Καρκίνος του μικροσκοπικού εντέρου

　　Πρώτο τμήμα: Αιτία

　　Η αιτία της εμφάνισης του καρκίνου του μικροσκοπικού εντέρου δεν είναι ακόμα σαφής, υπάρχουν αρκετές συμφωνίες: ① οι αδενώδεις息肉 του μικροσκοπικού εντέρου, ο αδενόκαρκνος και ορισμένες γενετικές οικογενειακές息肉ώσεις έχουν στενή σχέση; ② οι αερόφιλοι βακτήρια μπορεί να παίζουν καθοριστικό ρόλο σε μέρος των όγκων του μικροσκοπικού εντέρου; ③ η immunoproliferative small intestinal disease (IPSID) θεωρείται προδυστροφία του λυμφορροματώματος, τα στοιχεία από όλες τις πλευρές δείχνουν ότι η λοίμωξη μπορεί να παίζει σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη του λυμφορροματώματος IPSID; ④ η ινοπαθής εντεροπάθεια έχει την τάση να αναπτύσσεται σε μικροσκοπικό καρκίνο του εντέρου; ⑤ ορισμένες ασθένειες όπως η εμπυροπαθής διάρροια, η νόσος Crohn, η νόσος του νευρικού ιστού, ορισμένες χειρουργικές επεμβάσεις στη δεξιά κοίλη που σχετίζονται με την ανάπτυξη του αδενόκαρκνου; άλλες ασθένειες όπως η λυμφοειδής δυστροφία, ο AIDS σχετίζονται με το μη νόμικο λυμφορρομάτωμα; ⑥ οι χημικοί καρκινογόνοι όπως η διμεθυλοαμίνη, η οξυαιζονωμάθια μπορεί να παίζουν καθοριστικό ρόλο στην ανάπτυξη του καρκίνου του μικροσκοπικού εντέρου.

　　、η μηχανισμός της ανάπτυξης

　　1、παθολογική κατηγοριοποίηση οι τύποι του όγκου του μικρού εντέρου είναι ποικίλοι, στο εξωτερικό έχουν αναφερθεί ως35τύπο, στην Κίνα έχουν αναφερθεί από ορισμένους ανθρώπους ως20 τύπο, μπορεί να κατηγοριοποιηθεί ως εξής.

　　(1)Κατά κλάση την επίπεδο διαφοροποίησης: ανάλογα με την επίπεδο διαφοροποίησης των κύτταρων του όγκου, διαιρούνται σε καλοήθεις και κακοήθεις όγκους.

　　① καλοήθεις όγκοι: A. αδενόκαρκνος ή παρενθέματα; B. λιπομασμός ή αδενόμα; C. φιβρομάσμός; D. λιπομάσμός; E. αγγειαίος όγκος; F. νευροφιβρομάσμός, νευροσφαιρίδα; G. παθολογικές σφαιρίδες, παθογονικές σφαιρίδες, αγγειαίοι όγκοι, μαύροι όγκοι και άλλοι.

　　οι καλοήθεις όγκοι είναι πιο συχνά οι αδενόκαρκνοί, οι λιπομας, οι λιπομασμοί, οι φιβρομασμοί, οι αγγειαίοι όγκοι, οι οποίοι αναφέρονται συχνά στην Κίνα, οι λιπομασμοί του οισοφάγου και του οισοφάγου είναι πιο συχνοί38～54％

　　％② κακοήθεις όγκοι: A. καρκίνος (αδενόκαρκνος, πυοκαρκίνος, μυκοκαρκίνος); B. σαρκομήλο (φιβροσαρκομήλο, νευροφιβροσαρκομήλο, λιποσαρκομήλο, δίκτυο κυτταρικό σαρκομήλο, μυκοσαρκομήλο); C. καρκίνος ή αργυροκυτταρικό όγκος; D. νόσος του Χοτζκίν; E. κακοήθεις αγγειαίοι όγκοι; F. κακοήθεις χρωμοσωματικοί όγκοι; G. κακοήθεις νευροσφαιρίδες; H. κακοήθεις σφαιρίδες, κακοήθεις χρωμοσωματικοί όγκοι, κακοήθεις αγγειαίοι όγκοι, κακοήθεις χρωμοσωματικοί όγκοι και άλλοι.

　　οι κακοήθεις όγκοι είναι κυρίως καρκίνοι,其次是各种肉瘤，肉瘤中各类恶性淋巴瘤居首位，占35～40％， καρκίνος, σαρκομήλο比例为1∶5.5.

　　(2)Κατά κλάση την οργανική προέλευση: μπορεί να κατηγοριοποιηθούν σε οπτική και μη οπτική όγκους.

　　2、οι όγκοι με διαφορετική κατανομή του όγκου στο μικρό έντερο διανέμονται σε διαφορετικές τοποθεσίες του μικρού εντέρου, φαίνεται να έχουν μια ορισμένη προτίμηση.

　　Η συχνότητα των καρκίνων σε κάθε τμήμα του μικρού εντέρου είναι ίση, οι καλοήθεις όγκοι έχουν την συχνότητα του όγκου του δωδεκαδάκτυλου πολύ χαμηλότερη από τους όγκους του οισοφάγου και του σωλήνα του εντέρου, οι δύο τελευταίοι δεν έχουν διαφορά.

　　Ο όγκος του μικρού εντέρου είναι συνήθως εμφανής λόγω των επιπλοκών, οι πιο συχνές είναι οι εξής:

　　1、σφίξιμο του εντέρου1/3οι ασθενείς μπορεί να αναπτύξουν την εμπόδωση του εντέρου, συνήθως την χρόνιες μη πλήρως εμπόδωση του εντέρου, το εμετό και την δυσφορία του αερίου δεν είναι πολύ σημαντικά, η χαρακτηριστική ιδιότητα είναι η επαναλαμβανόμενη εμφάνιση της εμποδωσης του εντέρου και η αυθόρμητη ύπτιαση.

