Προβάλλω της μεμβράνης του σπλάγχνου

　　Βασισμένος στη病理ολογία, τη μορφολογία και τη συνδυασμένη δυσμορφία, μπορεί να διαχωριστεί σε τρεις κατηγορίες.

　　Προβάλλω της μεμβράνης του σπλάγχνου

　　Σε μια περιοχή του μεσοσπονδύλιου σώματος όπου η οστεόπλακα δεν είναι κλειστή, η μαλατή ιστού αναπτύσσεται σε μια κύστη, η οποία έχει διαφορετικό μέγεθος και πλάτος βάσης, και η επιφάνεια της επιδερμίδας είναι κανονική. Η λεπτή μεμβράνη στο βάθος του υποδόριου στρώματος είναι η κύστη της σπλαγχνικής μεμβράνης, η οποία αποτελεί το εσωτερικό στρώμα της κύστης και μαζί με την επιδερμίδα σχηματίζουν μια κύστη. Η κύστη είναι γεμάτη με άχρωμο, διαφανές κεφαλόρραχο υγρό, χωρίς νευρικό ιστού, ή μόνο μια λεπτή φιλέτο συνδέει την επιφάνεια του σπλάγχνου. Η κεφαλή της κύστης είναι συνήθως μικρή. Ο σπλάγχνος στο σπονδυλικό κανάλι είναι κανονικής μορφής. Σε λίγους ασθενείς, η επιφάνεια της κύστης έχει αλλαγές όπως ουλές.

　　Spinal cord, meningeal bulging

　　The meningeal sac bulges from the vertebral plate fissure, with varying sizes, and the base is usually wide. The lining of the sac is the dura mater, and the neck of the sac is generally wide. The contents of the sac have two situations:

　　(1) Another type is the presence of a few nerve roots protruding into the sac and attaching to the sac wall, that is, there are nerve roots and cerebrospinal fluid components in the sac.

　　(2) Another type is the lumbar sacral spinal cord and meningocele, in which the sac contains the spinal cord and nerve roots that protrude and attach. Some of the spinal cord and nerve tissue may protrude into the sac and then curl back into the dura mater sac in the spinal canal. The sac is filled with cerebrospinal fluid, and sometimes the sac is separated into small compartments or sacs by fibrous bands. The spinal cord and nerve tissue that protrude into the sac may only have loose adhesions with the sac wall, but some may have firm adhesions with the sac wall, even merging into one and being difficult to separate. Therefore, the degree of nerve damage varies greatly. Some cases have very thin skin on the surface of the sac, or it is scar-like, and in some cases, it presents as squamous epithelial cancer-like changes. Some meningoceles may coexist with spinal cord, meningocele, and lipoma, known as 'lipoma-type meningocele' and 'lipoma-type spinal cord and/or meningocele'. This type of lesion may sometimes have a large mass, with a wide base and a thick sac.

　　3. Exposed spinal cord or spinal cord bulging

　　This type is the most serious and is relatively rare in clinical practice. The vertebral plate fissure is wider, the spinal canal and the dura mater are widely open, and the spinal cord and nerve tissue are directly exposed to the outside. The surface only has a layer of arachnoid membrane, which generally does not form a cystic mass, and it can be seen that the spinal cord and nerve root tissue inside are pulsating, and there are often degenerative changes in nerve tissue. Sometimes there is a layer of dura mater covering it.

　　Due to congenital factors leading to incomplete closure of the vertebral plate, there is also an outward bulging of the dura mater, spinal cord, and nerve towards the vertebral plate defect. The etiology is not yet clear. This condition is more common in the midline of the dorsal side of the spine, with the lumbar sacral segment being the most common, and a few cases occur in the cervical or thoracic segments. In some cases, there may be an outward bulging through the expanded intervertebral foramen towards the lateral side of the spinal canal, or the bulging sac extends to the posterior wall of the pharynx, the thoracic cavity, the abdominal cavity, and the pelvic cavity. Meningocele is generally solitary, and multiple occurrences are rare. Meningocele may sometimes coexist with congenital hydrocephalus.

