Γεννητική >

　　Τι είναι οι αίτια του καρκίνου των αδένων του κόλπου της γυναικός

　　Η ανάπτυξη του καρκίνου των αδένων του κόλπου της γυναικός δεν είναι γνωστή, οι παράγοντες που προκαλούν την ασθένεια κάποιοι πιστεύουν ότι έχουν χαρακτηριστικά που μοιάζουν με αυτά του καρκίνου της κύστης του κόλπου της γυναικός, όπως η πρόωρη σεξουαλική δραστηριότητα, η διαταραχή της σεξουαλικής ζωής, πολλοί συντρόφοι, αλλά επίσης χαρακτηριστικά που μοιάζουν με αυτά του καρκίνου του ενδομηρίου, όπως η ατελή αναπαραγωγή, οι γυναίκες με λιγότερες εγκύους, η παχυσαρκία, η υπέρταση και η διαβήτης έχουν υψηλότερο ποσοστό από τον καρκίνο της κύστης του κόλπου της γυναικός. Μερικοί επιστήμονες πιστεύουν ότι οι παράγοντες που προκαλούν τον καρκίνο των αδένων του κόλπου της γυναικός είναι διαφορετικοί από αυτούς του καρκίνου της κύστης του κόλπου της γυναικός, πιστεύοντας ότι η ανάπτυξη του αδένωδους καρκίνου δεν έχει να κάνει με τη σεξουαλική δραστηριότητα και τη γέννηση, αλλά μπορεί να έχει να κάνει με την ορμονική διαταραχή και τη λήψη εξωτερικών ορμονών. Ο καρκίνος των αδένων του κόλπου της γυναικός εμφανίζεται συχνά στην περιόδο της κlimacteric, η οποία σχετίζεται με την ορμονική διαταραχή κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου.16,18και31τύπος είναι ο κύριος, αλλά η αναλογία των τύπων HPV δεν είναι η ίδια στο καρκίνο των αδένων και των καρκίνων των κύστης του κόλπου της γυναικός. Στον καρκίνο των κύστης του κόλπου της γυναικός, ο HPV16τύπος είναι ο κύριος, ο HPV18παρουσιάζεται μόνο στο 10% των θετικών για HPV όγκων5％～17％， ενώ στον καρκίνο των αδένων του κόλπου της γυναικός ο HPV18είναι ο κύριος παράγοντας, με ποσοστό που φτάνει στο34％～50％， υποδεικνύοντας ότι ο HPV16,18Ειδικά ο HPV18Πιθανότατα παίζει σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη του καρκίνου των αδένων του κόλπου της γυναικός.

　　Ο καρκίνος των αδένων του κόλπου της γυναικός μπορεί να συνυπάρχει με καρκίνο του μαστού, καρκίνο της εξωγενούς επιφάνειας, πέτσητς της εξωγενούς επιφάνειας, καρκίνο του εντέρου κ.λπ., η συχνότητα τους είναι περίπου1.8％; Η καρκίνος των αδένων του κόλπου της γυναικός συχνά συνδυάζεται με CIN, οι παράγοντες που προκαλούν αυτές τις καταστάσεις δεν είναι γνωστοί, μερικοί πιστεύουν ότι οι δύο παθήσεις προέρχονται από τον ίδιο πρόγονο - τις αποθήκες κυττάρων. Ο Mair έχει αναφέρει230 παράδειγμα καρκίνου του λοχεάλου.99παράδειγμα με CIN, αντιπροσωπεύοντας43％, μεταξύ των οποίων τα ελαφρά23παράδειγμα.21παράδειγμα.22παράδειγμα πρωτοκαρκινικού καρκίνου.33παράδειγμα.6παράδειγμα με καρκίνο του λοχεάλου.1/3οι ασθενείς με καρκίνο του λοχεάλου έχουν συμπληρώσει30 παράδειγμα προκαρκινικού καρκίνου του λοχεάλου.10πράγματα με καρκίνο του λοχεάλου.

　　οι συμπτώματα του καρκίνου του λοχεάλου είναι συνήθως: αύξηση των λευκών υγρών, δυσφορία του πρωκτού, έλκωση του λοχεάλου, ένταση, σχηματισμός κενών, αναιμία, αύξηση των βλέννων του κόλπου, μετατροπή των κύτταρων σε squamous κ.λπ.
　　1Προκαρκινικές αλλαγές της καρκινικής κύστης του λοχεάλου:συνήθως λείπουν ειδικά συμπτώματα, χωρίς συμπτώματα ή με εκδήλωση της λοχεαλίτιδας, η διάγνωση βασίζεται στη βιοπαθολογική εξέταση.

