Η κίττηση της γαστρικής μεμβράνης

　　Η επίδραση της χρόνιες ατροφικής γαστρίτιδας είναι πολύ υψηλή, η αιτία της οποίας δεν είναι σαφής, μπορεί να έχει σχέση με τους παρακάτω παράγοντες:

　　(1Παράγοντες κληρονομικοί: Σύμφωνα με την έρευνα του Varis, η συχνότητα της χρόνιες ατροφικής γαστρίτιδας στους πρώτους συγγενείς των ασθενών με χρόνιες ατροφική γαστρίτιδα είναι σημαντικά αυξημένη, και οι γονίδια της αιμορραγικής αναιμίας είναι επίσης σημαντικά. Η συχνότητα των ασθενειών των συγγενικών σχέσεων είναι μεγαλύτερη από τον έλεγχο20 φορές, υποδεικνύοντας ότι η χρόνιες ατροφική γαστρίτιδα μπορεί να έχει σχέση με τους γονίδια.

　　(2χρόνιες επιφανειακές γαστρίτιδες συνεχίζονται: Η χρόνιες ατροφικές γαστρίτιδες μπορούν να αναπτυχθούν από χρόνιες επιφανειακές γαστρίτιδες. Το Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Κινεζικού Λαού κ.λπ.6ακόμα νοσοκομεία αναφέρουν ότι έχουν περάσει5～8έτη παρακολούθησης της επιφανειακής γαστρίτιδας164παράδειγμα, από τα οποία34παράδειγμα που μετατρέπεται σε χρόνιες ατροφική γαστρίτιδα(20 .7%). Οι αιτίες της χρόνιων επιφανειακής γαστρίτιδας μπορούν να γίνουν αιτίες και επιδεινώσεις της χρόνιων ατροφικής γαστρίτιδας.

　　(3Παράδειγμα της επαφής με μέταλλα: Οι εργάτες που εργάζονται με铅 έχουν υψηλή συχνότητα γαστρικών έλκων, η βιοψία της μετομαλάκου της γαστρικής μορίδας έχει επίσης αυξηθεί η συχνότητα της ατροφικής γαστρίτιδας. Ο Polmer την ονομάζει εκλυτική γαστρίτιδα. Εκτός από το lead, πολλά βαριά μέταλλα όπως το χρώμιο, το tellurium, το κουβέιτ και το цинκ έχουν συγκεκριμένη βλάβη στη μετομαλάκου της γαστρικής μορίδας.

　　(4Παράδειγμα της ακτινοθεραπείας: Η ακτινοθεραπεία για την εμφάνιση έλκους ή άλλων όγκων μπορεί να προκαλέσει βλάβη στη μετομαλάκου της γαστρικής μορίδας ή να προκαλέσει ατροφία.

　　(5Παράδειγμα της αναιμίας από έλλειψη χαλκού: Πολλά γεγονότα δείχνουν ότι η αναιμία από έλλειψη χαλκού έχει στενή σχέση με την χρόνιες ατροφική γαστρίτιδα, ο Badanoch αναφέρει την αναιμία από έλλειψη χαλκού50 παραδείγματα, η κανονική μετομαλάκου της γαστρικής μορίδας, η επιφανειακή γαστρίτιδα και η ατροφική γαστρίτιδα αντιπροσωπεύουν14%,46% και40％. Ωστόσο, η μη κατανόηση της αιτίας της γαστρίτιδας από αναιμία είναι ακόμα ασαφής. Ορισμένοι ερευνητές πιστεύουν ότι η γαστρίτιδα είναι η πρωτογενής νόσος, επειδή η χαμηλή γαστρική οξύτητα προκαλεί την ανεπαρκή απορρόφηση του χαλκού, ή επειδή η γαστρική αιμορραγία προκαλεί την αναιμία; Άλλες απόψεις υποστηρίζουν ότι υπάρχει αναιμία πρώτα, επειδή η έλλειψη χαλκού στο σώμα επηρεάζει την ταχύτητα ανανέωσης της μετομαλάκου της γαστρικής μορίδας και είναι ευάλωτη στην φλεγμονή.

　　(6Παράγοντες βιολογικοί: Η επίδραση των χρόνιων λοιμώξεων όπως η ηπατίτιδα, η σκολιωσή και άλλοι έχουν προκαλέσει επίσης την προσοχή των ανθρώπων για το στομάχι. Οι ασθενείς με χρόνιες ηπατίτιδες έχουν συχνά συμπτώματα και σημεία γαστρίτιδας, και η χρωματογραφία της μετομαλάκου της γαστρικής μορίδας έχει επίσης αποδείξει ότι υπάρχουν αντιγόνα αντισωμάτων του ιού της ηπατίτιδας Β στο στομάχι των ασθενών με ηπατίτιδα Β. Η Ruijin Hospital αναφέρει91Παράδειγμα ασθεμάτων με ατροφική γαστρίτιδα, έχουν24Παράδειγμα (26.4

　　(7Παράγοντες υγείας: Οι στατιστικές στατιστικές έδειξαν ότι η εμφάνιση της νόσου έχει σημαντική θετική συσχέτιση με την ηλικία. Η μεγαλύτερη ηλικία, η λειτουργία της μετομαλάκου της γαστρικής μορίδας

