Κολοσκοπική διόδος

　　肠瘘的常见原因有手术、创伤、腹腔感染、恶性肿瘤、放射线损伤、化疗以及肠道炎症与感染性疾病等方面。

　　临床上肠外瘘主要发生在腹部手术后，是术后发生的一种严重并发症，主要的病因是术后腹腔感染，吻合口裂开、肠管血运不良造成吻合口瘘。小肠炎症、结核、肠道憩室炎、恶性肿瘤以及外伤伤道感染、腹腔炎症、脓肿也可直接穿破肠壁而引起肠瘘。有些为炎性肠病本身的并发症，如Crohn病引起的内瘘或外瘘。

　　根据临床资料分析，肠瘘中以继发于腹腔脓肿、感染和手术后肠瘘最为多见，肠内瘘常见于恶性肿瘤。放射治疗和化疗也可导致肠瘘，比较少见。

　　肠瘘由于每日丧失肠液量较多，如未能得到及时补充，可很快造成脱水、低血容量、周围循环衰竭、休克等并发症。

　　肠瘘可造成胃肠道功能紊乱，可出现腹泻或无排便排气、消瘦、中毒症状等；甚至出现败血症、休克、死亡；亦可并发发应激性溃疡、消化道出血、中毒性肝炎、ARDS、肾功能衰竭等并发症。

　　肠瘘的症状比较复杂，其病情轻重受多种因素的影响，包括肠瘘的类型、原因、患者身体状况以及肠瘘发生的不同阶段等。肠间内瘘可无明显症状和生理紊乱。

　　肠外瘘早期，一般表现为局限性或弥漫性腹膜炎症状。患者可出现发热、腹胀、腹痛、局部腹壁压痛反跳痛等。手术后患者，有时与原有疾病的症状、体征难以区别。临床医师对病人诉腹胀、没有排气、排便缺乏足够的重视而将此归结为术后肠蠕动差、肠粘连等，往往失去了对肠瘘的早期诊断。在瘘管形成、肠液溢出体外以后，则主要表现为：瘘口形成与肠内容物漏出、感染、营养不良、水电解质和酸碱平衡紊乱以及多器官功能障碍等。

　　营养不良是由于肠内容物特别是消化液的漏出，造成的消化吸收障碍。加上感染、进食减少以及原发病的影响，肠瘘病人大多出现不同程度的营养不良，可有低蛋白血症、水肿、消瘦等相应的临床表现。水电解质和酸碱平衡紊乱依肠瘘的位置类型、流量不同，有程度不等的内稳态失衡，可以表现多样，常见的是低钾、低钠、代谢性酸中毒等。多器官功能障碍肠瘘后期，病情得不到控制，可出现多器官功能障碍，较易出现胃肠道出血、肝脏损害等。

　　In addition, intestinal fistula patients may also have some diseases related to the occurrence of fistulas, such as gastrointestinal tumors, intestinal adhesions, inflammatory bowel disease, severe pancreatitis, and multiple trauma, and corresponding clinical manifestations may appear.

　　Most intestinal fistulas occur during abdominal surgery. The main reasons include the body's internal environment, nutritional status, and immune function, etc. In addition to the urgent time for emergency surgery, adequate preoperative preparation should be made for elective surgery, correcting electrolyte imbalance, improving nutrition, controlling infection, which can effectively reduce the occurrence of intestinal fistulas.

　　For extensive abdominal adhesion surgery, the operation should be patient and meticulous, reducing the injury to the intestinal wall. Small muscularis mucosae ruptures should be repaired, and for larger injuries involving shorter segments of the involved intestinal segment, consideration can be given to resection of the adherent intestinal segment. The indications for surgery for inflammatory bowel obstruction should be strictly controlled.

　　Anastomotic leakage is one of the main causes of the formation of intestinal fistulas. There are many reasons for anastomotic leakage leading to intestinal fistulas, among which anastomotic technique is a key factor. Over-sewing can lead to local tissue ischemia and poor healing; over-loosening can cause leakage at the anastomotic site. Effective gastrointestinal decompression after surgery is an effective measure to prevent anastomotic fistula. Controlling abdominal infection is an essential factor to ensure good healing of the anastomosis. Necessary abdominal drainage is also important.

　　The examination of intestinal fistulas includes laboratory tests, imaging examinations, especially gastrointestinal and fistula or sinus contrast studies. The specific methods of examination are as follows:

　　1Fistula contrast studies

　　Gastrointestinal fistula contrast studies can be performed by ingesting colored dye or by inserting a catheter through the fistula or directly injecting it into the fistula with a syringe. After ingesting diluted bone charcoal powder or methylene blue, observe the fistula at regular intervals and record the amount and time of excretion of bone charcoal powder or methylene blue. If the dye is excreted through the wound, the diagnosis of an intestinal fistula is confirmed; according to the excretion time, an approximate location of the fistula can be estimated; according to the amount of excretion, an initial estimate of the size of the fistula orifice can be made.

