Η αποκατάσταση του μυοματώματος δεν είναι ούτε απαραίτητη ούτε συχνή επιπλοκή μετά τον τοκετό

　　Οι κοινές αιτίες της μητέρας που δεν επαρκώς επαναφέρει περιλαμβάνουν μέρος της πλακούντας και της μεμβράνης που παραμένει; Λοιμώξεις του ενδομητρίου, της μυώδους λοίμωξης ή της λοίμωξης του οστικού κόλπου που προκαλούνται από λοιμώξεις μετά τον τοκετό; Η μητέρα είναι υπερβολικά κλίση ή κλίση λόγω της υπερβολικής κλίσης της μητέρας; Μυώδεις όγκοι μεταξύ του τοιχώματος του μητρικού οργάνου, η μυώδης νόσος; Η μητέρα είναι υπερβολικά κλίση κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, όπως η πολυκυήμη σύλληψη, η υπερβολική ποσότητα αμνίου, ο μεγάλος εμβρύος κ.λπ. Η συγκεκριμένη αιτία ανάπτυξης και η προσοχή στο μηχανισμό θα αναλυθούν παρακάτω.

　　Πρώτος παράγραφος: Η αιτία ανάπτυξης

　　1、Η παραμονή της πλακούντας, της μεμβράνης του εμβρύου και η μη πλήρης απομάκρυνση της μεμβράνης.

　　2、Η λοίμωξη του ενδομητρίου, της μυώδους λοίμωξης ή της λοίμωξης του οστικού κόλπου.

　　3、Ο μυώδης όγκος, όπως ο όγκος του ενδομητρίου, ο όγκος του ενδομητρίου (adenomyoma).

　　4、Η υπερβολική κλίση ή η κλίση της μητέρας, η εκροή της αιμορραγίας δεν είναι ευχάριστη, οπότε η αιμορραγία παραμένει στο κοιλότητας του μητρικού οργάνου.

　　5、Η μεγάλη επιφάνεια της πλακούντας (όπως η πολυκυήμη σύλληψη, η προαπωθητική πλακούντα κ.λπ.) επηρεάζει την επαναφορά του μητρικού οργάνου, επειδή η μυώδης層ή της τοποθεσίας της πλακούντας είναι λεπτή, η συστολική ισχύς του μητρικού οργάνου είναι σημαντικά μειωμένη.

　　6、Οι πολλαπλοί τοκετοί επηρεάζουν την ποσότητα των ινών του μητρικού οργάνου, επηρεάζοντας τη συστολική ισχύ του μητρικού οργάνου.

　　7、Ο υπερβολικός αντανακλούμενος ή συνεχής υπερβολικός αντανακλούμενος, ο πιο συχνός είναι η ουρολοιμώξη μετά τον τοκετό.

　　Δεύτερος παράγραφος: Η μηχανισμός ανάπτυξης

　　Μετά τον τοκετό, λόγω της συστολής και της συστολής του μυός του μητρικού οργάνου, αναγκάζει την κοιλότητα των αγγείων να κλείσει ή να στενέψει, η κυκλοφορία του οργανισμού του μητρικού οργάνου να είναι ανεπαρκής ή να αναπτύξει αυτοδιασύνθεση, η κοιλότητα του μητρικού οργάνου να μειώνεται σημαντικά, η επιφάνεια αποσπάσεως της πλακούντας επίσης να αποκατασταθεί με τη μείωση του μητρικού οργάνου και την ανάπτυξη του νέου ενδομητρίου.5～6Η μητερα μπορεί να επανέλθει σε μη εγκυμοσύνη κατά την εβδομάδα. Αυτός ο διαδικασία ονομάζεται επαναφορά της μητέρας, όταν αυτή η επαναφορά λειτουργία εμποδίζεται, προκαλείται η μητερα που δεν επαρκώς επαναφέρει.

　　Η μητερα που δεν επαρκώς επαναφέρει έχει ως κύρια επιπλοκή την λοίμωξη, συμπεριλαμβανομένων της λοίμωξης του ενδομητρίου, της λοίμωξης του οστικού κόλπου και της συστημικής λοίμωξης. Μετά την παύση της αιμορραγίας, αν υπάρχουν εκροές πυώδους υγρού, υποδεικνύει λοίμωξη του ενδομητρίου.

