肺隔离症

　　一、发病原因

　　在胚胎发育期间，肺动脉发育不全使一部分肺组织血液供应受障碍，并由主动脉的分支代替肺动脉供应该区肺组织，由于来自主动脉的血液含氧量与来自肺动脉的血液完全不同，使该段肺组织的肺功能无法进行，因而发育不全，而无肺功能。

　　二、发病机制

　　肺隔离症的发生机制不清，常见有副肺芽学说、Prvce的牵引学说和Smith的血管发育不全学说。Prvce的牵引学说受到普遍承认，它认为在胚胎初期的原肠及肺芽周围，有许多内脏毛细血管与背主动脉相连，当肺组织发生脱离时，这些相连的血管即逐渐衰退吸收。由于某种原因，发生血管残存时，就成为主动脉的异常分支动脉，牵引一部分胚胎肺组织，形成肺隔离症。此部分肺组织与正常支气管和肺动脉隔离开，由异常动脉供应血液。在胚胎早期肺组织与原肠发生脱离时受到牵引，副肺芽位于胸膜内，则形成叶内型肺隔离症，在脱离后受到牵引的异常的肺芽出现在胸膜已形成之后，则成为叶外型肺隔离症。但牵引学说并不能解释所有的肺隔离症，有少数肺隔离症没有异常动脉，或有异常动脉而无隔离肺。无论叶外型与叶内型，肺隔离症的主要动脉均来源于体循环的分支，主要是降主动脉，也可源于腹主动脉上部、腹腔动脉及其分支、升主或主动脉弓、无名动脉、锁骨下动脉、内乳动脉、肋间动脉、膈动脉或肾动脉等。多数经下肺韧带进入隔离肺内，常为1支，也有2支或多支的情况，但较少见。动脉粗细不等，有的直径可达1cm左右。这些异常动脉壁的结构与主动脉相似，含较多的弹性纤维组织，压力较高，极易发生粥样硬化。体循环血管如何发育到隔离肺内尚不清楚，正常情况下，肺动脉源于第6胚弓，且将它的分支延伸肺原基，最初供养肺胚芽的内脏血管丛分支逐步退化，仅保留下了支气管动脉。根据公认的理论，背主动脉与肺芽周围的内脏毛细血管间有丰富的侧支交通，这些侧支血管的某支吸收、退化不全，形成异常的体循环动脉供养隔离肺组织。同时因肺隔离症的胚胎组织处于异常部位，使肺循环血管不能发育。肺隔离症静脉回流不尽一致：叶内型肺隔离症的血液回流入下肺静脉，导致左-左分流，偶有叶内型回流到体循环静脉。叶外型肺隔离症血液回流入半奇静脉、奇静脉、下腔静脉、无名静脉、肋间静脉等，此时无分流问题。

　　Οι επιπλοκές που προκαλούνται από την πνευμονική κύστη περιλαμβάνουν τα εξής:

　　1、η πνευμονική κύστη δεν έχει λειτουργία ανταλλαγής αερίων, οι μεγάλοι κύστες μπορεί να πιέσουν τα πνευμονικά ιστούς, προκαλώντας μπλοκαρισμό της ανταλλαγής αερίων του πνεύμονα, σε σοβαρές περιπτώσεις μπορεί να προκαλέσει αύξηση της πίεσης της πνευμονικής αρτηρίας, να αυξήσει το βάρος του καρδιακού.

　　2、η μακροχρόνια επαναλαμβανόμενη λοίμωξη είναι πιθανό να προκαλέσει συστένωση των περιβολοπαρεμβολικών ιστών, να επηρεάσει τη λειτουργία του πνεύμονα, να αυξήσει τη δυσκολία της χειρουργικής, να επηρεάσει την αποκατάσταση μετά την χειρουργική επέμβαση.

　　3、η καταστροφή του τοιχώματος της πνευμονικής κύστης που προκαλεί αιμορραγία, διάτρηση, προκαλεί πνευμονία, αιμοθωξία.

　　4、υπάρχουν αναφορές ότι οι πνευμονικές κύστες μπορεί να κακοποιηθούν.

