Pancreatitis

　　Υπάρχουν πολλοί παράγοντες που προκαλούν την παγκρεατίτιδα, οι πιο συχνές αιτίες περιλαμβάνουν:

　　1、πάθειες του δακτυλικού συστήματος

　　Η πιο συχνή αιτία είναι η παγκρεατική πέτρα. Κατά τη διάρκεια της παγκρεατίτιδας, η απελευθέρωση των τοξινών των βακτηρίων μπορεί να προκαλέσει την ενεργοποίηση των ενζύμων του παγκρεάτη μέσω των μεταξύ του βιβλιοθηκών του λιμφοκυττάρου του βιβλιοθηκών, προκαλώντας οξεία παγκρεατίτιδα. Επιπλέον, η παγκρεατική σκώληκας, η οίδημα του Oddi, η σπασμός, η στένωση, η δυσμορφία, ο όγκος κ.λπ. μπορεί να προκαλέσουν τη στένωση του κατώτερου μέρους του κοινού δακτυλικού αγωγού και του παγκρεατικού αγωγού, προκαλώντας χρόνια παγκρεατίτιδα.

　　2、αλκοόλ ή φάρμακα

　　Η μακροχρόνια χρήση αλκοόλ μπορεί να προκαλέσει την αύξηση της περιεκτικότητας των πρωτεϊνών στο παγκρεατικό υγρό, σχηματίζοντας πυκνά πρωτεϊνικά μπλοκαρίσματα που μπλοκάρουν τους παγκρεατικούς αγωγούς; Ταυτόχρονα, το αλκοόλ μπορεί να προκαλέσει την φλεγμονή του ενδοκυτταρικού επιθηλίου του δωδεκαδάκτυλου, προκαλώντας οίδημα του δακτυλίου και εμποδίζοντας την εξαγωγή του παγκρεατικού υγρού. Μερικές φορές τα φάρμακα και τα τοξικά προϊόντα μπορούν να προκαλέσουν απευθείας βλάβη στο ιστού του παγκρεάτη, όπως mercaptopurine, κορτικοστεροειδή, τετρακυκλίνη, διουρητικά της θειαζίνης, L-Asparaginase, οργανικές φθαλιδικές ωμολογίες κ.λπ.

　　3、λοιμώξεις

　　Πολλές λοιμώξεις μπορούν να προκαλέσουν παγκρεατίτιδα, τα συμπτώματα είναι συχνά μη ορατά, μετά την ανάρρωση της πρωτογενούς νόσου, η παγκρεατίτιδα μπορεί να εξαφανιστεί από μόνη της, οι πιο συχνές περιλαμβάνουν την ιογενή παγκρεατίτιδα, την ιογενή ηπατίτιδα, την λοιμώδης μονοκυτταρική αύξηση, την πυρετό, την σοβαρή λοιμώδης αιμορραγία κ.λπ.

　　4、άλλες ασθένειες

　　Οι ασθενείς με οικογενειακή υπερλιπα血症 έχουν υψηλότερη πιθανότητα να αναπτύξουν παγκρεατίτιδα σε σύγκριση με τους υγιείς ανθρώπους. Η αρτηριοσκλήρωση και η νόσος των κυστικών αρτηριών μπορεί να προκαλέσουν τη στένωση του αγωγού των αρτηριών, την ανεπαρκή αιματοδότηση του παγκρεάτη. Όταν η νόσος του Κροϊν στο δωδεκαδάκτυλο επηρεάσει το παγκρεάτιδα, μπορεί να προκαλέσει την καταστροφή των αδένων του παγκρεάτη, την απελευθέρωση και την ενεργοποίηση των ενζύμων του παγκρεάτη, προκαλώντας παγκρεατίτιδα. Η βλοκада του παγκρεατικού αγωγού, τα πέτρες του παγκρεατικού αγωγού, η στένωση, ο όγκος κ.λπ. μπορεί να προκαλέσει την αυξημένη έκκριση του παγκρεατικού υγρού, την αύξηση της πίεσης στο παγκρεατικό αγωγό, την ρήξη των μικρών κλάδων του παγκρεατικού αγωγού και των αδένων του παγκρεάτη, την ένδυση του παγκρεατικού υγρού και των ενζύμων του διασώματος, προκαλώντας οξεία παγκρεατίτιδα. Μερικές φορές η διάρροια του παγκρεάτη μπορεί να προκαλέσει τη ρήξη του κύριου και του παραπληρωματικού παγκρεατικού αγωγού και τη μη αποτελεσματική αποχέτευση, μπορεί να είναι σχετική με την οξεία παγκρεατίτιδα. Όταν η ενδοκρινική λειτουργία της επιδορφίνης είναι υπερβολική, η επιδορφίνη μπορεί να αυξήσει την έκκριση και την ομαλότητα του παγκρεάτη, προκαλώντας δυσκολία στην αποχέτευση του παγκρεατικού υγρού, αυξάνοντας την πίεση και προκαλώντας παγκρεατίτιδα.

