Η παραδοσιακή ανωμαλία του προσθέτου

　　1. Καθορισμός αιτίων

　　Το εμβρύο στην6Η εβδομάδα, η οπίσθια ραχιαία αγωγή και η παρακείμενη αγωγή σχηματίζονται, αυτές οι αγωγές θα εξελιχθούν σε ουρογεννητικά κανάλια ανδρών και γυναικών. Όταν οι γονάδες του εμβρύου διαιρούνται σε όρχεις και παράγουν τεστοστερόνη, υπό την επίδραση των ανδρογόνων, η οπίσθια ραχιαία αγωγή εξελίσσεται σταδιακά σε ανδρικά αναπαραγωγικά κανάλια. Η κεφαλή της οπίσθιας ραχιαίας αγωγής μετατρέπεται σε παραδοσιακό προσθέτο, το όργανο εξαγωγής των όρχων που προέρχεται από τις οπίσθια ραχιαίες σωληνίσκους, και μαζί με την αγωγή της οπίσθιας ραχιαίας αγωγής που σχηματίζεται από την κλίση και την καμπύλη κάτω από αυτήν, αποτελούν το κεφάλι του παραδοσιακού προσθέτου, η υπόλοιπη αγωγή του παραδοσιακού προσθέτου σχηματίζει το σώμα και την ουρά του παραδοσιακού προσθέτου.

　　Η αιτία της κληρονομικής παραμορφωσης της ακρογλωσσής δεν είναι γνωστή. Επειδή οι ασθενείς με κρυπτοσπερματοδόχεις συχνά έχουν παραμορφωση της ακρογλωσσής, η εκδήλωση μπορεί να έχει σχέση με την ανισορροπία της ενδοκρινικής λειτουργίας κατά τη διάρκεια της εμβρυϊκής ανάπτυξης. Επειδή ο επίπεδος της τεστοστερόνης είναι χαμηλός, η μεσονηφρική σωλήνας και η μεσονηφρική σωλήνας δεν αναπτύσσονται ή αναπτύσσονται ανεπαρκώς, σχηματίζοντας διάφορους τύπους παραμορφώσεων της ακρογλωσσής. Αν η ανάπτυξη σταματήσει σε κάποιο σημείο, τότε σχηματίζεται η σφιχτή σε αυτό το σημείο. Όταν η ακρογλωσσός είναι σπασμένη και περιπλέκεται, μπορεί να εμφανιστεί η σημαντική αύξηση της μήκους της ακρογλωσσής, και να σχηματιστεί η παραμορφωση της μακρού σπασμού της ακρογλωσσής.

　　Δεύτερος τύπος, μηχανισμός ανάπτυξης

　　Η ακρογλωσσός είναι ο σωλήνας που συνδέει την όψις, με τη μορφή λεπτού και επίπεδου, βρίσκεται στο πίσω εξωτερικό της όψις.10～15Τα ρίζα της εξωτερικής όψις συνδέονται σε μορφή κωνικού, και ο τελικός συνδυάζεται σε ένα μακρύ4～6cm και πολύ κλειστή ακρογλωσσός.94Παράδειγμα που δεν είναι κρυπτοσπερματοδόχεις, όπως οι κήλη, η υδροcele, η φλεβομαγνητική ανισορροπία κ.λπ., να διερευνήσουν το κότσινο, να βρουν83.9％ της κεφαλής της ακρογλωσσής και της ουράς της ακρογλωσσής προσκολληθεί στην όψις, η σώμα της ακρογλωσσής έχει μια ορισμένη απόσταση από την όψις, συνήθως μπορεί να περιέχει ένα δάχτυλο, η ακρογλωσσός και η όψις είναι πλήρως προσκολλημένες μόνο12.5％.

　　Η παραμορφωση της ακρογλωσσής εκφράζεται κυρίως ως δυσλειτουργία της ανάπτυξης της ακρογλωσσής και της παράρτησης με την όψις. Η πρώτη περιλαμβάνει την έλλειψη ακρογλωσσής, την κυστική μεταμόρφωση της κεφαλής, την ανεπαρκή ανάπτυξη του σώματος και της ουράς, την παρουσία φιβροζικής σφιχτής, την σημαντική αύξηση της μήκους της ακρογλωσσής σε μορφή μακρού σπασμού, κ.λπ. Η έλλειψη ακρογλωσσής μπορεί να διαιρεθεί σε

　　1、η μεσονηφρική σωλήνας δεν αναπτύσσεται καθόλου, ο σπέρματοδύος, η σπερματοθήκη και ο σπέρματοδύος λείπουν.

　　2、η αναπτύξη της μεσονηφρικής σωλήνα είναι ανεπαρκής, η σώμα και η ουρά της ακρογλωσσής λείπουν, και συνοδεύεται από την έλλειψη σπέρματοδύου.

　　3、η μεσονηφρική σωλήνας δεν αναπτύχθηκε σε σωλήνα ακρογλωσσής, αλλά άμεσα αναπτύχθηκε σε σπέρματοδύο, σπερματοθήκη και σπέρματοδύο, ο εξωτερικός σωλήνας της όψις συνδέεται με τον σπέρματοδύο.

