Diseasewiki.com

Αρχική - Κατάλογος ασθενειών Σελίδα 175

English | 中文 | Русский | Français | Deutsch | Español | Português | عربي | 日本語 | 한국어 | Italiano | Ελληνικά | ภาษาไทย | Tiếng Việt |

Search

Τεμπέλωση της ουροδόχου κύστης

  Η τεμπέλωση του ουρογεννητικού συστήματος είναι μια επιπλοκή της τεμπέλωσης του πνεύμονα και άλλων οργάνων εκτός του πνεύμονα (γαστρεντερικό σύστημα, εντέρα, λεμφαδένες), η τεμπέλωση του νεφρού αποτελεί περίπου το 1 από την τεμπέλωση εκτός του πνεύμονα20%. Και η τεμπέλωση της ουροδόχου κύστης (tuberculosis of bladder) είναι μέρος της τεμπέλωσης του ουροποιητικού συστήματος, πολλές φορές προέρχεται από την μόλυνση της ουρολιθασίας από την ουρολιθασία και την επέκταση κατά μήκος της επιφάνειας της ουροδόχου κύστης από την ουροδόχο κύστη, οπότε η τεμπέλωση της ουροδόχου κύστης υπάρχει ταυτόχρονα με την τεμπέλωση του ουρογεννητικού συστήματος, η σοβαρότητα της νόσου επηρεάζει την πρόγνωση της τεμπέλωσης του ουροποιητικού συστήματος. Κατάληψης (Bacillus Calmette-Guerin, BCG) η θεραπεία της Superficial Bladder Cancer είναι η πιο συχνή αιτία ιατρικής μόλυνσης.

 

Περιεχόμενο

1Τι είναι οι παράγοντες ανάπτυξης της τεμπέλωσης της ουροδόχου κύστης;
2Τι συνπτώματα μπορεί να προκαλέσει η τεμπέλωση της ουροδόχου κύστης;
3Τα χαρακτηριστικά συμπτώματα της τεμπέλωσης της ουροδόχου κύστης;
4Πώς να προφύγουμε την τεμπέλωση της ουροδόχου κύστης;
5Ποιες εξετάσεις πρέπει να γίνουν για την τεμπέλωση της ουροδόχου κύστης;
6Τροφές που πρέπει να αποφεύγονται από τους ασθενείς με τεμπέλωση της ουροδόχου κύστης
7Κανονική μέθοδος θεραπείας της τεμπέλωσης της ουροδόχου κύστης από τη西医

1. Τι είναι οι παράγοντες ανάπτυξης της τεμπέλωσης της ουροδόχου κύστης;

  1Παράγοντας ανάπτυξης

  Η τεμπέλωση της ουροδόχου κύστης είναι μέρος της τεμπέλωσης του ουροποιητικού συστήματος, και πολλές φορές προέρχεται από την τεμπέλωση του νεφρού, λόγω της μόλυνσης της ουρολιθασίας από την ουρολιθασία και της επέκτασης κατά μήκος της υποεπιδερμικής μεμβράνης από την ουροδόχο κύστη.

