Senile emphysema

　　The etiology of senile emphysema is very complex, and it is the result of the combined action of several factors. The specific causes of onset are described as follows.

　　1, smoking

　　Smoking is the main factor leading to the onset of emphysema. Among patients with chronic obstructive pulmonary disease (COPD),80%～90% are smokers, while among smokers there is approximately2More than 0% of people will develop COPD. The smoke of tobacco contains various harmful substances, such as tar, nicotine, carbon monoxide, nitrogen oxides, furfural, and so on. These harmful substances can directly or indirectly damage the bronchial mucosal epithelium, even causing squamous metaplasia; inhibit or damage the movement of bronchial mucosal cilia; stimulate the hyperplasia of mucus glands, excessive secretion of mucus; inhibit the phagocytic function of lung macrophages; secretions are retained and are prone to secondary microbial infections; it makes α1The activity of antitrypsin is reduced, leading to elastase-Dysbalance of elastase inhibitor. This is smoking-Emphysema-Chronic bronchitis or smoking-Chronic bronchitis-The pathogenesis of emphysema.

　　2Environmental pollution

　　Long-term exposure to organic or inorganic dust, harmful gases, and easy to develop emphysema.

　　3Infection

　　Recurrent airway infection can cause bronchial mucosal congestion, edema, gland hyperplasia, increased secretion, and increased protease activity, which will lead to the occurrence of emphysema.

　　4Genetic factors

　　Due to genetic defects leading to α1Severe deficiency of antitrypsin can cause emphysema. This type of emphysema often occurs in young adults, with a short course and severe condition, more common in white people, and rare in China.

　　Complications of elderly pulmonary emphysema include lower respiratory tract infection, spontaneous pneumothorax, chronic pulmonary heart disease, and heart failure, etc., and the specific symptoms are described as follows.

　　1Lower respiratory tract infection

　　Pulmonary emphysema patients are prone to lower respiratory tract infection due to aging, malnutrition, decreased body immunity, narrowed airways, and sputum retention. Patients often transition from stable to severe stage due to this. It is noteworthy that elderly patients with infection often do not have fever and the total white blood cell count is not high. Severe cough, shortness of breath, increased sputum volume, and purulent sputum are the earliest and most important signs of lower respiratory tract infection.

　　2Spontaneous pneumothorax

　　Mostly due to the rupture of pulmonary bullae. There may be severe cough or exertion as a trigger, or no trigger at all. The typical manifestations are chest pain and sudden onset of dyspnea, with hyperresonance on percussion. Elderly patients often do not have chest pain, but only progressive worsening of dyspnea. X-ray examination shows signs of pleural gas. Due to poor baseline pulmonary function in elderly patients, timely rescue is necessary.

　　3Chronic pulmonary heart disease and heart failure

　　Due to long-term hypoxemia, hypercapnia, and reduced pulmonary capillary bed in pulmonary emphysema patients, pulmonary hypertension may occur, which can further lead to pulmonary heart disease. During the exacerbation period, cardiac function may become unbalanced and cause heart failure. In most cases, it is right heart failure, but it is worth noting that left heart failure may also occur, which may be due to myocardial degeneration and arrhythmia caused by long-term hypoxemia and recurrent infections.

　　4Respiratory failure

　　Severe elderly pulmonary emphysema patients are prone to respiratory muscle fatigue due to increased respiratory muscle work, low diaphragm, increased curvature radius, and malnutrition. On this basis, respiratory failure is often induced by factors such as lower respiratory tract infection, accompanying diseases, surgery, fatigue, and incorrect use of oxygen therapy, sedatives, and cough suppressants.

　　5Multiple organ failure

　　Severe elderly pulmonary emphysema patients often suffer from simultaneous failure of cardiovascular and pulmonary function, even with disseminated intravascular coagulation, liver and kidney function failure, and other complications, leading to multiple organ failure and threatening life.

　　6、Gastric ulcer

　　Autopsy confirmed that patients with emphysema have18%～30% of complications are gastric ulcers, and the pathogenesis is not yet fully understood.

