Πνευμονία του ιού του έρπητα

　　1、Αιτιολογία

　　Η ιώσεις του έρπητα προκαλείται από τον ιό του έρπητα (measlesvirus) και είναι μια οξεία λοίμωξη, η πιο συχνή επιπλοκή της οποίας είναι η πνευμονία του ιού του έρπητα (measlespneumonia). Ο ιός του έρπητα μπορεί να επιτεθεί σε όλο το αναπνευστικό σύστημα και να προκαλέσει πνευμονία, μπορεί να συμβεί πριν από την εμφάνιση της ερυθρότητας και κατά τη διάρκεια της ερυθρότητας, οι παιδιά με χαμηλή ανοσία συχνά δεν έχουν ερυθρότητα και είναι πολύ ευάλωτα στη μεγαλοκυτταρική πνευμονία. Εξαιτίας της εκτεταμένης βλάβης των αναπνευστικών μεμβρανών, συχνά συνοδεύεται από βακτηριακή λοίμωξη κατά τη διάρκεια της ερυθρότητας ή της ερυθρότητας, συχνά συμβαίνει σε παιδιά με κακή διατροφή και αδυναμία. Οι κύριοι αιτιολογικοί οργανισμοί είναι η πνευμονόκοκκος, η χρυσαφόκοκκος και η αιμοβациλλόκοκκος, με τον χρυσαφόκοκκο να είναι πιο συχνός και η κατάσταση να είναι πιο σοβαρή. Μερικοί ασθενείς μπορεί να έχουν συνοδευτική λοίμωξη από το αδενόβιο. Όταν συνοδεύεται από βακτηριακή και αδενόβιο λοίμωξη, η κατάσταση γίνεται πιο σοβαρή και είναι ένας από τους κύριους λόγους θανάτου από πνευμονία του έρπητα.

　　2、Αιτιολογία

　　Η κύρια παθολογική αλλαγή της ιώσεων του έρπητα είναι η εκτεταμένη σύγκλιση των κυττάρων που δημιουργεί πολυκυτταρικά μεγαλά κύτταρα. Η παθολογική εκδήλωση της πνευμονίας του ιού του έρπητα είναι η οξεία φλεγμονή των επιθηλιακών κυττάρων των αναπνευστικών οδών, συμπεριλαμβανομένων των βρόγχων και των μικρών βρόγχων, με υδροσκόπηση, αιμορραγία και νεκρωση που μπορεί να προκαλέσει έλκη με απώλεια των μανιδίων, με τη δημιουργία μονοκυτταρικών και πολυκυτταρικών μεγάλων κυττάρων στο ιστό. Η πάθηση επηρεάζει τα περιβάλλοντα των μικρών βρόγχων, με την ανάπτυξη μιας περιτρωματικής πνευμονίας που κυριαρχείται από λεμφοκύτταρα, με δυνατότητα συγχώνευσης των εντόπων και επίθεση του ρητοειδούς συστήματος, προκαλώντας διόγκωση των λεμφαδένων. Η εμφάνιση πολυκυτταρικών μεγάλων κυττάρων στις επιθηλιακές μεμβράνες των πνευμόνων και των αερογόνων με περιεχόμενο ερεθιστικό κελί ονομάζεται μεγαλοκυτταρική πνευμονία. Ο πνεύμονας είναι γεμάτος με απομακρυσμένα μεταλλαγμένα επιθηλιακά κύτταρα, πολυκυτταρικά και μονοκυτταρικά κύτταρα, με τη δημιουργία διαφανούς φιλμ στην μεμβράνη των πνευμόνων, με τα βρογχικά εκκρίματα και τα απομακρυσμένα κύτταρα να προκαλούν μέρος της βρόγχου να阻塞 και να προκαλέσει τοπική υπερπνευμονία και πλήρη σφίξιμο να προκαλέσει πνευμονική ατροφία. Η συνοδία βακτηριακής λοίμωξης προκαλεί την παθολογική αλλαγή της πνευμονίας, μερικές φορές με συνοδό λοιμώδης πνευμονία ή πνευμονία με εμφύσημα αέρα. Η ανεπαρκής θεραπεία μπορεί να προκαλέσει την εκπέταση των βρόγχων.

