Νευρογενής κύστη

　　1. Causes of disease

　　1, brain diseases

　　(1)(Cerebrovascular diseases: Commonly include hypertensive intracranial hemorrhage, atherosclerotic cerebral infarction, cerebral thrombosis, intracranial arteritis, subarachnoid hemorrhage, cerebral vascular malformation, and rupture of basilar aneurysm hemorrhage, among which intracranial hemorrhage is the most common. Studies have shown that the neural pathways controlling the detrusor and external urinary sphincter are almost the same as those controlling somatosensory and motor functions, so they are often damaged simultaneously. There are many neural nuclei involved in urinary control in the brain, such as the basal ganglia, cerebellum, globus pallidus, corpus striatum, thalamus, etc. When the above neural pathways or nuclei are damaged, patients, in addition to having special consciousness, sensory motor dysfunction, and clinical manifestations of the primary disease, often have urinary dysfunction. The types of urinary dysfunction vary depending on the site of injury.

　　(2)(Parkinson's disease: It is a chronic progressive central nervous system dysfunction, characterized by limb tremors, slow body movement, unsteady gait, and gear-like rigidity of the limbs during examination.25％～75% of patients may have bladder dysfunction, mainly manifested as difficulty in initiating urination, urgency, or urgent urinary incontinence.

　　(3)(Brain tumors: When tumors involve the frontal lobe, basal ganglia, or midbrain, urinary function abnormalities may occur, so this symptom has certain significance for localization diagnosis. The main symptoms are frequent urination, urgency, and urgent urinary incontinence. In a few cases, urinary difficulty and urinary retention may occur.

　　(4)(Multiple Sclerosis: It is a chronic progressive central nervous system disease, characterized by scattered demyelinating plaques in the brain and spinal cord, causing various neurological symptoms or signs. In the early stage, about5% of patients may have bladder dysfunction, and in the late stage, it may reach90%. It can manifest as frequent urination, urgency, urgent urinary incontinence, and occasionally urinary retention.

　　(5)(Alzheimer's disease: Urinary incontinence is the most common symptom of the urinary system, mostly urgent urinary incontinence and loss of consciousness control over urination. The main mechanism is that the cerebral cortex has lost control over the detrusor center of the spinal cord.

　　2, spinal cord lesions

　　(1)(Trauma: Spinal cord injury is divided into direct injury, indirect injury, and high-speed projectile injury, among which indirect injury is the most common, such as vertebral fracture, dislocation, or subluxation. The early stage of spinal cord injury is the spinal cord shock period, during which the spinal cord below the injury level loses control over all tissues and organs it支配.2～3weeks, some even as long as2Above one year. In the late stage of injury, fibrosis and scar formation occur at the injured site, and spinal cord adhesions may occur. The neurons at the injured site are replaced by astrocytes, and the spinal cord becomes gliotic.

　　(2Περίμετρος: ) Νόσος της σπονδυλικής μοίρας: όπως η σπονδυλική φυματίωση, η προήχηση της δισκοπλάστας, ο μεταφερόμενος όγκος, η νόσος του τραχήλου του σπονδύλου κ.λπ.

　　(3Περίμετρος: ) Ασθένεια του αγγειακού συστήματος: Η栓塞 της αρτηρίας της σπονδυλικής μοίρας μπορεί να προκαλέσει βλάβη στη σπονδυλική μοίρα της αντίστοιχης περιοχής.

　　(4Περίμετρος: ) Ανεπαρκής κλείσιμο του νευρικού σφονδύλου: Η πιο συχνή θέση είναι η περιοχή της μέσης σπονδυλικής μοίρας. Οι μεγάλες φISSURAS μπορεί να προκαλέσουν την εκτόνωση της σπονδυλικής σφονδύλου και του μυελίνου, συνήθως συνοδεύονται από την ανεπαρκή ανάπτυξη του σπονδύλου.

　　(5Περίμετρος: ) Άλλες: Η κοιλότητα του σπονδύλου, η νόσος του πυρήνα της σπονδυλικής μοίρας, η παραισθησία της σπονδυλικής μοίρας και η πολλαπλή硬化ωση κ.λπ. μπορούν να προκαλέσουν τη διαταραχή της λειτουργίας του ουροδόχου και της ουρήθρας.

　　3Περίμετρος: και περιφερική νευροπάθεια

　　(1Περίμετρος: ) Διαβήτης: Οι διαβητικοί με μακροχρόνια διαβήτη λόγω της διαταραχής της μετατροπής του σακχάρου, η αύξηση της αντοχής της αγωγής της ενδοθηλακικής αorta, προκαλείται από την ισχαιμία και την υποξία, προκαλεί την οξείδωση των νευρικών κυττάρων, την οξείδωση των νευρικών ακτίνων και την απομάκρυνση της μυελίνης των νευρικών ίνων. Η πυκνότητα των νευρικών κυττάρων στο τοίχωμα του ουροδόχου μειώνεται, τα ακτίνια έχουν νεκρωτικές αλλαγές και τα νευρικά απομεινάρια, η μεταφορά των ινών εισόδου και εξόδου του ουροδόχου διαταράσσεται, προκαλώντας την διαταραχή της λειτουργίας του ουροδόχου και της ουρήθρας. Η βλάβη της λειτουργίας του ουροδόχου είναι μια συχνή επιπλοκή των ασθενών με διαβήτη, η συχνότητα της ασθενίας των ασθενών με τύπο 1 διαβήτη είναι υψηλή43％～87Περίμετρος: %%

　　(2Περίμετρος: ) Μετά την αφαίρεση των οργάνων του πέους: όπως η ολοκληρωτική χειρουργική επέμβαση για τον καρκίνο του εντέρου, την ολοκληρωτική χειρουργική επέμβαση για τον καρκίνο του μαστού κ.λπ., η συχνότητα της διαταραχής της ούρησης μετά την επέμβαση είναι υψηλή, έως και7.7％～68Περίμετρος: %% Απόδειξη είναι ότι προκαλείται από τη βλάβη των παρασυmpαθητικών νεύρων, των συμπαθητικών νεύρων, των νευρικών κόμβων του πέους και των περίνεων νεύρων από τη χειρουργική επέμβαση.

　　(3Περίμετρος: ) Η νόσος της ζώνης: Ο ιός της νόσου της ζώνης潜伏 στον αγκάθινο νευρικό κύτταρο της σπονδυλικής μοίρας και εξαπλώνεται κατά μήκος του νευρικού σφονδύλου, καταστρέφοντας τα νεύρα, όταν επηρεάζει τα νεύρα της μέσης σπονδυλικής μοίρας ή της κάτω σπονδυλικής μοίρας μπορεί να προκαλέσει συχνή εμφάνιση και διατήρηση του ούρων.