　　7、Pulmonary embolism

　　Senile emphysema, especially patients with pulmonary heart disease, may develop pulmonary embolism due to hypercoagulability, hyper黏状态, prolonged bed rest, arrhythmias, and sepsis. When elderly patients with emphysema suddenly develop symptoms of dyspnea, palpitations, and worsening cyanosis, they should be alert to the possibility of pulmonary embolism.

　　8、Sleep-disordered breathing

　　Sleep-disordered breathing includes sleep apnea syndrome (SAS) and sleep hypoventilation syndrome (HPVS). It has been increasingly emphasized in recent years. It has been reported overseas that the incidence rate of sleep apnea-hypopnea syndrome (SAHS) in adults is1%～4%65years of age has a high incidence rate of20%～40%, the incidence of senile SAHS is even higher, and the coexistence of chronic obstructive pulmonary disease (COPD) and SAHS is called 'overlap syndrome' (overlapsyndrome). These patients may experience significant hypoxemia and carbon dioxide retention during the rapid eye movement (REM) sleep phase. Pulmonary emphysema combined with sleep-disordered breathing is often overlooked, but its危害性 is great. Where conditions allow, 'polysomnography' (polysomnography) should be performed for senile emphysema, especially for patients with purple edema, to confirm the diagnosis and provide proper treatment.

　　Senile emphysema has a slow onset, a long course, and alternating periods of stability and exacerbation. The specific clinical manifestations are described as follows

　　一、Symptoms

　　1、Cough and sputum:Patients with emphysema often have a history of chronic cough and sputum production. During the stable phase, cough and sputum may be mild, presenting as white, sticky sputum. During respiratory tract infection, cough and sputum production may worsen, presenting as purulent sputum.

　　2、Dyspnea and chest tightness:Early symptoms often occur after physical activity, such as climbing stairs or brisk walking, and the feeling of dyspnea gradually develops to even during walking on flat ground. In the later stage, dyspnea may occur during daily activities such as washing face, brushing teeth, tying shoes, dressing, speaking, and even at rest. Patients often prefer to sit forward (which allows the accessory respiratory muscles to participate in activity) and exhale with pursed lips or exhibit expiratory groaning.

　　3、Fatigue, decreased appetite, weight loss, and others:It is very common in patients with senile emphysema.

　　4、Fever:Fever is often present when complications such as infection occur. Drowsiness or restlessness, disturbance of consciousness, headache, profuse sweating, wing-beating tremors of the hands, and other symptoms often suggest the possibility of concurrent respiratory failure. Symptoms such as oliguria, lower limb edema, cyanosis of the lips and fingers, palpitations, and others often suggest the possibility of concurrent right heart failure due to pulmonary heart disease.

　　二、Signs

　　1、Early in the disease, most patients show no abnormalities, and severe cases may exhibit a 'barrel chest'. Due to the later onset age of senile emphysema, the costal cartilage has already calcified at this point, so a typical barrel chest is not common in patients with senile emphysema, but there is often an increase in the intercostal space. The lung percussion sound is hyperresonant, the liver dullness border is shifted downward, the cardiac dullness border is reduced or disappears, the respiratory and phonatory sounds are weakened, expiration is prolonged, and sometimes dry and wet rales can be heard at the base of the lungs, and the heart sounds are low and distant.

　　2、The patients with respiratory failure may also show elevated blood pressure, cyanosis, conjunctival edema, nystagmus, unequal size of pupils on both sides, and wing-beating tremors of the hands.

　　3、Συνοδευτικά σημεία της καρδιακής ανεπάρκειας της δεξιάς καρδιάς μπορεί να είναι η κυανότητα, η κόμψις της φλέβας της κορβούλας, η αύξηση της φλέβας του πνευμονικού φλέβατος2Η υπερκαιλιέωση ή η διπλός κοιλιακός όγκος, η αύξηση του ήπατος, η αύξηση του ήπατος-Η υπερκαιλιέωση ή η διπλός κοιλιακός όγκος, η αύξηση του ήπατος, η αύξηση του ήπατος

　　Πώς να προλάβουμε το πνευμονικό οίδημα των ηλικιωμένων

　　Ποια εξετάσεις πρέπει να γίνουν για τον έλεγχο του πνευμονικού οίδηματος των ηλικιωμένων

　　1Ο έλεγχος του πνευμονικού οίδηματος των ηλικιωμένων περιλαμβάνει την ανάλυση της αρτηριακής αεριστικής, την ακτινογραφία και τον έλεγχο της πνευμονικής λειτουργίας, κ.λπ., και τα συγκεκριμένα μεθόδους ελέγχου περιγράφονται αναλυτικά παρακάτω.

