Peritoneal metastatic cancer

　　One, Etiology

　　The main sites of onset are intra-peritoneal organs, with ovarian cancer and pancreatic cancer being the most common, followed by stomach, uterus, colon, and lymphatic system. Lungs and breast cancers outside the peritoneum can also metastasize to the peritoneum.30% of leukemia patients may have peritoneal involvement. The presence of free cancer cells and residual microlesions within the peritoneum is a key factor for the recurrence and peritoneal metastasis of malignant tumors after surgery, as it has a strong regenerative ability and is prone to implantation on the peritoneal surface of surgical anatomical injuries, as well as on the exposed subcutaneous connective tissue, thus causing local recurrence and metastasis after surgery. The sources of free cells within the peritoneum include:

　　1Tumor cells penetrate the serous membrane of peritoneal organs and directly fall into the peritoneum. The positive rate is proportional to the biological characteristics of the tumor and the area of serous infiltration.

　　2Cancer cells that fall into the gastrointestinal cavity during surgery are carried into the peritoneum with gastrointestinal fluid through the residual end.

　　3Cancer emboli in the blood and lymphatic vessels in the surgical area are carried into the peritoneum with blood flow and lymph fluid.

　　The residual microlesions within the peritoneum include: micro-cancerous foci that cannot be completely resected by surgery; after surgery, the cancer cells in the surgical area are coagulated by纤维素-like substances to form a protective layer, making it difficult for immune cells to engulf them, thus forming residual small cancer foci. In addition, due to the impact of surgery and anesthesia, the body's immune function decreases, cancer cells proliferate, forming tumors, and eventually leading to local recurrence and metastasis in the peritoneal region.

　　In clinical practice, there may be peritoneal metastatic tumors of unknown origin. Despite various examinations, it is still difficult to determine the primary tumor site.

　　Two, Pathogenesis

　　Translocation tumors in the peritoneum can originate from various organs and tissues of the body, with common modes of metastasis including: hematogenous or lymphatic metastasis from tumors outside or inside the peritoneum; direct implantation or infiltration metastasis from tumors of intra-peritoneal organs or the abdominal wall. Among them, the implantation caused by laparoscopic surgery or laparotomy, and tumor resection surgery is a relatively common and important mode of metastasis in clinical practice.

　　Peritoneal metastatic cancer75％above are metastatic adenocarcinomas. When the cancer of abdominal organs involves the serosa, the tumor cells fall off, disseminate and implant on the surface of the peritoneum, omentum, or mesentery, grow and reproduce, and are surrounded by connective tissue of the peritoneum, forming metastatic nodules of different sizes. The nodules can be grain-like or nodular. Peritoneal metastatic tumors often cause bloody ascites and extensive adhesions of organs, leading to the death of patients.

　　If the tumor invades the liver or bile duct, jaundice may occur. When the mass compresses the gastrointestinal tract or causes intestinal torsion or intussusception due to the mass, symptoms such as pain, vomiting, bloating, and obstruction of the intestines may occur. It can also lead to ascites, which is usually referred to as malignant ascites caused by tumors. It is often caused by direct infiltration of malignant tumors, and the occurrence of ascites generally suggests that the disease has entered the late stage. Secondly, due to the influence of the tumor, the patient's immune function is reduced, making it easier to be infected. If the abdomen is infected by pathogenic bacteria, it can lead to complications such as purulent infection.

　　The manifestations of abdominal metastatic tumors vary due to the different tissues of origin and the pathological nature of the tumor. In addition to the manifestations of the primary tumor, peritoneal metastatic cancer mainly manifests as ascites, abdominal distension, abdominal pain, anemia, and weight loss. The common manifestations are:

　　1Abdominal distension and ascites:Ascites is the most common and early clinical symptom of abdominal metastatic tumors, with a relatively small amount of fluid. It is different from the severe abdominal distension caused by large amounts of ascites in liver cirrhosis, tuberculous peritonitis, or nephropathy patients. However, if it is accompanied by portal vein or liver metastasis and liver failure, it can also manifest as a large amount of ascites. Physical examination may reveal mobile dullness. Ascites is usually colorless or pale yellowish slightly cloudy fluid. If accompanied by tumor necrosis and hemorrhage, it may be bloody and exudative, with a high protein content. Pathological examination of ascites may reveal tumor cells.

　　2Abdominal mass:Abdominal masses caused by abdominal metastatic tumors are often multiple and can be located in various abdominal regions, with a certain degree of mobility, which varies depending on the location of the tumor in the peritoneum. The texture of the mass varies depending on the pathological nature of the tumor. Sometimes, if the tumor invades the abdominal wall, it can manifest as a fixed mass on the abdominal wall, with a texture that is usually harder and with marked tenderness.

　　3Digestive system symptoms:Commonly表现为loss of appetite, sometimes accompanied by nausea, vomiting, abdominal pain, and diarrhea. If the tumor invades the liver or bile duct, jaundice may occur. When the mass compresses the gastrointestinal tract or causes intestinal torsion or intussusception due to the mass, symptoms such as pain, vomiting, bloating, and obstruction of the intestines may occur. Some patients may be diagnosed with acute intestinal obstruction and undergo surgery for clear diagnosis.

　　4Systemic symptoms:Commonly表现为weakness, weight loss, anemia, and cachexia.

　　5Symptoms of primary disease:The manifestations vary due to different organizations, organ sources, and pathological types, such as upper gastrointestinal bleeding and pyloric obstruction in gastric cancer patients; jaundice, liver failure, and portal hypertension in liver cancer patients; and abdominal membrane metastatic tumors of extraperitoneal organs often manifest primarily as the primary disease site, even misdiagnosing more obvious abdominal metastasis symptoms as late-stage manifestations of the primary tumor and giving up treatment. A few patients are diagnosed as abdominal metastatic tumors or found during autopsy with abdominal metastasis but unable to determine the source of the primary tumor.