　　2Abdominal flat film

　　Through abdominal upright and horizontal film examination, it is understood whether there is intestinal obstruction and whether there are abdominal space-occupying lesions. Ultrasound can check for the presence and distribution of abscesses in the abdominal cavity, understand the presence or absence of pleural effusion and abdominal effusion, and whether there are space-occupying lesions in the abdominal solid organs, etc. If necessary, percutaneous puncture and drainage under ultrasound guidance can be performed.

　　3Gastrointestinal contrast studies

　　The diagnosis of intestinal fistula is an effective method, including gastrointestinal contrast studies with oral contrast agents and gastrointestinal contrast studies through abdominal wall fistulae. It can often clearly determine the presence or absence of an intestinal fistula, the location and number of fistulas, the size of the fistula orifice, the distance of the fistula orifice from the skin, whether the fistula orifice is accompanied by an abscess cavity, and the drainage situation of the fistula orifice. At the same time, it can also determine whether the proximal and distal intestinal tracts of the fistula orifice are unobstructed. If it is a lipoma fistula, after determining the situation of the proximal intestinal tract of the fistula orifice, contrast agents can also be injected into the distal intestinal tract through the fistula for examination. When performing gastrointestinal contrast studies on patients with intestinal fistulas, attention should be paid to the selection of contrast agents. It is generally not advisable to use barium, as barium cannot be absorbed or dissolved, and it may cause barium to remain in the abdominal cavity and fistulae, forming foreign bodies and affecting the spontaneous healing of the intestinal fistula; the inflammatory reaction caused by barium leakage into the abdominal or thoracic cavity is also relatively severe.

　　Γενικά χρησιμοποιείται για τους ασθενείς με πρόωρη εξωφυγή60% αλαμίδας του γλουκοζάμεως. Το60% της αλαμίδας του γλουκοζάμεως60～100ml χορηγείται απευθείας κατά την κατάποση ή μέσω του γαστρικού καναλιού, μπορεί να δείξει σαφώς την κατάσταση της φυγής. Η αλαμίδα του γλουκοζάμεως στο εντέρο και η διαρροή στο κοιλιακό κοιλί απορροφώνται γρήγορα. Είναι απευθείας χορηγείται60% της αλαμίδας του γλουκοζάμεως πρέπει να εξαπλωθεί περαιτέρω, αλλιώς η αντίθεση της χορογραφίας θα είναι κακή και θα είναι δύσκολο να καθοριστεί ο κοιλιακός σφιγκτήρας και οι συνοδευτικές του καταστάσεις. Κατά τη χορογραφία, πρέπει να παρατηρηθεί η δυναμική της κινήσης του εντέρου και της διανομής του αντιδραστήρα; Να προσέξετε τη θέση, την ποσότητα και την ταχύτητα της διαρροής του αντιδραστήρα, καθώς και την παρουσία των κλάδων και των αποκτημάτων.

　　4CT 스άρωση

　　Η CT είναι η ιδανική μέθοδος για τη κλινική διάγνωση του κοιλιακού σφιγκτήρα και των συνοδευτικών ενδοαποσφιγμάτων ελκών και των σπλαχνικών αβιομορφωμάτων. Ειδικά η CT με κατάποση αντιδραστήρων ουρογόνου, μπορεί να καθορίσει με ακρίβεια την κατάσταση της διογκώμενης και της φυγής, και να βοηθήσει στην αξιολόγηση πριν από τη χειρουργική επέμβαση, βοηθώντας στη διαμόρφωση της χειρουργικής στιγμής. Η CT εμφάνιση της ελκώδους ενδοσφιγκματικής διήθησης είναι η διήθηση της ενδοσφιγκματικής διήθησης, η αύξηση του πάχους της ενδοσφιγκματικής φακής και η συσσώρευση υγρών στο κοιλιακό κοιλί. Σε αυτή τη φάση της χειρουργικής επέμβασης, αν εκτελείται η εκτεταμένη διήθηση της διήθησης, δεν μπορεί να διαιρεθεί πλήρως η διήθηση, αλλά θα προκαλέσει περισσότερες συνεπαγόμενες βλάβες στο εντέρο, δημιουργώντας περισσότερες διέξοδους, και θα καταλήξει σε πλήρη αποτυχία της χειρουργικής επέμβασης. Άλλες εξετάσεις για την εξέταση του εντέρου και της κοιλιακής φυγής πρέπει να εκτελούνται με τη χρήση της χορογραφίας των χολικών και των ουρογόνων.

