Εντερίτιδα

　　Η εντεροκοκκώδης tuberculosis είναι η χρόνια και συγκεκριμένη λοίμωξη που προκαλείται από την επίθεση της Mycobacterium tuberculosis στο έντερο. Η εντεροκοκκώδης tuberculosis είναι συχνή στη χώρα με χαμηλή ανάπτυξη, αλλά πρόσφατα η συχνότητα της στην Αγγλία και την América έχει αυξηθεί. Η εντεροκοκκώδης tuberculosis μπορεί να προκαλέσει λοίμωξη από τη λήψη της λεγόμενης σπονδυλοπλάσματος από τα σπονδυλάκια, καθώς και από τη λήψη μη αποστειρωμένης γάλακτος, μπορεί να προκαλέσει την νόσο από την άμεση μετάδοση της νόσου από τα γειτονικά όργανα, μπορεί επίσης να προκαλέσει την νόσο από την απελευθέρωση της λοίμωξης από την εξωκοκκώδους tuberculosis στο έντερο από την απελευθέρωση της λοίμωξης από την εξωκοκκώδους tuberculosis στο αίμα, και οι υπερβολικές εργασίες και η κακή διατροφή είναι συχνά οι αιτίες.

　　Η εντεροκοκκώδης tuberculosis είναι συχνή στο τμήμα του ileocecal, τον αριστερό κόlon, τον ileum, τον jejunum, τον appendoix, τον transversum, τον σολομούν, τον δεξί κόlon, τον σολομούν και τον ορθό, από τα οποία το ileocecal καταλαμβάνει80％～90％). Η εντεροκοκκώδης tuberculosis μπορεί να κατανεμηθεί στην τύπο της ελκώδους (καταλαμβάνει60％), η ανάπτυξη (καταλαμβάνει10％), η μίξη (καταλαμβάνει30％). Η σφαγίωση είναι η χαρακτηριστική αλλαγή της εντεροκοκκώδους tuberculosis.

　　Η εντεροκοκκώδης tuberculosis έχει δύο κύριες επιπλοκές.

　　Η στένωση του εντέρου είναι η πιο συχνή επιπλοκή της νόσου, η οποία συμβαίνει συχνά στον τύπο της ανάπτυξης της εντεροκοκκώδους tuberculosis, συχνά είναι η στένωση του εντέρου του τοιχώματος, η περιφλεγμονή της μεμβράνης, η συστολή της περιφλέγμονας, η τυπική δυστροφία της δίσκου, η στένωση είναι χρονική και εξελικτική, η μη πλήρης στένωση είναι πιο συχνή, η σοβαρότητα είναι διαφορετική, και λίγες περιπτώσεις μπορούν να αναπτυχθούν σε πλήρη στένωση. Ο κύριος κλινικός σύνδρομος της στένωσης του εντέρου είναι ο πόνος του στομάχου, η βlezή, η διάταση, η αδυναμία απορρόφησης των αερίων και των κενών.

　　Η διάτρηση του εντέρου, η οποία είναι κυρίως η υποξεία χρονική διάτρηση, μπορεί να σχηματίσει εμπυεμώματα εντός του απεκκεντρισμένου τομέα, να σχηματίσει σύνδεσμο μετά από διάτρηση, η υποξεία διάτρηση είναι σπάνια. Συχνά συμβαίνει στον τομέα της κλήσης που επεκτείνεται πολύ κοντά στο στένωμα, οι σοβαρές περιπτώσεις μπορεί να χάσουν τη ζωή λόγω της διάτρησης του εντέρου και της εντεροπεπτικής φλεγμονής ή της λοιμώξεως της σοκικής κατάστασης. Τα κλινικά συμπτώματα της διάτρησης του εντέρου περιλαμβάνουν τον πόνο του στομάχου, την ενδοκοιλιακή διάταση, ο πόνος είναι συχνά ξαφνικός, παρουσιάζεται σε μόνιμο μοτίβο από πόνο με την αίσθηση της μαχαίρας, και αυξάνεται κατά τη διάρκεια της βαθιάς αναπνοής και του βήχα; Η έκταση του πόνου έχει να κάνει με την έκταση της περιφλεγμονής της περιφλέγμονας; Τα συμπτώματα της συνολικής λοιμώξεως και της τοξικότητας, όπως η πυρεία, η λιποθαλίωση, η ταχυκαρδία, η πτώση της πίεσης του αίματος κ.λπ. της τοξικής σοκικής κατάστασης; Η μειωμένη ή εξαφανισμένη αναπνοή, η έντονη κοιλιακή πίεση και η αντανάκρηση, η μυϊκή σκληρότητα και η σκληρότητα, η εξαφάνιση της ηχώς του ήπατος, η παρουσία της μετακινήσιμης φωνής, η μείωση ή εξαφάνιση της κοιλιακής φωνής.