　　5、διατροφικές διαταραχές

　　Η υποπρωτεϊνική διατροφή μπορεί να προκαλέσει την χρόνια παγκρεατίτιδα, είναι πιο συχνή στις χώρες της Νοτιοανατολικής Ασίας, της Αφρικής και της Λατινικής Αμερικής. Τα τελευταία χρόνια ανακαλύφθηκε ότι η υψηλή κατανάλωση λιπαρών έχει σχέση με την παγκρεατίτιδα, οι πειράματα ζώων επίσης δείχνουν ότι η υψηλή κατανάλωση λιπαρών κάνει το παγκρεάτιδα ευάλωτο και ευαίσθητο στην ανάπτυξη της χρόνιας παγκρεατίτιδας.

　　6、γενετικοί παράγοντες

　　Η γενετική παγκρεατίτιδα είναι σπάνια, ανήκει στη χρωμοσωμική dominant κληρονομικότητα. Η ψυχική, γενετική, αλλεργική και αλλεργική αντίδραση, η κώμα του σακχαρώδους διαβήτη και η ουραιμία είναι επίσης παράγοντες που προκαλούν οξεία παγκρεατίτιδα.

　　7、τραυματισμός και χειρουργική επέμβαση

　　Είναι μια συχνή αιτία της οξείας παγκρεατίτιδας, μπορεί να προκαλέσει χρόνια παγκρεατίτιδα μόνο όταν η βλάβη είναι σοβαρή ή η βλάβη στον κύριο παγκρεατικό δακτυλικό αγωγό είναι σοβαρή.

　　Η ήπια οξεία παγκρεατίτιδα είναι σπάνια να προκαλεί επιπλοκές, ενώ η σοβαρή οξεία παγκρεατίτιδα συχνά παρουσιάζει πολλές επιπλοκές, όπως το παγκρεατικό αβοήθημα, η παγκρεατική ψευδοκυστης, η ανεπάρκεια των οργανικών λειτουργιών, η πιθανότητα της εμφάνισης της περιτονίτιδας, της αναπνευστικής οδού, της ουρογενετικής οδού κ.λπ., η διάδοση της λοίμωξης μπορεί να προκαλέσει σοβαρή λοιμώδης αιμορραγία. Μερικές φορές μπορεί να εξελιχθεί σε χρόνια παγκρεατίτιδα. Η χρόνια παγκρεατίτιδα εκφράζεται κυρίως από τον χρόνιο πόνο και την ανεπάρκεια της ενδογενετικής και εξωγενετικής έκκρισης του παγκρεάτη, είναι σχετική με την ανάπτυξη του καρκίνου του παγκρεάτη. Η πιο συχνή επιπλοκή είναι η δημιουργία της ψευδοκυστερίδας και η μηχανική μπλοκαρίδα του δωδεκαδάκτυλου και του κοινού καναλιού.