　　2、οι συχνότητες της διάτρησης του εντέρου και της περιτονίτιδας είναι8.4% ~18.3%, μέρος από την εμπόδωση του εντέρου, άλλες περιπτώσεις λόγω της επιθέσης του όγκου στην τοιχία του εντέρου που προκαλεί την εрозή, την νεκρωση, την λοίμωξη που προκαλεί την διάτρηση του εντέρου, η διάτρηση προκαλεί την εξαπλώση της περιτονίτιδας, η θνησιμότητα είναι πολύ υψηλή, η διάτρηση μπορεί να προκαλέσει την συστένωση του εντέρου, τον ελκωτό όγκο, τον αβολοντόμητο, την ελκωτική φλέβα και την εντένωση.

　　3、αιμορραγία του γαστρεντερικού και η συχνότητα της αναιμίας είναι18.1% ~27.9%, συχνά σε υποδόριους όγκους, η αιτία της αιμορραγίας είναι κυρίως λόγω της εξομάλυνσης της επιφάνειας του όγκου, της εрозής, της νεκρωσης, όπως η μακροχρόνια κρυφή αιμορραγία, ο ασθενής μπορεί να αναπτύξει αναιμία.

　　οι ασθενείς με όγκο του μικρού εντέρου είναι50 ετών είναι πιο συχνά, με μέση τιμή στο35έτη, οι άνδρες και οι γυναίκες είναι大致 ίσοι, τα συχνά κλινικά σημεία του όγκου του μικρού εντέρου είναι τα εξής:

　　1、κοιλιακός πόνος

　　Συχνές συμπτώματα, μπορεί να προκαλούνται από την εξομάλυνση της επιφάνειας του όγκου, την διέγερση του εντέρου που προκαλεί σπασμούς στο εντέρο, μπορεί επίσης να προκαλούνται από την οστεωτικότητα ή την εντένωση του εντέρου, όταν ο όγκος είναι μεγάλος και προβάλλεται στην κοιλιά του εντέρου, μπορεί να προκαλέσει την εμπόδωση του εντέρου; Ο όγκος που επιτίθεται στην τοιχία του εντέρου μπορεί να προκαλέσει στενότητα του εντέρου, εμπόδωση, αυτός ο τύπος εμποδωσης είναι πιο συχνός σε καρκίνους του μικρού εντέρου, η εντένωση είναι για το πλειοτερότερο μέρος καλοήθεις όγκοι του μικρού εντέρου, μπορεί να προκαλέσει αιμορραγία, μπορεί να επαναληφθεί και να επαναληφθεί σε μια χρόνιες μορφή.70% των περιπτώσεων εμφανίζουν διάφορους βαθμούς κολικούπαινου, η έγκυρη πορεία είναι λόγω της διαταραχής της κινήσης του εντέρου από τον όγκο ή της συστοχής του περιτοναίου, η τοποθεσία του πόνου είναι σύμφωνη με τη θέση του όγκου, συχνά είναι ήπια κοιλιακή πλάγια, πλάγια πλάγια, η κίνηση μετά από το φαγητό βαρύτερη, δεν προκαλεί την προσοχή του ασθενούς, αν συνδυαστεί με σφίξιμο ή διάρρηξη, ο πόνος θα γίνει πιο σοβαρός, ο ασθενής συνήθως θα απευθυνθεί για θεραπεία.

　　2、αιμορραγία του γαστρεντερικού συστήματος

　　Υπάρχουν περίπου1/3～2/3Ο ασθενής μπορεί να αιμορραγήσει λόγω της έλκωσης της επιφάνειας του όγκου, η αιμορραγία είναι συνήθως κρυφή, η εκδήλωση είναι θετικός έλεγχος κρυφής αιμορραγίας των κόπραων ή σκοτεινά κόπρανα, για μεγάλο χρονικό διάστημα μπορεί να προκαλέσει αναιμία από έλλειψη σιδήρου, μπορεί να εμφανιστεί διακοπτόμενη μικρή ποσότητα αιμορραγίας, ακόμη και μεγάλη ποσότητα αιμορραγίας, οι πιο ευάλωτοι όγκοι είναι οι ομαλοί όγκοι και οι σαρκοί, οι αγγειαμοί όγκοι και οι αδένες, οι νευροφιλερίτες, συχνά προκαλούν αναιμία λόγω μακροχρόνιου θετικού ελέγχου κρυφής αιμορραγίας, σπάνια εμφανίζονται καθαρό αίμα στα κόπρανα ή μεγάλη ποσότητα καθαρού αίματος στα κόπρανα, ακόμη και σοκ, όταν εμφανίζεται μεγάλη αιμορραγία, αρχικά συνοδεύεται από επαναλαμβανόμενα κολικόπαινο, εντέρα, στη συνέχεια αποβάλλεται καθαρό αίμα, η θέση του όγκου και η ποσότητα της αιμορραγίας είναι διαφορετική, τα κόπρανα μπορεί να είναι καφέ, καφέ, κόκκινο μέχρι κόκκινο, αν υπάρχει μεγάλη αιμορραγία στο τέλος του δεξιού εντέρου, το αίμα είναι κόκκινο, το άνω εντέρο μπορεί να εμφανίσει εμετό και πλούσια σκόνη, οι όγκοι των平滑ιδίων, των αγγειαμών και των λεμφικών όγκων έχουν υψηλή πυκνότητα αιμορραγίας, οι εξωκοίτικοι όγκοι των平滑ιδίων μπορεί να διαρρεύσουν και να προκαλέσουν αιμορραγία στην κοιλιακή κοιλότητα.

