found through various means that almost all cases of this disease have the phenomenon of abnormal communication between the pancreatic and bile ducts.

　　3The theory of neural development abnormality

　　1943Shallow pointed out that congenital bile duct cysts have a defect in nerve cells, similar to the changes in Hirschsprung's disease. Yang Hongwei and others found through histological research on the nerve distribution at the distal end of the common bile duct in normal children and fetuses that the abnormal decrease in nerve distribution in the narrow segment of the congenital bile duct cyst is a primary lesion. The spasmodic stricture at the distal end of the common bile duct is one of the causes of the disease, which is a congenital developmental abnormality. Abnormal development of the nerve at the distal end may cause spasmodic stricture, with the pressure of pancreatic juice secretion higher than the pressure within the bile duct, causing reflux to persist, destroying the bile duct wall, and the combined action of both leads to bile duct cysts. In recent years, some scholars believe that viral infections of the bile duct epithelium, such as hepatitis B antigens, can also cause luminal obstruction or thinning of the wall, leading to cystic deformities, bile duct atresia, and other conditions.

　　2. Acquired factors

　　Some scholars believe that bile duct cysts, especially adult-type bile duct cysts, are mainly due to complete or incomplete obstruction of the bile duct, leading to bile stasis, infection, and fibrosis of the bile duct wall, causing it to lose elasticity. When the pressure within the bile duct increases, secondary proximal bile duct dilation occurs, gradually forming a cyst. The cause of obstruction is often bile duct inflammation, bile duct stones, tumors, or secondary to injury. Additionally, pregnancy, enlargement of the porta hepatis lymph nodes, pancreatic tumors, ptosis of the viscera, and intraduodenal papilloma can all cause obstruction at the lower end of the bile duct, leading to this disease. Whether it can be denied that the cystic expansion lesions caused by these acquired factors are based on the existence of potential congenital abnormal factors remains to be explored.

　　3. Congenital factors combined with acquired factors

　　Kozloff et al. reported1For example, in an adult who had their first laparotomy and the bile duct was normal, but on reoperation, a bile duct cyst was found. Kato et al. excised the bile duct mucosa locally in young dogs and adult dogs, ligated the distal end of the bile duct, and found that only young dogs developed bile duct cysts, while adult dogs did not. This experiment also shows that bile duct cysts occur on the basis of congenital thinning of the bile duct wall, supplemented by acquired bile duct obstruction factors. The formation of bile duct cysts generally requires two conditions, namely, stenosis of the wall and factors increasing bile duct pressure, the latter necessarily being based on obstruction at the lower end of the bile duct.

　　In this disease, when there is an abnormal communication between the bile duct and the pancreatic duct, the pressure within the pancreatic duct is higher than that within the bile duct, causing activated pancreatic juice to reflux into the bile duct, where it stagnates with infected bile, leading to various lesions.

　　1High amylase bile:The amylase concentration can reach1010,000 units.2Children under the age of one, due to the immaturity of their pancreatic cells, may have levels below the normal range. At this time, if trypsin I and lipase show high values, it indicates the presence of retrograde pancreatic juice.

　　2、εκταση της χοληδόχου οδού：Η εκταση της κοινής χοληδόχου οδού μπορεί να είναι τύπος κύστης ή ορθόγραμμος τύπος (κυλινδρικός τύπος). Ο πρώτος τύπος έχει μικρότερη ηλικία εμφάνισης, αλλά μπορεί να εμφανιστεί σε οποιαδήποτε ηλικία,1Είναι το ποσοστό των ανθρώπων που εμφανίζονται πριν από την ηλικία των1/4，περίπου το ήμισυ έχει εκταση της χοληδόχου οδού στο ήπαρ.1Εμφανίζεται μετά την ηλικία των 1 ετών, ενώ1Είναι σπάνιο να εμφανιστεί πριν από την ηλικία των 1 ετών, και είναι εύκολο να εντοπιστεί με υπερηχογράφημα. Η ανωμαλία της διέλευσης είναι η κύρια αιτία της εκτασης της χοληδόχου οδού, αλλά δεν είναι η μοναδική αιτία.

