Βλάβη του παγκρεάς

　　Ο τραυματισμός της παγκρέατας αποτελεί περίπου το1%2%, αύξηση της θέσης του είναι βαθιά και κρυφή, δύσκολα να ανιχνευτεί στην αρχή, και حتى όταν εξετάζεται χειρουργικά υπάρχει πιθανότητα να παραλείπεται. Μετά από τραυματισμό της παγκρέατας συχνά συμβαίνουν εκροές ή φυακτώματα της παγκρεατικής χυμού, λόγω της ισχυρής επίθεσης του παγκρεατικού υγρού, και επηρεάζει τη λειτουργία της διάσπασης, ο λόγος θανάτου από τραυματισμό της παγκρέατας φτάνει2Άλλο 0％ περίπου. Η βλάβη του παγκρεάς μπορεί να κατηγοριοποιηθεί σε ανοιχτές και κλειστές βλάβες.

　　Πρώτο: Αιτία ανάπτυξης

　　1Κλειστές βλάβες

　　Η θέση του παγκρεάς είναι σχετικά σταθερή, η πίσω του βρίσκεται κοντά στον σκληρό σπονδύλο, οπότε όταν η βραχυχρόνια βία δρά απευθείας στην επάνω κοιλιακή περιοχή, ο παγκρεάς μπορεί να υποστεί κακώσεις ή τραυματισμούς, όπως σε ατυχήματα, όταν ο οδηγός ή ο πάσχων δεν έχει καμία προετοιμασία και η καμπάνα ή η λαβή σπρώχνει την επάνω κοιλιακή περιοχή, όταν πέφτει από υψηλή απόσταση, η επάνω κοιλιακή περιοχή χτυπάει στο κρεμάμενο ράφι.

　　2Ανοιχτές βλάβες

　　(1Βλάβη από τομές: Οδοντόγλυφοι ή άλλα αιχμηρά εργαλεία τμηματικά τμηματικά τον παγκρεάς, συχνά συνοδεύονται από τραυματισμό άλλων κοιλιακών οργάνων όπως ο ήπαρ, το στομάχι, ο δωδεκαδάκτυλος.

　　(2Βλάβη από πυροβόλο όπλο: Συχνά συναντάται στον πόλεμο, η επάνω κοιλιακή ή η οσφυϊκή περιοχή προσβλήθηκε από πυροβολισμό, καπνός ή οπές από πολλαπλάς σφαίρες, προκαλώντας τραυματισμό του παγκρεάς, οι βλήσεις από πυροβόλο όπλο ή πολλαπλάς σφαίρες μπορούν να προκαλέσουν τραυματισμό του παγκρεατικού ιστού, η αντιμετώπιση είναι πολύπλοκη, η πρόγνωση είναι πολύ κακή.

　　(3Μηχανική βλάβη: Σπάνια, σε ορισμένες χειρουργικές επεμβάσεις στο περιττώμα, όπως η χειρουργική επέμβαση στο στομάχι, τον δωδεκαδάκτυλο, τον σplenικό και τον κόλον, μπορεί να βλάψει τον παγκρεατικό ιστό.

　　Δεύτερο:Σύστημα ανάπτυξης

　　1Επίπεδο βλάβης

　　Με βάση το βαθμό της παθολογικής βλάβης του παγκρεάς, μπορεί να κατηγοριοποιηθεί σε ελαφριά κακώσεις, σοβαρές κακώσεις και μερικές ή πλήρης ρήξη. Ο βαθμός της παθολογικής βλάβης του παγκρεάς είναι η βασική βάση για την τύπος της παθολογικής τύπου της βλάβης του παγκρεάς.

　　(1Ελαφριά κακώσεις: Προκαλούν οίδημα του παγκρεάτικου ιστού και μικρή αιμορραγία, ή σχηματίζουν μικρούς αιμοματώσεις κάτω από το κάλυμμα του παγκρεάς, μερικές φορές μπορεί να καταστραφούν και μικροί αδένες του παγκρεάς και μικροί παγκρεατικοί αγωγοί, προκαλώντας μικρή εξωκρισία του παγκρεατικού υγρού και ελαφριά αυτοδιαστροφή του παγκρεατικού ιστού. Κλινικά μπορεί να εκφραστεί ως τραυματική παγκρεατίτιδα, οι ελαφριές διρήγματα των λεπτών παγκρεατικών αγωγών δεν πρέπει να θεωρούνται σοβαρές κακώσεις, αυτές οι κακώσεις δεν προκαλούν σοβαρές επιπτώσεις, και μπορούν να εύκολα επουλωθούν.