　　(8) τα αυτοανοσογενή παράγοντες: στην χρόνια μεσογαστρική ατροφία, ειδικά στους ασθενείς με γαστρικό σώμα, τα αιματορραγήματα, τα γαστρικά υγρά ή τα πλασματοκύτταρα των ατροφικών μεμβρανών, μπορεί να βρεθούν αντισωματικές αντιδράσεις των πυελοκυττάρων ή των ενδογενών αντισωμάτων, οπότε θεωρείται ότι η αυτοανοσογενής αντίδραση είναι μια από τις αιτίες της χρόνιας μεσογαστρικής ατροφίας. Οι τελευταίες έρευνες έχουν δείξει ότι σε λίγους ασθενείς με γαστρικό σωλήνα υπάρχει αντισωματική αντίδραση των κυττάρων της γαστρίνης, η οποία είναι η ειδική αντισωματική αντίδραση των κυττάρων, που ανήκει στο σύστημα Ig G. Μερικοί ασθενείς με χρόνια μεσογαστρική ατροφία έχουν μη τυπική μετατροπή των λεμφοκυττάρων και την αναστολή της κίνησης λευκοκυττάρων εκτός σώματος, που υποδηλώνει ότι η κυτταρική ανοσογενής αντίδραση έχει σημαντική σημασία στην ανάπτυξη της χρόνιας μεσογαστρικής ατροφίας.

　　1、γαστρική έλκος: ο έλκος του στομάχου υπάρχει μαζί με την ελαφριά γαστρίτιδα, την φθορά της γαστρίτιδας, υπάρχει σαφής φλεγμονώδης διέγερση, η μείωση του ογκομετρίας του επιθηλίου της γαστρικής μεμβράνης, με συνοδία της φθοράς και του έλκους, πρέπει να γίνει γαστροσκόπηση το συντομότερο δυνατόν, για να αποφευχθεί η καθυστέρηση της θεραπείας.

　　2、γαστρική αιμορραγία: η αιμορραγία της μεσογαστρικής ατροφίας δεν είναι σπάνια: η μείωση της ογκομετρίας του επιθηλίου, η εκ露ή των αδιαφανών αγγείων, η τριβή των γrubόφθαλμων τροφών, η αιμορραγία της μεμβράνης του επιθηλίου, η κύρια εκδήλωση είναι η μαύρη κόπρασα, και αν η αιμορραγία είναι μεγάλη, μπορεί να εμφανιστεί ξαφνικά η αιμορραγία στο στόμα, οι σοβαρές περιπτώσεις έχουν κεφαλαλγία, ταχυκαρδία, σκοτεινά μάτια, ιδρώτας, και ακόμη και σοκ.

　　3、αναιμία: η μεσογαστρική ατροφία μπορεί να προκαλέσει δύο τύπους αναιμίας μετά την απώλεια αίματος;

　　（1）μακροκυτταρική αναιμία, δηλαδή κακοήθη αναιμία, οι ασθενείς έχουν συμπτώματα αναιμίας, κεφαλαλγία, εξάντληση, ταχυκαρδία, λευκόχρωματοδερμία.

　　（2）αναιμία από έλλειψη σιδήρου, η οποία προκαλείται από χρονική αιμορραγία; η νόσος της μεσογαστρικής ατροφίας, οι ασθενείς τρώνε λιγότερο, η έλλειψη θρέψης προκαλεί αναιμία; η έλλειψη γαστρικού οξέος;

　　4、πρόδρομος καρκίνου του στομάχου: σύμφωνα με την παγκόσμια υγειονομική οργάνωση, στις περιοχές με υψηλή συχνότητα καρκίνου του στομάχου, μετά10-20 χρόνια παρακολούθησης, η μέση συχνότητα εμφάνισης καρκίνου του στομάχου είναι10％, η πορεία τους είναι: η ελαφριά γαστρίτιδα;-η ατροφική γαστρίτιδα;-η ενδοσκοπική μετάλλαξη ή η μη τυπική υπερπλασία;-Ο καρκίνος του στομάχου είναι στενά συνδεδεμένος με την ατροφική γαστρίτιδα. Υπάρχουν δύο περιπτώσεις ατροφικής γαστρίτιδας που είναι ευάλωτες στη καρκινωτική μετάλλαξη:1、η ατροφική γαστρίτιδα με κακοήθη αναιμία, η πιθανότητα καρκινωσης είναι υψηλότερη από άλλες γαστρικές νόσους;20 φορές ή περισσότερο, πρέπει να προκαλέσει την προσοχή των ασθενών με γαστρική νόσο.2、η ατροφική γαστρίτιδα με ενδοσκοπική μετάλλαξη και βαθιά μη τυπική υπερπλασία;