　　Η πνευμονική απομόνωση είναι πιο συχνή στους έφηβους, η ηλικία είναι10～4Ηλικία 0 ετών, οι άνδρες είναι περισσότεροι από τις γυναίκες, η τύπος ενδοφθάλμιου είναι περισσότερος από τον τύπο εξωφθάλμιου, ο αριστερός πνεύμονας είναι περισσότερος από τον δεξί, λόγω της διαφορετικής τύπου της πνευμονικής απομόνωσης, η κλινική εκδήλωση είναι διαφορετική, οι κοινές κλινικές εκδηλώσεις της πνευμονικής απομόνωσης περιλαμβάνουν:

　　First, extralobar pulmonary sequestration:The extralobar pulmonary sequestration is less common than the intralobar type, with a male-to-female ratio of about4∶1; the ratio of left to right sides is about2∶1, mostly located between the lower chest, the lower lobe, and the diaphragm, adjacent to normal lung tissue, can also be located below the diaphragm, within the diaphragm, or in the mediastinum. It often occurs with other congenital malformations, with congenital diaphragmatic hernia being the most common, accounting for30％, other conditions include congenital bronchial cysts, congenital esophageal bronchial fistula, pulmonary hypoplasia, congenital heart disease, ectopic pancreas, pericardium, and colonic malformations, but extralobar pulmonary sequestration, due to having a complete pleura, resembles a separate lobe and can be considered a supernumerary lobe. Since it does not communicate with the bronchus, it is flexible and contains multiple cysts of different sizes. Pathology: the extralobar type is completely covered by the pleura, with a spongy section, dark brown tissue, with irregularly arranged vessels, more prominent at one end of the specimen, under the microscope showing an irregular arrangement of normal lung tissue, with very few tracheae, and the solid tissue often underdeveloped. Because it has its own pleura and does not communicate with the bronchus, unless it communicates with the gastrointestinal tract, the chance of infection is rare. Therefore, if there are no other obvious malformations, the extralobar type is just a soft tissue mass that can survive asymptomatic into adulthood.

　　It is common in newborns, generally asymptomatic, often found during routine X-ray examination. A small number of extralobar pulmonary sequestration cases may be discovered in infancy due to associated malformations, such as recurrent respiratory tract infections, fatigue, dyspnea, and even congestive heart failure in the late stage.60％ associated with ipsilateral diaphragmatic elevation.30％ associated with left diaphragmatic hernia.50％ are found incidentally during autopsy, physical examination, or examination of other diseases.90％ in the left lung.

　　Second, intralobar pulmonary sequestration:The incidence rate is low, but more common than the extralobar type, its2/3Located in the posterior basal segment of the left lower lobe or right lower lobe, within the paravertebral groove, it has the following differences from the extralobar type: the incidence rate is similar in males and females, the ratio of left to right sides1.5∶1～2∶1, mostly located in the lower lobe, posterior basal segment, rarely associated with other congenital malformations, most commonly associated with esophageal diverticula, diaphragmatic hernia, and other bone, heart malformations. The lesion tissue does not have its own pleura isolated from normal lung tissue, so there is no clear boundary between the abnormal and normal lung tissue, coexisting in the same lobe, with1cysts, with more solid tissue, filled with mucus, intralobar pulmonary sequestration, especially those communicating with the bronchus, almost all cases develop secondary infection after a certain period, most often in10Before the age of ..., symptoms of recurrent pulmonary infection occur, such as fever, cough, chest pain, expectoration of sputum containing pus, or even blood-streaked sputum. In severe cases, systemic toxic symptoms may occur, similar to those of lung abscess. During infection, the cyst cavity contains pus, often communicating with the bronchus or trachea of adjacent lung tissue. On physical examination, local percussion may be dull, respiratory sounds reduced, and sometimes moist rales may be heard. Some patients have clubbing, and the abdominal aorta is often large, with a diameter of 0.5～2cm, the abnormal arteries are mostly within the lower pulmonary ligament, reaching the lesion site through the lower pulmonary ligament, and all return through the pulmonary veins. Under the microscope, they show a similar expansion of the bronchi, occasionally with cartilage plates inside the tube wall, respiratory epithelium, abnormal lung tissue with inflammation, fibrosis, or abscess.

