περιτονίτιδα

　　Η παθογένεση της περιτονίτιδας μπορεί大致 να διαχωριστεί σε βακτηριακή περιτονίτιδα, μυκοβακτηριακή περιτονίτιδα, τυφοειδής περιτονίτιδα και χημική περιτονίτιδα. Το συνηθισμένο περιτονίτιδα είναι η βακτηριακή περιτονίτιδα. Η παθογένεση της περιτονίτιδας εκτός από την βακτηριακή μόλυνση, έχει να κάνει με τη διαταραχή της αμυντικής μηχανισμού της περιτονίτιδας, την κακή ανοσολογική λειτουργία του ασθενούς. Συγκεκριμένα, η περιτονίτιδα περιλαμβάνει τα εξής:

　　1、βακτηριακή μόλυνση

　　Οι τρόποι μόλυνσης είναι κυρίως η μόλυνση μέσα από τα πιεζότατα και η μόλυνση γύρω από τα πιεζότατα, που έχουν μεγάλη σχέση με την εμπειρία του επαγγελματία, την αυστηρή έννοια της ασφάλειας και την απόλυτη ακατάλληλη κατάσταση των οργάνων dialysis. Π穿孔 του γαστρεντερικού σωλήνα, το περιεχόμενο του γαστρεντερικού σωλήνα έχει διαρρεύσει στην κοιλιά. Η διάτρηση της ουροδόχου κύστης, αν εμποδιστεί η ουροδόχος κύστης, οι πέτρες της ουροδόχου κύστης, η πункциοποίηση της ουροδόχου κύστης κ.λπ. Η διάτρηση και η διάτρηση του αναπαραγωγικού συστήματος, η συσσώρευση του ωοθηκάλου, η διάτρηση της δυσκολίας της γέννησης κ.λπ. Η διάτρηση και η τραυματισμός του κοιλιακού τοιχώματος, η μόλυνση μετά την κοιλιακή χειρουργική επέμβαση, η διέγερση του αντισηπτικού λυκάνθρωπου κατά τη διάρκεια της χειρουργικής επέμβασης.

　　2The peritoneal defense mechanism is disturbed

　　Repeated exchange of dialysate changes the physiological environment of the peritoneal cavity, increases the destruction and clearance of peritoneal macrophages, reduces complement activity, decreases the concentration of opsonins in the peritoneal fluid, and increases the loss, which has an adverse effect on the specific and non-specific immune function of the patient, making the peritoneum susceptible to bacteria.

　　3Low immune function

　　According to reports, the incidence of peritonitis in patients with delayed-type hypersensitivity skin test is significantly higher than that in those with high reaction, which may be related to low immune function, hypoalbuminemia, and weakened bacteriostatic function of macrophages.

　　Peritonitis is the inflammation of the parietal peritoneum and visceral peritoneum of the abdominal cavity, which can be caused by bacterial, chemical, physical injury, etc. Then, what are the complications of peritonitis?

　　If peritonitis is not treated quickly and effectively, multiple organ failure will occur rapidly. The loss of fluid into the peritoneal cavity and intestines can lead to severe dehydration and electrolyte imbalance, causing the patient to appear a mask-like expression (Hippocratic face), and death can occur within a few days. Adult respiratory distress syndrome can also appear rapidly, followed by renal failure, liver failure, and disseminated intravascular coagulation.

　　Peritoneal abscesses occur in the pelvic cavity, subdiaphragmatic space, left or right colonic pericolic space, subhepatic space, and between intestinal loops. It is necessary to find them through clinical examination, ultrasound (useful for examining pelvic or subhepatic abscesses), CT (most effective for examining subdiaphragmatic abscesses), and sometimes laparotomy. Percutaneous catheter drainage under the guidance of ultrasound or CT is often possible.

　　The formation of adhesions or bands is a late complication, often causing obstruction in the future.