　　Περίμετρος: Δεύτερος παράγοντας: Η μηχανισμός ανάπτυξης

　　Περίμετρος: Η νευρογενής παθοφυσιολογία του ουροδόχου διαιρείται σε υπεραισθησία του μυός του ουροδόχου και ανεπαρκή ανταπόκριση του μυός του ουροδόχου. Η ανιστοχία του μυός του ουροδόχου (DI), η υπεραισθησία του ανταποκρίσματος του μυός του ουροδόχου (DHR) και η μείωση της προσαρμοστικότητας του ουροδόχου είναι η υπεραισθησία της δραστηριότητας του μυός του ουροδόχου.3Περίμετρος: Υπάρχουν τρεις κύριες τύποι, οι σφιγκτήρες μπορεί να είναι κανονικά συντονισμένοι, οι εξωτερικοί σφιγκτήρες να έχουν διαταραχή συντονισμού ή οι εσωτερικοί σφιγκτήρες να έχουν διαταραχή συντονισμού. Η αδυναμία του μυός του ουροδόχου (DVA) είναι συχνή στους ασθενείς με νευρολογικές ασθένειες, ενώ οι ασθενείς με μπλοκαρισμό της έξοδου του ουροδόχου που προκαλείται από υπερβολική λειτουργία του σφιγκτήρα κατά την διάρκεια της διαδικασίας της εκκένωσης, συνοδευόμενη από υπεραισθησία του μυός του ουροδόχου κατά την διάρκεια της διάθεσης, είναι επίσης συχνές, η διάκριση μεταξύ των συμπτωμάτων των ασθενών με DVA και των ασθενών με μπλοκαρισμό της έξοδου του ουροδόχου είναι δύσκολη. Επειδή η DVA μπορεί να συνοδεύεται από κανονικό συντονισμό των σφιγκτήρων, σπασμό των εξωτερικών σφιγκτήρων, ατροφία των εξωτερικών σφιγκτήρων, σπασμό των εσωτερικών σφιγκτήρων κ.λπ.

　　Περίμετρος: Υπάρχουν πολλές μεθόδους κατηγοριοποίησης της νευρογενικής δυσλειτουργίας του ουροδόχου και της ουρήθρας:

　　1Περίμετρος: και Hald-Περίμετρος: Η μεθοδος κατηγοριοποίησης του Bradley:Περίμετρος: Η απόδοση της νευροπάθειας αντικατοπτρίζεται από τη θέση της βλάβης.

　　(1Περίμετρος: Οι ασθενείς με νευροπάθεια της ανώτερης σπονδυλικής μοίρας έχουν συντονισμένη συστολή του μυός του ουροδόχου και χαλάρωση του σφιγκτήρα της ουρήθρας, έχουν συχνά υπεραισθησία του μυός του ουροδόχου, η αισθητική λειτουργία είναι κανονική.

　　(2Περίμετρος: Οι ασθενείς με νευροπάθεια της ανώτερης σπονδυλικής μοίρας έχουν συχνά υπεραισθησία του μυός του ουροδόχου, η δραστηριότητα του μυός του ουροδόχου και του σφιγκτήρα της ουρήθρας δεν είναι συντονισμένη, η αισθητική λειτουργία και η έκταση της βλάβης του νεύρου είναι σχετιζόμενες, μπορεί να είναι μέρος ή πλήρης απώλεια.

　　(3Περίμετρος: Η νευροπάθεια της κάτω σπονδυλικής μοίρας περιλαμβάνει την νευροπάθεια της εισόδου και της εξόδου της σπονδυλικής μοίρας, λόγω της βλάβης του νευρικού κύτταρου του μυός του ουροδόχου μπορεί να προκαλέσει ανεπαρκή ανταπόκριση του μυός του ουροδόχου, η βλάβη του αισθητικού νεύρου μπορεί να οδηγήσει στην απώλεια της αισθητικής λειτουργίας.

　　(4Περίμετρος: Η πλειοψηφία των ασθενειών της αυτονομικής νευροπάθειας γύρω από το σώμα των διαβητικών είναι χαρακτηριστική από την ανεπαρκή λειτουργία της νευρικής λειτουργίας του ουροδόχου, την αύξηση της υπολειπόμενης ποσότητας ούρων και τελικά την απώλεια της ισορροπίας, με αδυναμία της συστολής του μυός του ουροδόχου.

　　(5Η μυϊκή βλάβη μπορεί να περιλαμβάνει την ίδια τη μυϊκή τοιχία του ουροποιητικού, την平滑肌ς σφιγκτήρα, ολόκληρη ή μέρος των σαρκοειδών σφιγκτήρων. Η δυσλειτουργία της μυϊκής τοιχίας του ουροποιητικού είναι η πιο συχνή, συχνά επακολουθεί την ανισορροπία μετά από μακροχρόνια βλοκαδική ουροδόχο οδό.

　　2Και Lapides κατηγοριοποίηση μεθόδου:Κατηγοριοποίηση με βάση τις αλλαγές της αισθητικής και κινετικής λειτουργίας μετά τη βλάβη του νεύρου:

　　(1Η νευρική κύστη με αίσθηση δυσλειτουργίας: Προκαλείται από την απομόνωση του αισθητικού δρόμου μεταξύ της κύστης και του σπονδυλικού μυελού ή μεταξύ του σπονδυλικού μυελού και του εγκεφάλου. Οι πιο συχνές περιπτώσεις είναι η διαβήτης, η κίνηση της συντονιστικής δυσλειτουργίας, η αιμορροϊδική αναιμία, κ.λπ. Η αλλαγή της ουροδυναμικής είναι η μεγάλη χωρητικότητα της κύστης, η υψηλή προσαρμοστικότητα, η χαμηλή πίεση συμπλήρωσης, μπορεί να υπάρχει μεγάλη υπολειμματική ποσότητα ούρων.

　　(2Η κύστη μυϊκής παράλυσης: Προκαλείται από βλάβες στο παρασυmpαθητικό κινετικό νεύρο της κύστης. Οι πιο συχνές αιτίες είναι οι χειρουργικές επεμβάσεις ή οι βλάβες του πυελικού τομέα. Η αρχική έκφραση είναι η δυσκολία στην ούρηση, ο πόνιμος ουρολοίμωξις, κ.λπ. Η κύστη μέτρηση δείχνει ότι η κύστη μπορεί να γεμίσει φυσιολογικά, αλλά είναι δύσκολο να ξεκινήσει την αυθόρμητη συστολή της κύστης όταν φτάσει στο μέγιστο όγκο της κύστης. Η τελική έκφραση είναι η αλλαγή της αίσθησης της κύστης και η μεγάλη υπολείμενη ποσότητα ούρων, η κύστη μέτρηση δείχνει ότι η κύστη μεγαλώνει, η υψηλή προσαρμοστικότητα της κύστης, δεν μπορεί να ξεκινήσει την συστολή της μυϊκής τοιχίας του ουροποιητικού.

