Η μορφοποίηση θρόμβου της ενδομεσοστέριας φλέβας του εντέρου

　　Πρώτο, η αιτία της νόσου

　　Η δημιουργία θρόμβου της ανώτερης φλέβας του εντέρου διαιρείται σε πρωτογενή και δευτερογενή2Τύπος. Ο πρώτος τύπος δεν είναι γνωστός, η συχνότητα του είναι10％～20％， αυτές οι ασθενείς έχουν υποστεί παρεμβολή του περιφλεβίτιδας όπως η περιφλεβίτιδα του περιφλεβίτιδα.

　　1、Η ηπατίτιδα ή η πίεση από έξω του ήπατος προκαλεί πυελοκονίαση και συσσώρευση του αίματος.

　　2、Η κοιλιακή λοίμωξη όπως η πυοοξεώδης αμοιβαία λοίμωξη, η πυοοξεώδης πυελοεγκεφαλίτιδα κ.λπ.

　　3、Κάποιες αιματολογικές νόσους όπως η αληθινή ερυθροκυτταραιμία, και η κατάσταση υψηλής συγκέντρωσης που προκαλείται από τη λήψη αντισυλληπτικών.

　　4、Τραυματισμοί του κοιλιακού τοιχώματος ή χειρουργικές επεμβάσεις που προκαλούν τραυματισμό, η κατάσταση είναι σοβαρή, συχνά συνοδεύεται από σοκ.

　　5、Η καρκινοματία του κοιλιακού τοιχώματος προκαλεί απευθείας πίεση και αποκλεισμό του ρεύματος του εντέρου της φλέβας του εντέρου.

　　6、Η γενετική ανωμαλία της συστολής του αίματος, όπως η γενετική ανωμαλία της αντιθρομβινής Ⅲ, η γενετική ανωμαλία της πρωτεΐνης C, η γενετική ανωμαλία της πρωτεΐνης S, κ.λπ., είναι πιο συχνή στους νέους ασθενείς με ιστορικό της δημιουργίας θρόμβου των βαθιών φλεβών.

　　Δεύτερον, η μηχανισμός της νόσου

　　Μετά τη δημιουργία θρόμβου στις φλέβες, οι θρόμβοι μπορούν να επεκταθούν προς τα άκρα. Όταν η επιστροφή του αίματος στις φλέβες της προσβλημένης περιοχής του εντέρου είναι πλήρως εμποδισμένη, το έντερο εμφανίζει πυκνότητα και οίδημα, η υποκυστική μεμβράνη εμφανίζει σημεία αιμορραγίας που επεκτείνονται σε μορφή αιμορραγίας, μέχρι να εμφανιστεί η αιμορραγική νεκρωση του εντέρου. Μεγάλες ποσότητες αιμορραγικών υγρών εξέρχονται από το τοίχωμα του εντέρου και το περιτονηίο σε οδού και κοιλιά, προκαλώντας μείωση της συγκέντρωσης του αίματος, συρρίκνωση του αίματος, και ανεπάρκεια της καρδιας και του πνεύματος. Επιπλέον, η οξεία αποκλειστική στένωση των φλεβών μπορεί να προκαλέσει σπασμό των ενδοκοιλιακών αρτηριών και επιταχύνει τη δημιουργία θρόμβων, επιταχύνοντας τον ρυθμό της νεκρωσης του εντέρου. Η δημιουργία θρόμβων συχνά επηρεάζει μόνο έναν θρόμβο του ελεύθερου εντέρου ή του εντέρου, και σπάνια προκαλεί τη νεκρωση του ολόκληρου του εντέρου. Ωστόσο, οι θρόμβοι είναι εύκολα να επαναληφθούν, οπότε είναι εύκολο να επαναληφθούν, και μερικές φορές απαιτείται η επαναλαμβανόμενη χειρουργική επέμβαση.

　　1、Η νεκρωση του εντέρου είναι μια σοβαρή επιπλοκή της νόσου. Οι θρόμβοι μπορούν να επεκταθούν προς τα άκρα. Όταν η επιστροφή του αίματος στις φλέβες της προσβλημένης περιοχής του εντέρου είναι πλήρως εμποδισμένη, το έντερο εμφανίζει πυκνότητα και οίδημα, η υποκυστική μεμβράνη εμφανίζει σημεία αιμορραγίας που επεκτείνονται σε μορφή αιμορραγίας, μέχρι να εμφανιστεί η αιμορραγική νεκρωση του εντέρου. Μεγάλες ποσότητες αιμορραγικών υγρών εξέρχονται από το τοίχωμα του εντέρου και το περιτονηίο σε οδού και κοιλιά, προκαλώντας μείωση της συγκέντρωσης του αίματος, συρρίκνωση του αίματος, και ανεπάρκεια της καρδιας και του πνεύματος. Επιπλέον, η οξεία αποκλειστική στένωση των φλεβών μπορεί να προκαλέσει σπασμό των ενδοκοιλιακών αρτηριών και επιταχύνει τη δημιουργία θρόμβων, επιταχύνοντας τον ρυθμό της νεκρωσης του εντέρου. Η δημιουργία θρόμβων συχνά επηρεάζει μόνο έναν θρόμβο του ελεύθερου εντέρου ή του εντέρου, και σπάνια προκαλεί τη νεκρωση του ολόκληρου του εντέρου. Ωστόσο, οι θρόμβοι είναι εύκολα να επαναληφθούν, οπότε είναι εύκολο να επαναληφθούν, και μερικές φορές απαιτείται η επαναλαμβανόμενη χειρουργική επέμβαση.