　　3、μαζή στην κοιλιά

　　Επειδή το μικρό έντερο έχει μεγάλη κίνηση και δεν είναι σταθερό, ο όγκος του μικρού εντέρου μπορεί να αισθηθεί κατά τη διάρκεια της σωματομετρίας, αλλά συχνά δεν αισθηθεί, εναλλασσόμενος, οι περισσότεροι όγκοι που αισθηθούν είναι μεγάλοι μικροί όγκοι του μικρού εντέρου, περίπου το ένα τέταρτο των περιπτώσεων μπορεί να αισθηθεί η μάζα στην κοιλιά, οι όγκοι του δεξιού εντέρου συχνά αισθηθούν στην κοιλιακή περιοχή του αριστερού άνω κοιλιακού, οι όγκοι του δεξιού εντέρου συχνά αισθηθούν στην κοιλιακή περιοχή του κάτω δεξιού κοιλιακού, οι όγκοι εκτός του εντέρου είναι συνήθως μεγάλοι, οι καλοήθεις όγκοι έχουν ομαλή επιφάνεια και σαφή όρια, μεγάλη κίνηση, οι κακοήθεις όγκοι έχουν ασαφή όρια, ανώμαλη επιφάνεια, σκληροί, μικρή κίνηση, αν ο όγκος εμφανίζεται και εξαφανίζεται, εμφανίζεται με επαναλαμβανόμενα κολικόπαινο, η κοιλιά πρέπει να θεωρηθεί ως αιτία σπασμού του εντέρου.

　　4、σφίξιμο του εντέρου

　　Ο στενός κόλπος του εντέρου, η σφίξις, μπορεί επίσης να προκαλέσει σπασμό του εντέρου, πίεση του εντέρου ή στροφή του εντέρου, η εμφάνισή του σχετίζεται με τον τρόπο ανάπτυξης του όγκου, ο τρόπος ανάπτυξής του περιλαμβάνει: ① Ανάπτυξη προς το εντέρου: μικροί πυκνικοί όγκοι όπως οι αδένες του εντέρου, οι λίπος όγκοι, οι ινοί κ.λπ., συχνά προκαλούν σπασμό του εντέρου, εμφανίζουν επαναλαμβανόμενα κολικόπαινο, έμετο, το εντόπισμα μάζας στην κοιλιά, η μάζα εξαφανίζεται μετά την ανακούφιση, οι παραπάνω συμπτώματα εμφανίζονται επαναλαμβανόμενα, οι μεγαλύτεροι όγκοι συχνά σφίγγουν το εντέρου, εμφανίζουν χρόνιο μη πλήρες σφίξιμο του εντέρου ή οξύ σφίξιμο του εντέρου, λόγω της κοιλιακής δυσφορίας, η μάζα της κοιλιάς συχνά δεν είναι εύκολα αισθητή. ② Ανάπτυξη κατά μήκος της ενδοξένης τοιχίας: προκαλεί σφίξιμο του εντέρου σε περιγράμμα, συχνά συμβαίνει σε καρκίνους των αδένων, η πορεία της νόσου εξελίσσεται γρήγορα. ③ Ανάπτυξη εκτός της ενδοξένης τοιχίας: αυτός ο τύπος όγκου εμφανίζει συμπτώματα όταν είναι μεγάλος, προκαλεί τη στροφή, τη στροφή του μικρού εντέρου, ή η μάζα του όγκου συνδέεται με το μεγάλο εντέρο και πιέζει το εντέρο, ή προσβάλλει τα γύρω εντέρα και προκαλεί στενότητα του εντέρου, σφίξιμο, συχνά συμβαίνει σε καρκίνους των λεμφικών μυών, καρκίνους των αδένων, λεμφώματα του μυοσάργου που εμφανίζονται νωρίτερα σφίξιμο του εντέρου.

　　临床表现随梗阻部位不同而异，高位小肠梗阻可表现为上腹不适或疼痛，嗳气，恶心呕吐等；低位小肠梗阻可表现为脐周疼痛，痉挛性绞痛，腹胀，呕吐等，检查有腹部膨隆，少数有肠型出现，听诊肠鸣音呈阵发性亢进或气过水声，触诊有部分可触及肿块。

　　5、肠穿孔

　　发生于晚期病例，以平滑肌肉瘤和恶性淋巴瘤居多，因肿瘤破溃引起急性穿孔，出现急性腹膜炎症状，若破溃前已被大网膜或周围肠管包裹，穿孔后形成腹腔脓肿，病人先有持续腹痛，腹胀等消化道症状，伴发热腹部痛性肿块，消炎治疗症状稍减轻，但不能完全消退，脓肿穿破至游离腹腔，则出现弥漫性腹膜炎；穿破至邻近肠管发生肠内瘘，出现腹泻，排脓血便后，腹部症状和体征减轻；穿破至膀胱，子宫，出现小肠膀胱瘘和小肠子宫瘘的症状。

　　6、 συνολικά συμπτώματα

　　Εκτός από την επαναλαμβανόμενη αιμορραγία του όγκου που προκαλεί αναιμία, το κακοήθες μικροσκοπικό έντερο μπορεί επίσης να προκαλέσει απώλεια βάρους, αδυναμία και άλλες συνολικές συμπτώματα.

　　Οι περισσότεροι ασθενείς με όγκο του μικροσκοπικού εντέρου, ανεξάρτητα από το καλοήθες ή το κακοήθες, επειδή υπάρχουν κολικόπαινα, σκοτεινά κόπρανα ή αιμορραγία των κόπρανα, αν η αρχική εξέταση αποκλείσει τις κοινές αιτίες, ή η πλήρης εξέταση δεν μπορεί να γίνει διάγνωση, πρέπει να ληφθεί υπόψη η πιθανότητα του όγκου του μικροσκοπικού εντέρου και να γίνει περαιτέρω έλεγχος.