　　Η χρόνια μεσογαστρική ατροφία προέρχεται συχνά από την χρόνια ελαφλή γαστρίτιδα, με κλινικά συμπτώματα όπως δυσφορία, πόνος στην άνω κοιλιακή περιοχή ή αίσθημα αδιαθεσίας, νόημα της πείνας μετά το φαγητό, με μικρή αύξηση της δυσφορίας της κοιλιάς, και σε σοβαρές περιπτώσεις, μπορεί να εμφανιστούν φιούσα, ναυτία, δυσπανώδης διάπλαση, εξάντληση, αδυναμία, ανορεξία, αναιμία κ.λπ. Τα κλινικά συμπτώματα της χρόνιας μεσογαστρικής ατροφίας δεν είναι συγκεκριμένα και δεν συμφωνούν πάντα με το βαθμό της λοιμώξεως. Στην κλινική πρακτική, μερικοί ασθενείς με χρόνια μεσογαστρική ατροφία μπορεί να μην έχουν σημαντικά συμπτώματα, αλλά οι περισσότεροι ασθενείς μπορεί να έχουν κόλαση, πρήξιμο, θολή ή δυσφορία στην άνω κοιλιακή περιοχή, ειδικά μετά το φαγητό, με έλλειψη όρεξης, ναυτία, φιούσα, δυσκοιλιότητα ή διάρροια. Σε σοβαρές περιπτώσεις, μπορεί να εμφανιστούν απώλεια βάρους, αναιμία, τρυφερά δέρματα, γλωσσική ινφλοράση ή ατροφία των γλωσσικών βλεφόνδων, και σε σπάνιες περιπτώσεις με φθορά του γαστρικού επιθηλίου, μπορεί να συνοδεύεται από αιμορραγία της ανώτερης γαστρικής οδού, όπου η τύπος A της ατροφικής γαστρίτιδας είναι σπάνια στην Κίνα. Η νόσος δεν έχει συγκεκριμένα σημεία, και η άνω κοιλιακή περιοχή μπορεί να έχει ελαφρά πίεση. Οι περισσότεροι ασθενείς με χρόνια μεσογαστρική ατροφία δεν έχουν σημαντικά αυτοαίσθηση συμπτώματα. Ακόμα και οι ασθενείς με συμπτώματα, δεν είναι συγκεκριμένα. Γενικά, εμφανίζονται τα εξής κλινικά συμπτώματα:

　　(1Η χρώση της μεμβράνης του γαστρικού γίνεται ανοιχτή: ανοιχτό κόκκινο, γκρίζο-κίτρινο, σοβαρές περιπτώσεις γκρίζο-λευκό ή γκρίζο-μπλε, μπορεί να είναι διασπειρομένη, μπορεί να είναι περιορισμένη σε περιοχές, τα όρια είναι ασαφή, μπορεί να εμφανιστούν κόκκινοι και λευκοί, κυρίως λευκός, είναι η πρώτη εκδήλωση της ατροφίας της μεμβράνης υπό το μικροσκόπιο.

　　(2Αιμοφόρα αγγεία κάτω από τη μεμβράνη είναι ορατά: η ατροφία της μεμβράνης καθιστά τα αιμοφόρα αγγεία κάτω από τη μεμβράνη ορατά. Στην αρχή της ατροφίας, είναι δυνατό να δοθεί ένα δίκτυο σκοτεινών κόκκινων μικρών αγγείων μέσα στη μεμβράνη, οι σοβαρές περιπτώσεις μπορούν να δείξουν μεγαλύτερα μπλε δέντρα από τη μεμβράνη, η ορατότητα των αγγείων είναι μια σημαντική ενδείξεις της χρονικής ατροφικής γαστρίτιδας. Αλλά πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι όταν η πίεση στο γαστρικό είναι πολύ υψηλή λόγω υπερβολικής αερισμού, τα αιμοφόρα αγγεία του γαστρικού μπορούν να γίνουν ορατά.

　　(3Οι λεπτές ρυθμίσεις της μεμβράνης είναι μικρές ή εξαφανίζονται, όταν εισάγεται αέρας στο γαστρικό, οι ρυθμίσεις εξαφανίζονται γρήγορα. Μετά την απομάκρυνση του αέρα, η αποκατάσταση των ρυθμίσεων είναι αργή, και τα υγρά του γαστρικού είναι λιγότερα, μερικές φορές η μεμβράνη είναι ξηρή, η φωτοβολία μειώνεται.

　　(4Όταν η χρονική ατροφική γαστρίτιδα συνοδεύεται από την υπερπλασία του λαιμού των αδένων ή την μεταβολή των επιφανειακών κυττάρων του εντέρου, η επιφάνεια της μεμβράνης γίνεται ανοιχτή και ανομοιόμορφη, με δακτυλιοειδείς ή κόμβους, μερικές φορές εμφανίζονται ψευδείς ερεθισμοί. Οι χαρακτηριστικές γραμμές των αιμοφόρων αγγείων κάτω από τη μεμβράνη συχνά καλύπτονται, η οπτική παρατήρηση μπορεί να γίνει μια αρχική κρίση για την μεταβολή των επιφανειακών κυττάρων του εντέρου, αλλά πρέπει να διενεργηθεί η παρατήρηση της παθολογίας της μεμβράνης του γαστρικού για να γίνει διάγνωση.