　　3、φλεγμονή της χοληδόχου οδού：Συνδέεται με την κύστη της χολής και την παρεκτόμηση της παχέως στομάχιου, συχνά προκαλεί λοίμωξη της χοληδόχου οδού, παθολογία του παγκρέατος, φλεγμονή της χοληδόχου οδού, και οι σοβαρές περιπτώσεις μπορεί να προκαλέσουν οζώματα του ήπατος, σήψη. Κλινικά μπορεί να εκφραστεί με πυρετό, πόνο στο στομάχι, κίτρινο χρώμα στα ούρα και αυξημένη λευκοκυττάρωση, και μπορεί να συνοδεύεται από υψηλή αμυλάση.

　　4、λίθους του στομάχου：Η τοπική εκταση της χοληδόχου οδού με συνοδευτική κύστη χολής, όλα αυτά είναι οι συνθήκες που ευνοούν τη δημιουργία λίθων του στομάχου. Αναλύει ο Yamaguehi1433Περίπου 1% των ασθενών με γενετική εκταση της χοληδόχου οδού, από τους οποίους80% των ασθενών έχουν συνδυασμό με κυστερίτιδα και οι περισσότεροι είναι λίθοι της κύστης του κοιλιακού οργάνου, μερικοί έχουν λίθους εντός της κύστης, και λίγοι έχουν κυστερίτιδα του πνεύμονα.

　　5、αποφράξη της χοληδόχου οδού：Η νόσος έχει διάφορους βαθμούς αποφράξεων στο απόκεντρο, και μετά από πολύ καιρό μπορεί να προκαλέσει ηπατική cirrhosis και πυελοκυτταροπλασματική υπέρταση.

　　6、π穿孔 της κύστης της χοληδόχου οδού：Μπορεί να έχει σχέση με την παρεκτομή της χολής από την παχέως στομάχι, συχνά συμβαίνει μετά από έντονη σωματική άσκηση. Συνήθως συμβαίνει σε παιδιά, σχεδόν πάντα με ανωμαλία της διέλευσης. Μετά την π穿孔 μπορεί να προκαλέσει περιτονίτιδα, οι σοβαρές περιπτώσεις μπορεί να απειλήσουν τη ζωή. Η ασθενής κατάσταση χωρίς μολυσματική χολή στο αίμα είναι καλύτερη, και μετά την απορρόφηση μπορεί να εμφανιστεί κίτρινο χρώμα στα ούρα.

　　7、καρκινοποίηση：από1944Το έτος Irwin και άλλοι αναφέρουν την καρκινοποίηση της γενετικής κύστης της χοληδόχου οδού, και οι άλλοι ερευνητές αναφέρουν μερικές περιπτώσεις, η συχνότητα της οποίας είναι2.5%～16.7%, αδενόκυστης καρκίνος περίπου77.9%～95%, δυστοπικός καρκίνος21%, καρκίνος με πλακώδη επιφάνεια9%, μη διαγνωσμένη καρκίνος, αδενόκυστης καρκίνος, καρπωματώδης όγκος κ.λπ. σπάνια αναφέρονται.

　　8、ηπατική cirrhosis：1～2Μήνες μετά την ηλικία του θηλάσματος μπορεί να εμφανιστεί, συνήθως με συνδυασμό με την κλείσιμο της χοληδόχου οδού και την γενετική ηπατική σκληροδερμία. Συνήθως συνοδεύεται από πυελοκυτταροπλασματική υπέρταση, και η πρόγνωση είναι κακή.

　　9、πυελοκυτταροπλασματική υπέρταση：Εν λόγω της ηπατικής cirrhosis, της πίεσης της κύστης της χοληδόχου οδού και της ανωμαλίας της πλάσματος.

　　10、ασθένεια της έλλειψης της βιταμίνης D της ηπατικής δυσλειτουργίας：Μακροχρόνιος συνεχής κίτρινο χρώμα στα ούρα, μείωση της χολής στο εντέρο, δυσκολία στην απορρόφηση λιπών, που προκαλεί την έλλειψη της βιταμίνης A και την ασθένεια της έλλειψης της βιταμίνης D, την οστεοπόρωση.

　　Η τυπική κλινική εκδήλωση της νόσου είναι οι κράμπες, το κίτρινο χρώμα στα ούρα και το οπίσθιο της κοιλιάς, αλλά είναι πολύ σπάνιο να βλέπουμε το τυπικό τριπλό σύμπτωμα στην κλινική, και οι περισσότεροι ασθενείς δεν έχουν συγκεκριμένα κλινικά συμπτώματα.

