Παράμορφη αγγειακή δομή του εντέρου

　　Πρώτος παράγραφος, αιτία ανάπτυξης

　　Η αιτία και ο μηχανισμός ανάπτυξης της νόσου δεν είναι πλήρως κατανοητοί, συχνά συμβαίνει στην κοιλιά, τον οπίσθιο σωλήνα και το δεξί μισό του κόλπου, οι παράμορφες αγγειακές δομές των παιδιών και των νέων είναι πιο συχνές στον οπίσθιο και τον εσωτερικό σωλήνα, ενώ οι παράμορφες αγγειακές δομές των μεσήλικων και των ηλικιωμένων είναι πιο συχνές στον κόλον, ιδιαίτερα στο δεξί μισό του κόλπου. Η κύρια κλινική εκφράση των ασθενών είναι η αιμορραγία του γαστρεντερικού και η σύνθετη αναιμία.

　　Δεύτερος παράγραφος, μηχανισμός ανάπτυξης

　　Η γενετική αγγειακή παράμορφη, η παθολογική αλλαγή είναι η σύνδεση μεταξύ της υποπολυμερικής και της αρτηριακής φλέβας, η αρτηριακή φλέβα, η παχύτερη, η επέκταση, η στροφή, η σκληρότητα. Συχνά συμβαίνει στον ρектο και τον σιγμοειδή σωλήνα, συχνά συνοδεύεται από καρδιαγγειακή νόσο, νόσο των περιφερικών αγγείων και στένωση της αορτής; Η κληρονομική είναι η συνέπεια κάποιων ασθενειών, όπως η νόσος της πίεσης της φυσιολογικής φλέβας, η παθογενής αλλαγή της υποπολυμερικής φλέβας του ηλικιωμένου συνοδευόμενη από κώμα, η υποπολυμερική φλέβα που διέρχεται από το μυϊκό στρώμα του εντέρου επαναλαμβανόμενη πίεση από την συστολή του μυός, προκαλεί την αύξηση της πίεσης του εντέρου, την επέκταση της φλέβας, την μείωση της λειτουργίας του προσαρμογής των μικροαγγείων, την απευθείας επικοινωνία μεταξύ της αρτηριακής και της φλέβας, τη δημιουργία λειτουργικής αρτηριακής-φλεβικής ανόργανης φλέβας. Η παράμορφη αγγειακή δομή του μικροσκοπικού εντέρου συχνά συνοδεύεται από παράμορφη αγγειακή δομή του εντέρου.

　　Για αιμορραγία του γαστρεντερικού και σύνθετη αναιμία. Οι όγκοι του γαστρεντερικού, ο καρκίνος του πλοιοσπασμού, ο καρκίνος του εντέρου κ.λπ. μπορεί να εκφραστούν ως παράμορφες δομές του γαστρεντερικού. Οι παθογενείς息肉 έχουν αιμορραγία του γαστρεντερικού χωρίς άλλες κλινικές εκφράσεις, η ενδοσκοπία και η βιοψία του ιστού, η παθολογική εξέταση και η εξέταση με βαρύχρωμο X-ray μπορούν να διαφοροποιηθούν από τις αγγειακές παράμορφες. Ο ρектος και ο σιγμοειδής σωλήνας συχνά συνοδεύονται από καρδιαγγειακή νόσο, νόσο των περιφερικών αγγείων, στένωση της αορτής, η κληρονομική είναι η συνέπεια της πίεσης της φυσιολογικής φλέβας.

　　1Η διάρκεια της νόσου των αγγειακών παθήσεων είναι διαφορετική, οι περισσότεροι είναι μακροχρόνιοι, οι μακροχρόνιοι μπορεί να φτάσουν τα δεκαετίες.

　　2Η αιμορραγία μπορεί να είναι ποικίλη, μπορεί να είναι αιμορραγία σε μεγάλη ποσότητα, επαναλαμβανόμενη διακοπτόμενη αιμορραγία και σταδιακή μικρή αιμορραγία.