　　2Κλινικές εκδηλώσεις μικροεπεκτασιμότητας καρκίνου του λοχεάλου:έχει15％～20% των ασθενών με μικροεπεκτασιμότητα καρκίνου του λοχεάλου δεν έχουν συμπτώματα, οι ασθενείς με συμπτώματα κύρια εκδήλωση είναι η αύξηση των βλέννων του κόλπου, μερικές φορές υδατοειδή ή υγρό, η δεύτερη είναι η ανωμαλία της αιμορραγίας του κόλπου, συχνά αιμορραγία κατά τη σεξουαλική επαφή, ο λοχεάλος μπορεί να είναι σε διάφορες μορφές έλκωσης, ή να είναι όπως η κόλπος, περίπου1/3οι ασθενείς με καρκίνο του λοχεάλου έχουν κανονική εμφάνιση του λοχεάλου.

　　3Κλινικές εκδηλώσεις του καρκίνου του λοχεάλου με ενδοκυτταρική επέκταση:οι εκδηλώσεις του είναι παρόμοιες με αυτές του καρκίνου των μεμβρανών του λοχεάλου, στην αρχή μπορεί να μην υπάρχουν συμπτώματα, να ανακαλύπτονται μέσω ανωμαλιών στο χρωμογραφικό έλεγχο των κυττάρων. Στους ασθενείς με συμπτώματα, η κύρια εκδήλωση είναι η αύξηση των βλέννων του κόλπου και η αύξηση των λευκών, οι ασθενείς με προχωρημένες περιπτώσεις εμφανίζουν μια σειρά από δευτερογενή συμπτώματα ανάλογα με την έκταση της αλλαγής και τα όργανα που προσβάλλονται, όπως πόνος, δυσφορία του πρωκτού, αναιμία, συμπτώματα του ουροποιητικού συστήματος κ.λπ. Ειδικά οι ασθενείς με κολποκυτταρικό καρκίνο, συχνά αναφέρουν μεγάλη ποσότητα λευκών υγρών, μερικές φορές με μικρή ποσότητα σπυρετικού, σε黄水状, λόγω της μεγάλης ποσότητας απαιτείται η χρήση περιττώματος.

　　Το τοπικό λοχεάλου μπορεί να είναι λεία ή να έχει έλκωση, να αναπτύσσεται σε μορφή κόλπου, ακόμη και να έχει μορφή κολοκυθιού, οι μεταγενέστερες περιπτώσεις μπορεί να έχουν ουλές ή κενά στην επιφάνεια των υπερβολικών οργάνων, καλύπτονται από νεκρό ιστό, με διείσδυση στη βλεννογόνια ή το περιτομικό, περίπου1/3οι ασθενείς με καρκίνο του λοχεάλου έχουν κανονική εμφάνιση του λοχεάλου, ο όγκος συχνά βρίσκεται εντός του λοχεάλου, ενώ η επιφάνεια είναι λεία, η κλείδα του κόλπου των γυναικών μετά την ένταση συχνά συρρικνώνεται, ο λοχεάλος συρρικνώνεται, κάτι που μπορεί να κάνει την αλλαγή λιγότερο εμφανή.

　　Η αποφυγή των ναυαρχίδων των γάμων και των γονιμοτήτων, η υλοποίηση αυστηρού προγραμματισμού γονιμοποίησης, έχει σημαντική σημασία για τη μείωση της συχνότητας του καρκίνου του λοχεάλου. Προσοχή στην αυτοπροστασία. Καθημερινή προσοχή στην ατομική υγιεινή και την υγιεινή του συντρόφου. Αν η σεξουαλική ζωή των ζευγών είναι κατάλληλη, καθαρισμός των εξωτερικών γεννητικών οργάνων πριν και μετά τη σεξουαλική επαφή, αποφυγή σεξουαλικής δραστηριότητας κατά τη διάρκεια του κύκλου, αποφυγή ανεπαρκών καθαρισμών του κόλπου κ.λπ. Έγκαιρη και επιστημονική θεραπεία της κολπικής έλκωσης. Η έλλειψη θεραπείας της κολπικής έλκωσης ή η χρήση λάθος μεθόδων θεραπείας μπορεί να προκαλέσει μακροχρόνιες φλεγμονές, να προκαλέσει μη τυπική ανάπτυξη των αλλοιωμένων ιστού και να προχωρήσει σε καρκίνο.