　　(2)Severe contusion and laceration injuries: local contusion and laceration of the pancreas are severe, part of the pancreatic tissue has lost vitality, and there is a relatively wide or thick pancreatic duct rupture, causing a large amount of pancreatic juice to extravasate. After the digestive enzymes in the extravasated pancreatic juice are activated, they can further autodigest the pancreatic tissue, causing more necrosis of the pancreatic tissue and corrosion of the surrounding tissue, saponification, etc. If the digestive enzymes corrode the larger blood vessels around the pancreas and cause rupture, severe internal hemorrhage can occur. If the extravasation of pancreatic juice is relatively slow and is wrapped by surrounding tissues, it can form a pseudocyst of the pancreas. Larger pancreatic lacerations or deep pancreatic lacerations with possible major pancreatic duct injury (such as stab wounds), although without extensive and severe local contusion and necrosis of the pancreatic tissue, should also be classified as severe contusion and laceration injuries.

　　(3) less than the circumference of the pancreas1/3The lacerations: classified as severe contusion and laceration injuries, exceeding the circumference of the pancreas1/3The lacerations are classified as partial rupture injuries, exceeding the circumference of the pancreas2/3The lacerations are classified as complete rupture injuries, and the location of the rupture is generally in front of the spine, on the left side of the superior mesenteric artery, that is, near the neck or body of the pancreas. Sometimes it can also occur at the junction of the body and tail of the pancreas. Some partial rupture sites can be on the dorsal or ventral side of the pancreas. If it is on the dorsal side of the pancreas, it is not easy to be discovered during surgery, and the pancreatic tissue near the plane of the rupture may be contused and lacerated, with little severe necrosis, showing a neat rupture. It may also be more severe. The main problem of this type of pancreatic injury is the involvement of the major pancreatic duct (main pancreatic duct or a larger accessory duct), resulting in partial or complete rupture, causing a large amount of pancreatic juice to extravasate. The more the site of the pancreatic duct rupture is close to the head of the pancreas, the more the pancreatic juice extravasates, and the more severe the secondary autodigestion and infection caused by it.

　　2, injury location

　　Similarly, pancreatic injuries of the same pathological degree occurring at different locations of the pancreas have different degrees of threat to life, incidence of complications, and prognosis, so their severity is different, and different surgical methods need to be adopted, such as for severe lacerations involving only the tail of the pancreas, simple tail resection of the pancreas can be performed, and the prognosis is usually good. However, for severe contusions and lacerations of the head of the pancreas, the treatment is more complex. According to the location of the pancreatic injury, it can be divided into head injury, neck-body injury, and tail injury of the pancreas.

　　3, whether there is duodenal injury

　　According to whether there is duodenal injury, it can be divided into simple pancreatic injury and combined injury of the head of the pancreas and duodenum. The combined injury of the head of the pancreas and duodenum is mostly caused by direct trauma to the upper right abdomen, often involving the head of the pancreas and the duodenum, which is a relatively serious condition among pancreatic injuries. After the injury, the mixture of pancreatic juice, duodenal juice, and bile is extensively extravasated into the peritoneal cavity, and the pancreatic enzymes are rapidly activated, exerting a strong digestive effect on the surrounding tissues, resulting in a high mortality rate.

　　The above-mentioned3These factors can be randomly combined, manifesting as complex types.

　　The incidence of complications after pancreatic injury is relatively high, reaching20% to40%, the occurrence of complications is mainly related to the location, extent, clinical pathological type of pancreatic injury, presence or absence of shock, whether there is injury to other organs and its severity, surgical method, the clinical experience and skills of the surgeon.

　　The main complications include:

　　1Pancreatic fistula

　　Pancreatic fistula is the most common complication after pancreatic injury, also known as extrapancreatic fistula or pancreatic cutaneous fistula. Patients with pancreatic head injury are more likely to develop pancreatic fistula than those with pancreatic body and tail injury. This is related to the thicker main pancreatic duct in the pancreatic head, the larger amount of pancreatic juice drained through the duct, and the difficulty in achieving complete resection of the pancreatic head injury during surgery. It is more common to develop pancreatic fistula after normal pancreatic injury, while the incidence of pancreatic fistula in patients with chronic pancreatitis or pancreatic fibrosis is relatively low.