　　)、Ελέγχος της αρτηριακής αεριστικής2Αρτηριακή πίεση οξυγόνου (PaO1.3kPa(10)στην αρχή μπορεί να βρίσκεται στο φυσιολογικό όριο, δηλαδή πρόβλεψη～－104.2×ηλικία；лежащее положение：27mmHg)(προβλέψεις:坐着103.5×ηλικία；лежащее положение：42mmHg-.13.3×ηλικία；ή4kPa-0.01.3kPa(10×ηλικία)；στην τελική φάση μπορεί να μειωθεί σε διάφορους βαθμούς[＜πρόβλεψη-2mmHg)]。Αρτηριακή πίεση διοξειδίου του άνθρακα (PaCO4.7)στην αρχή μπορεί να είναι κανονική[6mmHg)] μπορεί να αυξηθεί σε διάφορους βαθμούς στην τελική φάση[＞35kPa～45mmHg～6mmHg)] μπορεί να αυξηθεί σε διάφορους βαθμούς στην τελική φάση[＞45.0kPa(2mmHg)]。Αρτηριακή θρεπτική συγκέντρωση οξυγόνου (SaO95)στην αρχή μπορεί να είναι κανονική, αλλά μπορεί να μειωθεί σε διάφορους βαθμούς στην τελική φάση (＜-Αρτηριακή πίεση οξυγόνου (A-aDO2)αύξηση[≥2.7kPa(20mmHg)]。

　　2、Ελεγχος με ακτινογραφία

　　Αύξηση της απεκκριτικότητας του πνεύμονα, μείωση των λεπτών τμημάτων του πνεύμονα, χαμηλότερη κοιλιά, και πιο ευθεία ράβδους των ραβδωτών οστών, με μεγαλύτερη διάμετρος των ραβδωτών οστών, και η σκιά του καρδίου να είναι κατεστραμμένη. Μπορεί επίσης να εκφραστεί με αύξηση των λεπτών τμημάτων του πνεύμονα, μεγαλύτερη σκιά του καρδίου, και διόγκωση της κάτω πλευράς του πνεύμονα.

　　3、Ελέγχος της πνευμονικής λειτουργίας

　　Αύξηση του συνολικού όγκου του πνεύμονα (TLC), του όγκου των υπολειπόμενων αερίων (RV), του λειτουργικού υπολειπόμενου όγκου (FRC), και η αναπνευστική ικανότητα (VC) είναι κανονική ή μειωμένη, ο μέγιστος όγκος εκπνοής (MBC), η προσπάθεια εκπνοής (FVC), και η ποσότητα εκπνοής κατά την πρώτη δευτερόλεπτο (FEV10) Το μέγιστο ρυθμός ροής εκπνοής (MMEF), το μέγιστο όγκο εκπνοής (MEFV) κ.λπ. δείχνουν σημαντική μείωση των δείκτών της αναπνευστικής λειτουργίας, με μείωση του δείκτη εξατμισμού του οξυγόνου στο πνεύμονα (DLco).

　　Οι ασθενείς με πνευμονικό οίδημα πρέπει να καταναλώνουν τροφές που έχουν αντιφλεγμονώδη και αντιμικροβιακή δράση, και τροφές πλούσιες σε ίνες που είναι εύκολες να καταναλωθούν και να απορροφηθούν. Αποφύγετε τον καφέ, το βαρύ τσάι, τις πικάντικες και λιπαρές τροφές. Τα συγκεκριμένα σημεία προσοχής στη διατροφή περιγράφονται αναλυτικά παρακάτω.