　　Η πνευμονία από βακτήρια (βακτηριακή πνευμονία) αντιπροσωπεύει το80%, από την εποχή που εισήχθησαν τα αντιβιοτικά, η πρόγνωση της πνευμονίας από βακτήρια βελτιώθηκε σημαντικά, αλλά από6-Η αναλογία των βακτηρίων έχει αυξηθεί σημαντικά, αν και οι πνευμονόκοκκοι παραμένουν η κύρια αιτία της πνευμονίας που μεταδίδεται στην κοινότητα, τα συμπτώματά τους είναι συχνά μη τυπικά. Η αύξηση της ανθεκτικότητας των βακτηρίων έχει οδηγήσει σε συχνές περιπτώσεις

　　Η πνευμονία είναι η πιο συχνή επιπλοκή της ιώβου, κυρίως σε παιδιά και βρέφη με χαμηλή ανοσία, και συμβαίνει συχνά στην αρχή της νόσου. Όταν συμβεί πνευμονία, τα συμπτώματα του αναπνευστικού συστήματος του παιδιού με ιώβου γίνονται πιο σοβαρά, συχνά με υψηλή θερμοκρασία που δεν πέφτει, αυξημένη κωφαλγία, ταχύτερη αναπνοή, φτέρνισμα, φτέρναση, κίτρινη απόχρωση και το άκουσμα ξηρών και υγρών ροχαλητών στο πνεύμονα, τα οποία συνήθως εξαφανίζονται όταν η θερμοκρασία πέφτει και οι ερυθρότητες υποχωρούν, αλλά οι ασθενείς με κακή διατροφή, αδυναμία και χαμηλή ανοσία μπορεί να αναπτύξουν μεγακυτταρική πνευμονία, η οποία συχνά δεν θεραπεύεται εύκολα, με συνεχή θερμοκρασία και πιθανότητα επανεμφάνισης της νόσου. Η πιθανότητα λοιμώξεων από βακτήρια είναι επίσης υψηλή, και οι ασθενείς που έχουν εμβολιαστεί με πνευμονικό εμβόλιο δεν έχουν πάντα υψηλό επίπεδο αντισωμάτων, οπότε αν κολλήσουν τον ιό της ιώβου μετά από χρόνια, μπορεί να αναπτύξουν μη τυπικό σύνδρομο ιώβου (AMS), το οποίο μπορεί να εμφανιστεί και σε άτομα που έχουν λάβει ανοσοποιητικό εμβόλιο. Τα συμπτώματα δεν είναι τυπικά, συχνά με σοβαρές τοξικές συμπτώσεις και λίγες καρδιακές, με υψηλή θερμοκρασία, πονοκεφάλους, ξηρό φτέρνισμα, πόνο στο στομάχι, μυαλγία και σπάνια εμφάνιση του εξανθήματος στα χέρια και τα πόδια, το οποίο στη συνέχεια επεκτείνεται προς το κέντρο. Συχνά συνοδεύεται από πνευμονία και μπορεί να προκαλέσει υγρό στην κοιλιά, η διάρκεια της νόσου μπορεί να είναι μήνες πριν από την αποκατάσταση, και η μη τυπική νόσος του ιώβου είναι πολύ σπάνια λόγω της χρήσης του εμβολίου για την αφαίρεση του ιού.

