Συμπτωματολογία πτώσης του κόλπου

　　Η συμπτωματολογία πτώσης του κόλπου είναι μια ασθένεια της βουβωνικής χώρας που προκαλείται από μακροχρόνια παραμονή σε καθιστική θέση και υπερβολική προσπάθεια στην εκτόνωση των κόπων, εξασθενίζοντας τη λειτουργία των μυών του βουβωνικού τοίχου, αυξάνοντας τον γωνιακό άξονα του κατώτερου ορθού και προκαλώντας την προκύψη της μεμβράνης της μπροστινής τοιχώματος του ορθού λόγω της αυξημένης ενδοκοιλιακής πίεσης που μεταφέρεται από την προκύψη της μεμβράνης. Αυτή η προκύψη της μεμβράνης (AMP) μπορεί να προκαλέσει αίσθηση ανεπαρκούς εκτόνωσης, οδηγώντας σε μια κακή κύκλωση. Επιπλέον, οι πολλαπλές γέννες στις γυναίκες είναι πιο συχνές.

　　Το σύνδρομο πτώσης του perineum είναι πιο πιθανό να προκαλέσει σύνδρομο διαρροής κόπρανων, η γέννηση ή η μακροχρόνια δυσκολία στη defecation προκαλεί την ανώμαλη πτώση του perineum, προκαλώντας την επέκταση του νεύρου του perineum, η οποία προκαλεί τραυματισμό με χαρακτηριστική διάταση, οδηγώντας στη νευροπάθεια της πεLintομυοϊκής μυϊκής ίνας του πυελικού τοιχώματος, και κάνει τους μυς του πυελικού τοιχώματος πιο αδύναμους.

　　Οι ασθενείς με σύνδρομο πτώσης του perineum διαμαρτύρονται για την αίσθηση της στένωσης στο εντέρο, δηλαδή την αίσθηση της ανεπιτυχούς defecation, την αναισθησία και τον πόνο στο perineum, τη δυσκολία στην εξαγωγή των κόπρανων, και μερικές φορές την εμφάνιση του μucus και του αίματος στα κόπρανα. Οι ασθενείς στην τελική φάση έχουν διαφορετικά βαθμούς διαρροής κόπρανων και συνεχούς πόνου στο perineum, που μπορεί να εμφανιστεί ή να επιδεινωθεί κατά τη διάρκεια της καθιστικής θέσης. Αυτό οφείλεται στην επέκταση του νεύρου του perineum και των κλάδων που ελέγχουν τον εξωτερικό σφιγκτήρα του analkανατομικού καναλιού και τον levator ani, η υπερβολική επέκταση μπορεί να επηρεάσει σημαντικά τη λειτουργία τους, οδηγώντας σε αλλαγές στον νευρικό μηχανισμό των μυών του πυελικού τοιχώματος, και κάνει τους μυς του πυελικού τοιχώματος πιο αδύναμους.

　　Οι ασθενείς με πτώση του perineum πρέπει να διατηρούν την άσκηση φυσικής γυμναστικής και την ενίσχυση των μυών της κοιλιάς, για να βελτιώσουν την κατάσταση της έλλειψης του αίματος και του αερίου του σώματος και την έλλειψη του κεντρικού πνεύματος, που έχει σημαντική σημασία για την ενίσχυση της θεραπείας και την πρόληψη της πτώσης του εντέρου. Οι συγκεκριμένες μέθοδοι πρόληψης περιλαμβάνουν:
　　1、Ενεργά απομακρύνουμε διάφορους παράγοντες προκαλούντες, όπως η κοιλίωση, η μακροχρόνια καθιστική ή standing, η διάρροια, η μακροχρόνια κοιλίωση, η κολίτιδα κ.λπ., ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δοθεί στους μικρούς παιδιά.
　　2、Στην καθημερινή ζωή, πρέπει να προσπαθήσουμε να αυξήσουμε την θρεπτική αξία, να κάνουμε τη ζωή μας ρουτίνα, να αποφύγουμε να κάθομαστε για πολύ στον κύστελλο, να υιοθετήσουμε την συνήθεια της定时 της defecation, και να αποφύγουμε τη σκληρή κόπρανα. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί το καθιστικό μπάνιο με ζεστό νερό μετά την defecation και πριν τον ύπνο για να ενισχύσει τη συστολή του analkανατομικού σφιγκτήρα, έχει μια θετική επίδραση στην πρόληψη της πτώσης του perineum.
　　3、Για τους ασθενείς με συχνή δυσκοιλιότητα ή δυσκολία στη defecation, εκτός από την κατανάλωση τροφών πλούσιων σε φυτικές ίνες, δεν πρέπει να χρησιμοποιούν υπερβολική δύναμη κατά τη διάρκεια της defecation.
　　4、Οι γυναίκες πρέπει να απολαμβάνουν επαρκή ξεκούραση κατά τη διάρκεια της γέννησης και μετά τη γέννηση για να προστατεύσουν τη φυσιολογική λειτουργία του analkανατομικού σφιγκτήρα. Οι ασθενείς με προορισμό ή εσωτερική πτώση πρέπει να λάβουν άμεση θεραπεία.
　　5、Η συχνή εκτέλεση γυμναστικής του analkανατομικού καναλιού, η προώθηση της κίνησης του μυοπυελικού μυϊκού κορμού, έχει το αποτέλεσμα να ενισχύσει τη λειτουργία του analkανατομικού σφιγκτήρα, έχει ορισμένη επίδραση στην πρόληψη της νόσου.