　　2、Η νεκρωση του εντέρου είναι συχνή σε περιπτώσεις στένωσης του εντέρου. Η στένωση του εντέρου, που προκαλείται από συστάσεις αскаρδών, χολόλιθους, κοπράνων ή άλλων ξένων σωμάτων που μπλοκάρουν την οδύνη του εντέρου, ονομάζεται στένωση του εντέρου και είναι μια απλή μηχανική στένωση του εντέρου. Το πιο συχνό είναι η συλλογή ασαρκών σε σφαιρικές μάζες και η προκατάληψη της τοπικής σπασμοληψίας του εντέρου, προκαλώντας στένωση της οδού. Το πιο συχνό είναι στα παιδιά, με υψηλή συχνότητα εμφάνισης στην ύπαιθρο. Κλινικά, τα συμπτώματα περιλαμβάνουν επεισοδιακή δυσπεψία και εμετό, μπορεί να υπάρχει ιστορικό του έξοδου ασαρκών ή του εμετού ασαρκών.

　　1Πλήρης άλγος στο στομάχι

　　Η αρχική φάση έχει ελαφρύ ολικό άλγος ή δυσφορία στο στομάχι, δυσκοιλιότητα ή διάρροια, περίπου27％ ασθενείς με πόνο στο στομάχι μπορεί να ξεπεράσει30 ημέρες πάνω, έλεγχος της κοιλίας,虽然有剧烈的腹痛，但体征轻微。

　　2Πλήρης περιτονίτιδα

　　Με την εξέλιξη της νόσου, η ανατροφοδότηση του φλεβικού αίματος μπλοκαρίστηκε, η λειτουργία του εντέρου ήταν σοβαρά μειωμένη, ξαφνικά εμφανίστηκε έντονος πόνος στο όργανο, συνοδευόμενος από έμετο, μπορεί να εμφανιστεί διάρροια και αιμορραγία, η αιμορραγία είναι πιο συχνή από την οστεομεταστεάση, το σώμα μπορεί να εμφανίσει σαφή σημάδια διέγερσης του περιτοναίου, η μείωση ή εξαφάνιση του εντέρου, αύξηση της θερμοκρασίας, παρακέντηση της κοιλίας μπορεί να ανακτήσει αίμα.

　　1; στη συνέχεια, αναπτύξτε καλή καθημερινή συνήθεια, σταματήστε το κάπνισμα και περιορίστε το αλκοόλ. Η παγκόσμια υγειονομική οργάνωση προβλέπει ότι αν οι άνθρωποι σταματήσουν να καπνίζουν,5έτη μετά, ο καρκίνος στον κόσμο θα μειωθεί1/3; στη συνέχεια, μην πίνετε αλκοόλ. Το τσιγάρο και το αλκοόλ είναι πολύ αλκαλικά ουσίες, οι άνθρωποι που καπνίζουν και πίνουν για μεγάλο χρονικό διάστημα είναι πολύ πιθανό να έχουν αλκαλικό σώμα.

　　2Μην καταναλώνετε πολύ αλατισμένα και πικάντικα τρόφιμα, μην καταναλώνετε πολύ ζεστά, κρύα, ληγμένα και αλλαγμένα τρόφιμα; Οι ηλικιωμένοι και οι ασθενείς με κάποιες ασθένειες με γενετική προδιάθεση πρέπει να καταναλώνουν με προσοχή ορισμένα προϊόντα πρόληψης του καρκίνου και τρόφιμα με υψηλή περιεκτικότητα σε bases, διατηρώντας μια καλή ψυχολογική κατάσταση.

　　Πρώτη, αίμα

　　1Η σημαντική αύξηση του αριθμού των λευκοκυττάρων.

　　2Η αύξηση της αιμοσφαιρίνης και της αιμοσφαιρικής συγκέντρωσης, υποδεικνύοντας την συσσώρευση του αίματος.