　　Η πρόληψη των μεταστατικών όγκων της κοιλιάς βασίζεται κυρίως στην χειρουργική επέμβαση, την ακριβή εκτέλεση της τεχνικής μη μεταστατικής χειρουργικής κατά τη διάρκεια της λαπαροσκοπικής χειρουργικής, και μπορεί να χρησιμοποιηθεί η συνεχής ενδοκοιλιακή θερμοδότηση της χημειοθεραπείας. Για τους όγκους που προέρχονται από τα όργανα εκτός της κοιλιάς, πρέπει να μειωθεί η πίεση κατά τη διάρκεια της κλινικής εξέτασης, να αποφευχθεί η μεταφορά μέσω της αιμορραγίας και της λεμφής. Ειδικά κατά τη διάρκεια των ερωτηματικών παρακενώσεων και των ενδοσκοπικών εξετάσεων υπό την καθοδήγηση του B超, του CT κ.λπ., πρέπει να ελεγχθούν οι ενδείξεις, να γίνονται λιγότερο βίαιες, και να αποφευχθεί η μεταφορά από το ιατρικό λάθος. Φυσικά, η πρόωρη διάγνωση και η πρόωρη αντιμετώπιση των ασθενών με όγκο είναι η πιο σημαντική μέθοδος πρόληψης.

　　Πρώτο, εργαστηριακή εξέταση

　　Η γενική εργαστηριακή εξέταση της νόσου συχνά παρουσιάζει χαρακτηριστικά του πρωτογενή όγκου, όπως οι ασθενείς με καρκίνο του ήπατος μπορεί να έχουν αυξημένο AFP, οι ασθενείς με καρκίνο του εντέρου μπορεί να έχουν αυξημένο CEA, όταν υπάρχει αιμορραγία του γαστρεντερικού συστήματος, η κρυφή αιμορραγία των κόπρανων είναι θετική, μερικές περιπτώσεις μπορεί να έχουν αναιμία, οι όγκοι που προέρχονται από τις γυναικολογικές και οινολογικές ασθένειες έχουν ανωμαλίες της ενδοκρινικής λειτουργίας.

　　1Κυτταρολογική εξέταση:Η παρακένωση των υγρών της κοιλιάς για την κυτταρολογική εξέταση, η πιθανότητα θετικού αποτελέσματος50％～80％，κάτω από3Μέθοδοι που μπορούν να αυξήσουν την πιθανότητα ανίχνευσης καρκινικών κυττάρων στα υγρά της κοιλιάς: ① Συχνή επαναλαμβανόμενη αναζήτηση; ② Αποσύρρωση αρκετών υγρών της κοιλιάς, τουλάχιστον500ml; ③ Ας ανακινήσει τον ασθενή πολλές φορές πριν την παρακένωση των υγρών της κοιλιάς, ώστε να είναι πιο εύκολο να εξαχθούν τα καρκινικά κύτταρα που έχουν πέσει.

　　2Βιοψία:Η βιοψία με την καθοδήγηση της λάπαροσκοπίας είναι η πιο ακριβής μέθοδος εξέτασης.

　　3Αναλυτικά και πρωτεΐνες πλάσματος:Μπορούν να υπάρχουν ερυθροκύτταρα, μείωση της αιμοσφαιρίνης και μείωση της πρωτεΐνης του πλάσματος.

　　4Εξέταση υγρών της κοιλιάς:Η παρακένωση της κοιλιάς για την εξέταση των υγρών της κοιλιάς είναι η πιο απλή, γρήγορη, εύκολη και λιγότερο επιβλαβής κλινική μέθοδος, μπορεί να επαναληφθεί πολλές φορές στους ασθενείς με υποψία για μεταστατικούς όγκους της κοιλιάς, η εξέταση των κυττάρων που αποσπώνται από τα υγρά της κοιλιάς μπορεί να διασφαλίσει τη διάγνωση, και μπορεί να παρακολουθηθεί η αρχική ασθένεια με βάση τις χαρακτηριστικές ιδιότητες του τύπου του όγκου.

　　Συνοψίζοντας, η βιοψία είναι η πιο αξιόπιστη μέθοδος διάγνωσης της νόσου, το δείγμα βιοψίας μπορεί να αποκτηθεί μέσω της παρακένωσης της κοιλιάς, της λαπαροσκοπίας ή της λαπαροτομής, η διαγνωστική λαπαροτομία που γίνεται μόνο για την απόκτηση δειγμάτων βιοψίας χρησιμοποιείται λιγότερο, ενώ η απόκτηση της větτεράς των δειγμάτων βιοψίας γίνεται κατά τη διάρκεια της θεραπευτικής χειρουργικής.

　　Δεύτερον, η ακτινογραφία

　　1B 超

　　(1Η υγρά της κοιλιάς: Η υγρά της κοιλιάς είναι συχνά συνδεδεμένα με την προσκόλληση των οργάνων της κοιλιάς, η εικόνα του οπτικού ηχώρου δείχνει ελεύθεροι περιοχές χωρίς οπτική αντανάκλαση εντός της κοιλιάς, τα εντέρα προσκολλημένα σε γροθιά στον οπίσθιο τοίχο της κοιλιάς.

　　(2Η ανώμαλη αύξηση της μεμβράνης του περιitoneαίου: Η εικόνα του οπτικού ηχώρου δείχνει την αύξηση της μεμβράνης του περιitoneαίου ως ζώνη υψηλής ομοιομορφίας, η μορφή της είναι συνήθως ανώμαλη.

