Ασθένεια του αμνίου και του κοπρασμού

　　Οι κύριες αιτίες της ασθένειας του αμνίου και του κοπρασμού είναι η διαταραχή εντός του κοιλιακού σωλήνα, η ανάπτυξη του εμβρύου και η διαταραχή της αναπνοής κατά τη διάρκεια της εργασίας του τοκετού, όπως αναφέρεται παρακάτω:

　　1、διαταραχή εντός του κοιλιακού σωλήνα

　　Η μεγάλη εισαγωγή κοπρασμού από το αμνίωχο μπορεί να συμβεί πριν την έναρξη της εργασίας του τοκετού, κατά την φάση της έναρξης και της γεννήσεως. Γενικά θεωρείται ότι η MAS σχετίζεται με την αναπνοή του εμβρύου εντός του κοιλιακού σωλήνα, όταν το έμβρυο αναπνέει ή έχει αναπνευστική ανεπάρκεια, η οποία προκαλεί την αναδιανομή του αίματος, με μείωση της ροής αίματος στο έντερο και την επιδερμίδα, προκαλώντας σπασμούς της τοιχίας του εντέρου και χαλάρωση της σφιγκτήρα του αγκώνα, με αποτέλεσμα την εκτόξευση του κοπρασμού. Η συχνότητα της μόλυνσης του αμνίου με κοπράσματα σε ζωντανά παιδιά είναι περίπου12％～21.9Η έλλειψη οξυγόνου στο έμβρυο προκαλεί την προσαρμογή της αναπνευστικής δραστηριότητας από την ακανόνιστη σε μια ισχυρή αναπνοή, με την ένταση της εισόδου του κοπρασμού στο ρινοφάρυγγα και τους βρόγχους; Η αποτελεσματική αναπνοή μετά τη γέννηση του εμβρύου, επιπλέον, προκαλεί την εισαγωγή του κοπρασμού στα πνευμόνια του ανώτερου αναπνευστικού συστήματος. Οι υπερμακρογονείς λόγω της ανάπτυξης του νευρικού συστήματος του εντέρου και της αύξησης των πεπτικών ουσιών, καθώς και της κακής λειτουργίας της πλακούντας, αυξάνουν την πιθανότητα ανάπτυξης MAS σε σύγκριση με τους πλήρως αναπτυγμένους.

　　2, η ωριμότητα του εμβρύου

　　Τώρα τα δεδομένα δεν υποστηρίζουν πλήρως τη σχέση μεταξύ του MAS και της δυσκολίας του εμβρύου εντός του ωμού, από τις αλλαγές της καρδιακής ρυθμίσης του εμβρύου, την αξιολόγηση Apgar, την αξιολόγηση του pH του αίματος της κεφαλής του εμβρύου κ.λπ., δεν υπάρχει σχέση με τη βρωμιά του αμνιακού υγρού. Ωστόσο, σύμφωνα με την αύξηση του κινδύνου του MAS με την ηλικία του εμβρύου, υποδηλώνει ότι η εκροή του εμβρύου εντός του ωμού σχετίζεται με την ανάπτυξη του παρασυμπαθητικού νευρικού συστήματος του εμβρύου και την αντανακλαστική ρύθμιση μετά από την πίεση του ομφάλιου λώρου, και η εκροή του εμβρύου επίσης αντικατοπτρίζει το φυσικό φαινόμενο της ανάπτυξης του δωδεκαδάκτυλου του εμβρύου. Όταν το έμβρυο εκτεθεί σε στρες (συμπίεση, κόλπος, αναπνοή κ.λπ.), η σφinctερ της αμορφαλής ανοίγει και το εμβρύο εκπέμπει το εμβρύο στο αμνιακό υγρό, και ταυτόχρονα αρχίζει να αναπνέει βαθιά, να εισάγει το βρωμιάδων αμνιακό υγρό και το εμβρύο στο αερόδρομο και τον πνεύμονα.

　　3, η δυσκολία του εμβρύου κατά τη διάρκεια της διαδικασίας του τοκετού

　　Σε κανονικές συνθήκες, η ενδοπνευμονική υγρά διατηρούν την ροή του υγρού προς τον αμνιακό κύστη, η πραγματική κλίμακα της αναπνοής του εμβρύου εντός του ωμού είναι πολύ μικρή, حتى αν εμφανιστεί μικρή ποσότητα εμβρύου στο αμνιακό υγρό δεν θα απορροφηθεί σε μεγάλη ποσότητα στο πνεύμονα. Ωστόσο, με την μείωση του αμνιακού υγρού κατά τη διάρκεια της δεύτερης περιόδου της κύησης, την έναρξη της διαδικασίας του τοκετού και την προσέγγιση του εμβρύου, μπορεί να εμφανιστεί η ενδείξεις της δυσκολίας του εμβρύου και της ανάληψης του εμβρύου στο πνεύμονα.