　　Πολλές φορές στο αριστερό πνεύμονα,60% στην κάτω φυλλομερίδα του πίσω βασικού τμήματος, σπάνια στο πάνω φυλλομερίδα15Ποσοστό χωρίς συμπτώματα, συχνά εμφανίζεται στους νέους ενήλικες τα συμπτώματα: βήχας, βλέννα, αιμορραγία, επαναλαμβανόμενα πνευμονικά λοιμώξεις και ταχυκαρδία, τα συμπτώματα είναι συνήθως λόγω της επικοινωνίας της ασθένειας με τον βρόγχο, μετά την αντιμικροβιακή θεραπεία, τα συμπτώματα μπορούν να ανακουφιστούν προσωρινά, αλλά η πορεία της νόσου μπορεί να διαρκέσει για μήνες ή حتى χρόνια. Οι κύστες μπορούν να είναι μοναδικές ή πολλές, διαφορετικές σε μέγεθος, οι γύρω πνευμονικές οργανώσεις συχνά έχουν πνευμονία, σε αυτή την περίπτωση πρέπει να περιμένουμε την αποκατάσταση της φλεγμονής πριν από την επαλήθευση των χαρακτηριστικών της κυστικής σκιές, το μέγεθος της ασθένειας μπορεί να αλλάξει σημαντικά με τον χρόνο, κυρίως ανάλογα με την ποσότητα του αέρα και του υγρού στο εσωτερικό, αν η απομονωμένη πνεύμονας έχει λοιμώξεις, η μορφή της σκιές μπορεί να αλλάξει σημαντικά σε λίγο χρόνο, κατά την αναπνοή, είναι δυνατό να δει τη διατήρηση του αέρα στην απομονωμένη πνεύμονα.

　　Τρίτη, γενετική βρογχοπνευμονική πρόδρομη ενδοσκόπηση:Το όνομα αυτό χρησιμοποιείται συχνά για να αναφέρεται σε μια ανωμαλία που συνδυάζεται με ορισμένες βρογχοπνευμονικές ασθένειες, αλλά εδώ αναφέρεται στην πνευμονική απομόνωση που επικοινωνεί με το γαστρεντερικό σύστημα, η πιο συχνή είναι η επικοινωνία της κοιλότητας της πνευμονικής απομόνωσης με τον κάτω οισοφάγο ή το πυθμένα του στομάχου, η παθολογική της χαρακτηριστική είναι σύμφωνη με την τύπο της ενδοφύλλιας ή εξωφύλλιας πνευμονικής απομόνωσης, Gede στο1968Το έτος που χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά αυτό το όνομα περιγράφει, πριν από την χρήση αυτού του όνοματος, αυτές οι πνευμονικές απομόνωση αναγνωρίζονται ως εξωφύλλια, η ανωμαλία της πνευμονικής τομής είναι πιο συχνή στο οισοφάγο (συνήθως στο κάτω τμήμα), μπορεί να είναι και στο στομάχι, το δεξί μέρος είναι πιο συχνό, καταλαμβάνει70% ~80%, ανδρών και γυναικών1Το έτος της διάγνωσης πριν από την ηλικία των 4 ετών, εκδηλώνεται ως: μόνιμη κωφαλία, επαναλαμβανόμενα εμφανή πνευμονία ή αναπνευστική δυσκολία, συχνά συνοδεύεται από άλλες ανωμαλίες, όπως: εξωφύλλια πνευμονική απομόνωση και διάσπαση της κοιλίας. Το ποσοστό είναι 0%, η συχνότητα των ανδρών και των γυναικών είναι ίση, αν και μπορεί να εμφανιστεί στους ενήλικες, αλλά συχνά εμφανίζεται

　　Τέταρτο, σύνδρομο μικρού μαχαίρι:Chassinant στο1836Το έτος που περιγράφηκε πρώτη φορά αυτό το σύνδρομο, περιλαμβάνει τα ακόλουθα3Αυτή η ασθένεια με την ανωμαλία είναι γνωστή ως σύνδρομο μικρού μαχαίρι:

　　1Κατάληξη της υποπτυχής ανάπτυξης του δεξιού πνεύμονα.