　　Η παγκρεατίτιδα είναι μια ασθένεια που προκαλείται από την αυτοδιαβίωση της τριπλής ουρεάσης του παγκρέατος. Το παγκρέας έχει οίδημα, υπερπλασία, ή αιμορραγία, νεκρωση. Κλινικά εμφανίζονται πόνος, αίσθημα βουχέματος, έμεση, πυρετό, και η περιεχόμενη της αίματος και της ούρων της αμυλάσης αυξάνεται.

　　1、οξεία παγκρεατίτιδα

　　(1()) Οι ασθενείς με σοβαρή σοκ συχνά εμφανίζουν συμπτώματα σοκ όπως λευκότητα, κρύος ιδρώτας, λεπτή παλμοσύνη, πτώση της πίεσης του αίματος, οι λόγοι μπορεί να είναι ποικίλοι, όπως η εξωτερική ροή του παγκρεατικού υγρού, η διέγερση του περιitoneακού ιστού που προκαλεί έντονο πόνο; Η αιμορραγία του παγκρεατικού ιστού και του περιitoneακού χώρου; Η νεκρωση του ιστού, η διάσπαση της πρωτεΐνης που προκαλεί τοξικότητα του οργανισμού κ.λπ. Οι σοβαρές περιπτώσεις σοκ μπορεί να οδηγήσουν σε θάνατο αν δεν αντιμετωπιστούν σε χρόνο.

　　(2()) Ο πόνος είναι συχνά στην κεντρική ανώτερη κοιλιά, μερικές φορές εκτείνεται στη μέση πλάτη σε μορφή ζώνης, μπορεί να ελαττωθεί με την κάμψη ή την προσανατολισμό του σώματος; Συχνά εκδηλώνεται ξαφνικά μετά από την κατανάλωση μεγάλου όγκου οινοπνευματώδους αλκοόλ ή πλούσιου γεύματος, με διαφορετική σοβαρότητα, η ελαφρά είναι οξύς πόνος, η σοβαρή είναι συνεχής κολικός πόνος.

　　(3()) Οι περισσότεροι ασθενείς εκδηλώνουν έμεση από το περιεχόμενο του στομάχου, ακόμη και έμεση της χολής, ο πόνος δεν ανακουφίζεται μετά την έμεση.

　　(4()) Οι περισσότεροι ασθενείς με οξεία παγκρεατίτιδα εμφανίζουν μέτρια θερμοκρασία, συνήθως διαρκεί3～5ημέρα.

　　(5()) Οι ασθενείς έχουν διαφορετικά βαθμούς αφυδάτωσης, οι ασθενείς με συχνή έμεση μπορεί να αναπτύξουν μεταβολική αλκαλοειδική διαταραχή, οι σοβαρές παγκρεατίτιδες συχνά συνοδεύονται από μεταβολική οξέωση, χαμηλή καλίου, αυξημένη γλυκόζη, χαμηλή μαγνησίου.

　　2、χρονομένη παγκρεατίτιδα

　　(1()) Ο πόνος είναι συχνά στην ανώτερη κοιλιά, διασπειρομένος, μπορεί να επεκταθεί στη σπονδυλική στήλη και τα δύο πλευρά, μπορεί να ανακουφιστεί με την στάση του σώματος ή την προσανατολισμό του σώματος.

　　(2()) Διαφορετικά σύνδρομα δυσπέψιας όπως αίσθημα βουχέματος, μειωμένη όρεξη, αδιαφορία για το λάδι, απώλεια βάρους, λιπορροΐα κ.λπ.; Η μισή περίοδος ασθενών έχει διαταραχή της ενδοκρινικής λειτουργίας και αναπτύσσει σακχαρώδη διαβήτη.

　　(3()) Η ελαφρά χρονομένη παγκρεατίτιδα έχει σπάνια θετικά σημεία, μερικές περιπτώσεις έχουν ελαφρά πόνους στην ανώτερη κοιλιά; Η χρονομένη παγκρεατίτιδα στη τελευταία φάση μπορεί να προκαλέσει υποθρεπτική κατάσταση λόγω της λιπορροΐας; Αν εκδηλωθεί οξύς, μπορεί να εμφανιστούν μεσαίου ή υψηλού βαθμού πόνους στην ανώτερη κοιλιά.