　　During the development of the embryo18-21During the week, neural tube closure defects lead to incomplete development of the vertebral plates, and the spinal cord and meninges bulge outward through the defects into the vertebral canal. It is currently believed that myelomeningocele is caused by a combination of various factors, including environmental factors and genetic theories.

　　The main complications after spinal meningocele surgery are cerebrospinal fluid leakage and meningitis caused by it, as well as secondary adhesions after surgery. To prevent cerebrospinal fluid leakage, in addition to the strict suture of the dura mater, the use of lumbar paraspinal fascia to strengthen the lumbar and thoracic defects can significantly reduce the incidence of this complication. After surgery, drugs that can pass through the blood--Antibiotics for the cerebrospinal fluid barrier to reduce the occurrence of meningitis. For cases with increased intracranial pressure after surgery, mannitol is used./Metabolites such as sorbitol and dehydrating drugs. Due to blood stimulation in the subarachnoid cavity after surgery, body temperature may rise. To prevent hyperthermia, it is appropriate to use drugs such as dexamethasone to alleviate symptoms. After surgery, the patient should be kept in a lateral or prone position. In cases of cerebrospinal fluid leakage, the head should be kept low to prevent excessive cerebrospinal fluid leakage and induce cerebral hernia. Preventing surgical infection from causing meningitis is of great importance. For patients with local drainage tubes and cerebrospinal fluid leakage, it is forbidden to use various drugs locally, especially neurotoxic drugs, to prevent accidents.

　　Clinically, the manifestations of myelomeningoceles and myelomeningoceles can be divided into three aspects: local mass, symptoms of neural damage, and other symptoms.

　　1. Local mass: At birth, a cystic mass can be seen on the midline of the neck, chest, or lumbar sacral region of the baby, whose size ranges from dates to huge. The mass is round or elliptical, most with a wide base, and a few are strap-like. The surface skin is normal, and sometimes it shows scar-like changes, or it is a thin layer. When the baby cries, the mass swells, and when the mass is compressed, the anterior fontanelle bulges. If there has been a rupture, the surface defect only has a layer of arachnoid membrane, showing granulation tissue or infection. If it has been ruptured, cerebrospinal fluid flows out from the surface of the mass, indicating that the protruding sac is communicating with the subarachnoid space. The transillumination test of the mass shows that in simple myelomeningoceles, the degree of transillumination is high; for myelomeningoceles, due to the presence of spinal cord and nerve roots inside, some masses may have shadows inside; if it is a myelomeningocele or a myelomeningocele associated with lipoma, due to the fat tissue covering the surface and the meningeal sac beneath, the degree of transillumination is lower.

　　2. Symptoms of neural damage: Simple myelomeningoceles may not have symptoms of nervous system function. Myelomeningoceles with spinal cord terminal malformation, degeneration, and formation of spinal cord cavities have more severe symptoms, often with varying degrees of paralysis of the lower limbs and incontinence of urine and feces. Severe symptoms of neural damage caused by lumbar sacral lesions are much more common than those caused by cervical and thoracic lesions. These symptoms of neural damage include malformation of the feet (such as inversion, eversion, and kyphosis of the foot), muscle atrophy, unequal length of the lower limbs, accompanied by numbness, weakness, and autonomic dysfunction, etc. The spinal cord and meninges protrusion itself can cause a spinal cord tethering syndrome that further worsens with age and growth. The exposure of the spinal cord usually shows severe symptoms of nervous function and is also determined by the degree of spinal cord malformation.

　　3. Other symptoms: A few myelomeningoceles may extend to the lateral side of the vertebral canal, the posterior wall of the pharynx, the thoracic cavity, the abdominal cavity, and the pelvic cavity, showing symptoms of compression of adjacent tissues and organs by the protruding sac. Some children with myelomeningoceles may have associated symptoms such as hydrocephalus and scoliosis, and other malformations.

　　During the development of the embryo18-21During the week, neural tube closure defects lead to incomplete development of the vertebral plates, and the spinal cord and meninges bulge outward through the defects into the vertebral canal. It is currently believed that myelomeningocele is caused by a combination of various factors, including environmental factors and genetic theories.