  2Παράγοντας ανάπτυξης

  Η μόλυνση της ουρολιθασίας από την πυελοκαλίτιδα και η επέκταση της πυελοκαλίτιδας κατά μήκος της υποεπιδερμικής μεμβράνης, προκαλούν γρήγορη ερυθρότητα και οίδημα στην περιοχή του τριγώνου της ουροδόχου κύστης, και σταδιακά την εμφάνιση τεμπέλων κόμβων. Το τρίγωνο επηρεάζεται πρώτα και γρήγορα επεκτείνεται σε όλο το τοίχωμα της ουροδόχου κύστης, οι τεμπέλοι κόμβοι συγχωνεύονται και γίνονται σαν αμυγδαλές, σχηματίζοντας έλκη. Αν τα έλκη εισχωρήσουν ευρέως στο μυώδες της ουροδόχου κύστης, ακόμη και μετά την αφαίρεση του πάσχοντος νεφρού, μπορεί να προκληθεί σοβαρή ινοποίηση στο μυώδες της ουροδόχου κύστης. Αυτό προκαλεί την απώλεια της ικανότητας επέκτασης των μυών της ουροδόχου κύστης, μείωση της χωρητικότητάς της, και τη δημιουργία μιας μικρής ουροδόχου κύστης με τεμπέλωση - συστολή της ουροδόχου κύστης. Αν τα έλκη της τεμπέλωσης της ουροδόχου κύστης είναι σοβαρά, σε μερικές περιπτώσεις μπορεί να διεμβαλλούν το πλήρες τοίχωμα της ουροδόχου κύστης και να εισχωρήσουν και να διεμβαλλούν άλλες οργανικές και ιστορικές δομές, σχηματίζοντας τεμπέλωση της ουροδόχου κύστης, όπως τεμπέλωση ουροδόχου κύστης-βλεννογόνου κόλπου, τεμπέλωση ουροδόχου κύστης-προκτείνου. Υπάρχουν επίσης περιπτώσεις όπου η ουροδόχος κύστης σπάει στην κορυφή της, με την εισροή της ούρων στην κοιλία, προκαλώντας οξύ ασθματικό σύμπτωμα. Μετά τη συστολή της ουροδόχου κύστης, λόγω της μείωσης της χωρητικότητάς της, χάνεται η ικανότητα ρύθμισης της πίεσης της ουροδόχου κύστης, η πίεση παραμένει σχετικά αυξημένη, με αποτέλεσμα τη επαναλαμβανόμενη ενίσχυση της πίεσης, προκαλώντας την οίδημα της ανώτερης ουροφόρου οδού. Επιπλέον, τα σπασμένα οστά που σχηματίζονται από την τεμπέλωση της ουροδόχου κύστης μπορεί να προκαλέσουν στενότητα της έξοδου της ουροδόχου κύστης; Επίσης, η ινοποίηση της ουροδόχου κύστης χάνει την ικανότητα σφιξίματος και την ατελή κλείσιμο της έξοδου της ουροδόχου κύστης, που είναι ένας από τους παράγοντες που προκαλούν την αλλαγή της οίδημα της ανώτερης ουροφόρου οδού. Αυτές οι καταστάσεις μπορεί να εμφανιστούν κατά τη διάρκεια της περιόδου δραστηριότητας της νόσου, αλλά και μετά την εφαρμογή των αντιβακτηριακών φαρμάκων, την κατεύθυνση της θεραπείας της νόσου προς την ανόρθωση και την ινοποίηση των ιστών.

  膀胱结核累及尿道,致尿道黏膜溃疡、糜烂。患者排尿终末时尿道剧烈灼痛,严重者可形成结核性尿道狭窄或尿道瘘。

2. 膀胱结核容易导致什么并发症

  严重膀胱结核的并发症包括膀胱挛缩、对侧肾积水,结核性膀胱自发破裂,结核性膀胱瘘(膀胱直肠瘘、膀胱阴道瘘)以及尿道狭窄或尿道瘘。

 

3. 膀胱结核有哪些典型症状

  除尿频外,多伴有尿痛,脓尿,血尿等,经抗结核治疗后可以好转,而膀胱挛缩的症状除尿频及尿失禁外,常无尿痛,脓尿,血尿等,经抗结核治疗后症状不能好转,有时由于膀胱病变进一步纤维化,症状反而加重。

  分析病史与临床表现:

  1、有慢性膀胱炎刺激症状,经抗生素治疗无明显效果者。

  2、尿液呈酸性,有脓细胞,而普通培养无细菌生长者。

  3、有肺结核或其他泌尿系以外结核病灶,尿液出现少量蛋白,尿液镜检有红细胞者。

  4、附睾,精囊,精索或前列腺发现硬结,阴囊有慢性窦道者。

4. 膀胱结核应该如何预防

  预防泌尿生殖系结核的根本措施是预防肺结核,由于近年来分子生物学的进展,美国疾病预防控制中心(1989)提出20年内消除结核病的战略规划,人类可能利用新的预防、诊断及治疗方法来消灭结核病,主要措施如下。