　　2Abdominal abscess

　　The incidence rate of abdominal abscess is about25%, which is related to the degree, scope of pancreatic injury, concurrent gastrointestinal injury, poor abdominal drainage, and pancreatic fistula.

　　3Intra-abdominal hemorrhage

　　Recent bleeding often originates from bleeding from the pancreatic wound, while late bleeding is often due to corrosion and rupture of intra-abdominal large blood vessels by pancreatic juice. Occasionally, persistent pancreatic fistula and intra-abdominal infection may occur simultaneously with intra-abdominal hemorrhage, which is difficult to manage and has a very high mortality rate.

　　4Traumatic pancreatitis

　　After pancreatic injury, patients may present with upper abdominal pain, accompanied by signs of paralytic ileus, elevated serum amylase concentration, and consideration should be given to traumatic pancreatitis.

　　5Pancreatic pseudocyst

　　The incidence rate is20%, mostly due to undetected pancreatic duct injury or insufficient drainage of pancreatic juice accumulated in the injured pancreatic parenchyma during surgery.

　　6Pancreatic insufficiency

　　Due to severe pancreatic injury or excessive resection, pancreatic insufficiency may occur. Deficiency of exocrine secretion is mainly manifested as abdominal distension and steatorrhea; deficiency of endocrine secretion is manifested as hyperglycemia and hyperglycosuria.

　　Simple pancreatic injury is relatively rare in clinical practice, accounting for only10Approximately %, while most pancreatic injuries are accompanied by injuries to other abdominal organs and injuries to other parts of the body such as cranial and cerebral injuries, chest injuries, or injuries to large blood vessels. The symptoms and signs of pancreatic injury are often masked by those of other organs, especially in cases with cranial and cerebral injuries or injuries to large blood vessels, and are also related to the degree and pathological type of the injury.

　　1Mild pancreatic injury

　　Most symptoms are mild, such as local skin contusions and ecchymosis in cases of closed abdominal injuries; in cases of open injuries, abdominal wounds and bleeding may be seen, with patients experiencing mild upper abdominal discomfort and mild peritoneal irritation symptoms; or there may be no symptoms at all, but several weeks, months, or years later, symptoms such as upper abdominal masses or gastrointestinal obstruction (due to pancreatic pseudocysts) may appear, and some patients may have concurrent chronic pancreatitis, pancreatic fibrosis, and other symptoms such as long-term upper abdominal discomfort, low fever, and shoulder and back pain.

　　2Severe pancreatic injury

　　Most cases present with severe upper abdominal pain, nausea, vomiting, hiccups, caused by overflow of pancreatic juice into the peritoneal cavity. In some patients, the overflowed pancreatic juice is limited to the retroperitoneum or within the lesser omentum sac, causing shoulder and back pain, while abdominal pain is not prominent. Pain and internal bleeding can lead to shock, with symptoms such as irritability, confusion, pale complexion, cold extremities, shortness of breath, rapid pulse, and decreased blood pressure. Physical examination may reveal abdominal distension, significant weakening or disappearance of abdominal breathing; abdominal tenderness, rebound pain, and muscle tension, positive shifting dullness, weakened or absent bowel sounds, and aspiration of unclotted blood from the peritoneal cavity.

　　3Penetrating pancreatic injury

　　Whether there is a possibility of pancreatic injury can be speculated according to the location, direction, and depth of the wound, penetrating injuries often accompany injuries to other organs, and pancreatic injuries may be overlooked, therefore, if there is no significant blood loss but obvious shock symptoms in the upper abdominal injury, pancreatic injury should be considered.

　　4Pancreatic injury caused by surgery

　　The diagnosis is difficult because the clinical manifestations are quite inconsistent, mostly manifested as persistent upper abdominal pain and vomiting after surgery; fever, rapid pulse; abdominal tenderness, muscle tension, delayed recovery of bowel sounds; a mass appears in the upper abdomen, the wound drain is often more, the skin is corroded and eroded, if the amylase level in the drain fluid or puncture fluid of the mass is very high, the diagnosis can be determined.

　　Since this disease is caused by trauma, there are currently no preventive measures.