　　Κανονικές εξετάσεις: βιοψία κολπικού λοχεάλου, εξέταση κολποσκόπησης, έλεγχος ιωδίου της πρωτεΐνης αίματος, εξέταση κολπολογίας κ.λπ.
　　1Εξετάσεις脱落 κυττάρων:Σε δείγματα χρωμογραφίας脱落 κυττάρων του λοχεάλου, όπου παρατηρούνται πολλαπλά οβάλ, φύλλων ή μοναδικών πολυμορφικών αδενικών κυττάρων, μπορεί να εξεταστεί η πιθανότητα καρκίνου των αδένων, καθώς η大多αριθής των καρκινικών αδένων έχει ορατή κεντρική νύχια. Ωστόσο, περίπου η μισή ποσότητα των ασθενών δεν έχει ανωμαλίες στον ιατρικό χρωμογραφικό έλεγχο.

　　Η εξέταση της κυτταρολογίας του κόλπου χρησιμοποιείται για την ανακάλυψη του καρκίνου του αδένου του κόλπου του μυομήτρου, αλλά η positive rate είναι σημαντικά χαμηλότερη από τον καρκίνο της δέρματος του κόλπου, μόνο30％， με υψηλό ποσοστό ψευδώς αρνητικών αποτελεσμάτων, είναι ευαίσθητο για λάθη διάγνωσης και παραλείψεις, μπορεί να σχετίζεται με τα παρακάτω παράγοντες:

　　(1) Ο καρκίνος του αδένου του κόλπου του μυομήτρου βρίσκεται συχνά στο κόλπο του μυομήτρου που καλύπτεται από στήλη από στήλη και το ιστό του, η περιοχή της νόσου είναι κρυφή, συχνά προκαλεί ανεπαρκή απόσπαση.

　　(2) Η μεταβολή της πυκνότητας των πυρήνων των κυττάρων του καρκίνου του αδένου του κόλπου του μυομήτρου, ειδικά η αρχική αδενοκυτταρική καρκίνος, δεν είναι τόσο εμφανής όσο ο καρκίνος της δέρματος, ειδικά οι καρκίνοι με υψηλή διακρίβωση της σφαιροειδούς αδένου είναι πιο πιθανό να παρατηρηθούν κατά την παρατήρηση.

　　2. Δοκιμή με ιώδιο:Η δοκιμή με ιώδιο δεν έχει συγκεκριμένη σημασία για τον καρκίνο, καθώς η κανονική επιφάνεια του κόλπου είναι πλούσια σε γλυκόζη και θα κερασιάσει σε καφέ, ενώ η επιφάνεια του καρκίνου είναι λιγότερο πλούσια σε γλυκόζη και δεν θα κερασιάσει, μπορεί να πάρει το ιστού από την περιοχή χωρίς χρώση για να βελτιώσει την ακρίβεια της διάγνωσης.

　　3. Εξέταση κολποσκοπίου:Η παρατήρηση του κολποσκοπίου για τον καρκίνο του αδένου του κόλπου του μυομήτρου περιλαμβάνει την εμφάνιση υψηλής διακρίβωσης αδένων, με σπάνια ή συχνά και προεξύουσα στήλη από την κανονική βλεφαρίδα, και εικόνες μεμονωμένων ή συχνών και προεξύουσων στήλων, η εικόνα του κολποσκοπίου του αδένου του κόλπου είναι διαφορετική από αυτή του καρκίνου της δέρματος, λόγω της ειδικής ανάπτυξης του ιστού του όγκου, η κεντρική αδενοκυτταρική αρτηρία του κόλπου του μυομήτρου επεκτείνεται σε μεγάλο βαθμό, η άκρη τελειώνει σε κύτταρα που μοιάζουν με κανονικά στήλη από την επιφάνεια του κόλπου, σχηματίζοντας μεγάλα και διάσπαρτα σημεία αδενοκυτταρικών αρθρώσεων, μερικές φορές μπορεί να εμφανιστούν σχήματα με καμπύλες, οι αρτηρίες είναι παχείς και η κατανομή τους είναι μη φυσιολογική, η αύξηση του αριθμού των ανοιγμάτων των αδένων της επιφάνειας του κόλπου και (ή) η μη τακτική κατανομή, τα ανοίγματα των αδένων είναι λευκά και τα μεγέθη τους είναι μη τακτικά, καθιστώντας την επιφάνεια του κόλπου μοιάζει με εικόνα σπηλιόποντα, ιδιαίτερα για τον καρκίνο του αδένου του κόλπου του μυομήτρου, οπότε πρέπει να γίνει βιοψία σε πολλαπλά σημεία της υποψιας περιοχής για την παρατήρηση της παθολογικής οργάνωσης.

