Diseasewiki.com

Αρχική - Κατάλογος ασθενειών Σελίδα 239

English | 中文 | Русский | Français | Deutsch | Español | Português | عربي | 日本語 | 한국어 | Italiano | Ελληνικά | ภาษาไทย | Tiếng Việt |

Search

Hepatolenticular degeneration

  Hepatolenticular degeneration (HLD) was described by Wilson in1912It was first described in the year, therefore it is also known as Wilson's disease (Wilson Disease, WD), which is an autosomal recessive genetic disorder of copper metabolism, characterized by liver cirrhosis and brain degeneration primarily due to copper metabolism disorders.

Contents

1.The causes of hepatolenticular degeneration
2. Ποια είναι οι επιπλοκές που μπορεί να προκαλέσει η ηπατοκυανωμάτωση;
3. Τι είναι τα τυπικά συμπτώματα της ηπατοκυανωμάτωσης;
4. Πώς να προφυλαχτείτε από την ηπατοκυανωμάτωση;
5. Ποια είναι τα εργαστηριακά έλεγχοι που πρέπει να κάνει ο ασθενής με ηπατοκυανωμάτωση;
6. Τι πρέπει να αποφεύγουν οι ασθενείς με ηπατοκυανωμάτωση;
7. Η συνηθισμένη μέθοδος θεραπείας της ηπατοκυανωμάτωσης στην occident

1. Τι είναι οι αιτίες της ηπατοκυανωμάτωσης;

  Η ηπατοκυανωμάτωση είναι γνωστή και ως Wilson's νόσος (WD), είναι μια νόσος που προκαλείται από διαταραχή της μεταβολής του αργόν, ανυπότακτη κληρονομική μετάδοση, με οικογενειακή προδιάθεση. Η νόσος είναι πιο συχνή στους παιδιά και τους νέους, λόγω του γονιού WD (τοποθετημένο στο13q14.3) Κωδικοποιημένοι πρωτεΐνες (ATP7Η μεταβλητή B (ATP7B) έχει μεταλλαγεί, προκαλώντας ανεπαρκή合成 της κουρίνης και δυσκολία στην εξαγωγή κουρίνης από τους δωδεκαδάκτυλους, αυξάνοντας το ουδέτερο κουρίνιο στο αίμα, και αποθέωση στα όργανα όπως το ήπαρ, ο εγκέφαλος, τα νεφρά κ.λπ., εμφανίζοντας αντίστοιχα κλινικά συμπτώματα και σημεία, η ασθένεια κύρια βλάβη στον βασαλγό του εγκεφάλου και το ήπαρ, προκαλώντας μεταβολική διαταραχή της ηπατοκυανωμάτωσης και ηπατική ανεπάρκεια.

2. Τι επιπλοκές μπορεί να προκαλέσει η ηπατοκυανωμάτωση;