　　Πρώτα να γίνει η ακτινογραφία του εντέρου, αν υποθέτουμε ότι υπάρχει αλλαγή στο δωδεκαδάκτυλο, μπορεί να γίνει χαμηλή τάση της δωδεκαδάκτυλου ανιούσα φωτογραφία, η σιδηροπυρίτιδα της κοιλιακής και της ανώτερης μεσοαποδοτικής είναι δύσκολη, επειδή το περιεχόμενο του μικροσκοπικού εντέρου κυκλοφορεί γρήγορα; Επίσης, το μικρό έντερο είναι μακρύ, το περιβάλλον του κοιλιακού χώρου είναι περιπλοκότητα, η εικόνα είναι επαναλαμβανόμενη, δύσκολη να αναγνωριστεί, αν ο όγκος είναι μεγάλος και προβάλλει στον κοιλιακό χώρο, είναι ορατή η έλλειψη γεμίσματος; Αν ο όγκος επηρεάζει την κοιλιακή τοιχία του εντέρου σε μεγάλο βαθμό ή προκαλεί το εντέρο του εντέρου, μπορεί να δει την επέκταση του μικροσκοπικού εντέρου και την εμπόδια του σιδηροπυρίτιδα, τη στενότητα, το κύπελο κ.λπ.; Μερικές φορές μπορεί να δει την καταστροφή της μεμβράνης κ.λπ., όταν ο όγκος είναι μικρός και δεν προκαλεί στένωση, ο παραδοσιακός έλεγχος σιδηροπυρίτιδα του μικροσκοπικού εντέρου είναι δύσκολος να εντοπιστεί η ασθένεια, τα τελευταία χρόνια η μέθοδος πλούσης σιδηροπυρίτιδα έχει οριστική βοήθεια, η πλήρης ή σχεδόν πλήρης στένωση δεν μπορεί να γίνει έλεγχος σιδηροπυρίτιδα, για να αποφευχθεί η προώθηση της πλήρους στένωσης.

　　Υπάρχει αιμορραγία του γαστρεντερικού συστήματος, η εκτίμηση της ποσότητας αιμορραγίας είναι κάθε λεπτό πάνω από3～5ml, μπορεί να γίνει επιλογική απεικόνιση της αριστερούς αίματος και της ανώτερης μεσοαποδοτικής αρτηρίας, για να τοποθετηθεί η θέση της αιμορραγίας.

　　Αν υποθέτουμε ότι υπάρχει όγκος του δωδεκαδάκτυλου, εκτός από την χαμηλή τάση της δωδεκαδάκτυλου ανιούσα φωτογραφία, μπορεί να γίνει έλεγχος με το δωδεκαδάκτυλο μονοπάτι, για να κατανοήσουμε απευθείας την τοποθεσία, το μέγεθος, τη μορφή της ασθένειας και να κάνουμε εξέταση ζωντανής ιστορίας, ακόμα και αν έχει κυκλοφορήσει το μικροσκοπικό δωδεκαδάκτυλο, δεν έχει ακόμα εφαρμοστεί ευρέως.

　　Η εξέταση του κοιλιακού ΜR μπορεί να δείξει την τοποθεσία, το μέγεθος και τη σχέση με τα τοιχώματα του εντέρου του όγκου του μικροσκοπικού εντέρου, καθώς και αν υπάρχει μετασταση του ήπατος και η αύξηση των λεμφαδένων πριν από την αριστερή主动脉 και την πόρτα του ήπατος, αλλά όταν ο όγκος είναι μικρός, το μέγεθος είναι σε1.5cm κάτω από το όριο συχνά είναι δύσκολο να αναγνωριστεί.

　　Πολλοί όγκοι του μικροσκοπικού εντέρου, ακόμη και αν έχουν περάσει τις παραπάνω εξετάσεις, δεν μπορούν να διαγνωστεί σαφώς, είναι απαραίτητο να εξεταστεί η κοιλιακή κοιλότητα, ακόμη και να γίνουν πολλές χειρουργικές επεμβάσεις για να διαγνωστεί σαφώς, δείχνει την δυσκολία της διάγνωσης του όγκου του μικροσκοπικού εντέρου.

　　Η χειρουργική επέμβαση για τον καρκίνο του μικροσκοπικού εντέρου απαιτεί τη διεργασία της επέμβασης και της σύγχυσης των τοιχωμάτων του εντέρου, αν είναι ο καρκίνος του δωδεκαδάκτυλου, τότε η πλειοψηφία των περιπτώσεων απαιτεί την εξαίρεση του δωδεκαδάκτυλου και της κεφαλής του παγκρέατος. Αν ο τοπικός όγκος του μικροσκοπικού εντέρου δεν μπορεί να αφαιρεθεί, μπορεί να γίνει χειρουργική επέμβαση για την αποφυγή ή την πρόληψη της στένωσης. Η πρόωρη διάγνωση του καρκίνου του μικροσκοπικού εντέρου είναι δύσκολη, η επίπτωση της εξαίρεσης είναι περίπου40％，μετά την εξαίρεση5The 5-year survival rate for leiomyosarcoma is about40%, lymphoma about35%, adenocarcinoma about20％，εκτός από τον λυμφοραιμώδη όγκο, η ακτινοθεραπεία και η χημειοθεραπεία έχουν λίγα αποτελέσματα.

　　1、Ακτινογραφία αίματος:Στην περίπτωση της αιμορραγίας του όγκου, μπορεί να εμφανιστεί η εκδήλωση αναιμίας, όπως η μείωση των ερυθρών αιμοσφαιρίων και της αιμοσφαιρίνης; Κατά την εμφάνιση της περιτοναϊκής λοίμωξης, η αύξηση του αριθμού των λευκοκυττάρων και η αύξηση του ποσοστού των ουδετερόφιλων.

　　2、Δοκιμασία κρυπτοχρώματος των κόπρασιών:Μπορεί να είναι συνεχώς θετικό.

　　3、Ούρο5-Η υδροξυαμίνη ινδολοακetic και ο αίμα5-Η μέτρηση της σεροτονίνης:Αν το κλινικό σύμπτωμα είναι το σύμπλεγμα του καρκίνου, η ποσοτική μέτρηση της ούρων5-Η υδροξυαμίνη ινδολοακetic και ο αίμα5-Ο επίπεδος της σεροτονίνης μπορεί να καθορίσει τη διάγνωση.