　　1、κράμπες στο στομάχι：Συνήθως εκδηλώνεται με επαναλαμβανόμενη κράμπες πόνου στην κοιλιά, στην περιοχή του δεξιού υπερκοιλιακού ή του οπίσθου, ή γύρω από το οπίσθιο, με δυσάρεστο πόνο, δυσφορία ή κράμπες, όταν η κράμπη είναι σε εξέλιξη, ο παιδίος είναι πολύ πονεμένος, και μετά φαίνεται σαν κανονικό παιδί. Σε ορισμένες περιπτώσεις, η υψηλή περιεκτικότητα σε λίπη ή η μεγάλη ποσότητα τροφής μπορεί να προκαλέσει κράμπες στο στομάχι, και τα μικρά παιδιά που δεν μπορούν να εκφράσουν τον πόνο τους συχνά αποτυγχάνουν να διαγνωστούν σωστά. Ορισμένες κράμπες επαναλαμβάνονται και διαρκούν για μήνες ή και χρόνια, και κατά την εξέλιξη της κράμπης μπορεί να συνοδεύονται από κίτρινο χρώμα στα ούρα, και μπορεί να συνυπάρχει ναυτία, έμετος, αδιαθεσία κ.λπ. συμπτώματα του γαστρεντερικού συστήματος. Αν ο πόνος στο στομάχι γίνει συνεχής και συνοδεύεται από πυρετό και κίτρινο χρώμα στα ούρα, υποδεικνύει ότι υπάρχει σημείο χολανγίτιδας. Αν εκδηλωθεί ξαφνικός και επείγουσας πόνος στο στομάχι με συμπτώματα πνευμονίτιδας, συχνά υπάρχει π穿孔 του κοινής χοληδόχου οδού, και μπορεί να ακολουθήσει περιτονίτιδα.

　　2abdominal mass:There is a cystic mass in the upper right abdomen or the right side of the abdomen, the upper boundary is mostly covered by the liver edge, and the size varies. Sometimes, due to the regression of inflammation and edema at the distal end of the common bile duct or the flap-like action of the valvular fold at the distal end of the common bile duct, the bile is discharged, the cyst becomes smaller, and jaundice gradually subsides, so the change in the size of the cyst has a high reference value in the diagnosis of the disease. Cystic dilatation and cysts that are small cannot be palpated in the abdominal mass.

　　3jaundice:Due to the presence of varying degrees of stricture at the distal end of the common bile duct, mucosal edema at the distal end during cholangitis makes the lumen even narrower, resulting in obstructive jaundice. The appearance and deepening of jaundice indicate that the bile duct is obstructed at the distal end, causing poor bile drainage, which may be due to concurrent intracystic infection or pancreatic juice reflux. When the inflammation improves, edema subsides, and bile drainage is smooth, jaundice can be relieved or disappear, therefore, intermittent jaundice is a characteristic. Most cases have this symptom, and the interval between the onset of jaundice varies, severe jaundice can be accompanied by skin itching and general discomfort. Some children may have their stool color fade or even become clay-colored when jaundice worsens, and at the same time, the urine color becomes deep yellow.

　　except3other main symptoms, and when there is concurrent infection within the cyst, fever can occur, with body temperature reaching38～39°C, and can also be caused by gastrointestinal symptoms such as nausea and vomiting due to inflammation. Long-term obstructive jaundice can cause liver and pancreas dysfunction, affecting digestion and absorption, leading to malnutrition and malabsorption of fat-soluble vitamins, which can cause bleeding tendency.

　　The etiology of this disease is not yet clear, and it may be related to environmental factors, genetic factors, dietary factors, and emotional and nutritional factors during pregnancy. Therefore, it is not possible to prevent this disease directly based on the etiology. Early detection, early diagnosis, and early treatment are of great significance for indirect prevention of the disease. Paying attention to adequate intake of folic acid during pregnancy and regular physical examinations can play a certain role in early detection and prevention of the disease.