　　Η διατροφή των ασθενών με κοιλιακό σφιγκτήρα είναι ένας πολύ σημαντικός τομέας, πολλά τρόφιμα είναι πολύ επιβλαβή για την αποκατάσταση των ασθενών με κοιλιακή φυγή, οπότε πρέπει να δώσουμε προσοχή στη καθημερινή κατανάλωση, για να αποφύγουμε την αφυδάτωση και να προκαλέσουμε αρνητικά αποτελέσματα στην υγεία. Η διατροφή πρέπει να περιλαμβάνει τρόφιμα πλούσια σε πρωτεΐνες, όπως κρέας, βοδινό, μανιτάρια, κουκουνάρια, σιταράκι, και άλλα όπως μανιτάρια, γλυκοπατάτες, κινάμερα, σέλινο, κόκκινο πιπεριά, λάχανο, ζαχαρότευτλο, γλυκάνθος, κίτρινο κουκουνάρι, αμύγδαλα, κόκκινο κρέας, γαλακτοκομικά προϊόντα, αμύγδαλα και άλλα.

　　Τροφές που δεν πρέπει να καταναλώνονται περιλαμβάνουν:

　　Άχρηστο σάκχαρο: Παράγει την ταχεία αναπαραγωγή των βακτηρίων στο έντερο, ειδικά των Escherichia coli, που είναι ευκολότερα να σχηματίσουν οξαλικό οξύ, και είναι προκαταρκτικός παράγοντας της ρευματοπάθειας.

　　Πρόχειρα κρέατα: Χωρίς φυτικές ίνες πλούσιες σε φυτικές ίνες. Αν δεν τρώγεται καλά, το κρέας δεν είναι εύκολα tiêuωμένο, προκαλώντας την αύξηση των βακτηρίων στο έντερο.

　　Παραποιημένο αλεύρι: Εύκολα κάνει τα κόπρανα σκληρά, ιδιαίτερα όταν η δίαιτα είναι φτωχή σε φρούτα και λαχανικά, και η κατάσταση του καταναλωτή γίνεται πιο σοβαρή.

　　Υδρογονωμένα λίπη: Υδρογονωμένα λίπη είναι ζωικά λίπη και τεχνητά βούτυρα. Η συσσώρευση υδρογονωμένων λιπών αλλάζει την κατάσταση των μικροοργανισμών στο έντερο, αυξάνοντας τον όγκο των βακτηρίων που προκαλούν την μετατροπή των χολικών οξέων σε καρκινογόνα.

　　Γλουτένη: Η γλουτένη σχηματίζει μια υδατώδη υφή από συνδετικό υλικό, η οποία προσαρτάται στην εσωτερική επιφάνεια του εντέρου. Αυτή καθυστερεί τη διέλευση των τροφών, προκαλεί εύκολα βρωμολογία του εντέρου και εμποδίζει την απορρόφηση της ομάδας Β του βιταμινών.

　　Για τη θεραπεία του κοιλιακού σφιγκτήρα από τη δυτική ιατρική, πρώτα πρέπει να διορθωθεί η διαταραχή της υδροηλεκτρολυτικής και της οξύτητας-βάθους ισορροπίας. Η διαταραχή της υδροηλεκτρολυτικής και της οξύτητας-βάθους ισορροπίας είναι σοβαρή επιπλοκή των υψηλής ροής κοιλιακών σφιγκτήρων και η κύρια αιτία θανάτου στην αρχική φάση.

　　Οι αιτίες περιλαμβάνουν την απώλεια μεγάλου όγκου γαστρικών υγρών; Σοβαρές αβοήθητες λοιμώξεις που προκαλούν υψηλή αναδιαίρεση μεταβολισμού; Αντίδραση ινσουλίνης, δυσκολία στην χρήση γλυκόζης, εμφάνιση υψηλής γλυκόζης; Ανέπαφη οξέωση; και η μη κατάλληλη υποστήριξη θρέψης και υγρά σε τη θεραπεία της κολοσκοπικής διόδου. Επομένως, η διαταραχή ισορροπίας υδατικών και ηλεκτρολυτικών και οξέως και βασικού που προκαλείται από την κολοσκοπική διόδος είναι πολύπλοκη, με πολλά μορφές, και διέρχεται ολόκληρη τη διαδικασία της νόσου και της θεραπείας, ανάλογα με την αλλαγή της ροής της διόδου, την επίτευξη της επίλυσης της λοίμωξης, η διαταραχή της ισορροπίας θα αλλάξει επίσης.