  1、防止感染状态发展为临床疾病,以往采用异烟肼每天300mg对于最近与结核病患者有密切接触以及其他可能发展为结核病的人群进行预防治疗,使用后结核病发病率下降,减少了疾病的传播。通过短程化疗的应用,发现间歇用药也可以取得类似每天用药的效果,实验研究采用利福平与吡嗪酰胺每周2την θεραπεία2μήνες μπορεί να αποτρέψει αποτελεσματικά την ανάπτυξη της τεμπλοκοκκώσης, αν χρησιμοποιηθεί αυτή η μέθοδος για την πρόληψη της θεραπείας, τότε θα χρειαστεί να ληφθούν μόνο10η χρήση αυτής της μεθόδου μπορεί να μειώσει σημαντικά τη μετάδοση της τεμπλοκοκκώσης.

  2、Ερευνά την ειδικότητα του είδους και του γένους των βακτηρίων της τεμπλοκοκκώσης (genus-speciesspecific)、 επιφανειακός αντιγόνο, κατασκευάζει μονοκλωνικά αντισώματα και παράγει το συγκεκριμένο DNA probe των βακτηρίων της τεμπλοκοκκώσης για την πρόωρη διάγνωση της τεμπλοκοκκώσης.

  3、1998Το 1993, ο Cole και οι συνεργάτες του确定了结核杆菌DNA的序列,以结核杆菌DNA制作的疫苗在鼠的实验中,不仅具有预防结核的作用,并可用作治疗,消灭药物治疗后残留下来的结核杆菌,这一突破性进展,将加速控制并消除人类的结核感染。

 

5. Τι εξετάσεις πρέπει να κάνει ο ασθενής με τεμπλοκοκκώση της ουροδόχου κύστης

  1、Εξετάσεις ούρας:Η ούρα μπορεί να εμφανιστεί με πολλούς λευκοκύτταρα, ερυθροκύτταρα, κατά την φλεγμονώδη σπασμό, η βαθύτητα της λευκοκυτταρικής και αιμορραγικής ούρας είναι βασική με την συχνότητα της ούρας, αλλά κατά την συστένωση της ουροδόχου κύστης, αν και η συχνότητα της ούρας είναι σημαντική, οι φλεγμονώδεις κύτταρα στην ούρα δεν είναι πολλά, η έρευνα για την ανίχνευση των αντιασθενικών βακτηρίων είναι συχνά θετική, η τεχνική της χημικής αλυσίδας (PCR) μπορεί να αυξήσει την πιθανότητα θετικής έρευνας και να είναι γρήγορη.

  2、Εξετάσεις με κυστοσκόπιο:Η ουροδόχος κύστης μπορεί να εμφανιστεί με κίτρινη αιμορραγία, η πункциογραφία μπορεί να βοηθήσει στη διάγνωση.

  3、Εξετάσεις με σκιαγραφικό υλικό της ουροδόχου κύστης:Η φλεγμονώδης σπασμός μπορεί να προκαλέσει πόνο κατά την ένεση του σκιαγραφικού υλικού, η μορφή της ουροδόχου κύστης μπορεί να είναι κανονική ή να έχει συρματόπλεγμα και σπασμό του λαιμού της ουροδόχου κύστης; Οι ασθενείς με συστένωση της ουροδόχου κύστης δεν εμπλέκονται σε πόνο κατά την ένεση του σκιαγραφικού υλικού, αλλά μόνο σε αίσθηση πίεσης, η ουροδόχος κύστης είναι πολύ μικρή και κυλινδρική, με ασαφή όρια και δεν έχει συρματόπλεγμα, οι σοβαρές περιπτώσεις έχουν ανοιχτό λαιμό της ουροδόχου κύστης και επέκταση του ουροποιούς, είναι απαραίτητο να χρησιμοποιηθεί η σιόνωση για την διάγνωση: η φλεγμονώδης σπασμός μπορεί να επεκταθεί η κοιλότητα της ουροδόχου κύστης μετά τη σιόνωση, αλλά η συστένωση της ουροδόχου κύστης δεν μπορεί να επεκταθεί. Η αυθόρμητη ρωγμή της τεμπλοκοκκώσης της ουροδόχου κύστης μπορεί να προκαλέσει αιφνίδια κράμπες στην κοιλιά, η πункциογραφία μπορεί να βοηθήσει στη διάγνωση.