　　(5Η ατροφική μεμβράνη γίνεται πιο κρίσιμη, εύκολα αιμορραγική και μπορεί να υπάρχει ελαττωματική περιοχή.

　　(6Η χρονική ατροφική γαστρίτιδα μπορεί να συνοδεύεται από την εκδήλωση της χρονικής επιφανειακής γαστρίτιδας, όπως η ερυθρότητα, η ένταση της επιφάνειας, η προσκόλληση του υγρού και η αύξηση της φωτοβολίας. Αν η αλλαγή της επιφανειακής γαστρίτιδας είναι η κύρια, ονομάζεται επιφανειακή ατροφική γαστρίτιδα; Αν η αλλαγή της χρονικής ατροφικής γαστρίτιδας είναι η κύρια, τότε ονομάζεται ατροφική επιφανειακή γαστρίτιδα.

　　Με την ευρεία χρήση των εξεταστικών μηχανημάτων, αν μπορεί να αναγνωριστεί η χρονική ατροφική γαστρίτιδα εγκαίρως και να γίνει η σωστή θεραπεία, οι ατροφικές αδένες μπορούν να ανακτηθούν, αλλάζει η προηγούμενη κατανόηση ότι η χρονική ατροφική γαστρίτιδα είναι μη αναστρέψιμη.

　　Η πρόληψη της χρονικής ατροφικής γαστρίτιδας απαιτεί τον έλεγχο των συναισθημάτων.

　　Πολλοί παράγοντες επηρεάζουν τη χρονική ατροφική γαστρίτιδα, ιδιαίτερα οι συναισθηματικοί παράγοντες, όπως η οργή, η ανησυχία και ο φόβος ή η συνεχής ανησυχία, η πέμφθηση, η δυσάρεστη διάθεση, η ψυχική κατάθλιψη, η ενοχλήσεις από την κίνηση, οι παραπάνω παράγοντες είναι απαραίτητοι για τη διαταραχή της ενδοκρινικής ισορροπίας του οργανισμού, τη διαταραχή της λειτουργίας των οργάνων, τη μείωση της ανοσολογικής λειτουργίας, όχι μόνο προωθούν την εξέλιξη της νόσου, αλλά και επηρεάζουν την κανονική θεραπευτική επίδραση.

　　Επομένως, πρέπει να αναπτύξετε έναν αισιόδοξο χαρακτήρα, να είστε υπομονετικοί και αποφασιστικοί στη θεραπεία, να προσπαθήσετε όσο το δυνατόν να αποκλείσετε και να αποφύγετε τα στοιχεία που προκαλούν ερεθισμό στη νόσο.

　　Πρόληψη της ατροφικής γαστρίτιδας, μη ξεχάσετε την υγιεινή διατροφή.

　　Να κάνετε τακτική και περιορισμένη διατροφή, η διατροφή πρέπει να έχει μέτρο, δεν πρέπει να είστε υπερβολικά γυμνασμένοι ή υπερβολικά γυμνασμένοι, μην καταναλώνετε τρόφιμα που προκαλούν ερεθισμό στο γαστρικό σωλήνα, πρέπει να προτιμάτε τρόφιμα που είναι εύκολα εποχυμένα και πλούσια σε θρεπτικά συστατικά. Προτρέπεται να αποφύγετε το κάπνισμα και το αλκοόλ, να δίνετε προσοχή στην ανάπαυση και το καλό ύπνο, να κάνετε κατάλληλες δραστηριότητες άσκησης, να ενισχύσετε την υγεία και να βελτιώσετε την ποιότητα ζωής, να ευνοήσουν την αποκατάσταση της νόσου.

　　Επιπλέον του ψυχολογικού και της διατροφής, πρέπει να λάβετε υπόψη τα εξής σημεία:

　　Πρώτη, να κάνετε τακτικές εξετάσεις, και να κάνετε γαστροσκόπηση όταν χρειάζεται.

　　Δεύτερη, αν εμφανιστούν σημεία επιδείνωσης, απώλεια βάρους, αδιαθεσία, μαύρη κώμα, πρέπει να επισκεφθείτε το νοσοκομείο το συντομότερο δυνατό.

　　Τρίτη, να περιορίζετε την κατανάλωση αλκοόλ, να μην καπνίζετε, για να αποφύγετε τη βλάβη της尼古τίνης στη μεμβράνη του γαστρικού σωλήνα; Αποφύγετε τη μακροχρόνια χρήση αντιφλεγμονώδους και αναλγητικής θεραπείας.

　　Τέταρτη, τα τρόφιμα που καταναλώνονται πρέπει να είναι φρέσκα και πλούσια σε θρεπτικά συστατικά, να διασφαλίζουν ότι υπάρχει επαρκής πρόσληψη πρωτεϊνών, βιταμινών και μετάλλων όπως το χαλκό. Αναστέλλετε την κατανάλωση, αποφύγετε την υπερβολική κατανάλωση, μην καταναλώνετε πολύ κρύα ή πολύ ζεστά τρόφιμα, μην χρησιμοποιείτε ή χρησιμοποιείτε λιγότερο πικάντικα γεύματα όπως το σκόρδο.