　　3Η αιμορραγία είναι συνήθως αυτοπεριοριστική ή μπορεί να σταματήσει προσωρινά με φαρμακευτική αγωγή για την σταμάτηση της αιμορραγίας, η αιμοσφαιρίνη μπορεί επίσης να επανέλθει στο φυσιολογικό.

　　4Κατά τη διάρκεια της μη αιμορραγίας, σχεδόν δεν υπάρχουν θετικά συμπτώματα και σημεία.

　　Αν μπορεί να βρεθεί μια ενεργή αιμορραγική περιοχή κατά τη διάρκεια της επέμβασης, να αφαιρεθεί η εντερική περιοχή όπου βρίσκεται η περιοχή, η αιμορραγία θα σταματήσει αμέσως, αλλά πρέπει να ελεγχθεί προσεκτικά και πλήρως όλο το εντέρο, ώστε να μην παραλειφθεί τίποτα. Ακόμα και έτσι, υπάρχουν αναφορές για επανεμφάνιση αιμορραγίας μετά την αφαίρεση της περιοχής, λόγω της ανίχνευσης της άλλης περιοχής που δεν έχει αιμορραγή κατά τη διάρκεια της χειρουργικής επέμβασης.7％～90％，η πιθανότητα επανεμφάνισης της αιμορραγίας μετά την επέμβαση διαφέρει τόσο πολύ, εξαρτάται από την ακρίβεια της τοποθέτησης της αιμορραγίας και αν η αφαίρεση της περιοχής είναι πλήρης.

　　Πρώτη ενότητα: Επιλεκτική αγγειογραφία του εντέρου:

　　196Από το 0 έτη, η επιλεκτική ή η υψηλή επιλεκτική αγγειογραφία είναι η κύρια μέθοδος διάγνωσης της νόσου, η διάγνωση μπορεί να φτάσει στο75％～90％, οι ανωμαλίες των αιμοφόρων αγγείων μπορούν να κατηγοριοποιηθούν κατά τη διάρκεια της αγγειογραφίας:3Τύπος: Ο τύπος Ι είναι-αντιφλεβικές συνδέσεις ή ανεπαρκής ανάπτυξη αγγείων υποκείμενης μεμβράνης; Ο τύπος ΙΙ είναι η αγγειοπλασματώδης ανωμαλία; Ο τύπος ΙΙΙ είναι η αιμορραγική αγγειοκυτταροπάθεια (αν προκαλείται από γενετικούς παράγοντες, τότε ονομάζεται γενετική αιμορραγική αγγειοκυτταροπάθεια, επίσης ονομάζεται Osler-Weber-Σύνδρομο Rendu, οι κύριες εκδηλώσεις μετά την αγγειογραφία είναι:

　　1Υπάρχει υπερβολική αύξηση των αγγειακών κλώνων, η δομή τους είναι χάος.

　　2Η διαστολή των ακρογιών των αγγείων είναι σαν πλέγμα και είναι στρογγυλή.

　　3Η φάση της αρτηρίας δείχνει την πρόωρη εμφάνιση των φλεβών, με μορφή "διπλής γραμμής", υποδεικνύοντας-Υπάρχει分流 μεταξύ των φλεβών.

　　4Η φάση της αιμορραγίας δείχνει την εξωθήση του σκιαγραφικού υλικού στο εντέρωμα.

　　5Η φάση της φλέβας δείχνει τη διαστολή των φλεβών στον εντέρωμα ενός μέρους του εντέρου.