　　4. Αφαίρεση ιστού από τον κόλπο:Αν η περιοχή της νόσου βρίσκεται στο εσωτερικό του κόλπου, ενώ γίνεται εξέταση με το κολποσκόπιο, πρέπει να γίνει αφαίρεση του ιστού από τον κόλπο, μπορεί να αυξήσει σημαντικά την ακρίβεια της διάγνωσης.

　　5. Κονδυλομετρία του κόλπου:Η βιοψία του κόλπου μπορεί να διαγνώσει με ακρίβεια, αλλά λόγω του περιορισμένου όγκου του ιστού που συλλέγεται, μερικές φορές δεν μπορεί να διασφαλιστεί η βαθμονόμηση της επαφής, οπότε για να διαγνωστεί αν ανήκει στην κατηγορία του Ia, τουλάχιστον πρέπει να γίνει χειρουργική βιοψία του κόλπου.

　　6. Εξετάσεις ιστοπαθολογίας του κόλπου και του κόλπου του μυομήτρου:Είναι η πιο αξιόπιστη και απαραίτητη μέθοδος για τη διάγνωση της αλλαγής.

　　Η κατάλληλη διατροφή για τους ασθενείς με καρκίνο του αδένου του κόλπου του μυομήτρου:

　　1Η ενίσχυση της ανοσολογικής λειτουργίας είναι η κύρια προτεραιότητα, πρέπει να παρέχονται όσο το δυνατόν περισσότερες θρεπτικές ουσίες, πρωτεΐνες, ζάχαρη, λίπη, βιταμίνες κ.λπ. μπορούν να καταναλωθούν με λογικό τρόπο. Όταν ο ασθενής έχει πολύ αιμορραγία από τη γυναικολογική οδό, πρέπει να λάβει τρόφιμα που ενισχύουν το αίμα, σταματούν την αιμορραγία και καταπολεμούν τον καρκίνο, όπως το σπαράγγι, το γλυκόριζα, το γλυκόριζα, το σπανάκι, το σπανάκι κ.λπ. Όταν ο ασθενής έχει πολύ υγρά λευκές υγρές, πρέπει να λάβει ενυδάτωση, όπως ο κάββαδος, τα αυγά πιγκουίνα, το κρέας κοτόπουλου κ.λπ. Όταν ο ασθενής έχει πολύ粘稠, άσχημη μυρωδιά, πρέπει να καταναλώσει ελαφριά και υγρά τρόφιμα, όπως το γλυκόριζα, το κόκκινο ρύζι, το λευκό σπαράγγι κ.λπ.

　　2Μετά τη χειρουργική επέμβαση, η διατροφή πρέπει να επικεντρωθεί στην ενίσχυση του σώματος και την ενυδάτωση του αίματος, όπως η πατάτα, το γαλακτοκομικό προϊόν, η σαγκάνα, το γκουαρέν, το κρέας χοίρου, ο κάββαδος, το σιτάρι, ο κάπρος κ.λπ.

　　3Κατά τη διάρκεια της ακτινοθεραπείας, η διατροφή πρέπει να επικεντρωθεί στην ενίσχυση του αίματος και την ενυδάτωση, επιτρέποντας την κατανάλωση κρέατος βοοειδών, κρέατος χοίρου, κινόα, αμπέλι, σπανάκι, κινάλα, πέτρα, γαρίδα κ.λπ.; αν προκύψουν η ραδιολογική цυτοπάθεια της ουροδόχου κύστης και η ραδιολογική κολίτιδα της σφinctερς, τότε πρέπει να δοθεί διατροφή με αντιπυρετική και υγρά, ενυδάτωση και αποτοξίνωση, όπως το κουκουνάρι, το γλυκόριζα, το κόκκινο ρύζι, η λυκίσκο, η κινόα, το σπαράγγι κ.λπ.