　　(3Η ανίσχυρη νευρική κύστη: Προκαλείται από καταστροφή των νευρικών κέντρων ή των νευρικών διέγερσης που ελέγχουν την εξάλειψη του σπονδυλικού κεντρικού συστήματος, χάνοντας την ικανότητα να ελέγχουν το σπονδυλικό κεντρικό σύστημα της εξάλειψης, συχνά παρατηρείται σε ασθένειες του αγγειακού συστήματος, όγκους του εγκεφάλου ή του σπονδυλικού μυελού, Πάρκινσον, αποσύνδεση του μυελού, κ.λπ. Η πλειοψηφία των ασθενειών εκδηλώνονται με συχνή ούρηση, κρίσιμη ούρηση, κρίσιμη ούρηση, η ουροδυναμική παρουσιάζει την κύστη να συστέλλεται αυθόρμητα κατά τη διάρκεια της περιόδου συλλογής ούρων, μπορεί να ξεκινήσει την συστολή της μυϊκής τοιχίας του ουροποιητικού για την εκκένωση της ούρας, χωρίς δυσκολία στην ούρηση και υπόλοιπο ούρα.

　　(4Η ρεφλεξογενής νευρική κύστη: Προέρχεται από πλήρη βλάβη του αισθητικού και κινετικού δρόμου μεταξύ του σπονδυλικού μυελού και του μυελού του εγκεφάλου. Οι πιο συχνές περιπτώσεις είναι τραυματικές βλάβες του σπονδυλικού μυελού και μυελοπλακίτιδα, μπορεί να συμβεί και σε ασθένειες αποσύνδεσης του μυελού, και σε οποιαδήποτε διαδικασία που μπορεί να προκαλέσει σημαντική βλάβη στο σπονδυλικό μυελό. Ο τυπικός εμφάνιση είναι η απώλεια αίσθησης της κύστης, η απώλεια της ικανότητας να ξεκινήσει την συστολή της κύστης αυθόρμητα, αλλά μπορεί να εμφανιστεί αυθόρμητη συστολή της μυϊκής τοιχίας του ουροποιητικού κατά τη διάρκεια της διάστασης της κύστης, με συγχρονισμό της μυϊκής τοιχίας του ουροποιητικού και του σφιγκτήρα.

　　(5Η αυθόρμητη νευρική κύστη: Προκαλείται από βλάβες στη σπονδυλική μυελό, τις ρίζες των σπονδυλικών νεύρων ή τους πυελικούς νεύρους, οδηγώντας σε πλήρη διάσπαση της αίσθησης και της κίνησης της κύστης. Ο ασθενής δεν μπορεί να ξεκινήσει την ούρηση αυθόρμητα, χωρίς ρεφλεξές της κύστης. Η κύστη μέτρηση δείχνει την απουσία αυθόρμητων ή αυθόρμητων συστροφών της μυϊκής τοιχίας του ουροποιητικού, χαμηλή πίεση κύστης και αυξημένη χωρητικότητα.

　　3Και Krane-Η μέθοδος κατηγοριοποίησης Siroky:Κατάλογισμός κατηγοριών με βάση τις ανωμαλίες που εμφανίζονται στην ουροδυναμική εξέταση:

　　(1Η υπερευαισθησία του μυϊκού ουροποιητικού ρεφλεξούς: Η αυθόρμητη ή προκαλούμενη συστολή του μυϊκού ουροποιητικού κατά τη διάρκεια της περιόδου συλλογής ούρων ονομάζεται μυϊκή ουροποιητική ασταθία. Αν συνδυάζεται με ανωμαλίες του κεντρικού νευρικού συστήματος, ονομάζεται υπερευαισθησία του μυϊκού ουροποιητικού ρεφλεξούς. Ο κριτήριος διάγνωσης είναι η εμφάνιση της αμplitude που υπερβαίνει1.47kPa (15cmH2Η δυσκωλικία της μυϊκής τοιχίας του ουροποιητικού δεν ελέγχεται κατ' εθελοντική. Κατατάσσεται σε υποτύπου: ① Η συγχρονισμένη λύση της ουροδόχου σφιγκτήρα είναι φυσιολογική: αναφέρεται στη συγχρονισμένη χαλάρωση του ουροδόχου σφιγκτήρα κατά τη διάρκεια της συστολής της μυϊκής τοιχίας του ουροποιητικού για την εκκένωση της ούρας. ② Δυστονία του εξωτερικού σφιγκτήρα: αναφέρεται στη συνεχιζόμενη συστολή του εξωτερικού σφιγκτήρα κατά τη διάρκεια της συστολής της μυϊκής τοιχίας του ουροποιητικού για την εκκένωση της ούρας, προκαλώντας μη πλήρη ανοίγματα της ουροδόχου οδού. ③ Δυστονία του ενδοσφιγκτήρα: αναφέρεται στη μη χαλάρωση του ενδοσφιγκτήρα κατά τη διάρκεια της συστολής της μυϊκής τοιχίας του ουροποιητικού για την εκκένωση της ούρας.

　　(2Καθώς ο μυός της κύστης δεν μπορεί να συσπαστεί ή να συσπαστεί αδύναμα κατά την ούρηση, μπορεί να διαχωριστεί σε παραδοσιακές υποτύπους:

　　① Συντονισμός των σφιγκτών: Ο σφιγκτήρας του ουροποιητικού οδού μπορεί να χαλαρώσει συντονισμένα κατά την ούρηση.

　　② Σπασμός ή χαλάρωση του εξωτερικού σφιγκτήρα: Ο εξωτερικός σφιγκτήρας του ουροποιητικού οδού βρίσκεται σε μια συνεχή κατάσταση σύσπασης κατά την ούρηση.

　　③ Σπασμός ή χαλάρωση του εσωτερικού σφιγκτήρα: Ο σφιγκτήρας του ουροποιητικού οδού δεν ανοίγει κατά την ούρηση.

　　④ Απώλεια νεύρων του εξωτερικού σφιγκτήρα: Ο μυός του εξωτερικού σφιγκτήρα του ουροποιητικού οδού και του μυός του βυθού του κόλπου χάνουν τη νευρική δραστηριότητα μετά την αποκατάσταση, προκαλώντας συρρίκνωση και χαλάρωση του μυός, οδηγώντας στην υποβάθμιση της κύστης και των ουροφόρων οδών, και την παραμόρφωση του ουροποιητικού οδού που προκαλεί δυσκολία στην ούρηση.