　　The main clinical manifestations of peritonitis are early peritoneal stimulation symptoms such as (abdominal pain, tenderness, abdominal muscle tension, and rebound pain, etc.). In the later stage, due to infection and absorption of toxins, the main manifestations are systemic infection and poisoning symptoms, which will be introduced in detail below.

　　1Abdominal pain

　　This is the main symptom of peritonitis. The degree of pain varies with the degree of inflammation. However, it is usually very severe, unbearable, and persistent. Pain can be exacerbated by deep breathing, coughing, and turning the body. Therefore, the pain usually starts from the primary focus, and after the inflammation spreads, it extends to the entire abdomen, but the primary site of the disease is still more prominent.

　　2Nausea, vomiting

　　This is a common symptom that appears early. Initially, due to the stimulation of the peritoneum, there is reflex nausea and vomiting, and the vomit contains stomach contents. In the later stage, when paralytic intestinal obstruction occurs, the vomit turns into a yellow-green bile-containing liquid, and even brownish fecal-like intestinal contents. Due to frequent vomiting, severe dehydration and electrolyte imbalance may occur.

　　3Fever

　　Sudden onset of peritonitis, initially the body temperature can be normal, and then gradually rise. In elderly and weak patients, the body temperature does not necessarily rise with the severity of the disease. The pulse usually accelerates with the rise in body temperature. If the pulse accelerates while the body temperature decreases, it is often a sign of deterioration in the condition, and effective measures must be taken early.

　　4και λοιμώδης τοξικότητα

　　Όταν η περιτονίτιδα προχωρήσει σε σοβαρή φάση, συχνά εμφανίζονται υψηλή πυρετός, έντονη εφιδρωση, ξηρό στόμα, ταχύς παλμός, επιφανειακή αναπνοή, η ασθενής βρίσκεται σε αδιαφορία, η εμφάνιση είναι εξασθενημένη, τα μάτια είναι κενά, τα χείλη είναι μπλε, τα άκρα είναι κρύα, η γλώσσα είναι ξηρή και ρωγμωμένη, η επιδερμίδα είναι ξηρή, η αναπνοή είναι ταχύτερη, ο παλμός είναι λεπτός, η θερμοκρασία αυξάνεται ή μειώνεται δραματικά, η πίεση πέφτει σε σοκ, η αцидωση. Αν η κατάσταση συνεχίσει να επιδεινώνεται, θα τελικά πεθάνει λόγω της αποτυχίας του ήπατος και των νεφρών και της αποτυχίας του αναπνευστικού και κυκλοφορικού συστήματος.

　　5και κλινικά σημεία

　　Αναπτύσσεται η αδυναμία της αναπνοής του κοιλιακού τύπου ή η εξαφάνιση της, και συνοδεύεται από σαφή δυσκολία στην κοιλιακή διόγκωση. Η διόγκωση της κοιλιάς μπορεί να είναι ένα σημαντικό σημάδι της ανάπτυξης της νόσου. Η πίεση με ανατροπή είναι το κύριο σύμπτωμα της περιτονίτιδας, το οποίο υπάρχει πάντα, είναι συνήθως ολόκληρη η κοιλιά και είναι πιο σημαντική στην τοποθεσία του αρχικού σημείου της νόσου. Η ένταση της κράτησης της κοιλιακής μυϊκής μάζας διαφέρει από την αιτία και την κατάσταση του ασθενούς με διαφορετική σοβαρότητα. Η ξαφνική και έντονη διέγερση, η χημική διέγερση του γαστρικού οξέος και της χολής, μπορεί να προκαλέσει έντονη κράτηση των μυών της κοιλιάς, ακόμη και να γίνει σκληρή σαν ξύλο, κλινικά ονομάζεται 'ξύλο κοιλιάς'.