　　(3Τα κόμματα όγκων εντός της κοιλιάς: Τα κόμματα όγκων εντός της κοιλιάς συχνά συνδυάζονται με υγρά της κοιλιάς και εμφανίζονται σαφώς, είναι πιο συχνά στον δεξιό τοίχο της κοιλιάς και το τοίχο του πέους, μπορούν επίσης να βρίσκονται στην κεντρική περιοχή της άνω κοιλιάς, τα κόμματα δεν είναι σαφώς διαχωρισμένα από τον τοίχο της κοιλιάς, προβάλλουν προς τον τοίχο της κοιλιάς, οι όγκοι χωρίς υγρά της κοιλιάς μπορούν να εμφανιστούν ως στερεοί, κεραυνώδεις ή μείγμα όγκοι, μερικοί όγκοι μπορούν να εμφανιστούν ως οπτικά χαρακτηριστικά του πρωτογενή όγκου και πολλαπλές διπλές λεμφαδένες της κοιλιακής μεμβράνης.

　　2CT 扫描

　　Η τοποθεσία, το μέγεθος, η φύση και η κατάσταση της υγρότητας της κοιλιάς έχουν σημαντική αξία στην διάγνωση της νόσου, μπορούν να προσδιοριστούν, και να κατανοηθεί ο αριθμός, η υφή, η αιμοδότηση του όγκου, και να βοηθήσουν στην ανακάλυψη της αρχικής ασθένειας.

　　Η CT εκδήλωση της μεταστατικής καρκινώδους νόσου της μεσοστέρνου είναι: υδροθόρυβος, αύξηση της τοιχοθάλασσας, αλλαγές σκουριασμένης, κόμβων, πίτας και μάζας, αλλαγές κυστικής τοποθεσίας εντός του κοιλιακού χώρου, αυξημένη τοιχοθάλασσα του εντέρου και μετατόπιση του εντέρου, πολλοί συγγραφείς πιστεύουν ότι η CT μπορεί να είναι η πρώτη επιλογή για την εξέταση της μεταστατικής καρκινώδους νόσου της μεσοστέρνου.

　　(1）（Υδροθόρυβος: Είναι ομοιόμορφη υδρογονική πυκνότητα κοιλιακών οργάνων (σχήμα)5A) Μικρή συσσώρευση υδροθορυβού στην κρυφή κοιλιακή κοιλότητα ή στην εξωτερική άκρη του ήπατος, όταν υπάρχει μεγάλη ποσότητα υδροθορυβού, περιβάλλει ολόκληρο το κοιλιακό όργανο και μπορεί να εισέλθει στο κοιλιακό σάκκο του μεσοστέρνου.

　　(2）（Αύξηση της μεσοστέρνου: Στην κανονική κατάσταση, η CT δεν δείχνει την πρόσθια μεσοστέρνο, η οπίσθια μεσοστέρνο εκφράζεται ως λεπτή γραμμή, αλλά η μεσοστέρνο με μεταστατική καρκινώδη νόσο μπορεί να εμφανιστεί ως οπίσθια ζώνη, κόμβος ή μάζα, η οπίσθια ζώνη είναι πιο συχνή, η κόμβος είναι η δεύτερη, αυτή μπορεί να έχει σχέση με τη πολλαπλή μεταμόσχευση των καρκινικών κυττάρων, η οπίσθια ζώνη είναι πιο συχνή στη δεξιά κοιλιακή τοίχωση, η δεύτερη είναι η αριστερή κοιλιακή τοίχωση και η πρόσθια κοιλιακή τοίχωση.

　　(3）（Αλλαγές του μεσοστέρνου και του περιτείνους:

　　① Αλλαγές σκουριασμένης: Στο κανονικό χρόνο, η μεσεντέρι ή το περιτείνι έχει ομοιόμορφη λιπινδική πυκνότητα, αλλά εμφανίζονται περιορισμένες πολλαπλές μικρές σημεία σκουριασμένης πυκνότητας.

　　② Αλλαγές κόμβων: Στην ενδομεσεντέρι ή το περιτείνι με λιπινδική πυκνότητα υπάρχουν κόμβοι υγιούς οργανικής πυκνότητας.

　　③ Πίτα με μεσεντέρι ή περιτείνι: Το μεσεντέρι ή το περιτείνι χάνει τη λιπινδική πυκνότητα και αντικαθίσταται από πίτα υγιούς οργανικής πυκνότητας.

　　Οι τρεις παραπάνω εκφράσεις μπορεί να υπάρχουν ταυτόχρονα, η μεγάλη και σκουριασμένη μεσεντέρι ή το περιτείνι μπορεί να αυξηθεί σε μορφή κόμβου, και στη συνέχεια να ενωθεί σε μορφή πίτας.

　　(4）（Πολλαπλές ή μονομερείς κυστικές αλλαγές στο κοιλιακό χώρο: Εμφανίζονται πολλαπλές ή μονομερείς κυστικές αλλαγές στο κοιλιακό χώρο, οι τοιχώσεις των κύστεων είναι λεπτές, η συνοχή των κύστεων είναι υδρογονική, υπάρχει αποδοχή τοποθεσίας, αυτό μπορεί να διαφοροποιηθεί από την απλή υδροθόρυβο.

　　(5）（Αύξηση της τοιχοθάλασσας του περιτείνους: Εμφανίζεται αυξημένη τοιχοθάλασσα του εντέρου, με έμφαση στην άκρη του περιτείνους, επηρεάζει μέρος ή大部分 της τοιχοθάλασσας του εντέρου. Η διάγνωση της μεταστατικής καρκινώδους νόσου της μεσοστέρνου απαιτεί τη συνδυαστική αξιολόγηση της ιστορίας της πρωτοπαθούς νόσου του ασθενούς και των τυπικών εκφράσεων της CT, και πρέπει να διαφοροποιηθεί από την καρκινώδη νόσο της μεσοστέρνου και την πρωτοπαθή καρκινώδη νόσο της μεσοστέρνου, επειδή τα σημεία της CT των τριών είναι σε μεγάλο βαθμό επαναληπτικά.