　　Υπάρχουν πολλές μεθόδους εξέτασης για το σύνδρομο πτώσης του perineum, οι κύριες από αυτές είναι οι εξής:
　　1、Εξέταση στη θέση του squatting:Στην κατάσταση της ανάπαυσης, το analkανατομικό κανάλι μπορεί να βρίσκεται στη φυσική του θέση ή κάτω από την οστική έξοδο του πέλματος.1.0cm, αλλά όταν ο ασθενής βρίσκεται σε στάση κνήμης και προσπαθεί να συσπάσει το άρσενη, είναι δυνατό να δει την πτώση του analkανατομικού καναλιού πάνω από2.0cm και παραπάνω, ακόμη και πάνω από το επίπεδο των σπονδύλων του ischiadίου.
　　2、Εξέταση με το δάκτυλο στο σκαθάρι:Η ισχύς της διαστολής του analkανατομικού καναλιού μειώνεται κατά τη διάρκεια της στάσης, και όταν ο ασθενής προσπαθεί να συσπάσει ελεύθερα, η ισχύς της συστολής του analkανατομικού καναλιού μειώνεται σημαντικά.
　　3、Εξέταση με το anorectal endoscope:Είναι δυνατό να δει κανείς την συσσώρευση του εντέρου του εμπρόσθιου τοιχώματος, η οποία σφίγγει το τέλος του πιπελάτη.
　　4、Μέτρηση πίεσης του analkανατομικού καναλιού:Η στατική πίεση του analkanάλου και η μέγιστη συστολή της πίεσης μπορούν να μειωθούν.
　　5、Τεχνητή ραδιογραφία αποτύπωσης εξόδου του σκαθαριού:Η στατική φωτογραφία δείχνει ήπια πτώση του perineum και μικρή προήχυση του εμπρόσθιου τοιχώματος του εντέρου; Κατά τη διάρκεια της προσπάθειας, ολόκληρο το perineum πέφτει.3.5cm, ειδικά μετά το οπίσθιο. Επιπλέον, εκτός από την απόκλιση της θέσης του βυθού του πέους, μπορεί να ανακαλυφθούν και άλλες ασθένειες, όπως η προκτορική προέκταση.

　　Η θεραπεία της συμπτωματολογίας της πτώσης του πέους από την κλασική ιατρική πρέπει να προσέχει να καταναλώνει περισσότερη ίνωση, όπως τα φρέσκα λαχανικά και τα φρούτα; Να καταναλώνει περισσότερα ορυκτά και σπασμένα σιτάρια, όπως το ορυκτό σιτάρι, το καλαμπόκι, το ολοκληρωμένο ψωμί; Να καταναλώνει συχνά τροφές πλούσιες σε θρεπτικά συστατικά, όπως τα καρύδια, τα σιμόρινα, τα κολοκύθια, τα φιστίκια, τα αμύγδαλα, τα κουκουνάρια και τα ροδάκινα; Οι ασθενείς πρέπει να αποφεύγουν να καταναλώνουν πικάντικες και ερεθιστικές τροφές, οι οποίες μπορούν να προκαλέσουν σκληρή κένωση και να επιδεινώσουν την κατάσταση.

