η οварιακή υπολειπόμενη συμπτωματολογία

　　Ο ORS συμβαίνει συχνά σε ασθενείς με ιστορικό δύσκολης χειρουργικής επέμβασης της πέλβης, αν το1Η αφαίρεση της ωοθήκης είναι δύσκολη λόγω του πολλαπλού αίματος στην πέλβη, η σταθεροποίηση του αίματος είναι δύσκολη, ή λόγω της επαφής του ισώματος της πέλβης, η αναγνώριση της ανατομικής σχέσης είναι ασαφής και δύσκολη να διαχωριστεί, ή λόγω της αλλαγής της δομής, της μορφής και της σχέσης των γειτονικών οργάνων από τον όγκο, η χειρουργική επέμβαση είναι δύσκολη και μερικές φορές παραμένουν μερικές ωοθήκες που δεν έχουν αφαιρεθεί πλήρως. Αυτές οι απομεινάρια των ωοθηκών και οι άλλες περιοχές των ωοθηκών της πέλβης, αν και η κύστη τους δεν έχει αίμα από τις ωοθήκες, μπορεί να υποστεί νεκρωση, κατανάτωση και αλλαγές όγκου, ακόμη και να διατηρήσει τη λειτουργία τους, και με την ευρύχωρη επαφή της πέλβης, είναι η κύρια αιτία πόνου.

　　Στη χειρουργική επέμβαση για την ενδομητρίωση της πέλβης, την πυελοπελβική φλεγμονή και τον όγκο, η αφαίρεση των ωοθηκών μπορεί να μην είναι πλήρης λόγω των παρακάτω παραγόντων:

　　1Η αύξηση των τοπικών αιμοφόρων αγγείων και η υπεραιμία κάνουν δύσκολη τη σταθεροποίηση του αίματος.

　　2Η επαφή προκαλεί αλλαγές στην τοπική ανατομία, καθιστώντας την διάσπαση δύσκολη.

　　3Η πίεση του όγκου改变了局部的解剖结构。

　　4Και όταν η χειρουργική επέμβαση κλείνει το ραχίδιο του πέλβιου, αν είναι πολύ κοντά στην ωοθήκη, μπορεί να προκαλέσει την αφαίρεση της ωοθήκης.

　　Η επαφή των οργανικών ιστών των ωοθηκών στο πέλβιο με το περιβάλλοντικό ιστό μπορεί να αποκτήσει αίμα, να συνεχίσει να έχει ενδοκριντική λειτουργία και λόγω της αντίδρασης του περιβάλλοντος ισώματος στο σπέρμα του φυσαλίδιου που περιέχει πολλαπλά ένζυμα, να προκαλέσει ευρύχωρη επαφή, να σχηματίσει όγκο της πέλβης, να προκαλέσει μια σειρά από συμπτώματα και σημεία.

　　5Και πιο πρόσφατα, ο ORS παρατηρείται μετά την αφαίρεση των ωοθηκών με λαβυρίνθιο.

　　Μερικοί ασθενείς με οварιακό απομεινάμενο συμπλέγμα συνδυάζονται με καρκίνο των ωοθηκών, πυελοπελβική φυσαλίτιδα, ανήκουν σε σοβαρές γυναικολογικές ασθένειες, σοβαρά βλάπτουν την υγεία των γυναικών, οπότε πρέπει να γίνει άμεση θεραπεία όταν αναγνωριστούν τα συμπτώματα.

　　Ο ORS (ovarian remnant syndrome) συμβαίνει συχνά μετά από δύσκολες χειρουργικές επεμβάσεις της πέλβης, και οι εκδηλώσεις του είναι επίσης πολύπλοκες, ανακεφαλαίωσης ως εξής:

　　1Και η πιο συχνή εκδήλωση του ORS είναι ο πόνος στο κάτω κοιλιακό τμήμα συνοδευόμενος από όγκο της πέλβης, συχνά συμβαίνει σε εβδομάδες και χρόνια μετά την δυσκολία της διπλής αφαίρεσης των ωοθηκών, συχνά συμβαίνει μετά την χειρουργική επέμβαση5έτη, ο πόνος στο κάτω κοιλιακό τμήμα αποτελεί περίπου65％, ο όγκος της πέλβης καταλαμβάνει75％.