　　3、MRI:Η μεταστατική καρκινώδης νόσος της μεσοστέρνου μπορεί να εκφραστεί ως απευθείας διασπορά στην επιφάνεια του μεσοστέρνου, ενδοπελβικά μεταστώματα, αιματογενής μετάσταση και μεταστατική μετάσταση, η ενίσχυση με απώλεια λίπους μπορεί να δείξει ότι οι μάζες των μεταστατικών περιοχών της μεσοστέρνου ενισχύονται εμφανώς, οι όρια είναι συνήθως άγεια, τα μεταστατικά μεταστώματα ενδοπελβικού χώρου εκφράζονται ως πολλαπλά διασκορπισμένα μικρά νεκρώματα που ενισχύονται.

　　4、X ράδιοσκοπία:Για τη διάγνωση της νόσου, μπορεί να γίνει βариτριακή διατρήσεις του γαστρεντερικού και βαρυτιαινής ενδοσκόπηση, σε ορισμένους ασθενείς μπορεί να παρατηρηθούν ενδείξεις πίεσης και μετατόπισης του γαστρεντερικού, αν η καρκινική νόσος είναι πρωτοπαθής στο γαστρεντερικό σύστημα, μπορεί να αναγνωριστεί η πρωτοπαθής βλάβη, η εκλογική αρθρογραφία μπορεί μερικές φορές να δείξει νέες αγγειακές δομές του όγκου, αλλά δεν υπάρχει ειδικό σημείο διάγνωσης της νόσου, η υπερηχογράφηση του αβδοmeldρίου συχνά αποκαλύπτει θετικά ευρήματα, μπορεί να δείξει πολλαπλές σαρκώδεις μάζες, μερικές φορές με κυστική μετατροπή, ταυτόχρονα μπορεί να παρατηρηθεί υδροθόρυβος, αν χρειαστεί, μπορεί να γίνει λεπτή βιοψία με καθοδήγηση υπερηχογράφησης για να διευκρινιστεί η διάγνωση και ο τύπος της παθολογίας.

　　5Λαπαροσκόπηση:Για τους ασθενείς με ασαφείς κοιλιακούς όγκους με εμφανή κοιλιακή υγρασία, μπορεί να χρησιμοποιηθεί η λαπαροσκόπηση για την εξέταση, αφαιρώντας την υγρασία, είναι συχνά ορατοί πολλαπλοί όγκοι ή κόμβοι στην επιφανειακή και την ενδοστροφή περικαρδία, και η λαπαροσκόπηση για την βιοψία των κόμβων ή των όγκων είναι μια πολύ αποτελεσματική μέθοδος για την πιστοποίηση της διάδοσης του καρκίνου στο κοιλιακό κελί.

　　Η διατροφή των ασθενών με μεταστατικούς καρκίνους της περικαρδίας πρέπει να είναι ελαφριά και εύκολα tiêuωρητή, να τρώγεται περισσότερο φρούτα και λαχανικά, να συνδυάζεται με τη διατροφή και να δίδεται προσοχή στη διατροφή. Επιπλέον, οι ασθενείς πρέπει να αποφεύγουν τα πικάντικα, τα λιπαρά και τα κρύα τρόφιμα.

　　Πρώτο: Θεραπεία

　　Προηγουμένως, οι μεταστατικοί καρκίνοι του κοιλιού θεωρούνταν στάδιος καρκίνος και απορρίφθηκαν οι θεραπείες. Τα τελευταία χρόνια, με την ανάπτυξη της ακτινογραφίας, της παθολογίας, της χειρουργικής και της θεραπείας του καρκίνου, έχουμε νέες γνώσεις και ξεκινήσαμε ενεργές και αποτελεσματικές θεραπείες, αποκτώντας κάποια αποτελέσματα.

　　1Απομείωση της καρκινώδους κύστης της περικαρδίας:Η απομείωση της καρκινώδους κύστης της περικαρδίας είναι η αφαίρεση όσο το δυνατόν περισσότερων καρκινικών οργανισμών και της περικαρδίας που μπορεί να προσβληθεί από τον καρκίνο, καθώς και των μεμβρανών και των οmentum που σχηματίζονται, με στόχο τη μείωση του βάρους του καρκίνου, τη μείωση των συμπτωμάτων, τη βελτίωση της ποιότητας ζωής και την επέκταση της ζωής. Οι συνηθισμένες μεθόδους περιλαμβάνουν6Τύπος: Αφαίρεση του μεγάλου οmentum και της σπλήνας; Αφαίρεση της αριστεράς και της δεξιάς περικαρδίας; Αφαίρεση του μικρού οmentum και της χολής; Αφαίρεση της περικαρδίας του πέους; Αφαίρεση της περικαρδίας του πέους; Αφαίρεση του πυέλου; Ανάλογα με το μέγεθος και τη διάσταση του καρκίνου, επιλέγεται ένας ή περισσότεροι διαφορετικοί χειρουργικοί τύποι για την επέμβαση, αλλά η αποτελεσματικότητα της απλής χειρουργικής επέμβασης είναι πολύ κακή.