　　(Ένα)

　　① Ανάλυση γαστρικού υγρού: Στις περιπτώσεις A型CAG, οι ασθενείς έχουν συχνά μη κακή ή χαμηλή οξύτητα, και οι ασθενείς με B型CAG μπορούν να έχουν κανονική ή χαμηλή οξύτητα.

　　② Μέτρηση της προγαστρίνης: Η προγαστρίνη απελευθερώνεται από τα κυττάρα των κύριων κύτταρων, κατά την χρόνια ατροφική γαστρίτιδα, η περιεκτικότητα της προγαστρίνης στο αίμα και το ούρο μειώνεται.

　　③ Μέτρηση της γαστρίνης του αίματος: Οι κύτταρα του γαστρικού σωλήνα του γαστρικού σωλήνα απελευθερώνουν γαστρίνη. Στις περιπτώσεις A型CAG, η γαστρίνη στο αίμα είναι συχνά αυξημένη; Στις περιπτώσεις B型CAG, η μεμβράνη του γαστρικού σωλήνα του γαστρικού σωλήνα είναι ατροφική,直接影响 το γαστρίνης του κύτταρου της παραγωγής, η γαστρίνη στο αίμα είναι χαμηλότερη από το φυσιολογικό.

　　④ Εργαστηριακές εξετάσεις: Μέτρηση αντισωμάτων των παρακυττάρων, αντισωμάτων του παράγοντα ενδοφόρου και αντισωμάτων των κυττάρων της παραγωγής της γαστρίνης, μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως βοηθητική διάγνωση της χρόνιας ατροφικής γαστρίτιδας και της τύπου της.

　　(Δύο)

　　Η γαστροσκόπηση και η βιοψία είναι οι πιο αξιόπιστοι μέθοδοι διάγνωσης. Η διάγνωση με γαστροσκόπηση πρέπει να περιλαμβάνει τη θέση της βλάβης, την έκταση της ατροφίας, την παρουσία της μεταβολής σε ενδοκρινική οργάνωση και την έκταση της ατυπικής υπερπλασίας. Η κανονική μεμβράνη του γαστρικού σωλήνα είναι πορτοκαλί-κόκκινη, κατά την ατροφία γίνεται γκρίζα, γκία ή γκρι-πράσινη, η μεμβράνη μπορεί να εμφανίζει αμοιβαία κόκκινη και λευκή, κυρίως λευκή, και σε σοβαρές περιπτώσεις μπορεί να υπάρχουν διάσπαρτα λευκά στίγματα και οι πτυχές να γίνονται λεπτές ή επίπεδες. Η έκταση της ατροφίας μπορεί να είναι διασπειρωμένη ή περιορισμένη, και μπορεί να υπάρχει μικροζωνική. Η ορατότητα των αγγείων κάτω από τη μεμβράνη είναι χαρακτηριστική της ατροφικής γαστρίτιδας, όπου μπορεί να δει κανείς κόκκινες μικρές αρτηρίες ή κόκκινες μικρές αρτηρίες και μικροαγγεία, σε σοβαρές περιπτώσεις της ατροφικής γαστρίτιδας μπορεί να δει υπερπλασία των επιθηλιακών κυττάρων που σχηματίζουν μικρά κρυστάλλια ή μεγαλύτερες κόμβους. Υπάρχουν επίσης μυελομαλακίες και αιμορραγίες. Μετά την ατροφία των αδένων, οι αδένες μπορεί να επεκταθούν ή να παρουσιάσουν μεταβολή σε ενδοκρινική οργάνωση, η μεμβράνη γίνεται πιο παχιά, δεν μπορεί να δει κανείς τα αγγεία κάτω από τη μεμβράνη, αλλά μόνο την επιφάνεια της μεμβράνης που είναι α不平άνεια, με κρυστάλλια ή κόμβους, και έχει μια αίσθηση σκληρότητας, η λάμψη επίσης αλλάζει.

　　Η βιοψία του γαστρικού τοιχώματος περιλαμβάνει διάφορες μορφές συρρίκνωσης των αδένων, την αύξηση του μυώματος του τοιχώματος, την εμφάνιση φλεγμονής του τοιχώματος, τη δημιουργία λυμφοκυττάρων, και την αντικατάσταση με ψευδής πύλη ή εντέρου.}

　　Η χρόνιο ατροφική γαστρίτιδα είναι μια συχνή ασθένεια του γαστρικού συστήματος, πιο συχνή στους ενήλικες. Η κλινική εκδήλωση της χρόνιου ατροφικής γαστρίτιδας είναι η δυσφορία και ο πόνος στην άνω κοιλιακή περιοχή, πιο έντονη μετά το γεύμα, και συνοδεύεται από άλλες διατροφικές διαταραχές, όπως τα αέρια, η ανατροπή, η ναυτία, ο εμετός, η μειωμένη όρεξη κ.λπ. Σε ορισμένες περιπτώσεις, λόγω της καταστροφής του στομαχικού παράγοντα, η Βιταμίνη Β12.12Η κακή απορρόφηση μπορεί να προκαλέσει αναιμία. Η γαστροσκόπηση και η βιοψία είναι η μοναδική μέθοδος για τη διάγνωση της χρόνιου ατροφικής γαστρίτιδας. Η δημιουργία αυτής της ασθένειας σχετίζεται με κακές διατροφικές συνήθειες, καπνισμό, πιτία, ροή胆汁, χαμηλή ανοσία, λοίμωξη με幽门螺旋杆菌 και άλλους παράγοντες.