　　Η μητερα δεν επαρκώς επαναφέρει την κατάσταση πριν τη σύλληψη, η πιο χαρακτηριστική εκδήλωση είναι η παρατεταμένη διάρκεια της αιμορραγίας μετά τον τοκετό.3ημέρες, να επεκταθεί μέχρι7～10ημέρες, ακόμα και περισσότερο. Αν η αιτία είναι το απομείνασμα του πλακούντα, η διάρκεια της αδιαθεσίας του αίματος είναι μεγάλη και η ποσότητα του αίματος είναι επίσης σημαντικά αυξημένη, στη διάρκεια αυτής της περιόδου η αδιαθεσία είναι συχνά σκοτεινή ή συνοδευόμενη από άσχημο άρωμα.

　　Μερικές φορές μπορεί να δούμε το αποσυντεθειμένο απομείνασμα του πλακούντα και (ή) της μεμβράνης που εκκρίνεται μαζί με την αδιαθεσία. Μετά την ολοκλήρωση της αδιαθεσίας του αίματος, αν εκκρίνεται το σπυράκιο, υποδεικνύει ότι υπάρχει λοίμωξη του ενδομητρίου. Ο ασθενής έχει συχνά πλάγια πόνους και δυσφορία στο κάτω μέρος του αριστερού βραχίονα κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, αλλά υπάρχουν και λίγοι ασθενείς με πολύ μικρή ποσότητα αδιαθεσίας του αίματος, και η δυσφορία στο κάτω μέρος του αριστερού βραχίονα είναι πολύ έντονη.

　　Αν κάνουμε διπλό έλεγχο, συχνά παρατηρείται ότι η κόρη είναι μαλακή, η εξωτερική γωνία του κόρης μπορεί να περάσει τουλάχιστον1σημαίνει, το μυοτρώμα είναι λίγο μεγαλύτερο και μαλακότερο από το φυσιολογικό μυοτρώμα της ίδιας περιόδου, η πλειοψηφία του μυοτρώματος είναι στην καμπυλωτή θέση, και υπάρχει ήπια πιεστική δυσφορία. Αν η ανεπαρκής αποκατάσταση του μυοτρώματος προκαλείται από λοίμωξη του ενδομητρίου, λοίμωξη του μυοτρώματος ή λοίμωξη του κοιλιακού κόλπου, η πιεστική δυσφορία του μυοτρώματος είναι πιο έντονη, και η πιεστική δυσφορία της περιοχής των πλοκάμων είναι επίσης διαφορετική επίπεδο.

　　Η πρόληψη της ανεπαρκούς αποκατάστασης του μυοτρώματος περιλαμβάνει την ενίσχυση της υγείας της εγκύου κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, τη σωστή χειριστική της γέννησης του πλακούντα και της μεμβράνης, καθώς και τη γυναίκα του μαιευτή μετά την εξαγωγή του πλακούντα4λεπτών να εκκρίνει ούρα κ.λπ., οι συγκεκριμένες μεθόδους πρόληψης είναι οι εξής.

　　1、 στη διάρκεια της εγκυμοσύνης, πρέπει να δώσουμε σημασία σε όλες τις μεθόδους που μπορούν να ενισχύσουν την υγεία της εγκύου.

　　2、 μετά τη γέννηση, πρέπει να χειριστούμε σωστά τη γέννηση του πλακούντα και του εμβρύου, να ελέγχουμε προσεκτικά αν ο πλακούντας και η μεμβράνη είναι ολοκληρωμένα, και να ελέγχουμε προσεκτικά αν υπάρχουν αποκλίνοντες αγγεία στο πλάγιο μέρος του πλακούντα του εμβρύου, ώστε να μπορούμε να εντοπίσουμε το υποπλακούντα γρήγορα. Αν υπάρχει υποψία για υποπλακούντα, μέρος του πλακούντα που παραμένει ή την παραμονή της μεγάλης μεμβράνης, πρέπει να εισέλθουμε στο κοιλιακό κελί υπό σφιγμοθεραπεία και να αφαιρέσουμε το ολοκληρωμένο απομείνασμα. Αν μετά τον έλεγχο της μεμβράνης διαπιστωθεί ότι υπάρχει μόνο λίγο απομείνασμα της μεμβράνης, μπορεί να χρησιμοποιηθεί το συσπαστικό παράγοντα του μυοτρώματος και τα αντιβιοτικά μετά τη γέννηση, να περιμένουμε να εκκρίνει φυσικά και να προλάβουμε τη λοίμωξη.