  Η ηπατοκυανωμάτωση είναι ευαίσθητη σε σύνδρομα, μπορεί να προκαλέσει λοιμώξεις σε διάφορους συστημάτων, και πολλές φορές θα πεθάνει λόγω ηπατικής ανεπάρκειας ή συνεπαγόμενων λοιμώξεων. Μερικοί ασθενείς έχουν συμπτώματα φαρυγγοπάραλεγίας όπως δυσκολία στην κατάποση, ανατροπή του νερού κ.λπ., ειδικά οι ασθενείς που παραμένουν στο κρεβάτι για μεγάλο χρονικό διάστημα είναι πιο πιθανό να αναπτύξουν πνευμονία από πτώση, λοιμώξεις του ουροποιητικού συστήματος και πυοπλαγία. Οι ασθενείς με συμπτώματα εξωαστροκινετικής σειράς έχουν δυσκολία στην κίνηση, εύκολα να πέσουν και να υποστεί骨折. Οι ασθενείς με ηπατοκυανωμάτωση σε φάση ηπατικής ανεπάρκειας έχουν υψηλή πίεση της φακής και σπασμους της φακής και της φακής, είναι εύκολο να εμφανιστούν αιμορραγικές εκπομπές του ανώτερου γαστρεντερικού συστήματος, και μπορεί να προκαλέσει αιμορραγικό σοκ; Μερικοί ασθενείς έχουν μειωμένη ικανότητα解毒 της ηπατικής, είναι εύκολο να εμφανιστούν ηπατική εγκεφαλοπάθεια, συνδρόμο ηπατο-reno κ.λπ.; Επίσης, οι ασθενείς με βλάβη του εγκεφάλου μπορεί να προκαλέσουν επιληπτικές κρίσεις. Οι παραπάνω σύνδρομα συχνά επιδεινώνουν την ασθένεια, επηρεάζουν σημαντικά την αποτελεσματικότητα της θεραπείας, κάνουν την παραμονή των ασθενών στο νοσοκομείο να παρατείνει, αν δεν αντιμετωπιστούν έγκαιρα και σωστά, η πρόγνωση κάποιων ασθενών είναι χειρότερη από αυτήν των ασθενών χωρίς σύνδρομα.

3. Τι είναι τα τυπικά συμπτώματα της ηπατοκυανωμάτωσης;

  Η ηπατοκυανωμάτωση εκφράζεται κλινικά ως δύο κύρια σημεία: τα συμπτώματα της νευροψυχικής νόσου και τα συμπτώματα του ήπατος.

  1、πνευματικά και νευρολογικά συμπτώματα

  (1Τρέμομα: Στην αρχή συχνά περιορίζεται στα άνω άκρα, σταδιακά επεκτείνεται σε όλο το σώμα. Συχνά εκφράζεται ως γρήγορη, ρυθμική τρεμούλα, μπορεί να συνοδεύεται από προσανατολιστική τρεμούλα που επιδεινώνεται κατά τη διάρκεια της κίνησης.

  (2Δυσκολία στην εκφώνηση και στην κατάποση: Συχνά παρατηρείται στα παιδιά που αναπτύσσουν την ασθένεια κατά τη διάρκεια της παιδικής ηλικίας, η φωνή των ασθενών είναι αργή και μοιάζει με τραγούδι, ή η διάχυση της φωνής είναι επίπεδη και μοιάζει με προσευχή, μπορεί να υπάρχει και ασαφής, εκρηκτική ή τремωτή γλώσσα. Η δυσκολία στην κατάποση είναι συχνά παρατηρήσιμη στους ασθενείς σε μεταγενέστερες περιόδους.

  (3Αλλαγές στη μυϊκή τάση: Οι περισσότεροι ασθενείς έχουν μυϊκή τάση που μοιάζει με δοκίμιο, αυξημένη μυϊκή τάση, συχνά προκαλεί καθυστέρηση στις κινήσεις, μειωμένη έκφραση στο πρόσωπο, δυσκολία στην γραφή, δυσκολία στην βάδιση κ.λπ. Μερικοί ασθενείς με χορευτική μορφή έχουν μειωμένη μυϊκή τάση.

  (4Η εPILEPSY εμφάνιση είναι λιγότερο συχνή.

  (5Συμπτώματα πνευματικής νόσου: Στην αρχή, οι ασθενείς δεν έχουν σημαντικές αλλαγές στην νοημοσύνη, αλλά οι παιδιά με οξεία ασθένεια έχουν πιο νωρίς απώλεια νοημοσύνης; Ηmajority των ασθενών με την μεταβολική διαταραχή της ηπατοκυανωμάτωσης έχουν αλλαγές στη φυσιολογία, όπως μειωμένη αυτοθrottλήση, ασταθής διάθεση, ευαισθησία κ.λπ.; Οι σοβαρές περιπτώσεις μπορεί να εμφανίσουν κατάθλιψη, μανία, εικασίες, παραλήρημα, εμμονές κ.λπ., μπορεί να προκαλέσουν συμπεριφορές που προκαλούν τραυματισμό σε άλλους και σε εαυτόν. Μερικοί ασθενείς έχουν πνευματικά συμπτώματα ως πρώτο σύμπτωμα, και είναι εύκολο να λάβουν λάθος διάγνωση για σχιζοφρένεια.