　　2Κατάληξη της ανώμαλης ανατροφοδότησης του δεξιού πνευμονικού φλεβού, οι φλέβες της πνευμονικής εισέρχονται στο δεξί κοιλιακό κοιλίο και (ή) στην σολομαχικό φλέβα.

　　3Κατάληξη της οργανικής αρτηριακής τροφοδότησης, ονομάζεται από την ανωμαλία της καμπυλωμένης σκιές του δεξιού καρδιακού περιγράμματος στον ακτινογραφικό φίλτρο, έχει έντονη οικογενειακή προδιάθεση. Παθολογική οργανική αρτηριακή τροφοδότηση: ο πιο συχνός εμφανισμός είναι η τροφοδότηση της δεξιάς και της μεσής φυλλομερίδας του πνεύμονα από την πνευμονική αρτηρία, ενώ η κάτω φυλλομερίδα έχει1Κατάληξη ή περισσότερων σώματος αρτηριών που τροφοδοτούν, μπορεί να προέρχεται από την κάτω κλάση της σπονδυλικής αορτής, περνάει από την κάτω πνευμονική ζώνη και εισέρχεται στην πνευμονική ουσία, ή προέρχεται από την αorta οισογαστρική, περνάει μέσω του διασπασμένου μυός και εισέρχεται στην κάτω πνευμονική ζώνη, η οργανική αρτηριακή τροφοδότηση του πνευμονικού ιστού μπορεί να έχει κανονική αναπνοή ή όπως η ανωμαλία της απομόνωσης, και δείχνει την πνευμονική αρτηριακή υπέρταση.

　　Πέμπτη, ανώμαλη ανατροφοδότηση φλεβών:Πολλές φορές μόνο1Κατάληξη του δεξιού πνευμονικού φλεβού, μπορεί να είναι2Κατάληξη, η οποία οδηγεί την αίμα της ολοκληρωμένης πνευμονικής ή μόνο της μεσής και της κατώτερης φυλλομερίδας των φλεβών της πνευμονικής στο σολομαχικό φλέβα, οπότε η συγγένεια αυτή σχηματίζει διέλευση από αριστερά προς δεξιά, προκαλώντας υπερβολική βαρύτητα στην δεξιά καρδιά, ενώ το δεξί πνεύμονα δεν έχει κανονική φυσιολογική λειτουργία, η ανώμαλη ένωση των φλεβών της πνευμονικής με την σολομαχικό φλέβα μπορεί να βρίσκεται στην κοιλιά ή κάτω από την κοιλιά, με παρόμοια συχνότητα, η ανώμαλη κατάσταση του δεξιού πνεύμονα: συχνά παρατηρείται η υποπτυχή ανάπτυξη ή η ανεπαρκής ανάπτυξη του δεξιού πνεύμονα, μπορεί να συνοδεύεται από ανωμαλίες του βρογχικού συστήματος. Άλλες ανωμαλίες: η συγγένεια αυτή μπορεί να συνδυαστεί με άλλες ανωμαλίες όπως η απουσία ή η ανεπαρκής ανάπτυξη της πνευμονικής αρτηρίας, η δεξιά καρδιά, η διάσπαση της κοιλίας, το καρπύλιο πνεύμονα κ.λπ. Συνολικά με βάση τα κλινικά συμπτώματα, τις χαρακτηριστικές της ακτινογραφίας του θώρακα, πρώτα χρησιμοποιείται η υπερηχογράφηση, και στη συνέχεια, ανάλογα με την κατάσταση, χρησιμοποιούνται περαιτέρω η ΜR, η ΜRI ή η αγγειογραφία.

　　Η παθολογική κύστη του πνεύμονα είναι μια παθολογία της παθολογικής ανάπτυξης του πνεύμονα, η πρόληψη είναι η ίδια με άλλες παθολογίες. Μετά την καθαρή διάγνωση, πρέπει να προληφθούν οι λοιμώξεις και να γίνει ενεργή θεραπεία.