　　The purpose of the laboratory examination of this disease is to understand the patient's disease status, which is not of great diagnostic significance for congenital bile duct cystic dilatation itself. In addition to laboratory tests, auxiliary examinations can also be adopted, which are beneficial to improve the diagnostic rate. The specific situation of these examinations is as follows:

　　1liver function tests is used to determine the presence of jaundice, biliary obstruction, liver function status, and the presence of liver cirrhosis.

　　2blood amylase is used to understand the possibility of concurrent pancreatitis in patients, and increased amylase levels can also indicate the presence of abnormal biliary-pancreatic duct union in patients, normal amylase levels do not necessarily mean that patients do not have abnormal biliary-pancreatic duct union, this point needs to be paid attention to in clinical practice.

　　3tumor marker detection such as carcinoembryonic antigen, CEA, CAl9-9is helpful for the detection of patients with concurrent tumors in older patients with longer disease duration.

　　4B-ultrasound, CT examination είναι μια ασφαλής και αποτελεσματική, χωρίς βλάβη μέθοδος εξέτασης, μπορεί να καθορίσει καλά το μέγεθος και τη θέση της κύστης, η διάγνωση είναι υψηλή, και μπορεί να ξεχωρίσει την ογκολογία του ήπατος και τον όγκο του ήπατος, ειδικά η φθηνή και αποτελεσματική υπερηχογραφία, μπορεί να είναι η προτιμότερη μέθοδος εξέτασης, αν η υπερηχογραφία εντοπίσει την αύξηση της πυκνότητας της τοιχίας της κύστης ή την αλλαγή της ογκώδους δομής, πρέπει να είναι προσεκτική για την καρκινογόνο μετατροπή.

　　5、ακτινογραφία του κοιλιού όταν η κύστη είναι μεγάλη, η κοινή ακτινογραφία μπορεί να ανακαλύψει την ομοιότητα της κύστης με τη σκιά και την κίνηση της εμπλουτισμένης κόλον με αέριο, η δισκωμογραφία του ανώτερου γαστρεντερικού συστήματος ή η δισκωμογραφία μπορεί να δώσει πιο ακριβή εικόνα της πίεσης της κύστης στο γύρω όργανο, όταν η δισκωμογραφία του ανώτερου γαστρεντερικού συστήματος, είναι δυνατό να δει την επέκταση της κλίσης του δωδεκαδάκτυλου και την κίνηση προς τα κάτω και τα κάτω. Αν η κύστη βρίσκεται στο δωδεκαδάκτυλο που είναι παρόμοιο με την κοιλότητα του πυελοπαγκρεατικού, μπορεί να δει την παραμόρφωση του δωδεκαδάκτυλου ή την ελλείψεια εμπλουτισμού. Όταν η δισκωμογραφία, είναι δυνατό να δει την κίνηση προς τα κάτω και τα κάτω της περιοχής του ηπατικού κολονικού.

　　6、υπερηχογράφηση της πυελούς μπορεί να ανακαλύψει την επέκταση και τη μεταμόρφωση της πυελούς λόγω της πίεσης από τη διευρυμένη κύστη, και είναι χρήσιμη για την διάγνωση όγκων του νεφρού, ανωμαλιών και όγκων του παγκρεατικού χώρου.

　　7、προορισμένη αορτογραφία της αγκύλας της αοροδόξου μπορεί να ανακαλύψει την παρουσία απευθείας αιμορραγικών μάζας.

　　8、παράλογη παρεντερική χολεδόξου τομογραφία (ERCP), χολεδόξου τομογραφία με φακέλους από το δέρμα (PTC) μπορεί όχι μόνο να δείξει την τοποθεσία και τον τύπο της κύστης, αλλά και να κατανοήσει την κατάσταση του ολόκληρου του χοληδόξου συστήματος, κατάλληλο για την εξέταση για πέτρα και όγκο, καθώς και την ανωμαλία της συγχώνευσης του πνευμονικού και χοληδόξου δακτυλίου, η ERCP είναι ιδιαίτερα χρήσιμη, όταν υπάρχει σοβαρή κολυκιδική χλωμότητα ή αποτυχία της ERCP, μπορεί να εφαρμοστεί η PTC ελέγχου. Αν η PTC γίνεται υπό οδηγία υπερήχων, είναι πιο ασφαλής και αξιόπιστη, και όταν συνδυάζονται οι δύο μεθόδους, έχουν μεγάλη αξία στη διάγνωση ασθενών χωρίς τυπικά τρία κύρια σημεία ή δύσκολες περιπτώσεις.