  2

  (15~1011

  (25~10/

  (32~3

  (4/

  3

  -

4.

  

  

  Patients with hepatolenticular degeneration commonly have anxiety and depression, due to symptoms such as unclear speech, clumsy movements, impaired liver function, and feeling despondent about the future. Feeling guilty about the burden on family economy, human resources, and material resources, feeling low, unwilling to cooperate with treatment, and even refusing treatment. Some patients may harbor resentment towards their parents due to the genetic nature of the disease, and be irritable. At this time, psychological counseling and treatment are of great importance. Through appropriate psychological therapy adapted to the psychological abnormalities of patients, correcting their psychological deviations or abnormal psychology, and improving their compliance with the treatment process, it is conducive to improving their prognosis. The level of support from society also significantly affects the efficacy of patients. The support and encouragement from family members, relatives, friends, etc., in terms of economy, material, and spirit, often enhances patients' confidence in overcoming the disease. Care and nursing for patients' lives often enhances the effectiveness of treatment. Schools, units, medical insurance, and administrative management departments, even charitable organizations, can help solve some of their difficulties for patients and their families, reduce or eliminate their concerns, and also help patients obtain a good prognosis.

5. What laboratory tests are needed for hepatolenticular degeneration

  Extrapyramidal symptoms, corneal pigmented rings, and decreased absorbance of serum copper oxidase are three important diagnostic criteria for hepatolenticular degeneration. In addition, a history of liver disease or liver signs, increased urine copper (>50μg) also has diagnostic significance; while brain CT and MRI examinations can be used for auxiliary diagnosis.

  1Serum copper

  Serum copper is decreased, urine copper and liver copper content are increased, and the absorbance of serum copper oxidase has90% of patients have lower normal values as the main biochemical abnormality of hepatolenticular degeneration. Serum ceruloplasmin in normal people is200~400mg/L(or 0.25~0.49O.D); the child is usually lower than200mg/L;24hurine copper excretion: the child is significantly increased, often reaching100 to1000ug/24h; copper content in cells: normal people are about20ug/g(dry weight), the child can reach200~3000ug/g.

  2Liver function tests

  Liver function tests show increased alanine aminotransferase (SGPT), thymol turbidity test (ZnTTT).

  3Blood count

  The patients with very low blood counts are an adverse factor for chelating agent驱铜 therapy, and if not treated in time, it often makes it difficult to persist with the驱铜 treatment. Patients with severely damaged liver and kidney function should also avoid using drugs that damage liver and kidney function. Liver fibrosis indicators can understand the severity of liver cirrhosis in patients, and provide objective observation indicators for anti-liver fibrosis treatment.

  4, EEG examination

  EEG examination about30% to50% abnormal, mostly mild to moderate, but without specificity.

  5, brainstem auditory evoked potential

  The abnormal rate of brainstem auditory evoked potential is relatively high, up to90%; mainly manifested as Ⅲ-VIPL prolongation, amplitude reduction, which may be due to the diffuse deposition of copper in the brainstem, causing neuronal degeneration and demyelination in the brainstem auditory system.

  6, cranial CT scan

  Cranial CT scan has30% to40% of patients show symmetrical low density lesions in the bilateral basal ganglia, atrophy of the cerebral cortex and brainstem can also be seen, as well as enlargement of the ventricles and widening of the lateral fissure, etc., magnetic resonance imaging (MRI) is clearer, showing more extensive lesions than brain CT scan, not only the expansion of the ventricles, but also the abnormal signals in the thalamus area and the brainstem (T1(Low signal, T2(High signal).

