Diseasewiki.com

Αρχική - Κατάλογος ασθενειών Σελίδα 152

English | 中文 | Русский | Français | Deutsch | Español | Português | عربي | 日本語 | 한국어 | Italiano | Ελληνικά | ภาษาไทย | Tiếng Việt |

Search

Η σοβαρές γλαυκώματα νεφρών

  Η σοβαρές γλαυκώματα νεφρών είναι μια συντομευμένη ονομασία για την οξεία και γρήγορα εξελισσόμενη ηπατίτιδα των νεφρών (APG). Εμφανίζεται ξαφνικά και μπορεί να προκαλέσει την απότομη βλάβη της λειτουργίας των νεφρών μέσα σε λίγες ημέρες, εβδομάδες ή μήνες, με την οξεία ανεπάρκεια της λειτουργίας των νεφρών που χαρακτηρίζεται από την ολιγουρία ή την αμηχανία ως κοινή κατάσταση.

 

Περιεχόμενο

1Τι είναι οι αιτίες της εμφάνισης της σοβαρής γλαυκώματος νεφρών;
2Τι είναι οι πιθανές επιπλοκές της σοβαρής γλαυκώματος νεφρών;
3Τι είναι τα τυπικά συμπτώματα της σοβαρής γλαυκώματος νεφρών;
4Πώς να προφυλαχτείτε από τη σοβαρές γλαυκώματα νεφρών;
5Ποια εξετάσεις πρέπει να γίνουν για την σοβαρές γλαυκώματα νεφρών;
6Τι πρέπει να αποφεύγεται και τι πρέπει να καταναλώνεται από τους ασθενείς με σοβαρές γλαυκώματα νεφρών;
7Τα συνηθισμένα μέθοδοι θεραπείας της σοβαρής γλαυκώματος νεφρών από τη δυτική ιατρική;

1. Τι είναι οι αιτίες της εμφάνισης της σοβαρής γλαυκώματος νεφρών;

  引起急进性肾炎的有下列疾病:

  一、原发性弥漫性新月体肾炎
  1、Ⅰ型:IgG线性沉积(抗肾小球基底膜抗体介导)。
  2、Ⅱ型:IgG颗粒样沉积(免疫复合物介导)。
  3、Ⅲ型:少或无Ig的沉积(缺乏免疫反应)。
  4、抗中性粒细胞浆抗体(ANCA)诱发(血管炎)。

  Δεύτερος: Η εξωτερική ακεραία νεφρίτιδα προέρχεται από άλλες πρωτοπαθείς ακεραίες νεφρίτιδες με μυοκυτταρική ακεραία νεφρίτιδα (ιδιαίτερα ο τύπος ΙΙ)
  1Συνοδευόμενα από λοιμώξεις: πυελονεφρίτιδα μετά από λοιμώδη στρεπτόκοκκους, αιμορραγική ενδοκαρδίτιδα, η ενδοκαρδίτιδα από λοιμώξεις και η χρόνια βασιλική αιμορραγία και η πυελονεφρίτιδα. Άλλες λοιμώξεις: διήθηση νεφρίτιδα, ηπατίτιδα Β λοιμώξεις, ανθρώπινη ανοσοανεπάρκεια ιό λοιμώξεις.
  2Συνοδευόμενα από πολλαπλές συστημικές ασθένειες: σύνδρομο ερυθροδερματώδους αθροιστικής πυελονεφρίτιδας, πνευμονική αιμορραγία-Σύνδρομο γλαυκώματος, αλλεργική purpura, διάχυτη αγγειίτιδα, αλλεργική αγγειίτιδα και άλλες τύπου, μείγμα κρύα λευκοκυττάρα αίματος, ρευματοειδής αρθρίτιδα με αγγειίτιδα, καρκίνος και επαναλαμβανόμενη πολυχονδρίτιδα και άλλα.
  3Φαρμακευτική: πενικυλίνη, υδροχλωρική αμινιομεθαμινόλη, αλοπυραΐνες και ριφάμπικινη και άλλα.

2. Τι επιπλοκές μπορεί να προκαλέσει η εξωτερική νεφρίτιδα

  Η λειτουργία των νεφρών των ασθενών με εξωτερική νεφρίτιδα μειώνεται γρήγορα, εμφανίζεται μικρή ή καθόλου ούρηση κατά την αρχή, οι ασθενείς αναπτύσσονται σε ουραιμία μέσα σε λίγες εβδομάδες ή μήνες και εμφανίζουν οίδημα, ναυτία, έμετο, αιμορραγία του ανώτερου γαστρικού σωλήνα και άλλες συμπτώματα, και μπορεί να εμφανιστούν πνευμονικό οίδημα, μυοκαρδίτιδα, εγκεφαλικό οίδημα, αцидωση, αναιμία και άλλες επιπλοκές.