　　Prevention after surgery is as follows:

　　1Traumatic pancreatic injury is mainly treated by surgery, and various drugs need to be used for auxiliary treatment, mainly including fluid, antibiotic, and pancreatic secretion inhibition therapy.

　　2It is necessary to give fluid replacement before surgery, and blood transfusion is necessary if necessary, to prevent and treat shock and electrolyte and acid-base disorders, and to improve the patient's resistance and tolerance to surgery.

　　3The time of fasting and gastrointestinal decompression after surgery is longer than that of other abdominal trauma patients, generally requiring4-5days, also need to be infused with fluids, electrolytes, glucose, vitamins, etc., to maintain heat and electrolyte balance.

　　4Patients with severe illness, unable to eat after surgery, and complications need to be actively supported with nutrition.

　　5The main serious complication of traumatic pancreatic injury is pancreatic fistula, with an incidence rate of32%, with a high mortality rate. Therefore, drugs to inhibit pancreatic secretion should be started before surgery.

　　6Antibiotics should be used before, during, and after surgery, especially in severe peritonitis or patients with other visceral injuries, combined medication is needed.

　　7Continue with antibiotic treatment after surgery, regularly check blood and urine routine, until body temperature and blood count return to normal.2-3days.

　　If postoperative3-4The body temperature does not gradually decrease but gradually increases, the cause should be investigated and corresponding treatment should be given, and antibiotics should not be used blindly.

　　8According to the condition of laparotomy and the degree of abdominal contamination, postoperative effusion, drainage fluid bacterial culture and drug sensitivity results, select sensitive drugs for anti-infection treatment.

　　The diagnosis of open pancreatic injury is not difficult; gunshot wounds in the upper abdomen or near the umbilicus must consider the possibility of pancreatic injury, and it is not difficult to find the injured area during laparotomy. The diagnosis of closed pancreatic injury is very difficult; less than half of the correct preoperative diagnoses can be obtained, and at this time, auxiliary examinations can be helpful for diagnosis.

　　ένα、εργαστηριακές εξετάσεις

　　1、αίμα εξέταση

　　η μείωση του αριθμού των ερυθρών κυττάρων, η μείωση της αιμοσφαιρίνης και της συγκέντρωσης των ερυθρών αιμοσφαιρίων, ενώ ο αριθμός των λευκοκυττάρων αυξάνεται σημαντικά, η αυξημένη λευκοκυττάρωση κατά το πρώιμο στάδιο είναι η αιτία της φλεγμονής.

　　2、ανάλυση της αμυλάσης του αίματος

　　Προς το παρόν δεν υπάρχει ειδική εργαστηριακή εξέταση που μπορεί να διάγνωση με ακρίβεια τη βλάβη της παχέως χολής, η αύξηση της αμυλάσης του αίματος στη κλειστή βλάβη της παχέως χολής είναι μεγαλύτερη από την τραυματισμό, αλλά οι αναφορές αναφέρουν ότι η αξία της μετρήσης της αμυλάσης του αίματος για τη διάγνωση της βλάβης της παχέως χολής είναι αντιπαραθέτουμενη, οι ασθενείς με βλάβη της παχέως χολής μπορεί να μην αυξηθεί η αμυλάση του αίματος κατά το πρώιμο στάδιο, το μεγαλύτερο μέρος των ανθρώπων πιστεύει ότι η αμυλάση του αίματος είναι300 Σουις μονάδες, ή να μετρήσει συνεχώς τη συγκέντρωση της αμυλάσης του αίματος μετά την τραυματισμό, αν εμφανιστεί η τάση της σταδιακής αύξησης, θα πρέπει να θεωρηθεί ως σημαντικός πυλώνας διάγνωσης της βλάβης της παχέως χολής.

　　3、ανάλυση της αμυλάσης της ούρας

　　Μετά την βλάβη της παχέως χολής12～24h η αμυλάση της ούρας αυξάνεται σταδιακά, αν και καθυστερεί την αύξηση της αμυλάσης του αίματος, αλλά η διάρκεια είναι较长η, οπότε η ανάλυση της αμυλάσης της ούρας βοηθά στη διάγνωση της βλάβης της παχέως χολής, η παρακολούθηση των ασθενών με υποψία βλάβης της παχέως χολής για μεγάλο χρονικό διάστημα, αν η αμυλάση της ούρας είναι500 Σουις μονάδες έχει διαγνωστική σημασία.