　　1、Αποφύγετε την πυρετό και την γρίπη κατά την αρχική περίοδο της εγκυμοσύνης:Οι γυναίκες που έχουν υψηλή θερμοκρασία κατά την αρχική περίοδο της εγκυμοσύνης, ακόμη και αν το φόρουμ δεν εμφανίζει σαφείς οπτικές ανωμαλίες, η ανάπτυξη του εγκεφάλου μπορεί να επηρεαστεί αρνητικά, με αποτέλεσμα την μειωμένη νοημοσύνη, την κακή μάθηση και την κακή αντίδραση, αυτή η μειωμένη νοημοσύνη δεν μπορεί να ανακτηθεί. Φυσικά, η ανάπτυξη της ανωμαλίας του εμβρύου από την υψηλή θερμοκρασία συνδέεται με την ευαισθησία της έγκυου στην υψηλή θερμοκρασία και άλλους παράγοντες.

　　2、Αποφύγετε την προσέγγιση γάτες και σκύλων:Πολύ λίγοι γνωρίζουν ότι τα κουτάβια είναι επίσης μια σημαντική πηγή λοιμώξεων που απειλούν την ανάπτυξη του εμβρύου, ενώ τα κόκκυγα των κουταβιών είναι η κύρια διαδρομή για την μετάδοση αυτής της κακής λοιμώξεως.

　　3、Αποφύγετε τις γυναίκες που χρησιμοποιούν καλλυντικά καθημερινά:Ερευνάται ότι η συχνότητα των ανωμαλιών του εμβρύου στους ανθρώπους που χρησιμοποιούν συνεχώς τα καλλυντικά είναι πολύ υψηλή σε σύγκριση με αυτούς που δεν χρησιμοποιούν καλλυντικά.1.25πλασματικές ορμόνες. Οι τοξικές ουσίες που επηρεάζουν την κανονική ανάπτυξη του εμβρύου είναι οι τοξικές ουσίες που περιέχονται στα καλλυντικά, όπως το αργόνιο, το βαρύ και το υδράργυρο, αυτές οι ουσίες επηρεάζουν την κανονική ανάπτυξη του εμβρύου. Η δεύτερη είναι ότι μερικές από τις ουσίες στα καλλυντικά μπορούν να παράγουν ουσίες με καρκινογόνο δράση όταν εκτίθενται στις υπεριώδεις ακτίνες του ήλιου.

　　4、Αποφύγετε την κατάθλιψη κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης:Η διάθεση του ανθρώπου ελέγχεται από το κεντρικό νευρικό σύστημα και το ενδοκρινικό σύστημα, ένα από τα ενδοκρινικά ενζύματά του, η κορτικοστεροειδής ορμόνη της επινεφρίδας, έχει στενή σχέση με τις αλλαγές της διάθεσης του ανθρώπου. Όταν οι έγκυες είναι σε κατάσταση άγχους, η κορτικοστεροειδής ορμόνη της επινεφρίδας μπορεί να εμποδίσει τη συγχώνευση ορισμένων ιστού του εμβρύου, αν συμβεί κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, μπορεί να προκαλέσει την αποτυχία της συγχώνευσης του ιστού του εμβρύου.3μήνας, μπορεί να προκαλέσει την αποτυχία του έμβρυου ή την αμαυρωσιά του φόρουμ.

　　5、Αποφύγετε την κατανάλωση αλκοόλ:Οι έγκυες που πίνουν αλκοόλ, το αλκοόλ μπορεί να περάσει τη πλακούντα και να βλάψει τον εμβρύο, προκαλώντας σοβαρές βλάβες στο εμβρύο. Αν το κεφάλι είναι μικρό, τα αυτιά και τα ρινοφάρυγγα είναι πολύ μικρά και η άνω губή είναι παχιά.

　　6、Αποφύγετε την κατανάλωση μυκοτοξινών:Οι ειδικοί αναφέρουν ότι οι έγκυες που καταναλώνουν τρόφιμα που έχουν μολυνθεί από μυκοτοξίνες (μυκώματα), οι μυκοτοξίνες μπορούν να περάσουν τη πλακούντα και να βλάψουν τον φόρουμ, προκαλώντας τη διάσπαση των χρωμοσωμάτων των κυττάρων του φόρουμ.