　　Ποια μέτρα πρέπει να ληφθούν για την πρόληψη της περιτονίτιδας

　　Η έγκαιρη και κατάλληλη θεραπεία των ενδοκοιλιακών παθήσεων που μπορούν να προκαλέσουν περιτονίτιδα είναι η βασική μέθοδος πρόληψης της περιτονίτιδας. Κάθε χειρουργική επέμβαση στο κοιλιακό σώμα, ακόμη και η ενδοσκοπική πункциοποίηση, πρέπει να γίνει με σφιγμένη απευθείας σύνδεση. Η χορήγηση αντιβιοτικών πριν από τη χειρουργική επέμβαση του εντέρου μπορεί να μειώσει την ανάπτυξη περιτονίτιδας.

 　　Η πίεση με ανατροπή είναι το κύριο σύμπτωμα της περιτονίτιδας, το οποίο υπάρχει πάντα, η ένταση της κράτησης της κοιλιακής μυϊκής μάζας διαφέρει από την αιτία και την κατάσταση του ασθενούς με διαφορετική σοβαρότητα. Η κοιλιακή κρουση μπορεί να δείχνει κρούσμα λόγω υπερβολικής αερισμός του γαστρεντερικού. Όταν υπάρχει πολύ υγρό στην κοιλία, μπορεί να κρουστεί η μετακινήσιμη θολή ήχος, μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί για την τοποθέτηση της κοιλιακής πункциοποίησης. Η ακρόαση συχνά ανακαλύπτει ότι η κόπραυξη είναι ασθενής ή εξαφανισμένη. Ακολουθεί η εισαγωγή των εξετάσεων που απαιτούνται για την νόσο.

　　1και εξετάσεις και ακτινογραφία

　　οι λευκοκύτταροι αυξάνονται, αλλά όταν η κατάσταση είναι σοβαρή ή η αντίδραση του οργανισμού είναι χαμηλή, οι λευκοκύτταροι δεν αυξάνονται, αλλά η αναλογία των ουδετερόφιλων αυξάνεται ή εμφανίζονται τοξικές κρυσταλλικές δομές. Η ακτινογραφία της κοιλιάς δείχνει ότι οι ενδοσκοπικές κοιλίες είναι γεμάτες αέριο και υπάρχουν πολλές μικρές επιφάνειες αερίου και υγρού που δείχνουν σήματα παράλυσης του εντέρου. Όταν υπάρχει διάρρηξη του γαστρεντερικού, η πλειοψηφία των περιπτώσεων δείχνει ελεύθερο αέριο στον υποκυστικό χώρο (πρέπει να γίνει ελεύθερη ακτινογραφία). Αυτό έχει σημαντική σημασία στην διάγνωση. Οι ασθενείς με εξασθενημένη υγεία, ή οι ασθενείς που δεν μπορούν να σταθούν για ακτινογραφία λόγω σοκ, μπορούν να κάνουν ακτινογραφία σε πλευρική θέση και να δείξουν αν υπάρχει ελεύθερο αέριο.

　　2και αίμα

　　οι συνολικοί λευκοκύτταροι αυξάνονται σημαντικά, οι ουδετερόφιλοι αυξάνονται, υπάρχει φαινόμενο αριστερού ανοίγματος των πυρήνων. Ενδοσκοπική εξέταση της κοιλιάς, πρωτεΐνη4％υπεράνω, χρώμα θολό, πυκνότητα αυξημένη (1.018υπεράνω), οι λευκοκύτταροι μπορούν να φτάσουν2万/立方毫米以上。涂片检查可见有细菌出现。

　　若在诊断时需要进一步的辅助检查。如肛指检查，盆腔检查，低半卧位下诊断性腹腔和女性后穹窿穿刺检查。根据穿刺所得液体颜色、气味、性质，及涂片镜检，或淀粉酶值的定量测定等来判定病因。

　　腹膜炎是由细菌感染、化学刺激或损伤引起的外科常见的一种严重疾病。多数是继发性腹膜炎，源于腹腔的脏器感染，坏死穿孔、外伤等。那么腹膜炎患者该如何饮食呢？下面为大家介绍一下。