　　Η λοίμωξη του ουροποιητικού συστήματος είναι η πιο συχνή επιπλοκή της νευροπαθικής κύστης,10％～15％ των ασθενών μπορεί να αναπτύξει ουρολιθασμό, η συχνότητα της ανατροπής του ουροποιητικού οδού στην νευροπαθική κύστη είναι10％～40％, συνήθως αναστρέψιμο, όταν βελτιωθεί η κατάσταση της ούρησης, μειωθεί η υπολειπόμενη ούρηση και μειωθεί η πίεση της κύστης, υπάρχει η πιθανότητα αυτοβελτίωσης. Μπορεί επίσης να προκαλέσει πυελονεφρίτιδα, νεφρική ανεπάρκεια, νεφροκυστηροκυστηροκήληση, υποβαθμισμένη νεφρική λειτουργία.

　　Πρώτο: Συμπτώματα

　　1Τα συμπτώματα της υπερβολικής ανταπόκρισης του μυός της κύστης προκαλούνται από μη ελεγχόμενη σύσπαση, κυρίως συχνή ούρηση, επείγουσα ούρηση και επείγουσα ούρηση, μερικοί ασθενείς εκφράζουν επίσης ουρορραγία ή νυκτοεμετική ούρηση.

　　2Ο ασθενής με ανικανότητα ανταπόκρισης του μυός της κύστης δεν μπορεί να ανοίξει ή να ανοίξει επαρκώς την κλείδα της κύστης κατά την ούρηση, και συχνά εκφράζεται ως δυσκολία ούρησης, ουροκρανία, ουρορραγία κ.λπ.

　　3Εκτός από τα συμπτώματα της ούρησης, μπορεί να συνοδεύεται από δυσκοιλιότητα, απώλεια ελέγχου των κόπρανων, μείωση ή απώλεια της αίσθησης του πέους, παράλυση των άκρων κ.λπ.

　　Δεύτερο: Κλινική εξέταση

　　1、Δοκιμασία σπαστικότητας του σφιγκτήρα του μυός της κλειστού του πρωκτούΗ χαλάρωση του σφιγκτήρα του μυός της κλειστού του πρωκτού υποδεικνύει ότι ο κεντρικός σπασμός του σπονδυλικού μυελού δεν είναι ενεργός ή μειωμένος. Η υπερβολική σύσπαση του σφιγκτήρα του μυός της κλειστού του πρωκτού υποδεικνύει ότι ο κεντρικός σπασμός του σπονδυλικού μυελού είναι υπερβολικός.

　　2、Δοκιμασία ανταπόκρισης του πρωκτικούΗ διέγερση της δέρματος γύρω από τον πρωκτό, όπως η σύσπαση του πρωκτού, υποδεικνύει την παρουσία της δραστηριότητας της σπονδυλικής μυελού.

　　3、Δοκιμασία ανταπόκρισης του σφιγκτήρα του κεφαλιού του σφιγκτήρα του κεφαλιού του σφιγκτήραΗ διέγερση του κεφάλιου του πέους ή του κόλπου μπορεί να προκαλέσει σύσπαση του μυός της κλειστού του πρωκτού, υποδεικνύοντας την παρουσία της δραστηριότητας της σπονδυλικής μυελού.

　　Η διάγνωση της νευρογενικής δυσλειτουργίας της κύστης και των ουροφόρων οδών περιλαμβάνει κυρίως3Συνολικά: Η διάγνωση της νευρολογικής διαταραχής, όπως η φύση, η τοποθεσία, η σοβαρότητα, η έκταση κ.λπ. της διαταραχής; Η διάγνωση της δυσλειτουργίας της κύστης και των ουροφόρων οδών, όπως ο τύπος της δυσλειτουργίας, η σοβαρότητα, η κατάσταση των ανώτερων ουροφόρων οδών, οι συνεπαγόμενες διαταραχές του ουροποιητικού συστήματος κ.λπ.; Η διάγνωση της δυσλειτουργίας άλλων συστημάτων και οργάνων.

　　Τρίτο: Η δυσλειτουργία της ούρησης είναι η αιτία της νευροπαθίας;

　　1、Ιστορικό

　　(1Ο διαταραχμένος έλεγχος της ούρησης συνοδευόμενος από διαταραχή της λειτουργίας του εντέρου (όπως δυσκοιλιότητα, απώλεια ελέγχου των κόπρανων κ.λπ.) μπορεί να υποδεικνύει την πιθανότητα νευροπαθικής κύστης.

　　(2Καθώς υπάρχει ιστορικό τραυματισμού, χειρουργικής επέμβασης, σακχαρώδους διαβήτη, πολυomyελίτιδας κ.λπ., ή ιστορικό χρήσης φαρμάκων.

　　(3Καθώς υπάρχει μείωση ή απώλεια της αίσθησης της όψης του ουρογεννητικού οργάνου, όπως η μείωση ή απώλεια της αίσθησης της κύστης, μπορεί να διαγνωστεί η νευρογενής κύστη.

　　2、Ελέγχος

　　(1Καθώς υπάρχει μείωση της αίσθησης του πέους, μείωση ή αύξηση της σπαστικότητας του μυός της κλειστού του πρωκτού, μπορεί να διαγνωστεί η νευρογενής κύστη, αλλά και η έλλειψη αυτών των σημείων δεν μπορεί να αποκλείσει την πιθανότητα νευρογενής κύστης.

　　(2) Προσέξτε αν υπάρχει σπαστική διάσειση, εξωτερική κήλη, ανεπαρκής ανάπτυξη του σπονδύλου κ.λπ.

　　(3) Υπάρχει υπολειπόμενη ούρα, αλλά δεν υπάρχει μηχανική στένωση της κάτω ουροδόχου οδού.

　　(4) Δοκιμή ανταπόκρισης του σπονδύλου, αυτή η μέθοδος δοκιμάζει κυρίως αν ο νευροπαθιακός κύκλος της κύστης και της ουροδόχου οδού είναι ολοκληρωμένος (δηλαδή αν υπάρχει νευροπαθία του κάτω κινετικού νευρικού κύτταρου) και αν υπάρχουν νευροπαθίες των νευρικών κύτταρων από το κortex του εγκεφάλου μέχρι το κεντρικό νευρικό κέντρο του κόλπου (σπονδύλου) (άνω κινετικό νευρικό κύτταρο). Επομένως, αυτή η δοκιμή μπορεί να 진ιαινεί αν είναι η νευρογενής κύστη, και μπορεί να διακρίνει τη νευροπαθία του κάτω κινετικού νευρικού κύτταρου (ανεπαρκής ανταπόκριση της μυοκυστορίας) και τη νευροπαθία του ανώτερου κινετικού νευρικού κύτταρου (υπεραιματορρεία της μυοκυστορίας).