　　1、Ακτινογραφία θώρακα:Η ακτινογραφία του πνευμονικού ενοχοποιητικού σύνδρομου συχνά δείχνει ομοιόμορφη, τριγωνική σκιές με αιχμηρό κορυφίο που κατευθύνεται προς την πνευμονική πόρτα, η διάγνωση πριν από την χειρουργική επέμβαση είναι δύσκολη, συχνά η διάγνωση του ενοχοποιητικού σύνδρομου του πνεύμονα είναι ασαφής και η χειρουργική εξερεύνηση γίνεται για την ασαφή διάγνωση του θώρακα, η μορφή του ενοχοποιητικού σύνδρομου του πνεύμονα στην ακτινογραφία του θώρακα, δείχνει ότι στο κάτω μέρος του πνεύμονα και στην περιοχή της οπής της μεσοσπονδύλων υπάρχει ένα κύμα από συνεπή αυξημένη πυκνότητα, η πλειοψηφία από αυτά είναι οβάλ, οβάλ, μερικά μπορεί να είναι τριγωνικά ή πολυγωνικά, οι συνόρια είναι γενικά καθαρά, το μακρύ άξονας κατευθύνεται προς τα πίσω, υποδεικνύοντας ότι υπάρχει σύνδεση με την μεσοαορτική, αν συνδυαστεί με λοιμώδη και επικοινωνία με τα βρόγχα, τότε θα εμφανιστεί ως μια ή πολλές σφαιρικές σκιές με υγρά επίπεδα, παρόμοια με την εικόνα του πνευμονικού κύστη, η πάχος των τοιχωμάτων του κύστη είναι διαφορετική, υπάρχει εικόνα φλεγμονής γύρω από, το μέγεθος των σκιών μπορεί να αλλάξει με την πορεία της νόσου, η λοιμώδης μεγαλώνει, η φλεγμονή απορροφάται και συστέλλεται, αλλά δεν θα εξαφανιστεί πλήρως.

　　2、τομογραφία:η βλάβη του υποκείμενου τμήματος της κάτω πλάτης στην ακτινογραφία του θώρακα μπορεί να παρατηρηθεί με την παρουσία της σπονδυλικής ή της καρδιακής σκιάς, η τομογραφία μπορεί να δείξει την μορφολογία, την οριοθέτηση και την εσωτερική δομή της βλάβης, η βλάβη είναι κυκλική, οβάλ ή τριγωνική, με σαφή όρια, μπορεί να παρουσιάσει διάφορες κύστες, μερικές φορές η τομογραφία μπορεί να δείξει την εικόνα της ανώμαλης αρτηρίας που συνδέεται με την αορτική σκιά, παρουσιάζοντας μια κόμη ή μια λωρίδα σκιάς, το κλείσιμο της κόμης αντιπροσωπεύει την κατεύθυνση της ανώμαλης αρτηρίας, έχει διάγνωστική σημασία, αλλά η διάμετρος είναι 0.5cm κάτω από την ανώμαλη αρτηρία είναι δύσκολο να αναγνωριστεί.

　　3、αντλιογραφία βρογχών:οι βρογχοί της βλάβης δεν εμφανίζονται συνήθως, μόνο οι μεγαλύτεροι βρογχοί μπορούν να εμφανιστούν, επιπλέον, η αντλιογραφία μπορεί να προκαλέσει λοίμωξη, η εξέταση του βρογχικού καθρέφτη και της αντλιογραφίας δεν έχει μεγάλη σημασία.