　　Οι ασθενείς με χρόνιο ατροφική γαστρίτιδα έχουν λεπτή μεμβράνη στομάχου, μείωση της έκκρισης γαστρικού οξέος, κακή ικανότητα κινήσεων του στομάχου, χαμηλή δραστικότητα της πέψης, και μειωμένη ικανότητα απορρόφησης θρεπτικών συστατικών. Επομένως, η θεραπεία με φάρμακα δεν είναι αρκετή, πρέπει να συνδυαστεί με θεραπεία θρέψης. Η διατροφή πρέπει να είναι定时定量, να είναι μικρή και συχνή, να περιέχει πλούσια σε πρωτεΐνες και χαμηλή σε λίπη τρόφιμα, και να αποφεύγεται η σκληρή και ερεθιστική τροφή. Να μην καταναλώνεται πολύ κρύο ή ζεστό φαγητό, να χρησιμοποιούνται λιγότεροι ή καθόλου ερεθιστικοί γεύμοι. Όταν είναι λιγότερο γαστρικό οξύ, μπορεί να καταναλωθούν κατάλληλα τροφές με οξύτητα. Οι κρέατα, τα κρέατα, τα ψάρια κ.λπ., μπορούν να ενισχύσουν την όρεξη και να προκαλέσουν την έκκριση γαστρικού οξέος, να αυξήσουν τη συγκέντρωση του γαστρικού οξέος.

　　Το αεριζόμενο νερό είναι απλώς μια λύση διοξειδίου του άνθρακα στο νερό (μαζί με ζάχαρη και αρωματικά), να βάλει περίπου2～3Το διοξείδιο του άνθρακα σε ατμοσφαιρική πίεση κλεισμένο στο γλυκό νερό, θα διαλυθεί μέρος του διοξειδίου του άνθρακα στο νερό, και θα σχηματιστεί κarbonate στο νερό. Η ερεθιστική γεύση του αεριζόμενου νερού οφείλεται στο κarbonate.

　　Στη ζεστή καλοκαίρια, οι άνθρωποι προτιμούν να πίνουν κρύο αεριζόμενο νερό. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι το κρύο αεριζόμενο νερό έχει χαμηλή θερμοκρασία, περιέχει περισσότερο διοξείδιο του άνθρακα, και είναι πιο δροσιστικό και φρέσκο στο γεύση. Παρά το ότι το αεριζόμενο νερό μπορεί να καταπνίξει την δίψα και να καταπνίξει την ζέστη, δεν πρέπει να πίνετε πολύ γρήγορα, αλλιώς θα εξασθενίσει τη χυμό του στομάχου, μειώσει τη δραστικότητα της χυμού του στομάχου στη διαδικασία της πέψης και την αντισηπτική του δράση, και θα επηρεάσει την όρεξη. Η μεγάλη κατανάλωση κρύου αεριζόμενου νερού, λόγω της έντονης κρύας στέρησης του στομάχου, μπορεί να προκαλέσει πόνο στο στομάχι, ακόμα και να προκαλέσει γαστρίτιδα. Οι πικάντικες τροφές περιλαμβάνουν πικάντικες πιπεριές, πιπέρι, σκόρδο, καρυκεύματα καρυδιού, καρυκεύματα καρυδιού και λιγότερο πικάντικες τροφές όπως το σκόρδο, το σκόρδο και το κρεμμύδι. Η κατάλληλη κατανάλωση πικάντικων τροφών μπορεί να ρυθμίσει τη γεύση και να ενισχύσει την όρεξη. Ωστόσο, οι ασθενείς με ατροφική γαστρίτιδα πρέπει να αποφεύγουν τα πικάντικα τρόφιμα.

　　Τα πικάντικα τρόφιμα και τα αεριώδη ποτά να καταναλώνονται ταυτόχρονα, τα μεγάλα αεριώδη ποτά μπορούν να προκαλέσουν φουσκώματα στο στομάχι, τα πικάντικα τρόφιμα είναι ερεθιστικά για τον γαστρικό βλεννογόνο, μπορεί να προκαλέσουν την επιδείνωση του γαστρικού πόνου. Αποφύγετε τη κατανάλωση κρύων, πικάντικων και δύσκολα ανασυνθετικών τροφίμων, είναι τα βασικά πρότυπα που πρέπει να τηρούνται από τους ασθενείς με γαστρίτιδα. Ειδικά οι ασθενείς με κλινική υποτροφία της γαστρίτιδας με υπερπλασία και μεταβολισμό της ενδοσκοπικής επιδερμίδας δεν πρέπει να καπνίζουν, να πίνουν δυνατά τσάι και δυνατό αλκοόλ. Η γεύση πρέπει να είναι λεπτή, να μην καταναλώνουν τρόφιμα με υψηλή περιεκτικότητα σε άλατα. Επίσης, να δώσουν προσοχή στην υγιεινή της διατροφής, να αποφύγουν τη χρήση φαρμάκων που ερεθίζουν το γαστρικό