　　4、ανάλυση της αμυλάσης του κοιλιακού ξέπλυματος

　　Στην αρχή ή στη ελαφριά βλάβη της παχέως χολής, η κοιλιακή πункциοποίηση μπορεί να είναι αρνητική, η κοιλιακή πункциοποίηση των ασθενών με σοβαρή βλάβη της παχέως χολής μπορεί να είναι αιμορραγική, η αμυλάση αυξάνεται, μπορεί να είναι υψηλότερη από την τιμή της αμυλάσης του αίματος, μερικοί υποστηρίζουν ότι υπερβαίνει100 Σουις μονάδες μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως πρότυπο διάγνωσης.

　　5、ανάλυση της αμυλάσης του κοιλιακού ξέπλυματος

　　Για τους ασθενείς με υποψία βλάβης της παχέως χολής, οι κοιλιακές συμπτώματα και τα σημεία δεν είναι εμφανή, η γενική κατάσταση είναι σταθερή, αν η κοιλιακή πункциοποίηση είναι αρνητική, μπορεί να γίνει κοιλιακή ξέπλυση μετά την ανάλυση της συγκέντρωσης της αμυλάσης του ξέπλυματος, η διάγνωση της βλάβης της παχέως χολής έχει αξία.

　　Δεύτερον, άλλες εξετάσεις

　　1、X ray φωτογραφία

　　η εικόνα είναι ορατή μια μεγάλη περιοχή της ανώτερης κοιλιάς από το σκληρό ιστό, η απουσία του μεγάλου μυός του οφθαλμού και του νεφρού του αριστερού πόρου, η προεξοχή ή απουσία της κοιλιακής γραμμής της λίπους, η παχέως χολής και η εξωτερική αιμορραγία, αν συνδυαστεί με τη ρήξη του γαστροδωδεκαδακτυλικού, μπορεί να δείξει τη φούσκα ή το ελεύθερο αέριο του διακραινίου.

　　2、B υπερηχογράφημα

　　μπορεί να κρίνει τη βλάβη των οργάνων της κοιλιάς (κοιλιακός ήπαρ, νεφρός, παχέως χολής κ.λπ.), τη θέση, τη σοβαρότητα και το εύρος, καθώς και την περιορισμένη λοίμωξη του κοιλιακού κενού μετά από τραυματισμό, μπορεί να ανακαλύψει την περιορισμένη ή διασπορά αύξηση της παχέως χολής, την ενίσχυση ή τη μείωση της απόκρισης, την απόκτηση της αιμορραγίας και την απόκτηση της ψευδοκυστερούς, και μπορεί να τοποθετηθεί για διάγνωση πункциας βυθισκόμενης βελτιστοποίησης, η ρήξη της βλάβης μπορεί να δείξει την οπτική περιοχή της ράβδου ή της ζώνης με χαμηλή απόκριση, αλλά η εξέταση αυτή είναι ευάλωτη στην κοιλιακή συσσώρευση αερίου.

　　3、CT έλεγχος

　　Η CT έχει μεγάλη αξία για την πρόωρη διάγνωση της βλάβης της παχέως χολής, επειδή δεν επηρεάζεται από την κοιλιακή φούσκωση, η απεικόνιση της CT δείχνει τη διασπορά ή την περιορισμένη αύξηση της παχέως χολής, την αδιαφανή συσσώρευση υγρών στις άκρες της παχέως χολής ή την ανεπαρκή κάλυψη, οι τιμές του CT είναι20～50Hu, η οίδημα της παχέως χολής ή η συσσώρευση της υγρογόνου γύρω από την παχέως χολή, η πυκνότητα της πρόσθιας κοιλιακής μυελίνης του αριστερού νεφρού, στο ενισχυμένο φίλτρο CT είναι ορατή η ράβδος ή η ζώνη με χαμηλή πυκνότητα στο σημείο της ρήξης, και οι ασθενείς με βλάβη του δωδεκαδάκτυλου μπορεί να δουν εξωκοιλιακό αέριο ή σκιαγραφικό ουσία.