  Abnormal changes in EEG and EMG suggest damage to the brain and peripheral nerves and muscles. The brainstem evoked potential before and after the course of treatment can be used to assist in judging the severity of brain damage and the efficacy of the patient. Ultrasound examination can understand the imaging classification of the patient's liver, the degree of splenomegaly, kidney cortex damage, and whether there are complications such as cholelithiasis, etc., which is helpful for estimating the prognosis. Cranial CT or MRI examination, in addition to special lesions in the basal ganglia, can help in the diagnosis of the disease, and if there is atrophy of the cerebral cortex and the formation of softening foci in the frontal and temporal lobes, the patient often has intellectual disability and poor academic performance, appropriate brain revival treatment should be given, so auxiliary examination has important reference value for distinguishing the treatment and prognosis of the patient.

6. Dietary taboos for patients with hepatolenticular degeneration

  Patients with hepatolenticular degeneration should pay attention to low-sodium and low-fat diet, eat more fresh vegetables and fruits, avoid excessive protein intake, avoid smoking and drinking.

  ① Avoid eating foods high in copper content: millet, buckwheat flour, brown rice, beans, nuts, tubers, spinach, eggplant, pumpkin, mushrooms, algae, dried vegetables, dried fruits, mollusks, shellfish, snails, shrimp and crab, the liver and blood of animals, chocolate, cocoa. Some traditional Chinese medicine (Os Draconis, Ostrea, Scolopendra, Buthus martensii) and so on.

  ② Suitable low copper food: white rice, refined flour, fresh vegetables, apples, peaches, pears, fish, pork and beef, chicken, duck and goose meat, milk, etc.

  ③ High amino acid or high protein diet.

7. Conventional methods of Western medicine for the treatment of hepatolenticular degeneration

  Hepatolenticular degeneration is curable, the earlier the treatment, the better the prognosis. Therefore, it emphasizes early detection, timely diagnosis and treatment, and strive for a better prognosis. The treatment principle is to reduce copper intake and increase copper excretion.

  1, copper removal therapy

  Early application of chelating compounds to promote the excretion of copper in the body.

  (1Penicillamine: is the most commonly used drug, should be taken for a long time20 to30mg/(kg·d), divided3~4Half an hour before meals. Before use, a penicillin allergy test should be performed, and side effects may include fever, rash, joint pain, leukopenia and thrombocytopenia, proteinuria, optic neuritis, etc. Long-term treatment may also induce autoimmune diseases, such as immune complex nephritis, lupus erythematosus, etc. Vitamin B should be taken concurrently.620mg,3Μια φορά/d。

  (2)Tren汀 (trimethylenetetramine): 0.2~0.4g,3Μια φορά/d, αν υπάρχει αντεπαγόρευση στη penicillamine, μπορεί να ληφθεί αυτό το φάρμακο, η μακροπρόθεσμη χρήση μπορεί να προκαλέσει ανεπαρκή σίδηρο.

  (3)Dithiopyral (BAL):2.5~5mg/kg, ενδομυϊκή ένεση1~2Μια φορά/d10ημέρα1θεραπεία. Οι ανεπιθύμητες ενέργειες περιλαμβάνουν πυρετό, εξανθήματα, ναυτία, εμετό, αίσθημα καψίματος του δέρματος, τοπική σκληρότητα μετά από ένεση κ.λπ., δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται για μεγάλο χρονικό διάστημα. Μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί η disodium dithiocarbamate,2.5~5mg/kg, με5% διάλυμα ενδομυϊκής ένεσης1~2Μια φορά/d10Μια φορά1θεραπεία; ή disodium dithiocarbamate, κάθε φορά1~2g (ενηλίκων), συνδυάζεται σε5% διάλυμα χορηγείται αργά ενδοφλέβια10Μια φορά1Διάρκεια θεραπείας. Οι δύο τελευταίες φαρμακευτικές είναι παρόμοιες με το BAL, η δράση του σε απομάκρυνση του κουβοίου είναι πιο ισχυρή από το BAL, και οι ανεπιθύμητες ενέργειες είναι μικρότερες. Ανώτερα3Τα φάρμακα αυτά μπορούν να χρησιμοποιηθούν διακομιστικά και εναλλασσόμενα.