　　4、Η ακτινογραφία του σπασμού του μικροσκοπικού εντέρου:Η παραδοσιακή ακτινογραφία του σπασμού λόγω της διασκοπευτικής και επαναληπτικής εικόνας του σπασμού, της ταχείας κίνησης του εντέρου και άλλων λόγων, η ακρίβεια της διάγνωσης είναι μόνο50％，η διάγνωση έχει βελτιωθεί μέσω της βελτίωσης της μεθόδου της ακτινογραφίας, αλλά η επίπτωση της μικρής καρκινικής λυμφοραιμώδους νόσου παραμένει υψηλή.

　　(1Η χαμηλή πίεση του αερίου του μικροσκοπικού εντέρου με σπασμό: Με την κατάποση του σπασμού και του αεριούχου ουσιού, όταν το σπασμό πλησιάζει να γεμίσει το μεγαλύτερο μέρος του μικροσκοπικού εντέρου, δίνετε υδροχλωρικό νάτριο654-2，20mg ενδομυϊκή ή ενδοφλέβια ένεση, για να χαλαρώσει το έντερο, να σταματήσει η κίνηση του εντέρου και να ελέγξει το έντερο με τοπική πίεση, μπορεί να εμφανίσει καλύτερα την αλλαγή της μεμβράνης του εντέρου στην τοποθεσία της ασθένειας, να βελτιώσει την ακρίβεια της διάγνωσης, συχνά εφαρμόζεται κλινικά.

　　(2Η ακτινογραφία του σπασμού με γλυκοζόλη: Χρησιμοποιώντας20％ γλυκοζόλη250ml για να διαλύσει το σπασμό σε υγρή σκόνη και να το πιεί, λόγω της ταχείας κίνησης του εντέρου, το σπασμό φτάνει γρήγορα στο μικρό έντερο για να επιταχύνει την εμφάνιση της εικόνας, η πλεονεκτία αυτής της μεθόδου είναι η ταχεία εμφάνιση της εικόνας, η σαφής εμφάνιση της κίνησης και της μορφολογίας του εντέρου, αν εμφανιστεί η αργή διέλευση του σπασμού που δεν μπορεί να εξηγηθεί ή η επέκταση του εντέρου, μπορεί να είναι σημάδια του όγκου, αλλά δεν μπορεί να εμφανίσει τα μικρά σημεία της μεμβράνης του εντέρου.

　　(3Η διατομή του μικροσκοπικού εντέρου με σπασμό: Με την ένεση σπασμολυτικών και αεριούχων ουσιών μέσω του γαστροκάναλου στην απομακρυσμένη πλευρά του δωδεκαδάκτυλου, ελέγχεται η διατομή του μικροσκοπικού εντέρου με σπασμό, εμφανίζεται η στενότητα του αλλοιωμένου εντέρου, η έλλειψη γεμίματος, η κενό εικόνα εντός της έλλειψης γεμίματος, η ανώμαλη μορφολογία του εντέρου, ή η πίεση από το εξωτερικό του εντέρου, η διαδικασία αυτής της μεθόδου είναι πιο περίπλοκη, χρειάζεται περισσότερο χρόνο, και ο ασθενής έχει一定 πόνο, δύσκολο να το αποδεχτεί.

　　Ο ιστός του μικροσκοπικού εντέρου έχει τις εξής ακτινογραφικές εκφράσεις: ① έλλειψη γεμίματος; ② μετακίνηση του εντέρου; ③ κενό εικόνα; ④ σκιές μαλακών ιστών, αλλαγές μορφολογίας του εντέρου, σκληρότητα των τοιχωμάτων του εντέρου και αργή κίνηση του εντέρου; ⑤ στενότητα του εντέρου, συμπλέγματα ή στένωση, η ακτινογραφική εκφράση της καρκινικής λυμφοραιμώδους νόσου του εντέρου έχει συγκεκριμένα χαρακτηριστικά, μπορεί να εμφανιστεί με αλλαγές τύπου ανηλίθους αθηροσκοπίου, πυκνότητα των τοιχωμάτων του εντέρου, συρρίκνωση του εντέρου, εμφάνιση πολλαπλών κονδυλωμάτων με στενότητα.

　　5Fiberoptic endoscopy:Endoscopic examination of small intestinal lesions is applied, due to the difficulty of operation, the success rate is low; at the same time, due to the limitation of the endoscopic field of vision, the diagnostic rate is also not high. Although the endoscope and examination methods have been improved in recent years, the diagnostic rate is still not satisfactory.

　　(1)Duodenoscope or pediatric colonoscope: Can observe the area below the duodenal suspensory ligament more clearly60cm or less, the fiberoptic colonoscope can observe the distal ileum through the ileocecal valve, and only fiberoptic small intestinal endoscopy can be used for the distal jejunum and proximal ileum, but the success rate of insertion is extremely low.

　　(2)Probe-type small intestinal endoscope (sondaenteroscopy): For jejunum with a diameter of5mm, long2600mm or diameter6.8mm, long2760mm of the front end with a balloon or probe, inserted into the stomach and moved to the small intestine with the peristalsis of the gastrointestinal tract, about50％of the cases, the endoscope can reach the distal ileum, but due to the limitation of the field of vision, it can only be seen50％～70％of the small intestinal mucosa.

　　(3)Small intestinal endoscopy-Barium enema examination: After the small intestinal endoscopy is completed, a guide wire is inserted through the small intestinal endoscope, the endoscope is withdrawn, and an X-ray opaque catheter is inserted into the small intestine through the guide wire, and barium is injected for routine small intestinal barium radiography. The simultaneous examination of small intestinal endoscopy and barium can complement each other's deficiencies, avoid the pain of two examinations, and improve the diagnostic rate to70％.