　　Προς το παρόν, η ιατρική ένδειξη για την απομείωση της καρκινώδους κύστης της περικαρδίας είναι: Καρκίνος του πεπτικού συστήματος με κατώτερη διαφοροποίηση που προκαλεί καρκινώδη κύστη της περικαρδίας; Καρκίνος του πεπτικού συστήματος με μέση διαφοροποίηση και μικρό όγκο που προκαλεί καρκινώδη κύστη της περικαρδίας; Καρκίνος του πεπτικού συστήματος που προκαλείται από την διάρρηξη του καρκίνου ή την αφαίρεση του καρκίνου και την εξόρμηση των κυττάρων; Καρκίνος του εντέρου και του σigmoidώδους κόλον με προσβολή των γειτονικών οργάνων και ιστών; Μεσονευρώματα, καρκίνος των ωοθηκών και κατώτερη διαφοροποίηση σαρκοματών που προκαλούν καρκινώδη κύστη της περικαρδίας κ.λπ.

　　Η ολοκληρωμένη χειρουργική επέμβαση από6Σύνθεση: Αφαίρεση του μεγάλου οmentum και της σplenektomίας; Αφαίρεση της αριστεράς και της δεξιάς περικαρδίας; Αφαίρεση του μικρού οmentum, της χολής και του σάκου του οmentum; Αφαίρεση της περικαρδίας του πέους; Αφαίρεση της περικαρδίας του πέους; Αφαίρεση του πυέλου; Ανάλογα με τις διαφορετικές καταστάσεις, μπορεί να επιλεγεί μέρος ή ολόκληρη η χειρουργική επέμβαση: Οι ασθενείς με μικρό όγκο, που προέρχονται από τον όварιο, τον ορθόπαυλο ή το κόλον, και έχουν κατώτερη διαφοροποίηση καρκινώδεις κύστες και μεσονευρώματα, πρέπει να κάνουν όλες τις παραπάνω χειρουργικές επεμβάσεις; Οι ασθενείς με καρκίνο των ωοθηκών με μεταστασεις της περικαρδίας, οι ασθενείς με προχωρημένο καρκίνο του εντέρου, οι ασθενείς με καρκίνο του ορθού και του σigmoidώδους κόλον με διείσδυση του τοιχώματος του εντέρου και διάδοση της περικαρδίας, πρέπει να κάνουν την αφαίρεση της περικαρδίας του πέους; Επειδή οι κύτταρα του ορθού, του κόλον και των όωρων μπορούν να φτάσουν στη διαφράγματα μέσω των λυμφικών αγγείων, αυτοί οι ασθενείς πρέπει να κάνουν την αφαίρεση της αριστεράς και της δεξιάς περικαρδίας. Το μεγάλο οmentum συχνά αφαιρείται μαζί με τη σπλήνα, αν η σπλήνα δεν έχει προσβληθεί, δεν χρειάζεται να αφαιρεθεί. Επίσης, αν η χολή δεν έχει προσβληθεί, δεν χρειάζεται να αφαιρεθεί μαζί με το μικρό οmentum.

　　具体的手术方法是：病人仰卧呈截石位，骶骨下另放垫子，这可避免术中皮肤肌肉受压坏死。脚底置搁脚板可减少腓肠肌受压。下肢放置交替压力装置防止静脉血栓形成。腹部切口起于剑突止于耻骨，咬去剑突和使用腹部牵开器可广泛暴露腹腔。分离肿瘤常采用球状电灼柄（ball-tipelectrosurgicalhandpiece），高压状态下在肿瘤与正常组织分界处行钝性分离从而使肿瘤电蒸发。常用的球状电灼柄直径为2mm，如需快速切除则可选用直径为5mm的。因组织炭化和电气化而出现大量的羽状物和烟雾，需用吸烟装置保持术野清晰和手术室无烟。

　　(1）大网膜和脾切除：提起大网膜与横结肠分离并暴露出胰腺，探查脾表面有无肿瘤后牵开脾脏，分离胰腺前筋膜，在胰尾处分离结扎脾动、静脉，作脾切除。

　　(2）左上腹膜切除术：在切缘腹直肌后鞘处开始分离腹膜，间隔10cm夹一血管钳充分暴露左上腹。剥除左侧膈肌下所有组织，暴露出左肾上腺、胰腺上方和肾筋膜头侧。为充分暴露左上腹，需将结肠脾曲游离并牵向内侧。膈肌和腹膜之间血管在切断前须电凝以防出血。有时肿瘤侵及胰头而需切断胃左动脉小分支，应避免胃左动脉主要分支受损以保持胃的血供。

　　(3）右上腹膜切除术：从剥离切口腹直肌鞘处开始，肝膈面、肝镰状韧、肝圆韧带和肝表面孤立的肿瘤均采用球状电灼柄使肿瘤电气化，肝表面血性转移肿瘤采用电凝法去除。Glisson鞘表面肿瘤则需同时采用锐性切除和电气化法。随后切除右肾筋膜和右肾上腺表面肿瘤。此时应注意保护腔静脉和肝尾叶静脉。肿瘤与膈肌中央部常有紧密粘连，需行膈肌的椭圆形切除，肿瘤侵及的纤维组织也应切除，并间断缝合缺损膈肌。因此而引起的呼吸困难较少见。

　　(4）小网膜、胆囊和网膜囊切除术：胆囊常采用逆行切除。肿瘤常严重侵犯肝门组织，应从胆囊床底向十二指肠作肿瘤切除，此时用球状电灼柄可能会引起严重的损伤，常用血管钳钳夹肿瘤，在钳上方用电刀切除肿瘤。为连续切除小网膜，需沿静脉韧带沟分离肝尾叶和肝左叶，此时应注意尾叶受损，防止大量出血。另外，肝左动脉也可能从胃左动脉发生并途经此处，也需注意保护。剥离网膜时要保护胃左动脉和冠状静脉的分支，分离小网膜脂肪，用拇指和食指加压帮助鉴别这些血管。胃小弯侧采用顺时针方向分离，仅去除肿瘤而保留足够多的小网膜脂肪。因进入胃窦的迷走神经许多分支被切断，需行胃幽门成形术或胃空肠吻合术以防术后胃潴留。