　　1、Αποφυγή της κατανάλωσης πικάντικων τροφών

　　Αποφυγή της κατανάλωσης πιπέριου, κρεμμύδιου, σκόρδου, οίνου και άλλων πικάντικων τροφών, επειδή προκαλούν φλεγμονή στην κόλπνη των αναπνευστικών, επιδεινώνοντας την ρινίτιδα, την πνευμονία και την ταχυκαρδία, και προκαλώντας άσθμα, οπότε πρέπει να αποφεύγονται.

　　2、Αποφυγή της κατανάλωσης θαλασσινών και λιπαρών προϊόντων

　　Τα ψάρια που δεν προετοιμάζονται με τον τρόπο της καθαρούς βρασμάτων, λόγω του μεγάλου όγκου του ελαιόλαδου, είναι πιο πιθανό να προκαλέσουν φλέγματα.

　　3、Αποφυγή της κατανάλωσης τροφών που προκαλούν αερισμό

　　όπως η ριζική ράπανα, το μαραθόσπορο κ.λπ., επειδή δεν είναι κατάλληλο για την εξαγωγή του πνευματικού αέρα, θα πρέπει να καταναλώνεται περισσότερο αλκαλική τροφή.

　　4、Κατάργηση του τσιγάρεματος

　　Επειδή το κάπνισμα είναι ένας από τους κύριους λόγους για την ανάπτυξη της βρογχίτιδας, πρέπει να απαγορευτεί αυστηρά.

　　Επιπλέον, οι άτομα με αλλεργική ικανότητα και οι άτομα με υψηλή αμμονία (όπως οι ασθενείς με αρθρίτιδα) πρέπει να μειώσουν την κατανάλωση λιπαρών 黄鱼, αγκούστη, κριλ, κριλ και παχύ κρέας κ.λπ., για να αποφύγουν την ενίσχυση της φωτιάς και την παραγωγή φλέγματος.

 

　　Η θεραπεία της πνευμονίας των ηλικιωμένων περιλαμβάνει δύο πτυχές: τη διαχείριση της σταθερής περιόδου και τη θεραπεία της επιδεινωμένης περιόδου, και οι συγκεκριμένες μεθόδους θεραπείας αναφέρονται ως εξής.

　　Α'、Διαχείριση της σταθερής περιόδου

　　Η βασική προσοχή στη διαχείριση της σταθερής περιόδου είναι η αποκατάσταση της θεραπείας, ο στόχος της οποίας είναι να βελτιώσει την ποιότητα ζωής του ασθενούς, να μειώσει τον αριθμό των επεισοδίων και να παρατείνει τη διάρκεια ζωής.

　　1、βελτίωση της γενικής κατάστασης του ασθενούς

　　（1）Κινήτωση των ασθενών για να σταματήσουν τον καπνό

　　Η καπνός είναι η κύρια αιτία κινδύνου για την πνευμονία, η απόκτηση του καπνού μπορεί να μειώσει τα συμπτώματα και να επιβραδύνει την πρόοδο της βλάβης της λειτουργίας του πνεύμονα. Μεγάλο υλικό αποδεικνύει ότι η απόκτηση του καπνού και η μακροχρόνια οξυγονotherapy μπορούν να επιβραδύνουν σημαντικά τη φυσική πορεία της πνευμονίας.

　　（2）Ενίσχυση της θρεπτικής κατάστασης και της ανοσολογικής ικανότητας

　　Η ανεπαρκής θρεπτική κατάσταση δεν μόνο βλάπτει τη λειτουργία του πνεύμονα και την λειτουργία των αναπνευστικών μυών, αλλά και το ανοσοποιητικό σύστημα του σώματος. Επομένως, οι ασθενείς με πνευμονία πρέπει να ενισχύσουν τη θρεπτική τους κατάσταση. Η άσκηση αντοχής στο κρύο, η κατάλληλη άσκηση (όπως περπάτημα, φροντίδα υγείας, Tai Chi κ.λπ.), τα φάρμακα που ενισχύουν την ισχύ και την υγεία (όπως τα παραδοσιακά κινέζικα φάρμακα), η ενδομυϊκή ένεση κρεατινίνης (κρεατινίνη) ή το δροσισμένο ΒCG κ.λπ. μπορούν να ενισχύσουν την ισχύ, να αποτρέψουν την κρύα και τις λοιμώξεις των κατώτερων αναπνευστικών οδών.