　　一、腹膜炎饮食注意

　　急性胰腺炎患者应少量多餐，每日可分5～6餐，每餐供给1～2样食物，注意选用软而易消化的半流质或软质食物，避免暴饮暴食。

　　病情逐渐稳定后，饮食量逐步增加，改为低脂肪半流质饮食。蛋白质要适量，不宜过多，供给充足的碳水化合物。

　　注意补充维生素和微量元素。

　　二、腹膜炎饮食宜忌

　　宜多吃清热利尿食物，如空心菜、苋菜、冬瓜、冬瓜子、大黄瓜、葫芦、昆布、薏仁、绿豆、鱼腥草、淡竹叶、苜蓿芽等。

　　可多饮清热利尿消炎的蔬果汁，如水梨汁、苹果汁、西瓜汁、橘子汁、左手香柳橙汁、鱼腥草茶等。

　　患者每日饮水量宜2500ml以上。

　　忌辛辣、刺激性食物，如辣椒、辣酱、洋葱、胡椒粉、咖喱粉等，加重炎症。

　　忌食生冷食物，如冰冻食品、饮料、冰淇淋等。

　　忌食油煎、油炸、烤、熏等食物。

　　忌食燥热的水果，如樱桃、龙眼、荔枝、榴莲、黑枣、桃子等。

　　腹膜炎是由细菌感染、化学刺激或损伤引起的外科常见的一种严重疾病。其主要临床表现为腹痛、腹肌紧张，以及恶心、呕吐、发热，严重时可导致血压下降和全身中毒性反应，一般本病需要采用以下方法进行治疗。

　　1、体位

　　在无休克时，患者应取半卧位，有利于腹腔内的渗出液积聚在盆腔，因为盆腔脓肿中毒症状较轻，也便于引流处理。半卧位时要经常活动两下肢，更换受压部位，以防发生静脉血栓形成和褥疮。

　　2、禁食

　　对胃肠道穿孔患者必须绝对禁食，以减少胃肠道内容物继续漏出。对其他病因引起的腹膜炎已经出现肠麻痹者，进食会加重肠内积液积气使腹胀加重。必须待肠蠕动恢复正常后，才可开始进食。

　　3、胃肠减压

　　可以减轻胃肠道膨胀，改善胃肠壁血运，减少胃肠内容物通过破口漏入腹腔，是腹膜炎患者不可或缺的治疗，但长期胃肠减压妨碍呼吸和咳嗽，增加体液丢失可能导致低氯低钾性碱中毒，因此一旦肠蠕动恢复正常应及早拔除胃管。

　　4、静脉注入晶体胶体液

　　Οι ασθενείς με περιφλεγμονή του παχέος εντέρου που δεν μπορούν να φάνε πρέπει να διορθώσουν την ισορροπία υγρών και ηλεκτρολυτών μέσω της ενδοφλέβιας ένεσης. Για ασθενείς με σοβαρή εξάντληση, πρέπει να δοθεί περισσότερο αίμα και πλάσμα, η αλβουμίνη για να συμπληρώσει την απώλεια πρωτεΐνης λόγω της εκκρίσεως της κοιλιακής κοιλίας και να αποτρέψει την υποοπυρωτική αμυγδαλίτιδα και την αναιμία. Για ασθενείς με ήπια ασθένεια, μπορεί να δοθεί γλυκόζη ή ισορροπημένο υγρό. Για ασθενείς με σοβαρή σοκ, ενώ εισάγεται ο晶ζυματώδης υγρός, πρέπει να υπάρχει η απαραίτητη επιτήρηση, συμπεριλαμβανομένων της πίεσης αίματος, της ρυθμού της καρδιάς, της ηλεκτροκαρδιογράφησης, της αεριστικής πίεσης, της πίεσης του κεντρικού φλεβού, της πυκνότητας της ούρας και της αλκαλικότητας, της πυκνότητας των ερυθρών αιμοσφαιρίων, της ποσότητας των ηλεκτρολυτών, της παρακολούθησης της λειτουργίας του νεφρού, κ.λπ., για την άμεση διορθώση του περιεχομένου και της ταχύτητας του υγρού και την προσθήκη των απαραίτητων βοηθητικών φαρμάκων. Μπορεί επίσης να δοθεί συγκεκριμένη ποσότητα της θεραπείας με ορμόνες. Μετά την βασική επέκταση του όγκου, μπορεί να χρησιμοποιηθεί κατάλληλα το φάρμακο που δρα στο αίμα των αγγείων, από τα οποία το dopamine είναι πιο ασφαλές, μπορεί να γίνει η αντιμετώπιση της σοκ και η χειρουργική επέμβαση μετά τη διάγνωση.