　　Η πρόληψη της παγκρεατίτιδας είναι σημαντική. Η παγκρεατίτιδα μπορεί να προληφθεί. Είτε πρόκειται για την πρώτη οξεία εκδήλωση, είτε για την οξεία εκδήλωση της χρονομένης παγκρεατίτιδας, πρέπει να μπορούν να προληφθούν. Ο κύριος κρίκος της πρόληψης είναι η προσοχή στη διατροφή. Ειδικά στις ημέρες των εορτών και στις εκδηλώσεις γιορτής πρέπει να δίνουν προσοχή.

　　Πρώτον, απαγορεύεται ο οινοπνευματώδης αλκοόλ, να τρώνε λιπογενή:Ο οινοπνευματώδης αλκοόλ και η κατανάλωση τροφών με υψηλή περιεκτικότητα σε λίπη και κρέας είναι σημαντικοί παράγοντες που προκαλούν την οξεία παγκρεατίτιδα ή την παρατεταμένη ανάρρωση, οπότε πρέπει να αποφεύγουν τον οινοπνευματώδη αλκοόλ και να μην τρώνε κρέας με υψηλή περιεκτικότητα σε λίπη. Υπάρχουν περιπτώσεις που ο θάνατος προκλήθηκε από την νεκρωτική παγκρεατίτιδα λόγω της υπερβολικής κατανάλωσης.

　　Δεύτερον, πλούσια θρεπτική, μην τρώνε υπερβολικά:Η χρονομένη παγκρεατίτιδα προκαλεί εύκολα λιπορροΐα, και λόγω της μακροχρόνιας δυσκολίας στην ελαχιστοποίηση, οι ασθενείς είναι επιρρεπείς σε υποθρεπτική κατάσταση, πρέπει να τρώνε τροφές πλούσιες σε θρεπτικά συστατικά, όπως ψάρι, κρέας, πρωτεΐνες, τофού κ.λπ., υδατάνθρακες όπως ρύζι και άγουροι κόκκοι, και φρέσκα λαχανικά πρέπει να τρώγονται με μέτρο, αλλά δεν πρέπει να τρώνε υπερβολικά, επαρκεί να τρώνε σε επτά ή οκτώ δόσεις. Στη διατροφή τους πρέπει να μειώνουν τη χρήση ψητών και να αυξάνουν τη χρήση βραστών, για να διευκολύνουν την απορρόφηση. Η αλάτι δεν πρέπει να είναι πολύ, καθώς μπορεί να προκαλέσει υπερπλασία και οίδημα του παγκρέατος, οπότε είναι καλύτερο να τρώνε ελαφρώς αλμυρά. Τα λαχανικά μπορούν να είναι σπανάκι, μπρόκολο και κολοκυθάκια, αλλά πρέπει να τα μαγειρεύουν καλά, να μαλακώνουν τα φυτά, για να αποφύγουν την επιδείνωση της διάρροιας. Οι γεύσεις δεν πρέπει να είναι πολύ πικάντικες ή πολύ πικρές. Επειδή μπορούν να αυξήσουν την παραγωγή γαστρικού σάλιου, αυξάνοντας τον φόρτο του παγκρέατος. Οι φρούτα μπορούν να είναι πεπόνια, μπανάνες κ.λπ., χωρίς γλυκιά γεύση. Οι τροφές που προκαλούν αερισμό και αύξηση του βουχέματος δεν πρέπει να τρώγονται, όπως το ψητό φασόλι, το καλαμπόκι, τα μαϊντανάκια, η κόκκινη ρύζα κ.λπ.