　　3Η αύξηση της λιποφθασηφθασης, της αμυλάσης και της φθοροφθοριούχου κρεατινinfosφαιρίας, αλλά χωρίς ειδικότητα.

　　4Η θετικότητα της μέτρησης της λακτάσης του αίματος μπορεί να φτάσει85. Κατά τη διάρκεια της χορήγησης φαρμάκων, πρέπει να παρακολουθείται η συγκέντρωση των αιμοπεταλίων και ο χρόνος ενεργοποίησης του τμήματος της θρομβοπλαστικής ενζύμου, ώστε να διατηρείται σε επίπεδο πριν από τη χορήγηση φαρμάκων.1％～91. Κατά τη διάρκεια της χορήγησης φαρμάκων, πρέπει να παρακολουθείται η συγκέντρωση των αιμοπεταλίων και ο χρόνος ενεργοποίησης του τμήματος της θρομβοπλαστικής ενζύμου, ώστε να διατηρείται σε επίπεδο πριν από τη χορήγηση φαρμάκων.4％, αλλά συχνά εμφανίζεται μετά από αιμορραγική ισχαιμία και το θάνατο του εντέρου, δεν βοηθά πολύ στην πρόωρη διάγνωση της νόσου.

　　Δεύτερη, αίμα αερισμού

　　Η PH μειώνεται, η SB μειώνεται, η BE είναι αρνητική, η ικανότητα συνδυασμού του διοξειδίου του άνθρακα μειώνεται, υποδεικνύοντας την παρουσία μεταβολικής οξέωσης.

　　Τρίτη, ακτινογραφία

　　1Αβουλήματα του στομάχου: εμφανίζουν αερισμό του εντέρου ή αερολύμα.

　　2CT σάρωση: μπορεί να εμφανίσει την θρόμβωση του συστήματος της οπίσθιας φλέβας, η ακρίβεια είναι90％ πάνω.

　　3Επιλογική αργυρογραφία της σοβαρής φλέβας του περιτοναίου: η αργυρογραφία μπορεί να παρέχει ενδιάμεσες ενδείξεις της νόσου, η επιλογική αργυρογραφία της σοβαρής φλέβας του περιτοναίου έχει σημαντική διάγνωση, μερικοί ασθενείς μπορεί να εμφανίσουν θρόμβωση της οπίσθιας φλέβας ή της σοβαρής φλέβας του περιτοναίου, ενώ οι περισσότεροι θα εμφανίσουν καθυστερημένη ή μη παρουσία της φλέβας.

　　Τέταρτη, χρωμοπολυπλέξια υπερηχογραφία

　　Μπορεί να ανακαλύψει την θρόμβωση των φλεβών του περιτοναίου κατά την αρχή, ειδικά όταν υπάρχει θρόμβωση της οπίσθιας φλέβας, η ποσοστό θετικότητας μπορεί να φτάσει100％, αλλά η χρωμοπολυπλέξια υπερηχογραφία είναι ευάλωτη στις παρεμβολές του αερίου στο εντέρο, απαιτεί υψηλή τεχνική και εμπειρία από τον ελεγκτή.

　　Πέμπτη, παρακέντηση της κοιλίας

　　Μπορεί να ανακτήσει αίμα.

　　Κατά διαφορετικές συμπτώσεις, υπάρχουν διαφορετικές απαιτήσεις για τη διατροφή, συγκεκριμένα ερωτήματα στον γιατρό, για την καθορισμό διαφορετικών διατροφικών κανονισμών για συγκεκριμένες ασθένειες. Η διατροφή του ασθενούς πρέπει να είναι ελαφριά και εύκολα εποχυτική, να καταναλώνει πολλά λαχανικά και φρούτα, να συνδυάζει τη διατροφή με λογική και να προσέχει την επαρκεια της θρεπτικής αξίας. Επιπλέον, ο ασθενής πρέπει να αποφεύγει τα πικάντικα, τα λιπαρά, τα κρύα και τα κρύα τρόφιμα.