　　6Selective superior mesenteric artery angiography:It is suitable for cases of gastrointestinal bleeding, through the imaging of abnormal blood vessel distribution to infer the nature and bleeding site of the tumor. Specific imaging findings of smooth muscle tumors, hemangiomas, and malignant tumors are helpful for diagnosis. For cases of gastrointestinal bleeding excluded by endoscopic examination from the esophagus, stomach, and colon, the amount of bleeding is >0.5ml/min, emergency superior mesenteric artery angiography can be performed, and the bleeding site shows abnormal concentration of contrast agent or abnormal distribution of arteries and veins. The imaging features of angiography in malignant tumors are: ① The presence of infiltrated or displaced blood vessels; ② The formation of new blood vessels; ③ When the tumor shows cystic change or necrosis, the contrast agent forms a 'lake', 'pool', or 'sinus' in the area; ④ The tumor surrounds the blood vessels, causing narrowing or occlusion; ⑤ The capillary perfusion time is prolonged or permeability is increased, resulting in tumor staining; ⑥ Arteriovenous shunting, the diagnostic rate of this method for bleeding cases is50％～90％.

　　7B-ultrasound examination:To avoid interference from intestinal contents during the examination, ultrasound examination should be performed before barium examination. Before the examination,1At dinner, only semi-liquid food is eaten, take a laxative before going to bed, and clean enema can be performed if necessary. After an empty stomach, a routine abdominal scan is performed, and drinking water is suspected to have a mass or thickened intestinal wall.500ml,30min after every10～15min examination1times, the flow of water can better show the location, size, shape, internal structure, relationship with the intestinal wall, infiltration depth, surrounding lymph nodes of the tumor, and at the same time, it can also show the distant metastasis situation. The normal intestinal wall thickness under the state of fullness is about3mm, generally not exceeding5mm, if necessary, puncture biopsy can be performed under the guidance of B-ultrasound, but attention should be paid to avoid injury to the intestinal tract or blood vessels during the operation.

　　8Καθώς διεξάγεται η εξέταση του κοιλιού με CT και τη μαγνητική ρομποτική αναγνώριση (MRI):Ορισμένοι όγκοι του μικροσκοπικού εντέρου, όπως οι λιπώματα, οι όγκοι των平滑ιδιών και τα κακοήθη λεμφώματα, έχουν συγκεκριμένα χαρακτηριστικά του CT και MRI, που είναι πολύτιμες μεθόδους διάγνωσης, και μπορούν επίσης να αξιολογήσουν την παρουσία μεταστάσεων στις λεμφαδένδρες, τον ήπαρ, τη σπλήνα και άλλα όργανα, αλλά οι μικροί όγκοι δεν μπορούν να εμφανίσουν τα χαρακτηριστικά του CT και MRI, η εξέταση CT μπορεί να κατανοήσει το μέγεθος, τη θέση του όγκου και τη σχέση με τα γύρω όργανα, να εξάγουμε συμπεράσματα για τη φύση του όγκου με βάση τη συχνότητα του ιστού, η λήψη του σκιαγραφικού υλικού για την εξέταση CT μπορεί να εμφανίσει ανωμαλίες όπως η μη ομαλή μορφή, η καταστροφή, η κεραία και η σήραγγα, και μπορεί να εμφανίσει το μαλακό ιστού του όγκου που επεκτείνεται εκτός του κόλπου, και την τοπική μεταμόσχευση των λεμφαδένδρων, για τους όγκους εκτός του κόλπου, συχνά εμφανίζονται ως μεγάλα όγκοι με καθαρό περιθώριο, που πιέζουν τα γειτονικά εντέρα, και μπορεί επίσης να εμφανίσουν την αποσύνθεση, την υγράνση και την κύστη, η εξέταση CT μπορεί επίσης χρησιμοποιηθεί για την κατάταξη του καρκίνου:

　　Φάση Ⅰ: Το όγκος βρίσκεται μέσα στο κόλπο, η τοίχος δεν είναι πάχυντος (normale intestinale Wand)

　　Φάση Ⅱ: Η τοίχος είναι πάχυντος (>10mm), χωρίς να προσβάλλει κοντινά όργανα, χωρίς μεταστάσεις στις λεμφαδένδρες.

　　Φάση Ⅲ: Η τοίχος είναι πάχυντος και δίπλα σε τοπικές λεμφαδένδρες μπορεί να υπάρχουν μεταστάσεις, αλλά δεν υπάρχουν μεταστάσεις σε απομακρυσμένα σημεία.

　　Φάση Ⅳ: Υπάρχουν μεταστάσεις σε απομακρυσμένα σημεία.

　　999mTc σημαδεύσει την ερυθρά κύτταρα σάρωση:Κατάλληλο για περιπτώσεις με χρόνιο και μικρό όγκο αιμορραγίας, μέσω της συσσώρευσης των ραδιενεργών ουσιών στο έντερο, να γίνει διάγνωση της θέσης της αιμορραγίας του γαστρεντερικού συστήματος99mTc σημαδεύσει τα ερυθρά κύτταρα24ωρίς να έχει απομακρυνθεί από το ήπαρ και τη σπλήνα, αν κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου υπάρχει εξωτερική διαρροή αίματος, θα εμφανιστούν σημεία θερμότητας στην περιοχή της συσσώρευσης του αίματος, αυτή η μέθοδος είναι κατάλληλη για την αιμορραγία με αργή ταχύτητα, με ποσότητα αιμορραγίας μεγαλύτερη από 0.1ml περιπτώσεων, μπορεί να δείξει τη θέση της αιμορραγίας, η αξία διάγνωσης είναι καλύτερη από την αργονυκτίδα, αλλά πρέπει να γίνει συνεχής πολλαπλή μέτρηση, αλλιώς οι ραδιενεργές ουσίες που εισάγονται στο έντερο έχουν μετακινηθεί προς τον αριστερό πόλο κατά τη διάρκεια της σάρωσης, και δεν μπορούν να καθοριστούν με ακρίβεια.

