Δυσκινητική οπτική ιλεοκακία των παιδιών

　　Α'、αιτία ανάπτυξης

　　1Β' παράκλιση που συνδέεται με άλλες ασθένειες. Οι μικροί και οι μικροί παιδιά, πολλές σοβαρές ασθένειες μπορεί να προκαλέσουν παράλυση του εντέρου, όπως εντεροκολίτιδα, πνευμονία, πνευμονία και άλλες. Ο μηχανισμός ανάπτυξης της παράλυσης του εντέρου είναι η υπερβολική διέγερση του σύνθετου νευρικού συστήματος, η σύνθετη νευρική δράση του εντέρου είναι ανασταλτική. Επομένως, μετά την αναστολή, η κίνηση του εντέρου εξαφανίζεται, η κανονική κίνηση του εντέρου τα αέρια και τα υγρά του εντέρου απορροφώνται ή προχωρούν προς τα κάτω, ο小肠 δεν περιέχει αέριο. Μετά την παράλυση του εντέρου, η κίνηση του εντέρου σταματά, η λειτουργία της απορρόφησης εμποδίζεται, τα αέρια και τα υγρά παραμένουν, τα εντέρα επεκτείνονται, χάνουν περαιτέρω την ενέργεια, δημιουργώντας έναν κακό κύκλο.

　　2Α'、παράκλιση (ιδιοπαθής) χωρίς ούτε έναν παράγοντα προκαλούμενη παράκλιση του εντέρου, μερικοί ασθενείς εμφανίζουν συμπτώματα από τη γέννηση, μερικοί εμφανίζουν συμπτώματα μέχρι την εφηβεία ή την ενηλικίωση. Τα συμπτώματα της εντεροκυστηκικής εμπολείας μπορεί να είναι συνεχής ή επαναλαμβανόμενη, η διάγνωση και η θεραπεία είναι δύσκολες, η θνησιμότητα είναι υψηλή. Αν είναι παράκλιση ενός τμήματος του εντέρου, μπορεί να αφαιρεθεί ή να αφήσει το τμήμα αυτό του εντέρου, ο ασθενής μπορεί να αναρρώσει σταδιακά.

　　Δεύτερος, μηχανισμός ανάπτυξης

　　Συνήθως, η πιέδα του περιεχομένου του εντέρου προς τα κάτω βασίζεται στην κίνηση και τη συστολή των μυών του τοιχώματος του εντέρου. Η κίνηση των μυών του τοιχώματος του εντέρου εξαρτάται τόσο από τη λειτουργία του ίδιου του τοιχώματος του εντέρου όσο και από τη ρύθμιση της αυτονομικής νευρικής νευρικής λειτουργίας. Οι τελευταίες αναφορές αναφέρουν ότι οι γαστρintestinal ορμόνες έχουν μεγάλη επίδραση στην κίνηση του τοιχώματος του εντέρου. Επομένως, η αιτία της δυναμικής εντεροκυστηκικής εμπολείας θα πρέπει να εξεταστεί από την πλευρά του ίδιου του τοιχώματος του εντέρου, του αυτονομικού νευρικού συστήματος ή των γαστρintestinal ορμονών.3Τύπος ασθένειας: πάθηση του μυός του εντέρου, πάθηση του νευρικού κόμματος μεταξύ των εντέρων και μη νευρική μυϊκή πάθηση. Μετά την παράλυση του εντέρου, τα μικρά και μεγάλα εντέρα γεμίζουν με αέριο και επεκτείνονται, οι τοιχώματα των εντέρων γίνονται λεπτά, η κίνηση και η αφομοίωση έχουν χάσει την ικανότητά τους. Επιπλέον, λόγω της επέκτασης των εντέρων, η αιμορραγία της τοιχώματος των εντέρων δέχεται πίεση και προκαλεί φλέβια πυελοκυτταρίνη ή αρτηριακή ανεπαρκία, υπάρχει εκχύσιση υγρών στην κοιλιά. Με την αύξηση του περιεχομένου του εντέρου και των μεταβολικών προϊόντων των βακτηρίων, ο ασθενής εμφανίζει αντίδραση τοξικότητας. Κλινικά μπορεί να εμφανιστούν τα συμπτώματα πλήρους ή μερικής εντεροκυστηκής εμπολείας. Η παρακείμενη δυναμική εντεροκυστηκική εμπολεία, οι μύες του τοιχώματος του εντέρου και τα νευρικά ιστούς δεν έχουν καμία ανωμαλία, η πρωτογενής δυναμική εντεροκυστηκική εμπολεία, ο ασθενής εμφανίζει συμπτώματα από τη γέννηση, τα νευρικά κόμματα μεταξύ των μυών του τοιχώματος του εντέρου ή κάτω από την μεμβράνη είναι πλούσια σε νευρικά κόμματα και νευρικά κύτταρα, αλλά η ανάπτυξη των νευρώνων είναι ανωμαλική, η μείωση του αριθμού, η μείωση του σχήματος, η εξέταση των平滑ών μυών του τοιχώματος του εντέρου υπό το μικροσκόπιο μπορεί να βρεθεί η βούβωνα τροφοδοσίας.