  4、Εξετάσεις με IVU:Στην τελική φάση, μπορεί να εμφανιστούν αναιμία, οίδημα, ανεπαρκής λειτουργία των νεφρών κ.λπ., οι εξετάσεις με IVU μπορεί να δείξουν την εκδήλωση της τεμπλοκοκκώσης των νεφρών και των ουροφόρων, καθώς και τη μείωση του όγκου της ουροδόχου κύστης.

  5、Εξετάσεις με CT:Τα τελευταία χρόνια, η εξετάσεις με CT έχουν εφαρμοστεί ευρέως στη διάγνωση της τεμπλοκοκκώσης του ουρογεννητικού συστήματος, με τα πλεονεκτήματα να είναι η ευαισθησία στην οστεοποίηση, τις λειτουργικές ανωμαλίες των νεφρών και την επέκταση γύρω από τα νεφρά, καθώς επίσης και η εμφάνιση των υφάλιων σκαρτσισμάτων και των περιοχών με χαμηλή πυκνότητα που υποδηλώνουν το συντομότυπο θνησιγονικό νεκρωτικό κέντρο, ενώ οι μεταγενέστερες αλλοιώσεις των νεφρών μπορούν να εμφανιστούν ως οίδημα των νεφρών, συρρίκνωση των νεφρών και οστεοποίηση των νεφρών.

6. Διατροφικές συμβουλές για τους ασθενείς με τεμπλοκοκκώση της ουροδόχου κύστης

  1、Τροφές που είναι καλοί για τους ασθενείς με τεμπλοκοκκώση της ουροδόχου κύστης:

  Αυξήστε τη κατανάλωση διουρητικών τροφίμων, όπως η γκουαβά, οι κόκκινες σταφίδες, η πιπέρι, το σέλινο, η πιπερίνα κ.λπ.

  2、Τροφές που πρέπει να αποφεύγονται από τους ασθενείς με τεμπλοκοκκώση της ουροδόχου κύστης:

  Αποφύγετε την κατανάλωση ακρωτηριαστικών και πικάντικων τροφίμων, όπως οξέα, πιπέρι, οξέα κρασίνια, οξέες φρούτα κ.λπ.

  (Αυτά τα στοιχεία παρέχονται μόνο ως αναφορά, για λεπτομέρειες παρακαλώ συμβουλευτείτε γιατρό.)

7. Τα κοινά μέθοδοι θεραπείας της τεμπλοκοκκώσης της ουροδόχου κύστης στη δυτική ιατρική

  1. Θεραπεία

  Η θεραπεία της τεμπλοκοκκώσης της ουροδόχου κύστης είναι ίδια με τη θεραπεία της τεμπλοκοκκώσης των νεφρών.4Μετά το 0ο έτος, η εμφάνιση της στεροϊδίου και της πυροβενζοϊκής οξέως, επέτρεψε σταδιακά να αναγνωριστεί ότι η θεραπεία με φάρμακα μπορεί να επιφέρει κλινική ανόρθωση των περιοχών της τεμπλοκοκκώσης. Η χειρουργική θεραπεία γίνεται όλο και λιγότερο συχνή, ενώ η χειρουργική θεραπεία της τεμπλοκοκκώσης της ουροδόχου κύστης γίνεται ακόμη λιγότερο συχνή.5Μετά το 1990, η ισοναϊάζιδης με υψηλή αποτελεσματικότητα, χαμηλή τοξικότητα και χαμηλή τιμή εμφανίστηκε. Μετά από έρευνες και δοκιμές, η συνδυαστική χρήση φαρμάκων έχει αυξήσει σημαντικά την αποτελεσματικότητα, σχεδόν μπορεί να θεραπεύσει όλες τις αρχικές αλλοιώσεις, η μέθοδος θεραπείας της ουρολιθικής φυματίωσης έχει αλλάξει δραματικά.1966Από τη στιγμή που κυκλοφόρησε η ριφαμπικίνη, λόγω της υψηλής αποτελεσματικότητάς της και της χαμηλής τοξικότητάς της, η αποτελεσματικότητα της θεραπείας της ουρολιθικής φυματίωσης έχει βελτιωθεί. Η ουρολιθική φυματίωση είναι μέρος της φυματίωσης των νεφρών, είναι μια τοπική εκδήλωση μιας συνολικής νόσου, στη θεραπεία πρέπει επίσης να ελαχιστοποιηθεί η ανοσία του ασθενούς, όπως η αύξηση της θερμιδικής πρόσληψης, η κατάλληλη ανάπαυση κ.λπ. Ανεξάρτητα από το βαθμό της νόσου της ουρολιθικής φυματίωσης, πρέπει πρώτα να δοθεί η θεραπεία με αντιφυματίωση και στη συνέχεια να εξεταστεί αν υπάρχει λόγος για χειρουργική θεραπεία.