　　Τέταρτο, οι μεθόδοι διάκρισης των δύο τύπων νευρογενής κύστης

　　1、 Κατά τη μέτρηση της πίεσης της κύστης, παρατηρήστε αν υπάρχει καταπιεστική συστοχή; Είναι απαραίτητο να χρησιμοποιήσετε μεθόδους προεγείρεσης όπως η στάση, το βήχας, η ρύθμιση του καθετήρα κ.λπ.) Αν εμφανιστεί η καταπιεστική συστοχή, ανήκει στην κατηγορία της υπεραιματορρείας της μυοκυστορίας. Αν όχι, ανήκει στην κατηγορία της ανεπαρκούς ανταπόκρισης της μυοκυστορίας.

　　Αυτό το τεστ είναι ένα από τα κύρια κριτήρια κατηγορίας, αλλά:

　　(1) Οι ασθενείς με φλεγμονή, πέτρα, όγκο και στένωση της κάτω ουροδόχου οδού (όπως η υπερπλασία του προστάτη) μπορεί να εμφανίσουν καταπιεστική συστοχή.

　　(2) Σε ασθενείς με υπεραιματορρεία της μυοκυστορίας, κατά τη διάρκεια της μέτρησης της πίεσης σε στάση, κάποιες ασθενείς χρειάζονται προεγείρεση για να εμφανιστεί η καταπιεστική συστοχή.

　　2, ice water test:Με τη χρήση του F16Μετά την εκκένωση της κύστης με καθετήρα, εισάγετε γρήγορα60ml14℃ κρύο νερό. Αν είναι η κύστη με υπεραιματορρεία της μυοκυστορίας, το κρύο νερό (όπως και το καθετήρα) εκτοξεύεται από τον ουροδόχο σφιγκτήρα σε μερικά δευτερόλεπτα; η κύστη με ανταπόκριση της μυοκυστορίας, το κρύο νερό εκβάλλεται αργά μέσω του καθετήρα.

　　3、 Τάση του κόλπου του ουροδόχου:Ο ουροδόχος σφιγκτήρας που χαλαρώνει ο κόλπος του ουροδόχου ανήκει στην κατηγορία της ανεπαρκούς ανταπόκρισης της μυοκυστορίας.

　　4、 Διάγραμμα της πίεσης του ουροδόχου σφιγκτήρα:Ο μέγιστος τάσος του ουροδόχου σφιγκτήρα που είναι φυσιολογικός ή υψηλότερος από τον φυσιολογικό ανήκει στην κατηγορία της υπεραιματορρείας της μυοκυστορίας, και ο μέγιστος τάσος του ουροδόχου σφιγκτήρα που είναι χαμηλότερος από τον φυσιολογικό ανήκει στην κατηγορία της ανεπαρκούς ανταπόκρισης της μυοκυστορίας.

　　5、 Μέτρηση της αντίστασης του ουροδόχου σφιγκτήρα:Η φυσιολογική αντίσταση του ουροδόχου σφιγκτήρα είναι10.6kPa (8(0mmHg). Ο ουροδόχος σφιγκτήρας χωρίς ανταπόκριση είναι χαμηλότερος από τον φυσιολογικό.

　　Σε αυτές τις εξετάσεις, η παρατήρηση της ύπαρξης ή μη της καταπιεστικής συστοχής είναι πιο ακριβής, οι άλλες σχεδόν εξετάσεις, οι ευκαιρίες για λάθη είναι πολλές. Οι λόγοι των λάθους μπορεί να είναι η κατηγορία της νόσου του 'μικτού' τύπου (Bors κατηγορία) της νευρογενής κύστης, δηλαδή η νευροπαθία της μυοκυστορίας και της νευροπαθίας του εξωτερικού σφιγκτήρα της ουροδόχου οδού δεν ανήκουν στην ίδια επίπεδο.

　　Η διάγνωση της νόσου της νευρικής δυσλειτουργίας, εκτός από την ιστορία της νόσου, την εξέταση του σώματος και τις σχετικές βοηθητικές εξετάσεις, η νευροφυσιολογική εξέταση έχει γίνει ένα πολύ σημαντικό περιεχόμενο.

　　Η διάγνωση της δυσλειτουργίας της κύστης και της ουροδόχου οδού, εκτός από την ιστορία της νόσου, τα σημεία και τα συνηθισμένα έλεγχοι, η ουροδυναμική εξέταση έχει μια εξαιρετικά σημαντική θέση στη διάγνωση, όχι μόνο μπορεί να δείξει τις διάφορες εκφράσεις της δυσλειτουργίας της κύστης και της ουροδόχου οδού, αλλά και να αποκαλύψει τη μηχανισμό της δυσλειτουργίας, παρέχοντας σημαντική βάση για την ανάλυση της αιτίας και τη θεραπεία.

　　Παρατηρητές της νευρογενής κύστης πρέπει να ελέγχουν κατάλληλα την ποσότητα του νερού που πίνουν, να αποφεύγουν την υπερβολική κατανάλωση υγρών κάθε μέρα και να εκκρίνουν άμεσα τα ούρα, να μην κρατούν τα ούρα. Να δίνουν προσοχή στην προσωπική υγιεινή και να αλλάζουν τα εσωτερικά πουλιά συχνά. Οι γυναίκες πρέπει να σφουγγαρίζουν με καθαρό χαρτί υγιεινής από το μπροστινό μέρος προς το πίσω μετά την εκκένωση των ούρων. Και οι δύο πλευρές πρέπει να καθαρίζουν πλήρως την περιοχή πριν και μετά από τον σεξουαλικό συνάγγελο, και να εκκρίνουν άμεσα τα ούρα από την κύστη πριν και μετά από τον σεξουαλικό συνάγγελο.

　　A series of imaging examinations, such as intravenous pyelography (excretory urography), ultrasound, cystography, and urethrogram, are helpful in evaluating the secondary damage and disease progression of neurogenic bladder and can show urinary tract stones. Cystoscopy can determine the degree of bladder outlet obstruction. A series of bladder pressure recordings during the recovery period of hypotonic bladder can provide detrusor function index, indicating the prospects of recovery. Urodynamic measurements of urine flow rate, electromyography of the sphincter to check the urethral pressure, all help in diagnosis.

　　Urinalysis in patients with urinary tract infections may show red blood cells, white blood cells, and positive urine culture.

　　1, ice water test:If there is an injury above the spinal cord center, ice water will be forcefully ejected into the bladder within a few seconds after injecting ice water; if there is an injury below the spinal cord center, there will be no such reaction.

　　2, urodynamic examination:It can reflect detrusor reflex hyperactivity or absence of detrusor reflex and urethral sphincter function.