　　1ΕμβολοκλήσηΜετά την εμβολοκλήση, λόγω της μεγάλης ποσότητας αερίων που δεν μπορεί να εκκενωθεί, συσσωρεύονται στον κοιλιακό κύστη, προκαλώντας την εμβολοκλήση. Η πηγή του αερίου είναι κυρίως (περίπου7(0%) είναι ο αέρας που εισέρχεται στο γαστρεντερικό σύστημα του ασθενούς. Η εμβολοκλήση προκαλεί αύξηση της πίεσης στον κοιλιακό κύστη, η μεμβράνη του εντέρου γίνεται λεπτή, η ροή του αίματος στην μεμβράνη του εντέρου επηρεάζεται σοβαρά. Επιπλέον, η αύξηση του κοιλιακού πίεσης όταν το κοιλιακό κύστη επεκτείνεται, η κοιλιακή μυϊκή αναπνοή ανεβαίνει, η αναπνοή της μυϊκής αναπνοής μειώνεται, μπορεί να επηρεάσει τη λειτουργία αναπνοής και κυκλοφορίας του παιδιού.

　　2Απώλεια υγρών, ηλεκτρολυτών και διαταραχή ισορροπίας οξέος-βασικότηταςΚατά τη διάρκεια της εμβολοκλήσης, λόγω της συχνής βουητό, υπάρχει σοβαρή απώλεια υγρών και ηλεκτρολυτών.

　　4ΛοιμώδηςΚατά τη διάρκεια της εμβολοκλήσης, τα βακτήρια στο εντέρο αυξάνονται γρήγορα και υπερπληθαίνουν, υπάρχει ανισορροπία της κοινότητας βακτηρίων. Επειδή η εντερική μεμβράνη είναι σοβαρά καταστραμμένη, τα βακτήρια μπορεί να μετακινηθούν σε εξωτερικά όργανα του εντέρου, προκαλώντας εντερογενή λοίμωξη.

　　1Δευτερογενής δυναμική εμβολοκλήση

　　Η κλινική εκδήλωση είναι συνήθως κρίσιμη, με κύρια συμπτώματα πόνου, δυσκολία στην κοιλιακή πέψη, βουητό και μη εκκένωση, τα συμπτώματα κατά την έναρξη της νόσου είναι διαφορετικά ανάλογα με την αιτία της παρενέργειας του εντέρου, μετά την ανάπτυξη της παρενέργειας, υπάρχει πλήρης κοιλιακή επέκταση, η κοιλιακή ροή είναι σπάνια ή εξαφανισμένη, οι βρέφones μπορεί να έχουν δυσκολία στην αναπνοή λόγω της επέκτασης της κοιλιακής κοιλίας, η βουητό είναι συνήθως ασύ.Exists, η δυσκολία στην κοιλιακή πέψη βελτιώνεται, η ποσότητα των κόπρων μειώνεται, μέχρι να μην μπορούν να εκκενώσουν αέρα και κόπρανα.