  1、θεραπεία με φάρμακα:Τώρα υπάρχουν πολλά φάρμακα με κλινική αξία, αλλά η ισοναϊάζιδης, η στρεπτοマイκρίνη, η αμινοσαλικυλικό οξύ είναι πιο αποτελεσματικά και λιγότερο τοξικά, και ονομάζονται πρώτης γραμμής φάρμακα. Άλλα όπως η θιοσεμικαραζίνη, η πυραζιναμίδη, η καναμιτσίνη, η κυκλοσέρίνη, η βιομικρίνη κ.λπ., αυτά τα φάρμακα δεν είναι τόσο αποτελεσματικά όσο τα πρώτης γραμμής φάρμακα και είναι πιο τοξικά, χρησιμοποιούνται μόνο όταν τα μυκοβακτήρια έχουν αναπτύξει ανθεκτικότητα στα πρώτης γραμμής φάρμακα, οπότε ονομάζονται δεύτερης γραμμής φάρμακα. Η Ριφαμπικίνη (Rifampicin), η εθαμμπετόλη (Ethambutol) είναι νέα φάρμακα, λόγω της υψηλής αποτελεσματικότητάς τους και της χαμηλότερης τοξικότητάς τους, έχουν αρχίσει να αντικαθιστούν την αμινοσαλικυλικό οξύ και να θεωρούνται πρώτης γραμμής φάρμακα.

  (1είναι ένας από τους συχνότερους αντιφυματίους, θα αναφερθούμε απλώς.

  ① Ισοναϊάζιδης (isoniazid, INH): μετά την κατάποση1~2ώρα η συγκέντρωση του αίματος φτάνει στο υψηλότερο σημείο, η ημιζωή είναι6ώρα,24ώρα μπορεί να ανιχνευθεί η αποτελεσματική συγκέντρωση στο αίμα, λόγω της μεγάλης περιόδου ανάπτυξης και αναπαραγωγής των μυκοβακτηρίων, και επειδή η αποτελεσματικότητα του φαρμάκου και η κορυφαία συγκέντρωση του αίματος είναι σχετίζονται, ενώ η συνεχής συγκέντρωση δεν είναι τόσο σημαντική, οπότε η κανονική δόση είναι καθημερινή300mg,1για την κατανάλωση σε μια δόση. Αυτή η δόση προκαλεί σπάνια ανεπιθύμητες ενέργειες, οπότε μπορεί να ληφθεί μακροπρόθεσμα ή συνεχώς για αρκετά χρόνια. Η ισοναϊάζιδης απορροφάται γρήγορα από τα όργανα και διεισδύει εύκολα στις φυβροποιητικές και στεατοποιητικές αλλοιώσεις, η κύρια ανεπιθύμητη ενέργεια είναι η πολυμερής περιφερική νευρίτιδα. Πιστεύεται ότι σχετίζεται με τη Βιταμίνη Β6αύξηση ή διαταραχή της Βιταμίνης Β6σχετίζεται με τη μεταβολή της πυριδοξάλης. Επομένως, η χρήση της ισοναϊάζιδης πρέπει να συνοδεύεται από τη λήψη της Βιταμίνης Β665~10mg, για να αποφευχθούν τα ανεπιθύμητα αποτελέσματα.