　　Κατά τη διάρκεια της θεραπείας της κολοσκοπικής διόδου, πρέπει να δίδεται συνεχής προσοχή στην ισορροπία υδατικών και ηλεκτρολυτικών και την ισορροπία οξέως και βασικού. Η βασική μέθοδος για τη διατήρηση της ισορροπίας υδατικών και ηλεκτρολυτικών και την ισορροπία οξέως και βασικού είναι η διασφάλιση της κανονικής υδατικών και ηλεκτρολυτικών και την ισορροπία οξέως και βασικού, τον έλεγχο της διαρροής του ενδοσκόπιο, την εντοπισμό και την διόρθωση της διαταραχής υδατικών και ηλεκτρολυτικών. Για τους ασθενείς με κολοσκοπική διόδους, πρέπει να παρακολουθούνται24Εισροές και εξόδους, ηλεκτρολυτική σύνθεση αίματος, ανάλυση αίματος, συγκέντρωση ερυθρών αιμοσφαιρίων, πιέσεις του πλάσματος, ποσότητα ούρων, πυκνότητα ούρων, ηλεκτρολυτική συγκέντρωση ούρων κ.λπ.

　　Πρέπει να δίνεται ιδιαίτερη προσοχή στην παρουσία της υποκαλιαιμίας, της υπονατριαιμίας και της μεταβολικής οξέωσης. Κατά τη διάρκεια της θεραπείας της κολοσκοπικής διόδου, μπορεί να εμφανιστούν και υψηλή και χαμηλή συγκέντρωση κάλιο, ενώ οι ασθενείς μπορεί να μην έχουν σημαντικά συμπτώματα. Κατά τη διάρκεια της μετατροπής της κολοσκοπικής διόδου, η μετατροπή μεταξύ των ιόντων κάλιο των κυττάρων και του αίματος είναι αργή και απαιτεί την κατανάλωση συγκεκριμένων ενέργειας, οπότε η συγκέντρωση του κάλιο στο αίμα δεν μπορεί να εκφράσει πλήρως την ποσότητα και την αλλαγή της συνολικής ποσότητας κάλιο. Κατά τη διάρκεια της θεραπείας της κολοσκοπικής διόδου, καθώς ελέγχεται η λοίμωξη, η μετατροπή του οργανισμού από τη διαίρεση μεταβολισμού στην ανάπτυξη μεταβολισμού, η ανάγκη για ιόντα κάλιο αυξάνεται.

　　Στην κλινική, η συμπλήρωση του κάλιο πρέπει να γίνει με πολλές παρακολουθήσεις και δεν πρέπει να συμπληρώνονται όλοι οι απαιτούμενοι κάλιοι σε σύντομο χρονικό διάστημα. Το συμπλήρωμα κάλιο συνήθως χρησιμοποιείται10％ χλωριούχο κάλιο προστίθεται στο υγρό. Για τους ασθενείς με υπερχλωριαιμία μπορεί να χρησιμοποιηθεί γλουταμινικό κάλιο. Οι τρόποι συμπλήρωσης μπορεί να είναι εξωτερική φλέβα, κεντρική φλέβα και τοποθέτηση μέσω της διόδου ή οσφυϊκή λήψη. Για τους ασθενείς που χρειάζονται μεγάλη ποσότητα θρεπτικών συστατικών, συνήθως χρησιμοποιείται η κεντρική φλέβα και πρέπει να γίνει ηλεκτροκαρδιογράφημα, για να αποφευχθεί η αιτία ανισορροπίας της ρυθμίσεως της καρδιάς.

　　Μερικές κολοσκοπικές διόδους μπορούν να ελεγχθούν αυτελεύθερα μέσω ενός συνδυασμού θεραπειών όπως η αφαίρεση, η πλύση, η επαφή, η πλήρωση, αλλά8Πάνω από 0％ των ασθενών απαιτούν χειρουργική επέμβαση. Οι περίπλοκες κολοσκοπικές διόδους απαιτούν πολλαπλές φάσεις χειρουργικών επεμβάσεων για να επιτύχουν επιτυχία. Στα πρόσφατα χρόνια, λόγω της ατελούς τεχνολογίας πλήρους γαστρεντερικής εξωτερικής θρέψης, έχει μειωθεί σημαντικά η θνησιμότητα από κολοσκοπικές διόδους, και έχει αυξηθεί η ικανότητα θεραπείας των χειρουργικών επεμβάσεων.