　　1Ο πόνος του στομάχου είναι συχνά στο κάτω δεξί κοιλιακό τομέα ή γύρω από το ουράτιο, συχνά παρουσιάζεται σε κύματα από επείγουσα δυσφορία, συνοδευόμενη από σαφή κοιλιακή ρυθμική φωνή, αλλά μπορεί να είναι σταθερός και ήπιος πόνος στο κάτω δεξί κοιλιακό τομέα. Η επίθεση του πόνου μπορεί να μην έχει κανονικότητα, αλλά μπορεί να προκαλείται από το φαγητό.

　　2Η αλλαγή του ρυθμού των κενών είναι τακτική, η διάρροια, η δυσκοιλιότητα ή η εναλλαγή διάρροιας και δυσκοιλιότητας; Ο τύπος της ελκώδους κοιλίτιδας κυριαρχεί στη διάρροια. Είναι δυνατόν να μην υπάρχει κάποια αλλαγή στην εκτόξευση των κενών, αλλά η κύρια εκδήλωση είναι η χρόνια κοιλιακός πόνος.3～6Η φορά/Ημέρα, πριν από τη διάρροια συχνά συνοδεύεται από τον πόνο του ανατομικού εδάφους, είναι σπάνιο να εμφανιστεί το βλένωμα-πούρπος, και η αιμορραγία κατά τη διάρροια είναι σπάνια.

　　3Η δυσβakterιοσηροπάθεια είναι ορατή, και πολλές φορές υπάρχει απώλεια βάρους.

　　4Η τοξικότητα της Mycobacterium tuberculosis, όπως η πυρεία, η κρυοπαγή, η αδυναμία κ.λπ. (στον τύπο της ανάπτυξης, αυτές οι συμπτώματα είναι σπάνια).

　　5.Άλλες συμπτώματα του γαστρεντερολογικού συστήματος, όπως το κίτρινο, το εμετό, την απώλεια της όρεξης, την κοιλιακή δυσφορία κ.λπ.

　　6.Στην καθυστερημένη φάση της στένωσης του εντέρου, μπορεί να εμφανιστούν συμπτώματα μερικής ή πλήρους στένωσης του εντέρου (παράγεται συχνά από τον τύπο της ανάπτυξης), και η εντεροδυσενεσία δεν είναι σπάνια.

　　7.Εξετάσεις, υπερήχων του εντέρου, πονά στο κάτω δεξί, οι μερικοί ασθενείς μπορούν να πιεστούν στο κάτω δεξί.

　　Για να προλάβουμε τον καρκίνο του εντέρου, πρέπει να γνωρίζουμε τις αιτίες του καρκίνου του εντέρου: οι περισσότεροι ασθενείς με καρκίνο του εντέρου προκαλούνται από τον μυκοβακτήριο του ανθρώπου, πέρα από αυτό, η κατανάλωση μη σφαιδωμένης γαλακτοκομικής είναι πιθανό να προκαλέσει την ασθένεια από τον μυκοβακτήριο του βοοειδούς, η λύση του εντέρου μπορεί να προκαλέσει λύση από το στόμα, την αιμορραγία και την προσέγγιση του γειτονικού οργάνου της λύσης, η ανάπτυξη της λύσης είναι το αποτέλεσμα της αλληλεπίδρασης του σώματος και του μυκοβακτηρίου. Για να αποφύγουμε τη διάδοση του μυκοβακτηρίου, οι ασθενείς με πνευμονική λύση δεν πρέπει να καταπιούν σάλι, προτείνουμε τη χρήση κοινής κουτάλας ή διατροφής, τη δοκιμασία της γαλακτοκομικής μετά τη δοκιμασία, τη δοκιμασία της λύσης του ασθενούς με καρκίνο του εντέρου.

　　Η προσοχή στην ξεκούραση και την τροφή, η μείωση της κατανάλωσης τροφών χωρίς αξία, όχι μόνο δεν μπορεί να μας βοηθήσει να αυξήσουμε την τροφή, αλλά είναι επίσης εύκολο να προκαλέσει ασθένεια.