　　2Πρωτογενής δυναμική εμβολοκλήση

　　Η κλινική εκδήλωση είναι κυρίως υποξεία, χρόνια, επαναλαμβανόμενη ή συνεχής με παροξυσμούς, τα κύρια συμπτώματα είναι η βουητό, η δυσκολία στην κοιλιακή πέψη, η δυσκοιλιότητα, τα συμπτώματα είναι ελαφρά ή σοβαρά, ελαφρά με μειωμένη βουητό, μικρή απόδοση αερίων και αποκάλυψη, αλλά η δυσκολία στην κοιλιακή πέψη είναι δύσκολο να εξαφανιστεί, τα παιδιά λόγω της μακροπρόθεσμης κακής απορρόφησης των θρεπτικών συστατικών, είναι σχετικά λεπτά και μικρά, η κοιλιακή μορφή είναι επεκταμένη, η κοιλιακή ροή είναι αδύναμη ή εξαφανισμένη.

　　Η πρωτογενής αιτία της δυναμικής εμβολοκλήσης του παιδιού βρίσκεται σε έρευνα, υπάρχει έντονη τάση κληρονομικότητας, πρέπει να γίνει καλή συμβουλευτική για τη γενετική ασθένεια. Είναι επακόλουθη της εντεροκυτταρίτιδας, της σепσισης, της πνευμονίας, της υποκαλιαιμίας, της δηλητηρίασης από φάρμακα κ.λπ., πρέπει να θεραπευτεί ενεργά η πρωτογενής ασθένεια, για να αποφευχθεί η παρενέργεια της παρενέργειας και η επιδείνωση της κατάστασης, η νόσος εξαφανίζεται με την βελτίωση της πρωτογενούς ασθένειας. Αν εμφανιστούν σχετικές επιπλοκές, πρέπει να δοθεί προσοχή στη θεραπεία και τη διόρθωση, για να αποφευχθεί η περαιτέρω επιδείνωση της κατάστασης.

　　1Ακτινογραφία

　　Είναι μια σημαντική μέθοδος διάγνωσης, η ακτινογραφία ή η ακτινογραφία του αBD είναι εκφρασμένη σε διαφορετικά βαθμούς και σε διαφορετικές τοποθεσίες, τα σημεία ακτινογραφίας της εμβολοκλήσης του εντέρου, η ακτινογραφία του σιδήρου του γαστρεντεροσκοπίου είναι σημαντική μέθοδος για την εξάλειψη της μηχανικής εμβολοκλήσης, η δυναμική εμβολοκλήση, μπορεί να δει την επέκταση του εντέρου και την παύση της σιδηρούχου, η λήψη της όρθιας και της κλινικής ακτινογραφίας μπορεί να δει την ομοιόμορφη επέκταση και την αύξηση του αέρα του μικροσκοπικού εντέρου και του κόλπου, υπάρχει επίπεδο υγρά, αν δεν μπορεί να αποφασιστεί αν η αύξηση του αέρα του εντέρου είναι το κόλον, μπορεί να χρησιμοποιηθεί μικρή ποσότητα σιδήρου για την ενδοσκόπηση με χαμηλή πίεση, αν επιβεβαιωθεί η αύξηση του αέρα και της επέκτασης του κόλπου, η διάγνωση της παρενέργειας του εντέρου μπορεί να επιβεβαιωθεί.

　　2Ειδικές εξετάσεις

　　Η μέτρηση της πίεσης του γαστρεντερικού συστήματος και η εξέταση του γαστρεντερικού ηλεκτρογράφου είναι αποτελεσματικά μέσα για τη διάγνωση της δραστικής εντένωσης, η δειγματοληψία του ορθού εξαιρεί την κληρονομική μεγαλοκυτταρική κολίτιδα.