　　Η θεραπεία της συμπτωματολογίας της πτώσης του πέους περιλαμβάνει μη χειρουργική θεραπεία και χειρουργική θεραπεία, τα οποία περιλαμβάνονται τα εξής:

　　Πρώτο, μη χειρουργική θεραπεία
　　1、Εκπαίδευση καλοί συνηθισμένοι κόπρανα: Ανάπτυξη καλοί συνηθισμένοι συνηθισμένοι κόπρανα, αποφύγετε την υπερβολική προσπάθεια κατά την εκτόξευση των κόπρανα, αποφύγετε να περνάτε πολύ χρόνο κάθε φορά που πηγαίνετε στην τουαλέτα, δεν υπερβαίνει10min είναι κατάλληλο; Μπορεί να χρησιμοποιηθεί κατάλληλα το φυτικό παράγον για την ενίσχυση της κένωσης, για να αποφύγουμε περαιτέρω βλάβη των μυών του βυθού του πέους.
　　2、Ενίσχυση της άσκησης της αναστροφής του πρωκτού: Η λειτουργία των μυών του βυθού του πέους εκφράζεται κυρίως από την συστολή και την χαλάρωση του πρωκτού, αυτή η άσκηση ολοκληρώνεται από τα εξωτερικά και εσωτερικά σφιγκτήρες του πρωκτού, τους μυς του ανόρθωσης του πρωκτού και άλλους, που συντονίζονται με πολύπλοκο μηχανισμό. Ο τρόπος άσκησης μπορεί να λάβει τη θέση του στήθους και των γονάτων ή άλλες θέσεις, να συνδυαστεί με την αναπνοή και την άσκηση του μυός του ανόρθωσης του πρωκτού, να συστέλλει τους μυς του βυθού του πέους κατά την εισπνοή, να χαλαρώνει τους μυς του βυθού του πέους κατά την εκπνοή, να εισπνέει και να εκπνέει, να χαλαρώνει και να συστέλλει, αυτό είναι η βασική μέθοδος για να μειώσει την πτώση του πέους και να ανακτήσει την πίεση των μυών του βυθού του πέους.
　　3、Ενεργής θεραπείας συνοδευτικών παθήσεων: Για να μειώσει τα συμπτώματα και να αποφύγει περαιτέρω βλάβη των μυών του βυθού του πέους, η συμπτωματολογία της πτώσης του πέους που συνοδεύεται από ενδοπροκτορική στροφή ή προκτορική προέκταση πρέπει να θεραπευτεί ενεργά, να διακόψει τον κακό κύκλο της πτώσης του πέους, της υπερβολικής προσπάθειας κατά την εκτόξευση των κόπρανα και της προέκτασης. Πρώτα χρησιμοποιήστε θεραπεία με ένεση, ενισχύστε την άσκηση της αναστροφής του πρωκτού, η οποία είναι πολύ καλή.

　　Δεύτερο, χειρουργική θεραπεία
　　Αν η θεραπεία με ένεση είναι ανεπαρκής ή υπάρχει ενδοπροκτορική στροφή, μπορεί να γίνει χειρουργική διόρθωση της ενδοπροκτορικής στροφής. Αλλά λόγω της συμπτωματολογίας της πτώσης του πέους που συνοδεύεται από δυσλειτουργία των μυών του βυθού του πέους, ακόμα και αν γίνει η σταθεροποίηση ή η κρεμάση του προκτορικού σωλήνα, μπορεί να παραμείνουν μερικά συμπτώματα μετά την επέμβαση.
　　Επειδή η συμπτωματολογία της πτώσης του πέους συνοδεύεται από κάποιο βαθμό δυσλειτουργίας των μυών του βυθού του πέους, οι κλινικοί γιατροί πρέπει να αποφύγουν την επέμβαση της επέκτασης του πρωκτού, για να αποφύγουν την επιδείνωση της βλάβης των σφιγκτήρων και να προκαλέσουν την παράλογη δυσκοιλιότητα μετά την επέμβαση.