　　2Και οι εκδηλώσεις του πόνου είναι ποικίλες, συνεχείς ή διακοπές, μια ή και τις δύο πλευρές του κάτω κοιλιακού τμήματος κύκλιος ή συνεχής μυαλγμός, βραχυπρόθεσμος ή διαρκής πόνος, ή προοδευτικός πόνος, μπορεί να εκπορευτεί προς το περιβόλι, μέρος προς την πλάτη, μερικές φορές ο πόνος είναι πολύ έντονος και χρειάζεται επείγουσα φροντίδα.

　　3Have a sense of pelvic pressure.

　　4Most patients have sexual pain or difficulty during intercourse.

　　5A few can appear rib pain due to invasion of the fallopian tube and frequent urinary tract infections. Functional ovarian residual tissue causes bladder outlet obstruction, leading to acute urinary retention. The residual ovary is prone to cystic change, causing ureteral obstruction at the distal end, and intravenous pyelography can show ureteral dilation or displacement. The characteristics of urinary tract obstruction are periodic attacks, manifested as renal colic, hematuria, and bladder irritation symptoms, etc.

　　In addition to hormone level testing and tumor marker testing, the following examination results should be combined to diagnose ovarian residual syndrome.

　　1Intravenous pyelography can show renal pelvis dilation and ureteral displacement.

　　2Ultrasound examination shows a mass with a small amount of fluid around.

　　3CT examination not only locates and determines the size of the mass but also helps in the diagnosis of patients with symptoms but no palpable mass.

　　4Laparoscopic examination.

　　5Histopathological examination.

　　Patients with ovarian residual syndrome should ensure adequate heat and protein supply in their diet, eat more fresh fruits and vegetables, arrange meal times reasonably, and pay attention to the following details.

　　1Breakfast and dinner should be arranged in the morning6Before the time, in the evening7After the time, extend the interval between medication and eating time, and reduce drug reactions.

　　2More water, promote the excretion of toxins, not less than2000 milliliters. Milk, soy milk, and mung bean soup help to excrete toxic substances released by cancer cells.

　　3Eat more foods rich in vitamin C and E, calcium, and folic acid:

　　4Eat once a week2-3Eat fish and shrimp, continue to drink milk, and eat more carrots.

　　5Maintain physical exercise and reduce the number of passive smoking.

　　6Avoid wearing shaping underwear for a long time.

　　7Avoid excessive dieting for weight loss and long-term malnutrition.

　　8Avoid smoking, alcohol, and spicy foods.

　　9Avoid fatty, fried, moldy, pickled foods, and warm, blood-activating foods.