　　4、αντλιογραφία:όταν η κλινική υποψία για τη λήψη της πνευμονικής απομόνωσης δεν μπορεί να επιβεβαιωθεί από το ακτινογραφικό θώρακα και την κλινική ταινία, η αορτηρογραφία ή η επιλεκτική αορτηρογραφία μπορεί να δείξει την παθολογική οργανική δομή του πνεύμονα που παρέχει την παροχή του αίματος στη βλάβη και να επιβεβαιώσει τη διάγνωση, η ένεση του αντλιογραφικού υλικού από την αρχή της μείωσης της αορτής μπορεί να δείξει, η ανώμαλη αρτηρία γενικά προέρχεται από το τμήμα της μείωσης της αορτής πάνω και κάτω από τον διάστροφο, η διάμετρος είναι 0.5～1cm, η επαναφορά των φλεβών στην κοιλιακή φλέβα ή την ανώμαλη φλέβα, την κοιλιακή φλέβα, αλλά λόγω της σχετικά μικρής διάστασης των ανώμαλων σκαφών, η ποσότητα της αντλιογραφίας είναι μικρή, σε πολλές περιπτώσεις δεν μπορεί να δείξει την επαναφορά των φλεβών, η επιλογή της τεχνικής αντλιογραφίας απαιτεί υψηλότερα επίπεδα, μετά την πункциολογία της αρτηρίας της μητρός, το καθετήρας εισάγεται στην αρχή της μείωσης της αορτής, η κορυφή του καθετήρα εισάγεται στο στόμα του σκαφού όταν εισάγεται το αντλιογραφικό υλικό, παρατηρείται η διάμετρος του σκαφού, η πορεία του και η επαναφορά των φλεβών, η επαναφορά των φλεβών μπορεί να παρατηρηθεί μετά την συνεχής ένεση αντλιογραφικού υλικού, αλλά αυτή η εξέταση είναι μια τραυματική εξέταση, έχει一定 κίνδυνο και απαιτεί συγκεκριμένες συνθήκες και εξοπλισμό.

　　5、CT εξέταση:μπορεί να δείξει πιο σαφώς τη μορφολογία της παθολογίας, μπορεί επίσης να επιβεβαιώσει την παρουσία ανώμαλων αρτηριών, η τυπική εμφάνιση είναι: οι κανονικές αρτηρίες του πνεύμονα και οι φλέβες απομακρύνονται ή περιβάλλουν το απομονωμένο φύλλο του πνεύμονα, μερικές φορές υπάρχουν οστεοποίηση, αν επικοινωνούν με το βρογχικό δέντρο και προκαλούν λοίμωξη, η εμφάνιση είναι η καυστική κύστη, με ή χωρίς υγρό επίπεδο, γύρω από αυτήν υπάρχουν ινφλεκτικές επενδύσεις, μπορεί επίσης να εμφανιστούν ως κύστη, αλλά η διάγνωση δεν είναι πολύ ακριβής.

　　6、μαγνητική ροή (MRI):Μπορεί να εντοπίσει μάζες με σαφή όρια εντός του θώρακα και την εσωτερική τους δομή, ειδικά στις διάτομες και οι οποίες είναι ορατές σε κάθε σύντομο τομή, η χαρακτηριστική μορφή ενός εξωτερικού τύπου είναι η παρουσία μη φυσικών μάζων εντός του πνεύμονα (σε MRI ως σκοτεινές σκιάς) που συνδέονται με μη φυσικούς σκαφείς, η εξωτερική μορφή είναι η παρουσία μη φυσικών λευκών μάζων έξω από τον πνεύμονα, που συνδέονται επίσης με μη φυσικούς σκαφείς, η μαγνητική ροή μπορεί να δείξει την παθολογική οργανική δομή του πνεύμονα και τη σχέση της με τα γύρω όργανα, να δείξει την πηγή των ανώμαλων αρτηριών, την πορεία τους και την ανώμαλη επαναφορά των φλεβών, τα αποτελέσματα της εξέτασης είναι παρόμοια με αυτά της αγγειογραφίας, είναι μια μη创伤τική μέθοδος εξέτασης, μπορεί να αντικαταστήσει την αγγειογραφία, αλλά η κόστος εξέτασης είναι υψηλό.