　　4、ενδοσκοπική αντιστροφή της χολής και της παχέως χολής (ERCP)

　　Η εξέταση αυτή έχει μερικές φορές διαγνωστική αξία για τη βλάβη της παχέως χολής που προκαλείται από τραυματισμό του κοιλιού, μπορεί να ανακαλύψει την εξωρροή του σκιαγραφικού ουσίας ή τη διακοπή του πνεύματος της παχέως χολής, είναι αξιόπιστη μέθοδος για τη διάγνωση της βλάβης του κύριου πνεύματος της παχέως χολής, αλλά η εξέταση αυτή μπορεί να εμφανιστεί4%～7% των επιπλοκών, και η θνησιμότητα είναι1%, και οι ασθενείς με μετατροπή της ανώτερης γαστρεντερικής οδού, σοβαρές στενώσεις του οισοφάγου, του στομάχου και του δωδεκαδάκτυλου, και οι ασθενείς με σοβαρές ασθένειες που δεν μπορούν να αντέξουν την εξέταση, οι ασθενείς με κλειστό τραυματισμό του κοιλιακού κεφαλιού που έχουν περάσει την οξεία φάση μπορούν να κάνουν αυτή την εξέταση, μπορεί να καθορίσει σαφώς την παθολογική κατάσταση του παγκρεατικού αγγείου, και έχει σημαντική αξία για την καθορισμό του σχεδίου χειρουργικής επέμβασης.

　　5、μαγνητική τομογραφία του παγκρεατικού και χολικού αγγείου (MRCP)

　　Η MRCP είναι μια νέα, μη επεμβατική τεχνική για την παρατήρηση της ανατομίας και της παθολογικής μορφολογίας του συστήματος του παγκρέατος και της χολής, μπορεί να δείξει τη φυσική κατάσταση της μορφολογίας και της δομής των παγκρεατικών και χολικών αγγείων χωρίς την επίδραση της φωτοσκοπίας, μπορεί να συμπληρώσει την ERCP, είναι ένα από τα σημαντικά μέσα διάγνωσης των ασθενειών του συστήματος του παγκρέατος και της χολής.

　　6、diagnostikós laparoskópis

　　Η εξέταση με λαπαροσκόπηση έχει το πλεονέκτημα ότι μπορεί να παρατηρηθεί απευθείας ο τραυματισμένος όργανισμός και να κρίνεται αν υπάρχει ενεργή αιμορραγία, όχι μόνο μπορεί να παρέχει ακριβή διάγνωση, αλλά και να ευνοήσει την επιλογή κατάλληλης θεραπείας, και παράλληλα αποφεύγει τις άσκοπες χειρουργικές εξετάσεις, μειώνει τις επιπλοκές και τη θνησιμότητα που προκαλούνται από τη χειρουργική επέμβαση, μπορεί να54%～57% των ασθενών πρέπει να αποφεύγουν την εξερεύνηση της χειρουργικής, αλλά εξακολουθεί να είναι μια εισαγωγική μέθοδος διάγνωσης και θεραπείας, η διάγνωση των οργάνων πίσω από την αorta δεν είναι τόσο καλή όσο η εξέταση με CT, η βλάβη του εντέρου μπορεί να παραλείπεται, και όταν υπάρχει μεγάλη αιμορραγία και σαφής πυελική μυοκυσίτιδα μπορεί να χάσει την ευκαιρία για χειρουργική επέμβαση, οπότε η λογική επιλογή των περιπτώσεων είναι πολύ σημαντική, υπάρχουν αναφορές που υποστηρίζουν ότι η εξερεύνηση με τηλεοπτική λαπαροσκόπηση είναι κατάλληλη για τους ασθενείς που είναι πολύ αμφιβολία για την βλάβη των οργάνων στο κοιλιακό κεφάλι και δεν μπορούν να αποκλειστεί, ή που έχουν ήδη επιβεβαιωθεί ότι υπάρχουν βλάβες των οργάνων στο κοιλιακό κεφάλι, αλλά η φυσιολογική ροή του αίματος είναι σχετικά σταθερή, η διάφορη βαθμός απώλειας συνείδησης μπορεί να προκαλέσει την ασαφή εμφάνιση των συμπτωμάτων και των σημείων, η μη εξηγήσιμη χαμηλή πίεση αίματος, η μεγάλη αιμορραγία εντός του κοιλιακού κεφαλιού που προκαλεί την πολύ χαμηλή σταθερότητα της ροής του αίματος, οι ασθενείς με ιστορικό χειρουργικής επέμβασης στο κοιλιακό κεφάλι, την κύηση, οι ασθενείς με κοιλιακή αγκύλη, η συχνότητα επιπλοκών της διαγνωστικής τηλεοπτικής λαπαροσκόπησης στην γενική χειρουργική είναι 0％～3%, οι κύριες επιπλοκές περιλαμβάνουν την π穿孔 των κοιλιακών οργάνων, την αεριστική φυσαλίδα κάτω από τη δέρμα, την αεριστική φυσαλίδα της μεγάλης μεσοστέρνου, την λοίμωξη της κόλπης κ.λπ.