　　According to the different degrees of ovarian residual syndrome, there are several treatment methods for this disease.
　　1. Drug treatment
　　1For patients with mild symptoms, oral contraceptives (such as desogestrel) can be used for cyclic treatment to inhibit the hypothalamus-pituitary-ovarian axis function, causing the ovary to not ovulate and atrophy, generally using medication2Μήνες，αν είναι αποτελεσματικό μπορεί να πάρει πάλι3month, most patients can alleviate pelvic pain and reduce the size of the mass.
　　2Gonadotropin-releasing hormone analogs (GnRHa) can alleviate symptoms and signs of patients due to their ability to suppress ovarian function.
　　3Long-acting high-dose progestins can achieve therapeutic effects by inhibiting the ovary's排卵function, commonly using long-acting progestins100 to150mg intramuscular injection, monthly1time.
　　4Androgens, by countering estrogens, alleviate pelvic congestion to relieve pain, commonly using methyltestosterone (methyltestosterone) for sublingual administration every day5mg, continuous administration1μήνες1Μήνες，αν είναι αποτελεσματικό μπορεί να πάρει πάλι2～
　　Μήνες.
　　Shemwell κ.λπ. χρησιμοποιούν ακτινοβολία αποστείρωσης για την ακτινοβολία του πέλματος, την αφαίρεση της λειτουργίας των ωοθηκών, τη μείωση των συμπτωμάτων πόνου του πέλματος, αλλά υπάρχουν αναφορές ότι η ακτινοθεραπεία του πέλματος έχει φτάσει10Gy，τα συμπτώματα δεν βελτιώθηκαν ακόμα, αυτό επειδή οι ασθενείς με ORS συχνά έχουν περιτονία του πέλματος, τη ριζοσπαστική της κόλπου, η ραδιοθεραπεία του πέλματος είναι πολύ εύκολο να βλάψει τον εντέρο, να προκαλέσει κολίτιδα, οπότε η ραδιοθεραπεία δεν είναι εύκολα αποδεκτή από τους ασθενείς.
　　Τρίτο, χειρουργική θεραπεία
　　Προς το παρόν, η χειρουργική αφαίρεση των υπολειμμάτων των ωοθηκών είναι η κύρια θεραπεία, μπορεί να διευκρινίσει περαιτέρω τη διάγνωση και να επιτευχθεί η πλήρης θεραπεία10％～30％ των ασθενών με ORS δεν μπορούν να αφαιρεθούν πλήρως τα υπολειμματικά υλικά των ωοθηκών κατά τη διάρκεια της χειρουργικής επέμβασης8％～10％ των ασθενών με ORS έχουν πιθανότητα επανεμφάνισης μετά την επέμβαση, κατά τη διάρκεια της χειρουργικής επέμβασης πρέπει να γίνει προσεκτική διάσπαση του πίσω περιitoneαίου, να αποκαλυφθούν οι ουροτήρες και οι κύριοι αορτικοί σωλήνες, ώστε να αφαιρεθεί πλήρως το υπολειμματικό υλικό των ωοθηκών, επειδή το σύνδρομο του υπολειμματικού υλικού των ωοθηκών συχνά εμφανίζεται σε δύσκολες χειρουργικές επεμβάσεις ή πολλαπλές χειρουργικές επεμβάσεις, οι ασθενείς έχουν σημαντική περιτονία, χρειάζεται εκτεταμένη διάσπαση, οπότε η χειρουργική επέμβαση διαρκεί πολύ και η απώλεια αίματος είναι μεγάλη, αναφέρεται στη βιβλιογραφία ότι η μέση απώλεια αίματος600ml(200～1000ml)，οι επιπλοκές της χειρουργικής είναι επίσης πολλές，όπως η βλάβη των ουροτήρων και των εντέρων，κάποιες περιπτώσεις χρειάζονται κύστη του εντέρου και χειρουργική επέμβαση για την αποκατάσταση του εντέρου, κάποιες περιπτώσεις χρειάζονται χειρουργική επέμβαση για την αποκατάσταση του ουροτήρα, κάποιες περιπτώσεις χρειάζονται χειρουργική επέμβαση για την εξερεύνηση της κύστης, για τους ασθενείς με συμπτώματα ουροδόχου οργάνου, κατά τη διάρκεια της χειρουργικής επέμβασης γίνεται βλεννοσκόπηση και αντίθετη ακτινογραφία του ουροποιού οργάνου, και το ουροτήρα τοποθετείται στην τοποθεσία του υπολείμματος των ωοθηκών για να αποφύγουμε τη βλάβη του ουροτήρα.
　　Τέσσερα, το πρόβλημα της προληπτικής αφαίρεσης των ωοθηκών
　　Για να αποφύγουμε την εκδήλωση αυτού του συμπτώματος, μερικοί πιστεύουν ότι πρέπει να αφαιρεθούν οι ωοθήκες κατά την κύστη της μήτρας, αλλά επειδή αυτό το σύνδρομο είναι σπάνιο, δεν είναι κατάλληλο να γίνει απλή προληπτική αφαίρεση των ωοθηκών. Όσον αφορά την προληπτική αφαίρεση της υγιούς ωοθήκης κατά την κύστη της μήτρας, οι απόψεις διαφέρουν, πολλοί ερευνητές πιστεύουν ότι πρέπει να γίνει προληπτική αφαίρεση των ωοθηκών σε όλες τις περιπτώσεις κύστης της μήτρας ή να καθοριστεί ανάλογα με την ηλικία. Αν διατηρηθούν οι ωοθήκες, πρέπει να γίνει βιοψία προληπτικά για να αποφύγουμε τον καρκίνο των ωοθηκών. Ωστόσο, μερικοί ερευνητές πιστεύουν ότι δεν είναι απαραίτητη η προληπτική αφαίρεση των ωοθηκών, και άλλοι, μετά από εξέταση της κυτταρολογίας του κόλπου, της βάσης της θερμοκρασίας, των συμπτωμάτων μετά την εμμηνόπαυση και των επιπέδων ορμονών του αίματος και των ούρων, έχουν βγάλει τα ίδια αποτελέσματα, και επομένως πιστεύουν ότι οι διατηρημένες ωοθήκες έχουν μακροζωική λειτουργία.