　　Pregnant women are advised to increase folic acid intake during the early stages of pregnancy to reduce the risk of neural tube defects. Early pregnancy deficiency in folic acid can lead to fetal myelomeningocele. In our country, we have vigorously promoted the oral intake of folic acid supplements or food fortification in pregnant women during the early stages of pregnancy to reduce the incidence of congenital spina bifida and myelomeningocele.

　　The examination of myelomeningoceles mainly includes vertebral X-ray films and CT, MRI scans.

　　Η ακτινογραφία της σπονδυλικής στήλης

　　Μπορεί να δείξει τις αλλαγές στη δομή των οστών της σπονδυλικής κλύσης. Οι κήλες που εκτείνονται προς το θωρακικό ή το απεκτείνουσα κοιλιακό κοιλίο, οι διάφοροι διαστήματα είναι συχνά επεκταμένοι; Οι κήλες που εκτείνονται προς το περίνεο, είναι συχνά σημαντικά επεκταμένοι η σπονδυλική στήλη. Η ακτινογραφία της σπονδυλικής στήλης είναι η ακτινογραφία της σπονδυλικής στήλης με ακτινογραφία Χ. Χρησιμοποιείται για τη διάγνωση της παθήσης της σπονδυλικής στήλης. Η κανονική τιμή της ακτινογραφίας της σπονδυλικής στήλης: η ακτινογραφία της σπονδυλικής στήλης δεν δείχνει ανωμαλές σκιάς. Ανωμαλές αποτελέσματα: η ακτινογραφία της σπονδυλικής στήλης του όγκου στο ενδοσπονδύλιου κόρη: ① Η εικόνα του άξονα της σπονδυλικής στήλης επεκτείνεται; Η εικόνα του άξονα του σπονδυλικού κόρης δείχνει ότι η διάμεσος του σπονδυλικού κόρη είναι διευρυνθείσα. Η έκταση της διεύρυνσης είναι σχετική με το μέγεθος του όγκου; ② Η αλλαγή της οστού της σπονδυλικής στήλης και των προστατευτικών οστών. Η αλλαγή της σπονδυλικής στήλης είναι πιο εύκολα εμφανίζεται στο ουρανίσκο της σπονδυλικής στήλης. Η κάμψη είναι προσανατολισμένη προς το κάτω; Η αλλαγή των προστατευτικών οστών είναι πιο συχνά εμφανίζεται στο σπονδυλικό ραχίδιο και το σπονδυλικό πλάσμα, μπορεί να επεκταθεί σε άλλες δομές, εμφανίζεται ως αλλαγή του σπονδυλικού ραχίδιου, της μείωσης του πάχους και της εξαφάνισης, της απορρόφησης και της αποσύνδεσης του σπονδυλικού πλάσματος κ.λπ.; ③ Η αλλαγή του διαστήματος μεταξύ των σπονδύλων. Εμφανίζεται ως η επέκταση ή η καταστροφή του διαστήματος μεταξύ των σπονδύλων, είναι ένα συχνό σημάδι της καρκινικής όγκου των νευρικών ρίζων; ④ Η παράξενη καρβονάτωση στο ενδοσπονδύλιου κόρη. Εμφανίζεται σε λιγότερους όγκους του σπονδυλικού κόρη και των αγγειακών κυττάρων, εμφανίζεται ως κηλίδες καρβονάτησης; ⑤ Το σφαιρικό οπές του μαλακού ιστού γύρω από το σπονδυλικό κόρη, είναι η ανάπτυξη του όγκου μέσω των διαστημάτων των σπονδύλων που προκαλεί.