　　Η ανάληψη του αμνιακού υγρού είναι πιο εύκολα απορροφήσιμη, η επακόλουθη πνευμονία είναι επίσης λιγότερο συχνή. Οι ασθενείς με ανάληψη εμβρύου μπορεί να έχουν συνδυαστικά σύνδρομα όπως η πνευμονική συρρόα, η πνευμονική υπερκοινωνία, η μεσαινιακή υπερβολική αερισμός και η πνευμονική πνιγμός, οι ασθενείς με σοβαρή υποξία και αλκοολισμός μπορεί να έχουν εγκεφαλική αιμορραγία και πνευμονική αιμορραγία, οι ασθενείς με μακρά διάρκεια της νόσου συχνά έχουν ενδοπνευμονική πνευμονία και πνευμονική σκληροποίηση. Με συνδυαστικά σύνδρομα όπως η πνευμονική πνιγμός και η μεσαινιακή υπερβολική αερισμός, μπορεί να εμφανιστούν αιφνίδια αναπνευστικές δυσκολίες, η κυανότητα μπορεί να επιδεινωθεί, οι σοβαροί ασθενείς μπορεί να έχουν σοβαρή κυανότητα, υποδηλώνοντας συνδυαστική υποπνευμονική υπέρταση του νιότουνου.

　　Η ασθένεια της ανάληψης αμνιακού υγρού και του εμβρύου μπορεί να έχει μεγάλη διαφορά στην σοβαρότητα, ανάλογα με τη σοβαρότητα της υποξίας, την ποσότητα και τη χείμαρρος της ανάληψης του εμβρύου και του βρωμιάδων αμνιακού υγρού. Οι ασθενείς με μικρή ανάληψη μπορεί να μην έχουν συμπτώματα κατά τη γέννηση, αλλά η μεγάλη ανάληψη μπορεί να οδηγήσει σε θανάτη ή θάνατο μέσα σε λίγες ώρες μετά τη γέννηση. Αν ο ασθενής εκτεθεί στον βρωμιάδων αμνιακό υγρό εντός του εμβρύου για μεγάλο χρονικό διάστημα4～6ωρών, κατά τη γέννηση η ολοκληρωμένη επιφάνεια του δέρματος, τα δάχτυλα (δάκτυλα) και ο ομφάλιος λώρος είναι κίτρινοι ή βαθύ πράσινοι.

　　Δυσκολία αναπνοής εκφράζεται κυρίως από την ταχεία αναπνοή (>)60 φορά/λεπτά), η διεργασία της αναπνοής, τα τρία σημεία αναπνοής και η κυανότητα, λόγω της διαφορετικής σοβαρότητας της βρωμιάς του εμβρύου στο αμνιακό υγρό, η σοβαρότητα της αναπνευστικής δυσκολίας μπορεί να είναι διαφορετική. Οι συνήθεις περιπτώσεις εμφανίζονται συνήθως μετά τη γέννηση4ωρών εμφανίζονται, οι ελαφροί ασθενείς παρουσιάζουν μόνο προσωρινή αναπνευστική δυσκολία και συχνά επουλώνουν.40% οξυγόνου μπορεί να διατηρήσει την κανονική PaO2και PaCO2Σοβαροί ασθενείς μπορεί να πεθάνουν μέσα σε λίγα λεπτά μετά τη γέννηση ή να εμφανίσουν σοβαρές αναπνευστικές δυσκολίες και κυανότητα μέσα σε λίγες ώρες μετά τη γέννηση. Η γενική οξυγόνωση δεν είναι αποτελεσματική και απαιτεί συνδυαστική θεραπεία όπως η μηχανική αναπνοή. Μερικοί ασθενείς μπορεί να εμφανίσουν αρχικά ελαφρά αναπνευστικές δυσκολίες, αλλά μετά από λίγες ώρες μπορεί να επιδεινωθούν λόγω χημικής πνευμονίας.

　　Μετά την εισπνοή της πυκνής κόπρανα μολυσμένης αμνιακής υδάτινης, ο ασθενής μπορεί να προκαλέσει μπλοκαρισμό του αεροδότη ή της μισής μπλοκαρίσματος. Τα κλινικά σημεία της αιμορραγικής μπλοκαρίσματος είναι η αναπνοή με σάλπιγγα, κίτρινη, πρέπει να γίνει αμέσως ενδοθωρακική αντλία αέρα. Οι ασθενείς με μισό μπλοκαρισμό λόγω συσσώρευσης αερίου έχουν μεγαλύτερο πλάτος του θώρακα και του πλάτους του θώρακα, η αναπνοή είναι σύντομη, η αναπνοή είναι χαμηλή, η αναπνοή είναι χαμηλή ή υγρή ροή και σάλπιγγα, όταν εμφανιστεί πνευμονία, μπορεί να εμφανιστεί αιμορραγία και η αναπνοή θα γίνει πιο δύσκολη, μερικοί ασθενείς μπορεί να έχουν συνεχιζόμενη υπερπνοή της αρτηριακής πνευμονίας.