　　Δεύτερη ενότητα: Εξερεύνηση ενδοσκοπίας

　　197Μετά από 0 χρόνια, με την ανάπτυξη της ενδοσκοπίας και την βελτίωση της τεχνικής των επαγγελματιών, η ηλεκτροενδοσκόπηση, η κολονοσκόπηση, η ενδοσκόπηση του μικροσκοπίου κ.λπ. έχουν γίνει η κύρια μέθοδος διάγνωσης των ανωμαλιών των αιμοφόρων αγγείων του εντέρου, και τα τελευταία χρόνια η εξερεύνηση με κάψουλα ενδοσκόπιας έχει αυξήσει την ευαισθησία της διάγνωσης των ανωμαλιών των αιμοφόρων αγγείων του μικροσκοπίου.9Πάνω από 0％, αλλά οι ανωμαλίες των αιμοφόρων αγγείων μπορούν να κατηγοριοποιηθούν ενδοσκοπικά:

　　1、Τύπος περιορισμένης διαστολής (Τύπος Ι): Διαστολή των αγγείων σε περιορισμένη μορφή, με σαφή διαχωρισμό από τη γύρω κανονική μεμβράνα, περιλαμβάνει τη διαστολή των αγγείων στην περιοχή (Τύπος Ιa) και τη διαστολή των αγγείων σε μορφή πλέγματος (Τύπος Ιb).

　　2、Διασπειρομένης μορφής (Τύπος ΙΙ): Διαστολή των αγγείων σε διάσπαρτη μορφή, ευρεία περιοχή, κόκκινη χρώση, με μπερδεμένο διαχωρισμό από τη κανονική μεμβράνα.

　　3、Τύπος αγγειοματώδους (Τύπος ΙΙΙ): Σχήμα μπλε ή γκρι κόκκινο σώμα, ελαφρώς υψωμένο στη μεμβράνα, με σαφή διαχωρισμό από τη γύρω κανονική μεμβράνα.

　　Τρίτη ενότητα: Απεικόνιση με ραδιενεργά ισότοπα

　　η απεικόνιση των ραδιενεργών ισοτόπων με99mTc-Η ραδιοϊσοτοπική σάρωση των ερυθρών κύτταρων είναι ευαίσθητη στην τοποθεσία της ενεργού αιμορραγίας από ανωμαλίες των αιμοφόρων αγγείων του εντέρου, αλλά δεν μπορεί να κάνει διάγνωση, μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως βοηθητικός μέθοδος για την αγγειογραφία και την ενδοσκοπία.

　　Τέταρτη ενότητα: Εξερεύνηση χειρουργικής

　　Έχει διπλή δράση στην διάγνωση και την θεραπεία της αιμορραγίας από ανωμαλίες των αιμοφόρων αγγείων του εντέρου, υπάρχουν προτάσεις για5Αυτοί που έχουν επαναλαμβανόμενη αιμορραγία κάτω από την ηλικία των 0 ετών πρέπει να υποβληθούν σε χειρουργική επέμβαση το συντομότερο δυνατόν, μπορεί να χρησιμοποιηθούν ενδοσκοπία και (ή) αγγειογραφία κατά τη διάρκεια της χειρουργικής επέμβασης για να εντοπιστούν τα εστια.

　　Στη διατροφή, πρέπει να καταναλώνουν τρόφιμα πλούσια σε πρωτεΐνες, όπως κρέας, μπριζόλα, μανιτάρια, δαμάσκονο, σιτάρι, κ.λπ. Επιπλέον, τα τρόφιμα για την πρόληψη της αδυναμίας περιλαμβάνουν ουράκι, γλυκοπατάτα, σέλινο, σπαράγγι, ντομάτα, σπόροι σιταριού, γλυκοπατάτα, σπόροι γλυκοπατάτας, κ.λπ.

　　Πρώτος, Θεραπεία

　　Αν δεν υπάρχει σύμπτωμα αγγειομαλακίας, δεν χρειάζεται θεραπεία, για τους ασθενείς με αιμορραγία, η συνηθισμένη θεραπεία είναι η ίδια με την αιμορραγία του ανωτέρου και κατώτερου γαστρεντερώματος. Επιπλέον, μπορεί να εφαρμοστεί η ενδοσκοπική θεραπεία, η χειρουργική θεραπεία, η θεραπεία με καθετήρα και η θεραπεία με ορμόνες.