　　（3）Εκπαίδευση επιστημονικών γνώσεων και οδηγία

　　Οι ηλικιωμένοι ασθενείς με πνευμονία λόγω της μακράς διάρκειας της νόσου, της επαναλαμβανόμενης επιδρομής, της περιορισμένης ικανότητας κοινωνικής δραστηριότητας και συχνά βρίσκονται σε κατάσταση ανησυχίας, κατάθλιψης ή φόβου. Αυτό δεν είναι επαρκές για την αποκατάσταση και την βελτίωση της ποιότητας ζωής. Η ενημέρωση για την υγεία, η οδηγία των ασθενών για την εκτέλεση της σωστής αποκατάστασης, και η ενίσχυση της ψυχικής υγείας.

　　2、άσκηση αναπνοής

　　Οδηγία ασθενούς για την εκτέλεση της διαδικασίας αναπνοής με το στομάχι και της συστοχής του στόματος - πριν εκτελέσει τη συστοχή του στόματος, η σύσπαση των μυών του στομαχιού κάνει την πίεση στο στομάχι να αυξηθεί, η μυελός του οισοφάγου να ανεβεί; Στη συνέχεια, εισπνέει μέσω του μύλη, η μυελός του οισοφάγου να χαλαρώσει και να αναρριχθεί, η μυελός του οισοφάγου να συσπαθεί και να κατεβεί. Αυτή η βαθιά, αργή, λεπτή αναπνοή με το στομάχι μπορεί να συντονίσει την αναπνοή του θώρακα και του στομαχιού, να αυξήσει την ποσότητα του αέρα που εισπνέεται, να μειώσει την ανεπαρκή αεροδότηση, να μειώσει την ταχύτητα της αναπνοής, να αυξήσει την οξυγόνωση, να μειώσει την κατανάλωση οξυγόνου της αναπνοής; Η συστοχή του στόματος μπορεί να αυξήσει την πίεση στο εξωτερικό τμήμα του αεραγωγού, να μετακινήσει τον σημείο πίεσης προς το κεντρικό αεραγωγό, να αποτρέψει το μικρό αεραγωγό από το να κλείσει νωρίτερα κατά τη διάρκεια της αναπνοής, να μειώσει την παραμονή του αέρα στο πνεύμονα, να μειώσει την αναπνοή./Η ανισορροπία του αριθμού του αίματος

　　3、άσκηση των αναπνευστικών μυών

　　Η ανεπαρκής θρεπτική κατάσταση και η κόπωση των αναπνευστικών μυών των ηλικιωμένων ασθενών με πνευμονία είναι σημαντική βάση και πυρήνας για τη χαμηλή αναπνοή και την αναπνευστική ανεπάρκεια. Η άσκηση των αναπνευστικών μυών είναι πολύ σημαντική για την αποκατάσταση των ηλικιωμένων ασθενών με πνευμονία. Οι συνηθισμένες μεθόδους άσκησης των αναπνευστικών μυών περιλαμβάνουν την άσκηση αντοχής αναπνοής και άσκηση. Όπως η αναπνοή με αντοχή αναπνοής, η οποία αυξάνει την αντοχή της αναπνοής, επιτυγχάνει τον στόχο της άσκησης των αναπνευστικών μυών. Με την άσκηση, η δύναμη και η αντοχή των αναπνευστικών μυών μπορεί να βελτιωθεί σημαντικά. Πρέπει να σημειωθεί ότι κατά τη διάρκεια της άσκησης αντοχής αναπνοής, η αντοχή είναι πολύ μικρή που δεν μπορεί να επιτύχει τον στόχο της άσκησης, και πολύ μεγάλη που είναι ευάλωτη στην κόπωση των αναπνευστικών μυών.