3. Τι είναι τα χαρακτηριστικά συμπτώματα της εξωτερικής νεφρίτιδας

  Η εξωτερική νεφρίτιδα εξελίσσεται γρήγορα, με μικρή ή καθόλου ούρηση, οπτική αιμορραγία με μεγάλη ποσότητα πρωτεΐνης και προοδευτική βλάβη της λειτουργίας των νεφρών, κλινικά χαρακτηριστικά. Συνοδευόμενα από πυελονεφρίτιδα.5Πάνω από το 0% των ακεραίων έχουν σχηματιστεί νέφροι νέφροι, η παθολογική μορφή είναι γενικά εύκολα να γίνει διάγνωση.

 

4. Πώς να προφυλαχτεί η εξωτερική νεφρίτιδα

  Η εξωτερική νεφρίτιδα είναι συνήθως η συνέχεια της εξωτερικής ακεραίου νεφρίτιδας, λόγω της επιδείνωσης της θεραπείας με ενεργό και επίσημη θεραπεία, οδηγεί σε αλλαγή του κλινικού και παθολογικού τύπου. Επομένως, πρέπει να αποφευχθεί η υπερκαλιαιμία, η υποκαλιαιμία και η ακριβής καταγραφή της ποσότητας εισόδου και εξόδου. Για τους ασθενείς με έντονη οίδημα, μετά την εφαρμογή της διουρητικής, εκτός από την προσοχή στην ποσότητα των ούρων και την αποκατάσταση του οίδηματος, πρέπει να δοθεί προσοχή στην αλλαγή του καλίου, για να αποφευχθεί η υπερκαλιαιμία ή η υποκαλιαιμία. Ακράτητη συμμόρφωση με τις οδηγίες του γιατρό, προσεκτική καταγραφή των αλλαγών της πίεσης του αίματος, τη ρύθμιση της πίεσης του αίματος σε σχετικά σταθερή περιοχή. Μπορεί να μειώσει την εμφάνιση της νόσου.

 

5. Τι εξετάσεις πρέπει να γίνουν για την εξωτερική νεφρίτιδα

  Η διάγνωση της εξωτερικής νεφρίτιδας εξαρτάται από τα συμπτώματα και τα σημεία, οι σχετικές εργαστηριακές εξετάσεις είναι απαραίτητες. Οι συνηθέστερες εξετάσεις είναι οι εξής:
  1Η έντονη εκδήλωση είναι η συνεχής αύξηση της ουρίας και της κρεατινίνης του αίματος, η σημαντική μείωση της απορρόφησης της ενδογενούς κρεατινίνης, η διάφορη βαθμονόμηση της μεταβολικής αцидωσης και η υψηλή συγκέντρωση ηλεκτρολυτών του κάλιο. Ο καλίου一般是正常的,το φωσφόρου είναι επίσης εντός της φυσιολογικής περιοχής, η αίμα είναι συνεχώς οπτικά ανιχνεύσιμη.
  2Ο επίπεδος της κορυφαίας αλβουμίνης είναι φυσιολογικός, συχνά συνοδεύεται από κρύα λευκοκυττάρα αίματος.
  3Η αιματολογική εξέταση κυρίως δείχνει αναιμία.
  4Καθορισμός της ιατρολογικής εξέτασης: Ο τύπος Ι ασθενής μπορεί να εντοπιστεί αντισωματίες κατά της βασικής μεμβράνης των ακεραίων ωμοκυττάρων; Ο τύπος ΙΙ ασθενής μπορεί να υπάρχει αντισωματικά συμπλοκές, κρύα λευκοκυττάρα και ρευματοειδής παράγοντας θετικό; Ο τύπος ΙΙΙ ασθενής δεν υπάρχει ειδική αλλαγή στις παραπάνω εξετάσεις.
  5Η ακριβής διάγνωση απαιτεί πункциοανακύρωση, δηλαδή την ανίχνευση5Πάνω από 0% των νεφροκυττάρων έχουν σχηματίσει κλείδωνες νέες ουλές, μπορεί να γίνει διάγνωση.

6. Η διατροφή που πρέπει να αποφεύγεται από τους ασθενείς με γρήγορη νεφρική νόσο

  Οι ασθενείς με γρήγορη νεφρική νόσο πρέπει να πίνουν πολλά νερά, η ποσότητα νερού που καταναλώνεται καθημερινά πρέπει να είναι25ΜL πάνω, για να αυξήσει την ποσότητα των ούρων, να προωθήσει την ταχεία εξάλειψη των βακτηρίων, των τοξινών και των φλεγμονικών εκκρίσεων. Η διατροφή του ασθενούς πρέπει να είναι ελαφριά και εύκολα tiêuωρητή. Πρέπει να παρέχεται πλούσια θρεπτική διατροφή, συμπεριλαμβανομένων επαρκών θερμίδων, ποσότητας πλούσιων πρωτεϊνών και βιταμινών και άλλων.