　　Η κύρια μέθοδος είναι η απομόνωση των ασθενών; να γίνει η ενεργός ανοσοποίηση των παιδιών για να αυξηθεί η ανοσία του σώματος. Σήμερα, η ελαττοποίηση του εμβολίου ελαττωμένης δραστικότητας του κοροναϊού είναι ευρέως εφαρμοζόμενη στο εξωτερικό, με σημαντική μείωση της συχνότητας της εμφάνισης του κοροναϊού. Η Κίνα规定，初次免疫为8μήνες,1ετών και πριν από την σχολική ηλικία να ενισχυθεί η ανοσία. Αυτό το εμβόλιο ενέεται皮下, η συχνότητα θετικών μετατροπών μπορεί να φτάσει9％ και οι ανεπιθύμητες ενέργειες είναι μικρές, η ανοσία μπορεί να συνεχιστεί10ετών. Για τα παιδιά που δεν έχουν εμβολιαστεί και έρχονται σε επαφή με παιδιά με κοροναϊό, μπορεί να εφαρμοστεί5μέρες ενδομυϊνής ένεσης πλήρους αίματος υγιών ενηλίκων, αίματος υγιών ατόμων της περιόδου ανάρρωσης από κοροναϊό ή γαλακτοπρωτεΐνης έχουν καθορισμένη προφylaxis. Περίπου

　　1、δοκιμασία λήψης βρογχοπνευμονικού υγρού, δοκιμασία λήψης σπονδυλικής χούβνης.

　　2、στον αγωνιστικό και αναρρωτικό στάδιο, δοκιμασία συμπύκνωσης αίματος, δοκιμασία ELISA για την ανίχνευση αντισωμάτων IgG του κοροναϊού, δοκιμασία προσέγγισης αντισωμάτων αντισωμάτων κοροναϊού.

　　3、ανίχνευση αντισωμάτων στο έλκος του ρινικού και του φάρυγγα, δοκιμασία λήψης σπονδυλικής χούβνης.

　　4、θωρακογραφία, η πνευμονία από κοροναϊό εκδηλώνεται ως διασπορά μικροβρογχίτιδας και φλεγμονής του ενδοπνευμονικού ιστού, η φλεγμονή της ιντερσποράλ λοίμωξης από βακτήρια είναι συχνά διάχυτη σε βρόγχους της πνευμονικής δωρεάς, συχνά τοποθετημένη σε μια πλευρά ή και τις δύο πλευρές του κάτω λοβού του πνεύμονα.

　　Η πνευμονία από κοροναϊό εκτός από την τυπική θεραπεία, πρέπει να δοθεί προσοχή στις παρακάτω πτυχές στη διατροφή: η διατροφή πρέπει να είναι ελαφριά, να δίνεται προσοχή στην υγιεινή και η διατροφή πρέπει να είναι λογική. Αποφύγετε την κατανάλωση πικάντικων και ερεθιστικών τροφών.

　　1、θεραπεία

　　Προς το παρόν, δεν υπάρχει ειδικό αντιϊκό φάρμακο για τον ιό του κοροναϊού, τα γενικά αντιϊκά φάρμακα όπως η ribavirin που χορηγούνται μέσω ατμοθαλάσσας ή ενδοφλέβιας ένεσης δεν έχουν αποδειχθεί ότι έχουν οποιαδήποτε σαφή επίδραση. Η θεραπεία της πνευμονίας από κοροναϊό επικεντρώνεται στην αντιμετώπιση των συμπτωμάτων, στη θεραπεία υποστήριξης και στην πρόληψη των επιπλοκών. Χρησιμοποιούνται κατάλληλοι αντιβιοτικά για την πρόληψη της βακτηριακής λοίμωξης. Οι ασθενείς με βακτηριακή λοίμωξη του πνεύμονα πρέπει να επιλέγουν αντιβιοτικά κατά της παθογόνου και να διεξάγουν δοκιμές ευαισθησίας. Όταν εμφανίζεται φαρυγγοστένωσις λόγω λαρυγγοφλεγμονής, εκτός από την οξυγονотерапία, πρέπει να ληφθούν υπόψη οι συνθήκες της νόσου και να γίνει σκλήνωση ή χειρουργική διάνοιξη της траχέας για τη βελτίωση της αναπνοής.

　　2、πρόγνωση

　　Η θνησιμότητα από κοροναϊό και πνευμονία είναι υψηλή.20 χρόνια πριν από τον θάνατο από πνευμονία από κοροναϊό60.1％，ακόμα και10％ περίπου.