　　3, excretory bladder and urethrogram:It can be seen that the bladder wall trabecula formation, diverticula, and typical 'Christmas tree' bladder are observed dynamically, with abnormal detrusor contractions, abnormal coordination between detrusor contractions and urethral internal and external sphincters, and increased residual urine.

　　In terms of daily diet and precautions for neurogenic bladder patients, in terms of diet, caffeine can cause the bladder neck to contract and cause spasmodic pain in the bladder, so it is advisable to drink less coffee. Eat more watermelons, grapes, pineapples, pears, etc. Drink plenty of water, keeping at least15Above 00 milliliters of urine output. Snails, corn, and mung beans can help alleviate frequent urination, urgency, and dysuria. Avoid eating sour and spicy foods that are irritating, such as strong alcohol, balsamic vinegar, sour fruits, etc. During the treatment of cystitis, it is strictly forbidden to drink alcohol, chili, chicken, fish, beef, shrimp, seafood pickles. If the patient does not control their diet well, it will prolong the treatment time.

　　1, eat more diuretic foods such as watermelons, grapes, pineapples, celery, pears, etc.

　　2, snails, corn, mung beans, and white scallions can help alleviate symptoms such as frequent urination, urgency, and dysuria.

　　3, drink plenty of water, keeping at least15Above 00 milliliters of urine output.

　　4, avoid eating sour and spicy foods that are irritating, such as strong alcohol, chili, balsamic vinegar, sour fruits, etc.

　　5, avoid eating citrus fruits because they can cause alkaline urine, which is conducive to bacterial growth.

　　6, caffeine can cause the bladder neck to contract and cause spasmodic pain in the bladder, so it is advisable to drink less coffee.

　　The main protection of renal function in the treatment of neurogenic bladder is to prevent hydronephrosis, pyelonephritis, and chronic renal failure due to hydronephrosis; the next is to improve urination symptoms to alleviate the pain in daily life. Specific treatment measures include the use of various non-surgical or surgical methods to reduce the residual urine volume, eliminating or reducing it to a very small amount (5Below 0ml can reduce urinary tract complications. However, attention must be paid that a few patients, even with very little or no residual volume, may still experience complications such as hydronephrosis, pyelonephritis, and decreased renal function. These patients have strong detrusor contractions during urination, and the intravesical pressure can reach up to19.72kPa (200cmH2O) πάνω από (οι κανονικοί πρέπει να είναι6.9kPa που ισούται με7cmH2O κάτω από). Αυτοί οι ασθενείς πρέπει να ληφθούν υπόψη για την πρόωρη θεραπεία για την αφαίρεση της στένωσης της κάτω ουροδόχου οδού.

　　1. Χωρίς χειρουργική θεραπεία

　　1、 καθαρισμός:Είτε για την προώθηση της αποθήκευσης είτε της εκκένωσης, η διακοπτόμενη ουροκύστης μπορεί να θεραπεύσει αποτελεσματικά τη διαταραχή της νευρομυϊκής ουροκίνησης, αποφεύγοντας τον πόνο από τη μακροπρόθεσμη χρήση καθετήρα ή της ουροδόχου κύστης, και δημιουργώντας προϋποθέσεις για περαιτέρω θεραπεία (μεγαλύτερη ουροδόχος κύστης, ρυθμισμένη ουροκίνηση). Οι δεκαετίες κλινικών παρατηρήσεων έχουν αποδείξει την ασφάλεια και την αποτελεσματικότητα της μακροπρόθεσμης χρήσης. Προς αρχήν, μπορεί να παρακαλέσετε τον ασθενή4h καθαρισμός1次, μετά από συγκεκριμένη διαστήματα που θα καθοριστούν από τους ασθενείς, με την αρχή ότι δεν θα προκαλέσει ούρηση και η ουροδόχος κύστης δεν θα υπερφουσκώσει, η πρακτική αποδεικνύει ότι η συχνή λοίμωξη δεν είναι συχνή. Η τοποθέτηση καθετήρα ή ουροδόχου κύστης είναι συχνά βραχυπρόθεσμη χρήση, αλλά για ορισμένους ασθενείς, η τακτική αντικατάσταση του καθετήρα για μακροπρόθεσμη διήθηση της ουροδόχου κύστης είναι η μοναδική λύση.

　　2、 βοηθητική θεραπεία

　　(1）Κανονική εκκένωση της ουροδόχου κύστης, ιδιαίτερα για τους ασθενείς με υπερεκφόρηση της μυελού της ουροδόχου κύστης. Εξηγήστε στους ασθενείς ότι ανεξάρτητα από την παρουσία της εμετικής έντασης, κάθε3～4ώρα εκκένωσης1次. Η φαρμακευτική θεραπεία συνδυάζεται συχνά με την κανονική εκκένωση.

　　(2）Εκπαίδευση των μυών του πέους, η ηλεκτρική διέγερση της περιοχής του πέους συχνά χρησιμοποιείται ως βοηθητική θεραπεία για την πιεστική ουρορροή στις γυναίκες, για να αυξήσει τη δυσκολία της εξόδου της ουροδόχου κύστης.

　　(3）Εκπαίδευση για την εκκένωση του σφιγκτήρα, η χρήση της τεχνικής Crede για την εκκένωση μπορεί να αυξήσει την πίεση και τη συστολή της ουροδόχου κύστης, προωθώντας την εκκένωση της ουροδόχου κύστης, αλλά για ορισμένες περιπτώσεις με χαμηλή προσαρμοστικότητα της ουροδόχου κύστης και υποτροπιάζουσα ουροδόχου κύστης, η τεχνική Crede μπορεί να επιδεινώσει τη βλάβη της νεφρικής λειτουργίας.

　　(4）Για ορισμένα ανδρικά περιπτώματα, μπορεί να χρησιμοποιηθούν εξωτερικές συλλέκτριες συσκευές όπως κλειδιά πениσσού ή συσκευές συλλογής ούρων με κοντόφαρμακο.