　　(5Αφαίρεση της περιτονίτιδας του πέους: Αρχίστε την απομάκρυνση της περιτονίτιδας από την κοιλιακή κόρη, αποκαλύψτε το μυώδες του ορθού και του μυώματος της λοχείας, αφαιρέστε τον καρκίνο από την περιτονίτιδα και την περιτονίτιδα εξωτερικής περιτονίτιδας. Στις γωνίες του inguinal κόλπου, κόψτε τις δύο σφιγκτήρες. Αφαιρέστε την περιτονίτιδα από την κοιλιακή άκρη του πέους, πρέπει να απομακρύνετε και να προστατεύσετε τις δύο ουροδόχους οδούς. Χρησιμοποιήστε τη γραμμή της σφιγκτήρα για να κόψετε το σφιγκτήρα του ορθού στο μέσο του σφιγκτήρα. Σφραγίστε και κόψτε τα αριστερά και δεξιά κόκκαλα της μήτρας, σφραγίστε και κόψτε την αρτηρία της μήτρας, αφαιρέστε τη μήτρα. Απομακρύνετε το σφιγκτήρα του κόλπου, αφαιρέστε τον καρκίνο από το τερματικό μέρος του κόλπου, κλείστε το τερματικό μέρος του κόλπου με ελαφρώς απορροφήσιμα νήματα. Χρησιμοποιήστε το σφιγκτήρα για να συνδέσετε το ορθό και το έντερο, αν η τάση της σύνδεσης είναι υψηλή, πρέπει να χαλαρώσετε το αριστερό μέρος του εντέρου. Ελέγξτε τη σφράγιση της σύνδεσης μετά τη σύνδεση, ελέγξτε με το χέρι αν υπάρχει τάση στη σύνδεση, και ελέγξτε αν υπάρχει αιμορραγία στη σύνδεση με την ορθοσκόπηση.

　　(6Αφαίρεση του σφιγκτήρα του στομάχου και η ανακατασκευή του γαστρεντερικού: Ο σφιγκτήρας του στομάχου και άλλες πιο σταθερές οργανώσεις του κοιλιακού χώρου είναι εύκολα προσβάσιμες από τον καρκίνο, πρέπει να αφαιρεθούν πλήρως. Αποσπάστε την αριστερή αρτηρία του στομάχου και την πρώτη μοίρα του δωδεκαδάκτυλου, κάντε διάτρηση του στομάχου και του δωδεκαδάκτυλου επάνω και κάτω από τον καρκίνο, και στη συνέχεια κάντε μεταμόρφωση του στομάχου και του εντέρου. Τοποθετήστε το ουροδόχο σωλήνα στο τελικό μέρος του δωδεκαδάκτυλου για να αποφύγετε την παραμόρφωση του δωδεκαδάκτυλου μετά τη χειρουργική επέμβαση.

　　Μετά τη χειρουργική επέμβαση, η ενδοπεριτονειακή χημειοθεραπεία είναι κοινή πρακτική, κατά τη διάρκεια της χειρουργικής επέμβασης πρέπει να τοποθετηθούν αγωγοί διήθησης στα αριστερά και δεξιά του διακρησμού του διακρησμού και της κοιλιακής κοιλότητας, ένας αγωγός πεπτοδόχης κάτω από τον κύκλο του εντέρου για τη χημειοθεραπεία του κοιλιακού χώρου, και αγωγοί διήθησης στα αριστερά και δεξιά του θωρακικού κοιλιακού χώρου για την πρόληψη της πνευμονικής συλλογής μετά τη χημειοθεραπεία του κοιλιακού χώρου. Μετά τη χειρουργική επέμβαση, παρακολουθείται στενά η κατάσταση της νόσου, η θερμότητα του πεπτοδόχου διατηρείται.4ωρών απελευθερώνεται, και μετά κάθε8ωρών να γίνει μια ενδοπεριτονειακή λουτροθεραπεία με χημειοθεραπευτικό υγρό.

　　Η χειρουργική μείωση των καρκινικών κυττάρων είναι τεχνικά εφικτή και έχει επιτύχει ορισμένα αποτελέσματα κλινικά. Ωστόσο, λόγω της πολυπλοκότητας της χειρουργικής, της υψηλής τραυματικότητας και της παρουσίας ορισμένων επιπλοκών, υπάρχει ορισμένη τεχνική απαιτούμενη, η κλινική εφαρμογή θα πρέπει να είναι προσεκτική.

　　2, ενδοπεριτονειακή χημειοθεραπεία:Είναι η κύρια μέθοδος θεραπείας του καρκίνου της περιτονίτιδας.

　　(1Πλεονεκτήματα φαρμακοκινητικής: ① Ήταν η ενδοπεριτονειακή καρκινοθεραπεία να βυθίζεται απευθείας σε υψηλή συγκέντρωση ανθεκτικών καρκινοθεραπευτικών φαρμάκων, να ενισχύσει την ικανότητα των φαρμάκων να σκοτώνουν τα καρκινικά κύτταρα; ② Μετά την χορήγηση, τα φάρμακα εισέρχονται κυρίως στο ήπαρ μέσω του συστήματος της portal φλέβας, μεταμορφώνονται σε άχρηστα ή χαμηλής τοξικότητας μορφή μέσω της first-pass μεταβολισμού και εισέρχονται στην κυκλοφορία του σώματος, μειώνοντας την τοξικότητα των φαρμάκων για το σώμα μετά τη μετατροπή. Αύξηση της αντοχής του σώματος; ③ Η ενδοπεριτονειακή χημειοθεραπεία αυξάνει την συγκέντρωση των φαρμάκων χημειοθεραπείας στο αίμα του συστήματος portal και στο ήπαρ, το οποίο είναι ο πιο συχνός όργανο μετατόπισης του καρκίνου.