  ② Στρεπτοマイκρίνη (streptomycin): μετά την ενδομυϊκή ένεση1ώρα η συγκέντρωση του αίματος είναι μεγαλύτερη3ώρα μετά την πτώση50%%, περίπου60%%~90%% εκκρίνεται από τους νεφρούς μέσω των ούρων, στον πΗ7.7~7.8Η δράση είναι πιο ισχυρή, ο πΗ είναι κάτω από5.5~6Η δράση μειώνεται σημαντικά στις 0:00, αν συνδυάζεται με το νατριούχο ανθρακικό για την αλκαλοποίηση των ούρων, μπορεί να ενισχυθεί η αποτελεσματικότητα. Οι περιοχές της φυματίωσης που έχουν υποστεί θεραπεία με στρεπτοマイκρίνη είναι πιο πιθανές να αναπτύξουν φυβροποίηση. Ο κύριος παράγοντας ανεπιθύμητη ενέργεια είναι η επίδραση στο ογδόο νευρικό κεφάλι, ειδικά στο νεύρο του εσωτερικού αυτιού. Σε ορισμένες περιπτώσεις, μπορεί να εμφανιστεί ανυπομονητικός σοκ, το οποίο είναι δύσκολο να σωθεί και δύσκολο να προβλέψει με δερματικές δοκιμές.

  ③对氨水杨酸(p-aminosalicylicacid):服药后1~2h血浆浓度可达高峰,4~6h后血中仅存微量,每天剂量8~12g,分3~4次服用。本药单独应用疗效较差,但能加强链霉素及异烟肼抗结核杆菌的作用,并能使抗药性延迟发生,三者联合应用有利于发挥治疗作用。本药对肾功能影响小,其主要副作用为胃肠道症状,如恶心、呕吐、腹泻。由于单独应用疗效差,并有胃肠道反应,现有逐渐被利福平、乙胺丁醇取代的趋势。PAS不宜与利福平合用。

  ④利福平(Rifampicin,RFP):此药对细胞内外旺盛生长的结核杆菌均有作用,杀菌力强。其抗结核杆菌的作用比链霉素、对氨水杨酸及乙胺丁醇强,和异烟肼的作用近似。由胃肠道吸收,单次口服600mg后2~4h出现峰值,12h血清浓度仍较高,其主要排泄途径是胆道,又可在肠内重吸收,因此血清内半衰期长。30%由肾脏排出。与其他抗结核药无交叉抗药性,副作用为肝功能损害、转氨酶增高、黄疸等。一般与异烟肼或乙胺丁醇合用,可相互增强作用,且能延迟结核杆菌耐药性的发生。此药必须空腹服用,不宜与其他饮料或食品同服,服药后1ώρα μπορεί να τρώει.

  ⑤ εθαμπαμποτολ (Ethambutol, EMB): έχει αντιμικροβιακή δράση για όλους τους τύπους της φυματίωσης. Απορροφάται γρήγορα από το γαστρεντερικό σύστημα, μετά από τη λήψη2~4ώρα η συγκέντρωση του αίματος φτάνει στο κορυφαίο, στο αίμα παραμένει για较长ικό χρονικό διάστημα,24ώρα από τα νεφρά εκκρίνεται50% αλλά εμφανίζεται σπάνια στην οργανική συσσώρευση, οπότε είναι σχετικά ασφαλές. Το φάρμακο έχει καλή απορρόφηση και οργανική διείσδυση, ακόμη και η κετόσαφτη κίτρινη περιοχή μπορεί να διεισδύσει. Η παραγωγή ανθεκτικών στρεμμάτων είναι αργή, περίπου χρειάζεται μερικούς μήνες. Χρησιμοποιηθείς με ισονυαζίνη ή ριφαμπιτσίνη, μπορεί να επεκτείνει τη διάρκεια της χρήσης. Το κύριο ανεπιθύμητο σύμπτωμα είναι η καθυστερημένη οπτική νευρίτιδα του οπίσθιου οφθαλμού, αλλά είναι αναστρέψιμη και σχετίζεται με την δόση. Η δόση είναι συνήθως κάθε μέρα25mg/kg,1διαδοχικές δόσεις ή διαδοχικές δόσεις2μήνα μετά μειώνεται σε15mg/kg, αυτή η δόση εμφανίζεται σπάνια τοξικότητα. Το φάρμακο δεν έχει στατική αντοχή σε άλλα αντιφυματίωση φάρμακα, τρέχει να αντικαταστήσει την αμίνω ξυλιτική οξύ, ως συνδυασμό φαρμάκων ριφαμπιτσίνης.