　　4、χωρίς ακρογλωσσός, ο σπέρματοδύο δεν συνδέεται με την όψις, η κοντινή άκρη είναι τυφλή. Η παραμορφωση της προσάρτησης της ακρογλωσσού περιλαμβάνει την πλήρη αποσπάση της ακρογλωσσού από την όψις και την μερική αποσπάση, η δεύτερη αναφέρεται στην αποσύνδεση της κεφαλής της ακρογλωσσής από την όψις, η ακρογλωσσός δεν προσκολληθεί στον κάτω άκρο της όψις, κ.λπ.

　　Από1971Το έτος Scorer και Farrington ήταν οι πρώτοι που κατηγοριοποίησαν την ακρογλωσσική παραμορφωση από την πρώτη αναφορά τους, από τότε έχουν αναφερθεί πολλά διαφορετικά μονοπάτια κατηγοριοποίησης.199Το 0 έτος Koff και Scaletscky έκαναν κάποιες τροποποιήσεις στη μέθοδο κατηγοριοποίησης Scorer. Κατηγοριοποίησαν την ακρογλωσσική παραμορφωση5Κατηγορίες:

　　Τύπος Ι: Ακρογλωσσός με μακρύ σπασμό: Η ακρογλωσσός είναι σε μορφή μακρού σπασμού, συγκριτικά με την όψις είναι σημαντικά μακρύτερη, και μπορεί να διαιρεθεί σε4Τύπος: ①Μεγαλύτερος από την όψις και μακρύτερος2πλάσματα; ②2～3πλάσματα; ③3～4πλάσματα; ④4πλάσματα.

　　Τύπος ΙΙ: Ακρογλωσσός αποσπασμένη από την όψις: Ανάλογα με την τοποθεσία και την έκταση της αποσπάσεως, αυτός ο τύπος μπορεί να διαχωριστεί σε εξής3Συνθήκες: ①Μόνο η ουρά είναι αποσπασμένη; ②Και οι κεφαλή και η ουρά είναι αποσπασμένες, αλλά κοντά; ③Και οι κεφαλή και η ουρά είναι αποσπασμένες, αλλά μακρινά.

　　Τύπος ΙΙΙ: Ακρογλωσσός και όψις αντανακλούνται σε γωνία. ①Παραγωγή γωνίας χωρίς άλλες αλλαγές; ②Με στενότερη ακρογλωσσός.

　　Ⅳ型：附睾闭锁或附睾、输精管的任何部位连续性中断。

　　Ⅴ型：较长的睾丸系膜。

　　上述不同类型的附睾畸形，在同一病人中可有几种类型同时存在，Koff的资料表明长襻形附睾畸形在隐睾及异位睾丸中最常见，约占79.3％，附睾与睾丸分离为45.1％，附睾与睾丸成角为8.5％，附睾或输精管闭锁为3.7％，较长的睾丸系膜为1.2％。Koff分类方法尚不能包括所有附睾畸形，综合有关资料，归纳附睾畸形的各种类型。

　　1、精液囊肿：呆在睾丸或者附睾部位的精子发生的良性囊肿，膨胀隆起的肿块大多如一块方糖那么大，人们戏称它为第三个睾丸，幸好这种情况非常罕见。假如你执意要消除掉那些肿块，医生可以为你手术摘除。避免睾丸及阴囊部位外伤。有规律地过性生活，避免长时间性冲动。

　　2、阴囊水囊肿：由睾丸畸形包在某一个或两个睾丸的薄膜层之间组织水制造过剩引起。有时会发生在一次睾丸受伤或睾丸炎之后，但大多数情况根本找不出任何原因。阴囊出现膨胀隆起，有时囊肿甚至能够达到一个足球那么大，但是感觉并不疼痛。医生治疗：可以通过一次微不足道的麻醉小手术把多余的组织水吸干，此外医生要把那些渗漏出液体的阴囊小洞手术缝合。

　　附睾畸形患者无任何不适，临床上常以隐睾或男性不育而就诊。

　　体格检查除附睾头囊肿外，其他畸形均无明显异常体征，多在隐睾或男性不育进行手术探查时被确诊。一般无任何临床症状，多是通过男性不育调查和治疗隐睾手术时发现，常合并有输精管畸形。

　　男孩子的父母应认真检查孩子的阴囊。一般在阴囊两侧都能模到花生粒大小的睾丸，摸时有实物感。如果阴囊空虚，不能摸及睾丸，或只有一个，应立即去医院诊治。目前认为，2岁以后可进行隐睾手术处理，最迟不能超过10岁，否则就可能影响精子的功能。

　　一旦发现孩子是隐睾，必须立即到正规医院的专科治疗，方法包括药物和手术治疗。但不管何种治疗方法，都必须在孩子两岁内进行。因为超过2岁，患儿的睾丸组织就会发生病理变化。

　　B超，CT等影像学检查无助于附睾畸形的诊断。

　　Ο ασθενής με κρυπτοτοξικότητα συχνά καλείται για κλινική εξέταση λόγω της κενής κοιλίας του κοιλιακού σάκου και της απουσίας των όρχεων εντός αυτής. Υπάρχουν επίσης ασθενείς που καλείται για κλινική εξέταση με κύριο σύνδρομο της εγκυμοσύνης ή λόγω διπλής κρυπτοτοξικότητας και ατελεσματικότητας μετά τον γάμο για να υποβληθούν σε έλεγχο. Η διάγνωση είναι συνήθως εύκολη. Ωστόσο, πρέπει να δοθεί σημασία στη διάκριση μεταξύ της κρυπτοτοξικότητας που δεν μπορεί να ανιχνευτεί και της απουσίας των όρχεων, καθώς η τελευταία δεν απαιτεί χειρουργική επέμβαση.