　　3、 για να αποφύγουμε την ουρολοίμωξη μετά τη γέννηση, να συμβουλεύσουμε τη γυναίκα του μαιευτή να αποφύγει τη γέννηση μετά την εξαγωγή του πλακούντα4λεπτών να εκκρίνει ούρα. Αν μετά τη γέννηση6λεπτών δεν μπορεί να εκκρίνει ούρα και να διαγνωστεί ως ουρολοίμωξη, πρέπει να χειριστούμε γρήγορα, αν χρειαστεί να κάνουμε ουροστομία.

　　4、 να συμβουλεύσουμε τη γυναίκα του μαιευτή να αποφύγει τη μακρά λυθοθεραπεία και να ενθαρρύνουμε τη γυναίκα του μαιευτή να βγει από το κρεβάτι νωρίτερα. Αν διαγνωστεί ως ουροδόχος κύστης πίσω-καμπής, πρέπει να κάνει καθημερινά θέση πίσω-καμπής.2φορά, κάθε φορά15～20λεπτών να διορθωθεί.

　　5、Πρέπει να ενισχύσουμε τη φροντίδα της λιποθυμίας και της επιμελητείας μετά τη γέννηση, προσπαθώντας όσο το δυνατόν να προλάβουμε την ανεπαρκή αποκατάσταση του μυοτρώματος. Αν υπάρχει υποψία για απομείνασμα, πρέπει να καθαρίσουμε αμέσως το κοιλιακό κελί, να δώσουμε συσπαστικό παράγοντα για την προώθηση της συστολής του μυοτρώματος και να χρησιμοποιήσουμε προληπτικά αντιβιοτικά. Ενεργά να χειριστούμε την ουρολοίμωξη μετά τη γέννηση, αν εμφανιστεί δυσκολία στην ούρηση μετά τη γέννηση, να χειριστούμε γρήγορα, όπως η θερμοθεραπεία του κάτω αριστερού βραχίονα, η ακουστική, η κλέψυδρα, η σφιγμοθεραπεία του νεστέριου. Αν η ούρηση παραμένει ατελή, η βουλβός της ουροδόχου κύστης πλησιάζει την οσφυϊκή κοιλιά, πρέπει να τοποθετήσουμε συνεχές ουροστομικό. Αφού γεννήσει, πρέπει να αποφύγουμε τη μακρά λυθοθεραπεία, πρέπει να βγούμε από το κρεβάτι όσο το δυνατόν νωρίτερα. Αν η ποσότητα του αίματος είναι μεγάλη ή υπάρχει μακροχρόνιος αιμορραγισμός, πρέπει να κάνουμε υπερηχογράφημα, αν ανακαλύψουμε ότι υπάρχει απομείνασμα στο κοιλιακό κελί, πρέπει να κάνουμε λιποθυμική χειρουργική. Αποστείλουμε τα κύτταρα για παθολογική εξέταση. Αν υπάρχει πυρετός, αυξημένης λευκοκυττάρωσης, μπορεί να έχει συμβεί λοίμωξη, πρέπει να ξεκινήσουμε την αγωγή με μεγάλη δόση αντιβιοτικών ευρύ φάσματος ενώ κάνουμε την κουλτούρα των βακτηρίων του περιεχομένου του κοιλιακού κελιού. Αν δεν είναι αποτελεσματική η θεραπεία διατήρησης, μπορεί να εξεταστεί η χειρουργική θεραπεία. Ανάλογα με την κατάσταση του μυοτρώματος, μπορεί να γίνει αφαίρεση του μυοτρώματος, σπάνια χρειάζεται να αφαιρεθεί το μυοτρώμα.