　　Απομόνωση των υγρών και της τροφής, η αποσυμφόρηση του γαστρεντερικού συστήματος για τη μείωση της δυσφορίας. Η θέση είναι η ημιισοπεδία, για να μειώσει την πίεση στην διακρυσταλλική μεμβράνη. Παρακολουθήστε στενά την εξέλιξη της κατάστασης, αν η κατάσταση επιδεινωθεί. Θα πρέπει να είστε επιφυλακτικοί για την εμφάνιση της σφιγμοποιητικής εντένωσης, και να χειρουργήσετε άμεσα. Για τους εντεροσφιγμοτικούς εντένωση στη φάση ανακούφισης, πρέπει να δώσετε προσοχή στη διατροφή, να μην τρώτε σκληρά τρόφιμα, η διατροφή πρέπει να είναι λεπτή και μαλακή. Για την εντένωση του σκουλήκιου μετά την ανακούφιση, πρέπει να δοθεί θεραπεία για την εξάλειψη των σκουληκιών, εκτός από τη φαρμακευτική θεραπεία, μπορεί να χρησιμοποιηθεί και η θεραπεία με οξυγόνο για την εξάλειψη των σκουληκιών στο γαστρεντερικό σύστημα. Μην κάνετε έντονες σωματικές ασκήσεις μετά το γεύμα για να αποφύγετε την τυροκυστική εντένωση.

　　1Θεραπεία

　　Αν είναι σύνθετη, πρέπει να δοθεί θεραπεία στην πρωτογενή ασθένεια. Γενικά χρησιμοποιούνται μη χειρουργικές θεραπείες όπως η απομόνωση, η αποσυμφόρηση του γαστρεντερικού συστήματος, η πυροθεραπεία στο πόδι Σανλί, το Γκουγκουάν, η πυροθεραπεία στο Ζενγιουάν, η κλείσιμο του κοιλιακού κεφαλιού, η πρόληψη της σοβαρής δυσφορίας. Όταν δεν υπάρχει μηχανική εντένωση, μπορεί να χρησιμοποιηθεί μεγάλη ποσότητα του νέουστιν (0.045～0.060mg/kg) προωθεί την κίνηση του εντέρου. Αποτοξίνωση του ανατομικού καναλιού, μικρή ποσότητα2％ σαπούνι νερού ή μικρή ποσότητα3％ λυοειδής ενέσιμη σίτιση, κ.λπ., μπορεί επίσης να βοηθήσει στη μείωση της δυσφορίας. Η ενδοφλέβια θρέψη είναι πολύ σημαντική για τα παιδιά με εντερική δυσκινησία. Αν υποψιαστείτε ότι υπάρχει χειρουργική κατάσταση στο κοιλιακό κεφάλι ή αν η δυσφορία δεν βελτιωθεί μετά από μη χειρουργική θεραπεία και η κολόνα είναι πλήρως κενή, τότε πρέπει να λάβετε υπόψη την αφαίρεση του κοιλιακού κεφαλιού. Ανάλογα με την κατάσταση του παιδιού και ό,τι βλέπετε κατά τη διάρκεια της χειρουργικής, δώστε αφαίρεση του κοιλιακού κεφαλιού, κλείσιμο του περιβόλου του εντέρου ή αποσυμφόρηση του εντέρου, χειρουργική δημιουργία οπής του εντέρου. Ο στόχος της υποστήριξης της θρέψης είναι να επιτρέψει στο παιδί να αναπτύξει κανονικά, να μειώσει τις επιπλοκές και να ανακτήσει το μέγιστο δυνατό βαθμό της υγείας. Η κίνηση του γαστρεντερικού συστήματος του παιδιού με ψευδοοπτική εντένωση μπορεί να βελτιωθεί με την βελτίωση της κατάστασης της θρέψης και να επιδεινωθεί με την ανάπτυξη της υποθρέψης. Ορισμένα παιδιά χρειάζονται μέρος ή ολόκληρη εξωτερική θρέψη.

　　2Πρόγνωση

　　Γενικά η εντένωση μετά την κοινή χειρουργική της κοιλιάς, μετά την απομόνωση, την μείωση της πίεσης και την σωστή διαχείριση, μπορεί να ανακτήσει την υγεία της σε σύντομο χρονικό διάστημα. Η τοξική εντένωση είναι συχνά μέρος της έκθεσης της πρωτογενούς ασθένειας, οπότε η πρόγνωση είναι κακή. Για τους πρωτοπαθείς ψευδοοπτικές εντένωση που εμφανίζονται από τη γέννηση, λόγω της δυσκολίας στη διατήρηση της θρέψης, πολλοί δεν μπορούν να μεγαλώσουν σε ενήλικες.