　　9、131I ρόζα ιώδιος σκόπιασμα μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την εξέταση ασθενειών της χοληδόξου στα παιδιά.

　　10、διαυφέρουσα χολεδόξου τομογραφία Καθώς η ικανότητα συσσώρευσης της κύστης του παιδιού είναι κακή, καθώς και η μεγάλη ποσότητα χολής στη περιοχή της κύστης δεν εμφανίζεται επαρκώς, επομένως αν χρησιμοποιείται για παιδιά5％glucose50ml προστίθεται στο μεθακρυλικό νάτριο1g intravenώς, η τομογραφία της χοληδόξου είναι καλύτερη.

　　11、99mTc-HTDA φωτοσκοπία μπορεί να δείξει την ανατομική δομή και τη λειτουργική κατάσταση της χοληδόξου.

　　12、χολεδόξου χειρουργικής τομογραφίας μπορεί να αυξήσει σημαντικά τη διάγνωση της ασθένειας και να κατανοήσει την ολόκληρη την παθολογική αλλαγή της χοληδόξου.

　　13、MRI και μαγνητική τομογραφία χοληδόξων και πνευμονικών δακτυλίων (MRCP) Η πιο πρόσφατη τεχνική, με αξία διάγνωσης αντίστοιχη με την ERCP, μπορεί να δείξει σαφώς τους χοληδόξους δακτυλίους εντός και εκτός του ήπατος, την κύστη, τον πνευμονικό δακτυλίο και το σημείο συγχώνευσης των χοληδόξων και πνευμονικών δακτυλίων, χωρίς τον κίνδυνο προκαλούμενης σοβαρής χοληδόξου ή παγκρεατίτιδας, ειδικά για τους ασθενείς που δεν είναι κατάλληλοι για ERCP, η αξία της διάγνωσης είναι σαφής, όπως ασθενείς με σοβαρή κολυκιδική χλωμότητα και παγκρεατίτιδα, ασθενείς που έχουν προηγουμένως υποστεί χολόκολο και εντέρου

　　Η διατροφή των ασθενών με την ασθένεια πρέπει να είναι ελαφριά, να δίνουν προσοχή στη λογική συνδυασμό της διατροφής, να διασφαλίζουν την πλήρη και ισορροπημένη παροχή θρεπτικών συστατικών. να καταναλώνουν περισσότερους λαχανικά και φρούτα, να μειώνουν την κατανάλωση πικάντικων και ερεθιστικών τροφίμων.

　　Η χρήση αποκλειστικά συν консελύων θεραπευτικών μεθόδων για την προγεννητική κυστική εκπομπή των χοληδοξών θεωρείται άχρηστη, η χειρουργική θεραπεία είναι η根本 effective μέθοδος.

　　1、εξωφυσική αποχέτευση:Σε περιπτώσεις όπου η γενική κατάσταση του ασθενούς είναι πολύ κακή, όπως η σοβαρή λοιμώδης της χολόχναστου, η σοβαρή κίτρινη, η ρήξη της κυστίτιδας και η εξαπλούμενη περιτονίτιδα, η συνοδευτική τοξικοπνευμονία, ή λόγω άλλων λόγων που δεν είναι κατάλληλοι για σύνθετη χειρουργική επέμβαση, μπορεί να χρησιμοποιηθεί κατά περίπτωση ως επείγουσα χειρουργική επέμβαση. Η μακροχρόνια εξωφυσική αποχέτευση μπορεί να οδηγήσει στην απώλεια μεγάλου όγκου χολής από τον ασθενή, και την αποτυχία της ισορροπίας του νερού και των ηλεκτρολυτών, και την αποτυχία της ισορροπίας του οξέος και του βάθους, οπότε μετά από τη βελτίωση της κατάστασης, πρέπει να γίνει η δεύτερη χειρουργική επέμβαση. Πριν από τη δεύτερη χειρουργική επέμβαση, πρέπει να γίνει η ανωχολαγωγία, για να κατανοήσει την κατάσταση της εκπομπής των χολόχναστων του ήπατος και του εξωπαραϊόντων, και να κατανοήσει αν η κύστη έχει συρρικνωθεί και η κατάσταση της ένωσης με τον δωδεκαδάκτυλο.