　　4、οξυγονotherapy στο σπίτι

　　Η οξυγονotherapy μπορεί να βελτιώσει τα συμπτώματα του ασθενούς, να αυξήσει την απόδοση της εργασίας, να αυξήσει την ένταση της δραστηριότητας, να επεκτείνει τον κύκλο της δραστηριότητας, και να παρατείσει τη διάρκεια ζωής. Καθημερινή συνέπεια15Η συνεχής απορρόφηση οξυγόνου σε χαμηλή ροή είναι πιο αποτελεσματική από την διακοπτόμενη απορρόφηση. Με την βελτίωση των μηχανισμών παροχής οξυγόνου, η οξυγονterapia στο σπίτι έχει γίνει δυνατή. Οι συσκευές συγκέντρωσης οξυγόνου, οι δεξαμενές υγρού οξυγόνου κ.λπ. είναι μικρές σε όγκο, εύκολες στη χρήση και κατάλληλες για την οξυγονotherapy στο σπίτι.

　　5ή άλλες

　　η μη τραυματική μηχανική αναπνοή είναι επίσης κατάλληλη για τη διαχείριση στο σπίτι των σοβαρών ασθενών με πνευμονική αργυροληψία. Υπό την καθοδήγηση του γιατρού, η μάσκα+Η διακοπής της υποστηρικτικής μηχανικής αναπνοής μπορεί να δώσει ανακάλυψη στους μυς της αναπνοής, να μειώσει την κόπωση των μυών της αναπνοής, να βελτιώσει τη λειτουργία των μυών της αναπνοής.

　　η θεραπεία της επιδείνωσης

　　1ελέγχοντας τις αναπνευστικές λοιμώξεις

　　Η πνευμονική αργυροληψία που συνδυάζεται με ελαφρές και μεσαίες αναπνευστικές λοιμώξεις είναι συνήθως η πνευμονία, η βακτηριακή πνευμονία, η βακτηριακή λοιμώξη της βρογχίτιδας και η βακτηριακή λοιμώξη της βακτηριακής λοιμώξεως, η σοβαρή λοίμωξη συχνά περιλαμβάνει την G-βακτήρια. Μόλις προκύψει λοίμωξη, θα πρέπει να χρησιμοποιηθούν τα κατάλληλα αντιβιοτικά σε timpio και σε επαρκή ποσότητα, και η θεραπεία θα πρέπει να επεκταθεί κατάλληλα. Οι ελαφρές και μεσαίες αναπνευστικές λοιμώξεις χρησιμοποιούνται κυρίως αντιβιοτικά από το στόμα, ως δοκιμαστική θεραπεία μπορεί να επιλεγούν τα καρμπενυκλίνες, τα νέα αντιβιοτικά της σειράς της μακρολίνης, τα αντιβιοτικά της φλουκοναζόλης και τα αντιβιοτικά της πρώτης και δεύτερης γενιάς της κεφαλοσπορίνης, η διάρκεια της θεραπείας είναι συνήθως5ημέρες～10ημέρες.

　　Η σοβαρή αναπνευστική λοίμωξη πρέπει να αντιμετωπιστεί με ενδοφλέβια αντιβιοτικά. Πρώτα μπορεί να επιλεγούν τα αντιβιοτικά της δεύτερης και τρίτης γενιάς και τα αντιβιοτικά της φλουκοναζόλης, η δοκιμαστική θεραπεία3ημέρες～5ημέρες, στη συνέχεια θα πρέπει να προσαρμόζεται άμεσα με βάση τα αποτελέσματα της μυκολογίας και της φαρμακοαυτιοστικότητας. Σε ασθενείς με πνευμονική αργυροληψία και σοβαρές αναπνευστικές λοιμώξεις, η αναλογία των αεροβίων και των μυκοβίων είναι υψηλή, θα πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί. Η λοίμωξη από αεροβία μπορεί να επιλεγεί η τετρανοϊδόλη, η克林霉素(氯林可霉素) ή τα αντιβιοτικά της τρίτης γενιάς. Η λοίμωξη από μύκητες (πλειοψηφία είναι οι κόκκινες μύκες) μπορεί να επιλεγεί η φλουκοναζόλη, η δόση της οποίας λαμβάνεται100mg，2φορά/ημέρες, η θεραπεία θα πρέπει να διαρκέσει τουλάχιστον2εβδομάδες.