　　Η εξέταση της ανεπαρκούς ανόρθωσης του μητρώου περιλαμβάνει εργαστηριακές εξετάσεις και βοηθητικές εξετάσεις, οι συγκεκριμένες μεθόδοι εξέτασης θα περιγραφούν παρακάτω.

　　1Εργαστηριακές εξετάσεις

　　Η εξέταση της ανεπαρκούς ανόρθωσης του μητρώου περιλαμβάνει εξετάσεις εργαστηρίου και βοηθητικές εξετάσεις, και οι συγκεκριμένες μεθόδους εξέτασης θα περιγραφούν παρακάτω.

　　2Επιλέξτε τις εξετάσεις αίματος, ούρων, κ.λπ. ανάλογα με την κατάσταση της νόσου.

　　Άλλες βοηθητικές εξετάσεις

　　Τα προτιμήσεις και τα απαγορευμένα της διατροφής των ασθενών με ανεπαρκή ανόρθωση του μητρώου

　　Η συμβατική μέθοδος θεραπείας της ανεπαρκούς ανόρθωσης του μητρώου από τη δυτική ιατρική

　　1Αν ανεπαρκής ανόρθωση του μητρώου, πρέπει να δοθεί συστολικός παράγοντας του μητρώου. Η ανεπαρκής ανόρθωση του μητρώου λόγω διαφορετικών αιτιών πρέπει να ληφθούν διαφορετικές θεραπείες, και οι συγκεκριμένες μεθόδους θεραπείας θα περιγραφούν παρακάτω.2、Αν ανεπαρκής ανόρθωση του μητρώου, πρέπει να δοθεί συστολικός παράγοντας του μητρώου. Οι πιο συχνές θεραπείες περιλαμβάνουν: ergot alkaloid O.4～O.2θρόμβοι/mg,10～2d, ενδοφλέβια; Εκχύλιση ergot2θρόμβοι/0U,2ml,3θρόμβοι/d, ενδοφλέβια; Εξαγωγή του motherwort2g,3θρόμβοι/d, διάλυμα; Συνταγή βιοχημείας25ml,2～3θρόμβοι/d, ενδοφλέβια; Παρασκευασμένος από την κινεζική ιατρική20g,3θρόμβοι/d, διάλυμα. Όλα τα παραπάνω φάρμακα πρέπει να χρησιμοποιούνται τουλάχιστον συνεχώς2～3Ημέρες.

　　2、Αν διαγνωστεί ως ανεπαρκής ανόρθωση του μητρώου λόγω μέρους της απομείνασης της πλακούντας ή της μεγάλης απομείνασης της μεμβράνης, λόγω της συχνής εμφάνισης της ελαφράς λοίμωξης του ενδομητρίου και του μυοσάρκωματος, θα πρέπει να ληφθεί πρώτα η cefamycin ενδοφλέβια1g και metronidazole 0.2g,4θρόμβοι/d, ενδοφλέβια, συνεχής λήψη2Μετά από μια ημέρα ξεκινήστε την κολποκύστη για να αποφύγετε την επέκταση της λοίμωξης. Εξατομικευμένα και πλήρως αφαιρέστε τα απομεινάρια του ιστού και την ενδομητρίωση του μητρώου για να επιτύχετε την ακεραιότητα και την παθολογική εξέταση, και πρέπει επίσης να αποκλείσετε τον καρκίνο του χориόειδου του μητρώου. Μετά την επέμβαση, δώστε συστολικούς παράγοντες του μητρώου για να προωθήσετε τη συστολή του μητρώου και συνεχίστε να χρησιμοποιείτε ευρύ φάσμα αντιβιοτικών1～2Ημέρες.

　　3Αν η αιτία της ανεπαρκούς ανόρθωσης του μητρώου είναι το μυοματώματος ενδιάμεσου τοιχώματος του μητρώου, η κύρια θεραπεία είναι η χρήση συστολικών παραγόντων του μητρώου. Αν η θεραπεία δεν έχει σημαντική επίδραση μετά από αρκετές ημέρες, και η κολπίτιδα συνεχίζει να διατηρεί μεγάλη ποσότητα αίματος, θα πρέπει να εξεταστεί η απομάκρυνση του μητρώου.