 

7. Η κλασική μέθοδος θεραπείας της γρήγορης νεφρικής νόσου της δυτικής ιατρικής

  Η θεραπεία της γρήγορης νεφρικής νόσου πρέπει να ξεκινήσει το συντομότερο δυνατόν. Αν τα νέα σώματα είναι70% πάνω, ή η συγκέντρωση της κρεατινίνης στο αίμα5mg% πάνω, ακόμα και αν είναι ενεργά, η ευκαιρία για την αποκατάσταση της νεφρικής λειτουργίας είναι λίγη, αλλά συχνά υπάρχουν περιπτώσεις που βελτιώνονται μετά από αιμοδιαλυτική dialύση και ενεργή θεραπεία. Σε αυτούς τους ασθενείς, τα αντισώματα της βασικής μεμβράνης ή τα иммунокомплекс είναι συχνά υψηλής συγκέντρωσης στο αίμα, αν δεν καθαριστούν, μπορούν να συνεχίσουν να δράσουν στο νεφρό, προκαλώντας μη αναστρέψιμη βλάβη. Επιπλέον, η αιμορραγία που προκαλείται από την ανοσοαπόκριση είναι η κύρια προϋπόθεση για την αύξηση της ανάπτυξης των επιθηλιακών κυττάρων του σφιγκτήρα, σχηματίζοντας νέες ουλές. Σε πειράματα ζώων, η χρήση της ηουρινικής ενζύμης κατά το πρώιμο στάδιο μπορεί να μειώσει ή να αποτρέψει τη δημιουργία νέων ουλών, οπότε μπορεί να ληφθούν οι παρακάτω μέτρα.
  1Με τη χρήση υψηλών δόσεων κορτικοστεροειδών και ανοσοκατασταλτικών για να αναχαιτίσουν την αντιδράση της φλεγμονής και να μειώσουν τη δημιουργία αντισωμάτων.
  2Αντιπηκτικά, χαμηλούς μοριακούς λιποπρωτεΐνες, ιουρινική ενζύμη, ηουαφλίν και άλλες θεραπείες.
  3Γιατί η πορεία της νόσου είναι συνεχής και η πρόγνωση είναι κακή, η θεραπεία χωρίς dialύση δεν έχει βέβαιη αποτελεσματικότητα, οι ασθενείς με τελική στάση της νεφρικής λειτουργίας πρέπει να χρησιμοποιήσουν την απευθείας dialύση ή την αιμοδιαλυτική dialύση, οι δύο τελευταίες είναι πιο ασφαλείς από τη μακροχρόνια χρήση κορτικοστεροειδών ή ανοσοκατασταλτικών. Για τους ασθενείς με μεγάλη ηλικία, κακή λειτουργία καρδιακής αντοχής, τάση αιμορραγίας, είναι καλύτερο να χρησιμοποιήσουν την απευθείας dialύση.
  4Πλασμαφακής αντικατάσταση για τη μείωση της συγκέντρωσης αντισωμάτων ή иммунокомплексов στο αίμα. Κάθε μέρα αντικαθιστά το血浆.2~4L ή καθημερινά3Φορές, με συνδυασμό κορτικοστεροειδών, κυτταροτοξικών φαρμάκων, ειδικά οι ασθενείς με γραμμική απόθεση Ig εντός των νεφρών, έχουν σημαντική πρόοδο πρόσφατα.
  5Ο ασθενής μετά τη μεταμόσχευση των νεφρών μπορεί να επανεμφανιστεί, αλλά είναι δύσκολο να προσδιοριστεί η πιθανότητα επανεμφάνισης κάθε περιπτώσεως. Οι ασθενείς με αντισωματικές αντιγονές της βασικής μεμβράνης στο κύκλο, μετά την παρακολούθηση της αίματος.3~6Μήνες, και στη συνέχεια η μεταμόσχευση των νεφρών.
 

Επικοινωνία: Τύπος I πυελονεφρικής ακρωματοποίησης , Η II型 πυελική αцидωση της νεφρικής οδού , Πυώδης θρομβοφλεβίτιδα του οισοπυελικού χώρου , Η οξεία νεφροπαθία των μικροφαιρικών και ιστών , Οξεία νεφρίτιδα , Proximal (type II) renal tubular acidosis

<<< Prev Next >>>



Copyright © Diseasewiki.com

Powered by Ce4e.com