　　Αν ο ασθενής έχει το γένος XY, η αύξηση της σφαιρικής ορμόνης (FSH) του αίματος, η μείωση της ορμόνης του όρχου (T) του αίματος, και η ορμόνη του όρχου δεν απαντά στην διεγερτική επίδραση της χοριακής ορμόνης της γονιδίου (HCG), τότε υπάρχει απουσία των δύο όρχων, δεν απαιτείται η χειρουργική εξέταση.

　　Για τους ασθενείς με απουσία ενός όρχου, η διάγνωση πριν από τη χειρουργική επέμβαση είναι δύσκολη, οι δοκιμές ορμονών είναι φυσιολογικές. Η φλεβογραφία των γονιδίων, η ενδοσκοπία, η υπερηχογράφηση, η CT 扫描 μπορεί να βοηθήσει στη διάγνωση, και είναι απαραίτητη η χειρουργική εξετάση αν χρειαστεί.

　　1、Ο ασθενής πρέπει να επιλέξει πιο ήπιμα και τροφές που βοηθούν στην επούλωση των τραυμάτων κατά τη διάρκεια της χειρουργικής επέμβασης, όπως αυγά, τσιπούρα, πέτρες πέτρας κ.λπ.

　　2、Μειώστε την κατανάλωση πικάντικων και ερεθιστικών τροφών όσο το δυνατόν. Π.χ. κρεμμύδι, πιπέρι, πιπέρι, κύμινο, κύμινο, κόκκινο κρασάκι, κ.λπ.

　　Πρώτο, πρόληψη

　　Η αιτία της μορφολογίας δεν είναι γνωστή, και προληπτική μέθοδος πρέπει να ακολουθηθεί ως προληπτική ασθένεια.

　　Δεύτερο, χειρουργική θεραπεία

　　Αν η ανωμαλία του προστάτη δεν επηρεάζει την αναπαραγωγή, δεν χρειάζεται θεραπεία. Η σφιχτή κυστίτιδα μπορεί να αντιμετωπιστεί με τη χειρουργική τεχνική της αντιστοιχίας του προστάτη με το σπέρμα. Στην επέκταση10～20 Χειρουργικό μικροσκόπιο, επιλέγεται η μέθοδος αντιστοιχίας του προστάτη με το σπέρμα του Silber και Wagenknecht. Η κύρια διαφορά τους είναι ότι η μέθοδος Silber χρησιμοποιεί την επεκταμένη κυστίτιδα και το σπέρμα για την αντιστοιχία του τελικού τμήματος, ενώ η μέθοδος Wagenknecht χρησιμοποιεί την επεκταμένη κυστίτιδα και το σπέρμα για την αντιστοιχία του τελικού και του πλευρικού τμήματος. Αφού ανοίξει η επεκταμένη κυστίτιδα, συλλέγεται η ροή του υγρού από το τελικό τμήμα της κυστίτιδας για να βρεθούν τα σπέρματα, και μετά από την επιβεβαίωση της ύπαρξης σπερμάτων, χρησιμοποιείται11-0 Ανεπαγόμενη νάιλον λωρίδα για την αντιστοιχία του προστάτη με το σπέρμα, γενικά με διασυνδεδεμένη ραφή.4～6Άκρη, και στη συνέχεια9-0 Ανεπαγόμενη νάιλον λωρίδα για την αντιστοιχία της μεμβράνης του προστάτη με το μυικό στρώμα του σπέρματος.

　　Η κυστίτιδα του προστάτη μπορεί να αντιμετωπιστεί με την τεχνική της πункциνής, της αφαίρεσης του υγρού και της ένεσης του σκληροποιητικού, αλλά λόγω της υψηλής πιθανότητας επανεμφάνισης, δεν είναι ασφαλής και αξιόπιστη όπως η χειρουργική μέθοδος, και χρησιμοποιείται λιγότερο σήμερα. Ο ασθενής χωρίς προστάτη δεν μπορεί να θεραπευτεί, η κύρια λύση είναι η επίλυση του προβλήματος της αναπαραγωγής, αν η λειτουργία της παραγωγής σπέρματος των όρχων του ασθενούς είναι καλή, μπορεί να γίνει υποστηρικτική ρητινόπλαστις θεραπεία. Ο ασθενής με ανωμαλία του προστάτη και κρυπτοσπερματίτιδα πρέπει να υποστεί άμεσα την σταθεροποίηση του όρχου.