　　Η αύξηση της ικανότητας του σώματος να αντιμετωπίζει την ασθένεια, η συχνή άσκηση είναι απαραίτητη, ειδικά οι ασκήσεις με οξυγόνο, όπως η δροσιά, η ποδήλατο, η κολύμβηση κ.λπ., και η γιόγκα που είναι αγαπημένη από τις γυναίκες, είναι καλή επιλογή. Μόνο όταν η αντοχή του σώματος αυξηθεί, η ασθένεια θα φύγει από εμάς.

　　1.Η θετική δοκιμασία του τεστ για την λύση και η ακτινογραφία του πνεύμονα που δείχνει ενεργή λύση είναι χρήσιμες πληροφορίες, αλλά μπορεί να είναι εντελώς αρνητικές.

　　2.Η ακτινογραφία του γαστρεντεροσκοπίου και η βαθμονόμηση του σιδήρου μπορεί να δείξει την παραμόρφωση του εντέρου, την οίδημα, τη δημιουργία έλκους, την ερεθιστική κατάσταση, την πολυμερή στένωση του εντέρου, τη σκληρότητα του εντέρου, τη συνολική παραμόρφωση, την ψευδοπολιπώδη εικόνα, η στένωση του εντέρου είναι πιο σύντομη από την στένωση του Κρον. Η περιβόλεια μοίρα του εντέρου είναι μια ενότητα που προσβάλλεται, δηλαδή, οι αλλαγές είναι ορατές και στα δύο μέρη του κλειστού οισοφάγου, αν προσβάλλεται μόνο το δεξί έντερο, πρέπει να εξεταστεί άλλες διάγνωσεις. Είναι σημαντικό να χρησιμοποιηθεί λεπτό σίδηρο κατά τη διάρκεια της εξέτασης του σιδήρου για να αποφευχθεί η επιδείνωση της στένωσης του εντέρου.

　　3.Η εξέταση με το κολονοσκόπιο μπορεί να δείξει την ερυθρότητα, την οίδημα, την περιφερική έλκωση, τα ελκώδη κύτταρα και τη στένωση του εντέρου, και μπορεί να γίνει βιοψία. Αν είναι σκλήρυνση, μπορεί να διαγνωστεί ως λύση.

　　4.Η εξέταση με το λαβύρινθο μπορεί να δείξει ότι η επιφάνεια του εντέρου είναι καλυμμένη με λευκές μικρές κόμβους, και η βιοψία μπορεί να δείξει τυπικές αλλαγές της λύσης.

　　5.Η τεχνική της αλυσίδας της πολυμερικής χημικής αλληλεπίδρασης (PCR) έχει ανοίξει νέες διαδρομές στην διάγνωση της πνευμονικής λύσσης τα τελευταία χρόνια.

　　6.Άλλες εξετάσεις μπορεί να δείξουν αναιμία, ταχύτερη αιμορραγία.

　　Οι ασθενείς με καρκίνο του εντέρου πρέπει να συμπληρώσουν όλες τις τροφές, να διασφαλίσουν επαρκή θερμίδες, βιταμίνες και πρωτεΐνες. Οι ασθενείς με μακροχρόνια ασθένεια και αδυναμία πρέπει να καταναλώσουν τροφές που ενισχύουν. Να ελέγξει την πρόσληψη λίπους. Να αποφύγει τα ζεστά, πικάντικα και ξηρά τρόφιμα, όπως πιπέρι, σκόρδο, κρέας, κ.λπ., και να αποφύγει το κάπνισμα, το αλκοόλ και τον καφέ.

　　Οι συνταγές της δίαιτας για τους ασθενείς με καρκίνο του εντέρου περιλαμβάνουν:

　　1)Νεαρό κουνέλι1τεμάχια (το κουνέλι με σκούρα οστά είναι καλύτερο), σαγκούρι20γρ., σιτέλαιο30g, μακροβούτυλο10γρ., φύλλα κουνουπιδιού30γρ., μαγειρεμένο χοιρινό3ταψί. Να βράσει με χαμηλή φωτιά2Ώρες αργότερα να καταναλωθεί.

　　2)Άγριο κουνέλι1τεμάχια, χειμερινό μανιτάρι10γρ., να τοποθετηθεί μέσα στο κουνέλι, να προσθέσουμε μπαχαρικά και να βράσουμε2Ώρες αργότερα να καταναλωθεί.

　　3)Ζωή καρπύς1τσ.500g), προσθέστε γεύση, βράστε μέχρι να είναι μαλακό και κατανάλωση.}

　　4) λευκό λουλούδι20g, βελόνι100g, μακροβούτυλο10g, σιτομαγδαλίνη10g μαζί, βράστε το υγρό, με ρύζι

　　5) κόκκινο σκόρδο αρκετό.