　　CT, MRI 扫描

　　Η CT είναι ένας πλήρως λειτουργικός μηχανισμός διάγνωσης ασθενειών, είναι η συντομευμένη μορφή της τεχνολογίας ακτινογραφίας σώματος με ηλεκτρονικό υπολογιστή. Η εξέταση CT βασίζεται στη διαφορετική απορρόφηση και διέλευση των ακτίνων Χ από τα διάφορα ιστούς του σώματος, χρησιμοποιώντας υψηλής ευαισθησίας μηχανήματα για τη μέτρηση του σώματος, και στη συνέχεια εισάγοντας τα δεδομένα που προκύπτουν στηλεκτρονικό υπολογιστή, ο υπολογιστής επεξεργάζεται τα δεδομένα και μπορεί να τραβήξει την τομή ή την τρισδιάστατη εικόνα της εξεταζόμενης περιοχής του σώματος, ανακαλύπτοντας οποιεσδήποτε μικρές παθήσεις στο σώμα. Μπορεί να δείξει την δυσπλασία της σπονδυλικής κλύσης και την δυσπλασία του σπονδυλικού μυελού και των νευρικών, καθώς και τις τοπικές συνδεδεμένες παθολογικές καταστάσεις.

　　Η υγιεινή διατροφή σημαίνει ότι η θρεπτική αξία των τριών γευμάτων πρέπει να καλύπτει τις ανάγκες της ανάπτυξης, της ανάπτυξης και των διάφορων φυσικών και σωματικών δραστηριοτήτων του σώματος. "Η δρομή της υγείας, η διατροφή είναι η πρώτη." Η χρήση της θρεπτικής αξίας των τροφών για την πρόληψη και την αντιμετώπιση ασθενειών μπορεί να προωθήσει την υγεία και την μακροζωία. Πρότυπος φράση: "Η φαρμακευτική αποκατάσταση είναι καλύτερη από τη διατροφική αποκατάσταση." Η διατροφική αποκατάσταση σημαίνει ότι η διατροφή μπορεί να φέρει την επίδραση που δεν μπορεί να φέρει το φάρμακο. Οι άνθρωποι αποκτούν τις απαραίτητες θρεπτικές ουσίες και ενέργειες μέσω της διατροφής, προστατεύουν την υγεία τους. Η υγιεινή διατροφή και η επαρκής θρεπτική αξία μπορούν να βελτιώσουν το επίπεδο υγείας μιας γενιάς, προλαμβάνουν την ανάπτυξη πολλών ασθενειών, παρατείνουν τη ζωή και βελτιώνουν το επίπεδο της εθνικής ποιότητας. Η ανεπαρκής διατροφή, η υπερβολική ή ανεπαρκής θρεπτική αξία μπορεί να προκαλέσει διάφορες βαθμοί βλάβης στην υγεία.

　　Οι ασθενείς με κήλη της σπονδυλικής μεμβράνης και δυσπλασία της σπονδυλικής μεμβράνης και του σπονδυλικού μυελού πρέπει να διατηρούν μια ισορροπημένη διατροφή, να καταναλώνουν περισσότερα φρούτα και λαχανικά με υψηλή περιεκτικότητα σε ίνες, να καταναλώνουν περισσότερα αυγά, φασόλια κ.λπ. με υψηλή περιεκτικότητα σε πρωτεΐνες, να προσέχουν να διατηρούν ελαφριά τη διατροφή και να κάνουν κατάλληλες ασκήσεις. Επιπλέον, οι ασθενείς με κήλη της σπονδυλικής μεμβράνης και δυσπλασία της σπονδυλικής μεμβράνης και του σπονδυλικού μυελού πρέπει να αποφεύγουν το κάπνισμα, το αλκοόλ, τη πικάντικη τροφή, τον καφέ κ.λπ. που προκαλούν ερεθισμό.

　　1.Αρχές αντιμετώπισης

　　Σε θέματα αντιμετώπισης τέτοιων παθήσεων, πρέπει να υιοθετηθεί η χειρουργική θεραπεία, όσο το δυνατόν πιο νωρίς η χειρουργική περίοδος, τόσο καλύτερη η επίδραση.

　　2.Βασικές αρχές της χειρουργικής

　　(1Αφαίρεση της κήλης της σπονδυλικής μεμβράνης και η αποκατάσταση των κενών των μαλακών ιστών, για τους ασθενείς με απλή κήλη της σπονδυλικής μεμβράνης, με αυτήν την χειρουργική επέμβαση μπορεί να επιτευχθεί η θεραπεία.