　　(1) Γενική θεραπεία: Οι ασθενείς με κλινική υποτροφία της γαστρίτιδας, ανεξάρτητα από την αιτία, πρέπει να σταματήσουν το κάπνισμα και να αποφύγουν το αλκοόλ, να αποφύγουν τη χρήση φαρμάκων που βλάπτουν το γαστρικό βλεννογόνο όπως η ασπιρίνη, η ινδομεθακρίνη, η ερυθρομυκίνη κ.λπ. Η διατροφή πρέπει να είναι ρυθμισμένη, να αποφύγουν τη θερμότητα, τη ζάχαρη και τα πικάντικα τρόφιμα. Να επιδιώξουν τη θεραπεία των κλινικών εστιών της κνίδωσης, του ρινικού και του φάρυγγα.

　　(2) Θεραπεία με ασθενή οξύτητα: Οι ασθενείς με χαμηλή ή μη οξύτητα που επιβεβαιώνονται από την δοκιμή του πενταεστέρα του γαστρίνου μπορούν να λάβουν κατάλληλα τη ξινή κρεμμύδα. Κάθε1～2匙, ημέρα3次; ή10％ οξικό οξύ 0 5～1 0ml, πριν ή κατά τη διάρκεια του γεύματος, ταυτόχρονα λήψη της αμυλάσης συνδυασμού, κάθε10ml 1ημέρες3次; επίσης μπορεί να χρησιμοποιηθεί η πολυενζύμη δισκία (DPP) ή η πанкρεατική δισκία για τη θεραπεία, για τη βελτίωση των συμπτωμάτων της δυσπασίας.

　　(3) Θεραπεία αντι-幽门螺旋菌: Στην ασθενία της κλινικής υποτροφίας της γαστρίτιδας, η μειωμένη ή απουσία γαστρικού οξέος, η ανάπτυξη βακτηρίων στο γαστρικό, ειδικά η幽门螺旋杆菌 είναι αρκετά συχνά, η χρήση αντιβιοτικών, έχει一定 θεραπευτική επίδραση στην βελτίωση των συμπτωμάτων της κλινικής υποτροφίας της γαστρίτιδας. Η συνήθης μέθοδος θεραπείας για την καθαρισμό της幽门螺旋杆菌 είναι η τρισκαλλιουριτική χλωριούχα του βισμού (TDB De?NOL), κάθε120mg,1ημέρες4次, λήψη4～6εκδοχή; αμoxicillin capsule, κάθε5g,1ημέρες4次; φουραζόλη (Liotrix)100mg,1ημέρες3～4次。Αυτά τα φάρμακα μπορούν όχι μόνο να καθαρίσουν την幽门螺旋杆菌, αλλά και να βοηθήσουν στη μείωση και την εξάλειψη της ενεργού γαστρίτιδας που συνοδεύει, τα φάρμακα που έχουν θεραπευτική δράση στην幽门螺旋杆菌 περιλαμβάνουν την αμικακυλίνη, την κουρκουμίνη, την μεθαμιζόλη, την τετρακυκλίνη, την φλουοροξασίνη κ.λπ.

　　(4) Υποδείγνυση της παρεκχώρησης της χολής και βελτίωση της κινετικής του γαστρικού: Η χοληλίθος μπορεί να συνδέεται με τα χολικά στοιχεία που παρεκχώρηονται στον γαστρικό, προφύλαξη της βλάβης του γαστρικού βλεννογόνου από την χοληλίθος. Η μέθοδος είναι κάθε3～4g,1ημέρες3～4 次。Η σιλουικόνη μπορεί να συνδέεται με την χοληλίθος και την υδρολύσιμη φωσφολípιν, και μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί για τη θεραπεία της γαστρικής παρεκχώρησης. Η μέθοδος είναι 0.5～1g,1ημέρες3次。Μπορεί επίσης να δοθεί η ursodeoxycholic οξέα (UDCA), κάθε100mg, καθημερινά3次。Ο Stefaniwsky πιστεύει ότι οι τοξικές επιδράσεις του χολικού οξέος στον γαστρικό βλεννογόνο είναι η δεοξυχολική και η πιροχολική οξέα, στους ασθενείς με γαστρική παρεκχώρηση η χοληλίθος στο γαστρικό υγρό κυριαρχείται από την χολική και την δεοξυχολική οξέα, το UDCA καταλαμβάνει1％Ο χρήση UDCA, η χοληλίθος στο γαστρικό υγρό κυριαρχείται από το UDCA (μπορεί να καταλαμβάνει43±15％)，αλλά η χολικό οξύ, η δεοξυχολικό οξύ και η χολικό οξύ έχουν σημαντικά μειωθεί, μειώνοντας έτσι την τοξικότητα των δύο τελευταίων για τη μεμβράνη του γαστρικού. Οι φαρμακευτικές ουσίες όπως η γαστροπλάνα, η ματινόλη, η ξιφόμαυρος κ.λπ. μπορούν να ενισχύσουν την κίνηση του γαστρικού, προωθήσουν την εκκένωση του γαστρικού, βοηθήσουν στη κίνηση του γαστρικού και του δωδεκαδάκτυλου, αποτρέψουν την επιστροφή της χολής, ρυθμίσουν και αποκαταστήσουν την κίνηση του γαστρικού και του εντέρου. Συγκεκριμένες μεθόδους εφαρμογής: η γαστροπλάνα5～10mg, καθημερινά3φορές; ματινόλη10mg1ημέρες3φορές; ξιφόμαυρος5mg, καθημερινά3 φορές.