  (2) η επιλογή της θεραπείας κατά της φυματίωσης: σύμφωνα με τις συστάσεις της Διεθνούς Εταιρείας Πρόληψης της Φυματίωσης (IVAT) και της Συνάντησης Ελέγχου της Φυματίωσης της Κίνας, σύμφωνα με τις παρακάτω αρχές θεραπείας, η αποτελεσματικότητα θα είναι πιο ικανοποιητική.

  ① κανονική χρήση φαρμάκων (κάθε μέρα ή διακοπές,1διαδοχικά δόσεις ή διαδοχικές δόσεις της καθορισμένης δόσης, πριν ή μετά το γεύμα).

  ② συνδυασμός φαρμάκων.

  ③ καταληκτική διάρκεια αρκετή.

  Η μειονότητα της συνήθους θεραπείας είναι ότι η διάρκεια της θεραπείας είναι μεγάλη, μερικοί ασθενείς δεν μπορούν να 坚持 το φάρμακο και να χρησιμοποιήσουν το φάρμακο με规律, και να προκαλέσει την επανεμφάνιση της νόσου, ή η εξέταση των ούρων για την παρουσία βακτηρίων της φυματίωσης και της ουρίας συνεχώς θετικός. Επειδή η ριφαμπιτσίνη και η ισονυαζίνη είναι πλήρως σκοτώνοντας φάρμακα, η χρήση της δυαδικής θεραπείας με ριφαμπιτσίνη και ισονυαζίνη, δηλαδή η αρχική ενίσχυση φάση, ακολουθούμενη από την συνεχής ενίσχυση φάση, η αποτελεσματικότητα είναι πολύ υψηλή, η διάρκεια της λήψης φαρμάκων είναι λιγότερο από12μήνας είναι επίσης, δείχνοντας μια νέα εποχή της σύντομης θεραπείας. Η Αμερικανική Εταιρεία Πνευμονολογίας1979έτος που προτάθηκε9μήνας είναι1πρωτοπλασματική θεραπεία, ο1μήνες καθημερινή χρήση: η isoniazid300mg, η rifampicin600mg, μετά8μήνες κάθε εβδομάδα2ημέρες, η δόση κάθε φορά, η isoniazid900mg, η rifampicin600mg, οι οποίοι χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία της πνευμονικής ρινοτύφωσης500 περιπτώσεις96% της θεραπείας είναι κούραση. Αυτό το σχέδιο είναι επίσης κατάλληλο για την ρινοτύφωση του ουρογεννητικού συστήματος, και θεωρείται ότι η αποτελεσματικότητα είναι καλύτερη. Ο γενικός χρόνος θεραπείας είναι12μήνες εντός, ανάλογα με τα κλινικά αποτελέσματα να αποφασιστεί η διακοπή της θεραπείας ή η χειρουργική θεραπεία.

