درمان پاچهای باید به عنوان یک اقدام پیشگیریکننده باشد، باید به جوانان توجه شود تا از ایستادن طولانی یا کار بیش از حد اجتناب کنند. افرادی که سابقه خانوادگی دارند یا اختلالات مادرزادی دارند باید از فیزیوتراپی و تصحیح انحنای پا استفاده کنند. اصول فیزیوتراپی تقویت عضلات داخلی پا، عضلات خم کردن انگشتان و عضلات انحنای داخلی پا است تا از کف پا حمایت کند. بیمارانی که علائم دارند، در مرحله اول باید استراحت در تخت و استفاده از کفشهای تصحیحی را توصیه کرد. در مرحله تشنجی، میتوان از حمام گرم پا استفاده کرد، در صورت عدم کاهش علائم، میتوان از قالببندی دستی قالببندی شده استفاده کرد. در مرحله سخت، علائم شایع هستند و باید به فکر عمل جراحی ترکیبی سه مفصل باشد.
مشاهده و پیگیریبیشتر از ۹۰٪ بیماران پاچهای بدون علائم دارند، به علاوه کف پا فقط تا7-10 سال به طور کامل رشد میکند، بنابراین پاچهای بدون علائم نیازی به درمان ندارد و نیازی به استفاده از کفشهای تصحیحی و زیرههای کفش نیست.
کفشهای تصحیحی و زیرههای کفش:برای پاچهایهایی که درد دارند و انعطافپذیری دارند، میتوان از کفشهای تصحیحی یا زیرههای کفش تصحیحی استفاده کرد. اما تاکنون شواهدی وجود ندارد که نشان دهد کفشهای تصحیحی و زیرههای کفش میتوانند به طور مؤثری ساختار کف پا را تغییر دهند، هدف استفاده از کفشهای تصحیحی و زیرههای کفش بهبود میزان راحتی بیمار است.
ثابتسازی گچ:برای درمان پاچهای سخت، هدف اصلی ثابتسازی، کاهش درد است، نه اصلاح.4-6هفته، میتوان آن را چندین بار استفاده کرد.
درمان جراحی:با هدف رفع دردهایی که باعث اختلال در عملکرد میشوند، اما پس از عمل جراحی پا مبتلا به از دست دادن حرکت درونی و بیرونی خواهد بود.
بر اساس علتهای مختلف پاچهای، روشهای مختلف جراحی ممکن است استفاده شود، از جمله عمل جراحی اصلاح پاچهای Durham، عمل جراحی قطع استخوان مچ داخلی و انحنای پا، عمل جراحی ترکیبی سه مفصل، عمل جراحی جابجایی پاشنه به عقب و عمل جراحی جابجایی پاشنه به جلو و عمل جراحی Kidner (برداشتن جفتبند)+انتقال تاندونهای پس ران، عمل جراحی برداشتن جفتبند و پلنتر، عمل جراحی ترکیبی مچ پا، عمل جراحی ثابتسازی مچ پا، عمل جراحی ثابتسازی مچ پا و عمل جراحی Kidner (برداشتن جفتبند)