　　4、during chemotherapy, diet adjustment should focus on invigorating the spleen and kidney, and can use山药 powder, millet congee, animal liver, placenta, ejiao, turtle, black fungus, wolfberry, lotus root, banana, etc. When there are digestive tract reactions, such as nausea, vomiting, loss of appetite, it should be treated with diet adjustment to invigorate the spleen and stomach, such as sugarcane juice, ginger juice, Chinese plum, banana, tangerine, etc.

　　5、should choose high-protein, high-calorie foods such as milk, eggs, beef, turtle, red bean, mung bean, fresh lotus root, spinach, winter melon, apple, etc.

　　It is generally believed that: ① Adenocarcinoma is less sensitive to radiotherapy than squamous cell carcinoma, especially well-differentiated, secretory adenocarcinoma. ② Cervical adenocarcinoma originates from the cervical canal, often呈 barrel-shaped lesions, and often extend to the lower uterine segment and deeply into the muscle layer, using the technique for treating squamous cell carcinoma is not enough to treat cervical adenocarcinoma. ③ After radiotherapy for cervical adenocarcinoma4％～5％ of cases have residual lesions, even up to2/3, so it is advocated to perform surgery after radiotherapy.
　　Due to the poor sensitivity of cervical adenocarcinoma to radiotherapy, the principle of treatment is that as long as the patient can tolerate surgery and the lesion is estimated to be resectable, surgery should be tried to the maximum extent. In advanced cases where surgery is difficult or estimated to be difficult to resect, radiotherapy is supplemented for tumor diameter>4cm, barrel-shaped stage I b, and lesions extending to the lower uterine segment, preoperative radiotherapy is recommended, followed by surgery.
　　With the development of interventional technology and its wide application in clinical practice, in recent years, there have been reports of preoperative interventional therapy for some cervical adenocarcinomas that are estimated to be difficult to resect, followed by surgery after the tumor is reduced.
　　Stage I
　　Perform extensive total hysterectomy combined with bilateral pelvic lymphadenectomy for cervical adenocarcinoma has a high rate of pelvic lymph node metastasis, Nojales reported stage I as16.6％, stage II32.4％; Berek reported stage I as14.16％, stage II40.4％; Cao Binrong et al. reported stage I as10.3％, stage II is34.4％, so stage I cervical adenocarcinoma should also be performed pelvic lymphadenectomy. The ovarian metastasis rate of invasive cervical adenocarcinoma is high, Tabata1993) on674cases of cervical cancer autopsies show that the ovarian metastasis rate of squamous cell carcinoma is17.4％, while adenocarcinoma is as high as28.6％ about the safety of preserving the ovary in cervical adenocarcinoma has not been reported, so it is generally recommended not to preserve the ovary during surgery. As for whether routine radiotherapy should be added after surgery and whether it can improve survival rate, there is much controversy. Kinney et al. believe that adjuvant radiotherapy does not significantly improve survival rate but can reduce the recurrence rate in the pelvis and prolong the cancer-free survival period. Most scholars believe that when there are adverse prognostic factors, such as the tumor close to the surgical margin, deep infiltration of the tumor into the stroma, large tumor involvement of the parametria, lymph node metastasis, etc., postoperative radiotherapy should be added.
　　Stage II