  οι πρότυποι διακοπής της θεραπείας είναι οι εξής: ① η κατάσταση του σώματος βελτιώνεται σημαντικά, η ταχύτητα της αίματος είναι φυσιολογική, η θερμοκρασία είναι φυσιολογική; ② τα συμπτώματα της ούρησης εξαφανίζονται πλήρως; ③ τα επαναλαμβανόμενα έλεγχοι των ούρων είναι φυσιολογικά; ④ η ανάλυση της συσσώρευσης ούρων για την ανακάλυψη της ρινοτύφωσης είναι αρνητική για μακροπρόθεσμη και πολλές φορές; ⑤ η ακτινογραφία της ουροδόχου οδού ή η εξέταση της ουροδόχου οδού είναι σταθερή ή έχει εξαφανιστεί η νόσο; ⑥ η καλλιέργεια ούρων, η καλλιέργεια ζώων της ουροδόχου οδού για την ανακάλυψη της ρινοτύφωσης είναι αρνητική; ⑦ η εξέταση του σώματος δεν έχει άλλες νόσους της ρινοτύφωσης. Η φαρμακευτική θεραπεία πρέπει να διαρκέσει τουλάχιστον1έτη μπορεί να επιτευχθεί αυτό το πρότυπο, η φαρμακευτική θεραπεία για δύο χρόνια είναι ασφαλής και αξιόπιστη. Μετά την διακοπή της θεραπείας, πρέπει να γίνει μακροπρόθεσμη παρακολούθηση, τακτική εξέταση της ούρων και της ουροδόχου οδού, τουλάχιστον5έτη.

  2έτη θεραπείας, χειρουργική θεραπεία:η αποτελεσματική φαρμακευτική θεραπεία αλλάζει τη θέση της χειρουργικής θεραπείας, πολλές περιπτώσεις που απαιτούνται χειρουργικές επεμβάσεις πριν από το παρελθόν μπορούν να αντιμετωπιστούν με μη χειρουργικές μεθόδους. Ωστόσο, μια ανασκόπηση του Fischer ανακάλυψε ότι ακόμα και μετά από μέση9μήνα της αντιτυφοθεραπείας, ακόμα52% των χειρουργικών δειγμάτων μπορεί να δει την νέα αλλαγή της λοίμωξης της ρινοτубέρκοσης. Επομένως, η χειρουργική επέμβαση διατηρεί σημαντική θέση. Καθώς για το πρόβλημα της χρονικής στιγμής της χειρουργικής επέμβασης, είναι πιο αποδεκτό ότι η κανονική αντιτυφοθεραπεία4~6Η επέμβαση θα γίνει μετά από μια εβδομάδα. Ο τρόπος της χειρουργικής επέμβασης είναι ποικίλος, από το Gow1981Βλέποντας τα στοιχεία των ετών, η αφαίρεση των χειρουργικών επεμβάσεων μειώνεται σταδιακά, και οι χειρουργικές επεμβάσεις για την αποκατάσταση αυξάνονται. Ο τρόπος της χειρουργικής επέμβασης μπορεί να εξεταστεί ανάλογα με την καταστροφή του πνεύματος του νεφρού: αφαίρεση της περιοχής της νόσου, αφαίρεση του μέρους του νεφρού, αφαίρεση του νεφρού, κ.λπ. Όεξι τρόπος χειρουργικής επέμβασης, πρέπει να συνεχιστεί η φαρμακευτική θεραπεία μετά την επέμβαση, και να ακολουθηθούν τα πρότυπα που αναφέρονται παραπάνω για τη διακοπή της θεραπείας.

  Δεύτερος παράγραφος, πρόγνωση

  Πρόγνωση, αν η θεραπεία της ρινοτубέρκοσης ξεκινήσει νωρίς και προλάβει την σοβαρή λοίμωξη της λεπτοκυτταρικής ουροδόχου οδού, και δίνει προσοχή στην παρουσία αυτής της επιπλοκής κατά τη διάρκεια της θεραπείας, μπορεί να επιτευχθεί καλή επίτευξη.

Επικοινωνία: Βλάβη της κύστης , Ρηξία ουρογεννητικού οργάνου , Heterotopic endometriosis of the bladder , Η ιοική γαστρεντερίτιδα , Pubic tuberculosis , postpartale Harnverhaltung

<<< Prev Next >>>



Copyright © Diseasewiki.com

Powered by Ce4e.com