　　(5) προσθήκη της μεμβράνης του γαστρικού: η φοινικόλη μπορεί να αυξήσει την ανανέωση της μεμβράνης του γαστρικού, βελτιώσει την ικανότητα αναγέννησης των κυττάρων, ενισχύσει την αντοχή της μεμβράνης του γαστρικού στην οξύτητα του γαστρικού, και επιτύχει την προστασία της μεμβράνης του γαστρικού, η δόση είναι50～60mg, καθημερινά σε δύο μερίδια3φορές για τη λήψη. Μπορεί επίσης να επιλέξετε το αίμα, η δόση είναι κάθε μέρα80～90mg; ή επιλέξτε σιδηρομαργίτη, ουρικό κάλιο, γαστροκτόνη, prostaγλανόλη E κ.λπ.

　　(6) πενταεστέρες και ορμόνες: οι πενταεστέρες, εκτός από την προώθηση της εκροής του υδροχλωρίου από τις παρακείμενες κύτταρα και την αύξηση της εκροής της προπαπαινζής, έχουν επίσης σημαντική επαγωγική δράση στη μεμβράνα του γαστρικού και άλλες μεμβράνες του ανώτερου γαστρικού. Μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τη θεραπεία ασθενών με χαμηλή ή μη υπάρχουσα οξύτητα ή με συρρικνωμένο σώμα του στομάχου με χρόνιο ελαττωματικό γαστρικό μονοκυτταρικό, η δόση είναι50μg, ενέσιμη 30 λεπτά πριν από το πρωινό, καθημερινά1φορές. Τρεις εβδομάδες να αλλάξει σε κάθε δύο ημέρες1φορές. Τρεις εβδομάδες να αλλάξει σε κάθε δύο ημέρες4εβδομάδα να αλλάξει σε κάθε εβδομάδα2φορές. Μετά από αυτό, κάθε εβδομάδα1 φορές3μήνας ως ένα κύκλο θεραπείας.

　　Η ανάπτυξη της χρόνιου ελαττωματικού γαστρικού μονοκυτταρικού είναι σχετική με την αυτοάνοση, οπότε μπορεί να δοκιμαστεί σύντομη θεραπεία με ισχυρή πρεδνισόλη ως ανοσοσυμπιεστική θεραπεία. Αυτό το μέθοδος είναι ιδιαίτερα κατάλληλο για τους ασθενείς με θετικό PCA και κακή αναιμία με χρόνιο ελαττωματικό γαστρικό μονοκυτταρικό, αλλά η κλινική αποτελεσματικότητα δεν είναι πολύ βέβαιη.

　　(7) άλλες συμπτωματικές θεραπείες: περιλαμβάνουν την ανακούφιση από τον σπασμό και τον πόνο, την αντιμετώπιση της ναυτίας, την ενίσχυση της πέψης, την αντιμετώπιση της ανησυχίας, την βελτίωση της αναιμίας κ.λπ. Για την αναιμία, αν είναι έλλειψη σιδήρου, να δοθεί σίδηρος, οι ασθενείς με μεγακυτταρική αναιμία要根据Βιταμίνη B12, ή ανεπαρκής φολικό οξύ, να δοθεί συμπλήρωση. Ο τρόπος είναι Βιταμίνη B12,50～100μg/) ημέρες, συνεχώς.20～30 ημέρες; φολικό οξύ5～10mg, καθημερινά3) φορές, μέχρι να εξαφανιστούν πλήρως τα συμπτώματα και η αναιμία.

　　(8)Χειρουργική θεραπεία: οι ασθενείς με χρόνιο ελαττωματικό γαστρικό μονοκυτταρικό που είναι ηλικίας 45 ετών και άνω, εάν εμφανιστούν έλκες,息肉, αιμορραγία ή ακόμα και αν δεν υπάρχουν ορατά σημεία κατά τη διάρκεια της θεραπείας ή της παρακολούθησης. Ωστόσο, αν εμφανιστούν μέτρια ή σοβαρές ατυπικές υπερπλασίες στη βιοψία του γαστροσκοπίου, και συνδυάζονται με την κλινική κατάσταση του ασθενούς, μπορεί να ληφθεί υπόψη η μερική αφαίρεση του γαστρικού σώματος. Μπορεί να εντοπιστεί πρόωρος καρκίνος του στομάχου στις δείξεις της αφαίρεσης του γαστρικού σώματος αυτών των ασθενών.