  (4)Άλλα φάρμακα: η λήψη από το στόμα μπορεί να προωθήσει τη секрецию του μεταλλικού θειού από τις κύτταρα του εντέρου, και μετά τη σύνδεση με το ιόν του μολύβδου να μειώσει την έλξη του μολύβδου στο έντερο. Ο συχνός χρήστης είναι το σίδηρο σαλicylate, το οποίο έχει χαμηλή τοξικότητα και μπορεί να ληφθεί μακροπρόθεσμα. Λήψη μισής ώρας πριν από το γεύμα200mg3Μια φορά/d, και μπορεί να προσαρμοστεί ώστε η συγκέντρωση του μολύβδου στο αίμα να μην υπερβαίνει30.6μmol/L προσαρμογή, όταν συνδυάζεται με την penicillamine, τα δύο τουλάχιστον πρέπει να βρίσκονται σε απόσταση2h λήψη, για να αποφύγουμε τη συνδυαστική σύνδεση του μοναδικού ιόντος του μολύβδου στο εντέρο.

  2、νευρολεπτικά

  Μετά την απομάκρυνση του κουβοίου, μπορεί να χρησιμοποιηθεί η αντιψυχωσική φαρμακευτική που έχει μικρότερη εξωτερική αντανάκλαση, όπως το met硫哒嗪, το risperidone κ.λπ., η δόση δεν πρέπει να είναι πολύ μεγάλη, η διάρκεια δεν πρέπει να είναι πολύ μεγάλη, και πρέπει να σταματήσει όταν εμφανιστεί το αποτέλεσμα.

  3、θεραπεία με διατροφή

  Η περιεκτικότητα σε κουβούτι των τροφίμων κάθε μέρα δεν πρέπει να υπερβαίνει1mg, δεν πρέπει να καταναλώνουν τρόφιμα με υψηλή περιεκτικότητα σε κουβούτι, όπως φασόλια, φασόλια, καλαμπόκι, σκόρδο ή μανιτάρια, ψάρια και θαλάσσια γαρίδες, μπέργκερ, αλάτι και καρπός ή μαλάκια, το ήπαρ και το αίμα των ζώων, σοκολάτα και ξηρούς καρπούς κ.λπ.

  4、χειρουργική θεραπεία

  Η πρόσφατη εφαρμογή της χειρουργικής μεταμόσχευσης του ήπατος έχει αρχική ελπίδα, αλλά περιορίζεται σε πολύ λίγους ασθενείς και βρίσκεται σε φάση εξερεύνησης.

  5、άλλα

  (1)Προστασία του ήπατος: πολλά βιταμίνες, ενεργειακή ένωση κ.λπ.

  (2)Για την αντιμετώπιση των εξωτερικών συμπτωμάτων του συστήματος των εξωτερικών νευρώνων, μπορεί να χρησιμοποιηθεί η trihexyphenidyl.2mg,3Μια φορά/d ή αλκαλοειδή του atropine, 0.2mg,3Μια φορά/d, οσφυαλωτός.

  (3Αν προκύψει αιμορραγία, μπορεί να χρησιμοποιηθεί η κορτικοστεροειδή ή η θεραπεία αντικατάστασης αίματος.

Επικοινωνία: Καρκίνος του στομάχου , Νευροενδοκρινικοί όγκοι του παγκρέατος , Αυτοανοσογενική ηπατίτιδα , Pancreatitis , Η σπαστική έλκος , Καρκίνος του οισοφάγου

<<< Prev Next >>>



Copyright © Diseasewiki.com

Powered by Ce4e.com