　　(2Προτιμώμενες χημειοθεραπευτικές ουσίες: Σιπλατιν (cisplatin, DDP), Μιτομυκίνη C (mitomycin C, MMC), Φλουοουρακίλη (fluorouracil,5-Fu)60％～90％. Σ τελευταία χρόνια, η ενδοπεριτονειακή ένεση βιοθεραπειών έχει γίνει όλο και πιο συχνή, με συχνές χρήσεις την γλυκοπρωτεΐνη σκόρδου, το інτερφερόν, την ατιλαμπέργα (αλεύρι), κ.λπ., με απόδοση αποτελεσμάτων-η απόδοση είναι70％～90％ μεταξύ τους. Το ένjectable Kon莱te είναι ένα φυσικό αποτελεσματικό αντικαρκινικό συστατικό που εξάγεται από το σιτάρι του κινέζικου κόκκινου κορμού, είναι ένα διφάσης ευρύ φάσης αντικαρκινικό φάρμακο, το κύριο τομέας εμποδισμού του κύκλου των κυττάρων είναι G2και M φάση των κυττάρων, ώστε να εισέλθουν στο G0 και το G1το κύτταρο μειώνεται και η ποσοστό του S κύτταρου μειώνεται, επιβραδύνει την ανάπτυξη του όγκου, και σκοτώνει απευθείας τα καρκινικά κύτταρα. Το ένjectable Kon莱te είναι ένας乳剂, μπορεί να φέρει την επιφάνεια του περιτοναίου και τα φάρμακα στο περιτόναιο σε επαφή, αποτρέποντας την διαρροή του υγρού, και έτσι να αποκτήσει την θεραπευτική επίδραση. Η ικανότητα διείσδυσης της maggiorية των αντικαρκινικών φαρμάκων είναι περιορισμένη, μεταξύ των οποίων το carboplain έχει ισχυρή ικανότητα διείσδυσης (περίπου1～2mm), fluorouracil (5-Fu) έχει μικρή μοριακή μάζα, ισχυρή ικανότητα διείσδυσης στον χώρο των ιστού και τη μεμβράνα των κυττάρων, εύκολα διεισδύει στο ιστού του όγκου.

　　Η επαναλαμβανόμενη χορήγηση φαρμάκων στο περιτόναιο μπορεί να προκαλέσει την εκροή του περιτοναίου, την φυσαρκία και την προσκόλληση, μειώνοντας σημαντικά τη δημιουργία φυσαρκίας και προσκόλλησης, επιτρέποντας την καλή διασπορά και απορρόφηση του φαρμάκου στο περιτόναιο, και την αύξηση της διάρκειας διαμοής του φαρμάκου στο περιτόναιο, βελτιώνοντας την αντικαρκινική δράση.

　　(3）μεθόδους χορήγησης:

　　① πункциοποίηση του περιτοναίου: είναι η κανονική μέθοδος χορήγησης φαρμάκων στο περιτόναιο, μπορεί να εισαχθεί χημειοθεραπευτικό φάρμακο, μπορεί να αποσύρεται ο περιτόναιος υγρός, να ελέγξει τη ταχύτητα της ανάπτυξης, να ανακουφίσει τα συμπτώματα. Αλλά η επαναλαμβανόμενη πункциοποίηση είναι χρονοβόρα και απαιτητική, και είναι εύκολο να μεταφερθούν οι καρκινικές κύτταρα κάτω από το δέρμα.

　　② τοποθέτηση καναλιού στο περιτόναιο: δηλαδή η τοποθέτηση του σιλικόνιου καναλιού στο κατάλληλο σημείο του περιτοναίου μετά την πункциοποίηση του περιτοναίου, μέθοδος χορήγησης φαρμάκων μέσω του σιλικόνιου καναλιού. Ο λόγος που το σιλικόνινο κανάλι είναι λεπτό και μαλακό, δεν προκαλεί ερεθισμό στα εσωτερικά όργανα του περιτοναίου, δεν επηρεάζει τις καθημερινές δραστηριότητες του ασθενούς, δεν επηρεάζει την ολοκληρωμένη θεραπεία, και η διαδικασία είναι ασφαλής και εύκολη στη χορήγηση, με λίγες επιπλοκές, δύσκολο να εμποδίσει η στένωση του καναλιού, γι' αυτό χρησιμοποιείται ευρέως τα τελευταία χρόνια.

　　3、συνδυαστική θεραπεία:Η μέγεθος των κόμβων του περιτοναϊκού μεταστατικού καρκίνου είναι ένας σημαντικός παράγοντας που επηρεάζει την περιτοναϊκή χημειοθεραπεία, ο Elias αναφέρει ότι οι κόμβοι μεγαλύτεροι από3mm του περιτοναϊκού μεταστατικού καρκίνου η περιτοναϊκή χημειοθεραπεία είναι σχεδόν άγνωστη. Επομένως, πρέπει να συνδυαστεί με την περιτοναϊκή αποκαταστατική χειρουργική επέμβαση και την περιτοναϊκή χημειοθεραπεία. Η αποκαταστατική περιτοναϊκή χειρουργική επέμβαση προσπαθεί να αφαιρέσει όσο το δυνατόν περισσότερες μεταστατικές κύτταρα που είναι ορατά στο περιτόναιο, παρέχοντας καλή συνθήκη για την περιτοναϊκή χημειοθεραπεία. Μετά την χειρουργική επέμβαση, η χρήση της σιαλούλης νατρίου,5-Fu, συνδυασμός φαρμάκων καρπομπλαίνης και DDS πυρήνα περιτοναϊκή χημειοθεραπεία, η κλινική αποτελεσματικότητα είναι καλή.