　　Για τον τραυματισμό της παγκρέατας, εκτός από την άμεση θεραπεία, δεν πρέπει να αγνοούμε την διατροφή.

　　Στη διατροφή πρέπει να δίνετε προσοχή σε χαμηλή λιπαρά, τα λιπαρά και τα λιπαρά τρόφιμα μπορούν να προκαλέσουν την ένταση της έκκρισης του παγκρεατικού υγρού, και να αυξήσουν το φορτίο της παγκρέατας. Επειδή οι ασθενείς με παγκρεατίτιδα καταναλώνουν πολύ, το βάρος τους μπορεί να μειωθεί σημαντικά, οπότε πρέπει να δίνετε προσοχή στην παροχή θρεπτικών συστατικών.

　　Η διατροφή πρέπει να βασίζεται σε πολλές υδατάνθρακες τροφές, όπως τα κέικ, το ρύζι, οι γλυκές τροφές, και πρέπει να καταναλώνουν πολλά ποιότητα πρωτεΐνες, οι οποίες προέρχονται κυρίως από τα αυγά, το γάλα, το κρέας, τα ψάρια, και τα προϊόντα από το σόγια.

　　Πρέπει να πίνετε πολύ νερό, και να αποφεύγετε να καταναλώνετε πολλές γλυκές τροφές, το όπιο και το γάλα είναι καλά, αλλά μπορεί να προκαλέσουν πολλές αεριστικές εκροές στο έντερο, για τους ασθενείς με παγκρεατίτιδα πρέπει να αποφεύγουν τα λιπαρά και να μην τρώνε σε υπερβολές.

　　Ο τραυματισμός της παγκρέατας αποτελεί περίπου το1%2%, αύξηση της θέσης του είναι βαθιά και κρυφή, δύσκολα να ανιχνευτεί στην αρχή, και حتى όταν εξετάζεται χειρουργικά υπάρχει πιθανότητα να παραλείπεται. Μετά από τραυματισμό της παγκρέατας συχνά συμβαίνουν εκροές ή φυακτώματα της παγκρεατικής χυμού, λόγω της ισχυρής επίθεσης του παγκρεατικού υγρού, και επηρεάζει τη λειτουργία της διάσπασης, ο λόγος θανάτου από τραυματισμό της παγκρέατας φτάνει2Όταν περίπου 0%.

　　Επομένως, για κάθε ασθενή με τραύμα της ανώτερης κοιλίας, πρέπει να ληφθεί υπόψη η πιθανότητα τραυματισμού του παγκρέατος. Μόλις αποφασιστεί η χειρουργική επέμβαση, πρέπει πρώτα να γίνει μια πλήρης εξέταση, να κατανοηθεί η κατάσταση του τραύματος του παγκρέατος. Αυτό περιλαμβάνει την εξέταση της κοιλιακής πλευράς του γαστροκολικού συνδέσμου για την εξέταση της κοιλιακής πλευράς του παγκρέατος, την αφαίρεση του δεύτερου μέρους του δωδεκαδάκτυλου με το μέθοδο Kocher για την εξέταση της πίσω πλευράς του κεφάλιου του παγκρέατος και του δωδεκαδάκτυλου, και την κύρια πλευρά του Τρεϊτς για την εξέταση του σώματος του παγκρέατος και του τρίτου και τετάρτου μέρους του δωδεκαδάκτυλου. Εκτός από την αναγνώριση της τοποθεσίας και της σοβαρότητας του τραύματος του παγκρέατος, είναι πιο σημαντικό να διαπιστωθεί αν υπάρχουν βλάβες ή ρωγμές στο κύριο σωλήνα του παγκρέατος, ώστε να καθοριστεί η σωστή στρατηγική επεξεργασίας.