　　1、Η ενδοσκοπική θεραπεία μπορεί να εφαρμοστεί στην ενδοσκοπική ηλεκτροφόρηση, την ακτινοβολία και την ένεση σκληροποιητικού φαρμάκου κ.λπ. στη θέση που μπορεί να φτάσει η ενδοσκόπηση.

　　2、Η χειρουργική θεραπεία είναι κατάλληλη μόνο για τους ασθενείς με αιμορραγία που δεν έχουν αποφέρει αποτελέσματα από πολλές φορές την ενδοσκοπική θεραπεία και τους ασθενείς με απειλή ζωής από μεγάλη αιμορραγία. Πρέπει να αποφεύγεται η слепή χειρουργική θεραπεία, επειδή η πιθανότητα επανεμφάνισης αιμορραγίας μετά την επέμβαση δεν έχει μειωθεί.

　　3、Η θεραπεία με καθετήρα είναι βασισμένη στην ανίχνευση της περιοχής της ασθένειας από την αγγειογραφία, η θεραπεία με καθετήρα για την ένεση φαρμάκων (όπως ο πιθανής ορμόνη, η τελική πίεση, η αιμοσφιγμάτιση ή η αμινοξυβενζόλη κ.λπ.) και την κοπή του γέλου.2Οι μικρές κομμάτια περίπου 1mm με το ανιχνευτή αερίου χύνεται μέσω του καναλιού στον αίμα της περιοχής της ασθένειας, για να επιτευχθεί το αποτέλεσμα της ακεραιότητας, αλλά μπορεί να προκύψουν παρενέργειες όπως η στένωση του εντέρου, η νεκρωση του εντέρου, κ.λπ., οπότε πρέπει να είμαστε προσεκτικοί στη σφράγιση της στένωσης του εντέρου. Αν είναι η τελική αρτηρία, πρέπει να αποφευχθεί η θεραπεία σφράγισης.

　　4、Η θεραπεία με ορμόνες-Η θεραπεία της προγεστερόνης για την αγγειομαλακία του εντέρου και την αιμορραγία έχει επιτύχει ορισμένο αποτέλεσμα, η μηχανισμός της δεν είναι πλήρως κατανοητός. Η ηλεκτρονική μικροσκόπηση δείχνει ότι η οιστρογόνο μπορεί να επανέλθει στην ολοκλήρωση της ανωμαλίας της ενδοθηλιακής κυτταρικής επιφάνειας; Επιπλέον, μπορεί να υπάρχει ορισμένη βελτίωση στην κατάσταση της μικροκυκλοφορίας και του μηχανισμού της συγκράτησης του αίματος.

　　Δεύτερος, Προοπτική

　　Αν μπορεί να βρεθεί μια ενεργή αιμορραγική περιοχή κατά τη διάρκεια της επέμβασης, να αφαιρεθεί η εντερική περιοχή όπου βρίσκεται η περιοχή, η αιμορραγία θα σταματήσει αμέσως, αλλά πρέπει να ελεγχθεί προσεκτικά και πλήρως όλο το εντέρο, ώστε να μην παραλειφθεί τίποτα. Ακόμα και έτσι, υπάρχουν αναφορές για επανεμφάνιση αιμορραγίας μετά την αφαίρεση της περιοχής, λόγω της ανίχνευσης της άλλης περιοχής που δεν έχει αιμορραγή κατά τη διάρκεια της χειρουργικής επέμβασης.7％～90％，η πιθανότητα επανεμφάνισης της αιμορραγίας μετά την επέμβαση διαφέρει τόσο πολύ, εξαρτάται από την ακρίβεια της τοποθέτησης της αιμορραγίας και αν η αφαίρεση της περιοχής είναι πλήρης.