　　4、συνεχής θερμοθεραπεία και χημειοθεραπεία στο περιτόναιο:Είναι μια νέα τεχνολογία που χρησιμοποιείται πρόσφατα για την πρόληψη και την αντιμετώπιση του καρκίνου του περιτοναίου, ειδικά για την υποτροπή του καρκίνου του γαστρεντερικού συστήματος μετά την χειρουργική επέμβαση και την μεταμόσχευση του περιτοναίου. Χρησιμοποιείται η τοπική χημειοθεραπεία, η θερμοθεραπεία και η μεγάλη ποσότητα υγρών για την μηχανική ξέπλυση του περιτοναίου, η αφαίρεση και η εξόντωση των ελεύθερων καρκινικών κυττάρων και των μικρών καρκινικών εστιών κατά τη διάρκεια της χειρουργικής επέμβασης, η αποτελεσματική πρόληψη της υποτροπής και της μεταμόσχευσης μετά την χειρουργική επέμβαση, είναι η πιο λογική και αποτελεσματική μέθοδος υποστήριξης.

　　Η ενδείξεις του είναι: η καρκινική ασθένεια που επηρεάζει το περιτόναιο ή το περιβόλι του κοιλιού, ή οι ασθενείς που έχουν υποστεί χειρουργική αφαίρεση, ειδικά για τους ασθενείς με προχωρημένες καρκινικές ασθένειες του γαστρεντερικού συστήματος, του ήπατος, του χολής, του πανκρέατος, των ωοθηκών και του μητρικού οργάνου, κ.λπ.; οι ασθενείς με μικρομεταστάσεις του περιτοναίου και μόνο η προσωρινή αφαίρεση του πρωτογενούς όγκου είναι δυνατή; οι ασθενείς με υποτροπή και μεταμόσχευση μετά την χειρουργική επέμβαση, συνδυασμένη με την επαναλαμβανόμενη χειρουργική επέμβαση. Αλλά οι ασθενείς με σοβαρές καρδιαγγειακές νόσους και σημαντική δυσλειτουργία του ήπατος και των νεφρών απαγορεύεται η χρήση.

　　Η CHPP από8Από τη δεκαετία του 0 έχει εφαρμοστεί κλινικά και έχει επιτύχει κάποια κλινική επίδραση. Yonemura και άλλοι160 ασθενείς με καρκίνο του στομάχου διαιρέθηκαν τυχαία σε δύο ομάδες για παρακολούθηση της αποτελεσματικότητας της CHPP, τα αποτελέσματα5Η πιθανότητα επιβίωσης για το έτος είναι υψηλότερη από αυτή του έλεγχου του对照组, αλλά δεν υπάρχει σημαντική διαφορά (P=0.052）；Αλλά οι παρατηρούμενοι ασθενείς με οπτική διείσδυση του σακχάρου είναι5Η πιθανότητα επιβίωσης για το έτος είναι σημαντικά υψηλότερη από αυτή του έλεγχου του对照组;5Η πιθανότητα επιβίωσης για το έτος είναι σημαντικά υψηλότερη από αυτή του έλεγχου του对照组;82Παραδείγματα ασθενών με προχωρητικό καρκίνο του στομάχου με οπτική διείσδυση του σακχάρου, χωρίς διασπορά του περιτονίου και μεταστάσεις στο περιτονίωμα, αφού αφαιρέθηκε ο όγκος, ο έλεγχος της CHPP ήταν σημαντικά υψηλότερος από αυτό του έλεγχου του对照组.5Η πιθανότητα επιβίωσης για το έτος είναι σημαντικά υψηλότερη από αυτή του έλεγχου του对照组.68％, ενώ ο έλεγχος του对照组 είναι30％,3Η πιθανότητα επιβίωσης για το έτος είναι39％, ο έλεγχος του对照组 είναι μηδέν. Μερικοί ερευνητές εξέτασαν τους ασθενείς με καρκίνο του παχέος εντέρου μετά την οπτική εξέταση του πέλματος του καρκίνου και την έρευνα του πέλματος του καρκίνου, και οι έλεγχοι μετά την CHPP ήταν αρνητικοί, και οι έλεγχοι μετά την παρακολούθηση ήταν αρνητικοί.16.9±9.7Μήνες χωρίς επανεμφάνιση.

　　Οι κύριες ανεπιθύμητες ενέργειες της CHPP περιλαμβάνουν: απώλεια αίματος, οξεία ανεπάρκεια της νεφρικής λειτουργίας, κολοσκοπική αδένωση, διήθηση της γωνίας της συνδέσμου, περιτονίτιδα του οισοφάγου, ουροκύστης, κ.λπ. Η οξεία ανεπάρκεια της νεφρικής λειτουργίας προκαλείται από την ανεπαρκή κατεξορισμό που προκαλεί περιτονίτιδα, μειώνοντας την ροή του αίματος στη νεφρική λειτουργία.2Μετά περίπου εβδομάδες γρήγορα επανέρχεται στο φυσιολογικό. Αν το κριτήριο εφαρμογής είναι κατάλληλο και η εφαρμογή είναι καλή, η CHPP μπορεί να επιτύχει καλή πρόληψη και θεραπευτική επίδραση.

　　Δεύτερος τίτλος

　　Αν και έχουν γίνει πολλές προσπάθειες τα τελευταία χρόνια, η διάρκεια ζωής των μεταγενέστερων καρκίνων του περιitoneακού μεταστάσεων έχει επεκταθεί, και τα αποτελέσματα κάποιων αναφορών είναι σχετικά αισιόδοξα, αλλά είναι καρκίνοι μεταγενέστερης φάσης, και μέχρι στιγμής δεν υπάρχουν αναφορές μακροζωίας.