　　Η πρόληψη των συμπλεγμάτων εισπνοής αμνιακής υδάτινης και κόπρανα περιλαμβάνει την αποφυγή της παράτασης της γέννησης, της δυσλειτουργίας του πλακούντα, της δυσκολίας στη γέννηση κ.λπ., την καλή διαχείριση της δυσφορίας του εμβρύου πριν από τη γέννηση, την αποφυγή και μείωση της εισπνοής. Η εξαγωγή του κεφαλιού του εμβρύου πριν από την πρώτη αναπνοή είναι σημαντική, ή η χρήση μιας μιας χρήσης σωλήνα για την αφαίρεση του σάλιου από το στόμα και το ρινοφάρυγμα είναι πολύ σημαντική και είναι η κλειδί για τη μείωση της επίπτωσης. Η έμφαση πρέπει να δοθεί στην ενεργή πρόληψη της αναπνοής του εμβρύου και της υποξαιμίας, απαγορεύεται αυστηρά η ένεση νικοραμίνης, λομπερίνης και άλλων αναπνευστικών διεγερτικών.

　　Οι κύριες εξετάσεις για τα συμπλέγματα εισπνοής αμνιακής υδάτινης και κόπρανα είναι η αναπνευστική αίμα και η ακτινογραφία του θώρακα, συγκεκριμένα:

　　1Αναπνευστική αίμα

　　Η υποξαιμία είναι η χαρακτηριστική εκδήλωση. Οι ελαφροί ασθενείς μπορεί να εκφράσουν την αναπνευστική ασidotria λόγω υπερβολικής χρήσης αερίου. Οι σοβαρές ασθενείς λόγω μπλοκαρίσματος του αεροδότη συχνά εκφράζουν PaCO2Αύξηση της συγκέντρωσης του οξυγόνου στο αίμα, αναπνευστική ασidotria. Αν το παιδί κραυγήσει, η αίμα μπορεί να εκφραστεί ως μείγμα ασidotria.

　　2Ακτινογραφία του θώρακα

　　Τα κόπρανα που εισπνέονται συνήθως εμφανίζονται κατά τη διάρκεια της γέννησης4ωρών μετά την έναρξη της ζωής φτάνουν στα αερογονίδια, τότε η ακτινογραφία του θώρακα μπορεί να εμφανίσει ειδικά σημεία. Περίπου85％ των ασθενών με συμπλέγματα εισπνοής αμνιακής υδάτινης και κόπρανα μπορεί να εμφανιστούν σε X-ray σημεία μετά την έναρξη της ζωής48η ώρα είναι πιο εμφανής, αλλά περίπου70% των ασθενών με συμπλέγματα εισπνοής αμνιακής υδάτινης και κόπρανα μπορεί να μην συμφωνούν με τα κλινικά σημεία. Τα συμπλέγματα εισπνοής αμνιακής υδάτινης και κόπρανα διαιρούνται σε ελαφρά, μέτρια και σοβαρά με βάση τα σημεία της ακτινογραφίας του θώρακα, όταν είναι ελαφρά, οι αεροδόχοι είναι πιο σκληροί, υπάρχει ελαφριά υπερπνοή, η διάχυση του διακυτταρικού μυός είναι ελαφριά, η καρδιά φαίνεται κανονικά; Όταν είναι μέτρια, υπάρχουν πυκνά σφαιρικά ή πλατιά σφαιρικά σώματα και σύννεφα σκιών, ή υπάρχουν τοπικές αναστοχαστικές πνευμονίες, συνοδευόμενες από χαμηλή διαφάνεια των κύστεων αερίου, η σκιά της καρδιάς είναι μικρότερη. Όταν είναι σοβαρή, υπάρχουν τα παραπάνω μέτρα της μέτριας σοβαρότητας, συνοδευόμενα από μεταξύκυτταρική υπερπνοή, συσσώρευση αερίου στο μεσοθωρακίο ή πνευμονία και άλλες φαινόμενα αερορροής.