　　Μέθοδος επεξεργασίας:

　　1Ταυτόχρονα, ο στόχος της χειρουργικής είναι η διακοπή του αίματος, η αποκατάσταση του τραύματος, η ελέγχου της εξωκρινής έκκρισης του παγκρέατος και η επεξεργασία των συνδυασμένων τραυμάτων.

　　2Ταυτόχρονα, οι τραυματισμοί του παγκρέατος με ολοκληρωμένη μεμβράνη πρέπει να γίνει τοπική αποχέτευση.

　　3Ταυτόχρονα, αν το σώμα του παγκρέατος έχει ρωγμή αλλά ο κύριος σωλήνας του παγκρέατος δεν είναι τραυματισμένος, μπορεί να χρησιμοποιηθεί το λεπτό σφράγισμα για επισκευή.

　　4Ταυτόχρονα, οι σοβαρές πλάγιες πληγές ή οριζόντιες πληγές του κεφαλιού, του σώματος και της ουράς του παγκρέατος πρέπει να γίνει η επαφή του κοντινού μέρους του παγκρέατος και η απομάκρυνση της απομακρυσμένης πλευράς.

　　5Ταυτόχρονα, αν το κεφάλι του παγκρέατος είναι σοβαρά τραυματισμένο και δεν μπορεί να επισκευαστεί, πρέπει να γίνει η επαφή του κύριου σωλήνα του παγκρέατος ή να σφραγιστεί η κοντινή πλευρά του κύριου σωλήνα του παγκρέατος και να κλείσει η κοντινή πλευρά της αδένουσας και να συνδεθεί η απομακρυσμένη πλευρά με τον κοιλιακό σωλήνα Roux.-en-Y συμφώνηση.

　　6Ταυτόχρονα, οι πληγές στον κεφαλόδακτυλο και τον δωδεκαδάκτυλο είναι οι πιο σοβαρές. Αν το κοινό δακτύλιο του δωδεκαδάκτυλου κόπτεται και ο δακτύλιος του παγκρέατος είναι ολοκληρωμένος, μπορεί να γίνει ράβδος στο κοινό δακτύλιο του δωδεκαδάκτυλου και η επισκευή του δωδεκαδάκτυλου και της πληγής του παγκρέατος, και να γίνει η κοινή σύνδεση του κοιλιακού σωλήνα Roux.-en-Y συμφώνηση. Αν το κοινό δακτύλιο του δωδεκαδάκτυλου και ο δακτύλιος του παγκρέατος κόπτονται ταυτόχρονα αλλά η πίσω επιφάνεια του παγκρέατος είναι ολοκληρωμένη, μπορεί να χρησιμοποιηθεί η κοιλιακή σωλήνα Roux.-en-Y καλυπτική κάλυψη πάνω από το πάνω μέρος και τη σύμφωνηση με την ανοιχτή πληγή του παγκρέατος και του δωδεκαδάκτυλου; Λειτουργεί μόνο όταν το κεφάλι του παγκρέατος είναι σοβαρά καταστραμμένο και δεν μπορεί να επισκευαστεί.

　　7Ταυτόχρονα, μετά από κάθε είδος χειρουργικής επέμβασης στο παγκρέας, πρέπει να αφήσουμε στο στομάχι μια αποχετευτική συσκευή, επειδή υπάρχει πιθανότητα εμφάνισης πυελοφλεγμονής μετά από χειρουργική επέμβαση στο παγκρέας. Η αποχετευτική συσκευή πρέπει να διασφαλίσει ότι η ροή είναι ομαλή και δεν πρέπει να αφαιρεθεί να γρήγορα, καλύτερα να χρησιμοποιείται ταυτόχρονα το καπνιστό σωλήνα αποχέτευσης και το διπλό σωλήνα αρνητικής πίεσης.

　　8Πολλά από τα4-6Η αυτοθεραπεία μέσα σε μια εβδομάδα, σε μερικές περιπτώσεις με μεγάλη ροή μπορεί να χρειαστεί ορισμός για αρκετά μήνες, αλλά είναι σπάνιο να χρειαστεί επανασurgical operation.

　　Η αδρεναλίνη έχει ισχυρή αναστολή της εξωκρινής έκκρισης του παγκρέατος και του ολόκληρου του γαστρεντερικού, και μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την πρόληψη και την θεραπεία της τραυματικής πυελοφλεγμονής. Η πυελοφλεγμονή πρέπει να αποφεύγεται και να δοθεί πλήρης ενδοφλέβια διατροφή.