　　Χρήση: Ο πρώτος κύκλος10ημέρες, κάθε μέρα3φορά, κάθε φορά25g; Η δεύτερη κύκλος20 ημέρες, κάθε μέρα3φορά, κάθε φορά2g; Η τρίτη κύκλος30 ημέρες, κάθε μέρα3φορά, κάθε φορά15g; Η τέταρτη κύκλος12μήνα, συντήρηση ποσότητα κάθε μέρα2φορά, κάθε φορά10g, κατανάλωση κατά τη διάρκεια του γεύματος. Αν το δέρμα από το σκόρδο είναι λευκό, η ποσότητα διπλασιάζεται.

　　6) φρέσκο βούτυρο300g, κουνέλι2τσ.150g), σκόρδο60g, φασόλι60g, ρύζι60g。

　　Χρήση: Πρώτα αφαιρέστε το δέρμα από το κουνέλι, αφαιρέστε τα εσωτερικά όργανα; Οι υπόλοιποι υλικοί καθαρίζονται. Το βούτυρο τοποθετείται στο καζάνι, προσθέστε αρκετό νερό, βράστε σε χαμηλή φωτιά για μισή ώρα, αφαιρέστε τα σκουπίδια και πάρτε το υγρό, τοποθετήστε το ρύζι, το φασόλι, το σκόρδο, το κουνέλι στο καζάνι βράζουμε1ώρα, γεύση και συνοδεύει το γεύμα.

　　7) φρέσκα μαύρα κρεμμύδια1500g, ρούμι1250 milliliters.

　　Χρήση: Πρώτα πλύνετε τα φρέσκα μαύρα κρεμμύδια, χτυπήστε τα λεία, τοποθετήστε τα στο ρούμι.3-4ημέρες, το βαμβακερό ιο φιλτράρεται και το υγρό αποθηκεύεται σε κεραμικό μπώλικο, κατανάλωση πριν από κάθε γεύμα.15-20 milliliters.

　　Ο στόχος της θεραπείας της εντεροελονοσίας είναι η εξάλειψη των συμπτωμάτων, η βελτίωση της γενικής κατάστασης, η ενίσχυση της ελαφρυνσης της περιοχής και η πρόληψη των επιπλοκών. Απαιτείται η πρόωρη θεραπεία, επειδή η αλλαγή της εντεροελονοσίας είναι αναστρέψιμη.

　　(Α) Αναπαρακευμα και θρέψη. Η αναπαρακευμα και η θρέψη μπορούν να ενισχύσουν την ανοσία του ασθενούς, είναι η βάση της θεραπείας.

　　(Β) Χημθεραπεία αντιελονοσίας, είναι η κλειδιά της θεραπείας της νόσου, η αρχή της είναι: Η αρχή είναι: Πρόωρη, ρυθμική, ολοκληρωμένη, ποσοτική, συνδυαστική.

　　Πρωτεύουσες αντιβακτηριακές θεραπείες για την ελονοσία περιλαμβάνουν ισοθιοκυανάτιο, ριφοπεντίνη, στυρεντυκλίνη, πυραζαμίνη, εθαμινόλη, αμθιουραμίνη.

　　Δευτερεύουσες αντιβακτηριακές θεραπείες για την ελονοσία περιλαμβάνουν ο-αμινοαιθανικό οξύ, προτιοθιοκυανάτιο, αμικακίνη, σπείρα, ριφοπεντίν, ριφομπουτίν.

　　(Γ) Συμπτωματική θεραπεία. Ο πονοκέφαλος μπορεί να αντιμετωπιστεί με αντιχολινεργικά φάρμακα. Οι ασθενείς με ανεπαρκή πρόσληψη ή σοβαρή δυσκοιλιότητα πρέπει να διορθώσουν την διαταραχή της υγρασίας, των ηλεκτρολυτών και της ισορροπίας οξέων και βάσεων. Για ασθενείς με μη πλήρες εντεροκλείσιμο, πρέπει να γίνει γαστρεντεροδρανία.

　　(Δ) Χειρουργική θεραπεία. Οι ενδείξεις περιλαμβάνουν: ① Πλήρη εντεροκλείσιμο; ② Ακράτητη εντεροπηξία ή κίτιο στοιχεία της εντεροπηξίας που δεν μπορεί να κλείσει μετά από ιατρική θεραπεία; ③ Μέγιστη αιμορραγία του εντέρου που δεν μπορεί να σταματήσει αποτελεσματικά μετά από ενεργή διάσωση; ④ Δύσκολη διάγνωση που απαιτεί laparotomy.