　　Η θρέψη και η φροντίδα του νεογέννητου είναι επίσης κρίσιμη, η θρεφή με μητρικό γάλα είναι η κύρια, πρέπει να δοθεί προσοχή στις βασικές συνθήκες του παιδιού. Εκτός από τα γενικά μέτρα θεραπείας, οι εγκύκλους μπορούν επίσης να χρησιμοποιήσουν τις παρακάτω τροφές για να βελτιώσουν τα συμπτώματα των ασθενών με συμπλέγματα εισπνοής αμνιακής υδάτινης και κόπρανα μέσω μητρικού γάλακτος:

　　Πρώτο μέρος, Ζυμαρικά κολοκυθιάς και βρώμης

　　1Τα υλικά πλένονται, το κρεμμύδι κόβεται σε μικρά κομμάτια, τα κολοκυθάκια κόβονται σε φέτες, βραζονται και αφαιρούνται. Η βρώμη βράζεται σε βραστό νερό.3Μετά από 0 λεπτά αφαιρούνται. Το αυγό κόβεται σε πρωτεΐνη.

　　2Τα υγρά από την κουζίνα προστίθενται στο καζάνι, προστίθενται φέτες κολοκυθιάς και βράζονται μέχρι να γεύονται καλά, στη συνέχεια αφαιρούνται και κρατούνται τα υγρά, προστίθενται ρύζι και βρώμη και βράζονται ομοιόμορφα.

　　3、加盐调味，倒入蛋清搅匀，盛入碗中再排上南瓜片，最后撤枸杞子与葱。

　　二、莲藕麦片粥

　　1、材料洗净。莲藕切片，胡萝卜切丝，猪里脊肉切丝。

　　2、大米放入锅中，加水煮开，再加麦片和莲藕片，大火煮滚后转小火，煮至浓稠状。

　　3、加入胡萝卜丝和里脊肉丝煮熟，再加盐调味。

　　羊水有胎粪污染者，经清除口咽、鼻胎粪粘液后必须用新生儿喉镜检查，并予气管插管吸净为止，未吸净之前不宜正压通气。胃内容物也应吸净，避免呕吐再次吸入和厌食等胎粪性胃炎的发生。

　　入新生儿室后，尚需重点监护，给超声雾化每4～6小时一次以求稀释，雾化后接着根据病变所占肺段的支气管走行方向作体位引流、拍击、震动等胸部物理治疗，有利于疏导梗阻物，改善肺不张。雾化液中按需要可加入抗生素，支气管扩张剂和粘液溶解剂。严重病例当血气异常、PaCO2Αναβαθμισμένη, μπορεί να χρησιμοποιηθεί η αποστειρωμένη φυσιολογική άρνηση1～2ml μέσω του气管导管 εισάγεται στο气管, αναπνοή1～2λεπτά μετά να γίνει η αφαίρεση, έτσι να επαναλαμβάνεται η ενδοσκόπηση, την αφαίρεση μέχρι να καθαριστεί το υγρό.2Στην5.33～6.67kPa（40～50mmHg), δεν χρειάζεται μηχανική αναπνοή, αλλά να δοθεί το φάρμακο αδιαστολή.

　　Η μηχανική αναπνοή μπορεί να επιτρέψει την είσοδο των κόκκων του περιεχομένου του εντέρου στο βαθύτερο μέρος, οπότε πρέπει να χρησιμοποιείται με προσοχή. Οι αρχές ρύθμισης των δείκτών είναι η χρήση υψηλής συγκέντρωσης οξυγόνου, γρήγορη συχνότητα, σύντομη διάρκεια εισπνοής, μακρά διάρκεια εκπνοής και όσο το δυνατόν χαμηλότερη πίεση, για να μειώσει την πιθανότητα υπερεκτασής του πνεύμονα. Αν υπάρχει αναστάτωση, μπορεί να χρησιμοποιηθεί η ηρεμιστική και η μυοχαλαρωτική. Κατά τη διάρκεια της διαδικασίας οξυγόνωσης, εφαρμόζεται η παρακολούθηση της οξυγόνωσης μέσω της δέρματος, για να καθοδηγήσει την ρύθμιση της συγκέντρωσης του οξυγόνου με ακρίβεια. Προσοχή στη θέρμανση, τη διατήρηση της ουδέτερης θερμοκρασίας, την στενή παρακολούθηση της καρδιακής ρυθμίσης, της αναπνοής, της πίεσης του αίματος, την τακτική μέτρηση της αίματος και την καταγραφή των ποσοτήτων εισόδου και εξόδου. Εφαρμόστε συχνά αντιβιοτικά ευρύ φάσματος για την πρόληψη λοιμώξεων. Αν υπάρχει υπογλυκαιμία, υποκαλιαιμία, πνευμονία κ.λπ., τότε να γίνει η θεραπεία ανάλογα με την ασθένεια.