　　(2)探查脊髓与神经根向脊膜囊内膨出的情况，宜在手术显微镜下将其进行游离和分解，使之还纳于椎管内，绝不能盲目地予以切除。

　　(3)对于脊髓、脊膜膨出手术时，通常需要向上、向下扩大椎板切开范围，以便于对椎管内进行探查和处理，这有利于将膨出神经组织的还纳。

　　(4)对合并脑积水、且出现颅内压增高症状者，应先作脑积水分流术，以缓解颅内高压，第二步才作脊膜膨出切除修补术。

　　(5)伸向咽后壁、胸腔、腹腔、盆腔的脊膜膨出包块，常需进行椎板切开，并邀请相关学科医师施行咽后、胸、腹、盆腔内的联合手术。

　　3.Αναισθησία και θέση

　　Η επέμβαση γίνεται συνήθως υπό τοπική αναισθησία και ενισχυμένη αναισθησία, μπορεί επίσης να επιλεγεί η βασική αναισθησία ή η πλήρης αναισθησία ανάλογα με την κατάσταση, γενικά η θέση του πελάτη είναι η πλάγια.

　　4.Επιχειρησιακή τομή

　　Η επιλογή της επιλεγμένης τομής εξαρτάται από το μέγεθος και τη μορφή του όγκου, η ευθεία τομή είναι πιο κατάλληλη για την επέκταση της τομής της ράβδου της σπονδυλικής στήλης και την εξέταση.

　　5.Επιχειρησιακή διαδικασία

　　Η πρώτη κίνηση είναι να γίνει το κόψιμο της επιδερμίδας, να απελευθερωθεί η κύστη της σπονδυλικής στήλης μέχρι να φτάσει κοντά στην ράβδο της σπονδυλικής στήλης. Αν η κύστη είναι πολύ μεγάλη, πρέπει να χρησιμοποιηθεί η βελόνα για να εκκενωθεί η υγρά μέσα στην κύστη, για να μειωθεί ο όγκος της και να εξεταστεί αν πρέπει να επεκταθεί η περιοχή της ράβδου της σπονδυλικής στήλης. Η δεύτερη κίνηση είναι να εξεταστεί το περιεχόμενο της κύστης, να απελευθερωθεί το νευρικό ιστού και να χειριστείται ανάλογα με τις διαφορετικές περιπτώσεις, για να επιτευχθεί η επαναφορά του νευρικού ιστού, μπορεί επίσης να γίνει η εξέταση της σπονδυλικής στήλης. Η τρίτη κίνηση είναι να αφαιρεθεί και να διορθωθεί η κύστη, και να ενισχυθεί η επαφή της εξωτερικής μυϊκής μεμβράνης.

　　6.Επιχειρησιακή επέμβαση παιδιών

　　Στην επέμβαση της σπονδυλικής στήλης και της εκφυλιστικής σπονδυλικής στήλης των παιδιών, πρέπει να ληφθούν υπόψη οι γενικές τους καταστάσεις και η αντοχή τους στην επέμβαση. Η χορήγηση υγρών και αίματος κατά τη διάρκεια της επέμβασης πρέπει να διασφαλιστεί, είναι πολύ σημαντική, για να αποφευχθεί η αιμορραγική σοκ κατά τη διάρκεια της επέμβασης και να εμφανιστεί κίνδυνος ζωής.

　　7.Διαχείριση ειδικών τύπων της εκφυλιστικής σπονδυλικής στήλης

　　Για παράδειγμα, οι ασθενείς με προεξοχή στο πίσω τοίχο του φάρυγγα, το θωρακικό, το αβδομινάλιο και το πέλμα, χρειάζονται συνδυαστική χειρουργική επέμβαση. Οι αρχές της αντιμετώπισης τους είναι βασικά οι ίδιες.

　　Μετά την επέμβαση, η χρήση αντιβιοτικών για την πρόληψη λοιμώξεων και η πρόληψη της διαρροής της κρανιοσπονδυλικής υγρού είναι απαραίτητη για τη διασφάλιση της επιτυχίας της επέμβασης.