　　5、Προσθήκη θερμίδων και θρεπτικών συστατικών

　　Η περιφλεγμονή του παχέος εντέρου χρειάζεται μεγάλη ποσότητα θερμίδων και θρεπτικών συστατικών για να καλύψει τις ανάγκες, η μεταβολική του ρυθμός είναι ο κανονικός140％，Κάθε μέρα χρειάζεται θερμίδες3000～4000 θερμίδες. Όταν δεν μπορεί να καλύψει τις απαιτούμενες θερμίδες, το σώμα καταναλώνει μεγάλη ποσότητα πρωτεΐνης, ο ασθενής υποφέρει σοβαρές βλάβες, αυτή τη στιγμή, εκτός από την παροχή γλυκόζης για την παροχή ενέργειας, πρέπει να δοθεί η λύση αμινοξέων για να μειωθεί η κατανάλωση πρωτεΐνης του σώματος, για ασθενείς που δεν μπορούν να φάνε για μακρύ χρονικό διάστημα, πρέπει να εξεταστεί η ενδοφλέβια υψηλή θρεπτική θεραπεία.

　　6、Χρήση αντιβιοτικών

　　Γιατί η περιφλεγμονή του παχέος εντέρου είναι κρίσιμη και συνήθως προκαλείται από μεικτή λοίμωξη από Escherichia coli και κολοβάκτη, πρέπει να χρησιμοποιηθούν πολλά ευρύ φάσματος αντιβιοτικά στο αρχικό στάδιο, και στη συνέχεια να προσαρμοστούν με βάση τα αποτελέσματα της βακτηριακής καλλιέργειας, η δόση πρέπει να γίνει με ενδοφλέβια ένεση, εκτός από Escherichia coli και κολοβάκτη, πρέπει να ληφθεί υπόψη η παρουσία αντιβιοτικών της Staphylococcus aureus και ααεροβάκτηρων (όπως κολοβακτήριον), ειδικά για τα σκληρά κρούσματα, η κατάλληλη επιλογή ευαίσθητων αντιβιοτικών όπως το chloramphenicol, chlorhexidine, metronidazole, gentamicin, ampicillin κ.λπ. Για ασθενείς με σепσι από γRAM-negative βακτήρια, μπορεί να χρησιμοποιηθούν η τρίτη γενιά της κεφαλοσπορίνης όπως το cefotaxime.

　　7、Αναλγητική

　　Η κατάλληλη χρήση ηρεμιστικών και αναλγητικών για τη μείωση του πόνου του ασθενούς είναι απαραίτητη. Για ασθενείς με διαγνωσμένο διάγνωση και καθορισμένη θεραπεία, η χρήση του duromethadone ή της morfine για την καταστολή της έντονης πόνου είναι επιτρεπτή και έχει一定 ενίσχυση της δύναμης των μυών του εντέρου και την πρόληψη της κοιλιακής παράλυσης. Αλλά αν η διάγνωση δεν έχει καθοριστεί, ο ασθενής πρέπει να παρακολουθείται, δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται αναλγητικά για να μην καλύπτεται η κατάσταση της νόσου.