　　在中国引起胰腺炎最常见的原因是胆系结石，就是胆囊内或者胆道内的结石造成胆胰通路的损伤，需要做的检查如下：

　　1、白细胞计数

　　如感染严重，白细胞总数增高，并出现明显核左移。部分病人尿糖增高，严重者尿中有蛋白、红细胞及管型。

　　2、血、尿淀粉酶测定

　　血、尿淀粉酶测定对胰腺炎的诊断具有重要诊断意义。急性胰腺炎病人胰淀粉酶溢出胰腺外，迅速吸收入血，由尿排出，故血尿淀粉酶大为增加，是诊断本病的重要的化验检查。淀粉酶值在严重坏死型者，因腺泡严重破坏，淀粉酶生成很少，故其值并无增高表现。如淀粉酶值降后复升，提示病情有反复，如持续增高可能有并发症发生。

　　3、血清脂肪酶测定

　　血清脂肪酶增高的原因同淀粉酶，发病后24小时开始升高，可持续5-10天，对较晚患者测定其值有助诊断。

　　4、血清钙测定

　　血清钙正常值不低于2.12mmol/L（8.5mg/dl）。在发病后两天血钙开始下降，以第4-5天后为显著，重型者可降至1.75mmol/L（7mg/dl）以下，提示病情严重，预后不良。

　　5、血清正铁蛋白（MHA）测定

　　MHA来自血性胰液内红细胞破坏释放的血红素，在脂肪酶和弹性蛋白酶作用下，转化为正铁血红素，被吸收入血液中与白蛋白结合，形成正铁血红蛋白。重症患者常于起病后12小时出现MHA，在重型急性胰腺炎患者中为阳性，水肿型为阴性。

　　6、X线检查

　　急性胰腺炎患者的X线检查腹部可见局限或广泛性肠麻痹。小网膜囊内积液积气。胰腺周围有钙化影。还可见膈肌抬高，胸腔积液，偶见盘状肺不张，出现ARDS时肺野呈“毛玻璃状”。

　　7kai B-ultrasound kai ton CT.

　　Oi astheneitai tou akutou pankreatitiou, me ton B-ultrasound kai ton CT, potei na emfanizontai oi peribola tou megalismou tou pankreatitiou, kai tosoutos tis katharismenon.

　　Oi astheneitai tou pankreatitiou, ston arxiko meros tou akutou ekpismatos, gia to syndromi ton ipokratismenon tou xylou tou pankreatitiou, to meizon ton boron tou pankreatitiou, kai na evazontai tis diastoleis tou pankreatitiou, einai oxi menoun tosoutos, me lexo tosoutos. Gyne kai me lexo tosoutos.3d, me dinie to prohairesmeni tachy pitesis. To nutrional idrho mpori na parasthei eksterna tous meizon.

　　Μετά την υποχώρηση της κατάστασης και την εξαφάνιση των συμπτωμάτων, μπορεί να δοθεί η υγιεινή υδατανθρακική ρύση χωρίς λίπη, όπως οξύμα, αμυγδαλέλαιο, ρύση ρύζι, ρύση φυτών, πρωτεΐνη νερού, ρύση λυκίσκου κ.λπ. Απαγορεύεται η κατανάλωση συμπυκνωμένων κρέατων, συμπυκνωμένων ψαριών, κρέατων, γάλακτος, τυριού σόγιας, κόκκινων αυγών κ.λπ. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, η τροφή δεν είναι ισορροπημένη, η περιεκτικότητα σε θερμίδες και διαφορετικές θρεπτικές ουσίες είναι χαμηλή, δεν πρέπει να χρησιμοποιείται για μεγάλο χρονικό διάστημα.

　　Μετά την σταδιακή σταθεροποίηση της κατάστασης, η ποσότητα της διατροφής μπορεί να αυξηθεί, να αλλάξει σε χαμηλή λιπαρά με μείγμα. Η πρωτεΐνη δεν πρέπει να είναι πολύ, να παρέχει επαρκή υδατάνθρακες. Απαγορεύεται η κατανάλωση τροφών με υψηλή περιεκτικότητα σε λίπη και ερεθιστικές τροφές, όπως πιπέρι, καφέ, έντονη τσάι κ.λπ., και η απεριόριστη αποχή από το οινοπνευματώδες. Μπορεί να καταναλωθεί χαμηλή λιπαρά ρύση, όπως κουκουνάρι, αμυγδαλέλαιο, τυρί σόγιας, ούζο, αμυγδαλέλαιο, πρωτεΐνη νερού κ.λπ.