　　3、φαρμακευτική θεραπεία

　　(1）Φάρμακα που αναστέλλουν τη συστολή της ουροδόχου κύστης: Κλινικά συχνά χρησιμοποιούνται1τύπους φαρμάκων με διαφορετικές φαρμακολογικές μηχανισμούς για τη θεραπεία της μη ελεγχόμενης συστολής της ουροδόχου κύστης. Α. Αντιχολινεργικά: προπαμεζίνη, ενήλικες15～30mg/η φορά1η φορά/6h, λήψη στοούμπου, η κλινική χρήση είναι πιο συχνή; ενώ η ατροπίνη έχει "ανθεκτικότητα", μπορεί να επιτύχει μόνο μέρος της αναστολής της συστολής του μυός της ουροδόχου κύστης. Αυτά τα φάρμακα μπορούν να προκαλέσουν ξηροστομία, ταχυκαρδία, θολή όραση, μείωση της ενδοσκοπικής κίνησης, και σε υψηλές δόσεις μπορεί να προκαλέσουν υπόταση και δυσκολία στην εрекτάση. Απαγορεύεται η χρήση σε ασθενείς με σοβαρή ουροδόχου κύστης με στένωση της εξόδου και γλαυκώμα. Β. Λυτρωτικά φάρμακα: η κλινικά πιο συχνά χρησιμοποιούμενη φλαβονοπυραζίνη (υδροουρολίν), ενήλικες 0.1～0.2g/η φορά3η φορά/d, αποτελούνται από ασθενείς με υπερεκφόρηση της μυελού της ουροδόχου κύστης, με μικρές ανεπιθύμητες ενέργειες. C. Αντιθρομβωτικά φάρμακα: όπως η νιφεντιπίνη,10mg/η φορά3η φορά/d. Κάποια τρικυκλικά αντιдепレスικά, β-αντιadrenergics κ.λπ. χρησιμοποιούνται επίσης κλινικά.

　　(2）Φάρμακα που προάγουν την εκκένωση της ουροδόχου κύστης: Α. Αναστολείς της νευρομεταβλητής: αμινομεθυλική χολίνη,7.5mg/次, κάθε4～6ώρα1Η επακόλουθη ενδοδερμική ένεση, η θεραπεία της υψηλής προσαρμοστικότητας της ουροδόχου κύστης έχει καλή κλινική επίδραση, και η συνδυασμένη χρήση με τεχνικές εκκένωσης είναι ακόμα καλύτερη. Β. Αντιadrenergics: όπως η ταλοσοροξίνη, η τραζαζόλη κ.λπ., μπορούν να μειώσουν τη δυσκολία της εξόδου της ουροδόχου κύστης.

　　(3）αύξηση της αντοχής της εξόδου της ουροδόχου κύστης φαρμακευτική: A. Αλφα-αδρεναλινεργικά φάρμακα: όπως η φαρμακογόνος25mg/η φορά4η φορά/d；προμεθαζίνη25mg/η φορά1η φορά/d; προμεθαζίνη10mg/η φορά4η φορά/το βράδυ, η επίδραση είναι πραγματική. Απαγορεύεται στους ασθενείς με υπερthyroidism, προσεκτική χρήση σε ασθενείς με καρδιαγγειακή νόσο. B. Αλφα-αδρεναλινεργικός αναστολέας: όπως η προνεφρίνη1mg/η φορά1η φορά/2εβδομάδες. Είναι αποτελεσματικό για μερικούς ασθενείς, αλλά οι ασθενείς με άσθμα απαγορεύονται. C. Για τις γυναίκες μετά την εμμηνόπαυση, η οιστρογόνο μπορεί να αυξήσει την αντοχή της ουροδόχου οδού, όπως η Νεϊλ οιστρογόνο φυλλόλη.

　　(4）μειωση της αντοχής της εξόδου της ουροδόχου κύστης φαρμακευτική: συχνά χρησιμοποιούνται υψηλής ακεραιότητας αλφα1υποδοχείς αναστολέας όπως η τανσοροξίνη, τανσοροξίνη και τανσοροξίνη.1υποδοχείς αναστολέας, ενώ οι αλφα1υποδοχείς μπορούν να κατηγοριοποιηθούν σε υψηλής affinitetos αλφα1H υποδοχείς και χαμηλής affinitetos αλφα1L υποδοχείς, αλφα1H υποδοχείς μπορεί να κατηγοριοποιηθούν περαιτέρω σε αλφα1A, αλφα1B, αλφα1C και αλφα1D4οι υποδοχείς υποδοχέων2mg/η φορά1η φορά/το βράδυ) ανήκει στον τύπο που βασίζεται στο αλφα1H υποδοχέας του αντανακλαστικού συστήματος ως κύρια, τανσοροξίνη (0.2mg/η φορά1η φορά/το βράδυ) είναι αλφα1Αποκλειστικός αναστολέας Α υποδοχέων. Η κλινική εμπειρία δείχνει ότι η απόδοση και η μείωση των συμπτωμάτων είναι καλύτερη από την τελευταία, αλλά η τελευταία σχεδόν δεν εμφανίζει ανεπαρκή πίεση κατά την ορθοστασία ως ανεπιθύμητη ενέργεια, γνωστή ως "πρώτη δόση φαινόμενο".

　　4、θεραπεία με ακεραιότητα:Η ακεραιότητα της θεραπείας με ακεραιότητα είναι καλή, ιδιαίτερα αποτελεσματική για την αρχική νόσο.

　　5、εμβολιαστική θεραπεία:Αυτή η μέθοδος προτάθηκε από τον Bors και είναι κατάλληλη για την νόσο του ανώτερου νευρικού κεντρικού συστήματος (hyperreflexia του μυός της πυελούς). Για την νόσο του χαμηλότερου νευρικού κεντρικού συστήματος (ασθένεια χωρίς ανταπόκριση του μυός της πυελούς) η επίδραση δεν είναι καλή. Μετά την εμβολιαστική θεραπεία, η ποσότητα των αποθεμάτων μειώνεται σημαντικά και τα συμπτώματα της ούρησης βελτιώνονται σημαντικά. Μερικοί ασθενείς έχουν σημαντική μείωση των αποθεμάτων μετά τον εμβολιασμό1μετά, η επίδραση μπορεί να διατηρηθεί για μήνες1ετών. Αυτοί οι ασθενείς χρειάζονται μόνο τακτικές έλεγχο, χωρίς να χρειάζεται να χρησιμοποιηθεί χειρουργική επέμβαση.

　　Η θεραπεία με εμβολιασμό ακολουθεί την παρακάτω σειρά:

　　(1）εγκατάσταση του φλοιού: χρησιμοποιήστε τον καθετήρα για να εκκενώσετε την ουροδόχο κύστη, εισάγετε 0.25％αναισθητικό λύμα90ml，10～20分钟后排出。

　　(2）μπλοκαρισμός των δύο πλευρικών ουρογεννητικών νεύρων.

　　(3）επιλογική σπονδυλική νευροβλωση: κάθε φορά που μπλοκάρει τοS2～4ένα ζευγάρι σπονδυλικών νεύρων. Αν δεν υπάρχει αποτέλεσμα, μπορεί να γίνειS2καιS4καιS4συνδυασμένη αναστολή.