　　2、ενδοφυσική αποχέτευσηΗ ένωση της κυστίτιδας ή της κίτρινης κύστης με το γαστρεντερικό σύστημα, αυτό είναι20ς60s πριν από το έτος, η κύρια επιλογή της χειρουργικής επέμβασης. Χρησιμοποιώντας τη χοληστερόλη ως περιφερειακή χειρουργική επέμβαση, λόγω της δυσκολίας στην απομάκρυνση της χολής, και μπορεί να επιδεινώσει την κατάσταση, και η πιθανότητα της αντιστροφικής λοιμώδους της οδού του χολόχναστου είναι υψηλή, οπότε εγκαταλείφθηκε. Χρησιμοποιώντας την ένωση της κυστίτιδας με το στομάχι, λόγω της μεγάλης πιθανότητας της παλινδρόμησης και της αντιστροφικής λοιμώδους της οδού, χρησιμοποιείται σπάνια. Η χειρουργική ένωση της κυστίτιδας με τον δωδεκαδάκτυλο είναι1907Το έτος Bakes χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά στην κλινική, μπορεί να χρησιμοποιηθεί για παιδιά με σαφή διάγνωση και σαφή συμπτώματα, ειδικά για ασθενείς με αδύναμη υγεία και κρίσιμη κατάσταση που δεν είναι κατάλληλοι για μεγάλη χειρουργική επέμβαση, ειδικά για τους ασθενείς με κυστίτιδα του κοιλιακού χολόχναστου που περιορίζεται στο πίσω μέρος του δωδεκαδάκτυλου, είναι πολύ πρακτικός, αλλά η συχνότητα της παλινδρόμησης του χολόχναστου και της στενότητας της ένωσης είναι υψηλή, οπότε πρέπει να χρησιμοποιηθεί με προσοχή.

　　3、αφαίρεση του κυστίτιδας, χειρουργική αποκατάσταση του χολόχναστουΕίναι ένας τύπος χειρουργικής που χρησιμοποιείται συχνά. Ο πιο κοινός είναι η Roux-en-Y χειρουργική της κοιλιάς του ήπατος με την εντένωση-Y συνδυασμό. Αυτός ο τύπος χειρουργικής δημιουργήθηκε από τον McWhorter1924Το έτος, λόγω της μεγάλης κλίμακας της χειρουργικής, της μεγάλης ποσότητας αίματος, και της μεγάλης τραυματισμούς, για ένα χρονικό διάστημα εγκαταλείφθηκε, μετά από Kasai και Alonson-Οι προτάσεις του Lej εφαρμόστηκαν στην κλινική και συνεχίζουν να βελτιστοποιούνται, ιδιαίτερα1979Το χειρουργικό μονοπάτι της αφαίρεσης της εσωτερικής επιφάνειας του κυστίτιδας που προτάθηκε από τον Lelly το έτος, μπορεί να αποτρέψει αποτελεσματικά την βλάβη των μεγάλων αγγείων που κολλάνε στη μεμβράνη πίσω από το κύστη.

　　4、αφαίρεση του ήπατοςΣυμπεριλαμβανομένων των απλών αριστερών ή δεξιών ενδοπαραϊόντων κυστίτιδων του ήπατος, είναι κατάλληλο να αφαιρεθεί μέρος του ήπατος για την αφαίρεση της βάσης της καρκινώδους μετάστασης. Για τους ασθενείς με διπλής πλευράς ενδοπαραϊόντων κυστίτιδων του ήπατος, πρέπει να αφαιρεθεί η αριστερή μισή κοιλιά του ήπατος και να γίνει το συνδυασμό της δεξιάς κοιλιάς του ήπατος με την εντένωση. Για τους ασθενείς με ενδοπαραϊόντων κυστίτιδων του ήπατος και εξωπαραϊόντων, η θεραπεία είναι πιο δύσκολη, μπορεί να αφαιρεθεί η εξωπαραϊόντων κυστίτιδα του ήπατος, και ανάλογα να γίνει το συνδυασμό της κοιλιάς του ήπατος με την εντένωση.