　　Ο στόχος της θεραπείας της παγκρεατίτιδας είναι να μειώσει τον πόνο, βελτιώσει τη λειτουργία της δυσπλασίας, να προωθήσει την οδό της παγκρεατικής υγρότητας, να αποφύγει την περαιτέρω καταστροφή της εξωκυτταρικής και ενδοκυτταρικής λειτουργίας του παγκρέατος και την επιδείνωση της παγκρεατίτιδας. Αν και υπάρχουν πολλά μεθόδους θεραπείας, η αποτελεσματικότητα δεν είναι ικανοποιητική. Στην αρχή της παγκρεατίτιδας, η ελαφριά παγκρεατίτιδα και οι ασθενείς χωρίς λοίμωξη πρέπει να χρησιμοποιούν μη χειρουργική θεραπεία.

　　(1( ) Αποχή από τη διατροφή, η αποσυμφόρηση του γαστρικού σωλήνα μέσω της μύτης και του γαστρικού σωλήνα, για να αποφευχθεί η εμετοκαρσία. Η χορήγηση ολοκληρωμένης φαρμακευτικής δραστηριότητας μπορεί να ελαττώσει τη δυσφορία.

　　(2( ) Προσθήκη υγρών, πρόληψη της σοκ όλες οι ασθενείς πρέπει να αποκατασταθούν με ενδοφλέβια υγρά, ηλεκτρολύτες και θερμότητα για να διατηρηθεί η σταθερότητα του κύκλου και η ισορροπία υγρά-ηλεκτρολύτων. Πρόληψη της υποπτώσης της αρτηριακής πίεσης, βελτίωση της μικροκυκλοφορίας.

　　(3( ) Ανάσχεση της σπασμολύτρωσης και της παθητικής αναλγησίας, η διάγνωση είναι σαφής, την αρχή της ασθένειας μπορεί να δοθεί αναλγητικό φάρμακο σύμφωνα με τα συμπτώματα. Ωστόσο, πρέπει να δοθεί και το φάρμακο που αναστέλλει τους σπασμούς. Απαγορεύεται η χρήση μορφίνης για να αποφευχθεί η σπασμολύτρωση του Oddis.

　　(4( ) Ανάσχεση της εξωκυτταρικής παγκρεατικής εκροής και της αποσυμφόρησης του γαστρικού σωλήνα, H2Αποκλειστές υποδοχέων, αντιχολινεργικά φάρμακα, ανοσορρεγουστές, γενικά χρησιμοποιούνται σε ασθενείς με σοβαρή νόσο. Η αναστολέας της τρυπτοψίνης όπως η αμοξικαΐνη, η γαμπρετίδη κ.λπ. έχουν κάποια αναστολή της δράσης της τρυπτοψίνης.

　　(5）Αποχή από τη διατροφή και η χρήση πλήρους ενδοφλέβιας θρεπτικής (TPN). Όταν οι συμπτώματα πόνου, πίεσης και της οδού του εντέρου ελαττωθούν, μπορεί να αποκατασταθεί η διατροφή. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί η λιπο乳化 ρύση ως πηγή θερμότητας εκτός από τους ασθενείς με υπερλιπιδαιμία.

　　(6Η χρήση αντιβιοτικών πρέπει να δοθεί αρχικά, στην σοβαρή παγκρεατίτιδα με νεκρωση του παγκρέατος ή της περιπαγκρεατικής περιοχής, η εφαρμογή αντιβιοτικών με ευρύ φάσμα ή επιλεκτική χρήση αντιβιοτικών από το εντέρω είναι δυνατή για την πρόληψη της λοιμώδους εισβολής λόγω της μετακίνησης των μικροοργανισμών του εντέρου.