　　7、Υπερηχογραφία:Μπορεί να αναγνωριστεί ότι υπάρχει ομαλή και κανονική σφαιρική ή οβάλ πνευμονική μάζα εντός, η οποία περιέχει διαφορετικά μεγέθη κυστικές περιοχές, αν υπάρχει λοίμωξη, μπορεί να εμφανιστούν σπασμένα μικρά φώτα, και η περιοχή γύρω από την μάζα μπορεί να εμφανιστεί 0.5～0.8cm διαφορετικά1ή2Η είσοδος της πνευμονικής αρτηρίας στο όγκο, η ακτινογραφία του είναι διαφορετική από την ακτινογραφία άλλων ενδοπνευμονικών αλλοιώσεων, η υπερηχογραφία είναι μια μη επεμβατική μέθοδος ελέγχου, η λειτουργία είναι απλή, η ακρίβεια είναι υψηλή και μπορεί να παρατηρηθεί δυναμικά επαναληπτικά, αλλά η υπερηχογραφία δεν μπορεί να διακρίνει την εσωπλασματική ή εξωπλασματική πνευμονική απομόνωση, δεν μπορεί επίσης να ελέγξει την κατάσταση της ανατροφοδότησης της πνευμονικής φλέβας.

　　Τι τροφή να τρώει ο ασθενής με πνευμονική απομόνωση για να είναι υγιής

　　1、Άρδευμα, ειδικά φρούτα και λαχανικά.

　　2、Νέα φρούτα και λαχανικά.

　　3、Πλούσια σε λιπαρά ψάρια, αυγά και άλλα τρόφιμα πλούσια σε βιταμίνη A.

　　（Τα παραπάνω στοιχεία παρέχονται μόνο για αναφορά, για περισσότερες λεπτομέρειες παρακαλώ συμβουλευτείτε τον γιατρό σας）

　　Θεραπεία

　　1、Εσωπλασματική πνευμονική απομόνωση:Μπορεί να επαναληφθεί επαναληπτικά η λοίμωξη, οπότε πρέπει να εφαρμοστεί η χειρουργική επέμβαση, συνήθως χρησιμοποιείται η αφαίρεση της πνευμονικής φυλής. Η χειρουργική επέμβαση πρέπει να γίνει μετά τον έλεγχο της λοίμωξης και να χρησιμοποιηθεί συνήθως αντιβιοτικά. Επειδή συχνά συνοδεύεται από σοβαρές λοιμώξεις, η πνευμονική πνευμονία συνήθως επάνδρώνεται στη κοιλιακή τοίχωση, πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή στην επεξεργασία αυτών των συνδέσεων κατά τη διάρκεια της επεξεργασίας, πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή στην επεξεργασία των μη φυσικών αρτηριών, οι μη φυσικές αρτηρίες υπάρχουν συνήθως στις πνευμονικές φυλές, μερικές φορές υπάρχουν μη φυσικές αρτηρίες από την αριστερή αorta, αν δεν επεξεργαστούν σωστά μπορεί να προκαλέσουν θανατηφόρο αιμορραγία κατά τη διάρκεια της χειρουργικής επέμβασης και μετά την επέμβαση.

　　2、Εξωπλασματική πνευμονική απομόνωση:Αν δεν επικοινωνεί με το γαστρεντερικό σύστημα και δεν υπάρχει συμπτώματα, μπορεί να μην χρειάζεται θεραπεία, αλλά πολλές φορές λόγω μη σαφούς διάγνωσης να αφαιρεθεί με χειρουργική επέμβαση. Η εξωπλασματική πνευμονική απομόνωση μπορεί να αφαιρεθεί με απομόνωση της πνευμονικής απομόνωσης, συνήθως αφαιρείται η πνευμονική φυλή, πρέπει να δίνεται ιδιαίτερη προσοχή στη αναζήτηση και την επεξεργασία των μη φυσικών ατελιέ κατά τη διάρκεια της χειρουργικής επέμβασης, ειδικά κατά τη διάρκεια της επεξεργασίας της κατώτερης πνευμονικής χορδής, αν ο μη φυσικός ατελιέ τραυματιστεί και συσσωρευτεί πίσω στην κοιλιακή κοιλότητα ή το μεσαιότομο, θα προκαλέσει μεγάλη αιμορραγία, η επεξεργασία είναι επίσης δύσκολη.