　　10Μέθοδος εισαγωγής διτράχυου καθετήρα:Με την εισαγωγή ενός καθετήρα με αεριούχο σωλήνα μέσω της μύτης στο μικρό έντερο, καθώς το έντερο κινούνται προς τον αριστερό πόλο, αποσύρεται το περιεχόμενο του εντέρου σε κάθε τμήμα για την κυτταρολογική και κανονική εξέταση, για να καθοριστεί η θέση του αιμορραγίας και να αναζητηθούν κύτταρα του όγκου, για τα υπόπτητα τμήματα του εντέρου, να εισάγεται η σκιαγραφική ρητίνη κάτω από τη ραδιογραφία, για να παρατηρηθούν οι αλλαγές στη τοιχία και την μεμβράνη του εντέρου, λόγω της πολυπλοκότητας της διαδικασίας, της καθυστέρησης και της χαμηλής ευαισθησίας και ακρίβειας της κυτταρολογικής εξέτασης του περιεχομένου του εντέρου, η κλινική εφαρμογή είναι περιορισμένη.

　　11Λαβοσκοπία:Πρόσφατα έχουν δημοσιευτεί αναφορές για την παρατήρηση των διαφόρων τμημάτων του μικροσκοπικού εντέρου μέσω της λαβοσκοπίας, την αφαίρεση ενός μέρους της βλάβης του εντέρου και των λεμφαδένδων της μεσεντέρου για την παθολογική εξέταση, ιδιαίτερα όταν υπάρχει δυσκολία στη διάγνωση μεταξύ του κακοήθους λεμφώματος και της νόσου του Crohn, έχει σημαντική διάγνωση.

　　Ποικιλία τροφίμων, με κύριο το κύριο谷物. Πρέπει να περιλαμβάνονται διάφορα τρόφιμα, όπως谷物 και πατάτες, ζωικά τρόφιμα, προϊόντα φασόλιων, λαχανικά και φρούτα, καθώς και τρόφιμα υψηλής ενέργειας.5Κατηγορίες.

　　1Καθώς καταναλώνετε γαλακτοκομικά, φασόλια και τα προϊόντα τους. Η περιεκτικότητα σε ασβέστιο στην κινεζική διατροφή είναι γενικά χαμηλή, και μόνο το ήμισυ της συνιστώμενης ποσότητας. Τα γαλακτοκομικά προϊόντα έχουν υψηλή περιεκτικότητα σε ασβέστιο και, όπως και τα προϊόντα των φασόλιων, είναι εξαιρετικές πηγές πρωτεϊνών.

　　2Καθώς συχνά καταναλώνετε ποσότητες των ψαριών, των ζώων, των αυγών και του κρέατος χωρίς λίπος, μειώστε την κατανάλωση λίπους και κρέατος με υψηλή περιεκτικότητα σε λίπος. Οι αμινοξέες των πρωτεϊνών των ζώων είναι πλήρεις και η περιεκτικότητα σε λευκίνη είναι υψηλή; Ενώ οι μη ισοκαρπογονικές λιπαρές οξέες των ψαριών έχουν την επίδραση να μειώνουν τα λιπίδια του αίματος και να αποτρέπουν τη δημιουργία θρομβών.

　　3, balance diet and physical activity, maintain an appropriate weight. The calorie intake for breakfast, lunch, and dinner should be respectively30% and40% and30% should be appropriate.

　　4, eat a light, low-sodium diet. The average daily salt intake of Chinese residents is about15grams, which is more than twice the recommended value by the World Health Organization, so the intake of salt should be reduced.

　　5, eat more vegetables, fruits, and tubers to maintain cardiovascular health, enhance disease resistance, prevent cancer, and prevent eye diseases.

　　6, drinking should be moderate. Eat clean and hygienic, non-spoiled food. This includes selecting food that meets hygiene standards, especially green food.

　　1. Treatment

　　Benign tumors of the small bowel can cause complications such as bleeding and intussusception, and without histological examination, it is difficult to confirm their nature, so all should be surgically resected. Smaller tumors can be resected locally along with the surrounding intestinal wall, and most require local intestinal resection and end-to-end anastomosis.

　　Surgical treatment of small bowel malignancies requires a wide resection and anastomosis of the lesion intestinal segment and regional lymph nodes. If duodenal malignancy is present, most cases require duodenopancreatic head resection.

　　If the local fixation of the small bowel tumor is inoperable, a bypass operation can be performed to relieve or prevent obstruction.

　　Early diagnosis of small bowel malignancies is difficult, and the resection rate is about40%. After resection5The 5-year survival rate for leiomyosarcoma is about40%, lymphoma about35%, adenocarcinoma about20％.

　　In addition to lymphoma, radiotherapy and chemotherapy are generally ineffective.

　　Once the diagnosis is established, early surgery for resection should be performed.

　　1Exploration of small tumors or intestinal tract lesions where bleeding has stopped during surgery may sometimes be difficult to find even after laparotomy, and small bowel tumors are occasionally multifocal with varying sizes of lesions, making it easy to miss smaller lesions, so a comprehensive and detailed exploration is necessary during surgery. Exploration methods include palpation, transillumination, intraoperative endoscopy, and methylene blue injection into mesenteric blood vessels, among others, which can be used in combination.

　　Starting from the duodenal suspensory ligament, carefully palpate the intestinal wall towards the distal side until the ileocecal junction. While palpating, feel for thickening or nodules of the intestinal wall, and for any masses in the intestinal lumen, especially benign tumors which are usually soft and easy to miss. Perform transillumination of the abnormal intestinal wall, i.e., the operator lifts the suspicious intestinal segment, places a strong light source on the opposite side, and illuminates the intestinal tract; the lesion intestinal wall has poor transillumination. After carefully palpating the lesion segment again, if the lesion is still not found and the preoperative examination has determined that the bleeding comes from the small intestine, then intraoperative endoscopic examination should be performed. The endoscope can be inserted through the mouth or through the proximal jejunostomy, and the endoscopist, with the assistance of the surgeon, advances the small bowel scope while observing the changes in the intestinal mucosa; the surgeon uses the endoscopic light source to transilluminate the intestinal wall and observe for localized thickening and masses, with the cooperation of both increasing the detection rate of lesions.