　　Η νεφρική λειτουργία των ηλικιωμένων μειώνεται σημαντικά με την ηλικία, οπότε θα πρέπει να χρησιμοποιούνται με προσοχή τα αντιβιοτικά που εκκρίνονται κυρίως μέσω των νεφρών ή που έχουν σημαντική νεφρική τοξικότητα, όπως τα αμινογλυκοζίδια, και θα πρέπει να μειώνεται η δόση τους όταν είναι απαραίτητο.

　　2αποβρωχιστικά

　　Η κλινικά συνήθης χρήση φαρμάκων είναι τα αποβρωχιστικά και τα λιπολυτικά φάρμακα. Το πρώτο χρησιμοποιείται συχνά για να προκαλέσει την ανοσοαπόκριση του γαστρικού βλεννογόνου, αυξάνοντας την αναπνευστική έκκριση, καθιστώντας τα σπασμάτιστα πιο εύκολα να αφαιρεθούν; Το δεύτερο είναι το άμεσο διάσπαρμα των κολλώδων συστατικών, μειώνοντας την πυκνότητα των σπασμάτων, καθιστώντας τα πιο εύκολα να αφαιρεθούν. Η αμυροξολίνη (Mucosolvan) μπορεί να ρυθμίσει, να ισορροπήσει τη λειτουργία της βλέννης και της σπυροκυστικής αδένωσης, να αυξήσει τη σπυροκυστική έκκριση, να βελτιώσει τη λειτουργία των μιόκοντρων, να προωθήσει την εκκρίνηση της βλέννης; Να προκαλέσει τη δημιουργία της επιφανειακής ενεργοποιητικής ουσίας του πνεύματος, να μειώσει την πηκτικότητα της βλέννης για τις τελικές αναπνευστικές οδούς, να αποτρέψει τη δημιουργία σφαγίδων βλέννης και να διευκολύνει τη ροή της, να αποτρέψει τη συρρίκνωση των τελικών αναπνευστικών οδών, να διατηρήσει τις μικρές αναπνευστικές οδούς ανοιχτές. Η αμυροξολίνη μπορεί όχι μόνο να επιτύχει καλή αποβρωχιστική δράση, αλλά και να αυξήσει τη συγκέντρωση των αντιβιοτικών στην περιοχή της νόσου, είναι ένας σχετικά ιδανικός αποβρωχιστικός παράγοντας, η ημερήσια δόση60mg. Η υδροαερολύση μπορεί επίσης να λεπτομερειώσει τα εκκρίματα των αναπνευστικών οδών, καθιστώντας τα σπασμάτιστα πιο εύκολα να αφαιρεθούν.