　　Adopting surgery and radiotherapy combined treatment, that is, extensive total hysterectomy combined with bilateral pelvic lymphadenectomy, preoperative or postoperative radiotherapy for lesions ≥4cm cervical adenocarcinoma advocates preoperative radiotherapy or interventional therapy, and then surgery after the tumor is reduced. Some scholars advocate for preoperative total pelvic radiotherapy combined with intracavitary radiotherapy, and then surgery after radiotherapy ends2Week or6Perform extraperitoneal total hysterectomy.
　　Late-stage patients
　　Adopting a comprehensive treatment with radiotherapy as the main method, that is, external beam radiotherapy combined with intracavitary radiotherapy, supplemented by commonly used chemotherapy drugs such as etoposide (VP-16)、μετριτοξίνη (MMC)、ADM Βεροβασίνη (VCR)、πλατινικό (DDP)、epirubicin κ.λπ. Για τους ασθενείς με περιορισμένη ασθένεια στον πέλβιο και χωρίς μετάσταση των περιφερικών αδένων του αorta,最近的报道有动脉灌注后进行手术治疗的报道。Narimatsu等(1996)αναφέρουν με DDP10mg/d και5-FU 250mg/d αρτηριακή ένεση θεραπεία ΙΒ-ΙΒ φάση του καρκίνου του κεφαλιού του κόλπου του γυναικείου,10πρόγραμμα1θεραπεία, το διαστήματα της θεραπείας3Εβδομάδες, η απόδοση της θεραπείας είναι83.5％, ώστε να μπορεί να αφαιρεθεί ο όγκος πλήρως με την ολοκληρωτική ολική αφαίρεση του μυοματώδους οργάνου. Υπάρχουν μερικές αναφορές για την αφαίρεση της πέλβης για τους ασθενείς με κεντρική επανεμφάνιση του αδενώδους καρκίνου του κεφαλιού του κόλπου του γυναικείου, με παρόμοια επίπεδα επιβίωσης με τον καρκίνο του κεφαλιού του κόλπου του γυναικείου, αλλά η πιθανότητα εμφάνισης συνεπειών της χειρουργικής επέμβασης είναι υψηλή, πρέπει να χρησιμοποιηθεί με προσοχή.
　　Η καλύτερη θεραπεία για τον μικροκαρκίνο του αδενώδους είναι τόσο δύσκολη όσο η διάκριση του καρκίνου του τοπογονιδίου και του μικροκαρκίνου. Προς το παρόν, δεν υπάρχει μεγάλη συλλογή δεδομένων ανάλυσης, μόνο τα υλικά είναι μικρές περιπτώσεις αναφορών, δύσκολο να βασιστεί σε αυτές τις αναφορές για να κάνει αξιόπιστες κρίσεις. Προς το παρόν, οι απόψεις για τη διαχείριση της ασθένειας δεν είναι ενιαίες, από την απλή αφαίρεση του μυοματώδους οργάνου μέχρι την ολοκληρωτική αφαίρεση του μυοματώδους οργάνου, μπορεί να χρησιμοποιηθεί και ακτινοθεραπεία. Burshardt προτείνει ότι η χειρουργική θεραπεία για τον μικροκαρκίνο του αδενώδους πρέπει να είναι ίδια με την προτεινόμενη στρατηγική για τον καρκίνο του κεφαλιού του κόλπου του γυναικείου, την απλή ολική αφαίρεση του μυοματώδους οργάνου ή την ολοκληρωτική αφαίρεση του μυοματώδους οργάνου ανάλογα με το μέγεθος της λοίμωξης, σε αυτά τα περιπτώσεις που έλαβαν υπόψη τους δεν υπάρχει1παραδείγματα επανεμφάνιση.30 ασθενείς με1παραδείγματα3mm βαθιά του αδενώδους καρκίνου του κεφαλιού του κόλπου του γυναικείου μετά την εκτεταμένη αφαίρεση του μυοματώδους οργάνου, η επανεμφάνιση του όγκου στο οροπέδιο της κόρης της κόρης. Δούξινγκ κ.λπ. επίσης αναφέρουν1παραδείγματα παρόμοια με αυτή την ασθένεια. BuscemaWoodruff έχει αναφέρει την εξάπλωση του μεταστατικού ιστού3mm του αδενώδους και κωνοειδούς καρκίνου συμβαίνει η ευρεία μετάσταση.
　　Γενικά θεωρείται ότι η χειρουργική θεραπεία και η ακτινοθεραπεία είναι εξίσου αποτελεσματικές για τον μικροκαρκίνο του κεφαλιού του κόλπου του γυναικείου, αλλά η χειρουργική θεραπεία είναι καλύτερη από την ακτινοθεραπεία. Κατά την κλινική, η πιθανότητα προσβολής του κωνοειδούς μυοματώδους οργάνου είναι32％ποτέ δεν προτείνουμε την παρατηρησιακή θεραπεία. Αν δεν υπάρχει αντένδειξη για χειρουργική επέμβαση, προτείνουμε την εκτεταμένη ολική αφαίρεση του μυοματώδους οργάνου και την εκτεταμένη λιμοίνα切除 της πέλβης. Αν ο ασθενής το ζητήσει, μπορεί να διατηρηθεί η κανονική οvary, επειδή η ευκαιρία της εξάπλωσης του καρκίνου του λοβού του κεφαλιού του κόλπου του γυναικείου σε οvary είναι2％κάτω.