　　6、εκπαίδευση και επέκταση της ουροδόχου κύστης:Για τους ασθενείς με σοβαρές συμπτώματα συχνής εφιστάμενης ανάγκης, χωρίς αποθέματα ή με πολύ μικρή ποσότητα αποθέματος, μπορεί να χρησιμοποιηθεί αυτή η μέθοδος θεραπείας. Ζητήστε από τον ασθενή να πίνει νερό με定时 την ημέρα, κάθε ώρα να πίνει200ml. Εξάγγελτε την απόσταση μεταξύ των διαμεσολαβητών όσο το δυνατόν περισσότερο, ώστε η ουροδόχος κύστη να επεκταθεί σταδιακά.

　　Δεύτερον, χειρουργική θεραπεία

　　Η δράση της είναι να αυξήσει την ελαστικότητα και την χωρητικότητα της ουροδόχου κύστης και να αλλάξει την αντοχή της εξόδου της ουροδόχου κύστης. Απαιτείται η απόδειξη της ανεπαρκούς αποτελεσματικότητας της μη χειρουργικής θεραπείας και η σταθεροποίηση της νευροπαθίας πριν από την εκτέλεση της χειρουργικής επέμβασης. Οι ασθενείς με μηχανική μπλοκαρισμένη ουροδόχο οδό πρέπει να εξεταστούν για την αφαίρεση των παραγόντων μπλοκαρισμού.

　　1、μείωση της αντοχής της εξόδου της ουροδόχου κύστης

　　(1Κατά τη διάρκεια της χειρουργικής αφαίρεσης της ουροδόχου κύστης ή της παραπτώσεως, η μέθοδος αυτή είναι κατάλληλη για την ουροδόχο κύστη με επαρκή χωρητικότητα, καλή συστολή του μυός της πυελούς και διανομή πίεσης της κύριας ουροδόχου οδού που δείχνει ότι η πίεση της σφιγμοειδούς είναι ίση ή μεγαλύτερη από την πίεση του μυός της πυελούς. Είναι η κύρια χειρουργική μέθοδος για τη θεραπεία της ουροδόχου κόμβου και της δυσλειτουργίας της ουροδόχου οδού. Ο κύριος στόχος της χειρουργικής είναι η διάνοιξη της περιοχής κοντά στον προδέρμο. Για τους ασθενείς με ανθεκτική διαταραχή που έχουν υποστεί πολλαπλές χειρουργικές επεμβάσεις χωρίς αποτέλεσμα, η διάνοιξη της εξωτερικής σφιγμοειδούς συνήθως απαιτεί τη χρήση εξωτερικού συλλέκτη ούρων.

　　(2) Υποομοιοποιητικό Y-V成形術，適用於逼尿肌亢進、較多残余尿，治療無效或需同時處理膀胱內病變者。

　　(3) Για τις γυναίκες ασθενείς, η υπερβολική επέκταση του ουροδότιδας (F40～F50) Η αποτελεσματικότητα είναι καλή, η μέθοδος είναι απλή, μπορεί να επαναληφθεί, η ελέγχου της ούρων είναι καλή.

　　(4) Η ένεση του botox στον εξωτερικό σφιγκτήρα έχει一定 αξία, η αποτελεσματικότητα μπορεί να είναι1μήνες.

　　(5) Άλλες χειρουργικές μεθόδους, όπως η απομάκρυνση του νευρικού κόλπου, η απομάκρυνση της ρίζας του σπονδύλου, ακόμη και η αλλαγή της ροής της ούρων, λόγω της σοβαρής συνασθέντας και της ποικιλίας, χρησιμοποιούνται πλέον πολύ λιγότερο; Επίσης, η χειρουργική απομάκρυνση του εξωτερικού σφιγκτήρα πρέπει να αποφευχθεί, προτιμάται η διακοπή της αυτοβοήθησης της ουροδότιδας.

　　2Μέθοδοι χειρουργικής για την αύξηση της αντοχής της εξόδου της κύστης

　　(1) Η ενδοφυσική ουροδότιδα περιλαμβάνει την αφαίρεση, αν και η αποτελεσματικότητα για τους άνδρες είναι λιγότερη από τις γυναίκες, λόγω της απλότητας και της ασφάλειας, η λιγότερη εμφάνιση συνασθεντών, θα πρέπει να είναι η προτιμότερη μέθοδος θεραπείας της απώλειας ούρων.

　　(2) Η τεχνική της κορδόνιου της κεφαλής της ουροδότιδας, είναι μια κλασική μέθοδος για την αύξηση της αντοχής της εξόδου της κύστης, με πολλά μονοπάτια, σαφή αποτέλεσμα, συχνά χρησιμοποιείται για τη θεραπεία των γυναικών με πίεση απώλειας ούρων.

　　(3) Η τεχνική του κορδόνιου, χρησιμοποιώντας το πρόσθιο μανίκι του σπλαχνικού μυός, τα μυς του κόλπου κ.λπ. για την πίεση του κεφάλιου ουροδότιδας ή τον περιβάλλοντα ουροδότιδας, είναι κατάλληλη για την ανεπαρκή λειτουργία του σφιγκτήρα και τις σοβαρές γυναίκες με πίεση απώλειας ούρων.

　　(4Άλλες χειρουργικές μεθόδους, όπως η επανεγκατάσταση της εξόδου της κύστης, χρησιμοποιούνται κυρίως για τη θεραπεία της ανεπαρκούς κλείσιμο της εξόδου της κύστης που προκαλεί απώλεια ούρων; Η ελεύθερη μορφή τεχνητού σφιγκτήρα ουροδότιδας είναι ακριβή και έχει πολλά συνασθέντα, η κλινική εφαρμογή της είναι λίγη.

　　3Μέθοδοι χειρουργικής για την αύξηση της προσαρμοστικότητας της κύστης και της θρέψης:Ο πιο συχνά εφαρμοζόμενος είναι η χειρουργική επέμβαση της επέκτασης της κύστης, η απόδοση της οποίας είναι πάνω από80％。Στην αποκατάσταση της λειτουργίας της κάτω ουροδότιδας και της ανθεκτικής λειτουργίας της κατεργασίας της κύστης παίζει σημαντικό ρόλο. Μερικοί ασθενείς με διακοπές καθημερινής ουροδότιδας ή σύντομη διαμονή ουροδότιδας μπορούν να ανακουφίσουν σημαντικά την κύστη.

　　Τρίτο, η θεραπεία των συνασθεντών:Τα συνασθέντα της νευρογενικής ουροδότιδας περιλαμβάνουν λοιμώξεις του ουροποιητικού συστήματος, πέτρας, ουροδότιδας κοιλιάς, αναστροφή ουροδότιδας-υποομοιοποιητικού κύτταρου κ.λπ. Μπορούν να χρησιμοποιηθούν αντιβιοτικά, εξωτερικές χτυπήσεις ροής πέτρας ή χειρουργική αφαίρεση πέτρας, διάφορες μορφές χειρουργικής αντιτρομπολησης κ.λπ.