　　3αναλγητικά και αντιβρογχικά

　　Οι ηλικιωμένοι πάσχοντες από πνευμονική αργυροληψία συχνά συνδυάζονται με χρόνινη βρογχίτιδα, η οποία προκαλεί σταδιακή βλοκαρία του ρεύματος του αέρα, μπορεί να συνοδεύεται από υπερευαισθησία των αεραγωγών, μερικές φορές αναγεννητική. Η χρήση αναλγητικών και αντιβρογχικών φαρμάκων μπορεί να βελτιώσει τη βλοκαρία του ρεύματος του αέρα. Η κλινικά συνήθης χρήση αναλγητικών και αντιβρογχικών φαρμάκων είναι β2-αδρεναλινικοί υποδοχείς, αντιχολινεργικά φάρμακα, ταινίνες και κορτικοστεροειδή. β2-Αδρεναλινικοί υποδοχείς, αντιχολινεργικά φάρμακα θα πρέπει να λαμβάνονται κυρίως με εισπνοή. Οι ηλικιωμένοι ασθενείς λόγω της μείωσης της ευαισθησίας των β υποδοχέων, θα πρέπει να χρησιμοποιούν β2-Η επίδραση των αδρεναλινικών υποδοχέων δεν είναι πολύ ιδανική. Το πιο συχνά χρησιμοποιούμενο αντιχολινεργικό φάρμακο στην κλινική είναι η ισοπροτεροπράμη (ισοπροτεροπράμη), το φάρμακο εισπνοής μετά την εισπνοή}}5min να ξεκινήσει τη δράση30min～90min να φτάσει στο κορυφαίο, η διάρκεια της δράσης4h～6h, δύσκολο να απορροφηθεί, η τοπική εφαρμογή είναι πολύ ασφαλής. Σοβαρές εκδηλώσεις μπορεί να επιλεγεί η ενδοφλέβια ένεση αμινταλίνης, η καλύτερη επιλογή είναι η παρακολούθηση της σειράς του αίματος για τη διατήρηση της συγκέντρωσης του αίματος.10～12μg/ml, με νυκτερινή σπασμό των βρόγχων μπορεί να χρησιμοποιηθεί τηράλιν κοντινούς ή χορηγούμενα.375mg ή πρεδνισον2.5mg καθημερινά ή κάθε δύο ημέρες1θα βοηθήσει συχνά τον έλεγχο των συμπτωμάτων και τη μείωση του αριθμού των επεισοδίων; Κάποιοι ασθενείς με άσθμα του πνεύμονα χωρίς σημεία υποχώρησης της επιδραστικότητας της αδρεναλίνης μπορεί να βελτιώσουν τα συμπτώματα με μακροχρόνια χρήση κορτικοστεροειδών. Ωστόσο, οι ηλικιωμένοι ασθενείς έχουν πολλές ανεπιθύμητες ενέργειες από τη μακροχρόνια χρήση κορτικοστεροειδών, πρέπει να είναι προσεκτικοί, και είναι καλύτερο να χρησιμοποιούν τη μοριακή ατμοσφαιρική εισπνοή ανάγκη.

　　4、Βελτίωση της υποξίας

　　Οι ασθενείς με άσθμα του πνεύμονα σε σοβαρή φάση έχουν διάφορους βαθμούς υποξίας, η συνεχής παροχή οξυγόνου σε χαμηλή ροή είναι η καλύτερη επιλογή. Οι ασθενείς με σοβαρό άσθμα του πνεύμονα έχουν τάση για καταkładψη διοξειδίου του άνθρακα, η ευαισθησία του αναπνευστικού κέντρου στο διοξείδιο του άνθρακα μειώνεται, η υποξία είναι το μοναδικό φάρμακο διέγερσης του αναπνευστικού κέντρου, η παροχή υψηλής συγκέντρωσης οξυγόνου ή η προσπάθεια να διορθώσει την υποξία πλήρως μπορεί να προκαλέσει αναπνευστική ανεπάρκεια. Σε αυτή την κατάσταση, πρέπει να γίνει μηχανική αναπνοή, και μπορεί να δοκιμαστεί η υψηρηκτική ένεση οξυγόνου χωρίς μηχανική αναπνοή+Φάρμακα διέγερσης της αναπνοής.

　　5、Υποστήριξη της διατροφής και της διατήρησης της ισορροπίας υγρών-ιονίων

　　Οι ασθενείς με άσθμα του πνεύμονα στους ηλικιωμένους έχουν συχνά κακή όρεξη και συχνά συνδυάζονται με υποσιτισμό, ο οποίος δεν μόνο βλάπτει την ανοσία του σώματος, αλλά και την λειτουργία των μυών αναπνοής. Επομένως, η ενδοφλέβια ενίσχυση θερμίδων και αμινοξέων, πρωτεϊνών είναι πολύ απαραίτητη. Οι ασθενείς με άσθμα του πνεύμονα σε σοβαρή φάση συχνά έχουν διαταραχή της ισορροπίας υγρά-ιονίων, πρέπει να διορθωθεί άμεσα.

　　6、Αποτροπή άλλων σοβαρών συνδυασμένων επιπλοκών

　　Οι ασθενείς με άσθμα του πνεύμονα στους ηλικιωμένους συχνά έχουν συνδυασμένες επιπλοκές όπως ανεπάρκεια της καρδιαίας και πνευμονικής λειτουργίας, πνευμονική πνιγμένη, πνευμονική栓塞 κ.λπ., που επιδεινώνουν δραματικά την κατάσταση της νόσου, και μπορεί να απειλήσουν τη ζωή, πρέπει να παρέχεται άμεση διάσωση.