　　In cases of massive gastrointestinal bleeding before surgery, it is advisable to leave the catheter in place after the angiography is completed, and to inject methylene blue through the catheter during the operation.1ml, the blue-stained intestinal segments represent the lesion sites, but it is still necessary to combine exploration and intestinal wall transillumination to avoid misdiagnosis due to the movement of the catheter left in place.

　　Αν υποψιαστείτε ότι είναι κακοήθης όγκος, πρέπει να ελεγχθεί η συναρμολή της κοιλίας και των λεμφαδένων παράλληλα με την operation.

　　2Η θεραπεία του καλοήθους όγκου του μικροσκοπικού εντέρου είναι η μοναδική αποτελεσματική μέθοδος, μπορεί να προφύλαξη την εμφάνιση των επιπλοκών όπως η συστολή του εντέρου και η εμπολεία του εντέρου. Βασίζεται στο μέγεθος του όγκου και στην τοποθεσία του στο τοίχωμα του εντέρου για τη διαμόρφωση του ορίου της αφαίρεσης. Ο όγκος είναι μικρός, με βραχίονα, στην πλευρά του αιμοσφαιγγίου του αιμοσφαιγγίου, μπορεί να γίνει η αφαίρεση της κωνικής τομής του τοιχώματος του εντέρου, ή να γίνει τομή του τοιχώματος του εντέρου, να αφαιρεθεί ο όγκος, και να κλείσει ομήτωρ του τοιχώματος του εντέρου. Αν ο όγκος είναι μεγάλος ή βρίσκεται στην πλευρά του αιμοσφαιγγίου του αιμοσφαιγγίου, μπορεί να αφαιρεθεί το τμήμα του εντέρου.5cm μεν, ο όγκος του μικροσκοπικού εντέρου μπορεί να διατηρηθεί το αιμοσφαιγγίδιο του αιμοσφαιγγίου; Αφενός, η ελάχιστη ποσότητα, η πλευρά του αιμοσφαιγγίου του αιμοσφαιγγίου είναι στο πλάι του αιμοσφαιγγίου, μπορεί να γίνει τομή του τοιχώματος του εντέρου, να αφαιρεθεί ο όγκος, και να κλείσει ομήτωρ του τοιχώματος του εντέρου. Αν ο όγκος είναι μεγάλος ή βρίσκεται στην πλευρά του αιμοσφαιγγίου του αιμοσφαιγγίου, μπορεί να αφαιρεθεί το τμήμα του εντέρου.5cm, να αφαιρεθεί το τμήμα του αιμοσφαιγγιού του αιμοσφαιγγίου. Αν το έντερο είναι χωρίς σημαντική αδένωση, μπορεί να επαναφέρει τη θέση του μετά την επαναφορά, και το έντερο δεν έχει δυσκολία στην κυκλοφορία του αίματος. Με βάση τους παραπάνω κανόνες, να χειριστείται. Αν το τμήμα του εντέρου είναι σοβαρά αδένωτο, δεν πρέπει να επιβάλλεται η επαναφορά, πρέπει να αφαιρεθεί το τμήμα του εντέρου και ο όγκος μαζί του. Αν ο όγκος είναι μεγάλος, έχει νεκρωματώσεις ή συνοδεύεται από έλκη, οι λεμφαδένες της περιοχής του παχέος εντέρου είναι διευρύνονται, δύσκολο να διαφοροποιηθεί από τον κακοήθη όγκο, να χειριστείται ως κακοήθης όγκος.

　　3Η θεραπεία του κακοήθους όγκου του μικροσκοπικού εντέρου επικεντρώνεται στη χειρουργική αφαίρεση, η οποία πρέπει να περιλαμβάνει και τις πλευρές του όγκου.20cm του εντέρου, να καθαριστούν οι λεμφαδένες της περιοχής.20cm μεν, η κακοήθης όγκος του δεξιού μισού του κόλπου πρέπει να αφαιρεθεί για να ευνοήσει την αφαίρεση των λεμφαδένων της περιοχής.

　　4、Άλλες θεραπείες ακτινοβολίας και χημειοθεραπείας έχουν καλή επίδραση στο καρκίνο του λεμφαδένου του μικροσκοπικού εντέρου, αλλά η επίδραση σε άλλους καρκίνους δεν είναι βέβαιη. Για τους ασθενείς με κακή κατάσταση υγείας, η υποστήριξη της διατροφής πριν και μετά τη χειρουργική επέμβαση, η διόρθωση της αφυδάτωσης και της αλκάλωσης, έχει σημαντική σημασία για την αύξηση της ικανότητας του ασθενούς να αντέξει τη χειρουργική επέμβαση και την αύξηση της ανοσολογικής λειτουργίας του σώματος, μείωση των επιπλοκών μετά τη χειρουργική επέμβαση και μείωση της θνησιμότητας από τη χειρουργική επέμβαση.

　　Δεύτερο, πρόγνωση

　　Οι κακοήθεις όγκοι του μικροσκοπικού εντέρου, εκτός από τους λίγους που πεθαίνουν από τις επιπλοκές του όγκου, οι περισσότεροι έχουν καλή ανταπόκριση στη χειρουργική θεραπεία. Οι κακοήθεις όγκοι του μικροσκοπικού εντέρου έχουν κακή πρόγνωση. Ο καρκίνος των αδένων έχει την χειρότερη πρόγνωση, ακολουθούμενος από τον καρκίνο των μυών και τον καρκίνο του λεμφαδένου. Ο καρκίνος των αδένων5Το ετήσιο ποσοστό επιβίωσης είναι περίπου20％， ο καρκίνος του λεμφαδένου35％, ο λεμφοσαρκώδης καρκίνος40％. Υπάρχουν αναφορές ότι μετά την αφαίρεση του καρκίνου του λεμφαδένου του μικροσκοπικού εντέρου, η χρήση ακτινοβολίας ή χημειοθεραπείας μπορεί να φτάσει στο50％.