　　First, non-surgical treatment

　　1、Thrombolysis and anticoagulation：Acute mesenteric venous thrombosis should be treated immediately after diagnosis is established. If the onset time is less than1weeks at the same time as thrombolytic therapy, exceeding1weeks, the main treatment is anticoagulation. For conservative treatment, anticoagulation treatment should be controlled2. Κατά τη διάρκεια της χορήγησης φαρμάκων, πρέπει να παρακολουθείται η συγκέντρωση των αιμοπεταλίων και ο χρόνος ενεργοποίησης του τμήματος της θρομβοπλαστικής ενζύμου, ώστε να διατηρείται σε επίπεδο πριν από τη χορήγηση φαρμάκων.5～4.0)×104U/d, given intravenously or subcutaneously; urokinase (60～120)×104U/d ή defibrinogenase10U/d intravenously, μπορεί να επιτευχθεί καλή αποτελεσματικότητα. Για τους ασθενείς που λαμβάνουν συντηρητική θεραπεία, η διάρκεια της αντιπηκτικής θεραπείας πρέπει να ελεγχθεί2μέρες, και η διάρκεια της λύσης θρόμβων είναι5～7μέρες. Κατά τη διάρκεια της χορήγησης φαρμάκων, πρέπει να παρακολουθείται η συγκέντρωση των αιμοπεταλίων και ο χρόνος ενεργοποίησης του τμήματος της θρομβοπλαστικής ενζύμου, ώστε να διατηρείται σε επίπεδο πριν από τη χορήγηση φαρμάκων.2～2. Κατά τη διάρκεια της χορήγησης φαρμάκων, πρέπει να παρακολουθείται η συγκέντρωση των αιμοπεταλίων και ο χρόνος ενεργοποίησης του τμήματος της θρομβοπλαστικής ενζύμου, ώστε να διατηρείται σε επίπεδο πριν από τη χορήγηση φαρμάκων.5μεταξύ.3μήνες, ενώ οι ασθενείς με υψηλή συχνότητα θρόμβωσης χρειάζονται终身上 αντιπηκτική θεραπεία.

　　2、Προσθήκη κύριου όγκου αίματος：Δonation αίματος και υγρών ισορροπίας, και διορθώστε την σοβαρή έλλειψη κύριου όγκου αίματος.

　　3Γαστρική αποσυμφορά.

　　4、Αντιβιοτική θεραπεία：Δοθεί υψηλή δόση αντιβιοτικών με厂απέξοδο και συνεχίστε να χρησιμοποιείτε μέχρι την ολοκλήρωση της χειρουργικής επέμβασης.

　　Κατά τη διάρκεια της θεραπείας, πρέπει να παρατηρηθούν προσεκτικά τα σημεία και τα σημάδια, και αν ο ασθενής δεν έχει σημαντική ανακούφιση ή εμφανιστεί σημάδι νεκρωσης του εντέρου, πρέπει να γίνει επείγουσα χειρουργική εξέταση.

　　Δεύτερο, χειρουργική θεραπεία

　　1、Αφαίρεση νεκρού εντέρου：Διαφορετικά από την αρτηριακή στένωση, η θρόμβωση των φλεβών συχνά συμβαίνει στις περιφερικές κλάδους και όχι στις κύριες αρτηρίες, οπότε συχνά επηρεάζονται πιο σύντομες περιοχές του εντέρου, οπότε συνήθως μπορεί να αφαιρεθεί το νεκρωμένο εντέρο και να γίνει η一期 end-to-end σύναψη. Για να μειωθεί η απορρόφηση των τοξινών, μπορεί να αφαιρεθεί πρώτα το νεκρωμένο εντέρο κατά τη διάρκεια της χειρουργικής επέμβασης.

　　2、Αφαίρεση θρόμβων από τις φλέβες：Η επέκταση της θρόμβωσης συχνά ξεπερνά τη συνοριακή περιοχή που είναι ορατή με το μάτι, και συχνά υπάρχουν θρόμβοι στην κύρια αρτηρία της οπίσθιας φλέβας του εντέρου και στη porta vein, και ο τελευταίος είναι μια σημαντική αιτία αναγέννησης της νεκρωσης του εντέρου μετά την επέμβαση. Επομένως, μετά την εντερομετομή, εκτός από την πλήρη αφαίρεση των θρόμβων από τα τοιχώματα των φλεβών της περιτείνουσας, πρέπει επίσης να γίνει τομή στην κύρια φλέβα της οπίσθιας φλέβας του εντέρου ή στην porta vein για την αφαίρεση των θρόμβων από μέσα.

　　3、Αντιπηκτική θεραπεία κατά τη διάρκεια της χειρουργικής επέμβασης：Για τους ασθενείς που χρειάζονται επείγουσα χειρουργική επέμβαση, πρέπει να ξεκινήσει η αντιπηκτική θεραπεία με επαναληπτική ενδομυϊκή ένεση του ηπαρίνης κατά τη διάρκεια της χειρουργικής επέμβασης και να συνεχιστεί μέχρι την ολοκλήρωση της επέμβασης.6～8Εβδομάδες. Οι Abdu και άλλοι αναθεώρησαν πολλά έγγραφα και παρατήρησαν ότι η επιβίωση των ασθενών που υποβάλλονται σε εντερομετομή με αντιπηκτική θεραπεία είναι80％， ενώ η επιβίωση των ασθενών που υποβάλλονται σε μονομερή εντερομετομή είναι50％.